Η “προδομένη” επανάσταση των ...καθηγητών!

Έχετε δει ποτέ ένα ΝΑΡίτη ή έναν ΣΕΚίτη να αυτομαστιγώνεται δημόσια γιατί η οργάνωσή του πρόδωσε το κίνημα; Πότε! Οι “επαναστατικές” οργανώσεις έχουν πάντα την σωστή γραμμή...

Αντίθετα σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ το αυτομαστίγωμα για την στάση του απέναντι στην απεργία των καθηγητών είναι ένα φαινόμενο που αξίζει να το εξετάσουμε ιδιαίτερα γιατί καταγράφει μια άλλου τύπου πρακτική για την πολιτική, η οποία δεν κυριαρχείται από τους όρους της αστικής ιδεολογίας που συγκροτούν πολλές “επαναστατικές” οργανώσεις της Αριστεράς.

Το θετικό αυτής της κατάστασης είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σαν πολιτικό μόρφωμα δεν έχει παγιωθεί ως ένας ιδεολογικός μηχανισμός αυτονομημένος από την ταξική πάλη και κλειστός στην κοινωνία και στις αντιθέσεις που την διαπερνούν, σε αντίθεση με πολλές “επαναστατικές” οργανώσεις της Αριστεράς που προβάλλουν ως πολιτική τον ιδεολογικό λόγο που τις συγκροτεί. Δεν αναφερόμαστε στην χαρά του κάθε τροτσκιστή που βλέπει παντού προδοτικές ηγεσίες, αλλά στην δυνατότητα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να σχετίζεται με την κοινωνία έξω από την σχέση: αδαής λαός – πεφωτισμένη πρωτοπορία. Αυτή η σχέση αναπαράγει τις αστικές πολιτικές πρακτικές της ανάθεσης της πολιτικής στους πολιτικούς μηχανισμούς (τα υποκείμενα της παραγωγής της πολιτικής) και θεωρεί τον απλό κόσμο ως το αντικείμενο/αποδέκτη αυτών των πολιτικών.

Το αρνητικό είναι ότι αυτό το αυτομαστίγωμα γίνεται εντός των πλαισίων των κυρίαρχων στερεότυπων της παραδοσιακής Αριστεράς (εργατισμός/οικονομισμός) και όχι σε ρήξη με αυτά, γιαυτό και οδηγεί τελικά σε πολιτικά αδιέξοδα. Για να γίνει αντιληπτό αυτό που ισχυριζόμαστε, θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα. Το περιεχόμενο κάποιων από αυτά τα στερεότυπα περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο στο παρακάτω απόσπασμα από ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στο «βαθύ κόκκινο»:


(το όνειρο του κάθε αριστεριστή... )
 

Ο κόσμος της εργασίας είναι σε απόγνωση. Αρκεί πράγματι μια σπίθα για να βάλει φωτιά σ’ όλο τον κάμπο. Η κατάσταση αποδίδεται έξοχα κινηματογραφικά από μια σκηνή του αριστουργήματος του Τσάρλι Τσάπλιν «Μοντέρνοι Καιροί». Ο Σαρλώ παρατηρεί να πέφτει από ένα φορτηγό που κουβαλάει μεγάλα δοκάρια, η προειδοποιητική κόκκινη σημαιούλα. Τη σηκώνει και την κουνάει κάνοντας νοήματα στον οδηγό να σταματήσει. Από παρεξήγηση, αμέσως σχηματίζεται ολόκληρη διαδήλωση πίσω του!

Έτσι είναι και σήμερα, λες και όλοι περιμένουν κάποιος να ‘σφυρίξει την έναρξη’. Έπρεπε λοιπόν με κάθε τρόπο η δυναμική του αγώνα των καθηγητών να ανακοπεί. Έβαλαν πολλοί το χεράκι τους σ’ αυτό. Όμως, τα ψέματα τελειώνουν.

Όμως ο «έλληνας» Σαρλώ του παραδείγματος δεν είναι η  όποια Aριστερά, αλλά η «χρυσή αυγή». Χωρίς «πολιτικό πρόγραμμα» και «σχέδιο Β’» μαζεύει τον κόσμο πίσω της. Ο αριστερισμός πολλές φορές σήκωσε την κόκκινη σημαία, αλλά έμεινε μόνος του. Κανείς δεν του στέρησε αυτή την πρωτοβουλία. Και είδαμε τα αποτελέσματα στα …τηλεοπτικά κανάλια:

Για την κληρονομιά από τον ΣΥΝ, την οποία υπερασπίζεται σήμερα η "αριστερή πλατφόρμα" και όχι μόνο...

Η πορεία μετεξέλιξης από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών σημαδεύεται από κρυφούς ερωτικούς ανταγωνισμούς και την φανερή σεξουαλικότητα μηχανισμών, οι οποίοι αναπαράγονται στο εσωτερικό του. Περισσότερα για αυτό το θέμα, σε ένα παλαιότερο κείμενό μας εδώ:

Μια απάντηση στο άρθρο του Δ. Μπελαντή: “Περί της πολιτικής ηθικής”

Συμπαράσταση στους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ από τους μηχανισμούς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει ...κρεμαστάρια. Το ΝΑΡ το οποίο είναι γνωστό για τις αντιστάσεις του ενάντια στον δημοκρατικό μετασχηματισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρέχει την ...συντροφική του στήριξη στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Απολαύστε τις δεινές υποκριτικές του ικανότητες στην παράσταση του έργου: “ΣΥΡΙΖΑ: Εσωκομματικός αυταρχισμός”

Αν έχεις τέτοιους συμμάχους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;

Από το συνέδιο του ΣΥΡΙΖΑ θα βγουν κερδισμένοι και πάλι οι μηχανισμοί;

Οι μάσκες άρχισαν να πέφτουν μία - μία μπροστά στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ:

Οι δυνάμεις της ΑΝΑΣΑ, ενώ συμφωνούν με τον ενιαίο πολυτασικό ΣΥΡΙΖΑ και είναι έτοιμες να απαντήσουν στην πράξη θετικά, διαφωνούν με την πρόταση του σ. Τσίπρα 

(ΕΠΟΧΗ 19-5-2013)

Την "σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο" φαίνεται ότι αποτέλεσαν οι δηλώσεις του Α. Τσίπρα  στο "105.5 στο κόκκινο"καθώς η εισήγησή του στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ.  Η στάση της "αριστερής πλατφόρμας" ήταν γνωστή  και αναμενόμενη για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών.  Αναμενόμενη δεν ήταν η στάση της "ΑΝΑΣΑ", η οποία φαίνεται ότι θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο  για την μελεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στο 1ο του ΣΥΝΕΔΡΙΟ.  Ο "παραγοντισμός" έρχεται πλέον να προστεθεί και επίσημα πλέον στην "δημοκρατία" της μαφίας των μηχανισμών για να γίνει συστατικό στοιχείο της πολιτικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Η μάχη προβλέπεται συναρπαστική...

O Λ. Αλτουσέρ στην υπηρεσία του ...ΚΚΕ!

Ακόμα και τον Λ. Αλτουσέρ επιστράτευσαν οι σ. του ΚΚΕ  (Η απεργία των εκπαιδευτικών, η αφύπνιση και «οι στιγμές που αλλάζουν την Ιστορία») για να δικαιολογήσουν την στάση τους στον αγώνα των εκπαιδευτικών:

...Αναγορεύουν την Παιδεία σε χώρο συνείδησης με θετική φόρτιση, κάνοντας πως δεν ξέρουν ή δε βλέπουν ότι η δημόσια Παιδεία, ανεξάρτητα της σύνθεσής της (δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές κ.λπ. προέρχονται ή ανήκουν στην εργατική και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε μεγάλο αριθμό), είναι πριν απ' όλα ιδεολογικός μηχανισμός του αστικού κράτους...

Μια και έκαναν την αρχή, τους αφιερώνουμε ένα απόσπασμα από το κείμενό του "Τι πρέπει ν' αλλάξει στο κομμουνιστικό κόμμα" που έχουμε δημοσιεύσει εδώ: 

 Για μια άλλη πολιτική

Πολιτική απάντηση στην πολιτική επιστράτευση

...Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η νέα στρατηγική επιλογή της επιστράτευσης δεν αντιμετωπίζεται κυρίως με συνδικαλιστικούς αγώνες. Χρειάζεται πολιτική απάντηση, που ισοδυναμεί με την πολιτική κάλυψη των απεργών με αποφασιστικότητα, που μπορεί να φτάσει ακόμη και στην πολιτική ανυπακοή...

 

Όλο το κείμενο εδώ: "Πολιτική απάντηση στην πολιτική επιστράτευση"

Και εδώ η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης εργαζομένων

Η ομιλία Αλ. Τσίπρα την ΚΕ

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 
Η χθεσινή ημέρα στη βουλή ήταν αποκαλυπτική. Αποκαλύφθηκε ότι το δημόσιο αγαθό που κινδυνεύει αυτή τη στιγμή περισσότερο, είναι η Δημοκρατία. Το Μνημόνιο και η Δημοκρατία είναι έννοιες εντελώς ασυμβίβαστες και αυτό το βλέπουμε καθημερινά όλο και περισσότερο. 
  
Το βλέπουμε στις επιστρατεύεις των απεργών που γίνονται πλέον και προληπτικά. Το βλέπουμε στην συνεχιζόμενη βίαιη και αδικαιολόγητη καταστολή εναντίον των κατοίκων της Χαλκιδικής. Το βλέπουμε και στο αδιάκριτο πια πολιτικό φλερτ της Νέας Δημοκρατίας με την ακροδεξιά. 

Αυτός ο συνδικαλισμός έχει τελειώσει;

...Με την προκαταβολική επιστράτευση των καθηγητών ο Σαμαράς θέλει να στείλει ένα ευρύ πολιτικό μήνυμα, που δεν σχετίζεται αποκλειστικά με αυτή καθ΄ αυτή την απεργία. Δεν θέλει τόσο να φοβίσει τους αντιπάλους του, όσο να εμπνεύσει τους (δυνάμει) φίλους του. Θέλει να πει με αποφασιστικό και πειστικό τρόπο ότι αυτό είναι ο εκφραστής του νόμου και της τάξης, ότι αυτός είναι ο ηγέτης που θα δώσει τέλος στη μισητή «Μεταπολίτευση», αυτός είναι ο κυβερνήτης που θα τσακίσει την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, την ισχύ των συνδικάτων και την ανομία. Η επιστράτευση δεν είναι τόσο μια κίνηση κρατικής καταστολής, όσο μια προπαγανδιστικού χαρακτήρα παρέμβαση στην κατεύθυνση της συγκρότησης μιας μακροχρόνιας αντιδραστικής πολιτικής ηγεμονίας...

(Από το κείμενο "Η επιστράτευση ως μέσο συγκρότησης πολιτικής ηγεμονίας" του Γιάννη Αλμπάνη)

Απέναντι σε αυτή την πολιτική δυστυχώς το μαζικό κίνημα και η Αριστερά δεν μπόρεσαν να δώσουν απάντηση. Κυριάρχησε η λογική ότι ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι “η σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο”. Το ΚΚΕ που δεν παίξει με την φωτιά, αποτραβήχτηκε νωρίς. Όμως η “πυροσβεστική”στάση του δεν ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που την εμπόδισε να απλωθεί στον κάμπο.

Να ποιές απεργίες υποστηρίζει πραγματικά το ΚΚΕ!..

Αποκαλυπτικό το παρακάτω κείμενο για τον «οπορτουνισμό» του ΚΚΕ που δημοσιεύεται στον σημερινό «ριζοσπάστη»:

«Δεν απεργούμε και το φωνάζουμε»!

Προχτές, η ΑΔΕΔΥ είχε προκηρύξει απεργία για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών. Ηταν πολλοί εκείνοι που κατέθεσαν... απεργοσπαστικές «περγαμηνές», με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον πρόεδρο (ΔΑΚΕ) της ΟΛΜΕ, που δήλωνε απροκάλυπτα πως «οι καθηγητές δεν θα μετάσχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ την Τρίτη». Στην ίδια την απεργιακή συγκέντρωση που έκανε το ΠΑΜΕ, οι διαδηλωτές κατήγγειλαν «τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και των "Παρεμβάσεων" που στα λόγια μιλούν για αγώνες και όταν πρέπει να σπάσει η επιστράτευση με απεργία τότε οργανώνουν μαζί με τους διευθυντές Εκπαίδευσης την απεργοσπασία».

Οι Κομοτηναίοι τσιγγάνοι από το Αλαν Κουγιού έρχονται!..

Η αριστερά δεν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία. Έχει εγκλωβιστεί στα βαθιά νερά των αστικών πολιτικών και των αντιθέσεών τους και μετράει την αριστεροσύνη της με δραχμούλες και ευρουδάκια. Ενώ οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια χρόνια προχωράνε με γοργούς ρυθμούς, οι ινστρούχτορές της προσπαθούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους αντλώντας τις “αλήθειες” τους με τα “αριστερά” γεωτρύπανα τους από τα έγκατα της “οικονομικής επιστήμης”, μιας επιστήμης το κύρος της οποίας δεν το εμπιστεύονται ούτε οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες. Μάταιη προσπάθεια! Η έκβαση της κοινωνικής πόλωσης δεν θα κριθεί στα πεδία που κάνουν τις αρχαιολογικές ανασκαφές τους, αλλά στο ζήτημα της συντηρητικής στροφής της ελληνικής κοινωνίας και στην άνοδο του ναζισμού. Αυτό το πολιτικό στοίχημα - στο οποίο διακυβεύεται η ίδια η υπάρξη της Αριστεράς - κινδυνεύει να χαθεί...

Οι “προβοκάτορες” του κ. Μιχαλολιάκου...

Πριν ένα μήνα μέλη της Χρυσής Αυγής, μεταξύ των οποίων και ο πρώην βουλευτής Φθιώτιδας, Απόστολος Γκλέτσος, φώναξαν συνθήματα κατά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ, Μάκη Βορίδη, την ώρα που προσερχόταν στο “hotel Samaras”, κεντρικό ξενοδοχείο της Λαμίας για να μιλήσει σε προγραμματισμένη εκδήλωση:


Ο Μάκης Βορίδης στην έναρξη της ομιλίας του σχολίασε το γεγονός: «Επιβεβαιώνεται με την ελαφρώς θερμή υποδοχή που είχα ότι η πολιτική αποκτά ζωντάνια, περιεχόμενο και ένταση ξανά»

Η χρυσή αυγή την ίδια μέρα εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Η Χρυσή Αυγή καταδικάζει την προβοκατόρικη ενέργεια που έλαβε χώρα στην Λαμία και η οποία βρίσκεται εκτός γραμμής του Κινήματος μας, το οποίο δεν οργανώνει αντισυγκεντρώσεις κατά συγκεντρώσεων άλλων πολιτικών χώρων.

Εμείς πανηγυρίζουμε!..

Απόσπασμα από το κείμενο του Ν. Σβέρκου "Αυτοδιάλυση συνιστωσών" στην σημερινή "εφημερίδα των συντακτών":

...“Ο κόσμος θέλει να ξέρει ότι υπάρχει ένα δημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο όλοι συνεννοούμαστε” είπε ο Αλέξης Τσίπρας, σχετικά με την αυτοδιάλυση των συνιστωσών, ενώ σχετικά με την κατάργηση της δυνατότητας για ξεχωριστές λίστες δήλωσε χαρακτηριστικά “έχω πάρει το μήνυμα και από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και από την βάση του ΣΥΡΙΖΑ και από τον κόσμο που συζητώ” και πρόσθεσε “φτιάχνοντας παρατάξεις μέσα στο κόμμα είναι ένας τρόπος που είναι αποκαρδιωτικός για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανένταχτων μελών, του νέου κόσμου που έρχεται να προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν έρχεται να προσεγγίσει πλειοψηφίας και μειοψηφίες”

Αν και οι αποστάσεις που χωρίζουν την πλειοψηφία και την μειοψηφία στα ζητήματα των θέσεων και του προγράμματος είναι λίγο – πολύ γνωστές, η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα έστησε νέο “ταμπλό” στο εσωκομματικό τοπίο. Τα στελέχη της Κουμουνδούρου αντέδρασαν με ποικίλους τρόπους, ουδείς ωστόσο πανηγυρίζει γι' αυτές τις ανακοινώσεις, δεδομένης της χρονικής στιγμής που αυτές διατυπώθηκαν...

Νίκος Παπαχρήστος: Οι καθηγητές δεν θα μετάσχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ

Ηλίθιοι ή ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ;

ΔΗΛΩΣΗ

των ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ, ΛΑΜΠΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΡΑ, ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΥ

Εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14/5

ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/5 ΟΠΩΣ ΖΗΤΗΣΕ Η ΟΛΜΕ

Σε μια πρωτοφανή διασπαστική και εν τέλει υπονομευτική για την απεργία των καθηγητών [από 17/5] απόφαση κατέληξε η ΑΔΕΔΥ, μετά από πρόταση του ΠΑΜΕ, η οποία υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, για κήρυξη δημοσιοϋπαλληλικής απεργίας αύριο Τρίτη, ημέρα που δεν έχει καν αρχίσει η επιστράτευση των καθηγητών [αρχίζει από το μεσημέρι της Τετάρτης]!!!

Α. Τσίπρας στο "Κόκκινο": Για την απεργία των εκπαιδευτικών και τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στο συνέδριο

- Για την απεργία των εκπαιδευτικών:

Η κυβέρνηση επέλεξε τη σύγκρουση στην περίοδο των εξετάσεων για να επιβάλλει τα αντιδημοκρατικά της σχέδια, με αίσθηση αλαζονείας και παντοδυναμίας νομίζοντας ότι μπορεί να επιβάλλει με την καταστολή το δίκαιο των ισχυρών, τόνισε ο κ. Τσίπρας, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση έχει επιτεθεί στο σύνολο της κοινωνίας και θα λάβει απάντηση, όπως θα λάβει απάντηση και από τους γονείς των 100.000 μαθητών που θα δώσουν εξετάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τα αιτήματα των καθηγητών γιατί είναι αιτήματα για τη στήριξη του δημόσιου σχολείου και της κοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύει στους εκπαιδευτικούς τι να κάνουν, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας.

- Για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών και τις συνιστώσες του:


(...αφιερωμένο σε όσους για όσους έχουν ξεχάσει τι συνέβη στην Α' Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ)

Δεν μπορούμε να περιμένουμε το ραντεβού με την ιστορία και να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να δημιουργήσουμε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, με τη διαμόρφωση τάσεων στο εσωτερικό του, γιατί δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, τόνισε ο Α. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι κανένας δεν θα πρέπει να εκβιάζει κανένα και πως εάν ορισμένες συνιστώσες δεν θέλουν μπορεί να παραμείνουν ως παρατηρητές.

Πόσο δεξιοί είναι οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες»;

Το ερώτημα έχει ιδιαίτερη πρακτική αξία για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γιατί βοηθάει να αντιληφθούμε τι  εννοούν πραγματικά αυτοί που έχουν βαλθεί να “ριζοσπαστικοποιήσουν” τον ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε πως η ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) που κυβέρνησε την χώρα για πολλά χρόνια, ήταν και αυτή “ριζοσπαστική”...

Η λαλίστατη κατά τα άλλα “αριστερή πλατφόρμα” για το συγκεκριμένο ζήτημα ποιεί την νήσσα και κρύβεται πίσω από συνδικαλισμούς, επαληθεύοντας την άποψη που είχαμε εκφράσει σε ένα παλαιότερο κείμενό μας ( Κλάμα η κυρία… ).

Κείμενα που εκφράζουν καθαρές θέσεις, όπως για παράδειγμα το κείμενο του Μ. Μπαλαούρα “Πόσο δεξιοί είναι οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες” στην “εποχή” δεν έχουν θέση στη “iskra”, η οποία αποτελεί το κεντρικό δημοσιογραφικό της “αριστερής πλατφόρμας”. Αν λοιπόν θέλετε να μάθετε την θέση της “αριστερής πλατφόρμας”, θα πρέπει να διαβάσετε “ΤΑ ΝΕΑ”! Δεν είναι δική μας αυτή η θέση αλλά της “iskra”. Σας την μεταφέρουμε ότι ακριβώς είναι διατυπωμένη στο δημοσίευμά της: ΣΥΡΙΖΑ: ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ. Όπως και στην Θεία Λειτουργία, το ανάγνωσμα του“αποστόλου” προηγείται του “ευαγγελίου”.

Η Ακροδεξιά στοιχειώνει το Μαξίμου

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Αυτή την στολή δεν
την είδε ο Α. Τσίπρας
όταν τον επισκέφτηκε;

Στη μακρά αλυσίδα γεγονότων που εκθέτουν διεθνώς τη χώρα για έλλειμμα δημοκρατίας προστέθηκε χθες η υπαναχώρηση του πρωθυπουργού σχετικά με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Είχαν προηγηθεί άλλες πράξεις, όπως η μεθοδευθείσα κατάργηση του νόμου για την ιθαγένεια των μεταναστών, η συγκάλυψη βασανισμών στη ΓΑΔΑ, η παθητική αντιμετώπιση του φαινομένου της έξαρσης ρατσιστικών εγκλημάτων στο κέντρο της Αθήνας, η ρητορική Δένδια με την οποία ενοχοποιείται κάθε κοινωνική κινητοποίηση ως δυνάμει... τρομοκρατική.

Η συγκαταβατικότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την όξυνση των ρατσιστικών εγκλημάτων στη χώρα μας και ο ξενοφοβικός λόγος που υιοθετεί εντάσσονται στην επιχειρούμενη αφομοίωση της Ακροδεξιάς στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Πρόκειται όμως για ψευδαίσθηση. Όταν υιοθετείται η ακραία ατζέντα της Χρυσής Αυγής, η νεοναζιστική οργάνωση δεν αναχαιτίζεται, αλλά "νομιμοποιείται" η επιρροή της.

Η απελευθέρωση της κάνναβης και το οικονομικό τραστ

...« Η κάνναβη σε σχέση με το αλκοόλ (ανταγωνιστικό προϊόν) δεν προσφέρει κέρδος στους εμπόρους αν νομιμοποιηθεί. Ο καθένας μπορεί να καλλιεργήσει κάνναβη στο σπίτι του. Το ζήτημα είναι καθαρά οικονομικό. Το εμπόριο κάνναβης υπάρχει μόνο επειδή είναι παράνομη. Για αυτό το λόγο παραμένει και στην παρανομία. Η κάνναβη έχει και ιατρική χρήση και μάλιστα με σημαντικά αποτελέσματα ακόμα και για τον καρκίνο. Απέναντί της όμως έχει εταιρείες αλκοόλ, νάιλον, χαρτιού κ.α.. Ένα μεγάλο τραστ οικονομικών συμφερόντων που θα πάθουν ζημιά από την απελευθέρωση της»…

Περισσότερα για αυτό το θέμα, εδώ:

Η απελευθέρωση της κάνναβης και το οικονομικό τραστ

Δεν είστε “τρελοί” σύντροφοι της iskra, είστε απλά ηλίθιοι...

Ειδικότερα, είναι εξαιρετικά σημαντικό όταν ένας οικονομολόγος των πολιτικοϊδεολογικών χαρακτηριστικών του Χ. Β. Ζιν λέει πως η Ελλάδα, αν την Άνοιξη του 2010 είχε χρεοκοπήσει και αποχωρήσει από την ευρωζώνη, θα είχε τώρα ξεπεράσει την κρίση. Όσοι εξ ημών προβάλλαμε από τότε τέτοιες θέσεις, είμαστε φωνές βοώντων εν τη ερήμω, ακόμα και στα πλαίσια της Αριστεράς και θα έπρεπε να σταλούμε σε «ψυχιατρείο»! Σήμερα πόσοι κάνουν την αυτοκριτική τους και σκέφτονται διαφορετικά; Γιατί ποτέ δεν είναι αργά !!!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΡΜΑΙΟΣ (από την iskra)

“Αυτή η χώρα είναι ένα απέραντο τρελοκομείο” είχε προείπει ο Καραμανλής Κωνσταντίνος εκφράζοντας ανάλογη απαξίωση για τους τρελούς με αυτή του Γ. Βερμαίου. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε πως τώρα χρειαζόμαστε τρελούς. Κοιτάξτε γύρω σας για να δείτε που μας οδήγησαν οι λογικοί! Εξάλλου, όπως λέει και μια λαϊκή παροιμία “από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια”. Όμως μέχρι σήμερα από την “iskra” δεν μάθαμε καμία αλήθεια...

Το είπε, το είπε λοιπόν ο παπαγάλος! Μόνον που ο παπαγάλος απλώς επαναλαμβάνει κάποιες φράσεις χωρίς να τις κατανοεί. Ακόμα περισσότερο, δεν γνωρίζει τίποτα για τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και τις διαφορετικές στρατηγικές του κεφάλαιου. Για αυτά τα ζητήματα είναι πιο άρμοδιοι για να μας πληροφορήσουν οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, αλλά όπως φαίνεται είναι και πιο εφυείς από τους σ. της iskra, γιατί τουλάχιστον καταλαβαίνουν αυτά που διαβάζουν. Ενδεικτικό το παρακάτω απόσπασμα από το άρθρο “Χανς-Βέρνερ Ζιν: Υπέρ της προσωρινής εξόδου Ελλάδας και Κύπρου από την Ευρωζώνη” που δημοσιεύει το ΒΗΜΑ:

Το νέο κόμμα της Δραχμής των Πέντε Αστέρων είναι γεγονός!..

Η δημιουργία του πρώτου πολιτικού κόμματος της δραχμής είναι γεγονός! Την 1η Μαΐου ολοκληρώθηκε η επεξεργασία και στις 2 Μαΐου κατατέθηκε από 215 ιδρυτικά μέλη και εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, η δημιουργία του νέου πολιτικού κόμματος με την ονομασία "ΔΡΑΧΜΗ, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων" με επίκεντρο τις ακόλουθες πέντε βασικές θέσεις: ανατροπή του Μνημονίου, επιστροφή στη δραχμή, αυτοδύναμη ανάπτυξη, εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

Πάνος Καμμένος: ο «Ζέρβας» των ΑΝ.ΕΛΛ.

 Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

 Του Δημήτρη Ψαρρά

H πολυτάραχη πορεία του από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ μέχρι τη δημιουργία του… δικού του κόμματος

Στο συνέδιο των ΑΝ.ΕΛΛ. ο Καμμένος αναφέρθηκε στη συνεργασία του Ζέρβα με τον Βελουχιώτη για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου. Μόνο που ξέχασε να προσθέσει ότι λίγα χρόνια αργότερα ως υπουργός Δημόσιας Τάξης ο Ζέρβας ήταν εκείνος που οργάνωσε το ανθρωποκυνηγητό κατά των οπαδών της Αριστεράς
  
Με την πανηγυρική εκλογή του Πάνου Καμμένου στην προεδρία έληξε χθες το ιδρυτικό συνέδριο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων (ΑΝ.ΕΛΛ.). Σ’ αυτό το «γενετήσιο» συνέδριο –όπως το αποκάλεσε ο βουλευτής Αχαΐας κ. Νταβρής- κυριάρχησε βέβαια το «αντιμνημονιακό» κλίμα, αλλά αναπαράχθηκαν και όλα τα γνωστά ακροδεξιά στερεότυπα της εποχής περί «σιωνιστικού νεοταξισμού», περί «σιωνιστών και μασόνων», περί «σκουπιδιών μισελληνισμού», περί «εσωτερικών εχθρών», περί «εποικισμού» από τους μετανάστες και περί «διάλυσης του ελληνικού γένους». Ακόμα και ο μεταξικός «Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός» πλασαρίστηκε ως στρατηγικός στόχος. Είναι αλήθεια ότι ο κ. Καμμένος έχει χτίσει ένα πολιτικό κόμμα κατ’ εικόνα και ομοίωσή του. Η ενασχόληση του σημερινού προέδρου των ΑΝ.ΕΛΛ. με τα κοινά ξεκίνησε από την ΟΝΝΕΔ την περίοδο της «σκληρής» αρχηγίας Βασίλη Μιχαλολιάκου.

Το ΚΚΕ αγωνίζεται να κατακτήσει την πρωτοπορία στους ...νοικοκυραίους!

Δύο πρόσφατα κομματικά κείμενα του ΚΚΕ είναι αρκετά διαφωτιστικά για όποιον θέλει να κατανοήσει τι πραγματικά σημαίνει η δήλωση του Δ. Κουτσούμπα στην πρώτη δημόσια ομιλία του ως Γραμματέα (24-4-2012) “Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ είναι η πιο πλατιά πολιτική που ενώνει τις λαϊκές δυνάμεις.”

Τα κείμενα αυτά αποκαλύπτουν ότι αυτή η πιο “πλατιά” πολιτική είναι η πολιτική που ενώνει τους νοικοκυραίους όλης της χώρας! Αυτή η πολιτική ενότητας, δεν είναι μια μεθόδευση από τα πάνω αλλά μια πλατιά κοινωνική συμμαχία από τα κάτω που ενώνει όλους τους νοικοκοιραίους, από τους αριστερούς του ΚΚΕ ως τους νοικοκυραίους της ΝΔ και της χρυσής αυγής! Είναι άραγε τυχαίο ότι ακόμα και οι νοικοκοιραίοι του ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντας την πρωτοπορία του ΚΚΕ στον χώρο των νοικοκυραίων, ονειρεύονται να γράψουν τα παιδιά τους στο "κατηχητικό" της ΚΝΕ για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους από κακές παρέες, ναρκωτικά και αντιεξουσιαστικές παρεκκλίσεις;

Το πρώτο κείμενο δημοσιεύεται στον ριζοσπάστη της 8ης Μάη 2013 με τον τίτλο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ. Ένα μικρό απόσπασμα:

Ο νεοφιλελευθερισμός, νονός του χρηματοπιστωτικού τομέα της οικονομίας : Ο Ernst Lohoff και ο Norbert Trenkle συζητούν για την Οικονομική και Δημοσιονομική Κρίση

Σκίτσο από το Αθέμιτα://ήπιες μορφές ενάργειας…

Αναδημοσίευση από το "περγάδι"

Μέρος 3 από 3 

Ερωτήσεις από τον Reinhard Jellen, μετάφραση από το γερμανικό πρωτότυπο από τον Joe Keady, αρχική δημοσίευση στο δικτυακό τόπο ΤΗΛΕΠΟΛΙΣ (6 Αυγ. 2012), το πρώτο μέρος της συνέντευξης βρίσκεται εδώ, το δεύτερο εδώ.

Στη περίοδο του κεϋνσιανισμού, το κράτος το ίδιο με τις άμεσες και έμμεσες παρεμβάσεις του καθιερώθηκε ως ενεργό  στήριγμα της οικονομικής ζωής. Ωστόσο, η  θεμελιώδης αντίφαση μεταξύ υλικής παραγωγής και της αφηρημένης και επιρρεπούς στις κρίσεις αξιοποίησης της στην καπιταλιστική οικονομία δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Επομένως, το βασικό δίλημμα παρέμεινε: αύξηση της παραγωγικότητας με αμετάβλητα ή στάσιμα τα ποσοστά συσσώρευσης και μία τάση μείωσης των θέσεων εργασίας και αυξανόμενη μείωση της βάσης της πραγματικής συσσώρευσης.
Όταν η κεϋνσιανή συνταγή έπαψε να επηρεάζει θετικά τις ιδιωτικές επενδύσεις, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αντικαταστάθηκε από το νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος κατεύθυνε τα ανεκμετάλλευτα επενδυτικά κεφάλαια προς την κερδοσκοπική σφαίρα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Αυτό οδήγησε στην ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση της πραγματικής οικονομίας από τις παρορμήσεις των χρηματοπιστωτικών αγορών, που με τη σειρά της επηρέασε αρνητικά την οικονομική της βάση, προκαλώντας περιοδικά φούσκες ακάλυπτων  χρηματοοικονομικών τίτλων. Μετά την έκρηξη της Νέας Οικονομίας και την φούσκα των ακινήτων, η έκταση της κρίσης σταδιακά έχει αρχίσει να φαίνεται με τη διάβρωση των δημόσιων οικονομικών. Το τρίτο μέρος της  συνομιλίας με τους Ernst Lohoff και Norbert Trenkle, τους συγγραφείς του Die Grosse Entwertung (Η μεγάλη απαξίωση).

Reinhard Jellen: Τις αντίστοιχες νίκες του κεϋνσιανισμού και του νεοφιλελευθερισμού τις συσχετίζετε με τα διάφορα στάδια της δυναμικής της οικονομικής αξιοποίησης του κεφαλαίου στον καπιταλισμό. Αυτό, μπορείτε να μας το εξηγήσετε;

En attendant Godot

Αναδημοσίευση από το "Left Liberal Synthesis"

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές , το ΔΝΤ και η Wall Street Journal ανακαλύπτουν ότι έχουμε επιτέλους πολιτική σταθερότητα. Αν η αναδρομή έχει κάποια αξία τότε η πολιτική σταθερότητα ήταν ουσιαστικά  σχεδόν μαθηματικά προδιαγεγραμμένη αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου (εδώ) (εδώ) (εδώ). Μάλλον οι προφητείες ήσαν σωστές,ας διακινδυνεύσουμε λοιπόν την οριοθέτηση της επομένης φάσης.

Το αντιμνημόνιο ως εκτραχηλισμένο σημαίνον.

Η προηγούμενη πολιτική σταθερότητα δεν προήλθε ούτε από ραθυμία του νικητή Σύριζα, ούτε από αγωνιστική κόπωση των κινημάτων. Προήλθε από το γεγονός ότι οι αντίπαλοι της τρικομματικής προέβαλαν ένα εναλλακτικό σχέδιο το οποίο είναι δυνατό υπό την προϋπόθεση ότι όλοι οι υπόλοιποι αντίπαλοι παίκτες θα αντιδράσουν ορθολογικά. Άρση του μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση δεν γίνεται σε καθεστώς γενικευμένης Ευρωπαϊκής αποσύνθεσης. Επομένως η άρρητη προϋπόθεση του Συριζαικού σχεδίου είναι ένα σταθερό πλαίσιο με ορατούς διακριτούς αντιπάλους. Ωστόσο η αναγνωρισμένη Ευρωπαϊκή αστάθεια μετέτρεψε τους αντιπάλους της τρικομματικής σε φορείς μιας λανθάνουσας  γενικευμένης επιθυμίας για την Ευρωπαϊκή σταθερότητα, εντός της οποίας θα μπορούσε να γίνει η υποτιθέμενη δανειακή σύμβαση χωρίς μνημόνιο. Η βαθύτερη φύση της Συριζαικής αντίρρησης, οι υπόρρητες συντεταγμένες της,  και όχι η δημόσια βούληση του Σύριζα είναι ο σταθεροποιητικός παράγων.

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ από τον Γ. Σταμάτη

Αναδημοσιεύουμε μερικές από απαντήσεις του Γ. Σταμάτη σε ερωτήματα τα οποία έθεσε ο "ιός". Ολόκληρη η συνέντευξη δημοσιεύεται στην "Εφημερίδα των συντακτών", εδώ: Από το χρέος στην τρόικα

Πώς σχολιάζετε την αντίδραση και τις προτάσεις της ευρύτερης Αριστεράς την περίοδο που έγινε ορατή σε όλους η κρίση;

Γ. ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Ας δούμε μερικές από τις προτάσεις της κομμουνιστικής και μη Αριστεράς. Προτάθηκε η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή. Μα η κατάσταση στην οποία περιήλθαμε δεν οφείλεται στο ότι το εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ και όχι η δραχμή. Αν επιστρέψουμε στη δραχμή θα έχουμε βέβαια τη δυνατότητα άσκησης εθνικής νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής. Ωστόσο ούτε λόγος να γίνεται ότι η άσκηση μιας κατάλληλης νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής θα μπορούσε να βοηθήσει αισθητά στο ξεπέρασμα της δεινής κατάστασης. Και ιδίως η δυνατότητα άσκησης εθνικής νομισματικής πολιτικής δεν σημαίνει κατά κανέναν τρόπο ότι τώρα πλέον η ΤτΕ θα μπορεί να χρηματοδοτεί το Δημόσιο. Διότι αυτό, δηλαδή το να επιστρέψουμε στη δραχμή αλλά να παραμείνουμε στην Ε.Ε., δεν επιτρέπεται από την Ε.Ε. Αλλ’ έστω ότι, πρώτον, φεύγουμε όχι μόνον από το ευρώ αλλά και από την Ε.Ε. και, δεύτερον, η ΤτΕ χρηματοδοτεί το Δημόσιο. Ακόμη και τότε όμως όχι μόνον αυτή η χρηματοδότηση δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κατάστασης, αλλά και η επιστροφή στη δραχμή καθ’ εαυτήν θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Κι αυτό, επειδή το δημόσιο χρέος είναι χρέος σε ευρώ και όχι χρέος σε δραχμές.

Ποιες θα ήταν οι συνέπειες από μια επιστροφή στη δραχμή σ’ αυτές τις συνθήκες;

Οι αναρχικές ρίζες της Πρωτομαγιάς

Λονδίνο, Πρωτομαγιά 2000

Το 1887 τέσσερις αναρχικοί του Σικάγου εκτελέσθηκαν. Ένας Πέμπτος εξαπάτησε το δήμιο αυτοκτονώντας στη φυλακή. Τρεις ακόμη θα περνούσαν 6 χρόνια στη φυλακή μέχρι που πήραν χάρη από τον κυβερνήτη  που είπε ότι η δίκη που τους καταδίκασε χαρακτηρίστηκε από "υστερία, ένα τσούρμο ενόρκους και έναν προκατειλημμένο δικαστή".

η συνέχεια [εδώ]

O πολιτικός αυνανισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...

Παρακολουθώντας τον δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το πρώτο που διαπιστώνει κάποιος είναι ότι αναφέρεται σε μια άλλη χώρα, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας σοσιαλιστικής αλλαγής και το ζητούμενο είναι η περιφρούρηση των επαναστατικών κατακτήσεων του κινήματος από τους ρεφορμιστές και τους οπορτουνιστές...

Ακραίοι οπαδοί της θεωρίας του “ώριμου φρούτου” έχουν αποφανθεί πως έτσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβει την εξουσία, αφού ο καπιταλισμός είναι σε βαθιά κρίση και όπου νάνε καταρρέει. Γιαυτό έχουν αναδείξει ως κύριο μέλημά τους τον πόλεμο ενάντια στον ρεφορμισμό. Έβγαλαν λοιπόν τα επαναστατικά τους σπαθιά οι σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σφάζονται μεταξύ τους για τον ...ΣΥΡΙΖΑ! Πρωτοπόροι σε αυτόν τον αγώνα, ξεπέρασαν με τις πολιτικές τους πρακτικές ακόμα και τις πιο εσωστρεφείς συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες έχουν τάξει στον εαυτό τους να τον "ριζοσπαστικοποιήσουν", δηλαδή να τον κάνουν σαν τα μούτρα τους...

Υπάρχουν μερίδες του κεφαλαίου που έχουν συμφέρον στην έξοδο από το Ευρώ;

Φαίνεται πως έστω και καθυστερημένα ένα κομμάτι του χώρου της Αριστεράς που θεωρεί ότι η έξοδος από το ευρώ και την ΟΝΕ  είναι η κόκκινη γραμμή για την πολιτική του παρέμβαση και την διαμόρφωση των μετωπικών πρωτοβουλιών, αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το ευρώ και η ΕΕ στην σημερινή συγκυρία δεν είναι ούτε “μονόδρομος”, ούτε “φετίχ” για μερίδες του κεφαλαίου και της αστικής τάξης. Για την ιστορία επισημαίνουμε ότι από τον χώρο της Ανταρσύα, ένας από τους πρώτους οι οποίοι  ο είχαν διατυπώσει ανάλογες θέσεις ήταν ο Σ. Μαρκέτος:

(19 Δεκεμβρίου 2011)

Τότε, αρκετοί σύντροφοί του στην Ανταρσύα τον λοιδωρούσαν. Πρόσφατα, ο Σπ. Κοντομάρης στο κείμενό του “Υπάρχουν μερίδες του κεφαλαίου που έχουν συμφέρον στην έξοδο από το Ευρώ” μεταξύ άλλων γράφει:

“τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών...”

(Διαβάζοντας τα “ευαγγέλια” του Ριζοσπάστη της Τρίτης 23 Απρίλη 2013)

(πορεία προς το μαυσωλείο του Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, την 143η επέτειο από τη γέννησή του. Φωτογραφία: Misha Japaridze)

Στην Σελίδα 5 διαβάζουμε:

Ανήμερα της μαύρης επετείου κήρυξης της χούντας η «Ελευθεροτυπία» επέλεξε να προβάλει πρωτοσέλιδα δημοσκόπηση, όπου το 30% των ερωτηθέντων φέρεται να θεωρεί πως «στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ό,τι σήμερα». Στοιχείο που, ανεξάρτητα από το πόσο αξιόπιστο μπορεί να είναι, διαμορφώνει αντικειμενικά συνείδηση τέτοια που να «καλλωπίζει» το προφίλ της χούντας.

Όμως στον“ριζοσπάστη” της ίδιας μέρας υπάρχει και μια εντελώς διαφορετική στάση απέναντι στις δημοσκοπήσεις: Ούτε η αξιοπιστία τους, ούτε και η χρησιμότητά τους αμφισβητείται όταν “καλλωπίζουν” το προφίλ του Λένιν! Στην σελίδα 24 διαβάζουμε:

Η σιωπή των καφενείων

Αναδημοσίευση από το «Θάρρος» της Μεσσηνίας 

Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι αγρότες δεν είναι ίδιοι. Έχω συνομιλήσει και συσχετιστεί με ανθρώπους της υπαίθρου στη Μεσσηνία που φέρονται στους μετανάστες με υποδειγματικό τρόπο.

Όμως, η «Μανωλάδα» δεν είναι «χθεσινή», είναι παλιά ιστορία. Βρίσκεται και στη Μεσσηνία. Βρίσκεται στη σιωπή των καφενείων ή σε κάποια κυνικά σχόλια που ενίοτε τη σπάνε. Αστεία, χάχανα και πειράγματα.

Κι όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, αυτά που συνέβαιναν πριν, ίδια κι απαράλλαχτα θα συνεχίσουν να συμβαίνουν. Μάλιστα, κάποια θα εξελίσσονται προς το χειρότερο.

Η κάθε «Μανωλάδα» θα παραμείνει πρόβλημα, διότι παράγει φράγκα για όσους δε θεωρούν πρόβλημα τον ξεπεσμό της κοινωνίας σε ζούγκλα. Αρχαιότατος ο νόμος του ισχυρότερου…
Α.Π.

Ο επίσκοπος του Περισσού...

“Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ είναι η πιο πλατιά πολιτική που ενώνει τις λαϊκές δυνάμεις.”

Δ. Κουστούμας (22-4-2014)

Τελετή ενθρόνησης του πάπα θύμησε η σημερινή συγκέντρωση του ΚΚΕ με την πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου Γραμματέα του. Το ευαγγέλιο που εκφώνησε ήταν γνωστό εκ των προτέρων, όπως είναι εξάλλου και ο λόγος του Θεού. Σήκωσε ψηλά το λάβαρο της ορθοδοξίας ενάντια στους αιρετικούς από τους οποίους κινδυνεύει το εκκλησίασμα. Οι πιστοί τήρησαν με ευλάβεια  το τελετουργικό, όμως η αμηχανία ήταν παρούσα και ο ενθουσιασμός απουσίαζε...

Το καλοκαίρι τα σπουδαία

Παγκόσμιο κοινωνικό φόρουμ

Αναδημοσίευση από το "περγάδι"

Ίσως ο ηγέτης του κόμματος της αντιπολίτευσης κατά του ευρώ στην Αγγλία,του UKIP, ο Nigel Farrage, να υπερέβαλε όταν έλεγε σήμερα, 17 Απριλίου, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: "Βγάλτε τα χρήματα σας έξω από την ΕΕ τώρα, πριν έρθουν και σας τα πάρουν ..." Μπορεί να  έχουμε ακόμη λίγους μήνες πριν αυτό γίνει (ο Farrage δεν είναι πολιτικός καριέρας, υπήρξε κερδοσκόπος και επενδυτής στο Σίτι, εβγαλε πολλά χρήματα σε νεαρή ηλικία με αυτό το τρόπο και γνωρίζει τις αγορές σε αντίθεση με τους Barroso, Ολάντ, Μόντι, Μέρκελ ...)

Σήμερα, η γερμανική χρηματιστηριακή αγορά καταποντίστηκε μετά την ανακοίνωση των στοιχείων που έδειχναν κατάρρευση κατά 17% στις πωλήσεις αυτοκινήτων στη Γερμανία  και ο επικεφαλής της Bundesbank ανακοίνωσε ότι θα μειώσει τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια, τα οποία σήμερα στην Ευρώπη είναι 1%. Ανέφερε επίσης ότι "η κρίση χρέους θα κρατήσει άλλα δέκαχρόνια." Χωρίς κανείς να του το ζητήσει, κάνει όπως η Λαγκάρντ (η επικεφαλής του ΔΝΤ) που δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι οι τράπεζες εξακολουθούν να έχουν σοβαρά προβλήματα.

«ΣΧΕΔΙΟ Β΄»: Πρόταση εναλλακτικής διαχείρισης ή ανατροπής;

Αναδημοσίευση από το "ΠΡΙΝ"

του Παναγιώτη Φραντζή

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Αλέκο Αλαβάνο ότι δεν διαθέτει καλή αίσθηση του πολιτικού timing. Στον απόηχο των συμφωνιών για την Κύπρο, με τις δημοσκοπήσεις να καταγράφουν ραγδαία άνοδο της λαϊκής αποδοκιμασίας προς την ΕΕ, με έντονο αντιγερμανισμό παράλληλα με δυσπιστία προς την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτός που σήκωσε το γάντι ανακοινώνοντας το πέρασμα σε μια νέα πολιτική εκστρατεία. «Έξοδο από το ευρώ, με Σχέδιο Β΄» δήλωσε ευθαρσώς, αποσπώντας την προσοχή εχθρών και φίλων.

Στις δέκα θέσεις που συνόδευσαν την ανακοίνωση του νέου πολιτικού σχηματισμού αναφέρεται ότι η έξοδος από το ευρώ «είναι κρίκος σε μια σειρά μετασχηματισμών, αριστερού προσανατολισμού, που απευθύνονται όμως σε όλους τους πολίτες». Η γλώσσα του κειμένου είναι καθησυχαστική, έχοντας σκοπό να προσελκύσει στρώματα που δείχνουν δυσπιστία απέναντι στην Αριστερά. Είναι μία γλώσσα επικοινωνίας που επιχειρεί να κατευνάσει την επίγνωση ότι στην οριακή καμπή προς την οποία οδεύουμε δεν υπάρχουν συναινετικές, ομαλές λύσεις.

10-14 Ιουλίου το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Αναδημοσίευση από το beta.avgi.gr

Την ανάγκη δημοκρατικής διεξόδου από την κρίση μέσω της προκήρυξης εκλογών και της ανάδειξης αριστερής κυβέρνησης, υπογραμμίζει η Κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην απόφαση που ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία, πριν λίγο. Η απόφαση επισημαίνει πως αυτή είναι η μόνη δημιουργική λύση που μπορεί να δοθεί στις παρούσες συνθήκες ενώ αποσαφηνίζει πως το νόμισμα δεν βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. "Η έξοδος από το ευρώ δεν είναι επιλογή μας" αναφέρεται χαρακτηριστικά, διευκρινίζεται ωστόσο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναβεβαίωσε ακόμα τη στρατηγική επιλογή της συγκρότησης κυβέρνησης η οποία θα αποτελείται από δυνάμεις που εκτείνονται από την αριστερή Σοσιαλδημοκρατία ως το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ενώ όρισε ως ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου τις 10-14 Ιουλίου.

Αξίζει να σημειωθεί πως με μεγάλη πλειοψηφία καταψηφίστηκαν δυο από τις τρεις τροπολογίες της αριστερής πλατφόρμας που αφορούσαν στην πολιτική των συμμαχιών και το ευρώ, ενώ η τρίτη αποσύρθηκε χωρίς να μπει σε ψηφοφορία. Η ΚΕ υιοθέτησε ακόμα δυο ψηφίσματα:

Το “καρπούζι” έσκασε!

Στον Κυριακάτικο “ριζοσπάστη” δημοσιεύεται το άρθρο “Και με τη βούλα!” της Λ. Κανέλλη, γραμμένο κατά το πρότυπο της “αποκάλυψης” του ευαγγελιστή Ιωάννη. Το μήνυμα που πήραμε από το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ είναι ότι το καρπούζι παραωρίμασε και ...έσκασε! Αποκάλυψε βέβαια το “κόκκινο χρώμα” του, αλλά έχασε την αξιά χρήσης του. Αν έχει την “βούλα” ή όχι, λίγο μετράει. Το χωράφι είναι αυτό που αξίζει, αυτό που μπορεί να δώσει νέα ζωή στους σπόρους των καρπουζιών που έχουν σκάσει. Γι αυτό καλά κάνουν αυτοί που ανησυχούν για την “τύχη του χωραφιού”...

Και με τη βούλα!

Της Λ. Κανέλλη

Οποιος έχει κοιμηθεί ή έστω πολλήν ώρα καθίσει να στοχαστεί σε χωράφι με καρπούζια, νύχτα ζεστού καλοκαιριού κάτω από μεσογειακό ουρανό - κι όχι θερμοκήπιο πολυεθνικής όπου γίνονται πειράματα για τετράγωνα καρπούζια, προς εξοικονόμηση χώρου συσκευασίας και φθηνότερη μεταφορά - έχει ακούσει άλλα τύμπανα... Εκείνο το ζουμερό μεγάλωμα της τρωγούμενης σάρκας που χτυπάει καθώς ωριμάζει ο καρπός, διογκώνεται η μάζα της και διατείνεται ο φλοιός, ως τον τελικό όγκο, παράγει έναν αρμονικό και συνάμα ακανόνιστο ρυθμό.

Μπορείς να παίξεις μαντεύοντας που θ' ακουστεί το κρακ μες το χωράφι ώσπου να ξημερώσει, αλλά και ν' ακουμπήσεις τ' αυτί σου σ' ένα καρπούζι και να περιμένεις χωρίς όλην τη νύχτα να τ' ακούσεις να μεγαλώνει. Θα σου μιλήσει την επόμενη μόνο αν είσαι 'κεί. Στο χωράφι.

ΚΚΕ: Καληνύχτα Χαρίλαε, καλημέρα σύντροφε Κουτσούμπα

Αναδημοσίευση από το "mao.gr"

Με μια επιτηδευμένη λιτότητα ανάλογη των αποταμιεύσεων των 40 ευρώ της Αλέκα Παπαρήγα στην τράπεζα η είδηση αλλαγής φρουράς στο κόμμα μετά από 22 χρόνια… μόλις που χώρεσε στην πολύ λιτή ανακοίνωση με τίτλο «ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19^ου Συνεδρίου του ΚΚΕ».

Αναλυτικά:

«Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα».


Το μήνυμα σαφές. Αλλάξαμε γραμματέα αλλά το πρόσωπο δεν έχει καμία σημασία. Απλά πρέπει να εξυπηρετεί τη νέα πολιτική γραμμή. Η ιστορία του κομμουνιστικού κόμματος ωστόσο δεν συμφωνεί ακριβώς με αυτή την προσποιητή υποβάθμιση του καθοριστικού ρόλου των προσώπων. “Τα άλλα κόμματα στοιχίζονται γύρω από πρόσωπα με βάση την τηλεοπτική εικόνα και το σταρ σίστεμ” είχε επισημάνει σε προσυνεδριακή εκδήλωση ο Δ. Κουτσούμπας. Το ΚΚΕ σαφέστατα  δεν φοβάται να βάλει έναν “γραφειοκράτη” στο τιμόνι και να αγνοήσει πιο επικοινωνιακές επιλογές, το ερώτημα είναι πιο είναι το κύριο κριτήριο για την επιλογή του ηγέτη.

Ένας “αμερικάνος” απαντάει στο “ΠΑΜΕ” και όχι μόνο..

Στη χώρα μας δυο αυτοδιαχειριστικά εγχειρήματα στο χώρο της εργασίας, η “ΒΙΟΜΕ” και η “Η εφημερίδα των Συντακτών” είναι τα υποδείγματα που αναδεικνύουν τις πραγματικές στρατηγηκές διαφορές στο χώρο της Αριστεράς για το πως αντιλαμβάνεται τον δρόμο για τον Σοσιαλισμό. Η Αριστερά που φαντασιώνεται τον σοσιαλισμό ως μετατροπή του έθνους – κράτους στο κόμμα – κράτος, αδιαφορεί ή εναντιώνεται και καταγγέλλει. Ένα στέλεχος του ΚΚΕ, το οποίο εκφέρει τον επίσημο λόγο αυτής της Αριστεράς δηλώνει:


Σαν απάντηση σε αυτές τις αντιλήψεις, δημοσιεύουμε το 2ο απόσπασμα (ιδιαίτερα από το σημείο 3m55s), το οποίο σας είχαμε υποσχεθεί από την παράσταση "Stand-Up Economy/ ο οικοΝομολόγος" του Νίκου Αρβανίτη :

(το 1ο απόσπασμα είναι εδώ “Το ΟΡΕΓΚΟΝ...”)

To Athens Indymedia και ο 98fm βρίσκονται υπό καταστολή

(κλικ στην εικόνα

για το προσωρινό site)

Από την Διαχειριστική Ομάδα του Athens.Indymedia.org

Η καταστολή δεν θα περάσει!

Τρία από τα μέσα αντιπληροφόρησης του ανταγωνιστικού κινήματος, το athens.indymedia.org, ο 98FM και το Ράδιο Ένταση από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη δέχτηκαν την κρατική καταστολή.
Διακόπηκε η παροχή internet, μετά από εισαγγελικές πιέσεις.
Σε μια περίοδο που μια ολόκληρη κοινωνία δυσκολεύεται ακόμα και να ανασάνει από την οικονομική, πολιτική και κοινωνική καταστολή, οι μικρές ή μεγάλες τοπικές αντιστάσεις, οι μικροί ή μεγάλοι εργατικοί αγώνες, είναι αναζωογονητικοί και ελπιδοφόροι, και είναι αυτοί που μεταδίδουν την σπίθα της επανάστασης, που εμπνέουν και σπέρνουν τις ανατρεπτικές και ριζοσπαστικές ιδέες για να γκρεμίσουμε μια και καλή τον κόσμο της εκμετάλλευσης…
Ακριβώς αυτή τη στιγμή και ακριβώς επειδή οι πραγματικοί τρομοκράτες τρομοκρατούνται από τις κοινωνικές αντιστάσεις, η εξουσία επιχειρεί να επιβάλλει τον επικοινωνιακό σκοταδισμό των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Το ΚΚΕ αλλάζει γραμμή!...

Η «πολιτική γραμμή» σε αντιδημοκρατικούς κομματικούς μηχανισμούς διαμορφώνεται από τα κομματικά ιερατεία και όχι στα κομματικά συνέδρια. Ο προσυνεδριακός διάλογος για το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ ο οποίος ολοκληρώθηκε πρόσφατα, ήταν μια κομματική διαδικασία η οποία αποβλέπει σε επικοινωνιακές ανάγκες: Να καταγράψει ότι υπάρχει πράγματι «διάλογος», ότι η «βάση» του κόμματος συμμετέχει στην διαμόρφωση της γραμμής αλλά ταυτόχρονα να περιφρουρήσει την «ενότητα» του κομματικού μηχανισμού κάτω από αυτό το δημοκρατικό προσωπείο. 

Όποιος έχει παρακολουθήσει την ιστορία των τριτοδιεθνιστικών κομμουνιστικών κομμάτων γνωρίζει ότι οι μεγάλες αλλαγές στην «γραμμή» δεν γίνονται στα συνέδρια, αλλά πριν ή μετά απ’ αυτά. Τα κομματικά συνέδρια επικυρώνουν απλά αυτές τις αλλαγές: Η επικύρωση δεν αφορά κυρίως σε αλλαγές των λεκτικών διατυπώσεων στα κείμενα των «θέσεων» και των «προγραμμάτων», αλλά στις αλλαγές των προσώπων και κυρίως του «Γραμματέα».

Η κομμουνιστική παράδοση μας λέει ότι όταν αλλάζει ο «Γραμματέας», αλλάζει και η «γραμμή». Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα κομμουνιστικά κόμματα, αλλά και στα αστικά. Αφορά στο γεγονός ότι η «γραμμή» παράγεται πίσω από τις κουρτίνες. Δεν είναι μια ανοικτή και δημόσια διαδικασία. Σε κλειστά γραφεία καθορίζονται οι πραγματικοί «στόχοι» και οι «προτεραιότητες», διαμορφώνονται οι «ταχτικές» και ακολούθως προσδιορίζεται ο «δημόσιος λόγος», ο οποίος υπηρετεί τις επικοινωνιακές -προπαγανδιστικές ανάγκες. Η εκφορά του δημόσιου λόγου λοιπόν είναι ένα επιμέρους στοιχείο της πολιτικής πρακτικής, το οποίο ενδεικτικά και μόνον είναι χρήσιμο για την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς τους πραγματικούς «πολιτικούς σχεδιασμούς» των επιτελείων.

Μια εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη, το 1995, άνοιξε τον δρόμο στη Χρυσή Αυγή...

Ο Γιάννης Πρετεντέρης υποδέχεται
τον Μιχαλολιάκο στο στούντιο
του ΑΝΤ1 τον Μάιο του 1995,
υπό το βλέμμα του Πλεύρη.
Ηταν η αρχή.

Δεν είναι ο Γιώργος Τράγκας ο πρώτος δημοσιογράφος που προσέφερε τόσο απλόχερα τον τηλεοπτικό του χώρο για την προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής, καλώντας τέσσερα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης στο στούντιο του ΣΚΑΪ.

Τα πρωτεία στην πρόκληση ανήκουν στον Γιάννη Πρετεντέρη, τον ίδιο που φρόντισε από τη δική του στήλη στο «Βήμα» να εξισώσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή, μέσω της άθλιας ειρωνείας περί «Ζωής Κασιδιάρη». 

Ο κ. Πρετεντέρης είχε προλάβει πριν από 18 χρόνια να παρουσιάσει τον Μιχαλολιάκο και τους υποτακτικούς του σε μια επεισοδιακή εκπομπή που σφράγισε τη νεότευκτη τότε ιδιωτική τηλεόραση.

Ηταν Μάιος του 1995 και συμπληρώνονταν πενήντα χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Γιάννης Πρετεντέρης επέλεξε να γιορτάσει την ιστορική επέτειο παρέα με τον Μιχαλολιάκο, τον Πλεύρη, και αρκετούς ομοϊδεάτες τους. Η εκπομπή «Τέλος Εποχής» του ΑΝΤ1, την οποία παρουσίαζε, είχε θέμα τον «φασισμό όχι ως ιστορία, τον φασισμό ως επικαιρότητα», ενώ προσκεκλημένοι ήταν και ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Χρήστος Γιανναράς, και ο Ελληνας Εβραίος Σαμ Νεχαμά, ο οποίος επέζησε από τα στρατόπεδα του Αουσβιτς Μπίρκεναου και του Μπούχενβαλντ.

(από το κείμενο του ιού: Οι ναζιστές ως τηλεαστέρες, στην "Εφημερίδα των συντακτών")

Η Ιερισσός ...οχυρώνεται απέναντι στην κρατική τρομοκρατία!

- H μητέρα του ενός προσαχθέντα δήλωσε πως "ο εμφύλιος ξεκινάει από τη Χαλκιδική".

η 1η τηλεοπτική συνέντευξη του επόμενου ...πρωθυπουργού

Ολόκληρη η συνέντευξη (χωρίς διαφημίσεις) του Α. Τσίπρα (1h,25') στην εκπομπή του Α. Παπαχελά στον ΣΚΑΙ.

Το ΟΡΕΓΚΟΝ...

Απέναντι στα θέατρα και τα αμφιθέατρα που συνήθως οργανώνουν οι μηχανισμοί της Αριστεράς για να εκφωνήσουν την “γραμμή” τους, μια πραγματική θεατρική παράσταση έρχεται να ανατρέψει το παγιωμένο σκηνικό εκφοράς πολιτικού λόγου.

Ένας ηθοποιός, που ο ίδιος συνθέτει, σκηνοθετεί και ερμηνεύει, δεν καταργεί μόνο τον τεχνικό καταμερισμό της εργασίας στο θέατρο, αλλά και στην πολιτική. Πρόκειται για μια παράσταση, μέσα στην οποία αντιστρέφεται πραγματικά και όχι εικονικά το επάγγελμα του ηθοποιού και του πολιτικού. Το ποιο ενδιαφέρον σημείο αυτής της αντιστροφής είναι ότι αυτή δεν πραγματώνεται μέσω της τέχνης του θεάτρου, αλλά με την τέχνη της πολιτικής: Ο Νίκος Αρβανίτης, απευθύνεται στο κοινό περισσότερο με πολιτικούς όρους από θεατρικούς, συγκριτικά με αυτό που συνήθως συμβαίνει στις ανάλογες παραστάσεις των κομματικών μηχανισμών της Αριστεράς, ενώ το θέαμα από   καλλιτεχνικής πλευράς είναι εξαιρετικό.

Οι “καμμένοι” του ...ΣΥΡΙΖΑ

Αν πιστεύαμε την δήλωση της Α. Παπαρήγα ότι “Οι επαναστάτες δυστυχώς γίνονται και οπορτουνιστές, το αντίθετο όμως δεν γίνεται.” δεν θα στηρίζαμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς πιστεύουμε πως ο κόσμος αλλάζει, και μαζί του αλλάζουν και τα πολιτικά υποκείμενα. Το ποίος είναι επαναστάτης και ποιός είναι οπορτουνιστής κρίνεται εκ των υστέρων, από την πολιτική του πρακτική και όχι από το “επαναστατικό” DNA του...

...του κάθε "Καμμένου"

Όμως η πρακτική του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝασπισμού, αποτελεί την εξαίρεση που έρχεταινα επαληθεύσει αυτή την δήλωση της Παπαρήγα στο δεύτερο σκέλος της. Οι πρώην υπολοχαγοί του Λ. Κύρκου και του Ν. Κωνσταντόπουλου, αν και έγιναν όψιμοι “λενινιστές”, δεν εγκατέλειψαν τον οπορτουνισμό τους. Έναν οπορτουνισμό, ο οποίος είναι αποτέλεσμα πολιτικού εταιροκαθορισμού. Η πολιτική τους διαφωνία δεν είναι πραγματική αλλά μια τακτική μεθόδευση που αποβλέπει αλλού: Ως “κόμμα μέσα στο κόμμα”, το Αριστερό Ρεύμα ενδιαφέρεται  για το πως θα καταλάβει τα ...ανάκτορα της Κουμουνδούρου (με “ιμπεριαλιστικές” διαθέσεις μάλιστα, αφού  η κατάκτηση  της εξουσίας δεν αφορά στον ΣΥΝ, αλλά ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ) .

Όλη η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα (video)

Ολόκληρο το βίντεο της σημερινής συνέντευξης (με τις ερωτο-απαντήσεις)

Ολόκληρη η αρχική τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα:

Θα ήθελα να ξεκινήσω τη σημερινή συνέντευξη με μια κατηγορηματική προειδοποίηση: Βιάστηκαν, τις τελευταίες μέρες, οι πολλαπλασιαστές της υποταγής στη χώρα μας, να αποδώσουν την ήττα της Κύπρου στο ΟΧΙ του λαού της. Βιάστηκαν και οι τρεις ιεράρχες που ελέω Μέρκελ κυβερνούν τη χώρα να ψάλλουν το προπαγανδιστικό απολυτίκιο του ΝΑΙ. Βιάστηκαν γιατί η ιστορία αυτή δεν τελείωσε. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.

Για το “Άπληστον κέρδος”...

Αναδημοσίευση από "ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ"

Μετά την προβολή της ταινίας «Άπληστον κέρδος», ήταν πολύ φυσικό να θέλουμε να κάνουμε μια συζήτηση με το δημιουργό της, όχι μόνο για την ταινία, αλλά και για τα πολιτικά θέματα που η κινηματογραφική αφήγηση επισύρει. Με το Γιάννη Καρυπίδη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από τον «Παππού», την ταινία μικρού μήκους που είχε κάνει. Από τότε βούτηξε όλο και περισσότερο στον πολιτικό κινηματογράφο, έδρασε πολιτικά και έβαλε μέσα στη ζωή του την κινηματογραφική τέχνη. Αυτή η βιωματική διαδικασία φαίνεται σε αυτή την τελευταία του ταινία. Το θέμα, εκτός αυτών είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, σε όλη την Ελλάδα, τους τελευταίους μήνες. Η συζήτηση που κάναμε, είναι αυτονόητο, έχει έντονο και φορτισμένο πολιτικό χαρακτήρα.

Πως και για ποιο λόγο αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το θέμα;

Αυτή, δεν είναι η πρώτη ταινία που κάναμε για αυτό το θέμα. Υπάρχει και η ταινία, «Της γης το χρυσάφι», μπορείς να τη βρεις στο youtube, υπάρχει μια βερσίον 90΄ και μια 36΄. Αυτή έγινε πριν δέκα χρόνια. Τυχαία έγινε, δηλαδή τυχαία ενεπλάκην. Είμαι από την περιοχή, έλειπα, πήγα για μια άλλη δουλειά εκεί, βρήκα ένα παιδικό φίλο. Του λέω: «Τι παίζει εδώ;», μου λέει «Είμαστε σε ύφεση τώρα. Αλλά έχουμε σκληρό αγώνα και θα τον έχουμε για 100 χρόνια με τους χρυσοθήρες». Μου εξήγησε τι γίνεται, στήθηκε η παραγωγή, σε δύο χρόνια έγινε. Αυτό το κίνημα στη Θράκη πρωτοστήθηκε. Τα μεταλλεία έπεφταν σε χωριά που ήταν και τουρκόφωνα, άρα για να τους απευθυνθείς θα έπρεπε να τους μιλήσεις στη γλώσσα τους. Επίσης είναι άνθρωποι που, ειδικά στους τουρκόφωνους, σε μεγάλη ηλικία, είναι αγράμματοι, δεν μπορούν να διαβάσουν, οπότε δεν έχει νόημα να τους βάλεις και υπότιτλους. Άρα αυτή η ταινία γυρίστηκε σε δύο γλώσσες, παίχτηκε παντού στα χωριά της περιοχής, ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε λίγο προς τα έξω, εκτός της περιοχής, το θέμα του χρυσού. Ήμουν από το μέρος, εκεί όπου είναι ορυχείο από μικρά παιδιά παίζαμε. Κόλλησα και εγώ το μικρόβιο. Είπαμε ότι θα είχαμε το μεταλλείο για 100 χρόνια, ο πόλεμος θα ήταν κατά συνέπεια για 100 χρόνια, γιατί τέτοια ήταν η σύμβαση. Ήταν αναγκαίο για το κίνημα να βγει μια δεύτερη εκδοχή της ταινίας για το τι συμβαίνει εδώ και έγινε το «Άπληστο κέρδος».

η συνέχεια [Εδώ]

Αν ζούσε σήμερα ο Λένιν θα αποκήρυσσε το ΚΚΕ...

Το ποιό σημαντικό πράγμα που θα πρέπει να κρατήσουμε από τον Λένιν, είναι η πολιτική πρακτική της “συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης”. Πρακτική, η οποία βάζει την Πολιτική πάνω από την Θεωρία. Αυτή την σχέση την είχε περιγράψει με την διάκριση πως η Πολιτική δεν είναι «επιστήμη», αλλά «τέχνη». Μέσω αυτής της σχέσης εισάγεται η ταξική πάλη στην θεωρία και μετατρέπεται από ιδεολογία σε εργαλείο αλλαγής της κοινωνικής πραγματικότητας. Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση κυριάρχησε στο κομμουνιστικό κίνημα η αντιστροφή αυτής της σχέσης: Η Θεωρία τέθηκε πάνω από την Πολιτική, αποκόπηκε από την ταξική πάλη και μετατράπηκε σε ιδεολογικό “δόγμα”, ανάλογο με την “αγία γραφή” των χριστιανών.

Η αστική τάξη φοβάται την δημοκρατία περισσότερο από την ...δραχμή!

Η μεγάλη αποτυχία της Κυπριακής Κυβέρνησης από άποψη τακτικής είναι ότι αντί να χρησιμοποιήσει το όπλο του αιφνιδιασμού απέναντι στο Eurogroup, το χρησιμοποίησε έναντι των δυνητικών της συμμάχων, των Ρώσων. Όχι μόνον δεν επιχείρησε να έρθει σε διαπραγματεύσεις και συμφωνίες με την Μόσχα πριν την σύνοδο του Eurogroup, αλλά την αιφνιδίασε με την συνυπογραφή της στο κούρεμα των καταθέσεων, αφού αυτός ο σημαντικός “σύμμαχος” ενημερώθηκε για τις εξελίξεις από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία...

Ο αιφνιδιασμός είναι βασικό συστατικό στην άσκηση κρατικών πολιτικών. Τόσο σε διακρατικά θέματα, άλλα και εντός της κρατικής επικράτειας. Για παράδειγμα, τα οφέλη από μια υποτίμηση νομίσματος εξαρτώνται κυρίως από το αν αυτή η υποτίμηση συνιστά μια αιφνιδιαστική κίνηση.

Το μεγάλο όπλο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η “ασαφής” - με όρους αστικής πολιτικής - θέση του για το ευρώ. Η τρικομματική κυβέρνηση της εσωτερικής τρόικας έχει λυσσάξει να εγκλωβίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στα ψευτοδιλήμματα μέσω των οποίων ασκεί την πολιτική της. Τα επιτελεία της ΝΔ τον τελευταίο καιρό με το μόνο πράγμα που ασχολούνται, είναι οι “εσωτερικές υποθέσεις” του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ανακοινώσεις που εκδίδουν καθημερινά αποσκοπούν στο να δείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καθαρή θέση για το ευρώ. Δεν ενοχλούνται όμως, ούτε ανοίγουν επιθετικά μέτωπα προς άλλους, οι οποίοι ξεκίνησαν να συγκροτήσουν το “κόμμα της δραχμής”. Γιατί άραγε;

Ένας απαραίτητος κόμβος «αλληλεγγύης για όλους»

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"

Δημιουργείται μια νέα δημόσια σφαίρα και ένα νέο υπόδειγμα κοινωνικής οργάνωσης των «από κάτω»

Μια πανσπερμία δράσεων και πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, σε κάθε πόλη και στην πλειονότητα των γειτονιών της Ελλάδας έχει αναπτυχθεί τα τελευταία δύο, κυρίως, χρόνια από τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Είναι η δική του απάντηση στην κρίση και τις καταστροφικές της συνέπειες. Η δικτύωση και επικοινωνία των ποικιλόμορφων δομών κοινωνικής αλληλεγγύης που αναπτύσσονται είναι η ανάγκη που προσπαθεί να υπηρετήσει η «Αλληλεγγύη για Όλους», η οποία μάλιστα, όπως τονίστηκε σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη εβδομάδα, φιλοδοξεί να αποτελέσει και «ένα εργαλείο για την αλληλοκάλυψη των αναγκών όλων αυτών των δομών, τη γνωστοποίηση των δράσεών τους και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε αυτές, όλων όσων έχουν ανάγκη».