ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε σταυροδρομι...


του Σπύρου Λαπατσιώρα και του Γιάννη Μηλιού

Στις εκλογές ηττήθηκαν τα κυβερνώντα κόμματα. Η πολιτική απονομιμοποίησή τους εμφανίζεται ραγδαία. Η Χρυσή Αυγή ενισχύθηκε.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό τοπίο που σχηματίζεται έχει δύσκολες επιλογές και ακόμη πιο δύσκολες για τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι επόμενες εκλογές, αν δεν υπάρξει παρέμβαση των μαζών (όπως με το κίνημα των πλατειών ή τον Φλεβάρη του 2012), με βάση τα σημερινά πολιτικά δεδομένα, θα γίνουν είτε με αφορμή την Προεδρική εκλογή αρχές του 2015, είτε τον Ιούνιο του 2016.
1) Με δεδομένο τον εκλογικό νόμο και τη σημερινή πολιτική συγκυρία και συσχετισμούς, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πιθανότατα πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές. Ωστόσο, αν κρατήσουμε όλα τα άλλα σταθερά, δεν θα έχει αυτοδυναμία. Γεγονός που σημαίνει συνεργασία με δυνάμεις της Δεξιάς όπως η ΝΔ, της νεοφιλελεύθερης δήθεν Κεντροαριστεράς όπως το Ποτάμι, ή άλλες παρόμοιες ανασχηματισμένες δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού. Με άλλα λόγια ακύρωση της δυνατότητας των μετασχηματισμών που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία και εξαναγκασμός σε μία διαχείριση των συνεπειών που έχουν διαμορφώσει οι «μνημονιακές» πολιτικές και του υποδείγματος συσσώρευσης και αναπαραγωγής που επέβαλαν. Αντί της ανατροπής το βάθος του τούνελ θα φέρει την «ανάσχεση της λιτότητας», έναν ήπιο νεοφιλελευθερισμό «με ανθρώπινο πρόσωπο».

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Αφιερωμένο εξαιρετικά στο neaellada.gr...



Αφιερωμένο εξαιρετικά στο “neaellada.gr” που ούτε μια γραμμή δεν έχει γράψει για το ξεπούλημα του Ελληνικού. Μήπως ήρθε η ώρα να καταλάβουν, όσοι ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι εννοεί πραγματικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ,  όταν μιλάει για “παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας”;

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Σημειώσεις για την χειραφετητική πολιτική


Απόσπασμα από το κείμενο του του Άκη Γαβριηλίδη: Η επιστημονική μυθολογία της «ταξικής ψήφου»

...Ωστόσο, κάθε άξια του ονόματός της χειραφετητική πολιτική οφείλει να είναι πολιτική όχι της αντιστοίχισης, αλλά του μετασχηματισμού· όχι της πιστής και ευθείας έκφρασης μιας προϋπάρχουσας ταυτότητας, αλλά της διάρρηξης και της «αναταραχής ταυτοτήτων».

Το στοιχείο αυτό είναι πολύ επίμονα ορατό στο λόγο τού Ποδέμος. Το άρθρο που αναφέρθηκε επιμένει απερίφραστα στο γεγονός ότι το Ποδέμος εμφανίστηκε όχι για να εκφράσει και να αναπαραστήσει πιστά μία αλήθεια και μία ταυτότητα που προϋπήρχαν, αλλά για να αναδείξει μια αναντιστοιχία, να ανοίξει ένα κενό, ένα ρήγμα στο χώρο της αναπαράστασης. Να το ανοίξει καταλαμβάνοντάς το, ή να το καταλάβει ανοίγοντάς το –και αφήνοντας άλλες ροές να περάσουν από μέσα του.

Τα ίδια ακριβώς στοιχεία –για να περιοριστούμε σε υλικό που είναι διαθέσιμο στα ελληνικά- απαντούν και σε συνέντευξη του Χόρχε Μορούνο, που δημοσιεύθηκε στα Ενθέματα της Αυγής με τίτλο Podemos: να αλλάξουμε τον τρόπο της πολιτικής. Στους λόγους αυτούς όχι μόνο δεν υπάρχει η αναφορά στην εργατική –ή οποιαδήποτε άλλη- τάξη ως έσχατο κριτήριο αλήθειας και ορθότητας της δράσης της αριστεράς, αλλά σχεδόν δεν υπάρχει ούτε καν η αριστερά ως υπόσχεση προς τον ψηφοφόρο και ως εγγύηση συνέπειας. Όποιος λέει «ψηφίστε με επειδή είμαι συνεπής αριστερός», κερδίζει μόνο την επιδοκιμασία όσων είναι ήδη πεισμένοι ότι είναι καλό πράγμα να είσαι αριστερός –αλλά «πολώνει» και αποθαρρύνει όσους για τον Α ή τον Β λόγο είναι επιφυλακτικοί ή αδιάφοροι απέναντι σε αυτή την ταυτότητα, οδηγώντας τους να περιχαρακώνονται και να υψώνουν τείχη. Αντίθετα, όποιος λέει «ψηφίστε με για να ματαιώσουμε τις εξώσεις ενοικιαστών από τα σπίτια τους», πετυχαίνει μία συνεννόηση στην οποία δεν θέτει ως προαπαιτούμενο τη συμφωνία σε μια συνολική θεωρία ή ένα πρόταγμα, και είναι κάλλιστα δυνατό να πετυχαίνει εξίσου ή και ακόμη περισσότερο σημαντικά αποτελέσματα μετασχηματισμού των κοινωνικών σχέσεων με το αν την έθετε.

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Για “περίεργα” κομματικά καθήκοντα του tvxs και όχι μόνο...



του “ανειδίκευτου συνεργάτη


Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Unfollow» δημοσιεύτηκε ένα ενημερωτικό άρθρο της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου (όλόκληρο σε ηλεκτρονική μορφή μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: “Το ανησυχητικό ρήγμα του ΣΥΡΙΖΑ”) σχετικά με το πως λήφθηκαν ορισμένες κρίσιμες αποφάσεις και πως οργανώθηκε η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο τεκμηριώνει με δημοσιογραφικά στοιχεία τον ισχυρισμό μας (Τα συμπεράσματα από τις εκλογές του Μάη) ότι: Το επίδικο στις εκλογές του Μάη για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι η εκλογική νίκη αλλά η φυσιογνωμία του.

Θα σταθούμε σε μερικές πρόσθετες επισημάνσεις σε αυτό το ζήτημα. Οι συντάκτες του κειμένου του «Unfollow» δικαίως αναρωτιούνται: Ποιος είχε την ιδέα να «κλέψει» το σύνθημα «Νέα Ελλάδα» από τη Νέα Δημοκρατία και μάλιστα όχι ως στιγμιαίο επικοινωνιακό τέχνασμα, αλλά για να το θεσπίσει ως προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ;

Όμως η “κλοπή” από το αντίπαλο στρατόπεδο δεν περιορίστηκε σε αυτό και μόνο το σημείο. Πολλά μέλη αλλά και οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκαν προεκλογικά για τον προσωποκεντρικό χαρακτήρα αλλά και την αισθητική και συνθηματολογία της διαφημιστικής καμπάνιας της Ρένας Δούρου. Πρόκειται για μια καμπάνια που “οικειοποιήθηκε” γενικότερα στοιχεία της ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας του αντίπαλου στρατοπέδου, με αποτέλεσμα να μην προβάλλονται εκείνα τα αξιακά και πολιτικά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ που τον ανέδειξαν ως το αντίπαλο δέος του απαξιωμένου πολιτικού συστήματος. Η ίδια διαφημιστική καμπάνια με κάποιες μικρές φραστικές αλλαγές στα συνθήματα, θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί και από το “ποτάμι”. Η αισθητική της επίσης θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και ως πρότυπο για μια διαφημιστική καμπάνια ενός σαμπουάν...

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Αύριο θα ζητήσει και ο Μπέος


Του Γιώργου Κυρίτση από την "αυγή"

Καμπανάκια θα έπρεπε να βαράνε για τον ΣΥΡΙΖΑ με τον τρόπο που εξελίσσεται το αίσχος που ακούει στο όνομα "γήπεδο ΑΕΚ". Οι τραμπουκισμοί και οι απειλές είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη. Δεν είναι, όμως, η γενίκευση της "γηπεδοπολιτικής", που τη συναντάμε όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό μπροστά μας, είναι και τα θέματα που αφορούν την ουσία την υπόθεσης. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να δεχθεί να θυσιαστεί δημόσιος χώρος για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, που εγγράφονται μάλιστα στον τραμπουκισμό και στη διαπλοκή. Πολλώ δε μάλλον που, όπως αποδείχθηκε, στις εκλογές οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι δημότες της Νέας Φιλαδέλφειας και οι φίλαθλοι της ΑΕΚ, δεν ψήφισαν με οπαδικά κριτήρια, αλλά το ακριβώς αντίθετο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε εδώ που έφτασε επειδή έλεγε "όχι", χωρίς να υπολογίζει το κόστος, επειδή υπερασπιζόταν το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον. Είπε όχι στο να χαριστεί το Καραϊσκάκη στον Κόκκαλη, είπε όχι στη μπίζνα Βωβού - Βαρδινογιάννη στον Ελαιώνα. Πρέπει να πει όχι -ακόμη μεγαλύτερο- και στον Μελισσανίδη. Αύριο θα ζητήσει κάτι και ο Μπέος...

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Οι εθνικοί μας εργολάβοι σπάνε τα δεσμά της Ε.Ε.!

Ο Α. Τσίπρας πήγε πρόσφατα στην Μόσχα και ο Γ. Δραγασάκης  - που τον συνόδευε στο ταξίδι μαζί με τον Κώστα Ησυχο, τον διευθυντή του γραφείου του Νίκο Παππά, τον ανταποκριτή Δημήτρη Λιάτσο  και  την Νάντια  Βαλαβάνη - δήλωνε : "Στόχος μια νέα αρχή στις ελληνορωσικές σχέσεις"

Πράγματι, πριν περάσει μια βδομάδα είδαμε αυτή την "νέα αρχή"!  Στο αποκορύφωμα των περιφερειακών και ευρωβουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα, στη ρωσική πρωτεύουσα του Βορρά, την Πετρούπολη, έμπαινε η τελική υπογραφή για τη χρηματοδότηση του έργου κατασκευής και λειτουργίας εργοστασίου αποκομιδής και επεξεργασίας των απορριμμάτων της πόλης:

 Στη μέση του τραπεζιού είναι ο Γ.Δ.του "ΑΚΤΟΡ Α.Ε." Σίμος Παναγιωτίδης, αριστερά του είναι ο κυβερνήτης της Πετρούπολης, Γκεόργκι Πολτάφτσενκο, δεξιά του, ο Πρόεδρος της VTB, Αντρέι Κόστιν.
(περισσότερα γι' αυτό το θέμα εδώ: Επεσαν οι υπογραφές για το μεγάλο ντηλ της ΑΚΤΩΡ)

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Για την κατάσταση μετά τις εκλογές


Απόσπασμα από ένα κείμενο του Κ. Μαραγκού

...Η ευρωκάλπη έδειξε εντούτοις ότι ο Σύριζα ακόμα και αν έχασε 150 χιλ από τον προπέρσινο Ιούνη παραμένει η ηγεμονική δύναμη στην αριστερά και στο ενδεχόμενο εθνικών εκλογών θα συσπειρώσει ξανά το συντριπτικό ποσοστό των αριστερών ψηφοφόρων ακόμα και αν η ηγεσία του επιμένει να δίνει εγγυήσεις ότι θα είναι φρόνιμο παιδί και δεν θα τα τινάξει όλα στον αέρα. Η νίκη της Δούρου στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, η οριακή ήττα του Σακελλαρίδη και η νίκη της Αριστεράς στη συντριπτική πλειοψηφία των Δήμων που διεκδίκησε σε δεύτερο γύρο, δείχνει ότι σε συνθήκες οριακής πόλωσης και άμεσου κυβερνητικού διακυβεύματος, η συσπείρωση του κόσμου της αριστεράς και των ανθρώπων που δεν επενδύουν στην αντίδραση για το μέλλον τους, μπορεί να είναι ψηλότερη από τη συσπείρωση του αντίπαλου στρατοπέδου. Αυτό δεν σημαίνει ότι το προχθεσινό ποσοστό είναι ψήφος εμπιστοσύνης στις επιλογές προσαρμογής του ηγετικού επιτελείου του Σύριζα. Παρόλα αυτά, όσοι περίμεναν να εκφραστεί η αριστερή δυσαρέσκεια για τις κωλοτούμπες της ηγεσίας του Σύριζα στις κάλπες, μάλλον θα απογοητεύτηκαν. Το ψηφοδέλτιο του Σύριζα παραμένει ενστικτωδώς για τον κόσμο της αριστεράς και όσων στέκονται απέναντι στην κυβέρνηση και τα μνημόνιά της ένα εργαλείο πολιτικής αποσταθεροποίησης, όσο και να κατηγορεί κανείς και δικαίως την ηγεσία του Σύριζα για τα αλλεπάλληλα διαπιστευτήρια προς την αστική τάξη, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτό δεν σχετίζεται με τις αυταπάτες που μπορεί να έχει ή να μην έχει το 1,5 και αύριο ίσως τα 2 εκ. κόσμος που θα το ψηφίσει. Κάποιοι μπορεί να επενδύουν στο Σύριζα το μέλλον του σοσιαλισμού, άλλοι για να γυρίσουν το ρολόι στη δεκαετία του ’80 ή του ’90, οι περισσότεροι όμως για να προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης που εφαρμόζει τις πολιτικές των τελευταίων 4 χρόνων, ή έστω για να πάρουν μια ανάσα από το σκυλολόι που θέλει να κάνει τη χώρα σαν τα μούτρα του Άδωνη ή και του Κασιδιάρη. Όλοι καταλαβαίνουν ότι μια ψήφος σε ένα άλλο αριστερό ψηφοδέλτιο μάλλον δεν προκαλεί τον ίδιο ντόρο, είτε γιατί τα ποσοστά είναι αμελητέα και εξαφανίζονται κάτω του 1%, είτε γιατί η άλλη επιλογή είναι το ΚΚΕ που το μοναδικό του ενδιαφέρον είναι να γκρεμιστεί πρώτα ο Σύριζα και μετά η κυβέρνηση που έχουμε μέσα στη μούρη μας. Και ένα κόμμα που επιμένει αυτιστικά ότι είναι το ίδιο ο Συριζα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, λειτουργεί περισσότερο σαν πλυντήριο του συστήματος παρά σαν τον πιο ανυποχώρητο αντίπαλό του.

Ε. Μπιτσάκης: "Η Αριστερά πρέπει να συμφωνήσει σε ένα μέτωπο σωτηρίας του ελληνικού λαού"


Ο Ευτύχης Μπιστάκης μιλάει στο 105.5 στο κόκκινο:


Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Το Podemos και η πολιτική της αλήθειας


Στην χώρα μας, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε με διαφορά πρώτο κόμμα – πράγμα που όλους μας χαροποίησε – φαίνεται να απομακρύνεται η δυνατότητα σχηματισμού μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τόσο αυτοδύναμης, όσο και συμμαχικής όπως την επεξεργάζονταν τα επιτελεία του, αφού οι πιθανοί “σύμμαχοι” ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ πάτωσαν τις ευρεκλογές.Όμως, βρήκε νέους συμμάχους στο εξωτερικό. Αν και στην Ιταλία, η πολυδιαφημισμένη από τα κομματικά επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ "λίστα Τσίπρα", με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε τελικά να περάσει το όριο του 4% και να βγάλει τρεις ευρωβουλευτές, στην Ισπανία το νέο κόμμα «Podemos» ("Μπορούμε") αποφάσισε να ενταχθεί στην GUE (Podemos acuerda con Tsipras entrar en el grupo de la Izquierda Unitaria de la Eurocámara) .

Occupy representation. Το Podemos και η πολιτική της αλήθειας

Αναδημοσίευση από το "Nomadic universality"
του iohannes maurus
Affectus nec coerceri nec tolli potest nisi per affectum contrarium et fortiorem affectu coercendo 
[Ένα πάθος δεν μπορεί να κατασταλεί ούτε να αναιρεθεί, παρά μόνο από ένα πάθος αντίθετο και ισχυρότερο από το καταστελλόμενο]
Spinoza, Ethica IV, prop. 7

1. Η αριστερά, ειδικά της μαρξιστικής παράδοσης, τείνει να συλλαμβάνει την πολιτική δράση ως εφαρμογή μιας θεωρητικής αλήθειας, και πιστεύει ότι είναι δυνατό να δρα κανείς μόνο υπό τις μορφές εκπροσώπησης που έχουν αποκρυσταλλωθεί στο κόμμα ή στο κράτος ως γενική απεικόνιση[1] της κοινωνίας. Απέναντι σε αυτό το ρεύμα, ο αναρχισμός έχει υπερασπιστεί συχνά μια ηθική αλήθεια και μια πιο άμεση οργάνωση των εργαζομένων, όπως το συνδικάτο ή η συνέλευση, απαξιώνοντας την εκπροσώπηση. Με λίγες εξαιρέσεις, αυτό έχει οδηγήσει τους αναρχικούς και χώρους της ριζοσπαστικής δημοκρατικής αριστεράς να αγνοούν κάθε είδους εκλογικής συμμετοχής. Παρά την αντίθεσή τους, αυτές οι δύο θέσεις αρθρώνονται γύρω από τον ίδιο άξονα: τη σχέση «αλήθειας-αντιπροσώπευσης». Η σχέση αυτή, τόσο για τον αναρχισμό όσο και για τους πολιτικούς μαρξισμούς, υπήρξε το κέντρο της πολιτικής θεωρίας και πρακτικής, αφού, αν για τους μεν η αντιπροσώπευση του κόμματος ή του κράτους ήταν η αλήθεια της (οικουμενικής) τάξης ή της κοινωνίας, για τους δε η αλήθεια πρέπει να αναζητηθεί στην αμεσότητα της κοινωνικής ζωής αποφεύγοντας τα απατηλά φαινόμενα των κομμάτων και των κρατών.

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Πριν 3 χρόνια, στην Kukutza...

Με αφορμή την είσοδο του «Podemos» στην ευρωβουλή, θα κάνουμε μια αναφορά - φόρο τιμής - σε όσους καταφέρνουν να πραγματώνουν συλλογικά τα όνειρά τους και αγωνίζονται για μία ζωή πέρα από τον καπιταλισμό, ανατρέποντας τις κυρίαρχες δομές/πρότυπα συλλογικής και ατομικής κατανάλωσης και όχι μόνο... Αναφερόμαστε στην κατάληψη Kukutza στη χώρα των Βάσκων, η οποία το 2011 στοχοποιήθηκε από συγκεντρωτικά πυρά των ιδεολογικών και κατασταλτικών μηχανισμών του ισπανικού κράτους:

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Στην ...Ισπανία πάμε καλά!

Στην Ιταλία, η πολυδιαφημισμένη από τα κομματικά επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ "λίστα Τσίπρα", με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε τελικά να περάσει το όριο του 4% και να βγάλει τρεις ευρωβουλευτές. Αντίθετα, στην Ισπανία - χωρίς καμιά βοήθεια από το εξωτερικό - το νέο κόμμα «Podemos» ("Μπορούμε") που γεννήθηκε από το κίνημα των Αγανακτισμένων (Indignados) και το μεγαλειώδες κίνημα κατά των εξώσεων,συγκέντρωσε ποσοστό 8% και πέντε θέσεις στην ευρωβουλή.

Ο εκπρόσωπός του, Πάμπλο Ιγκλέσιας, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης δήλωσε ότι είναι μια νίκη αλλά "δεν πετύχαμε το στόχο μας" γιατί "Αύριο πάλι θα γίνονται εξώσεις φτωχών ανθρώπων από τα σπίτια τους" και "Δεν θα σταματήσουμε μέχρι ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ". 
Μεταξύ άλλων δεσμεύσεων του κόμματος ήταν ότι οι ευρωβουλευτές του θα πληρώνονται ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΜΙΣΘΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή 1500 ευρώ.

Το «Podemos» αποφάσισε να ενταχθεί στην GUE (Podemos acuerda con Tsipras entrar en el grupo de la Izquierda Unitaria de la Eurocámara)

Χάσαμε τον υποδιοικητή Μάρκος!



περισσότερα εδώ:

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Δήλωση Μαριλένας Ιατρίδου και Ελένης Πορτάλιου για την απόρριψη από το ΣτΕ της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ




Αθήνα 27/5/2014
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την απόφασή της 1906/2014 έκρινε αντισυνταγματική την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΠΑΔ. Στο ΣτΕ προσέφυγαν οι κάτοικοι Αθηνών και εργαζόμενοι στην ΕΥΔΑΠ Ιγνάτιος Γρυπογιάννης, Αλέξανδρος Μερσινιάς και Βασίλειος Τσόκαλης.

Η προσφυγή έγινε στο πλαίσιο μιας ομάδας εργασίας που ανέλαβε, λίγες μέρες μετά τις εκλογές του 2012, να αντικρούσει το ΤΑΙΠΕΔ με μια σειρά προσφυγές κατά των ιδιωτικοποιήσεων στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Στην ομάδα αυτή της πρώτης σειράς προσφυγών μετείχαν οι Κατερίνα Θεοδωράτου (δικηγόρος), Αριστείδης Θωμόπουλος (δικηγόρος), Μαριλένα Ιατρίδου, Βασίλης Παπαστεργίου (δικηγόρος), Σίσσυ Πετράκου (δικηγόρος), Νέστορας Πολίτης (δικηγόρος), Ελένη Πορτάλιου, Πόλυς Τακόπουλος (δικηγόρος), Αναστασία Χριστοδουλοπούλου (δικηγόρος). Από πλευράς προσφευγόντων στην ομάδα για την ΕΥΔΑΠ μετείχε ο Βασίλης Τσόκαλης.

Ο Κ. Παπαδάκης δεν αναζητεί απαντήσεις, αλλά δικαιολογίες...


η υποψήφια περιφερειάρχης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχει στους πανηγυρισμούς για την νίκη της "Αντίστασης με τους πολίτες του Χαλανδρίου"...

Φαίνεται ότι η ιστορία, όταν καμία φορά αποφασίζει να ασχοληθεί μαζί μας, μας κάνει πλάκες και μας δοκιμάζει.
( από το κείμενο του Κ. Παπαδάκη: Αναζητείται απάντηση)

Η αναζήτηση απαντήσεων σε ένα ερώτημα, είναι άμεσα συνυφασμένη με τα δεδομένα που θεωρείς ως αληθή. Ο Κ. Παπαδάκης ξεκινάει με μια σειρά παραπλανητικών δεδομένων για να υποστηρίξει την ορθότητα των συλλογισμών του. Θα επισημάνουμε ως παράδειγμα ένα από αυτά τα δεδομένα, το οποίο λαμβάνει αξιωματικά ως ορθό για το σκεπτικό του: Τα ποσοστά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές εκλογές αντιπροσωπεύουν την “πραγματική” της δύναμη. Το ίδιο ακριβώς λάθος κάνουν και τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ για το ποσοστό που έλαβε στις ευρωεκλογές.

Γράφει λοιπόν, με τον αέρα αυτής της “πραγματικής” δύναμης: Ακόμα και χθες, είναι ολοφάνερο ότι δεκάδες χιλιάδες εκλογείς που ψήφισαν μνημονιακά στην κάλπη των ευρωεκλογών, ταυτόχρονα στις άλλες ψήφιζαν Δούρου, Γαλιατσάτο, Σακελλαρίδη, Ρούσσο, Πελετίδη, Σελέκο, Γκότση κλπ.

Όμως ξεχνάει να γράψει πως την προηγούμενη Κυριακή κάποιες χιλιάδες που ψήφισαν στις περιφερειακές εκλογές τους συνδυασμούς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όταν ήρθε η ώρα να ψηφίσουν το “πολιτικό σχέδιο” της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν το ψήφισαν. Επίσης, ακόμα και κάποιοι από αυτούς που ψήφισαν τελικά το “πολιτικό σχέδιο” της ΑΝΤΑΡΥΑ στις ευρωεκλογές, παράλληλα ψήφιζαν και Δούρου, Γαλιατσάτο, Σακελλαρίδη, Ρούσσο, Πελετίδη, Σελέκο, Γκότση...

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Θαύμα, θαύμα!...

Αυτή την εβδομάδα έγινε ένα μεγάλο θαύμα στη χώρα μας. Μια παράταξη που δεν είχε ούτε μια υποψηφιότητα στις εκλογές την προηγούμενη Κυριακή, κατάφερε στον δεύτερο γύρο να διεκδικεί 8 από τις 13 περιφέρειες και όχι μόνο!

Ακούστε τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης:


Το αρμόδιο υπουργείο αυτής της κυβέρνησης για την διεξαγωγή εκλογών, όμως πριν μια βδομάδα διαβεβαίωνε τους πολίτες αυτής της χώρας ότι η παράταξη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης δεν στήριζε κανένα υποψήφιο. Αυτή η διαβεβαίωση του Υπουργείου εσωτερικών, όπως παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του είναι εδώ:
Κομματική Στήριξη  

Και βέβαια πρόκειται για θαύμα! Αν υποθέσουμε πως είχε κάνει λάθος το Υπουργείο Εσωτερικών, τότε από την προηγούμενη Κυριακή μέχρι σήμερα ο Ε. Βενιζέλος είχε όλη την ευχέρεια να το διαψεύσει. Εξάλλου δεν ήταν κάτι κρυφό, αφού το είδαν όλοι οι έβλεπαν στις οθόνες τους τα αποτελέσματα των εκλογών. Ο κ. Βενιζέλος δεν έκανε καμία διάψευση ή καταγγελία για λαθεμένη παρουσίαση των αποτελεσμάτων της προηγούμενης Κυριακής. Σήμερα  όμως βγαίνει και κάνει τις δηλώσεις που ακούσατε...

Λοιπόν, μόνον ένα θαύμα μπορεί να εξηγήσει αυτή την ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος. Για να δούμε, θα γίνει και κανένα άλλο θαύμα την 25η Μάη, που είναι και μέρα σημαδιακή!

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Σίμος Ρούσσος: Γιατί όποιος δεν μοιραστεί την μάχη είναι σίγουρο ότι θα μοιραστεί την ήττα. Δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα


Αναδημοσίευση από το "AlfaVita"
Επιμέλεια συνέντευξης: Χρήστος Κωστόπουλος

Ο δεύτερος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, βρίσκει την αριστερά σε πολλούς δήμους και περιφέρειες πολύ κοντά στη διεκδίκηση την πλειοψηφία της δημοτικής αρχής. Ήδη, από τον πρώτο γύρο, η παρουσία της στη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβουλίων έχει αυξηθεί κατά πολύ και το τοπίο στην αυτοδιοίκηση φαίνεται να αλλάζει. Ζητήσαμε από τον υποψήφιο δήμαρχο με τον συνδυασμό «Αντίσταση με τους Πολίτες Χαλανδρίου», Σίμο Ρούσσο, να μας πει τι οδήγησε στην εκλογική ενίσχυση αυτού του πρωτότυπου εγχειρήματος και ποιος θα είναι ο ρόλος τους σε περίπτωση εκλογικής νίκης.

1. Η «Αντίσταση με τους Πολίτες Χαλανδρίου» είναι ίσως ο πιο πολυσυλλεκτικός συνδυασμός της αριστεράς. Βοήθησε αυτό στο να αναπτυχθεί αποτελεσματικά η δράση της παράταξης και πως;



Η Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου είναι ένα πρωτότυπο πείραμα, ίσως το παλαιότερο στον χώρο της Αττικής. Συσπειρώνει αριστερούς ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές καταγωγές, υπάρχουν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του σχεδίου Β, των Οικολόγων Πράσινων, ανένταχτοι πολίτες, όπως εγώ. Συμμετέχουν κυρίως άνθρωποι των κινημάτων της πόλης που συναντήθηκαν σε όλους τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων: από τις κινήσεις για την ένταξη του Πεύκου Πολίτη στο σχέδιο πόλης, από την υπεράσπιση της Ρεματιάς, του Νομισματοκοπείου, του κτήματος Δουζένη, την υπεράσπιση της ποιότητας ζωής και των ελεύθερων χώρων, ενάντια στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, άνθρωποι που αντιστάθηκαν σε όλες τις προσπάθειες ιδιωτικοποιήσεων των χώρων του δήμου και που καθημερινά δίνουν τη μάχη ενάντια στην τρόικα, τα μνημόνια, τον φασισμό και την κυβερνητική πολιτική.Πιστεύουμε βαθιά ότι το εύρος των προβλημάτων της χώρας και της πόλης είναι τέτοιο που μόνο η συμπόρευση όλων των ριζοσπαστικών δυνάμεων του λαού μας μπορεί να δώσει λύση. Άλλωστε την ιστορία του ΕΑΜικού κινήματος που αποτελεί την κοινή μας μήτρα την τιμούμε όχι ως εικόνισμα αλλά ως οδηγό καθημερινής δράσης. Γιατί όποιος δεν μοιραστεί την μάχη είναι σίγουρο ότι θα μοιραστεί την ήττα. Δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ


γράφει ένα άλλο μέλος του ΣΥΡΙΖΑ των μελών:
 
Από τις 3 κάλπες των αυτοδιοικητικών εκλογών/ευρωεκλογών, που το κεντρικό επιτελείο καθορισμού της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είχε ενοποιήσει εκτός συλλογικών αποφάσεων, η 1η και η 2η έχουν δώσει ήδη σαφή κοινωνικά μηνύματα. 

Ο πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης - οι δήμοι, οι οποίοι για την αριστερά πρέπει ν’ αποτελούν την κορωνίδα της δημοκρατίας ως δυνατότητας αυτοπρόσωπης συμμετοχής του λαού στα κοινά - προσφέρει σημαντικά στοιχεία προβληματισμού και ανάλογα συμπεράσματα. Από τους 325 Καλλικρατικούς Δήμους, σχήματα υποστηριζόμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ έλαβαν μέρος σε λιγότερους από 200. Η ολιγωρία τα δύο τελευταία χρόνια για τη δημιουργία αυτόνομων δημοτικών σχημάτων, ως πόλων ευρείας συσπείρωσης αριστερών ριζοσπαστικών και λοιπών προοδευτικών τοπικών πολιτικών δυνάμεων, κοινωνικών κινημάτων και παραγωγικών ομάδων, καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών.

18 Μαΐου ή ...17 Απριλίου;




Ο "στρατός" του ΣΥΡΙΖΑ


(η στρατηγός ΡΕΝΑ)

Μια απάντηση σε όσους διαδίδουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένας πειθαρχημένος στρατός, αλλά ένα μπουλούκι ατάκτων!

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Τα κινήματα βασικό στοιχείο της πολιτικής μας


Απόσπασμα από την συνέντευξη του 
 Α. Μπένου,
υποψήφιου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ
στον Αδάμο Ζαχαριάδη και την εφημερίδα "Εποχή"


- Πολλοί πιστεύουν ότι λόγω της δομής και της ιστορίας της η ΕΕ δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Ποια είναι η άποψή σας;

Η ΕΕ έχει σχεδιαστεί και δομηθεί ως μια ανταγωνιστική καπιταλιστική δύναμη. Στην ανάπτυξη της δημιούργησε όρους καλύτερης συνεργασίας, κυκλοφορίας, με μόνο στόχο τη διευκόλυνση της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου εις βάρος της εργασίας, ενώ πρόβαλλε, στην πρώτη περίοδο, ως βασικό χαρακτηριστικό της την ανάδειξη δημοκρατικών δομών. Σύντομα έγινε αντιληπτό ότι στη θέση των δημοκρατικών μηχανισμών ελέγχου και σύνθεσης, αναπτύχθηκε μια εξειδικευμένη τεχνοκρατικά γραφειοκρατία η οποία μέσα από σειρά αντιδημοκρατικών βημάτων κατέληξε στην ουσία να διοικεί ανεξέλεγκτα. Η σημερινή κρίση στην οποία έχει οδηγήσει η πολιτική της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας που λειτουργεί πλέον αναίσχυντα ως μοχλός στήριξης των καπιταλιστικών συμφερόντων αποδεικνύει ότι με κάποιες ‘καλές» μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να βρεθεί καμία διέξοδος. Η κρίση είναι συστημική άρα και η διέξοδος από αυτήν δεν μπορεί παρά να είναι η ανατροπή των πολιτικών που τη δημιούργησαν, η ανατροπή των αξιών που την εξέθρεψαν. Όπως λοιπόν ξεκαθαρίζει και η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές «στόχος μας είναι «η ακύρωση της σημερινής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης και ο επανασχεδιασμός της».

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στο δεύτερο ημίχρονο;


ο πρόεδρος της "ομάδας"...
Συμφωνούμε προκαταβολικά (Τα συμπεράσματα από τις εκλογές του Μάη) με την δήλωση που έκανε χθες ο πρόεδρος της "ομάδας" Αλέξης Τσίπρας, την ώρα που εισερχόταν στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου: «Τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στο δεύτερο ημίχρονο». Εμείς στη θέση του θα χρησιμοποιούσαμε  μια διαφορετική έκφραση, πιο συνεπή ως προς τις προγραμματικές θέσεις και τις πολιτικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες προσδιορίζουν τα “γήπεδα” που δίνονται οι μάχες:

- Αυτή την Κυριακή, δεν βάλαμε γκολ στον 1ο αγώνα που έγινε στην έδρα μας. Θα βάλουμε όμως γκολ την ερχόμενη Κυριακή, στον 2ο στον αγώνα που θα γίνει στην έδρα του αντιπάλου!

Η Χρυσή Αυγή μετράει κέρδη, ο ΣΥΡΙΖΑ δε νίκησε, η ΝΔ δεν εξαφανίστηκε και η αριστερά έχασε.


Αναδημοσίευση από το tvxs.gr
του Θέμη Τζήμα

Δε θέλω να χαλάσω το πάρτι σε κανέναν αλλά πρέπει να ξυπνήσουμε, από τις χαζοχαρούμενες αναρτήσεις του facebook και τους αφελείς πανηγυρισμούς. Έχουμε και λέμε: Ο μεγάλος νικητής του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι η ΧΑ. Μετά από την αποκάλυψη πανελληνίως των εγκλημάτων της, μετά από δολοφονίες, μετά τις διώξεις, μετά από την ευθέως διακεκυρηγμένη πρόθεσή της να καταλύσει τη δημοκρατία, καρπώνεται ένα πολύ- συλλεκτικό ως προς την προέλευσή του, μαζικό ρεύμα υποστήριξης.

Τον δρόμο τον δείχνει η ...Χαλκιδική!




μια ματιά και εδώ:


Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Τα συμπεράσματα από τις εκλογές του Μάη


Αρκετοί θα παραξενευτούν για το πως διακινδυνεύουμε να μιλάμε για πράγματα που δεν έχουν συμβεί. Κάποιοι απ' αυτούς θα μας πουν πως έχουμε το θράσος να γράφουμε κριτική για μια “ταινία” που δεν έχουμε δει! Τους απαντάμε πως η ερμηνεία και η ανάλυση των “συμβάντων” είναι υπόθεση των ιστορικών. Ο πολιτικός λόγος αξιολογείται από το κατά πόσο έχει την ικανότητα να προηγείται αυτών.

Το επίδικο στις εκλογές του Μάη για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι η εκλογική νίκη αλλά η φυσιογνωμία του. Για να αντιληφθούμε καλύτερα την σημασία αυτής της “μάχης” των εκλογών, θα κάνουμε μια φανταστική υπόθεση, βοηθητική για την αφαίρεση στοιχείων περιττών που συσκοτίζουν την ουσία του ζητήματος. Ας υποθέσουμε λοιπόν πως το βράδυ της 25ης Μάη - το βράδυ των πανηγυρισμών για μια μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ - έρχεται στην χώρα μας ένας εξωγήινος και προσγειώνεται στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι εκείνη την στιγμή, τα μόνα
πράγματα που γνωρίζει από τον πλανήτη μας είναι τα προγραμματικά κείμενα και οι συνεδριακές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιές πιστεύετε πως θα είναι οι αντιδράσεις του; Θα παραξενευόσασταν αν γούρλωνε τα μάτια του για αυτά που συμβαίνουν γύρω του και αναφωνούσε:

- Μα είναι τρελοί αυτοί οι συριζαίοι!

Για την “νέα Ελλάδα” και την “νέα Ρωσία”...


Οι ποικίλες αντιπαραθέσεις για το όνομα της νέας προεδρικής ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αποκαλυπτικές για ποιά ζητήματα ...χτενίζεται το πολιτικό προσωπικό στη χώρας μας, εντός και εκτός της Αριστεράς. Πρώτα απ' όλα δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί λίγες μέρες πριν από τις εκλογές προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας και άλλης μιας ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα με αυτό το όνομα. Το left.gr και το avgi.gr δεν επαρκούν;

Όμως το θέμα στο οποίο επικεντρώθηκε η δημόσια αντιπαράθεση ήταν άλλο, ήταν το όνομα “νέα Ελλάδα” και οι συμβολισμοί του σε σχέση με το ποιός είναι ο πιο καλός πατριώτης. Πριν μερικά χρόνια, ο θυλυκού γένους προσδιορισμός “νέα” είχε γίνει πάλι μέτρο αποτίμησης του πατριωτισμού των Ελλήνων. Τότε δεν αφορούσε στο όνομα “νέα Ελλάδα” αλλά στο όνομα “νέα Μακεδονία”...

Πριν λίγες μέρες, οι ηγέτες των ανατολικών περιφερειών της Ουκρανίας στα πλαίσια μιας συζήτησης που είχαν για τις εξελίξεις στη χώρα τους, εξετάζοντας το ενδεχόμενο της αυτονόμησης τους και της συγκρότησης ξεχωριστού κράτους, διερεύνησαν και την ονομασία του. Η άποψη που κυριάρχησε σε αυτή την άτυπη διαδικασία, προέκρινε το όνομα “νέα Ρωσία”. Φαντάζεστε να αναπαραχθεί και στην Ρωσία ανάλογο κλίμα με αυτό που σίγουρα θα επικρατούσε στη χώρα μας, αν ένα γειτονικό μας κράτος διάλεγε το όνομα “νέα Ελλάδα”; Εμείς δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι πιθανό ενδεχόμενο, το αντίθετο μάλιστα θα συμβεί. Μήπως δεν είναι “πατριώτες” οι Ρώσοι; Δεν το νομίζουμε...

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ενωτικές φωνές από τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ



...Με αυτό το πολιτικό σκεπτικό, συμμετέχουμε και στηρίζουμε τις 12 περιφερειακές κινήσεις που στηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλη την Ελλάδα, αλλά και τις τοπικές κινήσεις τις οποίες στηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πανελλαδικά, καθώς συγκεντρώνουν το πιο αγωνιστικό και ριζοσπαστικό δυναμικό και καταρχήν ενοποιούν τις διάσπαρτες οργανωμένες και ανένταχτες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, εκφράζοντας μια μετωπική διάθεση. Δεν μπορούμε αντίθετα να στηρίξουμε σεχταριστικά κατεβάσματα που υποστηρίζονται από μεμονωμένες οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και κινούνται σε μια κατεύθυνση αυτοαναφοράς, απολύτως αναντίστοιχη με τις επιταγές της ταξικής συγκυρίας. Ιδιαίτερη σημασία έχει βέβαια να ενισχυθούν εκείνες οι ευρύτερες αριστερές ενιαιομετωπικές τοπικές κινήσεις που κινούνται στην λογική που προαναφέραμε, είτε τις υποστηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είτε όχι...
(από την ανακοίνωση της ΑΡΑΣ)
Ολόκληρη η ανακοίνωση:

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ: ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΕΥΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΥΤΕΡΕΣ ΜΕΤΩΠΙΚΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ

Οι επικλήσεις της συγκυβέρνησης για το πρωτογενές πλεόνασμα, εξίσου θνησιγενές με τα προηγούμενα “ success story ”, δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι το χρέος παραμένει μη εξυπηρετήσιμο και ότι θα ακολουθήσουν νέα μέτρα φτωχοποίησης και εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και περαιτέρω διάλυση της δημόσιας υγείας, παιδείας και πρόνοιας, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και επιβάρυνση των περιβαλλοντικών όρων ζωής. Η αταλάντευτη στράτευση όλων των αστικών μερίδων πίσω από τις μνημονιακές πολιτικές και τη στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης και της παραμονής στο ευρώ με κάθε κόστος δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο παραχωρήσεων και συμβιβασμών στα πληττόμενα στρώματα.

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Μαζί να τα φάμε!


(από το προεκλογικό υλικό της “ΑντίΣΤαΣΗ με τους Πολίτες του Χαλανδρίου”)

Η “ΑντίΣΤαΣΗ με τους Πολίτες του Χαλανδρίου” είναι ένα από τα ελάχιστα υποδείγματα συνεύρεσης και συνύπαρξης διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων - όχι μόνον από τον χώρο της Αριστεράς - οι οποίες σε σταθερή και μόνιμη βάση συναποφασίζουν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και οργανώνουν την κοινή τους δράση στο δήμο του Χαλανδρίου. Στην “ΑντίΣΤαΣΗ” δραστηριοποιείται ενεργά ένα μεγάλο κομμάτι ανένταχτου κόσμου αλλά και δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΣΧΕΔΙΟΥ Β', των οικολόγων πράσινων και του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Επικίνδυνες πολιτικές διαδρομές και συναντήσεις της Ρένας Δούρου


Οι ισχυρισμοί της Ρένας Δούρου και του Βαγγέλη Μαρινάκη ότι η συνάντησή τους ήταν τυχαία και τα είπαν στο πλαίσιο των καλών τρόπων δεν πείθουν. Γιατί υπάρχουν στοιχεία από τη συνάντηση και τους συνδαιτυμόνες, τόσο για τη διάρκεια του γεύματος όσο και για την απουσία άλλων πελατών στην ταβέρνα. Είναι προφανές ότι θα υπήρχε διάψευση - αποδοχή δηλαδή και παραποίηση των συμβάντων - γιατί σε άλλη περίπτωση θα είχαν συγκλονιστεί τα μέλη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Μια βιαστική διάψευση, λοιπόν και μετά σιωπητήριο, υποθέτουμε με αγώνα δρόμου στα ΜΜΕ ώστε το θέμα να ξεχαστεί.

Το γεγονός, όμως, είναι εξαιρετικά σοβαρό και εξ’ άλλου δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Η Ρένα Δούρου έχει προχωρήσει σε μια τεράστια και πολυδάπανη προσωποπαγή επικοινωνιακή καμπάνια, από την οποία απουσιάζουν τα μείζονα θέματα των λαϊκών τάξεων της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας, δεν υπάρχουν θέσεις αλλά σιωπή σε επίδικα όπως τα τεράστια έργα για την καύση των απορριμμάτων, το κόστος των διοδίων, τα χρέη των εργολάβων, η εκποίηση του ΟΛΠ και πλείστα άλλα υψίστης σημασίας για την επιβίωση της Αττικής και των κατοίκων της.

Με του Θεού τη χάρη…

 
Συνάντηση με τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο είχε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Για τις επαφές αυτές πάντα υπάρχει μια καλή δικαιολογία. Εν προκειμένω, ο κοινός στόχος της αλληλεγγύης προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας, που υποστηρίζει η εκκλησία και προς τους πάσχοντες, θύματα των μνημονίων, που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν, όμως, μερικές κρίσιμες διαφορές οι οποίες λόγω εκλογών και του αδιευκρίνιστου στόχου «κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ», αποσιωπούνται. Ακόμα χειρότερα, ίσως σε ορισμένα σοβαρά θέματα δεν υφίστανται πια διαφορές.

Ποιος θυμάται για παράδειγμα τη ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» και το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο της φιλανθρωπίας; Ποιος γνωρίζει το μέγεθος της εκκλησιαστικής προσφοράς κυρίως από τον οβολό των πιστών; Πρόκειται για ψιχία. Κανείς δεν θα ήθελε να στερηθούν άνθρωποι που αδυνατούν να επιβιώσουν την πενιχρή βοήθεια της Εκκλησίας. Τι θα γίνει, όμως, με την τεράστια περιουσία της, η οποία δεν φορολογείται, όπως και κάθε μεγάλη περιουσία, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η χρηματοδότηση του καταρρέοντος κοινωνικού κράτους; Τι θα γίνει με τα οικονομικά σκάνδαλα , εκ των οποίων το πιο γνωστό και τερατώδες είναι αυτό του Βατοπεδίου που τώρα λιμνάζει στα δικαστικά αζήτητα;

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Το ΣΧΕΔΙΟ Β' του ελληνικού αστισμού


άλλο "χρυσή αυγή", άλλο Κασιδιάρης...

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Αλληλεγγύη σε ποιό “ουκρανικό λαό”;




Μια μικρή συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ουκρανικό λαό που οργανώθηκε στην Αθήνα στις 07/05/2014 καταγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αμηχανία της Αριστεράς απέναντι στις εξελίξεις που συμβαίνουν στην Ουκρανία. Αν είχε γίνει μια αντίστοιχη συγκέντρωση αλληλεγγύης σε εκείνη την “ουκρανική αστική τάξη”που αγωνίζεται για την “εθνική κυριαρχία”, δεν θα είχατε ξεκαρδιστεί στα γέλια;
Ο ουκρανικός λαός σήμερα είναι διχασμένος και βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου. Όμως, ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς θεωρεί ότι η ενότητα του λαού είναι μια “αντικειμενική” πραγματικότητα και ότι ο αυτός ο διχασμός της ψεύτικος. Αναγνωρίζει μόνον στην “αστική τάξη” το δικαίωμα να σπαράσσεται από ενδοαστικές αντιθέσεις. Γιαυτό πιστεύει ότι ο διχασμός του ουκρανικού λαού είναι απόρροια μιας “ψευδούς συνείδησης” που διαμορφώνεται από ενδοαστικές αντιθέσεις των καπιταλιστών της Ουκρανίας: ένα τμήμα αυτών των καπιταλιστών θεωρεί πως τα συμφέροντα του θα εξυπηρετηθούν από την ένταξη της Ουκρανίας στην EE και κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ, ενώ ένα άλλο προσανατολίζεται στη στενότερη σχέση με τη Ρωσία και την ένταξη στην νέα καπιταλιστική ολοκλήρωση στον ευρασιαστικό χώρο που προωθείται με κινητήρια δύναμη τη Ρωσία.

Η συγκεκριμένη εκδήλωση δεν είχε βέβαια κανένα χαρακτήρα “αλληλεγγύης” απέναντι σε κανένα λαό. Ήταν μια πολιτική συγκέντρωση που ήθελε να δηλώσει την πίστη της στον καθαρό “αντιιμπεριαλισμό” που κρατά ίσες αποστάσεις τόσο από τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό, όσο και από τον ρώσικο.

Όμως όλη η Αριστερά δεν έχει αυτή την “καθαρή γραμμή” των ίσων αποστάσεων. Στο δημοσίευμα της iskra ΤΟ ΚΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ Κ.Κ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΚΑΙ Κ.Κ ΡΩΣΙΑΣ, ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ "ΤΩΝ ΙΣΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ" διαβάζουμε:
Η Ελλάδα και η περιοχή μας δεν απειλούνται ( τόσο) από το Ρώσικο ιμπεριαλισμό αλλά πρώτα απ΄ όλα και κυρίως από τους βρώμικους σχεδιασμούς και την κηδεμονία των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Το ζήτημα δεν απασχολεί μόνον την Αριστερά, η οποία πολλές φορές ακολουθεί τα γεγονότα ως προς τις εκτιμήσεις της. Η “χρυσή αυγή” έχει ανάλογες θέσεις με τον συντάκτη της iskra, και πάει ένα βήμα παραπέρα, όπως φαίνεται από την παρακάτω ανακοίνωση που εξέδωσε ήδη πριν 4 μήνες:

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Μηνύματα από τις Φοιτητικές εκλογές



Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών θα πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για ευρύτερους προβληματισμούς για την σχέση της νεολαίας με την Αριστερά και τις κοινωνικές αναδιαθρώσεις στο χώρο της εκπαίδευσης. Αν και η προεκλογική περίοδος δεν προσφέρεται για παρόμοιες αναζητήσεις, τουλάχιστον αυτό το ζήτημα πρέπει να τεθεί. Η ανακοίνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ (Ανακοίνωση νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών) είναι κατώτερη των περιστάσεων. Για ένα ουσιαστικό διάλογο για αυτά τα θέματα, σημασία έχει και η ενημέρωση. Στοιχεία από μια διαφορετική άποψη που εκφράστηκε και εκλογικά εντός του ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να βρείτε εδώ:


Επίσης, μια πιο "ψύχραιμη" εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος από αυτή της “νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ” στο κείμενο που ακολουθεί:
ενός μέλους του ΣΥΡΙΖΑ των μελών  
Οι φοιτητικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν σ’ ένα γενικό κλίμα μειωμένων προσδοκιών των νέων και ύστερα από μεγάλες κινητοποιήσεις των διοικητικών υπαλλήλων και των πρυτανικών αρχών, στις οποίες, όμως, δεν ενεπλάκησαν οι φοιτητές. Η συμμετοχή κυμάνθηκε στα περυσινά επίπεδα - περίπου 50%. Πάλι δεν δόθηκαν κοινά αποτελέσματα, επομένως τα στοιχεία προκύπτουν από τις μετρήσεις της Πανσπουδαστικής Σ.Κ. και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και δευτερευόντως των ΕΑΑΚ, που δεν είχαν γρήγορα συνολική εικόνα όλων των σχολών της χώρας.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Α. Κυρίτση και Ε. Μαρώλια για την ανακοίνωση του ΚΚΕ: "Επιτέλους, λίγη τσίπα…"


Με πραγματική θλίψη διαβάσαμε ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής Σάμου του ΚΚΕ. Μια ανακοίνωση που αφενός δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα και αφετέρου -και αυτό είναι το σημαντικότερο- αναδεικνύει ένα πρωτόγνωρο για την Αριστερά και κυρίως για τους κομμουνιστές, ήθος.

Τα ψέματα, σύντροφοι, δεν ταιριάζουν στην Αριστερά και η συκοφαντία είναι δοκιμασμένη πρακτική, άλλων πολιτικών χώρων.

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Την «κεφαλί επί πίνακι» του δήμαρχου του Ελληνικού ζητεί ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου!...


 Τι του διαφεύγει ή αποσιωπά σκόπιμα

Την «ιερή αγανάκτηση«» των κ.κ. Γ. Πρετεντέρη και ‘Ολγας Τρέμη – όχι βεβαίως για την τραγωδία του Ελληνικού στην οποία έχασε τη ζωή του ένα 13χρονο αγόρι και τραυματίσθηκε η 9χρονη αδελφή του ή, αν θέλετε, όχι κυρίως για την τραγωδία αλλά για τον δήμαρχο Ελληνικού κ. Χρ. Κορτζίδη ο οποίος δεν παραιτήθηκε – την ασπάζεται μάλλον και ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέλιος Κούλογλου. Σε σχόλιό του στο  TVXS, ανήμερα την Πρωτομαγιά, υπό τον τίτλο: «γιατί θα πραμείνουμε μπανανία» σημειώνει: 

Η συνέχεια εδώ στο: "Hit & Run"

Υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κάνει τον συνήγορο των χρυσαυγιτών!...


Μαυρίστε τον
στις ευρωεκλογές!
Αυτό το δημοσίευμα του "ιερού λόγου" (17 Ιανουαρίου 2014) ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ : ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ Η ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ Χ.Α (ΒΙΝΤΕΟ) δεν είναι το μοναδικό. Πολλά ανάλογα έχουν δημοσιευθεί από τότε σε ακροδεξιά ενημερωτικά μέσα (και όχι μόνο) και προβάλλουν τους ισχυρισμούς του κ. Νικολακόπουλου ως υπερασπιστικά επιχειρήματα της χρυσής αυγής. Αν έχει γίνει σήμερα ευρύτερα γνωστός ο κ. Νικολακόπουλος, έχει γίνει από αυτή την “υπερασπιστική” του γραμμή. Πρόσφατα στο VimaFM η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε.

Μια αναλυτική παρουσίαση αυτών των συμβάντων, εδώ:

Μετά απ' αυτά, δεν είναι φυσικό να βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και να κάνει τον μάγκα;

Χορεύοντας με τα ΜΜ «Ε»


Αυτή την εγκληματική
ομάδα πότε θα την ακουμπήσε
η δικαιοσύνη;
Αναδημοσίευση από το "Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς"
της Δέσποινας Σπανούδη

Όσο και αν έχεις συνηθίσει στον εξουθενωτικό ρόλο πληρωμένων σχολιαστών που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι δεν είναι εύκολο να αποδεχτείς τον βιασμό της λογικής.

Τις τελευταίες μέρες ταυτόχρονα σχολιάζονται δύο περιστατικά: ένας 13χρονος σκοτώθηκε σε λούνα παρκ στο Ελληνικό, ένας άλλος 13χρονος χάρισε το μετάλλιό του στον Σαμαρά που μεσολάβησε για να θερμαίνεται το κολυμβητήριο που προπονείται.

Για τον θάνατο του παιδιού από την πρώτη σχεδόν στιγμή, στοχοποιήθηκε αμείλικτα ο δήμαρχος Χρήστος Κορτζίδης. Είναι ο ίδιος Δήμαρχος που πάλεψε με τα οργανωμένα συμφέροντα για να ανοίξει τις παραλίες στους πολίτες, ο ίδιος που έκανε απεργία πείνας για τον Καλλικράτη, ο ίδιος που παλεύει για να γίνει δημόσιο πάρκο το Ελληνικό.

Το τραγικό δυστύχημα ήρθε ως μάνα εξ ουρανού σε όσους παλεύουν για να χαριστεί το Ελληνικό στον Λάτση και δεν σκοπεύουν να το αφήσουν να πάει χαμένο. Σπεύδουν να το εκμεταλλευτούν επιθετικά και απροκάλυπτα. Κανιβαλικά.


Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Μια προσωπική απάντηση στις "ενωτικές" προ(σ)κλήσεις των σ. του ΣΧΕΔΙΟΥ Β'


Αναδημοσίευση από την "iskra"
Του Βαγγέλη Αντωνίου

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, που σαν μέλος του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, του προδρομικού δηλαδή σχήματος του «Σχεδίου Β», συμμετείχα στη διοργάνωση εκδηλώσεων και ημερίδων, με αντικείμενο την αριστερή διέξοδο από την κρίση, στις οποίες – συνήθως – προσκαλούσαμε ως κύριο ομιλητή τον Κώστα Λαπαβίτσα. Παρακολουθώ τη σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων και αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω ορισμένες σκέψεις, απευθυνόμενος ιδιαίτερα προς τους συντρόφους που συμπορευτήκαμε εκείνη την περίοδο.

Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πως ήμουν τότε το μοναδικό μέλος του συντονιστικού του Μ.Α.Α. που δεν είχε καμία οργανωτική, πολιτική ή και συναισθηματική σχέση με το Σύριζα. Είναι επίσης γνωστό, στους ίδιους κύκλους, πως συμμετείχα σ' ένα στενό πυρήνα στελεχών που δουλεύαμε πάνω σε επεξεργασίες για το «σχέδιο Β», για το μεταβατικό πρόγραμμα εκτός ευρώ. Τότε, που όλα τούτα δεν ήταν αυτονόητα, ακόμη και στην ... κορυφή του μετωπικού εγχειρήματος του Μ.Α.Α. Είναι, τέλος, γνωστό ότι η προσωπική μου επιλογή στις εκλογές του Μάη 2012 ήταν να ψηφίσω Ανταρσύα και του Ιούνη Σύριζα. Έκτοτε έγιναν πολλά, νιώθει κανείς ότι έχουν περάσει αιώνες.

Όπως εύστοχα είχε πει ένας σύντροφος (στέλεχος του Ν.Α.Ρ. και εκ των κορυφαίων σύγχρονων εκπροσώπων της αριστερής διανόησης) σε μια σύσκεψη εκείνης της εποχής, ανάμεσα στο Μάη και τον Ιούνη του 2012, απευθυνόμενος στο σ. Αλέκο Αλαβάνο: «Είτε μας αρέσει είτε όχι, όπως λένε οι Άγγλοι, εγκαταστάθηκε ο ελέφαντας στο σαλόνι μας. Η πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων επενδύει τις ελπίδες της στο Σύριζα, που κεφαλαιοποιεί τα πολιτικά και κινηματικά χαρακτηριστικά της αριστερής του στροφής, την οποία εσύ εγκαινίασες».

Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

H ...“μονταζιέρα” του The Press Project



(Ένα σχόλιο σε ένα δήθεν ρεπορτάζ:  

Το “βαθύ κράτος” συνήθως διεκπεραιώνει αθόρυβα και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες τις υποθέσεις του, όπως φάνηκε και σε αυτή την “υπόθεση”. Και όταν θέλει να “μιλήσει”, αφήνει άλλους να το κάνουν... Αν αυτή την φορά δεν κατάφερε να διαβρώσει τον ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε αλλού πολλούς πρόθυμους να “μιλήσουν” εκ μέρους του.

Το The Press Project, ένα αριστερό και ανεξάρτητο δημοσιογραφικό μέσο, γίνεται η φωνή του “βαθέως κράτους” με αυτό το κατ' όνομα ρεπορτάζ. Και η μονταζιέρα δούλεψε καλά. Η φωτογραφία της Σαμπιχά με τον Τσίπρα είναι το πρώτο της προϊόν. Η φωτογραφία είναι πλαστή και η υπογραφή του μονταζιέρη καταγράφεται στο χρώμα του φόντου της.

Πλαστή είναι και η εικόνα που παρουσιάζεται στην αρχή του κειμένου: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δυο “αντιμαχόμενες” παρατάξεις. Αυτή των «προσφύγων» του ΠΑΣΟΚ και η άλλη των “Συνασπιστών”, οι οποίοι συμμάχησαν με “Δημαρίτες” για να τους αντιμετωπίσουν!...

Αν θέλετε να διαπιστώσετε και το πλήθος των άλλων πλαστογραφίων που παρουσιάζει αυτό το “ρεπορτάζ”, δεν έχετε παρά να διαβάσετε το κείμενο του “ιού” και να κάνετε τις δικές σας συγκρίσεις:

Σουλεϊμάν, ένα ελληνικό σίριαλ


Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
Γράφει ο ιός
ΣΑΜΠΙΧΑ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ


Για ποιους λόγους προκάλεσε τέτοιο ενδιαφέρον η απόσυρση μιας υποψηφιότητας από τη μειονότητα της Θράκης; Και ποιοι ακριβώς είναι εκείνοι που προκαλούν τον θόρυβο;

Ξαφνικά, το προεκλογικό κλίμα βάρυνε απίστευτα. Από το εικονικό οικονομικό θαύμα του «πρωτογενούς πλεονάσματος» και της «εξόδου στις αγορές» βυθιστήκαμε απότομα στο έρεβος της πιο παλιομοδίτικης εθνικοφροσύνης, με την αξιωματική αντιπολίτευση να καλείται να υποβάλει δήλωση νομιμοφροσύνης στο βαθύ κράτος και ν’ αποκηρύξει όσα στελέχη της κρίνονται από κυβέρνηση και κανάλια ως «αμφίβολων εθνικών φρονημάτων».

Η αντιπαράθεση που πυροδότησε η παλινδρόμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την υποψηφιότητα της Σαμπιχά Σουλεϊμάν θυμίζει, βέβαια, θέατρο του παραλόγου: μια δεξιότατη κυβέρνηση και η αντιπολιτευόμενη Ακροδεξιά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους επειδή ένα κόμμα της Αριστεράς απέκλεισε από τους συνδυασμούς του το άτομο που οι ίδιοι, από την αντίπερα όχθη, θεωρούν «εθνικά ορθή» εκπρόσωπο των μουσουλμάνων της Θράκης. Η επικίνδυνη αυτή λογική υπονοεί βέβαια ότι στα «εθνικά θέματα» οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να ευθυγραμμίζονται, παρά τις διαφορές τους στα (πολύ σημαντικότερα) υπόλοιπα. Μέχρι και ο ιστότοπος της Χρυσής Αυγής επιδόθηκε έτσι σε ύμνους για την «ακτιβίστρια Ρομά», που επί Γ΄ Ράιχ θα στελνόταν αυθημερόν στα κρεματόρια. Σε μια ιδιότυπη επίδειξη μαύρου χιούμορ, κάλεσε μάλιστα τον εισαγγελέα «να διατάξει τη σύλληψη των φασιστών ΣΥΡΙΖΑίων της περιοχής, που βάφτισαν τη γυναίκα “ακροδεξιά”».


Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Διαβάστε σήμερα στην "ΑΥΓΗ"



«Αγαπητοί μου φίλοι, αγαπητοί μου σύντροφοι, οι προτάσεις σας όσον αφορά την τακτική δεν είναι “ρεαλιστικές”, όπως το νομίζετε, ούτε το στρατηγικό σας όραμα ότι με λίγο κλασικό μαζικό κίνημα και λίγο εκλογικό κοινοβουλευτισμό μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Θα πρέπει να αποδεχτείτε ότι κάτι τέτοιο δεν μοιάζει σήμερα περισσότερο αληθινό απ’ ό,τι το 1848, όταν οι επαναστάσεις σε όλη την Ευρώπη και η καθολική ψηφοφορία οδήγησαν παντού στον θρίαμβο της αντίδρασης. Δείτε προσεκτικά, εδώ, την καταστροφική κατάσταση των επαναστατών στην Αίγυπτο: η δυναμική, ενθουσιώδης και από πολλές πλευρές αξιοθαύμαστη δράση τους, εγκλεισμένη μέσα στην ιδεολογική σύγχυση και την οργανωτική αναρχία, τελικά οδήγησε απλώς στην επιστροφή των στρατιωτικών».
Από την συνέντευξη του Α. Μπαντιού: "Σχετικά με την ελληνική κατάσταση"

            
Η ΘΡΑΚΗ, Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

1. Ο φαύλος κύκλος της αμοιβαιότητας των εθνικισμών της Τασίας Χριστοδουλοπούλου
2. Τι είναι και τι δεν είναι αριστερή πολιτική στα μειονοτικά του Δημήτρη Χριστόπουλου
3. Μειονοτική σχέση: μια σχέση εξουσίας του Γιώργου Μαυρομμάτη
4. Η καταλυτική παρουσία της Αριστεράς στη Θράκη του Μουσταφά Μουσταφά

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Παραιτήσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας


...Οι σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις που κυριαρχούν σήμερα στην ηγεσία του κόμματος και η προσπάθεια για την επιβολή τους στο εσωτερικό του, στις οργανώσεις μελών, στα συνδικάτα που επηρεάζει, στα έντυπα που ελέγχει, έχουν επηρεάσει στο μέγιστο και τα οργανωτικά ζητήματα, με καταστροφικά αποτελέσματα. Ένα από τα βασικά κριτήρια ένταξής μας στον οργανωμένο κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του ’12 ήταν η βεβαιότητα ότι στους κόλπους της ριζοσπαστικής αριστεράς, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές διαφοροποιήσεις τάσεων και την ύπαρξη συνιστωσών, κυριαρχεί η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, ο σεβασμός των μειοψηφιών και η υπεράσπισή του δικαιώματός τους να εκφράζονται ακόμα κι αν αυτό ξέφευγε από την πλειοψηφούσα «κεντρική γραμμή» ή αν αυτό αποτελούσε συχνά κριτική απέναντί της.

Η άφιξη των υποστηρικτών της «προεδρικής τάσης» μετά το συνέδριο στις Οργανώσεις Μελών με τη φόρα των «νικητών» που σε κάθε ευκαιρία επιδεικνύοντας την αριθμητική της υπεροχή, θεωρώντας λάφυρο πολέμου την υποταγή των υπολοίπων στη βούλησή της και συχνά – πυκνά χλευάζοντας και λοιδορώντας τις διάφορες διατυπώσεις κριτικής σε οποιαδήποτε ευκαιρία, ήταν για αρκετούς από μας ένα πρώτο δείγμα από μια σειρά συμπεριφορών, επιλογών και μεθοδεύσεων...

 Ολόκληρο το κείμενο των συντρόφων από την Αμαλιάδα:

Τα ...αχ και τα ...βαχ της “πατριωτικής” Αριστεράς


Η Σαμπιχά πίνει καφέ με τον Σ. Θεοδωράκη. Εσείς θα πίνατε μαζί του;
Ο πατριωτισμός της Αριστεράς και ο ακροδεξιός εθνικισμός παράγουν συχνά κοινούς αυτοματισμούς και συναισθήματα και οδηγούν σε ταυτόσημες πολιτικές στάσεις. Για παράδειγμα, πρόσφατα αρκετοί αριστεροί “πατριώτες” ένιωσαν ψυχική αγαλλίαση με την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία και την ενδυνάμωση της αντίστασης των ανατολικών επαρχιών της Ουκρανίας ενάντια στο “αμερικανόδουλο” καθεστώς του Κιέβου. Το ίδια αγαλλίαση νιώθουν και οι χρυσαβγίτες και τάσσονται αναφανδόν στο πλευρό του Πούτνιν. 

Πριν λίγο καιρό, όταν η τροϊκανή κυβέρνηση μπουζούριασε τους χρυσαβγίτες και τους έχωσε μέσα, εμείς χαρήκαμε. Όμως αρκετοί αριστεροί πατριώτες ένιωσαν φόβο και άρχισαν να ανησυχούν ακόμα περισσότερο για το μέλλον, μήπως πλησιάζει και η δική τους σειρά... Δεν νομίζουμε ότι παρερμήνευσαν το γνωστό κείμενο του Μπρεχτ «Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος...», ούτε ότι οι φόβοι τους διακατέχονται από το χρόνιο σύνδρομο της “παρανομίας” που είχε αποκτήσει η Αριστερά στον τόπο μας μετά την ήττα του εμφύλιου...

Αυτές τις μέρες, με αφορμή την “υπόθεση Σαμπιχά”, βρέθηκαν πάλι να τρέφουν τα ίδια συναισθήματα απέναντι στον ακτιβισμό της Σουλεϊμάν αλλά και να εκφράζουν τις ίδιες ανησυχίες για το μέλλον της Θράκης, με αυτές που εκφέρονται από ακροδεξιούς κύκλους και το βαθύ κράτος. Παρουσιάζουμε ενδεικτικά δυο περιπτώσεις σχετικές με αυτό το θέμα, που προκαλούν γέλιο από την εναγώνια προσπάθεια των εκφραστών τους να υπερασπιστούν τα “ιερά και όσια” του ελληνικού έθνους:

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Για τον δονκιχωτισμό του Π. Μαυροειδή και όχι μόνο...



Αν θέλετε να καταλάβετε γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κατέβηκε στις ευρωεκλογές μαζί με το ΣΧΕΔΙΟ Β', παρόλο που οι προεκλογικές τους διακηρύξεις μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερού καθώς και γιατί ο χώρος της “αντικαπιταλιστικής Αριστεράς” είναι και θα συνεχίσει να παραμένει περιθωριακός, τότε διαβάστε το άρθρο του Παναγιώτη Μαυροειδή, υποψήφιου ευρωβουλευτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Φασούλι το φασούλι, (δε) γεμίζει το σακούλι’’ (για το αλαλούμ υποψηφιοτήτων στο ΣΥΡΙΖΑ)

Όμως μην κολλήσετε στο τυφλό αντισυριζικό πάθος του κειμένου, που οδηγεί τον συντάκτη του να υιοθετεί επιχειρήματα ταυτόσημα με αυτά που προβάλλει το μνηνομιακό στρατόπεδο ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και αποπροσανατολιστείτε. Θα χάσετε την ουσία της πολιτικής του άποψης, η οποία διατυπώνεται με διακηρυκτικό ύφος στην τελευταία παράγραφο:
«Στην πολιτική όμως ένα και ένα δεν κάνουν πάντα δύο. Καμιά φορά κάνουν και μισό ή και μηδέν. Και αυτό ας μη το ξεχνούν όσοι θεωρούν ότι η πολιτική δυναμική και πολύ περισσότερο η πολιτική ανατροπή είναι αποτέλεσμα μιας αθροιστικής μίζερης λογικής, που θυμίζει μπακάλη».

Δεν θα επιδοθούμε στην άχαρη διαδικασία ανασκευής της ερμηνείας του καθενός μεμονωμένου περιστατικού που αναφέρει, αλλά θα ξεκινήσουμε με την υπόθεση ότι όλα όσα ισχυρίζεται είναι πολιτικά ορθά. Με δεδομένο λοιπόν ότι η “αλήθεια” είναι πράγματι με το μέρος του Π. Μαυροειδή, ας πάμε ένα βήμα παραπέρα και για να ανιχνεύσουμε πως αυτή η “αλήθεια” αποτυπώνεται στην πολιτική συγκυρία. Τότε θα διαπιστώσουμε δύο “παράδοξα” που χρίζουν ερμηνείας:

1. Η πολιτική αντίληψη του Π. Μαυροειδή για το πως θα πρέπει να διαμορφώνεται η “εκλογική ταυτότητα” των πολιτικών σχηματισμών έχει πράγματι ένα επιτυχημένο “υπόδειγμα” στην ελληνική πραγματικότητα. Όμως αυτό δεν ανήκει στο χώρο της Αριστεράς αλλά της Ακροδεξιάς. Η “χρυσή αυγή” είναι εκείνο το πολιτικό μόρφωμα που εκφράζει πρακτικά με το καλύτερο δυνατό τρόπο την πολιτική αποτελεσματικότητα των ισχυρισμών του. Πράγματι, δεν ήταν οι “λαμπερές” προσωπικότητες - παράγοντες που γέμισαν το εκλογικό σακούλι της “χρυσής αυγής” και την ανέδειξαν σε τρίτο την τάξη κοινοβουλευτικό κόμμα. Ανώνυμοι και παντελώς άγνωστοι ήταν στο σύνολό τους οι υποψήφιοί της στις προηγούμενες εκλογές. Δεν είχαν κανενός είδους προσωπική αναγνωρισιμότητα, και αν σήμερα έχουν αποκτήσει κάποια, αυτή έχει την αρνητική φόρτιση του υπόδικου και του εγκληματία.

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Τι επιβράβευσαν οι αγορές;



Αναδημοσίευση από την "εποχή"
Tου Ηλία Ιωακείμογλου

«Η εμπιστοσύνη στην Ελλάδα επισφραγίστηκε από τον πιο αντικειμενικό κριτή, από τις ίδιες τις αγορές», τόνισε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μετά από τη θετική υποδοχή που επιφύλαξαν στο πενταετές ελληνικό ομόλογο. Ποιος είναι όμως αυτός ο αντικειμενικός κριτής, τι ακριβώς επιβράβευσε, και γιατί διάλεξε αυτή τη στιγμή;

Ήδη από τη δεκαετία του ‘90, οι χρηματιστικές αγορές αποτελούν έναν μηχανισμό που επιβλέπει την αποφασιστικότητα με την οποία οι κυρίαρχες τάξεις κάθε εθνικού κοινωνικού σχηματισμού αντιμετωπίζουν τις πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, απορυθμίζουν την αγορά εργασίας, μειώνουν τους μισθούς, παραδίδουν στην ιδιωτική πρωτοβουλία κλάδους παραγωγής αγαθών ή υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, αυξάνουν τα κέρδη. Εάν οι «αγορές» σχηματίσουν την εντύπωση ότι οι συνθήκες που επικρατούν σε μια χώρα δεν διασφαλίζουν το μέσο κέρδος ή ότι η επικινδυνότητα για τις επιχειρήσεις είναι αυξημένη ή ότι ο κόσμος της εργασίας δεν υπομένει καρτερικά τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις και τις μειώσεις των μισθών, τιμωρούν τις εργαζόμενες τάξεις στην χώρα αυτήν, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Πρόκειται, επομένως, για μια υπερεθνική τυραννία του κεφαλαίου επί της εργασίας, για έναν μηχανισμό πειθάρχησης της εργασίας στις απαιτήσεις της κερδοφορίας. Πρόκειται για την ανώτερη μορφή διεθνισμού του Κεφαλαίου διότι αποτελεί συνένωση των εθνικών, μεμονωμένων κεφαλαίων, σε έναν ενιαίο μηχανισμό επίβλεψης και τιμωρίας των κατακερματισμένων, εγκλωβισμένων στα στενά εθνικά πλαίσια, δυνάμεων της εργασίας.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ