Πέντε νεκροί και 60 τραυματίες κάθε μέρα από τροχαία στην Ελλάδα

Μπορεί να συμβεί και αυτό, αλλά δεν είναι το πιο πιθανό ατύχημα που μπορεί να πάθετε στον δρόμο...

Για μια ακόμα φορά, η χώρα ασχολείται από ένα τροχαίο. Αυτή τη φορά, νεκρός δεν είναι ένας γνωστός τραγουδιστής. Πρωταγωνιστής είναι το video που αποτυπώνει ένα θανατηφόρο ατύχημα που προκάλεσε ο γιος των «Jumbo». Νεκρός ο ίδιος και ένας φίλος του συνεπιβάτης της Porsche, η οποία ανεξέλεγκτη και με τρομερή ταχύτητα έπεσε μέσα σε πάρκινγκ της Εθνικής Οδού πάνω σε σταθμευμένο αυτοκίνητο, συμπαρασύροντας στο θάνατο μια μάνα με το μωρό της

Οι δημόσιες συζητήσεις που γίνονται με αφορμή τα αυτά τα ατυχήματα - ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης - ελάχιστα έχουν προσφέρουν σε ζητήματα οδικής ασφάλειας. Τα τροχαία ατυχήματα και μάλιστα τα θανατηφόρα είναι μια “κανονικότητα” στην καθημερινότητα, η οποία δεν έρχεται στο φως της δημοσιότητας αν δεν έχει κάποια στοιχεία  “εξαίρεσης”. Τα στοιχεία αυτά συνήθως που έχουν μικρή σχέση με τις αιτίες των ατυχημάτων, αλλά μεγάλη σχέση με άλλα ζητήματα, όπως η κοινωνική θέση των προσώπων που εμπλέκονται σε αυτά, η ηλικία τους και άλλα παρόμοια.

Με αφορμή την δημόσια συζήτηση που γίνεται γι' αυτό το θέμα της επικαιρότητας,, παρουσιάζουμε μερικά συγκλονιστικά στοιχεία για την «γενοκτονία» που γίνεται καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους όπως τα εξέθεσε ένα χρόνο πριν (Φλεβάρης 2016) στην Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας  της Βουλής, ο Αναστάσιος Μαρκουίζος, γνωστός ως Ιαβέρης:

Μια απάντηση στον ΣΚΑΙ και την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ από τους "συνωμότες" του Ελληνικού

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

22/2/2017

ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

Τις τελευταίες ημέρες η υπόθεση της επένδυσης στο δημόσιο ακίνητο Ελληνικού έχει αποκτήσει ξανά δημοσιότητα. Ανάμεσα σ’ αυτούς που ανακινούν το θέμα είναι ο Ρ/Σ Σκάϊ και η εφημερίδα «Καθημερινή», που ανέλαβαν ν’ αποκαλύψουν «τη μεθόδευση που, με μοχλό τα νεότερα κτίρια, τα οποία δεν κηρύχθηκαν διατηρητέα, θα πλαγιοκοπούσε δια της χρονοτριβής την υποχρέωση της κυβέρνησης να παραδώσει τον Ιούνιο το Ελληνικό στους επενδυτές». Αναφερόμαστε σε σχετικό άρθρο του κ. Νίκου Βατόπουλου με τίτλο «Επιχείρηση “μπλόκο” στο Ελληνικό - Διαρκής υπονόμευση της επένδυσης», επειδή συνοψίζει το περιεχόμενο της επίθεσης εναντίον όλων όσων δεν «συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις». Άλλωστε, οι χαρακτηρισμοί επιπέδου χαμαιτυπείου που εκτόξευσε ο κ. Πορτοσάλτε από τις συχνότητες του Σκάϊ δεν χρήζουν σχολιασμού, επιστρέφονται : εξ ιδίων τα αλλότρια.

Το ΚΚΕ δημιουργεί πανικό στο ...«κόμμα της δραχμής»!

Κατάσταση πανικού επικρατεί στο κόμμα του Π. Λαφαζάνη μπροστά στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει από την στιγμή που αυτοανακηρύχθηκε - κάπως καθυστερημένα γιατί η πρωτιά ανήκει στον Θ. Κατσανέβα - ως το “κόμμα της δραχμής”.

Η πρόσφατη συνέντευξη του Δ. Κουτσούμα στην ΕΡΤ1, αν και δεν είχε καμία συγκεκριμένη αναφορά στο κόμμα της δραχμής, δημιούργησε “σοκ και δέος” στο επιτελείο του. Η επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του ΚΚΕ, εκπλήσσει ακόμα και τους πιο πιστούς οπαδούς του Π. Λαφαζάνη, αφού μέχρι χθες, πριν κάνει προμετωπίδα την δραχμή, είχε στην θέση της την “ενότητα της Αριστεράς” . Για να πάρετε μια μυρουδιά από την κρίση πανικού του ΑΡ/ΛΑΕ, αναδημοσιεύουμε την πρώτη παράγραφο από άρθρο του iskra.gr:

Η απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του 902.gr. Δεν αναρτήθηκε, όμως, ολόκληρη, αλλά «λογοκριμένη». Ο 902.gr, ενώ δημοσίευσε όλες τις ερωταπαντήσεις παρέλειψε, προφανώς με εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ και μάλλον του ιδίου του Δ. Κουτσούμπα, πέντε κρίσιμες ερωταπαντήσεις. Κι αυτές οι «λογοκριμένες» ερωταπαντήσεις, όλως τυχαίως, αφορούσαν το κρίσιμο δίλημμα του νομίσματος, ευρώ ή εθνικό νόμισμα, για το οποίο διεξάγεται σήμερα μεγάλη διαμάχη σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, βρίσκεται στα χείλη ολόκληρου του ελληνικού λαού, ενώ το ελληνικό μαζί με το ευρωπαϊκό κατεστημένο, έχουν λυσσάξει κυριολεκτικά το τελευταίο διάστημα για να δυσφημίσουν και να αποτρέψουν ένα Grexit στη βάση ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος.

Ο Γ. Βαρουφάκης στο CHECKPOINT 18/2/2017

Τι είναι το ψηφιακό νόμισμα;

Ένα ενημερωτικό κείμενο που περιγράφει με απλό τρόπο την ιστορία του και το πως λειτουργεί το ψηφιακό νόμισμα

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο της αριστεράς"
Του Βαγγέλη Σπαθά

Τα τελευταία χρόνια, ακούμε και διαβάζουμε για τα ψηφιακά νομίσματα (Bitcoin, Litecoin κ.λπ.). Τι ακριβώς όμως είναι το ψηφιακό νόμισμα και πόσο ασφαλές είναι; Θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα, παρουσιάζοντας τεχνικές πλευρές αλλά και σημαντικούς σταθμούς στην πορεία του την τελευταία δεκαετία.


Πώς ξεκίνησε;

Όλα ξεκίνησαν μετά την κρίση του 2008 στις ΗΠΑ. Τότε, και μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, αυξήθηκαν οι αναζητήσεις σε ακαδημαϊκούς κύκλους και τεχνολογικές κοινότητες για την δυνατότητα να υπάρξει το οικονομικό σύστημα χωρίς μια κεντρική αρχή, χωρίς δηλαδή το τραπεζικό σύστημα που θα εποπτεύει, θα πιστοποιεί και τελικά θα ελέγχει τις συναλλαγές.

Γιατί καταργήθηκε το χαρτονόμισμα των 500 ευρώ;

Πιστεύετε ότι μόνον στην Ελλάδα σηκώνουν τις καταθέσεις από τις τράπεζες και τις βάζουν σε μπαούλα; 
Στην Ελβετία χρησιμοποιούν σήραγγες ορυχείων για να αποθηκεύονται χαρτονομίσματα...

Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται στην σχέση του χαρτονομίσματος με την πολιτική των αρνητικών επιτοκίων που εφαρμόζει η ΕΚΤ.  Είναι απόσπασμα από μια δημοσίευση του Χανς-Βέρνερ Ζιν,  η οποία πραγματεύεται την μαρξική θεωρία των κρίσεων και πώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καταστρέφει τον καπιταλισμό:  . 

...Η θεωρία της διαρθρωτικής διαρκούς οικονομικής στασιμότητας έχει βρει ιδιαίτερα ευήκοα ώτα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Της παρέχει μια ευπρόσδεκτη δικαιολογία για την πολιτική της των αρνητικών επιτοκίων, η οποία, στην πραγματικότητα, εξυπηρετεί τη διάσωση των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και κρατών της Νότιας Ευρώπης. Εδώ και κάμποσο καιρό, τοΔιοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ έχει κάνει αρνητικό το επιτόκιο των καταθέσεων τις οποίες διατηρούν οι εμπορικές τράπεζες στις εθνικές κεντρικέςτους τράπεζες [οι οποίες είναι τμήματα της ΕΚΤ] και επιτρέπει στις εθνικές κεντρικές τράπεζες να δανείζουν χρήματα στις εμπορικές τράπεζες με αρνητικό επιτόκιο, έως και μείον 0,4 %. Το πρόβλημα του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ είναι εξής: Λόγω της ύπαρξης του ρευστού χρήματος, η ΕΚΤ μπορεί να ωθήσει τα επιτόκια στην αρνητική περιοχή μόνον μέχρι το βάθος που αντιστοιχεί στις δαπάνες της αποθήκευσης χαρτονομισμάτων σε«θησαυροφυλάκια». Άν προχωρήσει σε πιο αρνητικό μέγεθος, οι αποταμιευτές θα προτιμήσουν να κρατούν τα χρήματά τους ως μετρητά χαρτονομίσματα.

Σχολιάζοντας για ένα σχόλιο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Μέρος πρώτο:


το δεύτερο μέρος εδώ:

Η «gig economy» και το τέλος της εργασίας

Χθες, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου η UMER, παρείχε άλλη μια υπηρεσία, που παρουσιάζεται στο πραπάνω διαφημιστικό video. (αναλυτικά εδώ: Στείλτε το μήνυμα αγάπης σας με την UberΚΑΝΤΑΔΑ! Μαζί μας η Ευριδίκη και οι Stereo Soul!). Όμως ποιό είναι εργασιακό καθεστώς κάτω απ' το οποίο παρέχονται αυτή αλλά και πολλές άλλες υπηρεσίες από την UMER; Ένα ενημερωτικό κείμενο γι' αυτό το θέμα:

Από τα «ελαστικά» ωράρια στην «εργασία του τηλεφωνήματος»

Αναδημοσίευση από "το ποντίκι"

του Δημήτρη Χρυσικόπουλου

Μέχρι πρόσφατα η λέξη «gig» ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ροκ μουσική: τα gigs δεν ήταν άλλο από ευκαιρίες για συναυλίες, κυρίως για νέα και ανερχόμενα συγκροτήματα - οι «μεγάλοι» του χώρου έδιναν «κονσέρτα».

Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, κυρίως σε συνδυασμό με την ταχεία ανάπτυξη των δικτύων της κινητής τηλεφωνίας και γενικότερα της πληροφορικής, ο όρος της... μόδας, ιδίως στις ΗΠΑ, είναι η «gig economy», ή η «κατά παραγγελία» (on demand) εργασία, και πολλοί οικονομολόγοι και εργατολόγοι εκτιμούν - και ανησυχούν... - ότι οι «gig» δουλειές είναι το μέλλον της εργασίας και το τέλος της μισθωτής εργασίας.

Αφιερωμένο στις αναγνώστριές μας

500 YEARS OF FEMALE BEAUTY IN ART

 Philip Scott Johnson

Τι έγινε στο συνέδριο του Podemos;

Στο RProject.gr η Κατερίνα Σεργίδου σημειώνει κάποιες σκέψεις και κάποια πρώτα συμπεράσματα:

Το Podemos και ο κόσμος του: πρώτες σκέψεις μετά το 2ο συνέδριο στο Vistalegre II

Τα φώτα της δημοσιότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο , έπεσαν για άλλη μια φορά στο Podemos, με αφορμή το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 11 και 12 Φεβρουρίου.

Ο πο­λι­τι­κός σχη­μα­τι­σμός,  με­τρά­ει πια 3 χρό­νια ζωής. Σε αυτά τα χρό­νια όπου οι εξε­λί­ξεις είναι τόσο πυ­κνές, ιδιαί­τε­ρα στο Ισπα­νι­κό Κρά­τος, κάθε έτος βιώ­νε­ται ως δε­κα­ε­τία. Και πράγ­μα­τι μέσα σε αυτά τα τρία χρό­νια το Podemos, κα­τά­φε­ρε να επι­βά­λει την πα­ρου­σία του στη δη­μό­σια σφαί­ρα. Οι αλ­λα­γές στην πο­λι­τι­κή του και οι εσω­τε­ρι­κές του μάχες, φαί­νε­ται να εν­δια­φέ­ρουν ιδιαί­τε­ρα το ελ­λη­νι­κό κοινό που δεν μπο­ρεί να απο­φύ­γει τις συ­γκρί­σεις με την ελ­λη­νι­κή εμπει­ρία. Αυτό το με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον συ­νο­δεύ­ε­ται πάντα από ένα ερώ­τη­μα: «Τι πο­λι­τι­κό υπο­κεί­με­νο χρειά­ζε­ται να χτί­σου­με για να αλ­λά­ξου­με πραγ­μα­τι­κά τα πράγ­μα­τα;» Και ένα ακόμα ερώ­τη­μα: «Έχου­με να μά­θου­με κάτι από τον τρόπο λει­τουρ­γί­ας του Podemos»;

 Τι έγινε όμως σε αυτό το δεύ­τε­ρο συ­νέ­δριο που γί­νε­ται  2 χρό­νια,  μετά το Vistalegre I, το πρώτο και ιδρυ­τι­κό συ­νέ­δριο του Podemos;

συλλογικό κείμενο: Δέκα προτάσεις για να μην επαναληφθεί η συνθηκολόγηση που γνωρίσαμε στην Ελλάδα

Οι προκλήσεις για την αριστερά στην ευρωζώνη

Συλλογικό κείμενο υπογραμμένο από 70 στελέχη και αγωνιστές της αριστεράς από 15 ευρωπαϊκές χώρες

Αναδημοσίευση από το "ελληνική επιτροπή ενάντια στο χρέος"

Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς

Για να αποφύγουμε την επανάληψη της συνθηκολόγησης, όπως τη γνωρίσαμε στην Ελλάδα το 2015, ιδού δέκα προτάσεις που πρέπει να εφαρμοστούν αμέσως και ταυτόχρονα, για την κοινωνική κινητοποίηση  και τη δράση μιας κυβέρνησης που θα είναι πραγματικά στην υπηρεσία του λαού.

Η πρώτη πρόταση αφορά στην ανάγκη που έχει μια αριστερή κυβέρνηση να μην υπακούσει ξεκάθαρα και αφού το έχει προαναγγείλει,  στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το κόμμα ή ο συνασπισμός κομμάτων, που θέλουν να κυβερνήσουν –και εδώ αναφερόμαστε βέβαια στην Ισπανία- πρέπει ευθύς εξαρχής να αρνηθούν να υπακούσουν στις απαιτήσεις για λιτότητα, και να δεσμευτούν ότι θα αρνηθούν τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού. Πρέπει να δηλώσουν: «Δεν θα σεβαστούμε την υποχρέωση να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό που επιτάσσουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες επειδή θέλουμε να αυξήσουμε τις δημόσιες δαπάνες για να παλέψουμε ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα και τη λιτότητα, και για να προβούμε στην οικολογική μετάβαση». Κατά συνέπεια, το πρώτο πράμα που πρέπει να κάνουμε  είναι η σαφής και αποφασισμένη δέσμευση για ανυπακοή. Μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση, είναι ουσιώδους σημασίας να εγκαταλείψουμε τη ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να απαιτήσουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να σεβαστούν τη λαϊκή βούληση. Η συνέχιση αυτής της ψευδαίσθησης θα μας οδηγούσε στην καταστροφή. Πρέπει να μην υπακούσουμε.

Rojava: Έχει η επανάσταση εξαλείψει το κράτος;

Αναδημοσίευση από΄το "Hit&Run"

του Davide Grasso

Όταν οι διαδηλώσεις έδωσαν τη θέση τους στη δημιουργία ένοπλων ομάδων το 2011 στην Συρία, η κυβέρνηση της Δαμασκού παρενέβει με σκληρή στρατιωτική καταστολή, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία εξασφάλισαν προς την αντιπολίτευση μια σταθερή ροή χρήματος και όπλων, ελπίζοντας σε μία ταχεία κατάρρευση των δυνάμεων του Ασαντ. Το χάος ακολούθησε σε ολόκληρη τη χώρα, και η Jabat-Al-Nusra (Αλ-Κάιντα στη Συρία) προσπάθησε να καταλάβει κάποιες πόλεις στο βορρά, όπως η Serekaniye, που συνορεύει με την Τουρκία. Έτσι, οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) σχηματίστηκαν μεταξύ του μεγαλύτερου μέρος του κουρδικού πληθυσμού της περιοχής, που κατάφεραν την εκδίωξη των Σαλαφιστών μετά από αιματηρές συγκρούσεις.

Σήμερα στις 7μμ στην Αθήνα με τον David Bollier για τα "κοινά"

Βιβλιοπαρουσίαση: Κοινά, μια σύντομη εισαγωγή

Για το βιβλίο:

ΚΟΙΝΑ, ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Χωρίς να διστάσουμε μπροστά στη ρήξη με το ευρώ-Το καθήκον είναι η ανατροπή της λιτότητας

Παρουσιάζουμε ένα κείμενο, το οποίο ενώ περιγράφει σε γενικές γραμμές σωστά την πολιτική συγκυρία, καταλήγει τελικά σε προτάσεις για τις “πολιτικές συμμαχίες” οι οποίες δεν έχουν καμία βάση, ιδιαίτερα για την πολιτική και εκλογική συνεργασία της ΛΑΕ με το ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κάποιες εξηγήσεις γιατί δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί αυτή η συνεργασία, μπορείτε να τις βρείτε εδώ:
Υποβολείς: Ούτε News ούτε Real (περί ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ-Πλεύσης), κάποιες άλλες πλευρές μπορείτε να τις φανταστείτε. Οι εκκλήσεις για αυτή την ενότητα της αριστεράς, ιδιαίτερα όταν είναι φανερό ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, δεν συγκροτούν πολιτική πρόταση. Το σχέδιο για την “ενότητα της Αριστεράς” θυμίζει ένα άλλο σχέδιο, αυτό της “παραγωγικής ανασυγκρότησης” το οποίο, για το «καλό της χώρας» εγκαλεί τους βιομηχάνους και άλλες μερίδες της αστικής τάξης να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους για την ανάπτυξη  του κλάδου της βιομηχανίας και άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Όπως δηλαδή δεν πρόκειται να “αναδομηθεί” η αστική τάξη  με εκκλήσεις και να έρθει στα μέτρα των πολιτικών τους στοχεύσεων, όσο "πατριωτικές" κι αν είναι αυτές,  έτσι δεν πρόκειται να “αναδομηθούν” και οι πολιτικοί σχηματισμοί της Αριστεράς για το κοινό καλό της, απεμπολώντας τα κεκτημένα της της δικής τους “επαναστατικής καθαρότητάς”  που με τόσους κόπους κατέκτησαν.. Το πιο πιθανόν είναι να τα πάρουν μαζί τους στον τάφο τους, και να περιμένουν ότι κάποτε οι επόμενες γενιές θα αναγνωρίζουν την αξία τους  να τους “αγιοποιήσουν” ως μάρτυρες του επαναστατικού κινήματος...

Αναδημοσίευση από το "RProject.gr

του Αντώνη Νταβανέλου

Στις εβδομάδες που έρχονται, έχουμε να αποδείξουμε αν μπορούμε να παρουσιάσουμε μια σοβαρή συγκέντρωση δύναμης στα αριστερά του Τσίπρα, με στόχο την ανατροπή της λιτότητας και χωρίς κανένα δισταγμό στο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ.

Η πα­ρά­τα­ση και το βά­θε­μα της κρί­σης διε­θνώς έχουν ως απο­τέ­λε­σμα τον πα­ρο­ξυ­σμό των πο­λι­τι­κών κρί­σε­ων πα­γκό­σμια: με­γά­λα τμή­μα­τα των κυ­ρί­αρ­χων τά­ξε­ων, σε με­γά­λες χώρες του κα­πι­τα­λι­σμού, απο­κτούν δια­φο­ρε­τι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες, δια­φο­ρε­τι­κές ει­κό­νες για τον κόσμο, δια­φο­ρε­τι­κές απα­ντή­σεις ακόμα και στα κε­ντρι­κά ερω­τή­μα­τα «γραμ­μής» των κυ­βερ­νή­σε­ών τους. Σε ένα μόνο ση­μείο συμ­φω­νούν όλοι τους: ότι η λι­τό­τη­τα πρέ­πει να πα­ρα­τα­θεί, να γίνει ακόμα πιο σκλη­ρή, να επι­τα­χυν­θεί η αντί­στρο­φη ανα­δια­νο­μή, η με­τα­φο­ρά πόρων προς το πάνω μέρος της κοι­νω­νί­ας, προ­κει­μέ­νου να χτι­στεί η (αστι­κή) διέ­ξο­δος από την κρίση.

Τραμπ και Σόιμπλε προτείνουν τον δρόμο της εκούσιας επιστροφής στο εθνικό νόμισμα...

Μέχρι τώρα ο διάλογος για το εθνικό νόμισμα ήταν απαγορευμένος στην πολιτική σκηνή. Σήμερα φαίνεται πως ανοίγει. Όμως σε αυτόν τον “διάλογο” άλλοι θα είναι η πρωταγωνιστές και όχι η Αριστερά που έθετε αυτά το ζήτημα την προηγούμενη περίοδο.

Σε συνέντευξη στον Α. Παπαχελά ο προτεινόμενος ως πρέσβης των ΗΠΑ στην ΕΕ Τεντ Μάλλοχ, τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, την οποία μάλιστα εκτιμά ότι η χώρα θα ζητήσει από μόνη της σε ένα ή ενάμιση χρόνο το πολύ:


Ο κ. Μάλοχ διευκρινίζει ότι την άποψή του δεν την έχει συζητήσει με κανέναν στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ή Οικονομικών, ωστόσο θυμίζει ότι ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ πριν από ένα χρόνο είχε τουιτάρει ότι «οι Ελληνες χάνουν τον χρόνο τους στην Eυρωζώνη». Σημειώνει ότι συμφωνεί με τον νέο Αμερικανό πρόεδρο και μάλιστα, συνεχίζει, «αν κάτι τέτοιο είχε γίνει πριν από τέσσερα χρόνια, θα ήταν και πιο απλό».

Βαρουφάκης: Όταν μας λέει ο Σόιμπλε «θα σας βγάλουμε στη δραχμή», η απάντηση είναι «βγάλτε μας»

(κλικ στην εικόνα για να δείτε το VIDEO του ΑΝΤ1)

από το "ποντίκι"

Τη στιγμή που η αξιολόγηση βρίσκεται στο «κόκκινο» επέλεξε να δώσει το "παρών" με παρέμβασή του ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης επέλεξε το οικείο περιβάλλον της Αίγινας για να κάνει την έμμεση παρέμβαση του στο ανοικτό κεφάλαιο της β’ αξιολόγησης, όπως παρουσιάστηκε αποκλειστικά στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 με τον Νίκο Χατζηνικολάου.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας στο LiveU

Χακεύοντας τα Κινήματα και την Πολιτική – Για μία Συμμαχία για τα Κοινά & την ΚΑΟ

Αναδημοσίευση από το "ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ"

του  Αντώνη Μπρούμα

Η Ανάγκη

Είναι κοινή η παραδοχή ότι στην Ελλάδα της κρίσης τα κινήματα και οι πολιτικές οργανώσεις στάθηκαν αναντίστοιχα του βάθους και της σημασίας της κοινωνικής σύγκρουσης. Εφόσον δοκιμάστηκαν σχεδόν τα πάντα, ποιο ήταν τελικά το στοιχείο που απουσίαζε από τα κινήματα και τις πολιτικές οργανώσεις και οδήγησε σε αυτή την αναντιστοιχία; Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, το πανκοινωνικό κίνημα των πλατειών, την εκλογή της Αριστεράς στην κυβέρνηση, τη σύσσωμη συμμετοχή της κοινωνίας στο προσφυγικό δεν μπορούμε πια να εθελοτυφλούμε.

ΛΑΕ: ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῦν...

Το φυλλάδιο της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος της παράταξης παρουσίασε στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ σε συνέντευξη Τύπου ο Παν. Λαφαζάνης Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑΕ και μέλη της ΠΓ της ΛΑΕ Παν. Μαντάς, Παν. Σωτήρης, Μαρ. Τσίχλη και Γιάννης Τόλιος, αλλά χωρίς την συμμετοχή εκπροσώπου από το "κόκκινο δίκτυο"

Φυλλάδιο της ΛΑΕ για τη μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα. Τα βήματα, τα μέτρα, το πρόγραμμα

Η Η ΛΑΕ επανειλημμένα έχει επισημάνει ότι η συζήτηση για το εθνικό νόμισμα είναι ακόμα απαγορευμένη. Όμως το εκλαϊκευμένο φυλλάδιο που εξέδωσε δεν έρχεται να προβάλει κάτι το καινούργιο, το οποίο δεν έχει ήδη συζητηθεί. Τα «5 Βήματα της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα», είναι απλές κοινοτοπίες, οι οποίες σε όποιο μέρος του κόσμου και αν συνέβαινε μια παρόμοια νομισματική αλλαγή κάπως έτσι θα γίνονταν τα πράγματα, όπως για παράδειγμα αυτό:  «Με νομοθετική διάταξη το ευρώ αποσύρεται και το νέο εθνικό νόμισμα τίθεται σε υποχρεωτική κυκλοφορία. Με βάση το νέο αυτό εθνικό νόμισμα πραγματοποιούνται όλες οι εγχώριες οικονομικές λειτουργίες και συναλλαγές». Αυτές οι διευκρινήσεις είναι εντελώς άχρηστες αφού κανείς δεν πιστεύει πως υπάρχει ο κίνδυνος ότι λαϊκός παράγοντας θα τύπωνε παράνομα “εθνικό νόμισμα” και μετά από μια λαϊκή εξέγερση θα το επέβαλλε δια της λαϊκής (και όχι δια της κρατικής) βίας στις συναλλαγές και στις τράπεζες, ώστε να πάρει μπρος η οικονομία της χώρας και να έρθει η πολυπόθητη “ανάπτυξη”

Ο ΕΝΙΚΟΣ, το Grexit και οι “αριστεροί” μαϊντανοί του...

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Ενώ έχει αρχίζει στην πολιτική σκηνή κάπως να σπάει ο πάγος για την ΤΙΝΑ των μνημονίων και φαίνεται να ανοίγει και εκεί η συζήτηση για θέματα που ήταν απαγορευμένα ως «αντεθνικά», κάποια ΜΜΕ επιμένουν να αναπαράγουν τα γνωστά τρομοκρατικά ιδεολογήματα υπέρ της ΤΙΝΑ. Ένα απ' αυτά είναι ο «ΕΝΙΚΟΣ».

Σε πρόσφατο δημοσίευμα του (Ο εφιάλτης του Grexit: Οι επιπτώσεις για οικονομία και κοινωνία) εκτός των άλλων ισχυρίζεται ότι αν η χώρα μπει σε μια πορεία ρήξης με το ΔΝΤ και τα επιτελεία της ΕΕ , τότε η χώρα θα έχει σημαντικά πρόβλημα ακόμα και στην παραγωγή της κομπόστας (!!!): «Τέλος, ακόμα μεγαλύτερο θα είναι το πρόβλημα για τους μεταποιητές. Όπως ισχυρίζονται φορείς της αγοράς στο μεταποιημένο προϊόν, όπως για παράδειγμα είναι οι κομπόστες, το 30% του κόστους αφορά στα υλικά συσκευασίας (κουτί), το υπόλοιπο 30% στην πρώτη ύλη, ένα άλλο 20% αφορά σε άλλα εισαγόμενα υλικά και μόλις το 20% είναι το εργατικό κόστος ...».

Θα περιμέναμε από τους παραδοσιακούς και συνεπείς υποστηρικτές της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, όπως το iskra.gr (που είναι το επίσημο όργανο του “Αριστερού Ρεύματος”), ένα ΜΜΕ το οποίο δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του για πολύ πιο δευτερεύοντα ζητήματα, να σχολιάζει και να επικρίνει αυτό ή άλλα παρόμοια δημοσιεύματα, που εκφράζουν το πολιτικό προφίλ του ΕΝΙΚΟΥ.

Το iska.gr δεν το επιλέξαμε τυχαία, αλλά για δύο βασικά λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι αποτελεί έναν από τους πιο συστηματικούς φορείς προβολής της άποψης για τα πλεονεκτήματα της “εθνικής οικονομίας” από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα ( η “κομπόστα”). Ο δεύτερος λόγος είναι ο τρόπος που ασκεί δημοσιογραφία για να υπηρετήσει αυτόν τον στόχο. (το “περιτύλιγμα”).

Είναι η δραχμή κομμουνιστική;

Αναδημοσίευση από το "ο Εχθρός του Λαού"

Το καλό παιδί -γνωστό και ως «Αρσακειάδα»- της τηλεόρασης, που επανέκαμψε πρόσφατα, μιας και δεν φτούρησε η συνεργασία του με τον Μεγαλέμπορο της Κοκαΐνης, βιαζόταν πολύ.

Δεν είχε καμιά διάθεση για πολιτικές περικοκλάδες και «γύρω- γύρω όλοι» από το στέλεχος του Συριζοθίασου: «Πείτε μου ευθέως, είστε υπέρ της παραμονής στο ευρώ ή με την επιστροφή στη δραχμή;»

Το ύφος του ήταν τέτοιο, που μου φάνηκε σαν να άκουγα από τα έγκατα της ιστορίας: «Αποκηρύσσετε μετά βδελυγμίας τον Κομμουνιστοσυμμοριτισμό; Ναι ή όχι;»

Τι να απαντήσει ο κακομοίρης, στο σύγχρονο Εθνικό δίλημμα;

ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ;

Αναδημοσίευση από το "Γιατί  Όχι;"

του Απόστολου Δεδουσόπουλου

Ο γυμνασιάρχης μας στο 7ο Γυμνάσιο (Λύκειο) στο Παγκράτι ήταν γυμνασιάρχης. Νομίζω αυτό είναι επαρκής περιγραφή. Φιλόλογος, λιγομίλητος με χαμηλή φωνή, αγέλαστος, χωρίς χιούμορ, τυπικός και αυστηρός - ως όφειλε. Πάντα με το ίδιο σκούρο κοστούμι, πολυκαιρισμένο.

Τον θυμάμαι να προβάλει το πάνω μέρος του κορμού και το κεφάλι από το παράθυρο του πρώτου ορόφου. Πάνω από το κεφάλι του το παραδοσιακό κουδούνι, πιο κάτω το κορδόνι αιωριζόταν σχεδόν ακουμπώντας το κεφάλι του. "Νταν" τραβούσε το κορδόνι, το κουδούνι ηχούσε, η μικροφασαρία στο διάλειμμα, η μικρο-παρεκτροπή μας, τελείωνε στον ήχο του. Πάνω από το κεφάλι του γυμνασιάρχη το κορδόνι του κουδουνιού συνέχιζε τις τις μικρές κυμάνσεις του ...

Ρήξη με τις ψευδαισθήσεις

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του Γιάνη Βαρουφάκη

Δύο ήταν οι πρωθυπουργικές ψευδαισθήσεις που οδήγησαν την κυβέρνηση στο σημερινό αδιέξοδο.

- Οτι, τη νύχτα του δημοψηφίσματος, το δίλημμα ήταν μεταξύ του Σχεδίου Σόιμπλε (Grexit) και της υποταγής στο 3ο Μνημόνιο.

-  Οτι η υποταγή στο 3ο Μνημόνιο μπορούσε να καταστεί πολιτικά διαχειρίσιμη μέσω ενός παράλληλου, φιλολαϊκού προγράμματος. Και οι δύο αυτές «υποθέσεις εργασίας» μόνο στην αυθυποβολή μπορούσαν να βασιστούν.

Οπως πάσχισα να εξηγήσω στον πρωθυπουργό το βράδυ του δημοψηφίσματος, την ώρα που κυβερνητικά στελέχη με λοιδορούσαν ως σύμμαχο του κ. Σόιμπλε, η υποταγή στο 3ο Μνημόνιο ήταν το Σχέδιο Σόιμπλε.

H Ζωή και τα Πάθη του Άγιου Πρεκάριου

Ο Άγιος Πρεκάριος αναδειχθεί ως ένα εικονογραφικό σχήμα στην Ιταλία το 2004 

Αναδημοσίευση από το "REBEL"

Από τον Φεβρουάριο του 2004 ο άγιος Πρεκάριος, προστάτης άγιος των πρεκάριων, των προσωρινών, των ευέλικτων, των ημιαπασχολούμενων, των περιστασιακά εργαζόμενων έχει εμφανιστεί σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας. Ο άγιος Πρεκάριος εμφανίζεται σε δημόσιους χώρους σε εκδηλώσεις , πορείες, διαδηλώσεις, σε φεστιβάλ ταινιών, σε παρελάσεις μόδας, και, αφού είναι ένας άγιος, σε τελετές. Συχνά πραγματοποιεί και θαύματα. Αν και οι πρώτες εμφανίσεις του αγίου καταγράφονται μόλις στις 29 Φεβρουαρίου του 2004, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα οι μορφές του έχουν πολλαπλασιαστεί και παρουσιάζεται σε διάφορες μεταμφιέσεις. Δίκαιος στις επιλογές του, ο άγιος Πρεκάριος δεν παίρνει το μέρος μιας κατηγορίας επισφαλώς εργαζόμενων εις βάρος μιας άλλης και μπορεί να εμφανιστεί σε supermarket των αστικών περιφερειών, στα βιβλιοπωλεία ή, πιο γκλαμουραρισμένος, στο φεστιβάλ ταινιών της Βενετίας. Ο άγιος Πρεκάριος είναι επίσης διαφυλετικός (transgender), και έχει εμφανιστεί και ως θηλυκός άγιος. H “λατρεία” έχει εξαπλωθεί ταχύτατα και έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας ευδιάκριτης και πολύχρωμης εικονογραφίας, αγιογραφίας και τελετουργικών. Ακολουθώντας την ιταλική καθολική παράδοση να περιφέρονται τελετουργικά αγάλματα αγίων σε δημόσιους χώρους, η λατρεία του άγιου Πρεκάριου λειτουργεί την ίδια στιγμή ως μια παρεκτροπή, ως μια Προσωρινή Αυτόνομη Ζώνη (ΤΑΖ), ως καρναβάλι. Αυτή είναι, επίσης, μια τακτική που στοχεύει να γίνουν ορατά τα ζητήματα που εμφανίζονται εξαιτίας της αυξανόμενης επισφάλειας του εργατικού δυναμικού. Σε ένα άλλο επίπεδο μπορεί να θεωρηθεί ένα είδος μυθοπλασίας. Η ιστορία του άγιου Πρεκάριου, οι απαρχές της, οι μεταμορφώσεις και η διάδοσή της, έχουν εισαχθεί εδώ στο παιχνίδι προκειμένου να ερευνηθεί η τρέχουσα πολιτική της επισφάλειας στην Ιταλία.

Μια νέα παραγωγική δραστηριότητα αναπτύσσεται στην χώρα...

Θέρισαν την πρώτη φυτεία κάνναβης

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Υπάρχει μια “πανεθνική” καραμέλα που όλοι οι πολιτικοί χώροι την έχουν στο στόμα τους: Είναι η “παραγωγική ανάπτυξη” της χώρας, η οποία στηρίζεται στον αστικό μύθο ότι αν αυξηθούν οι ρυθμοί οικονομικής μεγέθυνσης της χώρας, αργά ή γρήγορα, τότε τα οφέλη διαχέονται σε όλο το φάσμα του πληθυσμού και άρα αφορούν όλες τις εισοδηματικές κατηγορίες.

Όλοι συμφωνούν ότι πρώτα θα πρέπει να έρθει η πολυπόθητη “ανάπτυξη”. Οι διαφορές εντοπίζονται κυρίως στα μέτρα που θα εφαρμοστούν μέσω μιας κρατικής διαχείρισης, ώστε αυτή η “διάχυση” να είναι συντεταγμένη και κατευθυνόμενη. Ένα κομμάτι της Αριστεράς που συστρατεύεται σε αυτόν τον στόχο, περιμένει να επιτευχθεί η “ανάπτυξη” αν θα σπάσουμε τα “δεσμά” του ευρώ και της ΕΕ και έρθει η πραγματική Αριστερά στα πράγματα. Μέχρι ν' έρθει, οι λαϊκές τάξεις θα πρέπει και πάλι να σφίξουν το ζωνάρι, όπως το έσφιξαν και τότε που ο Σημίτης τους υποσχέθηκε το ίδιο πράγμα μέσω ακριβώς της αντίθετης πορείας.

Όμως ο λαϊκός παράγοντας αλλιώς σκέπτεται και αλλιώς πράττει... Και τα δικά του «σχέδια» τα βάζει σε άμεση εφαρμογή, γιατί είναι σχέδια που αφορούν πρώτα απ' όλα στις δικές του πρακτικές, αφορούν ζητήματα που ο ίδιος τα κάνει πράξη. Δεν είναι σχέδια μιας μελλοντικής κρατικής διαχείρισης που για να πραγματοποιηθούν προϋποθέτουν την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και όχι μόνο...