Το φυλλάδιο της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος της παράταξης παρουσίασε στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ σε συνέντευξη Τύπου ο Παν. Λαφαζάνης Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑΕ και μέλη της ΠΓ της ΛΑΕ Παν. Μαντάς, Παν. Σωτήρης, Μαρ. Τσίχλη και Γιάννης Τόλιος, αλλά χωρίς την συμμετοχή εκπροσώπου από το "κόκκινο δίκτυο"
Η Η ΛΑΕ επανειλημμένα έχει επισημάνει ότι η συζήτηση για το εθνικό νόμισμα είναι ακόμα απαγορευμένη. Όμως το εκλαϊκευμένο φυλλάδιο που εξέδωσε δεν έρχεται να προβάλει κάτι το καινούργιο, το οποίο δεν έχει ήδη συζητηθεί. Τα «5 Βήματα της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα», είναι απλές κοινοτοπίες, οι οποίες σε όποιο μέρος του κόσμου και αν συνέβαινε μια παρόμοια νομισματική αλλαγή κάπως έτσι θα γίνονταν τα πράγματα, όπως για παράδειγμα αυτό: «Με νομοθετική διάταξη το ευρώ αποσύρεται και το νέο εθνικό νόμισμα τίθεται σε υποχρεωτική κυκλοφορία. Με βάση το νέο αυτό εθνικό νόμισμα πραγματοποιούνται όλες οι εγχώριες οικονομικές λειτουργίες και συναλλαγές». Αυτές οι διευκρινήσεις είναι εντελώς άχρηστες αφού κανείς δεν πιστεύει πως υπάρχει ο κίνδυνος ότι λαϊκός παράγοντας θα τύπωνε παράνομα “εθνικό νόμισμα” και μετά από μια λαϊκή εξέγερση θα το επέβαλλε δια της λαϊκής (και όχι δια της κρατικής) βίας στις συναλλαγές και στις τράπεζες, ώστε να πάρει μπρος η οικονομία της χώρας και να έρθει η πολυπόθητη “ανάπτυξη”
Στο φυλλάδιο ο πολίτης μπορεί να αντιληφθεί πάνω κάτω τι θα έκανε ο Π. Λαφαζάνης και το επιτελείο του - αν κάποτε αναλάβουν να κυβερνήσουν αυτή την χώρα - για το ζήτημα που το χαρακτηρίζουν ως το κεντρικό για στην πολιτική τους. Όμως αν κάποιος συμφωνήσει με αυτή την πολιτική, δεν μπορεί να αντιληφθεί τι μπορεί να κάνει ο ίδιος για να συμβάλει στην υλοποίησή της εκτός από το να ...ψηφίσει την ΛΑΕ στις επόμενες εκλογές.
Αν όμως έχει απορίες που δεν απαντήθηκαν στο φυλλάδιο, τότε θα πρέπει να διαβάσει το βιβλίο του Γιάννη Τόλιου «Η μετάβαση στο ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ» πληρώνοντας 10 ευρώ από τις τοπικές οργανώσεις της ΛΑΕ. Όμως αν ψάξει στην ελεύθερη αγορά, μπορεί να το βρει και φθηνότερα, τουλάχιστον 1 ευρώ [εδώ].
Από το φυλλάδιο απουσιάζει εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στους όρους της ταξικής πάλης, κάτω απ' τους οποίους μπορεί να υλοποιηθεί η πολιτική πρόταση. Να το κάνουμε λιανά, για να γίνει κατανοητό αυτό που γράφουμε. Ας πάρουμε ενδεικτικά τις παρακάτω προτάσεις από τρία διαφορετικά σημεία του κειμένου του φυλλαδίου:
- Τα ευρώ που κατέχουν οι πολίτες και τα νομικά πρόσωπα μετατρέπονται μέσω των τραπεζών σε εθνικό νόμισμα
- Τα κατεστημένα κέντρα κινδυνολογούν με μια ενδεχόμενη επιλογή υποτίμησης του εθνικού νομίσματος.
- Θα εφαρμοσθεί ουσιαστικός έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων από την χώρα στο εξωτερικό και αντιστρόφως
Οι καταθέτες (δηλαδή οι μικροκαταθέτες, αφού όσοι έχουν τα πολλά έχουν ήδη φροντίσει να να αποσύρουν ή να τα μεταφέρουν στο εξωτερικό) μπροστά σε αυτό ενδεχόμενο της αυτόματης και υποχρεωτικής μετατροπής δεν θα αποσύρουν τις καταθέσεις τους και δεν θ' αδειάσουν τις τράπεζες; Με άδειες τράπεζες, η “εθνικοποίηση” τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει;
Όσοι πολίτες ζουν από τον μισθό τους (αλλά όχι μόνο αυτοί), γνωρίζουν πολύ καλά ότι η υποτίμηση του νομίσματος, θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο το βιοτικό τους επίπεδο. Θα πρέπει να περιμένουν να έρθει η πολυπόθητη “ανάπτυξη” που θα την φέρει το “εθνικό νόμισμα” για να δουν άσπρη μέρα; Κι' άμα δεν έρθει;
Το φυλλάδιο αναγνωρίζει και τα «καλά» των μνημονίων, όπως αυτά που προέκυψαν από τις πολιτικές θέσεις που υποστηρίζει με πάθος ο Σόιμπλε: «Πέραν των πολλών άλλων, θα πρέπει να τονίσουμε ακόμα, ότι, μετά από πολλά χρόνια, το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας, κυρίως λόγω μνημονιακών πιέσεων, είναι ισοσκελισμένο ή και πλεονασματικό. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα του εθνικού νομίσματος θα μπορεί, με τις συναλλαγματικές εισπράξεις που θα αποκομίζει από τις εξαγωγές της, το τουριστικό συνάλλαγμα και σειρά άλλων συναλλαγματικών εσόδων, να αποπληρώνει όλες τις εισαγωγές που πραγματοποιεί στα σημερινά επίπεδα.»
Όμως τα μνημόνια έφεραν και άλλα “καλά” σύμφωνα με το φυλλάδιο, για τα οποία μάλιστα προτείνει και πιο σκληρή εφαρμογή τους, αλλά δεν τα κατονομάζει: Είναι τα “capital controls” που επιβλήθηκαν μαζί με το 3ο και “αριστερό” μνημόνιο. Αναφέρονται με την ελληνική τους ονομασία “έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων” συνοδεύονται από την εκτίμηση ότι δεν είχαν ουσιαστική εφαρμογή...
Όμως υπάρχουν και κάποια άλλα εξίσου κρίσιμα θέματα για την εφαρμογή μιας πολιτικής για την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, για τα οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά, όπως το πλαστικό χρήμα και τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Τουλάχιστον γιαυτά τα ζητήματα θα έπρεπε να συμβουλευθούν τον Γιάνη Βαρουφάκη...
Εκείνο που καταλαβαίνει ο απλός πολίτης αυτής της χώρας είναι ότι το καθοριστικό ζήτημα δεν είναι το “εθνικό νόμισμα” αλλά η διευθέτηση του χρέους. Αν δεν υπάρξει «διαγραφή χρέους» (είτε με συναίνεση, είτε με μονομερείς ενέργειες) τότε η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα είναι ...κόλαση.
Ευνόητο είναι ότι χωρίς διαγραφή του χρέους, δεν πρόκειται να γίνει καμία ανατροπή. Επίσης από μόνο του το Ευρώ, δεν αποτελεί αιτία χρεωκοπίας της χώρας. Απαιτείται και η έξοδος από την Ε.Ε., η οποία ευθύνεται αποκλειστικά για την βιομηχανική και γεωργοκτηνοτροφική ερήμωση της χώρας μας
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Για την «βιομηχανική και γεωργοκτηνοτροφική ερήμωση της χώρας μας» δεν ευθύνεται ευθύνεται αποκλειστικά η ΕΕ. Ευθύνεται κυρίως το ελληνικό κράτος και οι ντόπιοι καπιταλιστές, οι οποίοι δεν βγήκαν χαμένοι από την κρίση, αντίθετα κάποιοι απ' αυτούς (μικροί και μεγάλοι) μάλιστα επεκτείνουν την δραστηριότητές τους στο εξωτερικό. Ο “ελληνικός καπιταλισμός καλά κρατεί. Επίσης αν η βιομηχανία και η γεωργοκτηνοτροφία είχαν αναπτυχθεί, ποιός εγγυάται ότι δεν θα είχαμε σήμερα μισθούς της πείνας, όπως στην Κίνα που οι παραγωγικές δραστηριότητες αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς;
Διαγραφή2. Το «χρέος» με τις πολιτικές των μνημονίων ήταν αυτό που επέβαλλαν στην χώρα μας την σημερινή κρίση, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από μια βίαιη επέκταση της καπιταλιστικής σχέσης στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό (τάση διάλυσης και περιορισμού των “μικρομεσαίων” και γενίκευση της σχέσης εργάτης/μισθωτός - καπιταλιστής ). Πρόκειται για ένα καπιταλιστικό “εκσυγχρονισμό” ο οποίος εντάσσει στο κύκλο κυκλοφορίας του κεφάλαιου τομείς και δράσεις της οικονομίας που δεν ήταν αποδοτικοί για την κερδοφορία του. Έχεις σπίτι ή οικοπεδάκι που κάθεται στην ησυχία του και δεν παράγει «υπεραξία», τότε θα πληρώσεις φόρο ή θα το πουλήσεις για να το πάρει κάποιος άλλος και να το εκμεταλλευτεί. Είσαι ελεύθερος επαγγελματίας; Θα πρέπει να γίνεις μισθωτός σε μια εταιρεία (καπιταλιστική επιχείρηση), αλλιώς δεν θα μπορείς να επιβιώσεις από τους φόρους που θα πληρώνεις. Υπάρχει κρατική περιουσία και κοινωνικές παροχές που δεν παράγουν “υπεραξία”, θα πρέπει “ιδιώτες” να αναλάβουν την διαχείρισή τους.