Αναρτήσεις
Αριστερή Ανασύνθεση
Το στοίχημα δεν χάθηκε!
Με τη δημόσια τοποθέτησή μας ως Αριστερή Ανασύνθεση τοποθετηθήκαμε υπέρ της δυνατότητας εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με συντρόφους από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Η σαφής και ρητή συμφωνία των συντρόφων από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στους πολιτικούς άξονες και τη φυσιογνωμία που έθεσε ως όρους η απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 5 Απρίλη, σήμαινε ότι υπήρχε δυνατότητα για μια εκλογική συνεργασία που θα άνοιγε ένα πρώτο ρήγμα προς τα αριστερά στο τοπίο της Αριστεράς, μια εκλογική συνεργασία με προοπτική που δεν θα ήταν ευκαιριακή εκλογική σύμπραξη, αλλά θα σηματοδοτούσε ότι τάσεις και ρεύματα αποκόπτονται έμπρακτα από ρεφορμιστικά σχέδια. Αποτυπώθηκε, δηλαδή, η δυνατότητα να υπάρξει μια πρώτη συσπείρωση της Αριστεράς εκείνης που απέναντι στον εκβιασμό των κομμάτων του Μνημονίου (τον οποίο σιγοντάρει ουσιαστικά η επίσημη Αριστερά) ότι το δίλημμα είναι «ΕΕ ή χάος», απαντάει ότι υπάρχει πραγματικά άλλος δρόμος, χωρίς χρέος, χωρίς ευρώ, χωρίς ΕΕ, χωρίς μνημόνια.
Ειδικότερα, η δική μας εκτίμηση είναι ότι θα ήταν ιδιαίτερα θετικό γεγονός να προχωρούσε τώρα η συνεργασία, γιατί θα έδειχνε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να είναι καταλύτης σε ευρύτερες διαδικασίες ανασύνθεσης, σε σαφή ρήξη με τις κατευθύνσεις και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Προφανώς και γνωρίζαμε από την αρχή τις δυσκολίες του εγχειρήματος, ιδίως υπό την πίεση χρόνου που αντικειμενικά υπήρχε για να γίνουν οι απαραίτητες μετατοπίσεις. Όμως, με τόλμη και αποφασιστικότητα μπορούσε τώρα να είχε υπάρξει το πρώτο κρίσιμο βήμα της εκλογικής συνεργασίας που θα συσπείρωνε ένα ευρύτερο δυναμικό, θα έστελνε το μήνυμα ότι κάτι αλλάζει στο τοπίο της Αριστεράς και θα προσέφερε μια κρίσιμη εκλογική ενίσχυση.
Με βάση τα παραπάνω εμείς στην ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 10/04 στηρίξαμε, μαζί με άλλους συντρόφους και τάσεις, σταθερά και αποφασιστικά τη θέση ότι υπάρχουν τώρα όροι για πολιτική και εκλογική συνεργασία. Όπως είναι γνωστό, τελικά η θέση αυτή δεν έγινε και θέση όλης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ως προς αυτό θέλουμε να πούμε τα εξής:
· Εξαρχής διαφωνήσαμε με τη θέση ότι δεν υπάρχουν όροι πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας, παρά μόνο κοινής δράσης, γιατί αυτό περιορίζει την εμβέλεια που μπορεί να έχει σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ανάγκη να συμβάλει σε ευρύτερες πολιτικές ανασυνθέσεις προς τα αριστερά.
· Δεν βοηθούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετήσεις που πλησιάζουν τα όρια της παλινωδίας, όταν τη μία στιγμή ορθά στηρίζουν αποφάσεις υπέρ της πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας και την άλλη, την ώρα που πρέπει να πάρουν θέση, προτιμούν να κάνουν πίσω, ανακαλύπτοντας εκ των υστέρων ότι δεν υπάρχουν πολιτικοί όροι.
· Προβληματικό ήταν – και σε αυτό κάνουμε και εμείς την αυτοκριτική μας – ότι αυτή η συζήτηση περιορίστηκε μόνο στα όρια της ΚΣΕ και δεν άνοιξε όσο έπρεπε δημόσια και πλατιά σε όλα τα επίπεδα συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να μπορέσουν να πάρουν θέση όλες οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι.
· Συνολικά, αποδεικνύεται ότι μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρά τα μεγάλα προχωρήματα και τη σημαντική κοινωνική γείωση, εξακολουθούν να υπάρχουν συσσωρευμένες αντιφάσεις, αγκυλώσεις, καθυστερήσεις, αδικαιολόγητοι φόβοι απέναντι στη συμπόρευση με άλλα ρεύματα, που δεν μας επιτρέπουν να ξεδιπλώσουμε την πλήρη κοινωνική και πολιτική δυναμική που θα μπορούσε να έχει μια σύγχρονη μαχητική ριζοσπαστική αριστερά. Ουσιαστικά, ενώ έχουμε κάνει κρίσιμα βήματα προς τα εμπρός, και με τη θέση για τη μετωπική αντικαπιταλιστική αριστερά και κυρίως με το ανοιχτό κάλεσμα για το Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής, ταλαντευόμαστε, όταν έρχεται η ώρα πραγματικά να κάνουμε πράξη αυτή την πολιτική κατεύθυνση.
Γνώμη μας είναι ότι το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας, αναμφίβολα, αποτελεί χαμένη δυνατότητα διαμόρφωσης ενός πιο δυναμικού ρεύματος και ευρύτερης συσπείρωσης. Δεν πρέπει, όμως, να οδηγήσει σε απογοήτευση. Ένα πρώτο σημαντικό βήμα έγινε και πάνω σε αυτό πρέπει να δουλέψουμε για να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε ένα αριστερό μέτωπο σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, την Αριστερά εκείνη που θα μπορεί να αποτελέσει την πολιτική ραχοκοκαλιά ενός νικηφόρου παλλαϊκού ξεσηκωμού. Το γεγονός ότι υπήρξε θετική ανταπόκριση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο διάλογο αλλά και η κατοχύρωση πρακτικών όπως οι δημοκρατικές ψηφοφορίες, αποτελούν κεκτημένο και προχώρημα.
Η προσπάθεια ώστε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ξεφύγει από τα στενά όρια απλώς και μόνο της συσπείρωσης του ιστορικού αντικαπιταλιστικού χώρου και να γίνει καταλύτης ενός ευρύτερου μάχιμου και πραγματικά νικηφόρα και ανατρεπτική κατεύθυνση αριστερού μετώπου, θα συνεχιστεί. Το αίτημα για μια τέτοια ευρύτερη μετωπική συγκρότηση και για βάθεμα της αναζήτησης για ένα σύγχρονο αριστερό πρόγραμμα, κερδίζει έδαφος, εντός και εκτός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απηχεί την αγωνία και τη διεκδίκηση ευρύτερων ρευμάτων και αγωνιστών. Και το αίτημα αυτό θα ηγεμονεύσει κόντρα σε φοβικές στάσεις, παλινωδίες και ακαμψίες. Γιατί είναι επιτακτική πολιτική και κοινωνική ανάγκη της εποχής μια μάχιμη ριζοσπαστική Αριστερά που θα κάνει αντικαπιταλιστική πολιτική στο σήμερα και δεν θα είναι απλώς καταγραφή αντικαπιταλιστικών ιδεολογικών τοποθετήσεων, μια ριζοσπαστική αριστερά που θα απευθύνεται στο λαό και όχι μόνο στο «λαό της αριστεράς», μια ριζοσπαστική αριστερά που θα «σηκώνει το γάντι» απαντώντας στις προκλήσεις της εποχής τώρα και όχι σε ένα ασαφές μετεπαναστατικό επέκεινα.
Σε κάθε περίπτωση καταγράφηκε ότι μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παίξει καταλυτικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση και στη συνολικότερη αναγκαία αλλαγή συσχετισμών στο κίνημα και την Αριστερά. Γι’ αυτό και πρέπει μετά τις εκλογές, με πολύ πιο συστηματικό τρόπο η συζήτηση να συνεχιστεί με τους συντρόφους από το ΜΑΑ και με άλλους αγωνιστές και τάσεις που μοιράζονται κοινές ανησυχίες, και να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση ευρύτερων μετωπικών συγκροτήσεων, πάντα σε συνδυασμό με την αποφασιστική συμβολή στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Από τη μεριά μας θα συμβάλουμε σε κάθε αναγκαία πρωτοβουλία σε αυτή την κατεύθυνση.
Μπροστά μας είναι μια μεγάλη μάχη. Πρέπει όλες και όλοι να παλέψουμε για την καλύτερη δυνατή εκλογική καταγραφή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Να καταγραφεί ότι είναι ένα μαζικό ρεύμα με σημαντική απήχηση. Να κατοχυρώσουμε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι άλλη μια αριστερή αντιπολίτευση, αλλά η αφετηρία για τη διαμόρφωση της άλλης Αριστεράς, της Αριστεράς της νικηφόρας ανατροπής.
Αθήνα 12 Απρίλη 2012
Το πανελλαδικό γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης
το ερώτημα που έθεσε το ΝΑΡ ήταν συγκεκριμένο: ποιον αποδεδειγμένα εκπροσωπούσαν οι 3;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Μέτωπα γίνονται με περσόνες του μικρόκοσμου της αριστεράς ή με πολιτικές οργανώσεις και προσωπικότητες που αναδείχτηκαν από αγώνες;
Συγνώμη, αλλά το ερώτημα που έθεσε το ΝΑΡ ή μάλλον το ερώτημα που το κατατρόμαξε και έτρεξε να το "κρύψει κατω απο το χαλάκι" είναι το εξής:
Διαγραφή"... Η δημιουργία ενός «συνεχούς», ΣΥΡΙΖΑ, ΜΑΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ,..."
Προφανώς θέλησε να στήσει μια "υγειονομική ζώνη" γιατί δεν θέλει να χάσει έναν συσχετισμό. Οποιαδήποτε διεύρυνση πρέπει να γίνει με τους όρους του. Μην ξεχνάμε έχει και ένα σωρό αντιθέσεις στο εσωτερικό του να καλύψει.
Όλα τα άλλα που θέτει είναι "φτηνές δικαιολογίες" που απευθύνονται σε πρωτάρηδες.
Απλώς ήθελε λιγο χρόνο για να μην χάσει τον έλεγχο...
Μάλιστα.
ΔιαγραφήΆρα, με την απάντησή σου να υποθέσω πως θεωρείς πως οι "3" εκπροσωπούσαν κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους.
Επίσης, θεωρείς πως είναι πράγματι συνεχές το Σύριζα-Μαα-Ανταρσύα.
Ακόμα, μετά τα εσωτερικά της ΚΟΕ, βλέπω ότι πιάσατε και τα εσωτερικά του ΝΑΡ.
Και μετά θες να σε πάρει στα σοβαρά το ΝΑΡ.
Κάπου κάνεις λάθος,φίλε.
Οι 3 δεν εκπροσωπούν κάτι.Αποδείχτηκαν φούμαρα ότι είχαν κόσμο από την ΚΟΕ.
Επίσης, ο Βίτσας, με το Μαϊλισμό του, και ό,τι εκπροσωπεί μπορεί να είναι ίδιος με τους Παπουλή-Γαλάνη, και τις παρασκηνιακές τους κινήσεις,αλλά δεν μπορεί να είναι ίδιος με τον αγνό επαναστατικό ενθουσιασμό των συνδικαλιστών του ιδιωτικού τομέα της Ανταρσύα (ενταγμένους σε συνιστώσες ή ανένταχτους), που παίζουν καθημερινά κορώνα γράμματα τη θέση εργασίας τους.
Υπάρχουν και αυτές οι αντιθέσεις. Όσο κι αν πλήττονται και οι Παπουλήδες, είναι διαλυτικά στοιχεία, και θα διασπάσουν ακόμα και το μικρό αυτό μέτωπο που λέγεται Ανταρσύα. Δεν έκαναν και λίγη ζημιά αυτή τη βδομάδα στην Ανταρσύα με τις παράλογες απαιτήσεις τους.
Ο ελληνικός λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει με το να συμμαχήσουν μέτωπα με περσόνες που δεν εκπροσωπούν κάτι το απτό, εκτός από μια χρεωκοπημένη αριστερά.
Ε, οπωσδήποτε!
ΔιαγραφήΕνώ ο Δελάστικ, ο Π.Π. (Πέτρο μου, Αλέξη μου...) και λοιποί είναι "προλετάριοι δοκιμασμένοι σκληρά, της Τρίτης Διεθνούς του Λένιν, Στάλιν" κλπ.
ο κλασσικός,
ο μαλάκας,
ο κνίτης...
Προφανώς και δεν ήταν θέμα προσώπων. Οι 3 αυτοί παράγοντες αναδείχτηκαν από τους ίδιους αγώνες που αναδείχτηκαν οι παράγοντες του ΝΑΡ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα εξάλλου του ΝΑΡ είναι ο Αλαβάνος.
Συνεπώς είναι σωστό αυτό που λέει ο αποπάνω περί υγειονομικής ζώνης.
Και γενικότερα το πρόβλημα είναι αυτό που καταλάβαμε όλοι: ότι το μόνο που ενδιαφέρει το ΝΑΡ είναι να φτιάξει το μαγαζί του. Τίποτε άλλο.
Ε, μπράβο κι άντε γειά.
Με κάθε σεβασμό στην άποψη της ΑΡΑΝ θα πρέπει να μην ξεχνάμε τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ποτέ δεν υπήρχε σενάριο εκλογικής συνεργασίας μεταξύ ΜΜΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το μοναδικό σενάριο ήταν μία εκλογική συνεργασία ανάμεσα στους 3 του ΜΑΑ (και ότι επηρεάζουν) με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΡΑΝ σκόπιμα και λαθεμένα δημιουργεί την εντύπωση μίας αποτυχημένης εκλογικής συνεργασίας μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΜΑΑ.
2. Σεβαστός ο ρόλος και η παρουσία των 3 αλλά δεν είναι σοβαρό στο παρά ένα των εκλογών να αλλάξουμε όνομα (ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάτι άλλο) και βασικές αναφορές στις θέσεις μας (π.χ. εργατικός έλεγχος) για μία περιορισμένη, βιαστική - και προς τα δεξιά - εκλογική συνεργασία.
3. Μετά τις εκλογές - και με μία ποσοτικά και ποιοτικά ενισχυμένη ΑΝΤΑΡΣΥΑ - θα πρέπει να αναλάβουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και συζητήσεις και για το ζήτημα της κοινής δράσης στο κίνημα και για την διεύρυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτές οι πρωτοβουλίες θα συζητηθούν, θα αναπτυχθούν και θα δοκιμαστούν στο κίνημα και όχι σε κλειστά δωμάτια και σε μυστικές συναντήσεις.
4. Η δημιουργία, η ανάπτυξη, η λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει διαψεύσει όλους αυτούς την είχαν ξεγράψει εξαιτίας - δήθεν - ηγεμονισμών και καπελωμάτων από τις συνιστώσες. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ - σε αντίθεση με το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με το ΜΑΑ - έχει κατακτήσει σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική συντροφική συζήτηση και δημοκρατία και σε συνδυασμό με το στέρεο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα βαδίζει χωρίς αγκυλώσεις, φοβίες και σεχταρισμούς.
5. Είναι - τουλάχιστον - άδικο για την ΑΡΑΝ (και την ΑΡΑΣ) να κατηγορούν (για αγκυλώσεις και σεχταρισμούς και φοβίες) όλους όσους είχαμε διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα των 3 του ΜΑΑ. Είναι υπερβολικό και εξωπραγματικό να πιστεύει κάποιος ότι το ΝΑΡ,το ΣΕΚ (στο οποίο και ανήκω), η ΟΚΔΕ και αρκετοί ανένταχτοι φοβούνται ή ακυρώνονται τα σχέδια τους από την παρουσία των 3 του ΜΑΑ. Θέλω να θυμίσω ότι πριν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αρκετοί καλοθελητές του χώρου λέγανε ότι δεν πρόκειται να ενωθούν ΜΕΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ γιατί το ΝΑΡ και το ΣΕΚ έχουν αγκυλώσεις, φοβίες και διαφορετικά πολιτκά σχέδια αλλά αποδείχθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το ίδιο και τώρα. θα πρέπει όλοι να έχουμε περσσότερη εμπιστοσύνη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλοι μαζί συντροφικά να δουλέψουμε για μία δυνατή - και εκλογικά - ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πρωταγωνιστικό ρόλο και στο κίνημα και στην αριστερά!
Έτσι και έμπαινε ο Αλαβάνος σε ψηφοδέλτιο Ανταρσύα, τότε 1)δικαιωνόταν το ΚΚΕ που μιλά για "συνεχές" μεταξύ Συριζα-Μαα-Ανταρσύα.Άρα, οι ταλαντευόμενοι μεταξύ ΚΚΕ-Ανταρσύα, θα κατέληγαν στο πρώτο.
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Όσες ψήφους θα κέρδιζε από τα "δεξιά", άλλες τόσες θα έχανε από τα αριστερά.
3)Πέραν της νόθευσης των πολιτικών θέσεων,οι οργανωτικές συνέπειες στο εγχείρημα Ανταρσύα θα ήταν ανεπανόρθωτες. Άνθρωποι που δεν πρεσβεύουν τίποτα, με παρασκηνιακές συζητήσεις θα κατσικώνονταν στην ηγεσία της Ανταρσύα, θα της άλλαζαν ως και το όνομα.
Άρα, όσοι αφελείς ανιδιοτελείς ανένταχτοι έχτιζαν ένα ένα το κύτταρο του πολιτικού οργανισμού που λέγεται Ανταρσύα, θα ένιωθαν το λιγότερο κορόιδα.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το "μαγαζί" του ΝΑΡ το οποίο κατηγορείτε;
Άλλωστε, το ΝΑΡ δεν είναι χαζό να θέλει να χτίσει μαγαζί με τα αποβράσματα, δηλαδή, όσους ξέβρασε η ΚΟΕ (Γαλάνηδες) και ο Συριζα (Αλαβάνο και Πασαδόρους). Ποτέ δεν χτίστηκε έτσι "μαγαζί".
Το ΝΑΡ για να πετύχει την οικοδόμηση υποκειμένου θα πρέπει να κοιτάξει εκτός αριστεράς, σε κοινωνικό επίπεδο.Και μια εμπειρία 23χρονη την έχει.
Μιλάμε για αυτονόητα πράγματα, που δεν καταλαβαίνετε κάποιοι, όντας αποσπασμένοι από την ταξική πάλη.
ΥΓ.Η εξίσωση των παραγοντίσκων Γαλάνη-Παπουλή (και για να μιλάμε συγκεκριμένα, έναν δημόσιο υπάλληλο με ύφος 1000 καρδιναλίων και έναν πολιτικό μηχανικό)με "παράγοντες"(ο χαρακτηρισμός είναι βρισιά), δηλαδή, στελέχη του ΝΑΡ ή τους αγωνιστές των ιδιωτικών πρωτοβάθμιων της Ανταρσύα, είναι αυτονόητα αδόκιμη.Ο ένας έγινε "στέλεχος" με πισώπλατες κινήσεις από την ίδια του την οργάνωση, ο άλλος έγινε "στέλεχος" όντας...μπλόγκερ!Έλεος.Αυτοί δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε με τον τελευταίο συνδικαλιστή της Ανταρσύα. Δεν το καταλαβαίνετε ούτε αυτό;
Ρωτήστε το μπακάλη της γειτονιάς σας.
εκείνη η πρωταπριλιάτικη ανάρτηση για "ΑΝΤΑΡΣΥΑ των ΜΕΛΩΝ" αποδεικνύεται και προφητική αλλά και αναγκαιότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφή