ΚΚΕ: Καληνύχτα Χαρίλαε, καλημέρα σύντροφε Κουτσούμπα

Αναδημοσίευση από το "mao.gr"

Με μια επιτηδευμένη λιτότητα ανάλογη των αποταμιεύσεων των 40 ευρώ της Αλέκα Παπαρήγα στην τράπεζα η είδηση αλλαγής φρουράς στο κόμμα μετά από 22 χρόνια… μόλις που χώρεσε στην πολύ λιτή ανακοίνωση με τίτλο «ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19^ου Συνεδρίου του ΚΚΕ».

Αναλυτικά:

«Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα».


Το μήνυμα σαφές. Αλλάξαμε γραμματέα αλλά το πρόσωπο δεν έχει καμία σημασία. Απλά πρέπει να εξυπηρετεί τη νέα πολιτική γραμμή. Η ιστορία του κομμουνιστικού κόμματος ωστόσο δεν συμφωνεί ακριβώς με αυτή την προσποιητή υποβάθμιση του καθοριστικού ρόλου των προσώπων. “Τα άλλα κόμματα στοιχίζονται γύρω από πρόσωπα με βάση την τηλεοπτική εικόνα και το σταρ σίστεμ” είχε επισημάνει σε προσυνεδριακή εκδήλωση ο Δ. Κουτσούμπας. Το ΚΚΕ σαφέστατα  δεν φοβάται να βάλει έναν “γραφειοκράτη” στο τιμόνι και να αγνοήσει πιο επικοινωνιακές επιλογές, το ερώτημα είναι πιο είναι το κύριο κριτήριο για την επιλογή του ηγέτη.
Ιστορικά η μοίρα σχεδόν κάθε αρχηγού του ΚΚΕ είναι -αργά η γρήγορα-  να αποκηρύσσεται από το κόμμα που τον ανέδειξε στην ηγεσία σε κάποιο μελλοντικό συνέδριο. Ο Φλωράκης είναι  ίσως ο μόνος που απέφυγε αυτή την μοίρα σε προσωπικό επίπεδο αλλά η καταδίκη της πολιτικής του είναι γραμμένη στο πνεύμα αν και  όχι στο γράμμα της απόφασης του 19ου συνεδρίου

Ο ίδιος ο νέος γραμματέας του άλλωστε καταδίκασε πρόσφατα για πρώτη φορά στην ιστορία του ΚΚΕ τη συμμετοχή του κόμματος στις κυβερνήσεις συνεργασίας με τη ΝΔ τους 3 μήνες και με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ τους άλλους 4 μήνες.  ¨Όπως σημείωσε πρόκειται για «κυβερνητική συμμετοχή που την πληρώσαμε και την πληρώνουμε ακριβά και πολιτικά ακόμα και σήμερα, για να μην πούμε τις αρνητικές επιπτώσεις που έφερε στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης και πλατιών λαϊκών μαζών, τις αυταπάτες και συγχύσεις που δημιούργησε.» Ο Χαρίλαος Φλωράκης μέχρι την τελευταία στιγμή αλλά και σε κάθε επίσημη απόφαση μέχρι σήμερα υπεράσπιζε την καταστροφική απόφαση της δεξιόστροφης τότε ηγεσίας του κόμματος. Η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα άλλωστε προσωπικά δεν θα  μπορούσε να καταδικάσει αυτές τις επιλογές που πληρώνει ακόμα η εργατική τάξη (όπως παραδέχεται η νέα ηγεσία) καθώς είναι γνωστό ότι έπαιξε καθοριστικό λόγο σε αυτές.


Η επιλογή του Δημήτρη Κουτσούμπα σε πρώτο επίπεδο πάγωσε τον κόσμο που είχε την ελπίδα ότι κάποιος σαν τον Παφίλη θα αναλάμβανε τα ηνία και οπωσδήποτε δεν σκόρπισε κανένα ενθουσιασμό. Ο οικονομολόγος άλλωστε δεν είναι γνωστός για το χιούμορ του ή για επικοινωνιακές του ικανότητες αλλά για να υπερασπίζεται με σχολαστικισμό και ίσως με υπέρμετρη σοβαρότητα τη γραμμή και τις επιδιώξεις του κόμματος. Για χρόνια ήταν υπεύθυνος για την τήρηση ισορροπιών μεταξύ του κεντρικού καθοδηγητικού οργάνου και του κόμματος και τώρα κακά τα ψέματα καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι απλά ένας ικανός αλλά ξύλινος γραφειοκράτης.  Με την πρώτη ματιά δεν έχει την αμεσότητα και τη λαϊκότητα του Παφίλη, ούτε την τηλεοπτική και οργανωτική εμπειρία του Σοφιανού αλλά η επιστημονική του κατάρτιση και η προσήλωση του σε αυτό που αντιπροσωπεύει σήμερα το ΚΚΕ δεν αμφισβητούνται.

Ας μην βιαστούμε να τον κρίνουμε. Άλλωστε οι πολιτικές εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Αν το ΚΚΕ μπορεί να δώσει απάντηση στις σημερινές δραματικές αναζητήσεις του κόσμου της εργασίας δεν θα κριθεί στο αν ο αρχηγός του ντύνεται πιο μοντέρνα από τον Τσίπρα αλλά αν η πολιτική που εκπροσωπεί μπορεί να εμπνεύσει και να δώσει ελπίδες στον κόσμο της εργασίας. Αν μπορεί να οδηγήσει τον ελληνικό λαό σε αυτή τη ζωή και όχι σε ορίζοντα δεκαετιών στην ανατροπή της σημερινής βαρβαρότητας


Η απο-φλωρακοποίηση δεν άργησε απλά μια μέρα (αλλά δεκαετίες) 

«Το ΚΚΕ μετά από δεκαετίες ξαναγίνεται επαναστατικό κόμμα που παλεύει μια και έξω για την αντικαπιταλιστική επανάσταση, διώχνοντας από πάνω του όλη τη δεξιά σκουριά που το μαγάριζε για δεκαετίες.» έγραψε με ενθουσιασμό στα σόσιαλ μίντια ένας φίλος. 


Δεν συμμεριζόμαστε ακριβώς αυτή την οπτική αλλά το ΚΚΕ αν όχι φραστικά τουλάχιστον πολιτικά ολοκλήρωσε το 19^ο συνέδριο του ή -σε γλώσσα καφενείου-  το συνέδριο από-Φλωρακοποίησης και επισημοποίησης της αριστερής στροφής του κόμματος.   Όσο και αν επίσημη γραμμή παραμένει -και είναι σωστό σε ένα βαθμό – ότι το 19ο συνέδριο αποτελεί εξέλιξη και υπέρβαση όχι αναίρεση του 15ου συνεδρίου.

Ο Χαρίλαος έλεγε ότι αριστερά της αριστεράς βρίσκεται  η δεξιά αλλά  οι ομοιότητες και οι ορατές επιρροές μεταξύ των αποφάσεων των πρώτων συνδιασκέψεων του ΝΑΡ και της αποκρυστάλλωσης και ενσωμάτωσης μέρους τους -δεδομένων των αναλογιών και των ουσιαστικών διαφορών-  στη  νέα γραμμή του ΚΚΕ είναι πολύ προφανείς για να τις αγνοήσει κανείς ή να πιστέψει ότι αποτελούν απλή σύμπτωση.

Σε κάθε περίπτωση τι συνιστά αριστερή στροφή και το αν η πιο προωθημένη πολιτική γραμμή είναι στην πραγματικότητα και η πιο επαναστατική κρίνεται στην πράξη.  Το όραμα ενός “σοσιαλισμού” που τόσες δεκαετίες υποτάχτηκε και ακόμα δεν τολμά να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τον ανθρωποφαγικό πολιτισμό του αποκεφαλισμού των πολιτικών αντιπάλων, της αντικατάστασης της επαναστατικής ηγεμονίας και πρωτοπορίας από την κομματική ιδιοκτησία, τη γραφειοκρατία και τον εκφυλισμό της επανάστασης στην ΕΣΣΔ και στην Κϊνα που οδήγησαν στα θλιβερά φαινόμενα του χρουστσοφισμού, μπρεζνιεφισμού, γκορμπατσοφισμού ή στην σημερινή κινεζική δικτατορία της αγοράς με κομμουνιστικό  μανδύα δεν μπορεί να αποτελεί την απάντηση στις προσευχές μας το 2013.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…και έχει ομοιότητες με την διδακτική ιστορία της Φάρμας των Ζώων του Όργουελ στο σημείο που ο Γρυλής, ο ιδεολογικός υπεύθυνος της φάρμας εξηγεί ότι ο αρχηγός του Ναπολέοντας δεν ήταν ποτέ κατά βάθος αντίθετος με την κατασκευή του ανεμόμυλου και στο ερώτημα γιατί είχε τέτοια αρνητική στάση απέναντι στο ζήτημα απαντά: “Αυτό απάντησε ήταν κόλπο του συντρόφου Ναπολέοντα. Προσποιήθηκε πως ήταν εναντίον του σχεδίου για να ξεφορτωθεί τον Χιονή που ήταν επικίνδυνος οπορτουνιστής και ασκούσε κακή επιρροή. Και τώρα που ο Χιονής δεν ήταν μές στα πόδια τους, το σχέδιο μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς την παρέμβαση του. Αυτό συνέχισε ο Γρυλής στη φάρμα των Ζώων ονομάζεται τακτική και βάλθηκε να λέει συνέχεια:” Τακτική,σύντροφοι τακτική” χοροπηδώντας και κουνώντας την ουρά του μ’ένα χαρωπό γελάκι. Τα άλλα ζώα δεν φάνηκε να πιάνουν το νόημα τη ς λέξης αλλά τα λόγια του Γρυλή -αντίθετα με άλλα παραδείγματα- ήταν τόσο πειστικά, και τα μουγρητά των σκύλων που τον συνόδευαν τόσο απειλητικά, που δέχτηκαν την εξήγησή του χωρίς άλλες ερωτήσεις. “