Ποιός θυμάται την “ελιά”;

Κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο. Ο Μάρξ το διατύπωσε κάπως διαφορετικά: «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Στην ζωή όμως μερικές φορές τα πράγματα συμβαίνουν ανάποδα: την πρώτη φορά σαν φάρσα και τη δεύτερη σαν τραγωδία…

H κρίση του δικομματισμού της μεταπολίτευσης έγινε εμφανής με όρους κοινωνικού συσχετισμού μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ στις διπλές εκλογές του 2012. Η απάντηση από την μεριά του πολιτικού συστήματος ήταν η “ελιά”, η κατασκευή ενός κόμματος της κεντροαριστεράς (2013) από τα αποκαΐδια του ΠΑΣΟΚ. Στις ευρωεκλογές του 2014 συγκέντρωσε 8,02% και εξέλεξε δύο ευρωβουλευτές, την Εύα Καϊλή και τον Νίκο Ανδρουλάκη. Τότε το ρεύμα πήγαινε “αριστερά” και ανέβαινε ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικός διαμεσολαβητής της κοινωνικής αγανάκτησης, γιαυτό εξελίχθηκε σε “φάρσα” το εγχείρημα της ελιάς.

Τώρα που ρεύμα πηγαίνει “δεξιά”, η δημιουργία του νέου κόμματος από τα αποκαΐδια του ΣΥΡΙΖΑ έχει τα χαρακτηριστικά της τραγωδίας: Η απουσία της Αριστεράς είναι εκκωφαντική... Το ποτάμι της ιστορίας είτε πάει αριστερά, είτε δεξιά δεν γυρίζει πίσω. Η “επιστροφή” του Ανδουλάκη προς στο παλιό ΠΑΣΟΚ δεν ανέτρεψε τις εξελίξεις, ούτε τώρα η “επιστροφή” προς στον παλαιό ΣΥΡΙΖΑ έχει να προσφέρει κάτι: Εξάλλου, στις Θερμοπύλες δεν υπάρχει κανένας Λεωνίδας, για να δώσει την μάχη. Τα “αναχώματα” που κρατάει το ΚΚΕ έχουν στην πολιτική συγκυρία την ίδια πολιτική εμβέλεια με τις ετερόκλητες επιχειρήσεις που έχουν προηγηθεί για την “ανασύσταση” του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Η μάχη που δίνεται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλο επίδικο, να αναδειχτεί ποιός είναι ο «καλύτερος» που θα στρώνει το χαλί της υποδοχής των ...Περσών: Για «καλλιστεία» πρόκειται…

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΦΑΡΣΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΣΣΕ- LUCKY MAN.

Αναδημοσίευση

Του  Δημήτρη Βεργέτη

Πλημμύρισε το μιντιακό τοπίο, χαβούζα επί το αληθέστερον, από την θεομηνία Κασσελάκη. Άλλοι εκθιάζουν, με αφέλεια ή χρηματιζόμενο ενθουσιασμό, και άλλοι αναρωτιούνται, δικαίως, με σκεπτικισμό τι είδους πολιτικό λόγο είναι σε θέση να αρθρώσει το Total Colgate χαμόγελο του πολιτικού αλεξιπτωτιστή.

Ωστόσο είναι άξιο απορίας που το πρώτο και κεντρικό ερώτημα στη δημόσια συζήτηση δεν είναι πώς διάβολε ο ουρανοκατέβατος τυχερός μεταπράτης του αμερικάνικου ονείρου κατάφερε κυριολεκτικά να στοιχειώσει όλο το φάσμα του μιντιακού συστήματος- κανάλια, εφημερίδες, περιοδικά, μέσα κοινωνικής δικτύωσης-εξασφαλίζοντας συστηματική και απεριόριστη προβολή, μεγαλύτερη από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό, ακόμη και από τον Μητσοτάκη. Η μιντιακή εύνοια την οποία απολαμβάνει ο νεοαφιχθείς Κασσελάκης δεν έχει προηγούμενο. Ένα κηδεμονευόμενο μιντιακό σύστημα, με αλληλέγγυους προσανατολισμούς, στρατευμένο στην υπηρεσία του γενναιόδωρου χορηγού του, της επώνυμης εταιρίας Μητσοτάκη, σπεύδει με πυρετώδη ζήλο να στρώσει το κόκκινο χαλί στον εισαγόμενο ναυαγοσώστη της κλυδωνιζόμενης Αριστεράς! Αναρωτιέμαι τι άλλο θέαμα θα δούμε στο αποκαλυψιακό τοπίο της καταρρέουσας ελληνικής κοινωνίας!

Κανείς οικονομικός παράγοντας ή συνασπισμός παραγόντων δεν διαθέτει την αναγκαία ισχύ για να διασφαλίσει σε έναν πολιτικό, και κατά μείζονα λόγο σε έναν εισαγόμενο τυχάρπαστο, τέτοια πρωτοφανή προβολή από κανάλια και τύπο, έγγραπτο και διαδικτυακό. Ένας και μοναδικός παράγοντας εν Ελλάδι, υπεριστάμενος πολιτικών, οικονομικών και μιντιακών παραγόντων, έχει επαρκή ισχύ για να εισπράττει με ένα απλό τηλεφώνημα, αυθωρεί και παραχρήμα, το αδιαπραγμάτευτο 'γιες' στο εκάστοτε προς αυτούς αίτημα του.

Δύο παρατηρήσεις στο σχόλιο του ΜέΡΑ25 για τις “προεδρικές εκλογές” στον ΣΥΡΙΖΑ...

Από την εποχή της "λειτουργικής ομοφωνίας"...

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

«Παρακολουθούμε με λύπη το τελευταίο στάδιο της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της Αριστεράς σε απολιτίκ κόμμα-μάνατζερ. Η διαδικασία ξεκίνησε με την δήλωση μετανοίας για το ΟΧΙ, κορυφώθηκε με την αποτελεσματική εφαρμογή των «αριστερών» Μνημονίων και, σήμερα, καταλήγει στην άνευ όρων παράδοση του πάλαι ποτέ Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην λογική της μιντιακής πασαρέλας και της αυτοκρατορίας του θεάματος. Το κενό που αφήνει πίσω του μόνο ενωτικά, αγωνιστικά και νηφάλια μπορεί να αναπληρώσει ο κόσμος της Αριστεράς.»

(από ΜέΡΑ25)


- Λυπόμαστε...

Σωστά,
γιατί υπάρχουν και κάποιοι “Αριστεροί” που χαίρονται…

 -  Το γιατί όμως έχουν σημασία τους:


1. Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ξεκίνησε με την δήλωση μετανοίας για το ΟΧΙ. Η “μετάλλαξη” κρίθηκε στο παρελθόν πάνω σε άλλα σημαντικά ζητήματα στην συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως τι μορφή - κόμμα θα είναι.


Η ανατροπή του δημοψηφίσματος ανέδειξε κυρίως ένα απ’ αυτά τα ζητήματα: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν “δημοκρατικό κόμμα”, ούτε καν με την έννοια της αστικής δημοκρατίας:

· Η κορυφαία απαξίωση της “αστικής δημοκρατίας” στην χώρα μας - από την μεταπολίτευση και μετά δεν έγινε από την δεξιά, αλλά από την κυβερνώσα αριστερά με την θεσμική εκτροπή ακύρωσης της λαϊκής θέλησης, όπως αυτή εκφράστηκε από το δημοψήφισμα του ΟΧΙ.
· Η απαξίωση αυτή θα είχε αποτραπεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλά ένα κόμμα, όπου η λήψη των κρίσιμων αποφάσεων γίνεται από τα “μέλη” του και όχι από τα “επιτελεία” του. Αν είχε τεθεί τότε σε εσωκομματική ψηφοφορία η έγκριση της συμφωνίας με τους δανειστές, το αποτέλεσμα θα ήταν και πάλι ΟΧΙ…

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα “Αρχηγικό κόμμα” αρκετά πριν τις εκλογές του Γενάρη του 15. Από την εποχή που ο Αλέξης έγινε διπλοθεσίτης Πρόεδρος και στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ και συν-λειτουργούσε με τις “συνιστώσες” του με το μαφιόζικο σύστημα της “λειτουργικής ομοφωνίας”, παρόμοιο με αυτό που λαμβάνουν αποφάσεις και άλλοι “συνασπισμοί”, όπως το ΝΑΤΟ (ο ρόλος του ΣΥΝασπισμού στον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ανάλογος με το ρόλο των Αμερικάνων στο ΝΑΤΟ)...

Επετεύχθη στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η αποκατάσταση της ενότητας ανάμεσα στην “βάση” και την “ηγεσία”…

( τα κόμματα επιλέγουν την ..."βάση" τους)

Για κάθε πολιτικό μηχανισμό, το πρώτο ζήτημα που προεξέχει είναι η εξασφάλιση των όρων ύπαρξης και αναπαραγωγής του. Από αυτή την θέση, το ζητούμενο σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ είναι: «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια». Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο “ποντικός” είναι ο Μητσοτάκης και αναζητείται η κατάλληλη ...γάτα/αρχηγός. Ο Τσίπρας αποδείχτηκε ότι δεν ήταν η κατάλληλη “γάτα”. Είναι προφανές λοιπόν ότι στην αναζήτηση αυτής της “γάτας” προέχουν οι “διαφορές” και όχι οι “ομοιότητες” με έναν αποτυχημένο… Πράγματι ο Κασσελάκης είναι αυτός που κατέγραψε την μεγαλύτερη “διαφορετικότητα” από τον Τσίπρα σε σχέση με τους άλλους αντιπάλους του. Αυτός είναι εξάλλου ο τρόπος που εναλλάσσονται οι “Αρχηγοί” στα αστικά κοινοβουλευτικά κόμματα μετά από μια βαριά εκλογική ήττα…

Αν το επίδικο ήταν η αναζήτηση μιας άλλης Πολιτικής ως απάντηση στην εκλογική συντριβή, θα υπήρχαν αντιπαραθέσεις, πολιτικές συγκρούσεις και αποκλίσεις που πιθανόν θα είχαν οδηγήσει σε κάποια “διάσπαση”. Αυτή η διάσταση απουσιάζει… Η εκλογική διαδικασία αποκατάστησε στην πραγματικότητα την διάσταση ανάμεσα στην “βάση” και τον “Αρχηγό”. Μην ξεχνάμε πως στον ΣΥΡΙΖΑ πρώτα άλλαξε η “βάση”... Τώρα απλά αποκαθίσταται η κομματική “ενότητα”...

η IRENE στο ΣΜΗΝΟΣ FEST 2023

 

 Συζήτηση με την IRENE, συγγραφέα του βιβλίου "Ο ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΣ", στο φεστιβάλ ΣΜΗΝΟΣ FEST 2023 με θέμα: 

  - Φεμινιστική βία; 

  - Επανεξετάζοντας την αυτονομία του φεμινιστικού κινήματος. 

Ο Daniel de Roulet στο ΣΜΗΝΟΣ FEST 2023

Ο Daniel de Roulet γεννήθηκε το 1944 στη Γενεύη. Παιδί προτεστάντη πάστορα, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Σεντ-Ιμιέ. Αρχιτέκτονας και τεχνικός πληροφορικής, από το 1997 ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή βιβλίων.

 Απέκτησε φάκελο και τέθηκε υπό παρακολούθηση από τις ομοσπονδιακές αρχές της Ελβετίας για αρκετά χρόνια, μετά την υπογραφή μιας έκκλησης υπέρ των αντιρρησιών συνείδησης. Στις 5 Ιανουαρίου 1975, ο Ντανιέλ ντε Ρουλέ έκαψε το σαλέ του Γερμανού μεγιστάνα του Τύπου (και θεωρούμενου ως ναζί) Άξελ Σπρίνγκερ στο Ρουζμόν της Ελβετίας. 

Ανέλαβε την ευθύνη για τον εμπρησμό στο βιβλίο του Un dimanche à la montagne, που εκδόθηκε το 2006, μετά την παραγραφή του «εγκλήματος». 

Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες: https://www.daniel-deroulet.ch/

Blue Star Ferries...

Αναδημοσίευση από το fb.

Αλέξανδρος Μπίστης

Επειδή διαβάζω ότι έχουμε αποχαυνωθεί, με ένα κινητό στο χέρι και διαρκώς δικτυωμένοι στα σόσιαλ, να η ανακοίνωση της Blue Star Ferries, χωρίς βίντεο από κινητά και social media:

«Ενημερώνουμε τους κύριους επιβάτες ότι η καθυστέρηση απόπλου του πλοίου οφείλεται σε περιστατικό που έγινε στο λιμάνι του Πειραιά. Το πλοίο δεν έχει καμία ευθύνη για το συμβάν. Ευχαριστούμε για την κατανόηση!», και να η ανακοίνωση της εταιρίας, με βίντεο και social media:

«Η Διοίκηση της Attica Group, συγκλονισμένη από το τραγικό περιστατικό που έλαβε χώρα στο λιμένα Πειραιά, δηλώνει ότι συνεργάζεται με κάθε αρμόδια Αρχή για την πλήρη διαλεύκανση του συμβάντος».
Δεν φταίνε τα κινητά και τα σόσιαλ για την αποχαύνωση, αλλά η αποτυχία των οργανωμένων δυνάμεων της πολιτικής ανυπακοής, η έλλειψη πίστης στη συλλογική δύναμη και δράση των ανθρώπων, η μόνιμη απογοήτευση και διάψευση των αβάσιμων προσδοκιών που καλλιεργούν οι υποσχέσεις για εύκολες και αναίμακτες λύσεις από επίδοξους σωτήρες, η ήττα των μετριοπαθών απαντήσεων στην ακραία επίθεση που δεχόμαστε από την ασύδοτη κερδοσκοπία του κεφαλαίου.

Τα τελευταία δύο χρόνια, το εισιτήριο τής Blue Star από Σύρο για Πειραιά μετ' επιστροφής έχει αυξηθεί κατά 40% (ενώ οι μισθοί μας, ασφαλώς, όχι!) και κοστίζει €91 στο κατάστρωμα, χωρίς όχημα (και, εννοείται, χωρίς έναν καφέ ή κάτι φαγώσιμο), η δε διάρκεια του ταξιδιού έχει αυξηθεί από τις 3,5+ ώρες στις 4+, για εξοικονόμηση καυσίμων, με πληρώματα με την κούραση ανάγλυφη στα πρόσωπο και τα μάτια, από τις εξαντλητικές βάρδιες.

Όσες και όσοι ζούμε στα νησιά, όσο και να θέλουμε, δεν μπορούμε να μποϋκοτάρουμε τη Blue Star και καμία άλλη μονοπωλιακή, ιδιωτική ακτοπλοϊκή εταιρία, αν δεν αποφασίσουμε να κατεβούμε στα λιμάνια και να καταλάβουμε τα πλοία τής γραμμής, μέχρι να ρίξουν τις τιμές στα πανάκριβα εισιτήρια, για δρομολόγια τα οποία επιδοτούμε αφειδώς με δημόσιο χρήμα από τους φόρους μας.

Αν δεν απαιτήσουμε δημόσιες μεταφορές άμεσα, σύντομα μαζί με το εισιτήριο θα μας μοιράζουν και από ένα κουπί.
Ή βατραχοπέδιλα...

Για ... επιδόρπιο, ένα απόσπασμα από διαφημιστικό βίντεο της εταιρίας, με κάπως διαφορετική κατάληξη από την προχθεσινή:

Οι θύτες και τα θύματα "μάχης" των εκλογών της 8ης Οκτώβρη...

Λαϊκή Συνέλευση χωριού στην Ελεύθερη Ελλάδα – ΦΩΤΟ: ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΕΤΖΗΣ

Η πολιτική αρχίζει όχι όταν σκοπεύουμε να εκπροσωπήσουμε τα θύματα, σχέδιο στο επίπεδο του οποίου η παλαιά μαρξιστική θεωρία παραμένει δέσμια ενός σχήματος έκφρασης, αλλά όταν είμαστε πιστοί στα συμβάντα μέσα απ’ τα οποία τα θύματα παίρνουν θέση.

(Alain Badiou – Η πολιτική και η λογική του συμβάντος)

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 8ης Οκτώβρη, τα “θύματα” θα είναι οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης, η διαδικασία θα ολοκληρωθεί την επόμενη Κυριακή...

Ο Αντώνης Λιάκος (Το αμείλικτο ερώτημα για τις δημοτικές εκλογές) ξεκινώντας από την θέση της  ανασύνταξης της κεντροαριστεράς, αφού κάνει την διαπίστωση ότι:

«Οι κοινωνικές εντάσεις και δυσαρέσκειες που παράγονται δεν τροφοδοτούν πλέον ούτε την Αριστερά ούτε την Κεντροαριστερά, αλλά κατευθύνονται στην άκρα Δεξιά. Αυτή είναι δυναμική, η ροπή που παίρνουν τα πράγματα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.»

 

επισημαίνει:

«είναι πολύ πιθανόν να βρεθούμε μπρος σε ένα καταστροφικό δίλημμα στις δημοτικές εκλογές, που θα ολοκληρώσει τη στροφή επί δεξιά των κοινοβουλευτικών εκλογών.»

για να καταλήξει στο συμπέρασμα:

«Φτάνοντας κατευθείαν στο δια ταύτα, θεωρώ ότι οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες της Αθήνας πρέπει να λάβουν τον λόγο.»

- Τα ίδια περίπου θα μπορούσε να ισχυριστεί και κάποιος που μιλάει στο όνομα της ανασύνταξης της Αριστεράς...

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές η κυβέρνηση της ΝΔ θα προσπαθήσει για μια ακόμα φορά να βάψει τον χάρτη μπλε και να δείξει ότι έχει την κυριαρχία σε όλες τις βαθμίδες του κρατικού μηχανισμού. Φαίνεται ότι δεν θα συναντήσει ιδιαίτερες δυσκολίες στην επίτευξη των στόχων της. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις θα είναι απλά η επιβεβαίωση του κανόνα. Αυτός ο χαρακτήρας της εκλογικής μάχης των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν μπορεί να ανατραπεί από τους σχεδιασμούς των πολιτικών δυνάμεων που την αντιπολιτεύονται…

Η πρόταση του Αντώνη Λιάκου “οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες (της Αθήνας) πρέπει να λάβουν τον λόγο”, ενώ είναι από την “σωστή πλευρά της Ιδεολογίας”, στερείται πολιτικού περιεχομένου: Οι εκλογές της 8ης Νοέμβρη δεν είναι από εκείνα τα συμβάντα μέσα απ’ τα οποία τα θύματα παίρνουν θέση: Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι ένα γεγονός, που αφορά πολύ λιγότερο στους “από κάτω” από ότι στους επίδοξους πολιτικούς εκφραστές τους...

ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ….

….Όσες και όσοι προσπαθούν να βγάλουν άκρη από αυτό με όρους “σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και της κουλτούρας” δεν θα βγάλουν άκρη και πολύ σε αυτό το συγκείμενο. Οι κλασικές κατηγορίες της εθνικής πολιτικής φιλοσοφίας δεν έχουν και πολύ νόημα εκτός των στενών πλαισίων της δυτικής ευρώπης και των “παλαιών κρατών”. Και ο λόγος είναι ότι δεδομένου ότι ποτέ δεν υπήρξαν σαφή όρια μεταξύ “ουκρανισμού” και “ρωσικότητας”, αυτά ήταν ταυτότητες πολύ ρευστές και σχετικά χαμηλά στην προτεραιότητα ως ζητήματα. Είναι τώρα, με αυτές τις συγκρούσεις που συγκροτείται ένας αμιγής ουκρανισμός και ένας αμιγής ρωσισμός (προσωπικά μου είναι δύσκολο να φανταστώ ακόμα πως θα μοιάζει μια ρωσική κουλτούρα χωρίς την ουκρανία και πως μια ουκρανία χωρίς την ρωσικότητα, για να χρησιμοποιήσω τους όρους αυτούς έτσι λίγο πρόχειρα). Όσες και όσοι κόπτονται να υπερασπίσουν την κατάσταση με όρους εθνικών αφηγήσεων, “σεβασμού” στην κυριαρχία του άλλου κτλ, ας μην ανησυχούν. Τώρα θα πάρουν ακριβώς αυτό που θέλουν, μια αποκαθαρμένη εθνική ρωσική αφήγηση, χωρίς ουκρανισμό, χωρίς ουκρανικές λέξεις στα ρώσικα, χωρίς ουρκανική λογοτεχνία και σινεμά στη ρωσία, και φυσικά το αντίστοιχο στην Ουκρανία. Τώρα συγκροτείται ακριβώς η εθνική αφήγηση, ο ηρωισμός, τα θυματα, οι θυσίες, το έθνος…. 

 https://www.aftoleksi.gr/2022/02/24/tin-oykrania/

Byung-Chul Han: Ινφοκρατία

Αναδημοσίευση από το "geniusloci2017"

Του Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν

Η ψηφιοποίηση του βιόκοσμου (lebenswelt) προχωρά δίχως σταματημό. Μεταμορφώνει ριζικά την αντίληψη μας, η σχέση μας προς το κόσμο και την κοινή μας ζωή. Η φρενίτιδα της επικοινωνίας και της πληροφορίας είναι καταπληκτική. Το τσουνάμι της πληροφορίας εξαπολύει καταστροφικές δυνάμεις. Έχει επίσης  πάρει τον έλεγχο του κόσμου της πολιτικής, δημιουργώντας τεράστια ρήγματα και διακοπές στις δημοκρατικές διαδικασίες. Η δημοκρατία εκφυλίζεται σε ινφοκρατία (infocracy).

Στην αρχή της δημοκρατικής εποχής, το βιβλίο ήταν το κεντρικό μέσο. Το βιβλίο ήταν αυτό στο οποίο βασίστηκε ο λογικός διάλογος του Διαφωτισμού. Η συλλογιστική δημόσια σφαίρα, που είναι απαραίτητη για την δημοκρατία, ήταν το αποτέλεσμα ενός κοινού που στοχάζονταν και διάβαζε. Στο Δομικό Μετασχηματισμό της Δημόσιας Σφαίρας, ο Jürgen Habermas τονίζει πως υπάρχει μια στενή σχέση μεταξύ του βιβλίου και ενός δημοκρατικού κοινού:

«Από ένα βιβλιόφιλο κοινό που αποτελούνταν κυρίως από αστούς [Bürger] και κατοίκους των πόλεων [Stadtbürger] και που ήταν μεγαλύτερο από τη δημοκρατία των λόγιων… αναδύθηκε εκεί στο κέντρο της ιδιωτικής σφαίρας, ας πούμε, ένα σχετικά πυκνό δίκτυο δημόσιας επικοινωνίας».

Δίχως το τυπογραφικό πιεστήριο, δεν θα υπήρχε Διαφωτισμός, καμιά κουλτούρα που να βασίζεται στη λογική και στο στοχασμό. Σε μια κουλτούρα βασισμένη στα βιβλία, ο δημόσιος διάλογος είναι λογικά συνεκτικός: «Σε μια κουλτούρα που κυριαρχείται από τη τυπογραφία, ο δημόσιος διάλογος τείνει να χαρακτηρίζεται από μια συνεκτική, τακτική διάταξη γεγονότων και ιδεών».

Ποίος είναι αυτός ο “χώρος της αριστεράς” που θέλουμε να τον “ανασυντάξουμε”;

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Στην εφημερίδα των συντακτών, δημοσιεύτηκε το παρακάτω κείμενο του Γιώργου Ρουμελιώτη, Μέλους ΚΕ ΜέΡΑ25 που καταθέτει ένα συγκροτημένο προβληματισμό για τα ζητήματα που απασχολούν, σήμερα αλλά και διαχρονικά την αριστερά και θα απασχολήσουν και το επόμενο συνέδριο του ΜέΡΑ25:   Η τρισδιάστατη αριστερά και η κοινή μας συνισταμένη

- Μερικές κριτικές παρατηρήσεις:

Μια κεντρική θέση του κειμένου είναι: “Ο χώρος της αριστεράς μπορεί να είναι τρισδιάστατος αλλά οφείλει να είναι ενιαίος. Είναι πλέον και εκλογικά αποτυπωμένη η ανάγκη να παραμερίσουμε τις μεταξύ μας διαχωριστικές γραμμές και τον διχαστικό μας λόγο και να διαμορφώσουμε από κοινού τη νέα μας συνισταμένη. Να πιάσουμε το νήμα από την αρχή”

Αφελής άποψη και αντιιστορική: Η “ιστορία” δεν μας διδάσκει και πολλά πράγματα για το τι θα πρέπει κάνουμε, μόνον ελάχιστα κυρίως για το τι να μην κάνουμε . Ένα απ’ αυτά είναι οι προτροπές που περιλαμβάνει αυτή η παράγραφος. Μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να γίνει η “επανάσταση” αύριο παρά να πραγματοποιηθεί με αυτούς τους όρους η ενότητα της Αριστεράς…

Αν κάποιος αμφιβάλει, ας κάτσει κάτω και να μελετήσει όλα τα ανάλογα εγχειρήματα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, από την “ΕΝΩΜΈΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ” την εποχή του Λεωνίδα Κύρκου με τα “5 ισοδύναμα άλογα” μέχρι το πρόσφατο “ΜέΡΑ25 – συμμαχία για την ρήξη”και ας ψάξει να βρει τους λόγους γιατί όλα τελικά ναυάγησαν ως προς τους στόχους έθεταν…

Ανασύνταξη ή Ανακατασκευή;

Μια μεγάλη ανάσα...

Βέβηλος στη κεντρική σκηνή Στο Άλσος Βεΐκου, το 24ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας || #24thAntiraFestAthens

Οι μάχες είναι μπροστά μας απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις των καιρών. Μεγάλη ανάσα το 24ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας, μια πολιτική πρακτική με την ενσώματη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, με ιδιαίτερο νόημα και ιστορική συνέχεια: Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια εποποιΐα ενός συλλογικού βολονταρισμού, που ενώνει χωρίς να ισοπεδώνει την διαφορά, θέτοντας με το δικό του τρόπο σαφείς διαχωριστικές γραμμές εντός μιας κοινωνίας που αναρωτιέται που πατά και που πηγαίνει.

- Ίσως το 24ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας ήταν το πιο μαζικό στην ιστορία του...

Συζητώντας με το Bing AI για το ΜέΡΑ25 και την ΛΑΕ…

Στην αρχή ρώτησα για το αν γνωρίζει το ΜέΡΑ25, και άλλα παρόμοια συνηθισμένα. Κάποια στιγμή μου πρότεινε αν με ενδιαφέρει η παρακάτω ερώτηση και απάντησα ΝΑΙ, ιδού το αποτέλεσμα:

 (κλίκ στις εικόνες για μεγένθυση)

 

Με την χρήση των λέξεων “ισηγορία” και “χειραφέτηση” φαίνεται πως γνωρίζει τα συνεδριακά ντοκουμέντα καλύτερα από τα μέλη του, αφού σπάνια ή ποτέ δεν χρησιμοποιούν αυτή την ορολογία στον δημόσιο λόγο τους...

Μετά επανέλαβα ανάλογες ερωτήσεις για την ΛΑΕ. Εκεί διαπίστωσα μια ιδιαίτερη εμμονή στην άποψη ότι η Συμμαχία μεταξύ ΜέΡΑ25 και ΛΑΕ είχε γίνει στις εκλογές του 2019 και όχι τώρα!

Παρακολουθείστε τον διάλογο:

Κομμουνιστικό κόμμα Γαλλίας: Υπέρ της “τάξης” και της “ασφάλειας”…

Μερικές παρατηρήσεις για τα «κατά συνθήκη ψεύδη » της εκλογικής συνεργασίας “ΜέΡΑ25 -συμμαχία για την ρήξη”.

Του  Γιώργου Καλαντζόπουλου

μέλος του ΜέΡΑ25

Στις εκλογές του 2019 το ΜέΡΑ25, με μεγαλύτερες προγραμματικές και οργανωτικές αδυναμίες, αλλά και με αρκετά μικρότερη δημόσια παρουσία σε εκείνη την προεκλογική αναμέτρηση, κατάφερε να μπει “σφήνα” στο πολιτικό κοινοβουλευτικό σκηνικό και να αναδειχτεί σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Τώρα, έχοντας πίσω του μια αξιόλογη κοινοβουλευτική παρουσία και κινηματική δράση, αλλά και με έναν αρκετά πιο σαφή και καθαρό προγραμματικό λόγο, έμεινε εκτός βουλής…

Η αριθμητική είναι αμείλικτη:




Πέρα από τις γενικότερες “εκπλήξεις” των εκλογών υπήρξε και μια ξεχωριστή για το κόμμα μας. Ο κόσμος της Αριστεράς ήταν εκείνος που δεν μας ψήφισε στις εκλογές του Μάη. Η κεντρική πολιτική πρόταση για την “ενότητα της Αριστεράς” ήταν αυτή που ηττήθηκε κατά κράτος, ιδιαίτερα στο κόσμο των Αριστερών που δεν έχουν κομματικές παρωπίδες. Αυτοί οι "αριστεροί χωρίς κόμμα", που είναι πλειοψηφία του κόσμου της Αριστεράς,  δήλωσαν με την εκλογική τους στάση ότι δεν εμπιστεύονται το εκλογικό εγχείρημα “ΜέΡΑ25 - συμμαχία για την ρήξη”. Κάποιοι – και είναι αρκετοί – μπροστά στην λαίλαπα που είδαν να έρχεται, στις δεύτερες εκλογές του Ιούνη αναθεώρησαν την στάση τους, γιατί θεώρησαν ότι καλό είναι να υπάρχει και αυτή η φωνή στην βουλή.

Αντι-ΝΑΤΟ Δράση

 

  

 Συζήτηση για το ουκρανικό και τις παγκόσμιας γεωπολιτικές αναταράξεις με ομιλητές τους δημοσιογράφους Λαμπρινή Θωμά και Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο. Διαδικτυακή παρέμβαση της βουλεύτριας της γερμανικής Αριστεράς Sevim Dagdelen.

Μέρος 1ο ΕΙΣΑΓΩΓΗ από τη Βαγγελιώ Σωτηροπούλου.

Μέρος 2ο Εισήγηση από τη Λαμπρινή Θωμά.

Μέρος 3ο Εισήγηση από το Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο.

Μέρος 4ο Παρέμβαση της βουλεύτριας της γερμανικής Αριστεράς Sevim Dagdelen

Μέρος 5ο Ερωτήσεις και Απαντήσεις Διοργάνωση: 

“Αντι-ΝΑΤΟ Δράση” 22-6-2023 - ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 22)

Εικόνες από την προεκλογική συγκέντρωση του “ΜέΡΑ25 - συμμαχία για την ρήξη”:

Στήριξη στο "ΜέΡΑ25 - συμμαχία για την ρήξη" από 66 ανένταχτους/ες του χώρου της Αριστεράς

Κορωνάκης Τάσος, ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ από 1.3.2015 έως 24.08.2015

Την υποστήριξή τους προς το ΜέΡΑ 25-Συμμαχία για τη Ρήξη ενόψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου, εκφράζουν με κείμενό τους 64 πρόσωπα προερχόμενα από την Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα, στην πλειονότητά τους ανένταχτα.

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου αποτέλεσε μια οδυνηρή ήττα για την Αριστερά. Η θριαμβευτική νίκη και η διαφαινόμενη αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, μετά από μια 4ετία παραβιάσεων θεμελιωδών κανόνων του κράτους δικαίου, την περιστολή κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά και την εγκληματική τραγωδία στα Τέμπη, συνοδεύεται από μια εξαιρετικά ανησυχητική άνοδο της Ακροδεξιάς, η οποία για πρώτη φορά μετά τη Μεταπολίτευση ξεπερνά αθροιστικά το 10% των ψήφων και είναι πολύ πιθανό μετά τις 25 Ιουνίου να εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο από δύο κόμματα και περισσότερους από 20 βουλευτές.

Μέσα στη συνολική ήττα της Αριστεράς, μας ανησυχεί ιδιαίτερα το ενδεχόμενο να προκύψει, ελέω και της ενισχυμένης αναλογικής, από τις επόμενες εκλογές μια μαύρη Βουλή, στην οποία το σύνολο των Δεξιών βουλευτών θα ξεπερνούν τους 180, ενώ η Αριστερά, σε όλες της τις εκφάνσεις, θα περιοριστεί ενδεχομένως και σε λιγότερες από 70 έδρες.

ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ…

Γεμάτο με κόσμο ήταν το αλιευτικό σκάφος που βυθίστηκε στα ανοιχτά της Πύλου, όπως φαίνεται τουλάχιστον απ' τους εξωτερικούς χώρους του στις φωτογραφίες που έδωσε στη δημοσιότητα το Λιμενικό Σώμα...

Για όποιον είχε στοιχειώδη ενημέρωση για το τι συμβαίνει στο Αιγαίο και πως εφαρμόζεται η μεταναστευτική πολιτική από τα επιτελεία της ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις, ήταν αναμενόμενο...

Πριν αρκετούς μήνες είχε προαναγγελθεί. Παρακολουθήστε το παρακάτω απόσπασμα:

   

 Δείτε το video από την αρχή αν θέλετε να πληροφορηθείτε την αλήθεια για την διαχείριση του μεταναστευτικού από τα επιτελεία της ΕΕ και την κυβέρνηση της χώρας μας.

Harari: τεχνητή νοημοσύνη έχει χακάρει το λειτουργικό σύστημα του ανθρώπινου πολιτισμού

Απόσπασμα από το «Yuval Noah Harari argues that AI has hacked the operating system of human civilisation» στο economist.com

του Yuval Noah Harari

Μέχρι τώρα αυτοί οι φόβοι επικεντρώνονταν σε μηχανές που χρησιμοποιούν φυσικά μέσα για να σκοτώσουν, να υποδουλώσουν ή να αντικαταστήσουν ανθρώπους. Όμως τα τελευταία δύο χρόνια έχουν εμφανιστεί νέα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που απειλούν την επιβίωση του ανθρώπινου πολιτισμού από μια απροσδόκητη κατεύθυνση. η τεχνητή νοημοσύνη έχει αποκτήσει μερικές αξιοσημείωτες ικανότητες χειρισμού και παραγωγής γλώσσας, είτε με λέξεις, ήχους ή εικόνες. η τεχνητή νοημοσύνη έχει έτσι χακάρει το λειτουργικό σύστημα του πολιτισμού μας.

Η γλώσσα είναι το υλικό από το οποίο αποτελείται σχεδόν όλος ο ανθρώπινος πολιτισμός. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, για παράδειγμα, δεν είναι εγγεγραμμένα στο DNA μας . Μάλλον, είναι πολιτιστικά αντικείμενα που δημιουργήσαμε λέγοντας ιστορίες και γράφοντας νόμους. Οι θεοί δεν είναι φυσικές πραγματικότητες. Μάλλον, είναι πολιτιστικά αντικείμενα που δημιουργήσαμε επινοώντας μύθους και γράφοντας γραφές.

Τα χρήματα, επίσης, είναι ένα πολιτιστικό τεχνούργημα. Τα τραπεζογραμμάτια είναι απλά πολύχρωμα κομμάτια χαρτιού και επί του παρόντος περισσότερο από το 90% των χρημάτων δεν είναι καν τραπεζογραμμάτια — είναι απλώς ψηφιακές πληροφορίες σε υπολογιστές. Αυτό που δίνει αξία στα χρήματα είναι οι ιστορίες που μας λένε γι' αυτό τραπεζίτες, υπουργοί Οικονομικών και γκουρού κρυπτονομισμάτων. Ο Sam Bankman-Fried, η Elizabeth Holmes και ο Bernie Madoff δεν ήταν ιδιαίτερα καλοί στη δημιουργία πραγματικής αξίας, αλλά ήταν όλοι εξαιρετικά ικανοί αφηγητές.

Κατακερματισμένες ταυτότητες

περισσότερα για την εικόνα [εδώ]

Αναδημοσίευση από το jacobin.gr

Του Αλέξανδρου Μπίστη 

Υπάρχει μια συναρπαστική ενότητα έργων, του Βρετανοϊνδού γλύπτη Anish Kapoor, με γεωμετρικά σχήματα, τα οποία χάρη στο απόλυτα μαύρο ή το απόλυτα λευκό χρώμα τους δημιουργούν την εξής οφθαλμαπάτη: αν τα κοιτά κανείς από μπροστά, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας δισδιάστατα, επίπεδα (βλ. 1.α). Αν, όμως, μετακινηθεί στο πλάι, αποκαλύπτεται πως στην πραγματικότητα πρόκειται για τρισδιάστατα σχήματα (βλ. 1.β).

Όλα είναι θέμα οπτικής

Η συγκεκριμένη σειρά έργων είναι μία ιδιαίτερα ξεκάθαρη απεικόνιση της δεδομένης παραδοχής πως όλα στη ζωή εξαρτώνται από την οπτική γωνία από την οποία κοιτά κανείς τα πράγματα. Δύο παρατηρητές που δεν θα τους επιτρεπόταν να μετακινηθούν, αλλά θα είχαν τη δυνατότητα να παρατηρούν τα έργα αποκλειστικά είτε από μπροστά είτε από το πλάι, θα μπορούσαν να διαφωνήσουν μέχρι θανάτου ως προς το αν τα έργα αυτά είναι δισδιάστατα ή τρισδιάστατα, θεωρώντας αμφότεροι με βεβαιότητα αλλήλους ως ηλίθιους ή ψεύτες.

Το παράδοξο είναι πως με βάση τη θέση παρατήρησης του καθενός θα είχαν και οι δύο δίκιο. Μόνον ο ένας εξ’ αυτών, όμως, θα είχε δίκιο αντικειμενικά, με βάση την πραγματική μορφή των έργων: εκείνος που θα τα έβλεπε από το πλάι. Χωρίς τη δυνατότητα μετακίνησης, ωστόσο, θα ήταν αδύνατον να πειστούν για την ορθότητα της άποψης του άλλου, έστω υπό τη δεδομένη θέση παρατήρησης, και εύλογα θα αμφισβητούσαν την ευφυία ή την ειλικρίνεια ο ένας του άλλου.

Όσο τετριμμένο και αν μοιάζει, η δυνατότητά μας να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να ακούμε προσεκτικά τι μας λέει ο εκάστοτε συνομιλητής μας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για οποιουδήποτε είδους επικοινωνία· πολύ περισσότερο, αν επιδιώκουμε να πείσουμε για την ορθότητα της δικής μας οπτικής.

Ζούμε από τους πλούσιους ή ζούμε τους πλούσιους;

Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων υιοθετεί κάποια θέση, στάση ή συμπεριφορά για κάποιον λόγο και με κάποιο σκεπτικό και όχι από ανοησία. Ακόμα και αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούν, υπάρχει κάτι που θεωρούν ως συμφέρον τους που ικανοποιείται από τον τρόπο με τον οποίον έχουν επιλέξει να συμπεριφέρονται. Το τι αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος ως το συμφέρον του είναι ασφαλώς σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικό και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ανοησία ή ως λιγότερο εύλογη, νόμιμη ή αποδεκτή οπτική, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε την ύπαρξη και τον ρόλο των μηχανισμών διαμόρφωσης και αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Με πείσμα και χαμόγελο

ΤΟΤΕ στις Πλατείες, ΤΩΡΑ στην Κάλπη...

ΤΟΤΕ στις Πλατείες, ΤΩΡΑ στην Κάλπη

«είμαστε ξύπνιοι! -Τι ώρα είναι; - Ώρα για να φύγουν...»

(Μάης του 2011)

(1η νύχτα στο Σύνταγμα, 25 Μάη 2011)

Συνέντευξη με τον Γιάνη Βαρουφάκη

   

(zaraleaksTV)

Μπορεί να καταδικαστεί η Μητσοτάκης Α.Ε ως “εγκληματική οργάνωση”;

η Άρτεμις Σίφορντ  στη PEGA

(επιλέξτε κάτω δεξιά  από το audio🎜, αν θέλετε την ελληνική μετάφραση)

Η κατάθεση της Άρτεμις Σίφορντ τεκμηριώνει το πως η ΕΥΠ χρησιμοποιούσε το Predator.

H κ. Άρτεμις Σίφορντ έκλεισε ένα ραντεβού το 2021 για την ενισχυμένη δόση του εμβολίου κατά της Covid-19 μέσω της ελληνικής κυβερνητικής πλατφόρμας για τους εμβολιασμούς. Tο κινητό της κ. επιμολύνθηκε με Predator με μήνυμα που αντέγραφε το αυτοματοποιημένο μήνυμα της επίσημης πλατφόρμας εμβολιασμού της ελληνικής κυβέρνησης και στο οποίο αναγράφονταν όλες οι λεπτομέρειες του ραντεβού που ήδη είχε κλείσει. Δηλαδή, οι αποστολείς του Predator είχαν πλήρη γνώση των πραγματικών στοιχείων του ραντεβού της.

Έλαβε ένα αυτοποιημένο SMS με τις λεπτομέρειες του ραντεβού της στις 17 Σεπτεμβρίου, αμέσως μετά τα μεσάνυχτα. Πέντε ώρες αργότερα, στις 05.31 π.μ., όπως δείχνουν τα σχετικά έγγραφα, έλαβε ένα ακόμα SMS που της ζητούσε να επιβεβαιώσει το ραντεβού της πατώντας έναν σύνδεσμο (link).

Αυτό ήταν το μολυσμένο link που έβαλε το Predator στο τηλέφωνο της. Οι λεπτομέρειες του ραντεβού για το εμβόλιο της στο μολυσμένο μήνυμα ήταν σωστές, υποδεικνύοντας ότι κάποιος είχε τσεκάρει νωρίτερα την αυθεντική επιβεβαίωση και είχε φτιάξει το μολυσμένο μήνυμα ανάλογα.

Ο αποστολέας επίσης φαίνεται να είναι η κρατική υπηρεσία για τα εμβόλια, ενώ το μολυσμένο URL έχει μιμηθεί αυτό της πλατφόρμας εμβολιασμών.

Η κατάθεση της Άρτεμις Σίφορντ  είναι το πιο σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο μέχρι σήμερα για τη  χρήση του Predator από την Μητσοτάκης Α.Ε.  Φαίνεται πως θα ακολουθήσουν και άλλα. 

----------------------------

Η “χρυσή αυγή” καταδικάστηκε ως “εγκληματική οργάνωση” και πήγε στο δικαστήριο με συγκεκριμένες διατάξεις και άρθρα του νόμου. Δεν καταδικάστηκε ως ακροδεξιό πολιτικό μόρφωμα…

Το ίδιο συμβαίνει και με τις παρακολουθήσεις. Η Μητσοτάκης Α.Ε. μπορεί να παραπεμφθεί στο δικαστήριο επίσης ως “εγκληματική οργάνωση”. Η ποινική πλευρά της υπόθεσης δεν έχει να κάνει με την τεκμηρίωση της “αντισυνταγματικότητας των υποκλοπών” και άλλα ωραία παρόμοια “δημοκρατικά”, αλλά με το ισχύον νομικό καθεστώς και μάλιστα τον νόμο που περιγράφει επακριβώς πως γίνονται οι συνακροάσεις/παρακολουθήσεις: Είναι το ΠΔ 47/10-03-2005.

Γ.Βαρουφάκης - Κ.Λαπαβίτσας: Η ουσιαστική και αναγκαία σύγκλιση της αγωνιστικής Αριστεράς στην πράξη

 

Ήρθε η ώρα να ανατινάξουμε το Τραπεζικό Σύστημα

Το τραπεζικό σύστημα που θεωρούμε δεδομένο δεν επιδέχεται διόρθωση. Παράλληλα, δεν χρειάζεται πλέον να βασιζόμαστε σε κανένα ιδιωτικό, κερδοσκοπικό, αποσταθεροποιητικό δίκτυο τραπεζών.

 του Γιάνη Βαρουφάκη

Άρθρο στο News 24/7 (αναδημοσίευση στα ελληνικά από Project Syndicate)

Αυτήν τη φορά η τραπεζική κρίση είναι διαφορετική. Στην πραγματικότητα, είναι χειρότερη από εκείνη που έλαβε χώρα το 2007/8, όταν μπορούσαμε να κατηγορήσουμε για τη διαδοχική κατάρρευση των τραπεζών την εκτεταμένηαπάτη, τις αρπακτικές τακτικές δανεισμού, τη νοσηρή διαπλοκή μεταξύ των οίκων αξιολόγησης και απατεώνων τραπεζιτών για διακίνηση παραγώγων, των οποίων η αξία ήταν δεδομένο πως θα εξαφανιζόταν - για να μην αναφερθώ και στον ρυθμιστικό μηχανισμό που οι πολιτικοί της Wall Street, όπως ο Ρόμπερτ Ρούμπιν, είχαν μόλις πρόσφατα διαλύσει.

Οι σημερινές χρεοκοπίες τραπεζών δεν μπορούν να αποδοθούν σε τίποτα από αυτά. Ναι, η τράπεζα της Silicon Valley είχε την ανοησία να συνδυάσει μια στρατηγική υψηλού επιτοκιακού ρίσκου με μια πελατεία κυρίως ανασφάλιστων καταθετών. Ναι, η Credit Suisse είχε ένα σκοτεινό ιστορικό με εγκληματίες, απατεώνες και διεφθαρμένους πολιτικούς. Ωστόσο, σε αντίθεση με το 2008, κανένας πληροφοριοδότης δεν φιμώθηκε, οι τράπεζες συμμορφώθηκαν (λίγο ή πολύ) με τους ενισχυμένους κανονισμούς που ίσχυσαν μετά το 2008 και τα περιουσιακά τους στοιχεία ήταν σχετικά σταθερά. Επιπλέον, και πάλι σε αντίθεση με το 2008, καμία από τις ρυθμιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν μπορούσε να ισχυριστεί αξιόπιστα ότι είχε παραπλανηθεί.

Γράμμα από την Γαλλία

Είναι μια επίθεση που την περιμέναμε, όλος ο κόσμος το ήξερε ότι ο Μακρόν θα το φέρει. Δεν είναι απλά αύξηση του ορίου συντάξεων από τα 62 στα 64, αυτό είναι βέβαια συμβολικό, πρόκειται για ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού όπου η σύνταξη θα εξαρτάται από την εταιρεία που δουλεύει. Ήδη το 25% των πιο φτωχών δεν καταφέρνει να πάρει ποτέ σύνταξη, και ο περισσότερος κόσμος παίρνει μειωμένες συντάξεις 600-700 ευρώ που είναι τίποτα στη Γαλλία (από το κανονικό 1200-1300 το οποίο θα είναι σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί αν πρέπει κανείς να δουλεύει συνεχόμενα χωρίς διακοπές λόγω ανεργίας, στη ζωή του.

 
Κάπως έτσι άρχισε η αντίδραση από τα συνδικάτα που ακόμα και αυτά που είναι συνδεδεμένα με το Σοσιαλιστικό Κόμμα από όπου προέρχεται ο Μακρόν δεν καταφέρνουν πλέον να μιλήσουν μαζί του, ο «Βασιλιάς» έτσι όπως τον αναφέρει εδώ ο κόσμος έχει σπάσει όλες τις σχέσεις με αυτόν τον κόσμο. Τα μεγαλύτερα από αυτά CGT, CFDT, FSU, CGC- UGC, Solidaires βγάζουν από τις 7 Μαρτίου κοινές αποφάσεις για συνεχόμενες απεργίες. Ξέραμε ότι θα αντιδράσουν, ξέραμε ότι θα είναι δύσκολο να το περάσει ο Μακρόν, αυτό που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε είναι ότι επί τις 7 τελευταίες μέρες η πόλη θα κατοικηθεί κανονικά από ανθρώπους οι οποίοι ήταν σαν φυλακισμένοι στα σπίτια τους και εξεγέρθηκαν από αυτή τη φυλακή.

Κρίτων Αρσένης: Πώς φτάσαμε στο έγκλημα στα Τέμπη;

Τι κάνουν οι “ηγεσίες” και τι πράττει η “βάση” της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς;

Οι συζητήσεις για το εκλογικό μέλλον της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς αναζωπυρώθηκαν τις τελευταίες μέρες με αφορμή την εκλογική συνεργασία της ΛΑΕ με το ΜέΡΑ25. Στην πραγματικότητα είναι άνευ αντικειμένου.

Η “βάση” θα κάνει το δικό της έτσι κι αλλιώς, όπως έκανε πάντα…

Στην πραγματικότητα – με πρωτοβουλία της “βάσης” - η εκλογική συνεργασία ΜέΡΑ25 – ΛΑΕ έγινε στις προηγούμενες εκλογές και όχι τώρα.

Ας δούμε τι λένε τα εκλογικά αποτελέσματα των προηγούμενων εκλογών:

Από αυτούς που ψήφισαν ΛΑΕ το 2015 (155.320 ψήφοι), εκείνοι που ψήφισαν το 2019 ΜέΡΑ25 είναι σε αριθμό πολλαπλάσιο από όλους τους ψήφους πήρε η ΛΑΕ στις εκλογές του 2019! Τότε μόνον 15.612 ακολούθησαν την ηγεσία της ΛΑΕ, αρκετές χιλιάδες περισσότεροι ψηφοφόροι από εκείνους που στις εκλογές του 15 είχαν ψηφίσει ΛΑΕ, στράφηκαν προς το ΜέΡΑ25 που τότε εμφανίστηκε πρώτη φορά σε κοινοβουλευτικές εκλογές.

ΜέΡΑ25 : 5η Συνεδρίαση Κεντρικής Επιτροπής - Όλα μπορούν να είναι αλλιώς!

Που πας ρε Καραμήτρο;

(Αναμνήσεις από το ένα παρελθόν δεκαετιών που συνεχίζει να λαθροβιώνει ως παρόν)

Τούτη η χρονιά έχει αρκετές αντιστοιχίες με το 2012. Τότε ήταν μια χρονιά με διπλές εκλογικές αναμετρήσεις, στις οποίες κρίθηκε η κατάρρευση του δικομματισμού ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η δεκαετία που πέρασε χαρακτηρίζεται από τον κυβερνητικό διπολισμό ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ αλλά και ένα ανολοκλήρωτο “συμβάν” που κατέγραψε την μεγαλύτερη ταξική πόλωση στην ελληνική κοινωνία από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα: το δημοψήφισμα του ΟΧΙ και την ανατροπή του. Για να δούμε, οι προσεχείς εκλογές θα ενισχύσουν ή θα ανατρέψουν όπως και τότε, αυτόν τον νέο δικομματισμό που επιχειρείται να εμπεδωθεί στην χώρα μας

Ας κάνουμε μια διαφορετική αναδρομή σε εκείνη την εποχή, προβάλλοντας κάποια ιδιαίτερα ζητήματα μέσω μιας ελλειπτικής προσέγγισης που απαιτεί και την δική σας συμμετοχή:

Συνέντευξη Γιάνη Βαρουφάκη στο Documento και τη δημοσιογράφο Παναγιώτα Μπίτσικα για το ταξίδι στην Κούβα, το Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων, την εξελισσόμενη θεσμική εκτροπή, τις εκλογές και τις προοπτικές συνεργασίας.

Να βάλουμε φρένο στην κατρακύλα προς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο.

.

____________________________________
Διαβάστε τη συνέντευξη

Ήσασταν στην Κούβα τις μέρες που η ελληνική βουλή συζητούσε την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης της ΝΔ. Είχε κάποιον συμβολισμό η επιλογή σας, όταν στείλατε βιντεοσκοπημένο σχόλιό σας για τις υποκλοπές από εκεί, να βρίσκεστε στους δρόμους της Αβάνας αντί σε μια αίθουσα;

Ενστικτωδώς επέλεξα να γυρίσουμε το βίντεο-τοποθέτησή μου youtu.be/pLytiXKSqSE στους δρόμους της Παλιάς Αβάνας, χωρίς να σκεφτώ καν την εναλλακτική μιας αίθουσας. Είχε ενδιαφέρον όμως η αντίδραση ακροκεντρώων, αντικομμουνιστών, μενουμευρωπαίων και γενικά αντιδραστικών στο βίντεο αυτό: το είδαν ως ευκαιρία να ζητωκραυγάσουν για την «πλούσια» Ελλάδα σε αντιδιαστολή με την τριτοκοσμική Κούβα, την «δυστοπία» στην οποία το ΜέΡΑ25 και γενικότερα η Αριστερά θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα. Στον αντικομουνιστικό παροξυσμό τους τους διέφυγαν κάποια βασικά πράγματα – π.χ., ότι τα παιδιά που έπαιζαν πίσω μου στην φτωχική αλλά πανέμορφη συνοικία ήταν πιο ανέμελα από τα δικά μας και, επί της ουσίας, λιγότερο φτωχά (με εξασφαλισμένη στέγη, συστήματα υγείας και παιδείας που ούτε στον ύπνο τους δεν έχει η πλειοψηφία των νέων μας).

Πώς βλέπει σήμερα το ΜέΡΑ25 μια πρώην “συνιστώσα” του ΣΥΡΙΖΑ;

Ένας σχολιασμός σε κείμενο κριτικής του ΜέΡΑ25 που δημοσιεύθηκε στο thepressproject.gr, εδώ:

«Και όσο τα αστέρια θα μου δείχνουν το δρόμο που πήρα, θα σιγοτραγουδάω όλα αυτά που με δίδαξε η πείρα»

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Το πρώτο ερώτημα που θέτει το κείμενο είναι “Αρκεί να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη;”

Η απάντηση είναι OXI. Είναι προφανής και δεν χρειάζεται ερμηνείες και εξηγήσεις...

Όμως στις εκλογές που έρχονται αυτό το ζήτημα θα κριθεί. Ανεξάρτητα από τους λόγους που ο καθένας διαλέγει το τι θα κάνει στις εκλογές, από την κοινοβουλευτική εκλογική διαδικασία δεν κρίνεται ούτε η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, ούτε το ζήτημα του σοσιαλισμού και άλλα ωραία παρόμοια. Αυτό που διαμορφώνεται με τις εκλογές είναι η σύσταση της νέας βουλής: ποιά κόμματα και ποιοί βουλευτές τους θα συμμετέχουν σε αυτή. Από την σύσταση της βουλής θα κριθεί ποιά θα είναι η επόμενη κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα η απάντηση ΟΧΙ στο ερώτημα αν αρκεί να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θέτει άλλα ζητήματα ως κύρια, τα οποία δεν αφορούν στις εκλογές, είναι δηλωτικό της ανάγκης για την ανατροπή ενός ευρύτερου κοινωνικού συσχετισμού: πρόκειται για ένα ζήτημα που κρίνεται πρώτιστα εκτός κοινοβουλίου, στον χώρο του κοινωνικού ανταγωνισμού και όχι στις κοκορομαχίες μέσα στην βουλή.

Το δεύτερο ερώτημα που θέτει το κείμενο είναι: “Να συμμαχήσουμε για να υπάρχει κοινοβουλευτική αντιπολίτευση;”

Όταν μπροστά στις εκλογές μιλάς για “συμμαχία” προφανώς υπονοείται ότι αναφέρεσαι σε “εκλογική συνεργασία”. Και σε αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι ΟΧΙ.

Προεκλογικές επαφές μεταξύ ΜέΡΑ25, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑ.Ε

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Αυτές τις μέρες γίνεται 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της μπροστά στις εκλογές που έρχονται. Τους εύχομαι να πάνε καλά οι εργασίες της συνδιάσκεψης και να συνεχίσουν από τα μετερίζια που έχουν επιλέξει να είναι μαχητικοί και να παραμείνουν στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

- Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί κάποιοι συριζέοι ανησυχούν για την πορεία που θα χαράξουν οι σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα ζητήματα των εκλογικών συνεργασιών. Παραξενεύτηκα όταν διάβασα το άρθρο της Νόρα Ράλη στην εφσυν: 

«Προεκλογικές επαφές μεταξύ ΜέΡΑ25, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑ.Ε.».

Η κυρία Νόρα, είναι γνωστή για το μίσος της απέναντι στο ΜέΡΑ25. Και αυτό την τυφλώνει να έχει καθαρή σκέψη και μπερδεύει άσχετα μεταξύ τους πράγματα στο κείμενό της. Ξεκινάει από την πρόταση του ΜέΡΑ25 ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε “κυβερνητική συνεργασία” μετά τις εκλογές θα πρέπει πριν από τις εκλογές να υπάρχει μια “προγραμματική συμφωνία” και κάνει το άλμα με εκφράσεις όπως: «Όλα φαίνεται πως θα κριθούν από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ»

Και να καταλήξει στο κείμενό της με την φράση:

«Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτή που θα καθορίσει τις εξελίξεις, για τις οποίες βέβαια δεν υπάρχει πολύς χρόνος, αλλά είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν – αρκεί να δούμε προς ποια κατεύθυνση.»

Ας δούμε την τρικυμία στο κρανίο της Νόρας. Γράφει:

“Αρχικά την κίνηση έκανε το ΜέΡΑ25. Ηδη, εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, ο γραμματέας του κόμματος Γ. Βαρουφάκης έχει κάνει κάλεσμα πάνω στα 7+1 σημεία που έχει θέσει το ΜέΡΑ25 «ως βάση παλλαϊκής συστράτευσης» όπως την ονομάζει. Ο ίδιος το έλεγε σε κάθε τόνο πως δεν πρόκειται το κόμμα του να συνεργαστεί μετεκλογικά με κανέναν και πως η όποια συνεργασία θα πρέπει να γίνει πριν. Βέβαια, με την κοινοβουλευτική του ομάδα να έχει συρρικνωθεί σημαντικά (έξι βουλευτές έχει πλέον, του κ. Βαρουφάκη συμπεριλαμβανομένου) έπειτα από συνεχείς αποχωρήσεις, και με τις δημοσκοπήσεις να μην είναι υπέρ του, είναι κάπως προφανές το γιατί ήθελε τόσο το κόμμα μια προεκλογική συνεργασία.”

ο Αλέξης, ο Κυριάκος και οι “φίλοι” μας οι Αμερικανοί...

Είναι φανερό εδώ και καιρό ότι οι “φίλοι” μας οι Αμερικάνοι, εμπιστεύονται περισσότερο τον Αλέξη Τσίπρα απ’ ότι τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται περί αμοιβαίας “εμπιστοσύνης” που έχει σφυρηλατηθεί στην πράξη. Μην ξεχνάμε πως ο Αλέξης στην απόφαση να προχωρήσει στη “συμφωνία” και να ανατρέψει το δημοψήφισμα του ΟΧΙ μέτρησε κυρίως το τηλεφώνημα του προέδρου Ομπάμα, που τον προειδοποίησε για την πρόθεση του Σόιμπλε να προκαλέσει Grexit, και του υποσχέθηκε ότι θα βοηθήσει να μη συμβεί αυτό. (αναλυτικά εδώ: Δυο σημαντικές “αποκαλύψεις” για το καυτό καλοκαίρι του ‘15 από την “εφημερίδα των συντακτών”… )


Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας τήρησε με ευλάβεια το καθεστώς “επιτήρησης” που επιβλήθηκε στην χώρα μας με το ΠΔ 47 (ΦΕΚ 64/10-3-2005) με το οποίο προσδιορίστηκε το “τι είναι νόμιμο”, κυρίως με το αν συνάδει με την τεχνολογία των Αμερικανών στο ζήτημα των ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων. Πρόκειται για ένα “εκσυχρονισμό” που στοίχησε την ζωή του Κώστα Τσαλικίδη εκείνη την εποχή. Γιαυτό εξάλλου “έθαψε” πολιτικά την δικαστική απόφαση που βγήκε αργότερα και χαρακτήριζε “δολοφονία” τον θάνατο του. Όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραβίασε αυτό καθεστώς με την χρήση του predator, παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις που είχαν απευθύνει προς αυτόν οι φίλοι μας οι Αμερικανοί… ( αναλυτικά εδώ: Σωστά η ΕΥΠ αρνήθηκε την χρήση του predator…

Ο Enzo Traverso μιλά για τον μεταφασισμό στην Ιταλία

Αναδημοσίευση από aftoleksi.gr 

Η Τζόρτζια Μελόνι, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος της Ιταλίας Fratelli d’Italia, πέρασε χρόνια στο πολιτικό περιθώριο της χώρας προτού εκλεγεί πρωθυπουργός το περασμένο φθινόπωρο. Στην παρούσα συνέντευξη, ο Enzo Traverso ρίχνει φως στη σημασία της ανόδου της και στο τι σημαίνει ο φασισμός στμού που αναδείχθηκε πρώτος στον δεξιό συνασπισμό της Ιταλίας. Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, το Fratelli d’Italia [Αδέλφια της Ιταλίας], το κόμμα του οποίου ηγείται η Τζόρτζια Μελόνι, ήταν περιθωριακό και προσέλκυε μόνο όσους νοσταλγούσαν τον φασισμό. Ο Ιταλός ιστορικός Enzo Traverso μελετά εδώ και δεκαετίες τον ολοκληρωτισμό, τον ναζισμό και τον αντισημιτισμό. Το τελευταίο του βιβλίο, Revolution, An Intellectual History, εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Verso το 2021.

- Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εκλογών;

Το να είμαι αδιάφορος θα ήταν ανεύθυνο, είμαι πολύ ανήσυχος για το τι συμβαίνει στη χώρα μου. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι και τραυματισμένος. Όπως οι περισσότεροι Ιταλοί, το περίμενα. Αυτό το αποτέλεσμα αναμενόταν εδώ και μήνες, είναι η λογική κατάληξη μιας διαδικασίας της οποίας οι απαρχές πάνε πολύ πίσω.

- Πόσο καιρό πριν, θα λέγατε;

Πάνω από είκοσι χρόνια. Όταν ο Μπερλουσκόνι ήρθε στην εξουσία το 1994, η δεξιά κυβέρνηση συνασπισμού που συγκρότησε περιλάμβανε ήδη τους κληρονόμους του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, ενός κόμματος που μέχρι τότε ήταν νεοφασιστικό και στη συνέχεια έγινε «μεταφασιστικό». Έτσι, αυτό το αποτέλεσμα δεν ήρθε από το πουθενά. Συμβολικά, βέβαια, η καμπή είναι σημαντική και ιστορική. Για πρώτη φορά στην ιστορία της δημοκρατικής Ιταλίας, θα έχουμε έναν επικεφαλής κυβέρνησης που διεκδικεί την κληρονομιά του φασισμού, που αναγνωρίζει με υπερηφάνεια ότι ανήκει σε αυτή την παράδοση και όχι σε ένα από τα πολιτικά ρεύματα που δημιούργησαν τη Δημοκρατία και το δημοκρατικό σύνταγμα στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μερικές σκέψεις με αφορμή το βιβλίο του Δημήτρη Στρατούλη «8 ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

“Τα ξημερώματα της 25ης προς 26/1/2015 και μέχρι τις 4 το πρωί έγιναν εντατικές διαβουλεύσεις του Αλ. Τσίπρα με ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για το σχηματισμό κυβέρνησης. Στα πλαίσιά τους, ενημέρωσε και την ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας ότι μπορεί να σχηματιστεί άμεσα κυβέρνηση, γιατί οι ΑΝΕΛ θα συμμετείχαν σε αυτή, οπότε θα υπήρχε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 162 βουλευτών. Στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας του επισήμαναν ότι οι ΑΝΕΛ ‒παρά την αντιμνημονιακή ρητορική τους‒ ήταν ένα δεξιό συντηρητικό κόμμα και ότι γι’ αυτό θα ήταν τροχοπέδη στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει το πρόγραμμα του, που προϋπέθετε μεγάλες ρήξεις με το εγχώριο και διεθνές κατεστημένο. Η απάντηση του Αλ. Τσίπρα ήταν ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος είχε δεσμευτεί ότι δε θα εμπόδιζε την προώθηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και ότι κυρίως τον ενδιέφερε να αναλάβει το Υπουργείο Άμυνας.

Ο εκβιασμός του DiEM25 από την ΕΚΤ μας αφορά όλους

Αναδημοσίευση από "Μέρα25"

Η ΕΚΤ ζητά από μας €20.000 επειδή απαιτήσαμε ενημέρωση που θα έπρεπε να είναι προσβάσιμη στον καθένα. Βοήθησέ μας να αντισταθούμε σε αυτή την απόπειρα εκφοβισμού – και να δημοσιοποιηθούν τα #TheGreekFiles, τα οποία θέλουν πάση θυσία να κρύψουν

Το καλοκαίρι του 2015 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έκλεισε τις ελληνικές τράπεζες στην προσπάθειά της να εκβιάσει την υποταγή της κυβέρνησής μας. Αυτό το μέτρο ήταν τόσο αυταρχικό και πρωτόγνωρο, που η ΕΚΤ ανέθεσε μυστικά – και με χρήματα των φορολογουμένων – σε ένα δικηγορικό γραφείο των Βρυξελλών να γνωμοδοτήσει αν είχε δικαίωμα να το κάνει.

Δυστυχώς για αυτούς, ένας πληροφοριοδότης εντός του οργανισμού μάς ενημέρωσε.

Το 2017 ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 και συνιδρυτής του DiEM25 Γιάνης Βαρουφάκης υπέβαλε αίτημα εξ ονόματος του DiEM25, στο πλαίσιο της ελεύθερης πρόσβασης στην πληροφόρηση, να δει το περιεχόμενο αυτής της νομικής γνωμοδότησης, μαζί με τον τότε Ευρωβουλευτή Fabio de Masi. Σε τελική ανάλυση, αν σύμφωνα με τη γνωμοδότηση η ΕΚΤ είχε κλείσει τις ελληνικές τράπεζες νομίμως, γιατί να μην την κοινοποιήσει; Αν πάλι τις είχε κλείσει παρανόμως, τότε γιατί τις έκλεισε;

Βαγγέλης Μαρινάκης vs Αλέξης Τσίπρας

(κλικ για μεγένθυση)

Την 6η Ιανουαρίου διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ του Αλέξη Τρίπρα και του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Πειραιά για το ποίος έχει την καλύτερη ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ, υπό την επίβλεψη της ορθοδόξου ημών εκκλησίας. Νικητής ανεδείχθη ο Μαρινάκης, του οποίου η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ήταν διπλάσια από το αδύναμο πιστουνάκι του Αλέξη που τα είχε χαμένα και τρομαγμένο στραβοπετούσε στον αέρα. 

Ο Αλέξης έσφιξε το χέρι του νικητή, τον συνεχάρη και δικαιολογήθηκε ότι δεν είχε αρκετό χρόνο να προετοιμαστεί μετά την επιστροφή του από το κουραστικό ταξίδι του την Βραζιλία. Η χορωδία των 53 που ανέμενε το αποτέλεσμα τραγούδησε χαμηλόφωνα από τις κερκίδες τον δικό της εξάψαλμο.

Υστερόγραφο:  Την παρακάτω φωτογραφία του Αλέξη στην ΑΥΓΗ με το περιστέρι, την έφαγε αυτό το ρακούν!... https://www.avgi.gr/politiki/435420_perissotero-fos-giati-ta-teleytaia-hronia-perpatame-sto-skotadi