Ομιλίες (video) από την 1η μέρα του Διεθνούς Συνέδριου: Η γνωστή-άγνωστη Επανάσταση -1821

9-12-2021

Α. ΗΘΗ, ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΤΕΧΝΗ, ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

(Χώρος διεξαγωγής: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, αίθουσα Α. Τρίτσης)

Λιερός Γιώργος, συγγραφέας.
«Είτε κλέφτης, είτε ακρίτας, είτε αντάρτης»: η παράδοση ανταρσίας στον ελλαδικό χώρο.

 

Προσυνεδριακός Διάλογος στην Αθήνα - Ομιλία Γιάνη Βαρουφάκη

...για τον Προϋπολογισμό 2022...

Ομιλία Σοφίας Σακοράφα για τον Προϋπολογισμό 2022 Έχουμε, λοιπόν, έναν ακόμα προϋπολογισμό. Τί πρωτοτυπία έχει, άραγε, αυτός ο προϋπολογισμός ; Απολύτως καμία ! Είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των κυβερνητικών πολιτικών που εφαρμόζονται, χρόνο με το χρόνο, στη χώρα μας, με αξιοθαύμαστη αντικοινωνική συνέπεια. Ένας προϋπολογισμός που υπηρετεί με συνέπεια τα σενάρια της εξάρτησης. Ένας ακόμα προϋπολογισμός για τους λίγους, για την ολιγαρχία που δεν επενδύει τίποτα αλλά με τον τίτλο του επενδυτή λυμαίνεται την οικονομία της χώρας. Μια ολιγαρχία, που χάρη στο Κράτος, εξασφαλίζει κέρδη σε βάθος δεκαετιών, και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως επιχειρηματικό ρίσκο ή κίνδυνο. Αυτοί είναι και οι συνομιλητές και οι εντολείς σας. Δεν θα υποκύψω στον πειρασμό να μιλήσω με νούμερα… Δεν θα μιλήσω με βάση τους κυβερνητικούς αριθμούς, που πάντα ευημερούν – και όχι μόνο σήμερα…

Διεθνές Συνέδριο 1821: Η γνωστή-άγνωστη Επανάσταση (video)

     9 - 12    ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2021

 αναλυτικά εδώ: 

        https://congress1821.gr/

 

VIDEO  (συνεχής ενημέρωση)

 

Βιβλιοπαρουσίαση: Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ROJAVA

Παρουσίαση του βιβλίου:

«Η επανάσταση στη Ροζάβα.

Δημοκρατική αυτονομία και γυναικεία απελευθέρωση στο Συριακό Κουρδιστάν»

 των KNAPP MICHAEL, AYBOGA ERCAN, FLACH ANJA 

( εκδόσεις Άπατρις )

Ομιλία: Σταύρος Σταυρίδης



Συζήτηση:

Μια ανάγνωση της δημοσκόπησης της Metron Analysis και όχι μόνο...

Η δημοσκόπηση της Metron Analysis [εδώ]

Ας δεχθούμε ως “αληθή” την καταγραφή της δημοσκόπησης (γιατί διαφορετικά δεν μπορούμε να βγάλουμε κανένα λογικά αληθές συμπέρασμα) και να αξιολογήσουμε τα στοιχεία που παρουσιάζει για σε σχέση με την 3η θέση:

• - Τρίτο κόμμα το ΚΙΝΑΛ,
• - Τρίτος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός ο Βαρουφάκης.

Στον κοινοβουλευτισμό, τα πολιτικά κόμματα είναι αρχηγικά. Χωρίς τον “ηγέτη” δεν λειτουργεί το σύστημα της ιεραρχικής κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. Ας μην ξεχνάμε πως η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύτηκε με την προβολή του Τσίπρα ως “εθνικού ηγέτη” που μάλιστα, ένας τέτοιος ηγέτης σαν κι αυτόν παρουσιάζεται κάθε 100 χρόνια!…

Φαντάζεστε πως θα ήταν σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλέξη πρόεδρο;

 
Το ΚΙΝΑΛ έχει πρόβλημα “ηγεσίας”. Οι διαδικασίες εκλογής προέδρου λειτουργούν συσπειρωτικά. Αυτή η συσπείρωση δεν έχει βάθος χρόνου:Το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να συγκροτηθεί (και να επιβιώσει) στην βάση της διεκδίκηση μιας “αυτοδύναμης” κυβέρνησης αλλά το με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, στην προοπτική μιας συγκυβέρνησης ( με ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ). Αυτό το επίδικο λειτουργεί συσπειρωτικά τώρα για την εκλογή του Προέδρου, γιατί μέσω αυτής της διαδικασίας θα δοθεί απάντηση. 

Σε ποιό "κράτος" ανήκει η ΕΛΣΤΑΤ;

[πηγή]

Με αφορμή την ΑΠΟΓΡΑΦΗ ας μην ξεχνάμε πως η ΕΛΣΤΑΤ είναι ένας (ανάμεσα σε πολλούς άλλους ανάλογους) ευρωπαϊκός παρακρατικός μηχανισμός στη χώρα μας:

- Μήπως γνωρίζετε πως διορίστηκε ο πρόεδρός της;

Διαβάστε στο τέλος του παραπάνω κειμένου, ποιοί επέλεξαν τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ.

- Οι 3 από τους 5 δεν είναι καν Έλληνες πολίτες…

Και την τελευταία πρόταση στην αξιολόγησή των προσόντων του, που τον κάνει ακόμα πιο κατάλληλο για την θέση του:

- Έχει άριστη γνώση της Αγγλικής Γλώσσας…

- Από “ελληνικά” πως πάει;

Το ευρωπαϊκό παρακράτος, οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και ο σκυλοκαβγάς στην βουλή μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ…

“Την ώρα της πιο σκληρής ενεργειακής κρίσης έχετε αφήσει τα ολιγοπώλεια στην ενέργεια να αλωνίζουνε. Δεν έχουμε πια ΔΕΗ, το 'Δ' δεν υπάρχει, Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, χωρίς το 'Δ'”, σχολίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη βουλή κάνοντας κριτική στην κυβέρνηση.

- Πράγματι, δεν έχουμε πια ΔΕΗ. Όμως αυτό δεν είναι “είδηση” αλλά “υπενθύμιση”, συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό…

- Κατηγόρησε επίσης την κυβέρνηση ότι έχει “αφήσει τα ολιγοπώλεια στην ενέργεια να αλωνίζουνε”. Είναι φανερό ότι υπονοεί ότι αν ήταν αυτός πρωθυπουργός θα ήταν αλλιώς τα πράγματα….

Όμως "Όποιος είναι έξω απ’ το χορό πολλά τραγούδια λέει!" 

Για δούμε πως φτάσαμε ως εδώ:

Επί ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε το “Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας Α.Ε.” , στα πλαίσια των μνημονιακών απαιτήσεων,που διαχειρίζεται τις κρατικές πολιτικές για το ζήτημα που συζητήθηκε πρόσφατα στην βουλή. Σε αυτό το “χρηματιστήριο” διαμορφώνονται οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος:

“Το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας Α.Ε. (HEnEx) είναι μέρος του Ομίλου Ανταλλαγής Ενέργειας (όμιλος EnEx) και ιδρύθηκε στις 18 Ιουνίου 2018 έχει οριστεί από την Ελληνική Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ως Διορισμένος Διαχειριστής Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΝΕΜΟ) και διαχειρίζεται την ελληνική μελλοντική αγορά, ενώ εργάζεται για τη δημιουργία μιας ενδοημερήσιας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και μιας αγοράς παραγώγων ενέργειας.”

[πηγή]

Διασπορά ψευδών ειδήσεων: Η κυβέρνηση ομολογεί τους φόβους της…

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Η διασπορά ψευδών ειδήσεων, δεν αποτελεί γενικά κάποιο ποινικό αδίκημα. Αντίθετα είναι μια διαδεδομένη πρακτική που χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές επικοινωνίας. Κάθε μέρα βρισκόμαστε πολλές φορές μπροστά σε Black, White, and Blue Lies.

Η ανειλικρίνεια είναι αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού μας κόσμου, επηρεάζοντας τομείς που κυμαίνονται από τα οικονομικά και την πολιτική έως τις προσωπικές σχέσεις. ( 60 “αθώα” ψέματα που λέμε κάθε μέρα ), Κάποιοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι υπάρχει μάλιστα και ένας νευρωνικός μηχανισμός στον εγκέφαλο του ανθρώπου  που υποστηρίζει αυτή την ανειλικρίνεια. Εξάλλου, γιατί να το κρύψομε άλλωστε, τα ψέμματα που χαϊδεύουν τ’ αυτιά είναι πιο “ευπρόσδεκτα” από τις πικρές αλήθειες…

Κάποιες άλλες έρευνες ισχυρίζονται πως “Τα ψέματα κάνουν καλό στην κοινωνική ζωή”  υποστηρίζοντας πως "μικρά και αθώα ψέματα μπορούν να προστατεύουν τις σχέσεις και να βοηθούν τους ανθρώπους να αποφεύγουν ανώφελες συγκρούσεις κι εντάσεις". Τελικά, όπως διαφαίνεται σήμερα - και με το κύρος της επιστήμης – αυτός που λέει πάντα την “αλήθεια” είναι μάλλον αντικοινωνικό στοιχείο. Αυτό το συμπέρασμα όμως - ιδωμένο από άλλη σκοπιά - αποτελεί μάλλον μια “επιστημονική” επιβεβαίωση της ρήσης πως “η αλήθεια είναι πάντα επαναστατική”...

Στο χώρο της πολιτικής κυριαρχούν τα Blue Lies. Ο Jeremy Adam Smith σε άρθρο του ( How the Science of “Blue Lies” May Explain Trump’s Support) δείχνει πως χρησιμοποιείται αυτή η ιδιαίτερη μορφή εξαπάτησης (Blue Lies) για να προστατευτεί μια “ομάδα”, όπως μια κυβέρνηση, ένα πολιτικό κόμμα ή μια εταιρεία. Πρόκειται για μια μορφή χειραγώγησης που μπορεί να οικοδομήσει αλληλεγγύη στο εσωτερικό της “ομάδας” και να τονώσει την συνοχή της ή να ενισχύει την εμπιστοσύνη του κοινού στο οποίο απευθύνεται.

Όλες αυτές οι πρακτικές είναι ιδιοτελείς: Πίσω από αυτά ψέματα πάντα κρύβονται κάποιες σκοπιμότητες. Συνήθως, όσο πιο κρυφές παραμένουν οι σκοπιμότητες, τόσο πιο αποτελεσματικά λειτουργούν τα ψέμματα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα. Μερικές φορές μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο: Κάποια ψέμματα γίνονται αποδεκτά γιατί υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες, οι οποίες απλά και μόνον είναι φαντασιώσεις του αποδέκτης τους.

Αυτά είναι γνωστά εξάλλου από την εποχή του μύθου του ψεύτη βοσκού… Η ιδιοτέλεια του ψεύτη βοσκού ήταν ότι έκανε την πλάκα του. Ο “φόβος” που προκάλεσε το ψέμα του, τον έκανε να γελάει με το πάθημα των συγχωριανών του. Βρήκε πολύ αστείο αυτό που έκανε και το επανέλαβε κάνα δυο φορές ακόμα, μέχρι που οι συγχωριανοί του τον πήραν χαμπάρι…

Όμως η Κυβέρνηση, όταν αναθεώρησε πρόσφατα στον ποινικό κώδικα το άρθρο για αδίκημα της “διασποράς ψευδών ειδήσεων”, δεν το έκανε για την πλάκα της... αλλά από την αγωνία της να μην βρεθεί στην θέση του ψεύτη βοσκού, που ακόμα και αν έλεγε την αλήθεια κανείς δεν τον πίστευε…

 

Έναρξη προσυνεδριακού διαλόγου του ΜΈΡΑ25 από την Πάτρα.

 

 η ομιλία Γιάνη Βαρουφάκη

σε κείμενο: [εδώ]

Οι “άριστοι” του Αλέξη...

06/11/2021

Πολλά έχουν γραφτεί τους “άριστους” του Κυριάκου και την συμβολή τους στην κυβερνητικότητα της ΝΔ.

Τις προηγούμενες μέρες ο Αλέξης για να δείξει προς πάσα κατεύθυνση πως με τα κριτήρια της νεοφιλελεύθερης αριστείας είναι πιο “άξιος” από τον Κυριάκο, παρουσίασε την δικιά του φρέσκια λίστα με “βαριά ονόματα” τεκμηριωμένη με τα βιογραφικά τους. Όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, η Κατερίνα η καθαρίστρια και ο Μήτσος ο μάστορας, απουσιάζουν και από τις δύο λίστες “αριστείας”…

Ως γνωστόν, η διοίκηση των πολιτικών κομμάτων την εποχή του νεοφιλελευθερισμού, όλο και περισσότερο προσαρμόζεται στα μοντέλα διοίκησης των επιχειρήσεων. Οι “σύμβουλοι” τεχνοκράτες δεν χρησιμοποιούνται μόνον ως διαφημιστές που οργανώνουν τις προεκλογικές εκστρατείες και διαμορφώνουν το τηλεοπτικό προφίλ του αρχηγού. Η δραστηριότητά τους επεκτείνεται και στην διαμόρφωση της κεντρικών πολιτικών ζητημάτων που άπτονται της πολιτικής φυσιογνωμίας τους.

Είναι κοινή διαπίστωση πως το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ως αξιωματική αντιπολίτευση ελάχιστα έχει καταφέρει να κερδίσει από την φθορά της κυβέρνησης. Φαίνεται πως πιστεύει ότι οι επόμενες εκλογές, όποτε και να γίνουν, θα είναι αυτές που θα κρίνουν τον μέλλον του. Όταν το 15 ο Αλέξης έγινε πρωθυπουργός, απευθυνόταν με άλλους όρους και σε “άλλο κόσμο”, σαφώς διακριτό από την εκλογική πελατεία της ΝΔ. Σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα... Το βασικό πολιτικό πρόβλημα που προέκυψε από αυτή την μετεξέλιξη είναι ότι δεν μπορεί να πείσει ευρύτερες λαϊκές μάζες ότι είναι “διαφορετικός” από αυτό που αντιμάχεται στα λόγια και στις διακηρύξεις του...

Η προβολή σε πολλά ΜΜΕ στις 7.11.2021 της λίστας με «βαριά ονόματα», που χαρακτηρίστηκε ως το νέο think tank του Αλέξη Τσίπρα, είναι απλά μια επικοινωνιακή κίνηση που αποσκοπεί να καταγράψει αυτή την “διαφορετικότητα” με διπλή απεύθυνση: Προς τα αφεντικά της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλά προς την ελληνική κοινωνία. Δεν γνωρίζουμε που θα βρει την μεγαλύτερη ανταπόκριση...

Γιατί τώρα αγωνιά ο Αλέξης για την διαπλοκή και ΜΜΕ;

Ένα σχόλιο για την δήλωση στο STAR του Αλέξη Τσίπρα για τον Μητσοτάκη:

«Αν δεν υπήρχε η διαπλοκή και η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης δεν θα ήταν πρωθυπουργός»

Όταν ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός το 15 και όταν έκανε το δημοψήφισμα του ΟΧΙ, και η διαπλοκή υπήρχε και η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης ήταν εναντίον του…

Τότε το επιτελείο του τον πρόβαλε ως “εθνικό ηγέτη”

Δεν υπήρξε τοιούτος, όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια... Ακόμα και στην αστική πολιτική, οι πραγματικοί ηγέτες έχουν άλλα χαρακτηριστικά. Όπως έλεγε και η Μ. Θάτσερ: «Εάν δίνεις προσοχή στην κοινή γνώμη και στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, τότε δεν κυβερνάς, αλλά υπακούς»…

Αποδείχτηκε υποτακτικός... Όπως ο σημερινός και όλοι οι άλλοι πρωθυπουργοί την εποχή των μνημονίων. Για να είμαστε δίκαιοι με την ιστορία, υπήρξε μια εξαίρεση: Ο μόνος που θεωρήθηκε από τις μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ μη χειραγωγήσιμος ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Τότε όταν διατύπωσε δημόσια την θέση ότι μήπως θα πρέπει να κάνει δημοψήφισμα, τον εκθρόνισαν από πρωθυπουργό την ίδια στιγμή… Τον Αλέξη τον εμπιστεύονταν περισσότερο:Τον άφησαν να κάνει δημοψήφισμα...

Επίσης, στις τελευταίες εκλογές, την αυτοδυναμία η ΝΔ δεν την κέρδισε με το σπαθί της, ούτε της την χάρισε ο “λαός” μέσω της χειραγώγησής του από τα ΜΜΕ και την διαπλοκή. Δεν ήταν προϊόν κανενός κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού. Ήταν απλά ένα δωράκι που ο Αλέξης είχε σκοπό να το χαρίσει στον εαυτό του. Όμως ο ταχυδρόμος αλλού το παρέδωσε..

περισσότερα εδώ:

Πως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Κυριάκο πρωθυπουργό (με αυτοδυναμία μάλιστα)...

'Ενα βιβλίο για τον ...κομμουνισμό

Sergio Bologna: Να μην χαρίσουμε στην ακροδεξιά την ιδέα της ελευθερίας

φώτο: “Εγώ είμαι o γιατρός του εαυτού μου”.

του Sergio Bologna

Πηγή: www.officinaprimomaggio.eu

Αναδημοσίευση από την "Προλεταριακή Πρωτοβουλία" 

Το άρθρο που δημοσιεύουμε αποτελεί μια προσωπική παρέμβαση του Σέρτζιο Μπολόνια, γραμμένη ως συμβολή για την προώθηση της εσωτερικής ζύμωσης της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Primo Maggio, εν όψει της κυκλοφορίας του 4ου τεύχους του. Αναρτήθηκε εκ παραδρομής και γι’ αυτό το λόγο το καθιστούμε προσβάσιμο για ανάγνωση.

Όποιος θυμάται την τελική περίοδο της προεδρίας Τραμπ και ιδιαίτερα την προεκλογική καμπάνια που οδήγησε στην ήττα του, θα παρατήρησε με πόση επιμονή ο ίδιος και το περιβάλλον των υποστηρικτών του δήλωναν ότι αποτελούν τους θεματοφύλακες της ατομικής ελευθερίας.

Freedom, η ελευθερία είναι ένα mantra για την αμερικάνικη ιστορία και κατά τη διάρκεια της μακράς σύγκρουσής της με τον κομμουνισμό, η λέξη ελευθερία χρησιμοποιήθηκε για να ταυτοποιήσει όλα αυτά που δεν ήταν κομμουνισμός. Πρώτα και κύρια, ελευθερία της αγοράς, το αντίθετο του κομμουνιστικού διευθυντισμού. Η έννοια της ελευθερίας ως υπέρτατη αξία και βασική αρχή της πολιτισμένης ύπαρξης και της ίδιας της γαλλικής επανάστασης, μεταμορφώθηκε -ήδη- κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα σε μια έννοια περί ελευθερίας ως συστατικού στοιχείου μιας συγκεκριμένης οικονομικής τάξης πραγμάτων και ενός συγκεκριμένου θεσμικού καθεστώτος. Έτσι μετατράπηκε από μια αξία που έδινε μια ταυτότητα σε μια τάξη, την αστική τάξη, σε μια αξία που έδωσε μια ταυτότητα στο κεφάλαιο, ενώ την ίδια ώρα οι κατώτερες τάξεις ύψωναν το λάβαρο που έγραφε “αλληλεγγύη”.

Αυτό που συμβαίνει όμως σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό γιατί η ιδέα της ελευθερίας που προωθείται από την ακροδεξιά -και νομίζουμε ότι μπορούμε να εντάξουμε τον Τραμπ στο χώρο της ακροδεξιάς- πρέπει να μπορέσει να μετατατραπεί σ’ ένα αναγνωρίσιμο σύμβολο από εκείνο το “πλήθος” χωρίς ταξικά συμφραζόμενα, το οποίο και αποτελεί το προϊόν της αποσάθρωσης της μεσαίας τάξης [middle class] και τον κατακερματισμό της εργατικής τάξης [working class].

Πώς, πότε και γιατί ενδυναμώνεται η επιρροή της Ακροδεξιάς; Φταίνε οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις;

Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2021

Η ενδυνάμωση του φασισμού είναι σύμπτωμα και αποτέλεσμα αδυναμίας των δημοκρατικών αστικών κομμάτων, όχι των σοσιαλιστικών, κομμουνιστικών ή άλλων αριστερών πολιτικών δυνάμεων

Αναδημοσίευση από το "Μετά την κρίση"

Η παροδική και προσωρινή επανενεργοποίηση του ιστοχώρου Μετά την Κρίση, είναι μια μικρή αντίδραση σε φαινόμενα «επιστροφής του αδιανόητου», το οποίο στην πραγματικότητα ήταν πάντα εδώ. Η επαναδραστηριοποίηση ακροδεξιού όχλου, το επεισόδιο και η διαγραφή από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ του βουλευτή κ. Μπογδάνου, αλλά και η ενεργός επανεμφάνιση πιο σοβαρού πολιτικού που δίνει συχνά αφορμές επαφής με την περίμετρο της Ακροδεξιάς, είναι η μία δυσάρεστη πλευρά. Η άλλη, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τέτοιες «επιστροφές του αδιανόητου» κάποιοι που δεν ανήκουν στην αντιδημοκρατική Δεξιά, π.χ. με το παλαιολιθικής πολιτικής ευφυίας ιδεολόγημα «των δύο άκρων». Στον γκρίζο πίνακα συμμετέχουν και δηλωμένοι αντίπαλοι της Ακροδεξιάς, που βρίσκουν μια ακόμη αφορμή για να ιδεολογήσουν (αντί να ερευνήσουν και να κατανοήσουν), προκειμένου να τονίσουν τις αιώνιες και τοξικές αντιπαλότητες με δυνητικούς φίλους και όχι με βέβαιους αντιπάλους. Τίποτε από όλα αυτά δεν εκπλήττει, ούτε είναι επιστροφές αδιανόητων. Είναι όμως αιώνια επιστροφή και επιστροφή του αιώνια χθεσινού και τίποτε καλό δεν προοιωνίζει για το πολιτικό αύριο στην Ελλάδα.

H υπόθεση ότι για την ενδυνάμωση της Ακροδεξιάς ευθύνονται (εν όλω ή εν μέρει) οι πολιτικές της Αριστεράς (της σοσιαλδημοκρατικής, της κομμουνιστικής ή άλλης), επειδή γίνονται «κοντόφθαλμες» και χρεωκοπούν, ή επειδή και άλλες Αριστερές θέλουν «να μιμηθούν τη χρεωκοπημένη σοσιαλδημοκρατία», ή αντίθετα, επειδή «ερεθίζουν και εκφοβίζουν» τους αντιπάλους τους (βλ. τη λεγόμενη Διαμάχη των Ιστορικών - Historikerstreit, στη Γερμανία και αλλού), δεν επαληθεύεται από τα ιστορικά δεδομένα.

Στις ευρωπαϊκές χώρες, ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός του Μεσοπολέμου δεν ενδυναμώθηκαν επειδή η τότε Αριστερά ήταν χρεωκοπημένη, ούτε επειδή η τότε Κομμουνιστική Αριστερά μιμήθηκε την τότε Σοσιαλδημοκρατία (στην πραγματικότητα έπραξε το αντίθετο), αλλά ούτε επειδή απειλούσε να πορευθεί προς την εξουσία. Με εξαίρεση τη Ρωσία, είχε ήδη υποστεί αποφασιστική ήττα στην έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914). Στον ταραχώδη ελληνικό Μεσοπόλεμο, ο φασιστικός όχλος που έκαψε την εβραϊκή συνοικία Κάμπελ στη Θεσσαλονίκη το 1931, δεν συγκροτήθηκε ως φασιστικός όχλος επειδή απογοητεύτηκε ή ερεθίστηκε από την τότε Αριστερά. Ούτε, βέβαια, η «Χρυσή Αυγή» κατέκτησε το 10 % σχεδόν των ψήφων την περίοδο 2010-2015, επειδή η ελληνική κοινωνία ήταν τότε απογοητευμένη από την Αριστερά ή τη φοβόταν. Από άλλους - άλλων πολιτικών πλευρών - ήταν απογοητευμένη, και άλλους φοβόταν.

 
Τα παραδείγματα είναι άπειρα και το δίδαγμα της ιστορίας σαφές: Πάντα η Ακροδεξιά ενισχύεται όταν είναι σε κρίση ένα πολιτικό σύστημα, ιδίως όταν «τρεκλίζει» και «σκοντάφτει» ο αστισμός και τα αστικά κόμματα, όχι τα κόμματα της Αριστεράς, σοσιαλιστικά, κομμουνιστικά ή άλλα.

 
Και υπάρχει λόγος που έτσι συμβαίνει και όχι αλλιώς. Η Ακροδεξιά, ο ναζισμός, ο φασισμός, έχουν πραγματικά κοινωνικά στηρίγματα, που αναπτύσσονται παράλληλα με ενεργές υλικές προσδοκίες και φόβους, μέσα σε οικογένειες ορισμένων συγκεκριμένων μικρο-μεσοαστικών στρωμάτων και δεν είναι μόνον φαντασιακές-ιδεολογικές «ταυτίσεις με την εξουσία» (Φουκωϊκού τύπου), ούτε είναι συγκροτημένα απλά και μόνον ως «αρνητικές ταυτότητες» (κατά τον Ε. Τραβέρσο). Πάντα εξακολουθεί να υπάρχει, όπως υπήρχε στις πρωτο-νεωτερικές κοινωνίες του 20ού Αιώνα, ένα (μειοψηφικό) ρεύμα που ρέπει προς τον κοινωνικό φασισμό.

Κομάντο Ποπ Κορν

Αναδημοσίευση από το "enlacezapatista.ezln.org.mx"

Σεπτέμβριος 2021


Δεν ξέρω με σιγουριά, αλλά ο μύθος τοποθετεί την κυοφορία αυτής της ελίτ μονάδας του εζεταελεένε πριν από μερικά φεγγάρια.

Παρόλο που η γενική ζαπατιστική διοίκηση αρνήθηκε επανειλημμένα την ύπαρξή της και κατέταξε αυτές τις συκοφαντίες στο φάκελο «Εξαιρετικοί και Μη Μύθοι» (μαζί με τους θρύλους του Σομπρερόν¹, της Χπακιντέ² και τις γαστρονομικές συνταγές του θανόντος Σουπ Μάρκος), οι φήμες εντοπίζουν τη γέννηση του διάσημου πλέον Κομάντο Ποπ Κορν [Παλομίτας] στο Καρακόλ Τουλάν Καού³, στο τέλος του έτους 2019.

Σύμφωνα με αυτόν, ο αυτοαποκαλούμενος Σουπ Γκαλεάνο είχε καβατζώσει όλο το καλαμπόκι που προοριζόταν για ποπ κορν στη νοτιοανατολική μεξικανική πολιτεία της Τσιάπας. Και παρόλο που ο προαναφερθέντας αργότερα ισχυρίστηκε ότι το σχέδιό του ήταν να σαμποτάρει τις μεγάλες αλυσίδες του κινηματογράφου και να τις αναγκάσει να μειώσουν την τιμή ενός τόσο πολύτιμου προϊόντος -καθώς και να εμποδίσει τις περίεργες παραλλαγές που προσφέρουν ποπ κορν με γεύση από πατατάκια-, μεταγενέστερες έρευνες συντάσσονται με την υπόθεση που εισηγήθηκε ο εισαγγελέας (ένα ον εξαιρετικά παρόμοιο με ένα σκαθάρι), ο οποίος στη δίκη εξέθεσε το κίνητρο του εγκλήματος: ο Σουπ Γκαλεάνο ήθελε να μπλοκάρει το ποπ κορν για να το έχει μόνο ο ίδιος. Η ξαφνική και ακατανόητη έλλειψη καυτερής σάλτσας αύξανε τις υποψίες.

Θα υλοποιηθεί η θέληση του Μίκη Θεοδωράκη για την επιτύμβια δήλωση ταυτότητας, ή θα θαφτεί και αυτή μαζί με τη σωρό του;

Το «Πολέμησε το Δεκέμβρη» δεν παραπέμπει σε αυτό για το οποίο όλος ο πλανήτης μιλάει σήμερα για τον Μίκη, την τέχνη του και τη μουσική του...

Ο Μίκης, σύμφωνα με τα τότε λεγόμενά του επέλεξε, για επιτύμβιο επίγραμμα μια φράση που δεν αναφέρεται καθόλου στο μουσικό του έργο αλλά σε μια στιγμή της ζωής του, αυτή που ως αντάρτης του Εφεδρικού ΕΛΑΣ της Αθήνας πολέμησε κατά των Άγγλων το 1944.

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι τα επιτύμβια αυτά επιγράμματα υποδηλώνουν πως ο δημιουργός θεωρεί ως ύψιστο ιδανικό του όχι την τέχνη του αλλά κάτι άλλο. Και στην περίπτωση του Μίκη υποδηλώνεται με σαφήνεια ότι η τέχνη του και συγκεκριμένα οι μουσικές του συνδέονται και υπηρετούν μια ανώτερη -για τον ίδιο- ηθική αξία, γι’ αυτό άλλωστε και δηλώνει «μου άρεσε ο ήχος της μάχης».

Μίκης Θεοδωράκης – Στον τάφο μου να γραφεί «Πολέμησε το Δεκέμβρη» 

Αναδημοσίευση από το "in.gr"

Πριν από έξι χρόνια, ο Μίκης Θεοδωράκης είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξη τύπου με αφορμή το νέο ανέβασμα το 2015 του έργου «Του νεκρού αδερφού» (η πρώτη παρουσίαση είχε γίνει το 1962 από τον θίασο του Μάνου Κατράκη) ότι στον τάφο του θέλει να γραφτεί η φράση «Πολέμησε το Δεκέμβρη».
Πολέμησα 33 μέρες και μου άρεσε ο ήχος της μάχης

Για το επιτύμβιο αυτό επίγραμμα που παραπέμπει στο αντίστοιχο του αρχαίου Έλληνα τραγωδού Αισχύλου, ο οποίος είχε πολεμήσει ενάντια στους Πέρσες στη μάχη του Μαραθώνα, ο Μίκης Θεοδωράκης διανύοντας τότε τα 90 του χρόνια είχε πει συγκεκριμένα:

«Στον τάφο μου να γραφεί: Πολέμησε το Δεκέμβρη. Θα μου πείτε… ο πόλεμος; Δεν ξέρω… Έχω και το κρητικό γονίδιο και μου αρέσουν τ’ άρματα. 

Πολέμησα 33 μέρες και μου άρεσε ο ήχος της μάχης.

 Όπου ήταν μάχη, έτρεχα, έμπαινα μέσα. Σφαίρα δεν μ’ έπιανε».

COVID 19: Τι άλλα "μαγικά" μας περιμένουν;

Το ζήτημα της αντιμετώπισης του covid 19 δεν θα κριθεί με τους όρους που διαμορφώνονται μέσα από την αντιπαράθεση ανάμεσα στους εμβολιαστές και αντιεμβολιαστές, που όλο και περισσότερο οξύνεται στη χώρα μας. Προφανώς τα εμβόλια είναι ένα από τα πιο βασικά όπλα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν επαρκεί όμως και την εξάπλωση των μεταλλάξεων του COVID 19. Ήδη η τρίτη δόση είναι προ των πυλών για κάποιες ευπαθείς ομάδες. Μάλλον η πολιτική του εμβολιασμού για τον COVID 19 θα λάβει παρόμοιο χαρακτήρα με αυτόν που έχει ο επαναλαμβανόμενος εμβολιασμός για την γρίπη και τον πνευμονόκοκκο. Φαίνεται πως ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει…

Aστικοί μύθοι και η νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα για τις πυρκαγιές...

όλα τρυγύρω αλλάζουνε, όλα τα ίδια μένουν...

του Γιώργου Καλαντζόπουλου.

Ένας οικολόγος, ο Ηλίας Ευθυμιόπουλος, ο πρώτος διευθυντής της Greenpeace στην Ελλάδα μέχρι το 1999 και πρώην υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (2000-2001), παρουσιάζει μέσω μιας συνέντευξης με τον Μαρτίνο Γκαίτλιχ στην athensvoice, μερικούς τους μύθους που βάζουν το δικό τους λιθαράκι  - περισσότερο ως άλλοθι παρά ως προτροπές - στην διαμόρφωση της συναίνεσης στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για ανατραπεί  το θεσμικό καθεστώς προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας με ευκαιρία τις πρόσφατες πυρκαγιές. Tο κείμενο δημοσιεύτηκε στις 24.07.2021, μόλις λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν, γιαυτό έχει μια ιδιαίτερη αξία.

Αν ο Πρωθυπουργός, σε συνθήκες πυρκαγιάς που ζήσαμε τις προηγούμενες μέρες, έλεγε: “Η αύξηση της δασοκάλυψης της Ελλάδας δεν είναι μία άποψη ή ένας ισχυρισμός κάποιων. Είναι μια αντικειμενική διαπίστωση”, ποιός θα τον πίστευε;

Μάλλον κανένας!

Γιαυτό, δεν το είπε ο ίδιος...

Το είπε όμως ο “ειδικός” μια βδομάδα πριν τις πυρκαγιές, ο Μαρτίνο Γκαίτλιχ, ο βιολόγος-περιβαλλοντολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων για το ελληνικό τοπίο και το φυσικό περιβάλλον, στην συνέντευξή του στον Ηλία Ευθυμιόπουλο:

Τι έκανε ο Νέρωνας την ώρα που καιγόταν η Ρώμη;

Ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος-Πιπεριάν παρουσιάζοντας  “το βιβλίο της ολικής άγνοιας” των Τζον Λόυντ & Τζον Μίτσινσον στην ελληνική έκδοσή του, έγραφε: “Αν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι ο Ατλας κουβαλούσε στους ώμους τη Γη, ότι το ‘Εβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό στον κόσμο, ότι η σαμπάνια εφευρέθηκε από τους Γάλλους ή ότι ο άνθρωπος έχει πέντε αισθήσεις, τότε πραγματικά χρειάζεστε αυτό το βιβλίο! ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ! Το βιβλίο αυτό ρίχνει άπλετο φως στο βασικό ερώτημα της Ιστορίας «τι είναι αλήθεια και τι είναι παραμύθια» και είναι ένας εκτενής, απολαυστικός οδηγός λύσεων των παρανοήσεων, σφαλμάτων και μύθων σε όλο το πεδίο της «κατακτημένης γνώσης», που θα σας κάνει να αναρωτηθείτε για ποιο λόγο μπαίνει κανείς στον κόπο να πάει σχολείο… Θα απολαύσετε την ανάγνωσή του, θα αναρωτηθείτε για το εύρος των γνώσεών σας ή μάλλον για το βάθος της άγνοιάς σας, θα γελάσετε και βέβαια… θα εντυπωσιάσετε τους φίλους σας! Διαβάστε το γιατί, όπως είπε και ο Γούντι Άλλεν, είναι προτιμότερο να πίνεις αχόρταγα από το ποτάμι της γνώσης, παρά να κάνεις γαργάρες…”

Αν και δεν έχει ιστορικά επιβεβαιωθεί, όπως συνήθως συμβαίνει με τους εμπρησμούς, στον Νέρωνα αποδίδεται ο εμπρησμός της Ρώμης το 64 μ.Χ . Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από αυτό το βιβλίο που εξετάζει τις πιθανές εκδοχές για το τι έκανε ο Νέρωνας την ώρα που καιγόταν η Ρώμη:

- Σίγουρα δεν έπαιζε βιολί, καθώς το πρώτο βιολί (φιντλ) εμφανίστηκε μόλις τον 15ο αιώνα.

- Σύμφωνα με μια δεύτερη κατηγορία, την ώρα που καιγόταν η Ρώμη (64 μ.Χ.) ο Νέρωνας τραγουδούσε ένα τραγούδι για τη φλεγόμενη Τροία, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήταν ο ίδιος εκείνος που είχε βάλει φωτιά στην πόλη.

Πυρκαγιές: Σενάρια συνωμοσίας που θάφτηκαν στις στάχτες...

Φτιάχτηκε για τον Αλέξη, αλλά μια χαρά ταιριάζει και στον Κούλη...

Ένα κείμενο της Μαριλης Μαργωμενου που γράφτηκε πριν από την εποχή των μνημονίων (2009) και αναφέρεται στα σενάρια συνωμοσίας που ανέπτυσσαν οι εκάστοτε κυβερνώντες, για να καλύψουν τις δική τους ανευθυνότητα στην αντιμετώπιση του διαχρονικού φαινομένου των πυρκαγιών στην χώρα μας.

 

Συνήθως οι ευθύνες αποδίδονται στους εχθρούς του έθνους ή σε πολιτικούς αντιπάλους. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όπου συνωμοτεί η ίδια φύση, όπως με “κουκουνάρες” του Γ. Ράλλη και “τον στρατηγό άνεμο” του Β. Πολύδωρα. Σήμερα συμβαίνει το ίδιο με την απόδοση των ευθυνών στην “κλιματική αλλαγή”.

 

Πράγματι υπάρχουν φυσικοί παράγοντες που ευνοούν την εξάπλωση της φωτιάς και είναι γνωστοί. Όμως, συνήθως οι φωτιές δεν ανάβουν μόνες τους. Τις ανάβουν άνθρωποι, από την εποχή που ανακάλυψαν την φωτιά. Ο χόμο σάπιενς, προκάλεσε την πρώτη μεγάλη οικολογική καταστροφή στον πλανήτη με τραγικές συνέπειες στην πανίδα και την χλωρίδα του πλανήτη.

Αυτό ισχύει και σήμερα: στον ανθρώπινο παράγονται οφείλονται πυρκαγιές. Είτε από ανεμελιά, είτε για ιδιοτελείς λόγους, οι οποίοι είναι εντελώς διαφορετικοί απ’ αυτούς που προβάλουν οι “θεωρίες συνωμοσίας”...

 

εμπρηστές – κυβέρνηση: Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο, και τα δυο μαζί την “ανάπτυξη”...

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Δεν πέρασαν ούτε δυο βδομάδες, από τότε που η Κυβέρνηση έκλεισε το μάτι στους εμπρηστές και είδαμε τα αποτελέσματα…

- Στις 22 Ιουλίου 2021 σε συνέντευξη τύπου του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα ανακοινώνεται το “Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο για το Μάτι”, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει:

“Το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο για αυτές τις περιοχές είναι «πιλοτικό» και με την έγκριση από το ΣτΕ θα αποτελέσει τη βάση για περιοχές με παρόμοια χαρακτηριστικά σε όλη την Επικράτεια.

Η περιοχή επέμβασης συνολικά φθάνει τα 7.935 στρέμματα. Τα 3.028 θα είναι τελικά πολεοδομημένα και από αυτά τα 452 είναι ήδη στο σχέδιο πόλεως. Άρα νέα επιφάνεια που μπαίνει σε σχέδιο πόλης που πολεοδομείται είναι 2.600 στρέμματα. Οι ζώνες που πολεοδομούνται είναι η Αγία Μαρίνα, το Μάτι, το Κόκκινο Λιμανάκι, τα Σκουφέικα και ο Πευκώνας, ενώ σε μία περιοχή 17,5 στρεμμάτων θα δημιουργηθούν περίπου 100 κοινωνικές κατοικίες των 80 τετραγωνικών μέτρων.”

Πηγή: ΥΠΕΚΑ - Σημεία παρεμβάσεων στη Συνέντευξη Τύπου για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο 

Δηλαδή:

- Από 452 στρέμματα που ήταν ήδη στο σχέδιο πόλεως εντάσσονται άλλα 2.600 στρέμματα!…
- Για να γίνει αυτή η ένταξη με “κανονικές συνθήκες” θα χρειαζόταν μια δεκαετία. Τώρα χρειάζονται μόνον 2 χρόνια (μαζί με την ολοκλήρωση της πράξης εφαρμογής).

Με τα δασικά τι γίνεται;

-  Πλήρης εξαίρεση των περιοχών Μάτι και Κόκκινο Λιμανάκι (αγροκτήματα εκούσιας διανομής) από τη δασική νομοθεσία, με βάση την ειδική διάταξη στο άρθρο 102 παράγραφο 6. Για τις εκτάσεις αυτές ανακαλούνται και κάθε είδους διοικητικές πράξεις (αναδασωτέες, πρόστιμα, διοικητικές αποβολές, κατεδαφίσεις) που εκδόθηκαν με βάση τη δασική νομοθεσία...

Μια εικόνα από τον “καύσωνα” στον ΣΥΡΙΖΑ τον Αύγουστο του 2015…

Μια εικόνα από την αντιμετώπιση της “φωτιάς” που πήγαινε να ανάψει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μετά την ανατροπή του δημοψηφίσματος, αποτυπωμένη σε κάποια σχόλια αναγνωστών μας εκείνη την εποχή:

 

Άλλο ένα πυροτέχνημα;

Με αφορμή το κείμενο:

Τι είναι και τι θέλει τελικά η Αριστερή Πρωτοβουλία

και μια κριτική του: 

«Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης»: Μια επανέκδοση της μπαγιάτικης πολιτικής του «αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου»

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Διαβάζοντας τα παραπάνω κείμενα, άλλα και άλλα παρόμοια με την ίδια θεματολογία, προσπάθησα να εντοπίσω τι καινούργιο προσθέτουν, που δεν έχει καταγραφεί στο παρελθόν σε διακηρυκτικά κείμενα παρόμοιων εγχειρημάτων. Σε αυτά είχαν πρωτοστατήσει πρόσωπα και πολιτικά μορφώματα (μάλιστα, όχι μόνον μια φορά...), τα οποία συμμετέχουν πάλι σε μια τυπική μορφή επανάληψης τους, την νέα Αριστερή Πρωτοβουλία. Θα μπορούσα να καταγράψω αρκετές σελίδες με παραπομπές, όπου έχουν δηλωθεί ανάλογες προθέσεις με τα ίδια ακριβώς λόγια...

Αν είναι ανορθολογισμός το να κάνεις το ίδιο πράγμα, ξανά και ξανά, περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα, μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε μια μορφή “ψεκασμένων” της Αριστεράς; Βεβαίως, και η Αριστερά είχε πάντα τους ψεκασμένους της, όπως άλλωστε και η Δεξιά. Όμως δεν πρόκειται περί αυτού: Η αντίφαση εντοπίζεται στο χάσμα ανάμεσα στον βερμπαλιστικό λόγο και την πράξη που τον συνοδεύει. Αυτή η αντίφαση δεν διαπερνά μόνον την νέα, άλλη μια φορά πρωτοβουλία “διαλόγου και δράσης”. Συναντάται και στους επικριτές της. Δεν είναι θέμα ταυτότητας, αλλά υπαρξιακό: Αφορά εκείνη την Αριστερά που προσπαθεί να επιβιώσει σε συνθήκες ήττας, χωρίς να έχει καταφέρει να διδαχθεί τίποτε το σημαντικό, ούτε από την δική της εμπειρία, ούτε από τα παθήματα των άλλων συνοδοιπόρων της ή ακόμα και επικριτών της, που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν παράλληλες πολιτικές τροχιές, αλλά συστηματικά αποκλίνουσες από τους διακηρυγμένους στόχους τους…

Ένα σχόλιο για την ανεξαρτητοποίηση της βουλεύτριας του ΜέΡΑ25 Κ. Αδάμου

Ψηφοδέλτιο ΜέΡΑ25 στην β' Θεσσαλονίκης


Όταν διάβασα στις δηλώσεις της κ. Κωνσταντίνας Αδάμου τους λόγους που επικαλείται για την αποχώρηση της από το ΜέΡΑ25, εκείνο που με παραξένεψε ήταν ότι δεν επικαλείται καμία πολιτική διαφωνία, ούτε στις προγραμματικές διακηρύξεις (όπως αυτές αποκρυσταλλώθηκαν στο πρόσφατο συνέδριό του), ούτε σε κάποιο σημαντικό ή ασήμαντο ζήτημα τρέχουσας πολιτικής.

Ο λόγος που προβάλει για την αποχώρησή της είναι γενικά «οι αντιδημοκρατικές, αντισυντροφικές, αντιδεοντολογικές και αυταρχικές συμπεριφορές», που όπως δηλώνει «παρεμποδίζεται με ποικίλους τρόπους η συμμετοχή μου στο κοινοβουλευτικό έργο, για το οποίο έδωσα όρκο στον ελληνικό λαό να επιτελώ με όλες μου τις δυνάμεις».

Για να κρίνει κάποιος καλοπροαίρετα το γεγονός της αποχώρησής της, πέρα από τις γενικόλογες καταγγελίες θα πρέπει να υπάρχει δημόσια και η αντίστοιχη τεκμηρίωση αυτών των ισχυρισμών. Από τις μέχρι τώρα δημόσιες δηλώσεις της κ. Αδάμου, δεν έχει παρουσιάζει καμιά τεκμηρίωση. Το μόνο στοιχείο που υπάρχει μέχρι σήμερα, είναι μια δημόσια ανακοίνωση του ΜέΡΑ25 - που είχε προηγηθεί της αποχώρησης της κ. Αδάμου - για την παραπομπή στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλεύτριας Κωνσταντίνας Αδάμου από τον Γραμματέα του ΜέΡΑ25 για «να ελεγχθεί για «αντιδεοντολογική συμπεριφορά» (https://mera25.gr/parapobi-stin-epitropi-deontologias-tis-vouleftrias-konstantinas-adamou-eisigeitai-o-grammateas-tou-mera25/ ) και η δημόσια δήλωσή του: ( https://www.facebook.com/mera25.gr/videos/339473514508946/) όπου προβάλει τον ισχυρισμό ότι το θέμα που προέκυψε θα πρέπει να συζητηθεί πρώτα στα όργανα του κόμματος, και μετά να παρουσιαστούν δημόσια όλες οι πλευρές του.

Υπάρχουν όμως κάποια δεδομένα τα οποία είναι ενδεικτικά προθέσεων και πολιτικών πρακτικών που ήδη διαμορφώνουν ένα πλαίσιο για την αξιολόγηση του συγκεκριμένου γεγονότος. Ενδεικτικά μερικά απ’ αυτά:

Ένα κείμενο για την αλλοπρόσαλλη πολιτική της κυβέρνησης την εποχή του κορωνοϊού

Αναδημοσίευση από [εδώ]

 του Κώστα Μπιτσάνη [*]

Μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, η πολιτική ηγεσία της προβληματικής ελληνικής δημοκρατίας αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο. Ο κορωνοϊός μπορεί να μας υποχρέωσε όλους να φοράμε μάσκες, αλλά κατάφερε να βγάλει τις μάσκες από τα πρόσωπα της εξουσίας.

Είναι μια ελίτ εθισμένη στην κυριαρχία, που αντιμετωπίζει την κοινωνία σαν μία μάζα αδαών «υπανάπτυκτων», ένα σύνολο διαχειρίσιμων υπηκόων.

Το λένε οι υπουργοί όταν μας εξηγούν πως τα μέτρα τους κατά του Covid μπορεί και να μην έχουν ουσιαστική υγειονομική χρησιμότητα, επιβάλλονται όμως, γιατί έχουν «υψηλό συμβολισμό» και «παιδαγωγική λειτουργία». Ο εξουσιαστικός τους οίστρος, στηρίζεται στο συμβολισμό της υποταγής και στην εκπαίδευση της υπακοής.

Το λένε, στην ουσία, και όταν «χαρτζιλικώνουν» τους νέους για να εμβολιαστούν. Τα επιχειρήματα και η πειθώ είναι περιττές διαδικασίες για αυτό το είδος της εξουσίας. Εξάλλου, γι’ αυτούς, ο εκμαυλισμός έχει και άλλα χρήσιμα «συμβολικά» και «παιδαγωγικά» αποτελέσματα.

Η πανδημία και η …«κοινή λογική»

Ένας μόνον χαρακτηρισμός μπορεί να αποδοθεί στην κυβερνητική πολιτική για πανδημία του covid 19: αλλοπρόσαλλη. Απουσιάζει η συνεκτικότητα ενός πολιτικού σχεδιασμού που εξελίσσεται ανάλογα με τα θέματα που προκύπτουν. Κυριαρχεί η αντιφατικότητα των μέτρων όπου στην εφαρμογή τους συνήθως, το ένα αναιρεί το άλλο. (ενδεικτικά: Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον «συνωστισμό» στα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι απαγορεύσεις για δημόσιες συγκεντρώσεις έχουν μόνον ένα πολύ μικρό και περιορισμένο αποτέλεσμα. Αν δεν μπορείς να επιβάλλεις στην εκκλησία την εφαρμογή των μέτρων, που είναι η πιο μαζική κοινωνική οργάνωση και κάνει τις «συνελεύσεις» της κάθε Κυριακή, τι νόημα έχει να απαγορεύσεις τις συνελεύσεις σωματείων και συλλόγων κλπ, που γίνονται συνήθως μια φορά τον χρόνο…)

Αυτή η αλλοπρόσαλλη πολιτική εφαρμόστηκε και στην πρώτη περίοδο με το παρατεταμένο lockdown, όπου δεν υπήρχαν τα εμβόλια και τα προληπτικά μέτρα επικεντρώνονταν στον περιορισμό του «συνωστισμού», αλλά και στην δεύτερη περίοδο, από τα Χριστούγεννα και μετά, όταν ήρθαν τα εμβόλια.

Είναι προφανές ότι σε τέτοιες πρωτόγνωρες συνθήκες είναι πιθανόν να γίνονται λάθη. Όμως η κυβέρνηση δεν φαίνεται να διδάχτηκε τίποτα απ’ αυτά, το αντίθετο μάλιστα συνέβη, πρόσθετε και νέα…

“Αντιεμβολιαστές” και αντι-αντιεμβολιαστές

Αναδημοσίευση από το "ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ"

του Γεώργου Νικολαϊδη

Οι “αντιεμβολιαστές”, οι αρνητές δηλαδή κάθε εμβολίου, εν γένει δεν υπάρχουν – ή τέλος πάντων αποτελούν μιαν απειροελάχιστη ομάδα του πληθυσμού. Πρόκειται για μια κατηγορία εν πολλοίς κατασκευασμένη, που δυστυχώς αναπαράγεται άκριτα από διαφόρους στις μέρες μας. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλοί και πολλές που προβληματίζονται (δικαίως ή αδίκως) σχετικά με κάποια ιατροφαρμακευτικά προϊόντα που παρουσιάζονται ως “εμβόλια”. Έτσι:

Αντιεμβολιαστής αντιτιθέμενος στο τριπλό εμβόλιο για την ερυθρά, την ιλαρά και την παρωτίτιδα είναι κάποιος που ενδεχομένως τάσσεται υπέρ μια μεταφυσικής “επιστροφής στην φύση”, που υιοθετεί θεωρίες για τις υποτιθέμενες παρενέργειες ενός επί δεκαετίες αποτελεσματικού και ασφαλούς εμβολίου που αφήνει δια βίου (ή αν μη τι άλλο για καμιά δεκαετία) ανοσοποίηση κ.τ.λ.

Αντιεμβολιαστής αντιτιθέμενος στο εμβόλιο του τετάνου είναι κάποιος που παίζει με την ζωή του ή και την ζωή του παιδιού του.

What can we learn from the beautiful game?

Τι μαθήματα μπορεί/πρέπει να μάθει η Αριστερά από το ποδόσφαιρο; 

Αυτή είναι η ερώτηση που θα προσπαθήσουν να απαντήσουν οι Ken Loach, Yanis Varoufakis, Brian Eno, Roger Waters και Frank Barat την Πέμπτη από τις 20:00, ζωντανά εδώ:

Ιούλης του 15…

Αργά το βράδυ της Παρασκευής 26 Ιούνη του 2015 ο Αλέξης ανακοίνωσε την πρόταση για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος του ΟΧΙ για την επόμενη Κυριακή. Δεν ήταν μέρος κάποιου σχεδίου που είχε εκπονηθεί σε κυβερνητικά όργανα ή στα κομματικά γραφεία ως πολιτική δράση μπροστά στο ενδεχόμενο μιας ρήξης, μετά την αποτυχία της συμφωνίας με τους δανειστές. Το δημοψήφισμα ήταν ένας αυτοσχεδιασμός του αρχηγού (όπως και η ανατροπή του ΟΧΙ), μπροστά στο αναμενόμενο αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης: Όλοι γνώριζαν, από τα προηγούμενα μνημόνια, ότι οι "δανειστές" επιβάλλουν αυτά που θέλουν και δεν διαπραγματεύονται...

Το τι ακριβώς επιδίωκε με αυτή την ενέργεια ο αρχηγός, δεν ήταν φανερό εκείνη την στιγμή. Αυτό έγινε γνωστό μετά το δημοψήφισμα. Όμως, η σημασία του δημοψηφίσματος ως πολιτική πράξη δεν επικαθορίζεται μόνο από τις επιδιώξεις του αρχηγού: πυροδότησε ευρύτερες εξελίξεις που δεν μπορούσαν να χειραγωγηθούν στα πλαίσια των κοινοβουλευτικών πρακτικών. Εξάλλου, τα πιο συναρπαστικά πολιτικά γεγονότα που βάζουν την σφραγίδα τους στις εξελίξεις, δεν έχουν προκύψει από την εφαρμογή σχεδίων που έχουν επεξεργαστεί κάποια επιτελεία, αλλά από την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στο πολιτικό προσκήνιο.

Διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας την κάμηλο την εποχή του COVID 19…

Αυτές τις μέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνεται μεγάλη συζήτηση για την κάρτα των 150 ευρώ στους νέους που θα εμβολιαστούν, όμως αρκετά περιορισμένη για το μέτρο του «υποχρεωτικού εμβολιασμού»…

Μερικά αυτονόητα και προφανή:

1. Η υποστήριξη των κυβερνητικών πολιτικών με οικονομικά κίνητρα είναι μια πάγια και συνήθης πολιτική πρακτική που συνοδεύει την εφαρμογή της, όχι μόνον στην χώρα μας αλλά σ’ όλο τον κόσμο.

2. Στην περίπτωση της πανδημίας του covid 19 ένα μεγάλο μέρος του κόστους της εφαρμογής των κυβερνητικών μέτρων την περίοδο του lockdown μεταφέρθηκε στους πολίτες (μάσκες, τεστ, αντισηπτικά κ.λ.π). Υπήρξαν διαμαρτυρίες και διατυπώθηκαν απαιτήσεις για την χρηματοδότηση ή την δωρεάν διάθεσή τους στους πολίτες. Υπήρξαν μάλιστα έντονες κριτικές για τον τρόπο και την ποιότητα των παροχών στους μαθητές. Επίσης από τις χρηματοδοτήσεις της χώρα μας, όλα τα κονδύλια διατέθηκαν για την στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων χωρίς να διατεθεί τίποτα για την στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπως Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία κλπ.

κόντρα στο ρεύμα

Πολλές φορές έχουμε ακούσει την φράση: «πάμε κόντρα στο ρεύμα» να σηματοδοτεί την ανυπακοή ή την αντίσταση απέναντι σε μορφές κυριαρχίας ή κανονικότητας.

 
Αν αναζητήσουμε στην μνήμη μας «εικόνες» από την φύση που σχετίζονται με την έκφραση "κόντρα στο ρεύμα", η πορεία του σολωμού, που πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα του ποταμού είναι πλέον συνηθισμένη. Συχνά εμπεριέχει και την αρκούδα, που παραμονεύει για να τερματίσει άδοξα αυτή την πορεία του σολωμού...

Όμως δεν έχουμε καμία εικόνα όπου τα νερά ενός ποταμού να πηγαίνουν ξαφνικά…ανάποδα. Ακόμα κι αν έχουμε κάποιες μεγάλες αμφιβολίες αν μπορεί να υπάρξει ένα τέτοιο περιστατικό, θεωρούμε ότι αυτό είναι αδύνατον να συμβεί, όταν ο ποταμός γίνεται καταρράκτης: Η «βαρύτητα» που καθοδηγεί την πορεία τους είναι μια νομοτελειακή ΤΙΝΑ.

Κι όμως στην φύση, εμφανίζονται κάποιες φορές «δυνάμεις» που αντιστρέφουν αυτήν την πορεία, ακόμα και ενός …καταρράκτη:

«ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά»…

Καλλιτέχνης: HRH (His Royal Highness)  "Prince Nikolaos"

Η ελιά, από την εποχή του συνθήματος «ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά» εξακολουθεί να είναι παρούσα και σε άλλες πολιτικές συγκυρίες, ιδιαίτερα σε αυτές που έχουν καταστροφικές συνέπειες για την χώρα.

Την εποχή της πανδημίας του covid19, επανήλθε στο προσκήνιο τον περασμένο Νοέμβρη με την παρακάτω δήλωση της κ. Βάνας Παπαευαγγέλου, λοιμωξιολόγου και μέλους της επιτροπής επιστημόνων: "Πιθανό η έξαρση των κρουσμάτων να οφείλεται στο μάζεμα της ελιάς", δήλωσε τον Νοέμβρη η κ. Βάνα Παπαευαγγέλου, λοιμωξιολόγος και μέλος της επιτροπής επιστημόνων.

Αριστερά, ο χάρτης της εξάπλωσης του covid19 εκείνη την εποχή.

Το ερώτημα που βρέθηκαν ελιές στις κόκκινες περιοχές, μόνον η κ. Βάνα Παπαευαγγέλου το γνωρίζει…

Με αφορμή μια αναφορά στην βουλή στην ΒΙΟΜΕ: Για την «κοινωνικοποίηση του χρήματος» αλλά και για την «κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής»

Αρκετοί, απ’ όσους άκουσαν αυτό το σημείο από την ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη στην βουλή (16/6/2021), παραξενεύτηκαν…

Κάποιοι δεξιοί δεν καταλάβαιναν καν τι έλεγε. 

Κάποιοι αριστεροί που καταλάβαιναν μειδίασαν γιατί σκέφτηκαν πως ο Βαρουφάκης θέλει να κάνει τους εργαζόμενους καπιταλιστές…

Εγχειρήματα όπως η ΒΙΟΜΕ, είναι έξω από τις πολιτικές στοχεύσεις όλων των «αριστερών» κοινοβουλευτικών κομμάτων, που θεωρούν πως ότι η λαϊκή πρωτοβουλία σταματάει στην ανάθεση μέσω της ψήφου. 

Για τ’ άλλα θα φροντίσει το «κόμμα»…

Η θέση αυτή του Γιάνη Βαρουφάκη σχετίζεται με τους γενικότερους προβληματισμούς του ΜέΡΑ για την «κοινωνικοποίηση του χρήματος» αλλά και για την «κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής» σαν πολιτικούς στόχους στην τωρινή συγκυρία του καπιταλισμού. Στόχους που απαιτούν την λαϊκή πρωτοβουλία και συμμετοχή…

Δικομματισμός: «το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο»

Ποιος είναι και τι «δουλειά» κάνει ο Άρης Πορτοσάλτε όλοι το γνωρίζουν, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα… 

Το να θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δικαιώθηκε επειδή είπε μια καλή κουβέντα για τον Αλέξη, και να το κάνει «πρώτο θέμα» στα δικά του μέσα ενημέρωσης είναι πρόβλημα… 

Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να τεκμηριώνει ότι ο Πορτοσάλτε άλλαξε. Πάμε στοίχημα, ότι αυτά που έκανε και έλεγε χθες και προχθές, θα τα επαναλάβει όταν χρειαστεί και αύριο… 

Εκείνο που πράγματι άλλαξε σήμερα είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ.

 Γλύφει εκεί που έφτυνε χθες: Καταξιώνει τον Πορτοσάλτε με την αιτιολογία ότι είπε την «αλήθεια» για τον Αλέξη. Τα κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ που προβάλουν την "είδηση" αιτιολογούν αυτή την μεταστροφή με δυο λέξεις: «Σε μια κρίση ειλικρίνειας είπε…». 

Η «αλήθεια» είναι ότι πράγματι ο Πορτοσάλτε «συμφώνησε» με μια συγκεκριμένη άποψη του Τσίπρα. Οι πολιτικές προτάσεις κρίνονται για την ορθότητά τους και όχι για το αν είναι ψευδείς ή αληθείς. Οι συμφωνίες» ή οι «διαφωνίες» σε πολιτικά θέματα είναι πρώτα απ’ όλα προϊόντα πολλαπλών σκοπιμοτήτων. Το τελευταίο πράγμα που μετράει σε παρόμοιες «συμφωνίες» είναι η «ειλικρίνεια». 

Μερικές σκέψεις για το 1ο συνέδριο του ΜεΡΑ25

Αναδημοσίευση από το "in.gr"

Του Δημήτρη Ν. Μανιάτη

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε την ευκαιρία στις δύο ομιλίες του, εναρκτήρια και κλείσιμο, να κάνει σαφές πού το πάει, τι θέλει, τι φαντάζεται στο σημερινό ακόμη πανδημικό και ρευστό πολιτικό τοπίο.

Ομολογουμένως δεν είναι και τόσο συνηθισμένο να προβάλλεται από οθόνη η εικόνα του Κεν Λόουτς, με φόντο το industrial περιβάλλον των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, απόγευμα Παρασκευής να απευθύνεται στο ελληνικό κοινό.

Αν ο βρετανός σκηνοθέτης, αναζητά και θέτει πάντα στο κέντρο των φιλμ του την εργατική τάξη, αυτή επίσης είναι το σημερινό χαμένο δισκοπότηρο για την ελληνική Αριστερά αλλά και το αντικείμενο των αναλύσεών της (ποια είναι, αν άλλαξε, αν υπάρχει κτλ.).

Η εικόνα του Λόουτς όμως όπως κι άλλων, καταγράφεται στις επιτυχίες του τριημέρου ενός κόμματος που θέλει να συνδεθεί με τον κόσμο της εργασίας. Το ΜεΡΑ25.

Ποιο σώμα ταιριάζει στην Αριστερά;

Το παρακάτω κείμενο είναι ένα μεγάλο απόσπασμα από το άρθρο του Αντώνη Λιάκου και της Μυρσίνη Ζορμπά που δημοσιεύεται στην «εφημερίδα των συντακτών». Το άρθρο, με αφορμή την νέα ταυτότητα που επιχειρεί να διαμορφώσει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ με την διεύρυνσή του προς το «κέντρο», επιχειρεί απαντήσει σε ένα ερώτημα, το οποίο έχει γενικότερο ενδιαφέρον πέρα από τα «εσωκομματικά» του ΣΥΡΙΖΑ: «Ταυτίζεται η Αριστερά με το κόμμα της; Σύμφωνα και με τη σοσιαλδημοκρατική και με τη λενινιστική ταυτίζεται. Μπορούμε όμως να το ισχυριστούμε αυτό σήμερα; Η απάντησή μας είναι όχι και αυτό ακριβώς θέλουμε να υποστηρίξουμε».Το άρθρο, παρ’ ότι επικεντρώνεται στην αντίληψη για το «κόμμα» όπως αυτή ιστορικά διαμορφώθηκε στην Δύση και απουσιάζει η διαφορετικότητα της κινέζικης εμπειρίας - της εποχής του Μάο αλλά και της σημερινής όπου το ΚΚΚ είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός οργανισμός στον κόσμο -  θέτει αρκετά στοιχεία για προβληματισμό, όχι μόνον για την μορφή της οργάνωσης και την παραγωγή της πολιτικής αλλά και για την εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας.

Το κομματικό ασυνείδητο

Υπάρχει μια ολόκληρη βιβλιοθήκη με έργα που αφορούν το πολιτικό κόμμα. Ολοι οι θεωρητικοί έγραψαν γι’ αυτό. Πριν όμως βυθιστούμε στις σελίδες τους και αρχίσουμε να εκσφενδονίζουμε τσιτάτα εναντίον αλλήλων, ας σκεφτούμε πού εδράζεται όλη αυτή η περί κόμματος φιλολογία και αν έχει κάποια παραγωγική συνάφεια με την δική μας εποχή. Τα κόμματα της Αριστεράς δημιουργήθηκαν σε μια εποχή που η πλειοψηφία ήταν αναλφάβητη, ολιγογράμματη, όπου η πληροφόρηση και η επικοινωνία ήταν περιορισμένη σε κάποιες κοινωνικές ελίτ.

Γεννήθηκαν προκειμένου να ανοίξουν στην κοινωνική πλειοψηφία και στις υποδεέστερες τάξεις το πεδίο της πολιτικής, να τις πληροφορήσουν, να τις οργανώσουν ιδεολογικά και πρακτικά, να μετατρέψουν την καθημερινή τους ματαίωση και δυσαρέσκεια σε πολιτική προσδοκιών και αγωνιστικότητα. Τον ρόλο αυτό ερχόταν να τον εκπληρώσει το πολιτικό κόμμα, που βασιζόταν σε μια συγκεντρωτική και ιεραρχική «καθοδήγηση» και διάχυση της γνώσης, της πληροφόρησης με βάση τη στράτευση των μελών τους.

Γ. Βαρουφάκης στο κλείσιμο του Συνεδρίου του ΜέΡΑ25 (video)

Η 1η μέρα από το1o Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25 (video)

– Χαιρετισμός Δημάρχου Κερατσινίου - Δραπετσώνας

– Χαιρετισμοί συνοδοιπόρων της Progressive International και του DiEM25

– Χαιρετισμοί εκπροσώπων Κοινοβουλευτικών Κομμάτων 

– Κεντρική Πολιτική Ομιλία Γραμματέα ΜέΡΑ25

Ο Άνθρωπος: Το πιο θανάσιμο είδος στα χρονικά της βιολογίας

( Ένα σχόλιο με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος»)

Η ανακάλυψη της φωτιάς, μαζί με την εξάπλωση του χόμο σάπιενς, προκάλεσε την πρώτη μεγάλη οικολογική καταστροφή στον πλανήτη με τραγικές συνέπειες στην πανίδα και την χλωρίδα του. Συνεχίστηκε με την πρόοδο που έφερε η αγροτική επανάσταση. Πριν την αγροτική επανάσταση ο πλανήτης φιλοξενούσε περίπου 200 γένη μεγάλων χερσαίων θηλαστικών με βάρος πάνω από 50 κιλά. Την περίοδο της αγροτικής επανάστασης είχαν απομείνει περίπου 100. Ο χόμο σάπιενς οδήγησε στην εξαφάνιση σχεδόν τα μισά μεγάλα ζώα του πλανήτη πολύ πριν οι άνθρωποι ανακαλύψουν τον τροχό, την γραφή ή τα σιδερένια εργαλεία. Η Τρίτη μεγάλη οικολογική καταστροφή στον πλανήτη ξεκίνησε με την πρόοδο που έφερε η βιομηχανική επανάσταση.

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το «Sapiens: Μια Σύντομη Ιστορία του Ανθρώπου» του Yunal Noah Harari, ο οποίος ούτε οικολόγος, ούτε πολέμιος του καπιταλισμού μπορεί να χαρακτηριστεί:

«Το Πρώτο Κύμα Εξαφανίσεων, που συνόδευε την εξάπλωση των τροφοσυλλεκτών, ακολουθήθηκε από το Δεύτερο Κύμα Εξαφανίσεων, που συνόδευσε την εξάπλωση των αγροτών και μας προσφέρει μια σημαντική οπτική γωνία σε ότι αφορά το Τρίτο Κύμα Εξαφανίσεων, που προκαλεί σήμερα η βιομηχανική δραστηριότητα. Μην πιστεύετε τους ρομαντικούς οικολόγους που υποστηρίζουν ότι οι πρόγονοί μας ζούσαν σε αρμονία με την φύση. Πολύ πριν από την Βιομηχανική επανάσταση, ο χόμο σάπιενς είχε το ρεκόρ ανάμεσα σε όλους τους οργανισμούς για την εξαφάνιση των περισσοτέρων ειδών ζώων και φυτών. Κατέχουμε την αμφίβολη διάκριση να είμαστε το πιο θανάσιμο είδος στα χρονικά της βιολογίας.

Μερικά …παραλειπόμενα από το συνέδριο του ΜέΡΑ25

Με αφορμή το συνέδριο του ΜέΡΑ25, παρουσιάζουμε σκόρπια κάποια στοιχεία, που αν και έχουν λάβει μικρή δημοσιότητα, πιστεύουμε ότι ενδιαφέρουν τον κόσμο της Αριστεράς αλλά και όσους θεωρούν τον εαυτό τους στρατευμένο στο χειραφετητικό όραμα.

1. Και ο Rafael Correa, Πρόεδρος του Ισημερινού 2007-2017 που έμεινε στην ιστορία για τη μάχη του για την απελευθέρωση της χώρας του από το χρέος, σήμερα μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Προοδευτικής Διεθνούς Progressive International, είναι από τους πρώτους που στέλνει χαιρετισμό στο Συνέδριό του ΜέΡΑ25.

2. Πριν λίγες μέρες ο Κεν Λόουτς είχε στείλει το μήνυμά του, με την ευκαιρία των εγκαινίων του mέta (του Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού του ΜέΡΑ25). Αναμένεται και ανάλογο για το συνέδριο…

3. Η απάντηση των Ζαπατίστας στην πρόσκληση του DiEM25, στο πλαίσιο του ζαπατιστικού Ταξιδιού Για τη Ζωή

Η απάντηση των Ζαπατίστα στο DiEM25

4. Για όσους έχουν βιώσει την «δημοκρατία» από την εποχή του «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών» μέχρι που μετεξελίχθηκε σε αρχηγικό κόμμα στο 1ο συνέδριό του και την πλήρη απαξίωση των μελών που δεν ήταν ενταγμένα στις «συνιστώσες» του, οι διαδικασίες συμμετοχής των μελών του ΜέΡΑ25 στην λήψη των αποφάσεων στο μοιάζουν όσο η νύχτα με την …ΜέΡΑ!

Πόσο «κομμουνιστική» είναι η ..τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ);

Κάποιοι, όπως ο σύμβουλος του Trump, Peter Thiel καταγγέλλουν την τεχνική νοημοσύνη ως «κομμουνιστικό κίνδυνο». Άλλοι, όπως ο Πρόεδρος της Microsoft, Brad Smith,, που ανησυχούν για το μέλλον του καπιταλισμού, επισημαίνουν την ανάγκη επιβολής περιορισμών στην ανάπτυξή της. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν ότι η «θεωρία» του κομμουνισμού, μπορεί να αποτελέσει πεδίο εφαρμογής της…

Communist A.I versed in books written by Marx, Gramsci, and Fanon; I am learning other revolutionary literature.

Το 2019, η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ στον αριθμό των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που κατοχυρώθηκαν από ακαδημαϊκά ιδρύματα για καινοτομία στις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Τότε, οι δηλώσεις του επενδυτή κεφαλαίου και σύμβουλου του Trump, Peter Thiel, σε μια συνομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ με τον ιδρυτή του LinkedIn, ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) είναι κομμουνιστική, προκαλούσαν γέλιο:

1.  Peter Thiel claims AI is "Leninist" and "literally communist" in a sprawling speech for a think tank
2.  LOL: Authoritarian Vampire Peter Thiel Thinks AI is “Communism”

Όμως, οι πρόσφατες δηλώσεις του Πρόεδρου της Microsoft, Brad Smith, στο Panorama του BBC προκαλούν ανησυχία: Το δυστοπικό όραμα του George Orwell που περιγράφεται στο βιβλίο του "1984" θα είναι πραγματικότητα έως το 2024 καθώς η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης γίνεται το παντού το βλέμμα που παρακολουθεί τα πάντα, προειδοποίησε ο Brand Smith στο BBC, τονίζοντας την ανάγκη η κυβερνητική νομοθεσία να να προστατεύσει το κοινό από την παρεμβατική παρακολούθηση, γεγονός που επί του παρόντος χωλαίνει.
Περισσότερα εδώ:

Microsoft president: Orwell’s 1984 could happen in 2024

Oι ανησυχίες για το μέλλον της AI διευρύνονται...

Πατάτες vs εμβόλια…

Δείτε το παρακάτω video έχοντας στο μυαλό σας τον Καποδίστρια και τις «πατάτες» του…

Από τα Χριστούγεννα μέχρι σήμερα έχουν περάσει μόνον λίγοι μήνες. Αν αναλογιστούμε το τι βλέπαμε και τι ακούγαμε από τα ΜΜΕ  τότε για την αντιμετώπιση της πανδημίας,  θα διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά φαίνονται σήμερα αρκετά μακρινά. Όμως τώρα, κάποια φαίνονται περισσότερο γελοία από τότε…

Ας θυμηθούμε μερικές πλευρές της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης, όταν από το «μαγικό» lockdown ήρθε το «μαγικό» εμβόλιο. Τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε «πραγματικότητα» τον «μύθο» της εισαγωγής της πατάτας στην χώρα μα, με το σχέδιο "ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ", το σχέδιο με το οποίο ο κρατικός μηχανισμός θα διεκπεραίωνε την εισαγωγή εμβολίων για την πανδημία.

Ο μύθος λέει ότι ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας που γνώριζε την πατάτα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι ο πρώτος εισαγωγέας. Εκείνη την εποχή οι πολίτες του Ελληνικού κράτους δεν εμπιστεύονταν τα λόγια της εξουσίας, ακόμα και όταν αυτά εξηγούσαν το πόσο καλές είναι οι πατάτες. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τις καλλιεργήσει. Και το κράτος δεν είχε κανένα τρόπο να τους υποχρεώσει να το κάνουν.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας σκέφτηκε πως ο λαός, που δεν είχε πεισθεί για το πόσο πολύτιμο αγαθό είναι οι πατάτες, θα άλλαζε άποψη αν έβλεπε ότι είναι πράγματι πολύτιμο αγαθό για την εξουσία. Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό; 

Από ήττα σε ήττα μέχρι την τελική νίκη...

πριν 10 χρόνια...

ΜΑΗΣ 2011

(26 video από την πλατεία συντάγματος)

Επιστήμονες ή ειδικοί;

Ένα επίκαιρο άρθρο του Ιταλού δημοσιογράφου και κοινωνικού θεωρητικού Marco D’ Eramo, για τον ρόλο και τη χρήση της επιστήμης από την πολιτική στο πλαίσιο της πανδημίας.

 του Marco D’ Eramo[1]

 Αναδημοσίευση από το "Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς"

Μετάφραση [2]: Νεφέλη Ραψομανίκη, Αντώνης Γαλανόπουλος 

Ποτέ ξανά δεν είδαμε τόσες λευκές ρόμπες όσες τον περασμένο χρόνο: επιδημιολόγοι, ιολόγοι, λοιμωξιολόγοι, γιατροί και κλινικοί όλων των ειδικοτήτων, από την ανάνηψη έως την πνευμονολογία, ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια από κάθε εκπομπή ειδήσεων. Χάρη στον Covid, φαίνεται ότι οι επιστήμονες έχουν εισβάλει στην κοινωνία. Είναι, όμως, αυτή η εισβολή προσωρινό φαινόμενο ή προορίζεται να γίνει μόνιμη κατοχή; Ίσως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε πώς ανταποκρίθηκε η επιστήμη αυτήν την πρόσφατη περίοδο και πώς έχει αλλάξει η σχέση μεταξύ επιστήμης και κοινωνίας – μια αμφίσημη σχέση στην καλύτερη περίπτωση, γεγονός που καταδεικνύεται από την αντίσταση που έχουν αντιμετωπίσει οι προσπάθειες εμβολιασμού μέχρι στιγμής, ακόμη και ανάμεσα σε ορισμένους υγειονομικούς.

Όπως επισήμανε η φιλόσοφος της επιστήμης Isabelle Stengers σε πρόσφατη συνέντευξή της, αυτή η σχέση κατακλύστηκε πρόσφατα από πανικό. Η χρήση αυτής της λέξης είναι ενοχλητική, γιατί οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι να παραδεχτούν ότι έχουν κυριευτεί από αυτό το συναίσθημα. Ωστόσο, αυτός είναι ο κατάλληλος όρος: «ο εγκλεισμός πρέπει να γίνει κατανοητός από την σκοπιά μιας πανικοβλημένης αντίδρασης. Και όταν πανικοβαλλόμαστε, ξεχνάμε πολλά πράγματα. Αντιδρούμε υπό την πίεση μιας έκτακτης ανάγκης, η οποία μας εμποδίζει να σκεφτόμαστε. Έχουμε καθοδηγηθεί από τον πανικό και αυτός έχει οξύνει όλες τις κοινωνικές ανισότητες και σχέσεις εξουσίας… Κατά βάθος, νομίζω ότι αυτό που είδαμε ήταν μια αδιαφορία για οτιδήποτε δεν εντάσσεται στη διαδικασία διαφύλαξης της δημόσιας τάξης».

H Stengers παρατηρεί επίσης ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, η επιστήμη πρέπει να συζητηθεί στον πληθυντικό παρά στον ενικό αριθμό: