Για τον αυτοπροσδιορισμό και πολιτική αυτονομία του ΜΕΡΑ25

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε στα πλαίσια του προσυνεδριακού διάλογου του Μέρα25 για να θέσει κυρίως ερωτήματα για τους επικαθορισμούς των πολιτικών πρακτικών σε σχέση με το αίτημα της κοινωνικής χειραφέτησης.

Το ΜέΡΑ25 είναι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, που καταγράφεται στην πολιτική σκηνή με την δική του διακριτή παρουσία και διαψεύδει όσους το εκλαμβάνουν ως μια “φούσκα” που σύντομα θα ξεφουσκώσει. Με το συνέδριό του προσπαθεί να αποσαφηνίσει ακόμα περισσότερο την πολιτική του στοχοθεσία να αποτυπώσει αυτές τις κατακτήσεις στο καταστατικό και το πρόγραμμα, τα δυο βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας ενός κόμματος.

Δεν θα πρέπει να επικεντρώνουμε την προσοχή μόνον στο να “κλείνουν” κάποια θέματα ως κοινές κατακτήσεις, αλλά και να “ανοίγουν” άλλα, ως χώροι κοινού προβληματισμού και πολιτικού πειραματισμού. Ένα συνέδριο είναι πράγματι επιτυχημένο, όταν παράλληλα ενισχύει την συναίσθηση για τις μεγάλες προκλήσεις που μας περιμένουν και παραμένουν ανοικτές.

Τι είναι η Πολιτική;

Αν και ακατονόμαστη ως ένα διακριτό θέμα προς συζήτηση, είναι παρούσα στο Συνέδριο: Η πολιτική είναι κάτι παραπάνω από τον προσδιορισμό κάποιων στόχων προς επίτευξη, είναι πρώτιστα μια ικανότητα που προσδιορίζεται από τις πρακτικές που ασκείται. Η πολιτική ως ένα πεδίο πρακτικών υπόκειται σε επικαθορισμούς που διαμορφώνουν το πλαίσιο εντός του οποίου ασκείται. Αν κλείνουμε τα μάτια και να κάνουμε πως δεν υπάρχουν αυτοί οι επικαθορισμοί, δεν θα αποφύγουμε τις συνέπειες της άγνοιάς μας: θα τους βρούμε μπροστά μας, όπως τους βρήκαν κι’ άλλοι…

Το παρακάτω κείμενο επικεντρώνεται στο ζήτημα αυτών των επικαθορισμών της Πολιτικής, για να θέσει κυρίως ερωτήματα και όχι για να δώσει απαντήσεις.

Πώρωση (η)

Η κατάσταση χειροτερεύει ραγδαία και η δυνατότητα διαλόγου υπό συνθήκες αλληλοσεβασμού και αλληλοκατανόησης διαρκώς συρρικνώνεται. Η πώρωση αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της συγκυρίας. Με βασική αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία μερικές σκέψεις του Αλέξανδρου Μπίστη:

Αναδημοσίευση από το "albist.gr"

Ο άνθρωπος ο πωρωμένος

είναι ο αναίσθητος από ηθική άποψη,

που η συνείδησή του έχει απονεκρωθεί.

Γ. Σαραντάκος

Μετά το φιάσκο που υπέστησαν στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ και οι υποστηρικτές τής Δυτικής προπαγάνδας από την ομιλία του Ζελένσκι και των … εκλεκτών καλεσμένων του, και ενώ κορυφαία στελέχη τού κυβερνώντος κόμματος διαχώριζαν με έμφαση τη θέση τους, ο Πρωθυπουργός εξέδωσε τετράλεπτο διάγγελμα για να μας εξηγήσει τι έγινε εκείνο το βράδυ στη Βουλή, στο οποίο, όμως, δεν βρήκε να μας πει μια κουβέντα για το συγκεκριμένο περιστατικό, που μάλλον δεν συνέβη ποτέ ή, έστω, είναι ανάξιο σχολιασμού.

Η παντελής αδυναμία τού Κ. Μητσοτάκη να παραδεχθεί ότι “δεν πήγε πολύ καλά αυτό“, υποδηλώνει την πεποίθηση ότι αν δεν το αναγνωρίσει μπορεί και να μη συμβαίνει, αδυνατώντας να αντιληφθεί (ή αδιαφορώντας συνειδητά για) το γεγονός πως όσο περισσότερο αποκλίνει ο λόγος του από την κοινή αντίληψη για τα πράγματα, τόσο περισσότερο φθίνει η (όποια) αξιοπιστία του. Αυτή η τυφλότητα, ως προς το πριόνισμα του κλαδιού πάνω στο οποίο κάθεται, έχει όνομα: ονομάζεται πώρωση και αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής συγκυρίας.

Σε πολύ δυσκολότερη θέση από τον Κ. Μητσοτάκη, ασφαλώς, ο Β. Ζελένσκι, ο Ουκρανός πρόεδρος μαριονέτα, περιφέρει τη δική του πώρωση ανά τις χώρες της Δύσης, εκλιπαρώντας τις να ξεκινήσουν επιτέλους τον Γ’ Παγκόσμιο. Μη ελέγχοντας στην πραγματικότητα κανέναν μηχανισμό στη χώρα του, την έχει ήδη σύρει μαζί με τον λαό της σε έναν καταστροφικό και αχρείαστο πόλεμο, εξυπηρετώντας τους επιθετικούς σχεδιασμούς της Δύσης, μετατρεπόμενος σε τραγική φιγούρα που αποδεικνύει πόσο ολέθρια είναι η ανάθεση κεντρικών πολιτικών αποστολών σε μη πολιτικά πρόσωπα και ιδίως χωρίς τη στήριξη ισχυρών κομμάτων.

Θ. Ευτυχίδης: Για την προϊστορία του πολέμου στην Ουκρανία

Αν δείτε το video, προσπαθήστε να απαντήσετε στα παρακάτω ερωτήματα:

1. Ποιός Έλληνας, αρχηγός κόμματος, έχει τις περισσότερες ομοιότητες/αντιστοιχήσεις με τον “εθνικό ηγέτη” Βολοντιμίρ Ζελένσκι;

2. Ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημα που απειλεί την συνοχή του Ουκρανικού κράτους και οδήγησε στον πόλεμο: Ο άγριος καπιταλισμός, που έχει εμπεδωθεί με το προσωπείο του άγριου εθνικισμού και κυριαρχεί στην Ουκρανική κοινωνία ή η έξωθεν ιμπεριαλιστική επέμβαση;

3. Από τις αναδιατάξεις στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα που θα ακολουθήσουν την λήξη του πολέμου και η γενικότερη ενίσχυση του εθνικισμού που “εξάγεται” από τον πόλεμο στην Ουκρανία , ποιοί θα είναι τελικά οι κερδισμένοι: Οι Ουκρανοί ολιγάρχες ή υποτελείς τάξεις στην Ουκρανία αλλά και στα άλλα κράτη που εμπλέκονται σε αυτή την πολεμική σύρραξη;

 

Για το δικαίωμα στην "αστική αυτοπεποίθηση"...

Δεν καταλαβαίνω όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως πρόεδρο έναν “αστό ηγέτη”, γιατί τώρα ενοχλούνται κάποιοι συριζέοι για την αστική αυτοπεποίθηση του Ε.Τσακαλώτου. Μόνον ο Αλέξης δικαιούται να έχει “αστική αυτοπεποίθηση”;

Γιατί ο Τσίπρας είναι “αστός ηγέτης” το έχει εξηγήσει πολύ καλά ο Αριστείδης Μπαλτάς,παλαιότερα και μάλιστα αυτή η θέση έγινε αποδεκτή τότε από το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ με ενθουσιασμό.

Λεπτομέρειες εδώ:

Από τον "δημοκρατικό δρόμο στον σοσιαλισμό" στην οικοδόμηση του "εθνικού ηγέτη"

Έχουν χιούμορ οι συριζέοι! Κατάμαυρο...

Το ΜέΡΑ25 στόχευαν, αλλά αυτό που κατάφεραν είναι να ξεφτιλίζουν την κ. Μαρία Μποτονάκη, δημοσιεύοντας την μια δήλωση που τους έστειλε. Εκεί εξηγεί με τον δικό της τρόπο – που προκαλεί γέλιο - πως αυτό το κομμάτι από την ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη στη βουλή 30/09/2021 έγινε “η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι”...

Απόσπασμα από την δήλωση που έστειλε η Μαρία Μποτονάκη στο “avgi.gr” :

“Μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες εκδημοκρατισμού και εξυγίανσης του εκκεντρικού φορέα ΜέΡΑ25, ήρθε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι: η πρόταση της επιβολής του προστίμου των 100 ευρώ στην ηλικιακή ομάδα άνω των 60 ετών, που δεν έχει εμβολιαστεί, ανήκει στον Γιάνη Βαρουφάκη. Την έθεσε ως μορφή «διανοητικού πειράματος» (!!!) στην Ελληνική Βουλή, που τον στείλαμε όλοι εμείς, που πιστέψαμε ότι δεν μίλαγε τον ξύλινο πολιτικό λόγο, που ακούγαμε μέχρι τότε.

Κάναμε λάθος!”

ΥΓ. Το κείμενο στο avgi.gr (https://www.avgi.gr/politiki/408049_nea-apohorisi-me-aihmes-komma-poy-dioikeitai-apo-ton-etsithelismo-ton-diorismenon) υπάρχει μια υποσημείωση: * Εκ παραδρομής είχε παραλειφθεί ένα κομμάτι από το κείμενο αποχώρησης. Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το κομμάτι που είχε ...παραλειφθεί. 

Πειράζει που, δεν πιστεύω ότι ήταν εκ παραδρομής η παράλειψη;

Ο Σατράπης και οι "αυλές" του...

- Τότε, είχε την αυλή του και δεν χρειαζόταν “μέλη” (2009). 

- Το μόνον που χρειαζόταν ήταν να γίνει διπλοθεσίτης πρόεδρος και στον ΣΥΝασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ...

- Η αυλή του τον ονόμασε "εθνικό ηγέτη" και έγινε πρωθυπουργός... 

- Σήμερα έχει αποκτήσει καινούργια αυλή, θέλει να ξεφορτωθεί την παλιά (2022)...

- Η φιέστα της αποκαθήλωσης της έχει ξεκινήσει...

- Στους οπαδούς του, που θα συμμετέχουν σε αυτή φιέστα και επιβεβαιώνουν έμπρακτα την πίστη τους στον Αρχηγό, αποδόθηκε τιμητικά η ονομασία “μέλη”. Έτσι κι αλλιώς, οι σατράπες έχουν μόνον “αυλές”.

- Αυτό όλοι το γνωρίζουν. Πιο καλά απ’ όλους το γνωρίζουν οι οπαδοί του αλλά και η παλιά του “αυλη”. Μόνον που δεν το ομολογούν...

 

Η φαντασία ως “επιστημονική” αναγκαιότητα για την κατανόηση του πραγματικού...

Όλοι έχουμε ακουστά το σύνθημα “Φαντασία στην εξουσία”, που έχει την καταγωγή του από τον Μάη του 68.

Σε κάποιους παλιότερους φέρνει στην μνήμη τους το ομότιτλο τραγουδάκι του Στέλιου Βαμβακάρη σε στίχους του Πάνου Ηλιόπουλου που τραγουδήθηκε για πρώτη φορά από τον Παύλο Σιδηρόπουλο, πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια…



Κάτι θα θυμάστε και από το σχολείο για τους “φανταστικούς” αριθμούς, που όταν πολλαπλασιάζονται με τον εαυτό τους, δίνουν ως αποτέλεσμα αρνητικούς πραγματικούς αριθμούς. Αυτή η “αλλόκοτη” συμπεριφορά τους σε σχέση με το “πραγματικό”, είναι μια μορφή “φαντασίας”, όπως για παράδειγμα “αλλόκοτοι” φαίνονται και οι στίχοι από το παραπάνω τραγουδάκι, ως προς νόημα των πράξεων που περιγράφουν:

ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ: η διάλεκτος του στόλου...

Ξεφυλλίζοντας – πριν έρθει το 2021 - στην επίσημη ιστοσελίδα του “Πολεμικού Ναυτικού” το κομμάτι που αναφέρεται στην ιστορία του κατά την επανάσταση του 1821, διάβασα την παρακάτω φράση: “Ο τότε Αρχίατρος του Στόλου, Βαυαρός Θεόδωρος Ράινχολντ (Th. Rheinhold) εκδίδει βιβλίο για την "Γλώσσα του Στόλου".” Αναρωτήθηκα  ποιά ήταν αυτή η γλώσσα και τι ιδιαιτερότητες είχε, που 33 χρόνια μετά την επανάσταση (1855) παρέμειναν ζωντανές και άξιζαν τόσο, ώστε να γραφτεί και να εκδοθεί ένα βιβλίο.

Έψαξα τότε και βρήκα το βιβλίο. Όμως ο τίτλος του δεν ήταν ακριβώς όπως τον περιέγραφε η επίσημη ιστοσελίδα του πολεμικού Ναυτικού. Η περιγραφή ανταποκρινόταν μόνον στον υπότιτλο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε:

-   Μπορείτε να κατεβάσετε ολόκληρο το βιβλίο δωρεάν από [εδώ]

Αν το ξεφυλλίσετε θα καταλάβετε πως δεν πρόκειται για τα “Πελασγικά” αλλά για τα “Αρβανίτικα”. Αν έχετε και κανένα φίλο Αλβανό, μπορεί να σας βοηθήσει στην μετάφραση…

Επισκέφτηκα και πρόσφατα την επίσημη ιστοσελίδα του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά η ιστορία του έχει “ξαναγραφτεί” όπως φαίνεται με ευκαιρία τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 21 και η παραπάνω αναφορά για την γλώσσα που μιλούσε το “ελληνικό ναυτικό” απουσιάζει…

Αυτά που περιέγραψα αφορούν στα γεγονότα. Τα σχόλια τα αφήνω στους αναγνώστες…

ΥΓ. Αν το θέμα σας κίνησε την περιέργεια, ρίξτε μια ματιά και σε μια άλλη πηγή που αναφέρεται εκτός των άλλων και στην πληθυσμιακή σύσταση της σημερινής πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους, το 1815,[εδώ]

Ομιλίες (video) από την 1η μέρα του Διεθνούς Συνέδριου: Η γνωστή-άγνωστη Επανάσταση -1821

9-12-2021

Α. ΗΘΗ, ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΤΕΧΝΗ, ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

(Χώρος διεξαγωγής: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, αίθουσα Α. Τρίτσης)

Λιερός Γιώργος, συγγραφέας.
«Είτε κλέφτης, είτε ακρίτας, είτε αντάρτης»: η παράδοση ανταρσίας στον ελλαδικό χώρο.

 

Προσυνεδριακός Διάλογος στην Αθήνα - Ομιλία Γιάνη Βαρουφάκη