ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

ΑΡΑΝ: Το στοίχημα δεν χάθηκε!


Αριστερή Ανασύνθεση

Το στοίχημα δεν χάθηκε!

Με τη δημόσια τοποθέτησή μας ως Αριστερή Ανασύνθεση τοποθετηθήκαμε υπέρ της δυνατότητας εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με συντρόφους από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Η σαφής και ρητή συμφωνία των συντρόφων από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στους πολιτικούς άξονες και τη φυσιογνωμία που έθεσε ως όρους η απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 5 Απρίλη, σήμαινε ότι υπήρχε δυνατότητα για μια εκλογική συνεργασία που θα άνοιγε ένα πρώτο ρήγμα προς τα αριστερά στο τοπίο της Αριστεράς, μια εκλογική συνεργασία με προοπτική που δεν θα ήταν ευκαιριακή εκλογική σύμπραξη, αλλά θα σηματοδοτούσε ότι τάσεις και ρεύματα αποκόπτονται έμπρακτα από ρεφορμιστικά σχέδια. Αποτυπώθηκε, δηλαδή, η δυνατότητα να υπάρξει μια πρώτη συσπείρωση της Αριστεράς εκείνης που απέναντι στον εκβιασμό των κομμάτων του Μνημονίου (τον οποίο σιγοντάρει ουσιαστικά η επίσημη Αριστερά) ότι το δίλημμα είναι «ΕΕ ή χάος», απαντάει ότι υπάρχει πραγματικά άλλος δρόμος, χωρίς χρέος, χωρίς ευρώ, χωρίς ΕΕ, χωρίς μνημόνια.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την πολιτική-εκλογική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς δυνάμεις του Μ.Α.Α.



Ανακοίνωση
με αφορμή την πολιτική-εκλογική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
προς δυνάμεις του Μ.Α.Α.



Με την άλλη αριστερά και αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ανατροπής
ενάντια στην χούντα ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου

1.   Το ΝΑΡ θεωρεί ότι η συζήτηση που άνοιξε για την δυνατότητα πολιτικής-εκλογικής συμπόρευσης ανάμεσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δυνάμεις του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) ήταν συνολικά θετική. Διότι έθεσε, με ανοικτό τρόπο, στην κοινή συζήτηση και δοκιμασία ορισμένα σημαντικά ζητήματα της πολιτικής συζήτησης και αντιπαράθεσης στην αριστερά και στην κοινωνία. Αποκάλυψε σημαντικές συγκλίσεις αλλά και αποκλίσεις. Συνολικά ο διάλογος ανάμεσα στα δύο αυτά ρεύματα γίνεται σήμερα από πολύ καλύτερες θέσεις.

2.   To ΝΑΡ, θεωρεί θετικό γεγονός την υιοθέτηση από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) της θέσης για αποχώρηση από την ευρωζώνη. Δημιουργεί προϋποθέσεις πολιτικής συμπόρευσης σε ένα κομβικό πολιτικό ζήτημα. Είναι σημαντικό βήμα, που σχετίζεται με το αποφασιστικό δυνάμωμα των αντι-ευρώ και αντι-ΕΕ αντιλήψεων σε πλατιά τμήματα της κοινωνίας. Αλλά και με τις προσπάθειες που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα και είχαν συμπυκνωθεί σε κοινή συμβολή αγωνιστών του ΜΑΑ και δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας κατά του ευρώ και της ΕΕ και στη συσπείρωση γύρω από τη θέση για αποδέσμευση από τον ιμπεριαλιστικό αυτό μηχανισμό. Αποτελεί μια ακόμα ένδειξη, ότι τα πράγματα αλλάζουν μέσα στον κόσμο της αριστεράς, παρά την ακινησία των ηγεσιών και εν προκειμένω τον δογματική υποστήριξη της ΕΕ και της ευρωζώνης από το ΣΥΡΙΖΑ. Υπογραμμίζει την αναγκαιότητα που υπάρχει, η αντικαπιταλιστική αριστερά να υποστηρίζει με αυτοπεποίθηση και ουσιαστικό τρόπο τις θέσεις της και το αναγκαίο πρόγραμμα για την κοινωνία.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΚΟΕ για τις ΕΚΛΟΓΕΣ


Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τις εκλογές

Στον αγώνα για την ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος
Τιμωρούμε το μνημονιακό μπλοκ της υποτέλειας και της κοινωνικής εξόντωσης

Το υπηρετικό προσωπικό της τρόικας αναγκάστηκε να προσφύγει σε εκλογές. Μέσα σε συνθήκες βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης, μέσα σε κλίμα λαϊκής κατακραυγής και απονομιμοποίησης του μνημονιακού καθεστώτος. Αναγκάστηκαν, μετά από ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις, να προκηρύξουν εκλογές κάτω από το βάρος αυτής της απονομιμοποίησης αλλά και των εσωτερικών τους αντιθέσεων και επιδιώξεων.

Δεν μπορούσαν άλλο να πορεύονται παριστάνοντας ότι έχουν κάποια δήθεν λαϊκή εντολή, τη στιγμή που απροκάλυπτα αγνόησαν, διέστρεψαν και ποδοπάτησαν τη γνώμη, τη θέληση και τους πόθους του λαού. Φοβόντουσαν και φοβούνται τις εκλογές. Η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία σε κάθε ευκαιρία έκφρασε την αντίθεση και την οργή της απέναντι στο σάπιο πολιτικό σύστημα, την τρόικα και τα μνημόνια. Στις διαδηλώσεις, τις πλατείες, τις παρελάσεις, αλλά και μέσα από το καθημερινό βουητό της κοινωνίας απέναντι σε όλους αυτούς που πουλάνε τη χώρα και καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Μια απάντηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ


των Βαγγέλη Αντωνίου, Νίκου Γαλάνη και Κώστα Παπουλή





Αγαπητοί σύντροφοι,
Σε συνέχεια της επιστολής-απάντησης που μας στείλατε και σε συνέχεια της διαδικασίας, της συζήτησης και των αποφάσεων της έκτακτης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, θα θέλαμε να δηλώσουμε τα ακόλουθα:

1. Σε ό,τι αφορά τα σημεία των κύριων πολιτικών αξόνων, εκτιμήσεων, κατευθύνσεων που αναφέρονται στην επιστολή σας, θεωρούμε ότι υπάρχει η απαραίτητη συναντίληψη για μια πολιτική και εκλογική συνεργασία.

2. Πέρα από μας τους τρεις που συνυπογράφουμε, οι θέσεις αυτές εκφράζουν ένα σημαντικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικού του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Είναι γνωστό ότι το σύνολο του Μ.Α.Α. στην πρόσφατη συνδιάσκεψή του υιοθέτησε και τη θέση για αποχώρηση από την ευρωζώνη με σοσιαλιστική προοπτική. Η ιστορία του Μ.Α.Α., η εκφώνηση θέσεων και διακριτά από τον Αλέκο Αλαβάνο, εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, για τη βασική διαχωριστική γραμμή στην ελληνική αριστερά και κοινωνία, για το εκβιαστικό δίλημμα που θέτει το ευρωκίνητο καθεστώς, ευρώ ή καταστροφή, ναι ή όχι στην Ε.Ε., δίλημμα που θα κυριαρχήσει και στις εκλογές, καταδεικνύει τους παράλληλους δρόμους που βαδίζουμε και με το ρεύμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς και με μια σειρά δυνάμεις που βρίσκονται είτε «εγκλωβισμένες» σε άλλους κομματικούς σχηματισμούς της αριστεράς είτε είναι διάσπαρτες και χωρίς πολιτική στέγη. Θέσεις δε πέραν του ευρωπαϊκού ζητήματος, για την ανάδειξη της δύναμης του λαϊκού παράγοντα (βλ. θέση μας για πλατεία Ταχρίρ), για το πολιτικό μέτωπο, για το συνδικαλιστικό κίνημα, για τη στάση των βουλευτών της αριστεράς σε κρίσιμες στιγμές καθώς και για το σύνολο των ζητημάτων της προοπτικής του κινήματος, σηματοδοτούν ένα ορισμένο πολιτικό παρελθόν, μια τοποθέτηση και μια δυναμική, που είναι αναγκαίο να βρει πολιτική και κοινωνική συνέκφραση με πολλούς τρόπους. Προσπάθειες που ως Μ.Α.Α. έχουμε κάνει με πολλές πρωτοβουλίες. Έχουμε σαφή επίγνωση ότι, μπροστά στην τεράστια πολιτική-κοινωνική-οικονομική ανατροπή που έχει ανάγκη ο τόπος, μπροστά στη σφοδρότητα της παρατεταμένης σύγκρουσης με τους εκτός και τους εντός, δεν είμαστε από μόνοι μας επαρκείς – και ούτε θέλουμε - να παίξουμε το ρόλο του πολιτικού μεσσία, το ρόλο του αυτοτελούς πολιτικού υποκειμένου. Έχουμε επίσης επίγνωση του πολιτικού τοπίου της αριστεράς που απαιτεί ευρείες υπερβάσεις και ανασυνθέσεις.

Δημόσια Τοποθέτηση ΑΡΑΝ για εκλογικές συνεργασίες



Εκλογική συνεργασία σε ανατρεπτική κατεύθυνση: μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί!

Εδώ και δύο χρόνια η ελληνική κοινωνία είναι αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή επίθεση, μια απόπειρα να αλλάξει άρδην το κοινωνικό υπόδειγμα και να δοκιμαστεί συνθήκη ακραίου νεοφιλελευθερισμού, κοινωνικής βαρβαρότητας και μειωμένης εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Σε αυτό συγκλίνει τόσο η επιτροπεία από την Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ όσο και η επιλογή των μνημονιακών κομμάτων και των δυνάμεων του κεφαλαίου στον τόπο μας. Κανείς πια δεν μπορεί να έχει αμφιβολία για το ρόλο του χρέους ως έκφραση της επιθετικότητας του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, για τον ταξικό ρόλο του ευρώ, για το δομικά αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Η στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης» είναι η στρατηγική μιας κοινωνίας ηττημένης και ταπεινωμένης, μιας χώρας που μετατρέπεται σε μια τεράστια «Ειδική Οικονομική Ζώνη» πλήρως παραδομένη στους «επενδυτές».

Όμως, αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ο πρωτόγνωρος και παρατεταμένος λαϊκός ξεσηκωμός της τελευταίας διετίας, όλες οι μικρές και μεγάλες αποκοτιές ενός αγωνιζόμενου λαού, όλες οι σελίδες αποφασιστικότητας, αγωνιστικότητας και αλληλεγγύης που καθημερινά γράφονται. Είναι αυτά τα σχεδόν εξεγερσιακά χαρακτηριστικά που σε συνδυασμό με τη βαθιά κοινωνική κρίση έχουν οδηγήσει στη σημερινή πολιτική κρίση, έκφραση της οποίας είναι και η δημοσκοπική κατάρρευση των κομμάτων του δικομματισμού. Γι’ αυτό και οι κυρίαρχες δυνάμεις απεργάζονται ένταση του αυταρχισμού και μια ιδιότυπη «μεταδημοκρατία» με κυβερνήσεις που απλώς θα υλοποιούν τον «αυτόματο πιλότο» των πιο αντιλαϊκών πολιτικών.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΑΡΑΣ: Ήρθε η ώρα να ταράξουμε τα νερά...


 Αναδημοσίευση από την "αριστερη αντεπιθεση"


Με μακροσκελή ανακοίνωσή της, η ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση κάνει εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας και τοποθετείται στο ζήτημα των συνεργασιών  ξεκαθαρίζοντας  τη στάση της, αλλά και τα όριά της,  προς τις άλλες δυνάμεις και συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Η ΑΡΑΣ καλεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

● Να βγει μπροστά και να πρωταγωνιστήσει για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος που θα ταράξει συθέμελα την πολιτική του συστήματος, θα δρομολογήσει την ανατροπή και θα δώσει προοπτική στο λαϊκό αγώνα για έναν άλλο δρόμο. Να μην χαθεί και αυτή η ευκαιρία!
● Να κάνει κάλεσμα σε μια σειρά πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις για κοινή εκλογική κάθοδο και συγκρότηση αυτού του μετώπου ρήξης και ανατροπής, (Μ.Α.Α.,πρώην κομμάτια της ΚΟΕ, μ-λ χώρος, ΚΟΑΝ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ) τονίζοντας ότι ότι:  "....Μόνο ενδυναμωμένη μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική αριστερά να βγουν από μια τέτοια διαδικασία και πιο ισχυρή για να επάγει αποτελέσματα στην υπόθεση του κοινωνικού κινήματος".

Η ΑΡΑΣ ξεκαθαρίζει ότι:  "Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να βλέπει τις συνεργασίες στη βάση ακριβώς πολιτικών σχεδίων και όχι κριτηρίων οργανωτικών ή πολιτικών απολογιών"  και ότι "Όσοι συγκλίνουν με το πολιτικό σχέδιο που διατυπώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει κατά τη γνώμη της να συνεργασθούν και εκλογικά προκειμένου να μεταβάλλουν τους συσχετισμούς και στην Αριστερά και πρωτίστως στην κοινωνία".

Η ΑΡΑΣ εγκαλεί για μυωπική πολιτική και φοβικά σύνδρομα  άλλες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ-ΣΕΚ)  "Οι πολιτικές μετατοπίσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι δυνάμεις του ΜΑΑ και ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια της αριστεράς δεν είναι οπορτουνιστικές και έχουν πραγματοποιηθεί με πολιτικό κόστος και με τομές στον υπάρχοντα χάρτη της αριστεράς Ακριβώς γι΄ αυτό είναι μυωπική η λογική (που φαίνεται να υποστηρίζει πρωτίστως το ΝΑΡ) για αποκλεισμό ηχηρών προσώπων από εκλογικές συνεργασίες. Στο έδαφος αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε (όπως φαίνεται να κάνει το ΣΕΚ) ούτε την αποτύπωση των συνεργαζόμενων δυνάμεων στο όνομα του κατεβάσματος γιατί ακριβώς δείχνουν τη δυνατότητα του πολιτικού μας σχεδίου να μετατοπίζει ευρύτερες δυνάμεις που είχαν υιοθετήσει άλλα πολιτικά σχέδια".

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο  το κείμενο της ΑΡΑΣ εκτιμώντας ότι οι θέσεις αυτές  θα συμβάλουν στις παραπέρα διεργασίες στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Το "ευρώ" ή το "μεταναστευτικό" θα σφραγίσει την προεκλογική περίοδο;


από το «Το λιµάνι της Χάβρης» του Ακι Καουρισµάκι
Αν ένας συνήθης άνθρωπος, ένας από αυτούς που περνάνε καθημερινά έξω από την ΑΣΟΕΕ, έλληνας ή μετανάστης έμπαινε μέσα από απλή περιέργεια προχθές το Σάββατο και πήγαινε στην αίθουσα “Αντωνιάδη”, εκεί που το ΜΑΑ συζητούσε τις σπουδαίες υποθέσεις που ταλανίζουν την αριστερά - δηλαδή το ευρώ και τις εκλογές - θα είχε την αίσθηση ότι βρέθηκε ξαφνικά σε ένα άλλο παράλληλο κόσμο. Έναν κόσμο ο οποίος αγνοεί ότι υπάρχει έξω, από στην οδό Πατησίων ως τα σύνορα της χώρας.

Η πολιτική εξουσία και ο αστισμός έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων απ' ότι έχει η Αριστερά. Γιαυτό και γνωρίζουν πως να διαμορφώνουν τις νέες "εθνικές" συναινέσεις. Η προεκλογική περίοδος δεν θα σφαγιαστεί από τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αλλά από την εθνική αναδίπλωση και την ξενοφοβία, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για Γερμανούς κεφαλαιοκράτες.  Και μέσα σε αυτό το τοπίο, κάποιοι που αγωνίζονται να κάνουν πιο "στενό" το αντιμνημονιακό μέτωπο, γιατί δεν θέλουν να συμπορεύονται με τον Π. Καμμένο, βάζοντας τις διαχωριστικές γραμμές στην έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ, βρίσκονται  χωρίς να το καταλάβουν να συμπορεύονται με την "χρυσή αυγή"!  Όσο και αν προσπαθούν να διορθώσουν τα πράγματα, προσθέτοντας  ότι όλα αυτά θα γίνουν προς "αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική κατεύθυνση" πρακτικά δεν μπορούν να ακυρώσουν αυτή την συμπόρευση γιατί εκείνο που μετράει δεν είναι οι προθέσεις, αλλά ο στόχος.

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Το ΜΑΑ μπροστά στις εκλογές


Οι συνιστώσες του ΜΑΑ συμμετείχαν μόνον δι' αντιπροσώπων...
Οι αποφάσεις της έκτακτης πανελλαδικής σύσκεψης του ΜΑΑ αποτελούν ένα συμβιβασμό ανάμεσα στις διαφορετικές πολιτικές τάσεις και γραμμές, ώστε μετά τις εκλογές να είναι δυνατή συνεύρεση τους, αφού έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένο ότι για την εκλογική μάχη  ήδη ακολουθούν διακριτούς εκλογικούς σχεδιασμούς. Μια μια μεριά, η τάση που συσπειρώνεται γύρω από τον Α. Αλαβάνο και συγκροτείται κυρίως από πρώην Συνασπιστές που συμμετέχουν στο ΜΑΑ και προέρχονται σχεδόν όλοι από χώρο του ΚΚΕ, οι οποίοι στρατευμένοι στην λογική της οικοδόμησης του καλού ΚΚΕ αποστασιοποιούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και συμπορεύονται με την διάσπαση της ΚΟΕ στην επιδίωξη εκλογικής συνεργασίας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από την άλλη το σύνολο των οργανωμένων συνιστωσών του ΜΑΑ, είτε επιλέγει την εκλογική συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε όπως η ΚΟΕ, κινείται προς ευρύτερες από τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικές συσπειρώσεις μπροστά στις εκλογές  και όχι προς στενότερες συσπειρώσεις των δυνάμεων της Αριστεράς.

Η απόφαση για για το Ευρώ, ως προς το περιεχόμενό της, αλλά και ως προς την πρακτική της πλευρά θυμίζει την στάση της ομάδας του Π. Λαφαζάνη απέναντι στον ΣΥΝασπισμό: Το ευρώ θεωρείται ότι είναι το καθοριστικό ζήτημα στην πολιτική εκτίμηση της συγκυρίας, όμως αυτό δεν αποτελεί προϋπόθεση για τις εκλογικές και κινηματικές συνεργασίες. Με την ίδια ακριβώς θέση η ομάδα του Π. Λαφαζάνη παραμένει στον ΣΥΝ και αποδέχεται τους διάφορους Ραφτόπουλους στο ίδιο ψηφοδέλτιο. Αντίθετα, στο ΜΑΑ η αποδοχή αυτής της θέσης επιτρέπει απ' την μια μεριά την συνύπαρξη με τις συνιστώσες που συμμετέχουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη αφαιρεί από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ οποιοδήποτε επιχείρημα  για την άρνηση εκλογικής συνεργασίας με την επίκληση της "πολιτικής διαφωνίας". Εξάλλου είναι δηλωμένη εδώ και καιρό η θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για εκλογικά μέτωπα στα οποία θα περιλάμβαναν μέσα και την ομάδα του Π. Λαφαζάνη από τον ΣΥΝασπισμό. Τώρα στην θέση ομάδας του Π. Λαφαζάνη τίθεται με δική του πρωτοβουλία το ΜΑΑ και μια μερίδα του επιδιώκει και την εκλογική συνεργασία με την ΑΝΤΑΣΡΥΑ. Το αν θα προχωρήσει αυτή η εκλογική συνεργασία είναι πλέον ζήτημα που αφορά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε συνέχεια της  σύντομης "ενημέρωσης από την έκτακτη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΜΑΑ", παρουσιάζουμε μερικές ακόμα χαρακτηριστικές τοποθετήσεις από την έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του ΜΑΑ:

Μια σύντομη ενημέρωση από την έκτακτη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΜΑΑ



Ολοκληρώθηκαν σε μια μέρα – αντί για δύο όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί - οι εργασίες της έκτακτης πανελλαδικής σύσκεψης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με μειωμένη συμμετοχή από τα μέλη των συνιστωσών αλλά πλούσιο και μεστό διάλογο. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στα δύο πρώτα θέματα της ημερήσιας διάταξης, δηλαδή τις εκλογές και την στάση του ΜΑΑ απέναντι στο ευρώ.

Σε μια εποχή που η διαπάλη των γραμμών εντός των πολιτικών μορφωμάτων της αριστεράς γίνεται με γνώμονα την προστασία των όρων αναπαραγωγής τους και λαμβάνονται πρόσθετα μέτρα περιφρούρησης των κομματικών μηχανισμών, το ΜΑΑ δεν διακατέχεται από παρόμοιους κινδύνους. Όταν, μετά από πολλά χρόνια, τα καθοδηγητικά όργανα του ΣΥΝ συνεδριάζουν κεκλεισμένων των θυρών και οργανώσεις όπως το ΝΑΡ θεωρούν εσωτερική τους υπόθεση την οικοδόμηση του “επαναστατικού” κόμματος, η αντιπαράθεση των απόψεων στο ΜΑΑ γίνεται με όρους πλήρους δημοσιότητας.

Το πιο σημαντικό στοιχείο της έκτακτης πανελλαδικής σύσκεψης του ΜΑΑ θεωρούμε ότι δεν είναι οι αποφάσεις, οι οποίες λίγο πολύ ήταν αναμενόμενες, αλλά ο πλούσιος προβληματισμός και οι ολοκληρωμένες απόψεις που ακούστηκαν. Για τις αποφάσεις και την σημασία τους και τι στόχους εξυπηρετούν στην προεκλογική περίοδο θα αναφερθούμε αναλυτικά σε επόμενο κείμενό μας. Εδώ θα παρουσιάσουμε τρεις αντιπροσωπευτικές τοποθετήσεις, που εκτός των άλλων έχουν ενδιαφέρον και για τα στοιχεία ενημέρωσης που περιέχουν ως προς τις διαπραγματεύσεις και τις σχέσεις του ΜΑΑ με άλλους πολιτικούς χώρους, όπως την ΕΛΑΔΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Η ομιλία του Χόλογουεη στο Left Forun στη Νέα Υόρκη: Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά

Για μένα είναι πραγματικά ευχάριστο αλλά και λίγο τρομακτικό να βρίσκομαι εδώ μαζί σας, επειδή στην πραγματικότητα είναι η πρώτη φορά που μιλάω στην καρδιά της σατανικής αυτοκρατορίας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω θερμά τους φρουρούς της πύλης στο αεροδρόμιο χτες που με άφησαν να μπω και να σας επισκεφθώ σ’ αυτή τη γη της «ελευθερίας», που μου επέτρεψαν να έρθω να σας δω στη φυλακή σας. Ίσως με άφησαν να περάσω επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μια ανταρσία στη φυλακή, μια εξέγερση στην καρδιά της αυτοκρατορίας.

Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε το 2011 που ξεχειλίζει στο τρέχον έτος, το 2012. Ένα έτος γεμάτο από ένδοξες εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, καθώς η ανυπακοή μας έκανε ξεκάθαρο ότι εμείς είμαστε η κρίση του κεφαλαίου. Είμαστε η κρίση του κεφαλαίου και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Αρκετά πια με το να λέμε ότι φταίνε οι καπιταλιστές, ότι είναι λάθος των τραπεζιτών. Η ίδια η σημασία αυτών των λόγων δεν είναι μόνο παράλογη αλλά και επικίνδυνη, επειδή μας θυματοποιεί. Το κεφάλαιο είναι μια σχέση κυριαρχίας και η κρίση του είναι κρίση της κυριαρχίας αφού οι κυρίαρχοι δεν είναι ικανοί να κυριαρχούν αποτελεσματικά. Μετά κατεβαίνουμε στους δρόμους και τους λέμε ότι είναι δικό τους λάθος; Τι λέμε ακριβώς; Ότι δεν ασκούν κυριαρχία αρκετά αποτελεσματικά; Είναι σίγουρα καλύτερο να δεχτούμε την πιο απλή εξήγηση και να πούμε ότι αν η σχέση κυριαρχίας βρίσκεται σε κρίση αυτό συμβαίνει επειδή οι κυριαρχούμενοι δεν πειθαρχούν αρκετά, επειδή δεν υποκλίνονται επαρκώς. Η έλλειψη υποταγής μας είναι η αιτία της κρίσης.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Σάββατο 2.00 το μεσημέρι η κηδεία του Δημήτρη Χριστούλα



Κατόπιν δικής του επιθυμίας, η κηδεία του Δημήτρη Χριστούλα θα είναι πολιτική και η σορός του θα μεταφερθεί στη Βουλγαρία για να αποτεφρωθεί. Η τελετή θα γίνει στις 2.00 το μεσημέρι από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Να γίνει η οργή, συλλογικός αγώνας

Δημοσιεύουμε  Ανακοίνωση φορέων και συλλογικοτήτων των  Αμπελοκήπων

Τετάρτη πρωί ένας συνάνθρωπός μας, ο Δημήτρης Χριστούλιας, στην πλατεία Συντάγματος έβαλε τέρμα στη ζωή του, σε μια πράξη έσχατης πολιτικής διαμαρτυρίας, καταγγέλλοντας τους δήμιους της οικονομικής κατοχής που σχεδιάζουν τις δολοφονίες εκατομμυρίων και καλώντας τους νέους να αντισταθούν και να τιμωρήσουν αυτούς που τους στερούν το μέλλον .

Ο Δημήτρης Χριστούλιας, ο γείτονάς μας, δε μας είναι άγνωστος. Τον συναντήσαμε στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής, στις ανοιχτές συνελεύσεις, στους αγώνες ενάντια στα χαράτσια, στις πολιτικές συγκεντρώσεις της αριστεράς. Πάλεψε μια ζωή ενάντια στην τυραννία και για την κοινωνική απελευθέρωση. Και αυτή η έσχατη πράξη του είναι μια πράξη βαθειά πολιτική, όπως βαθειά πολιτικό είναι και το μήνυμά του:

Ο Δημήτρης Χριστούλας δεν είναι “άγνωστος” συνταξιούχος , όπως είναι ο “άγνωστος” στρατιώτης...





Το κράτος φοβάται μήπως ένας νέος “Γρηγορόπουλος” ανατρέψει το ήπιο προεκλογικό κλίμα και επιχειρεί να εξαφανίσει το όνομά του. Στα δελτία τύπου και στα ΜΜΕ παρουσιάζεται ως ο “άγνωστος” συνταξιούχος...


Η Αριστερά χθες δεν ήταν εκεί! Τα κομματικά επιτελεία εξέδωσαν τις καθιερωμένες και αναμενόμενες ανακοινώσεις τους και απεύθυναν προσκλήσεις προς τον κόσμο τους να κατέβει στο Σύνταγμα, εκπληρώνοντας το “χρέος” τους προς τον “άγνωστο” συνταξιούχο. Όμως ο κόσμος της Αριστεράς δεν ακολούθησε τις υποδείξεις της. Ίσως αν δεν υπήρχαν αυτές οι προσκλήσεις, η συμμετοχή του κόσμου της Αριστεράς να ήταν μεγαλύτερη. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν χρειάζεται να του υποδείξουν τα κομματικά επιτελεία το πότε θα κατέβει στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ, αντιθέτως μάλιστα οι πιο δυναμικές και οι πιο μαζικές κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια δεν έχουν γίνει υπό την αιγίδα της Αριστεράς...

Η "πολιτική διαθήκη" του Δημήτρη Χριστούλα, [εδώ]


Προς την έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του ΜΑΑ


Από ήττα σε ήττα μέχρι την τελική νίκη!...
Στις 7-8 Απρίλη στην Αθήνα (ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Αντωνιάδη) θα γίνει η έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με θέματα  α) οι εκλογές β) η στάση του ΜΑΑ απέναντι στο ευρώ γ) οι μετωπικές πρωτοβουλίες που θα αναλάβει. Η εφημερίδα "δρόμος" σε ένα σύντομο ρεπορτάζ για την πανελλαδική σύσκεψη του ΜΑΑ, αναφέρει:

Η μέχρι τώρα θέση που είχε υιοθετήσει το ΜΑΑ σχετικά με το ευρώ, δηλαδή η θέση «Tο ευρώ δεν είναι ταμπού», θεωρείται από τον Αλ. Αλαβάνο ξεπερασμένη από τις εξελίξεις και προτείνεται να υιοθετήσει το ΜΑΑ τη θέση για «έξοδο από το ευρώ». Στην πρόταση αυτή αντιτίθενται όλες οι συνιστώσες του ΜΑΑ καθώς και βασικά στελέχη του -ανένταχτοι (Χρ. Καπάταης, περιφερειακός σύμβουλος της Ελεύθερης Αττικής, Κ. Βαμβακάς, μέλος του συντονιστικού). Η τοποθέτησή τους είναι ότι για ένα μετωπικό σχήμα, όπως το ΜΑΑ, η υπάρχουσα θέση είναι επαρκής - ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη άποψη που έχει κάθε δύναμη για τα συνθήματα απέναντι στην Ε.Ε. και το ευρώ.

Το τελευταίο "γράμμα"...


Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Μια φορά κνίτης, πάντα κνίτης!



Για τους οπαδούς του σοβιετικού μαρξισμού ο λόγος των “κομμένων κεφαλών” είναι όπως ο λόγος του Θεού για τους χριστιανούς. Γιαυτό τα “διαλεχτά” τους έργα αποτελούν τα “ευαγγέλια” του Μαρξισμού – Λενινισμού. Η πίστη στην αυθεντία επικαθορίζει τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο αντίληψης του κόσμου. Για όλα τα προβλήματα υπάρχουν απαντήσεις στα ιερά κείμενα. Παραφράζοντας την δήλωση του Ν. Μπογιόπουλου “μια φορά ψεύτης, πάντα ψεύτης”, θα λέγαμε ότι η κατάσταση αυτή περιγράφεται με την φράση “Μια φορά κνίτης, πάντα κνίτης”, αφού αυτή η  αλλοιωμένη σχέση με την θεωρία του Μαρξισμού συγκροτεί μια ιδεολογική πρακτική  η οποία λειτουργεί όπως το μπετόν αρμέ στο οικοδόμημα της σκέψης και εμποδίζει την ανατροπή του από τις δονήσεις που προκαλούν επιμέρους πολιτικές διαφοροποιήσεις, όσο μεγάλες και αν είναι αυτές. Το οικοδόμημα παραμένει σταθερό από τους κλυδωνισμούς και συνεχίζει να λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σε διαφορετικά πολιτικά και κοινωνικά περιβάλλοντα, όπως  και η θρησκευτική πίστη αποκτά υλική υπόσταση μέσα από διαφορετικές πρακτικές. Είναι γεγονός ότι ο τρόπος σκέψης πολλών αριστερών οι οποίοι έχουν περάσει κάποια περίοδο της ζωής από το ΚΚΕ, παρόλο ότι έχουν απομακρυνθεί απ' αυτό, παραμένει συνήθως ο ίδιος, όπως ακριβώς τον κληρονόμησαν από το ΚΚΕ.

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Υπάρχει Λακανική Αριστερά;


Αναδημοσίευση από το REDNotebook
 Του Γιάννη Σταυρακάκη

Υπάρχει Λακανική Αριστερά; Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου του Γιάννη Σταυρακάκη, «Η λακανική αριστερά», που κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Σαββάλα σε μετάφραση Αλέξανδρου Κιουπκιολή (1η έκδοση: «The Lacanian Left: Psychoanalysis, Theory, Politics», Εδιμβούργο/Albany: Edinburgh University Press/State University of New York Press). Ευχαριστούμε θερμά το συγγραφέα για την ευγενική παραχώρηση του κειμένου  

Ο πολιτικός Λακάν
Τα τελευταία χρόνια, η ψυχανάλυση, και ιδιαίτερα η λακανική θεωρία, έχει αναδυθεί ως μία από τις σημαντικότερες πηγές έμπνευσης για τον αναπροσανατολισμό της σύγχρονης πολιτικής θεωρίας και της κριτικής ανάλυσης. Αυτό αναγνωρίζεται πλέον ακόμη και από την ορθόδοξη πολιτική επιστήμη. Για παράδειγμα, σε μια κριτική που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Βritish Journal of Politics and International Relations –ένα από τα περιοδικά της Εταιρείας Πολιτικών Σπουδών [Political Studies Association] της Μεγάλης Βρετανίας–, και η οποία φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο “The Politics of Lack”, διαβάζουμε ότι «μια προσέγγιση στην πολιτική που πηγάζει από τη λακανική ψυχανάλυση γίνεται τελευταία όλο και πιο δημοφιλής στους θεωρητικούς [...]. Πράγματι, αυτή η προσέγγιση στη θεωρητικοποίηση της πολιτικής υπολείπεται σε επιρροή μόνο του αναλυτικού φιλελευθερισμού» (Robinson, 2004: 259). Το γεγονός αυτό καθαυτό προκαλεί βέβαια έκπληξη• ποιoς θα μπορούσε να το προβλέψει δέκα χρόνια πριν; Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό αυτής της τάσης είναι ότι το έργο του Ζακ Λακάν χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο από μείζονες πολιτικούς θεωρητικούς και φιλοσόφους που συνδέονται με την αριστερά.

Ποιοί εμπιστεύονται τις “αλήθειες” του Νίκου ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ;


σαν δυο σταγόνες νερό...
Ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι είναι από τα στελέχη του ΚΚΕ που έχουν τον τελευταίο καιρό αποκτήσει ακροατήρια μεγαλύτερα απ' αυτά που απευθύνεται το ΚΚΕ. Κείμενα του και τηλεοπτικές εμφανίσεις του προβάλλονται και συνοδεύονται με κολακευτικά σχόλια σε έντυπα και ιστοσελίδες που βρίσκονται στον χώρο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι μόνο. Πιο χαρακτηριστικά δείγματα η ιστοσελίδα iskra, στην οποία ο Μπογιόπουλος έχει σχεδόν την θέση του μόνιμου συνεργάτη και το βαθύ κόκκινο . Οι κομματικοί μηχανισμοί της Αριστεράς πάγια εφαρμόζουν αυτές τις πρακτικές προβολής συγκεκριμένων προσώπων, όταν θεωρούν ότι αυτό εξυπηρετεί συγκυριακά τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους την γενικότερη πορεία και το ποιόν αυτών των προσώπων. Στα πλαίσια αυτών των πρακτικών αναδείχτηκε και ο Δ. Καζάκης ως “σοβαρός οικονομικός αναλυτής” και “συνεπής αγωνιστής” της αντικαπιταλιστικής αριστεράς...

Εμείς θεωρούμε ότι ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι συστηματικός ψεύτης και απατεώνας και δεν πρέπει να τον εμπιστευόμαστε, ότι και να λέει. Και δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε όποιον προβάλλει ψεύτικα και κατασκευασμένα γεγονότα, ενώ γνωρίζει την αλήθεια. Στο μόνο που θα συμφωνούμε μαζί του είναι η δήλωσή του: “Μια φορά ψεύτης, πάντα ψεύτης”, η οποία έχει εφαρμογή και στον ίδιο.

Πότε είπε συνειδητά ψέματα ο Μπογιόπουλος; Την Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου 2008 δημοσιεύει στον “ριζοσπάστη” στο άρθρο “Κουκουλοφόροι” φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν από τα γεγονότα στο Χημείο, τον Νοέμβρη του 1985, για να τεκμηριώσει με “υλικό” τις γνωστές θέσεις του ΚΚΕ για την προβοκατορολογία.

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ερχόμαστε!


Η 2η πλατιά ολομέλεια της ΕΟΣ:
1. Επιβεβαίωσε την στράτευση της στον αγώνα για την ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς, στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα στην πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα.
2. Επιβεβαίωσε επίσης την θέση της για την ανάγκη εντατικοποίηση του αγώνα ενάντια στην αναπαραγωγή αστικών μύθων στο εσωτερικό της Αριστεράς, όπως ο μύθος για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και την “εθνική ανάπτυξη”. Αυτοί οι μύθοι εγκλωβίζουν την Αριστερά στην αναζήτηση διαχειριστικών προτάσεων για την διέξοδο από την κρίση του καπιταλισμού και όχι στην ανατροπή του (κρατικοποιήσεις τραπεζών, νομισματικές πολιτικές και άλλα γνωστά παρόμοια). Οι προτάσεις αυτές απευθύνονται στους φορείς άσκησης κρατικής εξουσίας. Για να πραγματωθούν δεν απαιτούν προφανώς δυνατό λαϊκό κίνημα αλλά ισχυρό κράτος και στιβαρή εξουσία. Με μπροστάρη λοιπόν αυτή την πολιτική γραμμή, η Αριστερά στρώνει το χαλί για την άνοδο των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων και της ακροδεξιάς, διότι αυτές ακριβώς οι δυνάμεις διαθέτουν την μεγαλύτερη αξιοπιστία και συνέπεια για την εκπλήρωση αυτών των απαιτήσεων.

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;


Η αριστερά παραδοσιακά ισχυρίζεται η απλή αναλογική είναι το εκλογικό σύστημα μέσα απ' το ποίο εκφράζεται με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο η λαϊκή θέληση. Είναι όμως σωστό αυτό;

Γιατί ασχολούμαστε με αυτό το θέμα; Επειδή βρισκόμαστε σε δίλημμα μπροστά στις εκλογές. Θέλουμε να ρίξουμε δύο ψηφοδέλτια στην κάλπη, ένα στον ΣΥΡΙΖΑ και άλλο ένα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ!  Όμως παρόμοια διλήμματα δεν έχουμε μόνον εμείς. Έχουν και πολιτικοί οργανισμοί - πέρα από απλούς ψηφοφόρους που βρίσκονται σε σύγχυση και ταλαντεύονται όπως εμείς που να ρίξουν την ψήφο τους. Ακόμα και πολιτικοί σχηματισμοί οι οποίοι, αν και έχουν εντελώς ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο και μιας δεύτερης επιλογής στην εκλογική μάχη, Μια παρόμοια στάση θα μπορούσε να εκφράζει την επιθυμία μιας εκλογικής σύμπραξης η οποία δεν τελεσφόρησε ως ένα κοινό εκλογικό σχήμα...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΝΑΡ. Ενώ οριοθετείται πολιτικά ως κλειστό σύνολο απέναντι στο ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς εκλογικούς σχηματισμούς που διεκδικούν την ψήφο μας, είναι ανοικτό ως προς διάφορες εκδοχές της πατριωτικής αριστεράς. Αν διαβάσει κάποιος την απόφαση “Απόφαση της Π.Ε. του ΝΑΡ” της 17/3/2012, θα διαπιστώσει πως ενώ υπάρχουν επιχειρήματα / οριοθετήσεις απέναντι σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων, ανάμεσα στις 6362 λέξεις που περιέχει, δεν υπάρχει ούτε μια φράση, ούτε μια λέξη με την οποία να οριοθετείται απέναντι στο ΕΠΑΜ του Δ. Καζάκη και την ΕΛΑΔΑ του Μ. Θεοδωράκη. Αυτή η στάση σημαίνει σαφώς ότι μπροστά στην κάλπη αν κάποιος ψηφοφόρος του ΝΑΡ αν είχε και την δυνατότητα μιας άλλης ψήφου προς αυτές τις δυνάμεις, τότε αυτή η ψήφος δεν θα ήταν ανταγωνιστική προς την γενικότερη πολιτική και τους στόχους του ΝΑΡ.  Αν ήταν ανταγωνιστική, τότε τα επιτελεία του ΝΑΡ θα είχαν φροντίσει να το επισημάνουν στην κατά τα άλλα τόσο αναλυτική "απόφαση" ως προς  τα θέματα της πολιτικής ταυτότητας του ΝΑΡ.  Δεν πρόκειται για "τυχαία" παράλειψη...

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Εφυγε ο Γιάννης Μπανιάς

Πέθανε χθες σε ηλικία 73 ετών, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν ο Γιάννης Μπανιάς. Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας το 1939. Εντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εκεί γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, ενώ κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας. Το 1969 μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση με την νεολαία του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου. Το 1982 εκλέγεται γραμματέας του ΚΚΕ εσωτ. Το 1987, μετά τη διάσπαση ΚΚΕ Εσωτερικού, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο κόμμα ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτικής Αριστεράς όπου γίνεται αρχηγός κόμματος. Στην συνέχεια μέχρι σήμερα, εντάσσεται στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Να διαλυθεί εδώ και τώρα το ΜΑΑ!




Σήμερα, η ανασυγκρότηση της Αριστεράς δεν θα κριθεί τελικά από κάποια πολιτική συμφωνία, ούτε από το πόσο ολοκληρωμένο είναι ένα πολιτικό σχέδιο ή πρόγραμμα. Οι απαντήσεις που προϋποθέτει ένα τέτοιο εγχείρημα, δεν μπορούν να δοθούν κυρίως με την προσφυγή στον «διάλογο». Δεν υπάρχουν πολιτικά υποκείμενα που κατέχουν ή θα ανακαλύψουν την απόλυτη αλήθεια. Οι σχετικές αλήθειες που κατέχει κάθε υποκείμενο ξεχωριστά, δεν είναι επαρκείς για την ανασύνθεση της Αριστεράς. Η τομή που απαιτείται, περνάει από την συντριβή του παλαιού με την μορφή που υπάρχει, και το ριζικό μετασχηματισμό του. Το νέο δεν πρόκειται να προκύψει από απλές αθροιστικές πράξεις μεταξύ συγγενών υποκειμένων, διατεταγμένων σε ομόκεντρους ή παράπλευρους κύκλους. Πρόκειται για μια σύνθεση αντιθέσεων, για τη διαλεκτική της οποίας ισχύει η ρήση του προέδρου Μάο: «Τα δύο δεν γίνονται ένα». Για να μην μιλάμε κινέζικα, το μέλλον των ενωτικών εγχειρημάτων που ευαγγελίζονται την ανασύνθεση της αριστεράς, θα κριθεί τελικά αν η ρήξη με το υπάρχον, που εμπεριέχει ο πυρήνας όλων αυτών εγχειρημάτων, οδηγήσει στην κυριαρχία των όρων μετασχηματισμού και στην καταστροφή των όρων αναπαραγωγής των υποκειμένων που μετέχουν σε αυτά.


Δύσκολοι καιροί για λαθροβιώσεις στην πολιτική σκηνή αλλά και στο μαζικό κίνημα. Το εγχείρημα του ΜΑΑ έχει ήδη ολοκληρώσει τον κύκλο της πολιτικής του ύπαρξης και έφτασε η ώρα να αυτοεπικυρώσει το τέλος του ως μια πράξη αυτοκριτικής και πολιτικής εντιμότητας. Όμως, αυτό μπορεί να γίνει μέσα από μια αξιοπρεπή διαδικασία, η οποία θα καταγράφει ότι το ΜΑΑ διαθέτει τουλάχιστον μια στοιχειώδη αυτογνωσία; Τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά...

Το Σαββατοκύριακο 7-8 Απρίλη έχει προγραμματιστεί η Πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου με θέματα όπως αναφέρει η ανακοίνωση του συντονιστικού: α) εκλογές β) το θέμα του Ευρώ στα πλαίσια των προγραμματικών στόχων μας και γ) μετωπικές πρωτοβουλίες. Όμως εντός του ΜΑΑ βρίσκονται σε εξέλιξη δυο ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια τα οποία δεν συγκλίνουν σε κανένα βασικό σημείο. Η κύρια πλευρά της σύγκρουσης επικεντρώνεται στις εκλογές. Επίσης είναι φανερό από μια σειρά γεγονότα ότι δεν υπάρχουν σημεία τα οποία τίθενται υπό διαπραγμάτευση στην πανελλαδική σύσκεψη από τους φορείς των διαφορετικών αυτών απόψεων. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Μέρα με την μέρα ανακαλύπτονται και άλλα σημεία ρήξης...

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Εκστρατεία βίας και τρομοκρατίας εξαπέλυσε η εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» στη Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ




Αναδημοσίευση από το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ, όπου δημοσιεύονται και αναλυτικά ρεπορτάζ από τις κινητοποιήσεις.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΞΑΠΕΛΥΣΕ
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» ΣΤΗ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Την Τρίτη 20 Μάρτη, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» (της οποίας σημαντικός μέτοχος είναι ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Λ. Μπόμπολα) επιχείρησε να ξεκινήσει εργασίες στην τοποθεσία Σκουριές του όρους Κάκαβος, όπου σχεδιάζει να ανοίξει έναν τεράστιο κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης χρυσοφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων με εξαιρετικά καταστροφικές συνέπειες τόσο για τη φύση όσο και για τους κατοίκους της περιοχής.
Συγκεκριμένα, συνεργείο της εταιρείας μαζί με υπάλληλο της αρχαιολογικής υπηρεσίας ανέβηκε στο βουνό για να κάνει αρχαιολογικές τομές προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι δεν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή ούτως ώστε στη συνέχεια η «Ελληνικός Χρυσός», αφού έχει ήδη λάβει από το περασμένο καλοκαίρι και την έγκριση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, να προχωρήσει απρόσκοπτα στο καταστροφικό της έργο.

Α.Badiou «Κράτος και Πολιτική»





Αναδημοσίευση από το waltendegewalt.wordpress.com


Κράτος και Πολιτική: Ταυτότητα και Γενολογικότητα
(Το ξύπνημα τής Ιστορίας, κεφ. VIΙΙ, σελ.109-123)


Το Κράτος αποτελεί ένα αξιοσημείωτο μηχανισμό για την απεργασία τού μη υπαρκτού. Μέσω τού θανάτου — η ιστορία των Κρατών είναι, ουσιαστικά, ιστορία σφαγών — αλλά όχι αποκλειστικά και μόνο. Το Κράτος έχει την ικανότητα να κατασκευάζει το μη υπαρκτό μέσω τής επιβολής ενός σχήματος ταυτοτικής κανονικότητας «εθνικού» ή άλλου χαρακτήρα. Πράγματι, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, το ταυτοτικό ζήτημα εξακολουθεί να μας στοιχειώνει. Ένα είδος πολιτισμικού ρατσισμού — που μάλιστα αντανακλά τον φόβο των αγανακτισμένων «μεσαίων τάξεων» (εκείνων δηλαδή που έδρεψαν τα οφέλη τής ιμπεριαλιστικής δυναμικής) μήπως και υποβιβαστούν στην κατηγορία των «κατοίκων των υποβαθμισμένων περιοχών» — μολύνει την κατάσταση μέχρι σημείου που να θολώνει το μυαλό ακόμα και κάποιων διανοουμένων που μέχρι πρότινος θεωρούνταν σεβαστοί και θαρραλέοι. Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνώντες μας δίνουν πρώτοι το παράδειγμα. Να θυμίσω την πρόσφατη δήλωση ενός εκ των υπουργών: «Στην Γαλλία, υπάρχουν υπερβολικά πολλοί μουσουλμάνοι». «Υπερβολικά πολλοί» δεν σημαίνει παρά το εξής: κάποιοι από αυτούς είναι περιττοί. Ο υπουργός δηλώνει ευθέως ότι το είναι που προσήκει σ’ αυτούς τους ανθρώπους που περισσεύουν — στη χώρα μας, τουλάχιστον, όπου έχουν την ατυχία να βρίσκονται — οφείλει να μετατραπεί σε απλή και καθαρή ανυπαρξία. Περιττό να λεχθεί ότι ο υπουργός προσέθεσε ότι θα λάβει τα αναγκαία προς τούτο μέτρα. Η υπουργική δήλωση αφορά τη σχέση μεταξύ τού είναι και τής ύπαρξης. Πρόκειται, ως εκ τούτου, για οντολογική ρήση και όχι για αντιδραστικό ατόπημα.

Άμεση δημοκρατία, αυτοδιαχείριση, αλληλέγγυα συνεργατική οικονομία



Εκδήλωση-Συζήτηση:
Άμεση δημοκρατία, αυτοδιαχείριση, αλληλέγγυα συνεργατική οικονομία
Πέμπτη, 29 Μαρτίου, 7:30 μ.μ.
στο Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Λαμπηδόνα, Άλσος Αγίας Τριάδας)
Ομιλητές:
Λέτα Ζωτάκη, πρόεδρος νοσοκομειακών γιατρών Κιλκίς – μέλος της συνέλευσης της κατάληψης του νοσοκομείου Κιλκίς
Σταύρος Σταυρίδης, καθηγητής Ε.Μ.Π.
Γιώργος Φούφας, ελεύθερος αγροτοδιατροφικός συνεργατισμός Γερανία
Κώστας Χαριτάκης, εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Διοργάνωση:

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Οι “κλειστές” πολιτικές και τα “ανοικτά” ψηφοδέλτια της Αριστεράς...


Μετά από εξαντλητικές διαβουλεύσεις, το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή συμφώνησε να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια της Β’ περιφέρειας Αθηνών την αγωνίστρια σταρ Τζούλια Αλεξανδράτου. Η δημοσιοποίηση μάλιστα της συμμετοχής συνοδεύεται με την ρητή δέσμευση του προέδρου του κόμματος ότι η Τζούλια προορίζεται για υπουργός Πολιτισμού.

Φωτογραφία από την υπογραφή της εκλογικής συμφωνίας μεταξύ της Τ. Αλεξανδράτου και ου Δ. Βεργή. Αναμένουμε και την αντίστοιχη φωτογραφία της υπογραφής της συμφωνίας του Α. Τσίπρα με τον Γ. Ραφτόπουλο...
Με ανάλογους ρυθμούς συνεχίζονται και οι διαπραγματεύσεις των πασοκογενών δυνάμεων με την Κουμουνδούρου, οι οποίες είχαν ξεκινήσει από τον περασμένο Νοέμβρη. Η τοποθέτηση της Σ. Σακοράφα ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικράτειας θεωρείται βέβαιη και θα σηματοδοτήσει αυτή την συμφωνία, την οποία έχει μεγάλη ανάγκη η Κουμουνδούρου για την επίτευξη των εκλογικών της στόχων.

Η απόφαση του Μ. Θεοδωράκη να μην διεκδικήσει την ψήφο των ενωμένων πατριωτικών δυνάμεων της δεξιάς και της αριστεράς, βοήθησε να ξεκαθαρίσει το εκλογικό τοπίο στον χώρο της αριστεράς. (περισσότερα εδώ: Μια “μαραθώνια” πορεία από τον Θεοδωράκη προς τον ...Καμμένο! ) Το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι τρία διαφορετικά και ανταγωνιστικά σχέδια που θα κατεβαίνουν στις εκλογές και θα διεκδικήσουν τους ψήφους της μεγάλης πλειοψηφίας των αριστερών ψηφοφόρων. Το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαν ήδη αποφασίσει την αυτόνομη εκλογική τους κάθοδο από τον περασμένο χρόνο και δεν συζητούν καμία εκλογική συνεργασία. Γιαυτό η δράση τους  περιορίζεται στην προβολή και προπαγάνδιση των γενικότερων πολιτικών τους επιλογών χωρίς να αποδέχονται κανένα σημείο το οποίο τίθεται σε διαπραγμάτευση και διάλογο μπροστά στην προοπτική κάποιας ευρύτερης εκλογικής συμμαχίας.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Ο Γιώργος Ραφτόπουλος είναι καλύτερος από τον Πάνο Καμμένο;

Την φωτογραφία του με τον Γ. Γεννηματά
χρησιμοποίησε ως βίζα
για να εισέλθει στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
ο Γ. Ραφτόπουλος!
Το στοίχημα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι στις επόμενες εκλογές να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό από την ΔΗΜΑΡ. Τον Αλέκο Αλαβάνο θεωρούσε δύσκολο αντίπαλο και τον έτρεμε η Κουμουνδούρου, όπως τελικά την έπαθε από εκεί που δεν το περίμενε, από τον Φώτη Κουβέλη! Η αγωνιώδης προσπάθειά της να πάρει έστω και ένα ψήφο παραπάνω από την ΔΗΜΑΡ καταγράφεται στις μεθόδους και τους τρόπους που χρησιμοποιεί στην κούρσα των εκλογών, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον προσεταιρισμό παραγόντων του χώρου του ΠΑΣΟΚ που ακόμα και η ΔΗΜΑΡ έχει σοβαρές επιφυλάξεις να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά της, όπως τον Γιώργο Ραφτόπουλο!...

Διαβάζουμε στο άρθρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τον χαρακτηριστικό τίτλο “ΣΥΡΙΖΑ: Μετά το φλερτ ο γάμος:  

Μια “μαραθώνια” πορεία από τον Θεοδωράκη προς τον ...Καμμένο!







Αν ζούσε σήμερα ο Γρ. Λαμπράκης θα του έπεφταν και οι τελευταίες τρίχες τις κεφαλής του μόλις αντίκριζε την φρικιαστική αφίσα για την αυριανή αντιμνημονιακή πορεία (24/3/12) την οποία οργανώνουν διάφορες πατριωτικές δυνάμεις που κινούνται από τον χώρο της ΚΟΕ και φτάνουν ως την ακροδεξιά.

Ως συνδιοργανωτές αναφέρονται: Κίνημα Ανεξαρτήτων Πολιτών ΣΠΙΘΑ, Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών, KOE, Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο ΕΠΑΜ, Συντονιστική Ομάδα Κινημάτων ΣΟΚ, Αγανακτισμένοι Αποφασισμένοι Έλληνες – Φλόγα Πειραιά- 300 Έλληνες – Δυναμικός Ελληνισμός – Ενωμένοι Αποφασισμένοι – Αγανακτισμένοι Μοτοσυκλετιστές Ελλάδας, Δημοκρατική Αναγέννηση, Πατριωτική Κίνηση Ελλήνων Πολιτών, Δικηγορική Ανανεωτική Παρέμβαση ΔΙ.Α.Π., Act4people. Επίσης δηλώνουν συμμετοχή: Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά, Οι Δήμοι: Αγ. Παρασκευής, Νίκαιας, Πεντέλης, Περιστερίου, Ταύρου-Μοσχάτου, Χαλανδρίου., Ένωση Ελλήνων, Δίκτυο Περικλής, Σοσιαλιστική Ανασύνθεση, Σύλλογος Εκτάκτων Διδασκόντων & Ερευνητών Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όμως η πιο σημαντική είδηση είναι ότι η ΕΛΑΔΑ του Θεοδωράκη δεν θα κατεβάσει δικό της ψηφοδέλτιο στις προσεχείς εκλογές. Οι “πατριωτικές” δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες συμμετείχαν στο εγχείρημα του ΕΛΑΔΑ σημείωσαν μια πύρρειο νίκη. Από την μια μεριά ακύρωσαν την κάθοδο στις εκλογές ενός εκλογικού σχηματισμού της “πατριωτικής” αριστεράς, ο οποίος θα αποσπούσε εκλογική πελατεία από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Όμως από την άλλη, δεν θα έχουν σημαντικά εκλογικά οφέλη από αυτή την “επιτυχία” τους, αφού ο κύριος όγκος του εκλογικού σώματος στον οποίο είχαν απήχηση τα εγχειρήματα ΣΠΙΘΑ και ΕΛΛΑΔΑ ήδη έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με τους κομματικούς μηχανισμούς της Αριστεράς και στρέφεται προς πιο δεξιές κατευθύνσεις, οι οποίες καλύπτονται από τον χώρο του Καμμένου – Καζάκη. Αυτή η στροφή καταγράφεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, και δεν αλλάζει η κατεύθυνση αυτής της μετατόπισης προς τα δεξιά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Κουμουνδούρου να αποκαταστήσει καλές και μη ανταγωνιστικές σχέσεις με την ακροδεξιά...
H KOE με δελτίο Τύπου της 23/03/2012 διαψεύδει την συμμετοχή της

"Φαντασία" από την Πορτογαλία....

Του Γιώργου Πρασσά
Δεν ξέρω πως πήγε η χθεσινή (22/3)  μέρα της γενικής απεργίας στην Πορτογαλία, πάντως από προπαγανδιστικά βίντεο έσκισε:


Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Κόμμα Πειρατών: Συνέντευξη στον 102 FM




Σε «άνοιξη των λαών της Ευρώπης» καλεί ο υποψήφιος της γαλλικής Αριστεράς




Να ξεκινήσουν οι Γάλλοι με την ψήφο τους «την Άνοιξη των λαών της Ευρώπης» ζήτησε ο Ζαν Λυκ Μελανσόν στην προεκλογική συγκέντρωση του Μετώπου της Αριστεράς την Κυριακή στη Βαστίλλη. Ο Μελανσόν ηγήθηκε ενός αναπάντεχα υψηλού αριθμού Γάλλων -120.000 κατά τις εκτιμήσεις- σε μία μεγάλη πορεία από την πλατεία Νασιόν έως τη Βαστίλλη.

Η κεντρική λεωφόρος πλημμύρισε με κόκκινες σημαίες και συνθήματα μιλούσαν για εξέγερση προκειμένου να θεσμοθετηθεί η «Έκτη Γαλλική Δημοκρατία» και «ο κόσμος της δίκαιης κατανομής να αντικαταστήσει τον κόσμο της διαίρεσης».

«Ανοίξτε επιτέλους με τη ψήφο σας τη σχισμή μέσα από την οποία θα περάσει στη συνέχεια η ψήφος των Ελλήνων και αργότερα τον Οκτώβριο η ψήφος των συντρόφων μας Γερμανών που υποφέρουν από τα θαύματα του υποτιθέμενου φιλελεύθερου μοντέλου» δήλωσε στο πλήθος ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο οποίος καταγράφει συνεχή άνοδο στις δημοσκοπήσεις.

Παπαρολογίες από ένα μικρό Ντούτσε!


"Όποιος είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων είναι δωσίλογος" και άλλα φαιδρά παρόμοια...



Ο φόβος της δημοκρατίας



Από το τριμηνιαίο περιοδικό ΘΕΣΕΙΣ,
τεύχος 118, Ιανουάριος-Μάρτιος 2012

του Σπύρου Ραυτόπουλου

Η διάδοση της αστικής φιλελεύθερης μυθολογίας και η διαφύλαξη της πολιτικής τελετουργίας που έχουν ανατεθεί στους τελετάρχες του κοινοβουλευτισμού και τους μάγους της πολιτικής επιστήμης συντελείται κυρίως μέσω της διαστρέβλωσης τριών εννοιών, της δημοκρατίας, της αντιπροσώπευσης και της νομιμοποίησης. Νοηματικές αντιμεταθέσεις, αναβαπτισμοί[1], μίξεις, αφαιρέσεις, γενικεύσεις και άλλα γλωσσικά παιχνίδια και ιδεολογικά τεχνάσματα έχουν εδώ και αιώνες τεθεί  στην υπηρεσία της πολιτικής προπαγάνδας που σκοπό της έχει να παρουσιάζει -προς όφελος της οικονομικής και πολιτικής ελίτ- ως δημοκρατία κάθε πολίτευμα που διατηρεί μια στοιχειώδη απόσταση από τον ολοκληρωτισμό.    

 Ένα βασικό θεωρητικό εργαλείο πρόκλησης της εν λόγω σύγχυσης υπήρξε η μετατροπή του όρου δημοκρατία από είδος σε γένος, όπως δείχνει η προσθήκη επιθετικών προσδιορισμών (αντιπροσωπευτική, προεδρική, κοινοβουλευτική, φιλελεύθερη, ανταγωνιστική, συναινετική, αστική, άμεση κ.λπ.). Η θεωρητική κατηγοριοποίηση μέσω τέτοιων προσδιορισμών παρέχει στην εξουσία το απαραίτητο επιστημονικοφανές άλλοθι για μια πολύ βολική νόθευση της αυθεντικής ιδέας. Η δημοκρατία σε επίπεδο γλωσσικό μετατράπηκε σε υπερώνυμο που περιλαμβάνει πλέον πλήθος υπωνύμων. Σε επίπεδο εννοιολογικό υπέστη τέτοια αποδομητική ερμηνευτική μεταχείριση ώστε ορισμένα «είδη» του «γένους» δημοκρατία, τα οποία εξετάζονται από την πολιτική θεωρία να έχουν ελάχιστα γνωρίσματα συμβατά με το αυθεντικό περιεχόμενο της ιδέας. Η αλλοίωση της έννοιας ιστορικά συντελέστηκε με τη συρρίκνωση της σημασίας είτε του πρώτου είτε του δεύτερου συνθετικού του όρου.

Η Ελλάδα δεν μας ενώνει…


του Κ.Η (Μη Επώνυμος με φοβικό σύνδρομο 1933)

Η Ελλάδα δεν μας ενώνει…
(ή μία Πρόταση Πολιτικής Ενότητας από Μη Επώνυμο)

Ένα από τα πολλά ερωτήματα των ημερών είναι το γιατί δεν επιτυγχάνεται ενότητα της αριστεράς ή των αριστερών. Το ζήτημα διατυπώνεται με πολλές μορφές, ως ενότητα των αντιμνημονιακών, των αντιφιλελεύθερων, των πατριωτικών δυνάμεων, των δυνάμεων του ελληνικού Λαού (το Λ με κεφαλαίο) ενάντια στις ξένες επεμβάσεις και τους ντόπιους προδότες και άλλα λίγο ως πολύ γνωστά. Μα τελικά πού πρέπει να φτάσει η κρίση, η φτώχεια, η καταπίεση «για να ενωθούμε επιτέλους» και να δώσουμε μια αποτελεσματική απάντηση και τη «δική μας» διέξοδο, ενάντια στους δανειστές, τοκογλύφους και συκοφάντες της πατρίδας μας; Γιατί δεν γίνεται το νέο ΕΑΜ ή ό,τι άλλο αντίστοιχο; Είναι τόσο ξεροκέφαλες οι ηγεσίες που ο καθένας επιμένει στις θέσεις του και δεν βρίσκεται το κοινό νήμα; Ίσως. Αλλά το θέμα του παρόντος κειμένου όμως δεν είναι να κάνει ψυχογράφημα των ηγεσιών αλλά μια προσπάθεια εξήγησης με βάση υλικές συνθήκες που αντανακλώνται στις πολιτικές τοποθετήσεις.

Θα ήταν χρήσιμο να παρατηρήσουμε ότι σχεδόν οι πάντες επιχειρούν να σχεδιάσουν πολιτικές θέσεις με μονάδα βάσης τη «χώρα», επιδιώκοντας τη βελτίωση ή την ανάπτυξη ή την αποδέσμευση κλπ, της οικονομικής και πολιτικής ενότητας (αυτού) που αποκαλείται η «χώρα». Άλλοι αναφέρονται περισσότερο στον όρο «Λαός» που συνήθως νοηματικά ταυτίζεται με τη «χώρα». Οι περισσότερες ενωτικές προτάσεις έχουν ως βάση συζήτησης το Λαό και τη Χώρα, είτε προτείνουν την έξοδο από την Ε.Ε είτε όχι, είτε προτείνουν παύση πληρωμών του χρέους είτε αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη, είτε εθνικοποιήσεις και κοινωνικό έλεγχο της παραγωγής και διάφορα άλλα μέτρα οικονομικής σωτηρίας του Λαού και του Τόπου. Η κάθε τέτοια Πρόταση Διεξόδου συνήθως συμπεριλαμβάνει κι ένα κατεβατό από «όρους και προϋποθέσεις» που απαντούν σε ενδεχόμενα προβλήματα και τότε αρχίζουν τα «δεν αρκεί μόνο η Διαγραφή του Χρέους αλλά…» πχ ώστε να διαχωρίζεται από άλλες ταυτόσημες προτάσεις που μπορεί να προέρχονται και από πλευρές του αντιπάλου.

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Χαλάει το προξενείο του Δ. Καζάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ και προχωράει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ;



κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση
Την Δευτέρα που πέρασε (19 Μαρτίου) στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών (σε ωραίο μέρος !)  έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Μητρόπουλου «Στο έλεος του μνημονίου».  Η πρόσκληση αναφέρει "ότι θα μιλήσουν ο κ. Δημήτρης Καζάκης, Οικονομολόγος - Αναλυτής, ο κ. Νίκος Κοτζιάς, Καθηγητής Πολιτικών Θεωριών, ο κ. Σεραφείμ Κοτρώτσος, Δημοσιογράφος, και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών."  Όμως στα ρεπορτάζ από την εκδήλωση δεν αναφέρεται το όνομα του Δ. Καζάκη ανάμεσα στους ομιλητές. Ούτε στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν εμφανίζεται...

Εκτός από την απουσία του Δ. Καζάκη, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα είδηση απ' αυτή την εκδήλωση. «Παρών» έδωσαν και αρκετοί επώνυμοι, μεταξύ των οποίων και ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης, ο οποίος έκανε την παρακάτω δήλωση: «Δεν συνεργάζομαι με τον κύριο Καμμένο. Θα παραμείνω άγαμος...».

Για τις "καλές σχέσεις" του Β. Μαρκεζίνη με τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερο δημοσίευμά μας, εδώ: Ο δικηγόρος του Μ. Θεοδωράκη και ο ...Αριστείδης Μπαλτάς

Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα ο Δημήτρης Καζάκης μαζί με τον Π. Μαυροειδή, (Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της Ε. Ε. και στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)  θα είναι οι ομιλητές εκδήλωσης στο Μαρούσι με θέμα: "ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ : ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ Ε. Ε."  


Πόσο μεγάλο είναι το βήμα από την “Λαϊκή Δημοκρατική Πολιτοφυλακή” στον “Επαναστατικό Στρατό ”;


Πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο “βαθύ κόκκινο” ένα κείμενο με τον τίτλο “Για τη Λαϊκή Δημοκρατική Πολιτοφυλακή”, από το οποίο αντιγράφουμε το παρακάτω απόσπασμα:

Είναι πια επιτακτική ανάγκη η δυναμική περιφρούρηση του κινήματος, η προστασία των πολιτών που μετέχουν στις κινητοποιήσεις του και η απόκρουση κάθε είδους καθεστωτικής βίας και προβοκάτσιας, όπως έχουμε δει επανειλημμένα να γίνεται.

 Ένα τέτοιο σώμα άμυνας του λαϊκού κινήματος απαιτεί εθελοντές, αγωνιστές ορκισμένους στην υπεράσπιση των λαϊκών στρωμάτων, αφοσιωμένους στην ιδέα της επανάστασης, συνεχιστές των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας, προστάτες των ανέργων & εργαζομένων Ελλήνων και ξένων, ικανούς να παρέχουν δυναμική περιφρούρηση, ιατρικές, νομικές & τεχνικές υπηρεσίες.

Όμως ένα βήμα μπροστά από αυτούς τους προβληματισμούς βρίσκεται ο γνωστός και από άλλα κείμενα μας συνομιλητής του Α. Τρίπρα, του Π. Λαφαζάνη και σια, Ιφικράτης Αμυράς. Ακούστε τον:

Αντιλαμβανόμαστε την δίκαιη αγανάκτηση που αισθάνεται ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις που πέφτει θύμα του χημικού πολέμου και έχει δεχτεί την βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Όμως το βήμα που μεταμορφώνει αυτήν την αγανάκτηση σε πολιτική βούλησης για στρατιωτική αντιπαράθεση με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους είναι μεγάλο αλλά και αδιέξοδο για το ίδιο το μαζικό κίνημα αλλά και για τους φορείς αυτών των απόψεων.

Το κίνημα δεν βρίσκεται σε προεπαναστατική φάση, αλλά και ακόμα και αν ζούσαμε σήμερα μια τέτοια κατάσταση στη χώρα μας, ο υπαρκτός κομμουνισμός του προηγούμενου αιώνα απέδειξε στην αριστερά ότι το ζήτημα της αλλαγής της κοινωνίας δεν μπορεί να λυθεί μόνον με την κατάληψη της εξουσίας του κρατικού μηχανισμού. Απαιτούνται κυρίως άλλα πράγματα τα οποία σήμερα δεν τα έχουμε ως δεδομένα και για  πολλά απ' αυτά  αγνοούμε το ακριβές περιεχόμενό τους...

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Μια διαφορετική "παρέλαση" από την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...



Αρκετοί αναγνώστες μας ζητούν περισσότερα στοιχεία και εξηγήσεις σχετικά με την συμπόρευση της ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με το blog “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv”, θέμα που είχαμε θίξει στο δημοσίευμά μας “Χέρι – χέρι με τους ακροδεξιούς θα "παρελάσει "την 25η Μάρτη ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;”

Το πρώτο πράγμα που προκαλεί έκπληξη είναι ότι σύσσωμη η ηγεσία του ΣΥΝασπισμού έκανε την δική της “παρέλαση” από το “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv”. Ο πρόεδρος Α. Τσίπρας (43':10'') και ο γραμματέας του κόμματος ο Δ. Βίτσας (1h:12':10''), αλλά και ο “αντιπολιτευόμενος” Π. Λαφαζάνης (1h:48':33'') μαζί με τον οικονομολόγο του τον Γ. Τόλιο (1h:14':16''), όπως και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Αλαβάνος (τελευταίος στην σειρά, με μόλις 23':24'') .

Μήπως ήταν τα ποσοστά θεαματικότητας του “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv” τους τράβηξαν να δώσουν μάλιστα και αρκετά μεγάλες συνεντεύξεις; Το video με την τη συνέντευξη που έχει την πιο μεγάλη διάρκεια, είναι με τον Π. Λαφαζάνη, το οποίο από τις 15 Οκτ 2011 μέχρι σήμερα το πρωί είχε δεχτεί 78 επισκέψεις και είναι πολύ συζητήσιμο αν 5-6 είδαν ως το τέλος όλη την συνέντευξη. Το video με τον Α. Τσίπρα είχε και αυτό ανάλογες επισκέψεις (113) από τις 15 Οκτ 2011 μέχρι την στιγμή που βάλαμε παραπομπή σε προηγούμενο δημοσίευμά μας οπότε δεκαπλασιάστηκαν(!) οι επισκέψεις μέσα σε 2 μέρες και σήμερα έχουν φτάσει σήμερα τις 1039. Επίσης το video με τον Α. Αλαβάνο έχει δεχτεί 552 επισκέψεις από τις 5 Ιαν 2012 που δημοσιεύτηκε, οι οποίες σχεδόν στο σύνολό τους θα πρέπει να προέρχονται από την ιστοσελίδα του ΜΑΑ όπου και εκεί υπάρχει δημοσιευμένο το ίδιο video. Μιλάμε για αστεία νούμερα, που πραγματικά δεν αξίζει κάποιος να ασχοληθεί μαζί τους...

Κι όμως όλοι αυτοί οι πολιτικοί την εποχή που για δύο μήνες οι πλατείες ήταν γεμάτες. δεν βρήκαν χρόνο για να πάνε σε μια λαϊκή συνέλευση, και να πάρουν, έστω και μια φορά τον λόγο και να μιλήσουν. Βρήκαν όμως τον χρόνο να δώσουν πολύωρες συνεντεύξεις μπροστά στο φακό της κάμερας του “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv”, για να ακούσουν τελικά τόσοι λίγοι που δεν φτάνουν ούτε στα δάκτυλα των δυο τους χεριών τους. Δεν πήγαιναν καλύτερα μια ταβέρνα...

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ