Το έθνος της αριστεράς

Αναδημοσίευση από το —Nomadic universality

του Άκη Γαβριηλίδη

Καθ’ όλο τον εικοστό αιώνα, διεξήχθησαν παθιασμένες συζητήσεις για το λεγόμενο «εθνικό ζήτημα», για το τι είναι «το έθνος» (συνήθως με οριστικό άρθρο στον ενικό), ποια η ουσία του, ποια πρέπει να είναι η στάση της αριστεράς απέναντι σε αυτό, και άλλα μεταφυσικά ερωτήματα.

Στο παρόν σημείωμα, δεν σκοπεύω να ξανανοίξω τα ζητήματα αυτά. Χρησιμοποιώ στον τίτλο τον όρο «έθνος» για να υπονοήσω κάτι διαφορετικό: όχι τη στάση της αριστεράς απέναντι στη φαντασιακή κοινότητα του έθνους, αλλά τη φαντασιακή ιδέα ότι η ίδια η αριστερά αποτελεί μια διακριτή κοινότητα, ένα οιονεί χωριστό έθνος-κράτος (εν κράτει) μέσα στην υπόλοιπη κοινωνία, για το οποίο ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά.

Την ιδέα αυτή δεν την προβάλλει και δεν την διακηρύσσει ρητά κανείς ως δική του, εμπράκτως όμως την ακολουθούν πολλοί, με ποικίλες πολιτικές προτιμήσεις και διαθέσεις, άλλοτε φιλικές και άλλοτε εχθρικές προς την αριστερά ή κάποια εκδοχή της. Ας πούμε, την ακολουθεί από την πρώτη της φράση μια έκκληση συλλογής υπογραφών που δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουνίου 2015 στο διαδίκτυο με τίτλο Οι κόκκινες γραμμές υπάρχουν όταν τηρούνται:

Μια διαφορετική μηχανοκίνητη παρέλαση της 28ης Οκτώβρη 2015

Το σύντομο καλοκαίρι του «Όχι» και η επίμονη ανακατασκευή του «εμείς» της ρήξης

Το Περιοδικό, RedNotebook, Eκτός Γραμμής, Rproject και The Cricket στις 2 Οκτωβρίου, στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων μια εκδήλωση με θέμα "Το σύντομο καλοκαίρι του «Όχι» και η επίμονη ανακατασκευή του «εμείς» της ρήξης”. Αν δεν δεν είσασταν εκεί στις 2 Οκτώβρη, μπορείτε να δείτε τις τοποθετήσεις/παρεμβάσεις των ομιλητών σε video, εδώ:

ToΕμείς ΤηςΡήξης

«Θα κατακλύσουμε την Αθήνα», λένε οι αγρότες

Αναδημοσίευση από το "ΕΡΤopen"

Στον κόμβο της Κουλούρας, εξακολουθούν να βρίσκονται με τα τρακτέρ και τα αγροτικά τους οχήματα αγρότες και κτηνοτρόφοι της Βόρειας Ελλάδας -από την Πρωτοβουλία Αγροτών και την Πανελλήνια Ένωση Κτηνοτρόφων. Χωρίς να προκαλούν προβλήματα στην κίνηση των οχημάτων επί της Εγνατίας, διαμαρτύρονται για τα μέτρα που προωθούνται σε ασφαλιστικό και φορολογία.

Ο επικεφαλής του Αγροτικού Συλλόγου Βέροιας Τάσος Χαλκίδης δήλωσε ότι την Πέμπτη αντιπροσωπεία του μπλόκου θα κατέβει στην Αθήνα προκειμένου να γίνει συνάντηση με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη.

Ο Τ. Χαλκίδης ανέφερε ότι το μπλόκο της Κουλούρας ενισχύεται συνεχώς, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «μέχρι και από τα Ιωάννινα έχουν έρθει συνάδελφοι με τα αγροτικά τους οχήματα».

Ένα ντοκιμαντέρ που «δεν πρέπει» να δείτε...

Σε ένα παλαιότερο κείμενό μας (GREXIT: Παλάτι στην άμμο...) γράφαμε:

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, το GREXIT. Για τους πολλούς είναι το φόβητρο που θα αποτελειώσει την καταστροφή της χώρας. Για κάποιους άλλους είναι η ελπίδα για ν' ανοίξει ο δρόμος προς την "εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση" της χώρας. Τόσο αυτοί οι φόβοι, όσο και οι ελπίδες με την επιστράτευση της “επιστήμης” της οικονομίας , “εκλογικεύονται” μέσα από την κατασκευή μιας σειράς μύθων – κοινών σε όλους τους πολιτικούς χώρους - που κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή. Κοινό στοιχείο που διαπερνά όλους αυτούς τους μύθους ως κόκκινη κλωστή, τους σηματοδοτεί ιδεολογικά και τους μετατρέπει σε εργαλεία πολιτικής προπαγάνδας, είναι η λεγόμενη “ρήξη”. Σε μερικές βασικές πλευρές αυτής σηματοδότησης έχουμε αναφερθεί εδώ:

Το φαντασιακό της “ρήξης” ως πολιτική απάτη

συντονισμός δράσεων ένάντια στην υφαρπαγή της πρώτης κατοικίας

Μια πρωτοβουλία για τον συντονισμό δράσεων ενάντια στην υφαρπαγή της πρώτης κατοικίας εδώ:

STOP ΣΤΗΝ ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

αποχαιρετισμός

δύο θεωρίες για τη σωτηρία.

Αναδημοσίευση από το "βυτίο"

δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω γνώση, δεν έχω συγκρότηση. Μ’ αρέσει να γενικεύω και να ισοπεδώνω. Δεν γράφω πολιτικά κείμενα. Τα παρακάτω δεν επιδέχονται σοβαρή συζήτηση.

Όπου αριστερά= η επίσημη αριστερά, όχι οι άνθρωποί της.

***

Κάντε μια βόλτα σ ‘ένα δημόσιο νοσοκομείο, εκεί κατά τις 9 το βράδυ.

Έχει καταλάβει η αριστερά ότι το ελληνικό κράτος έχει καταρρεύσει σχεδόν ολοκληρωτικά; Αν ναι, έχει επηρεάσει σε κάτι τη σκέψη της, την οπτική της και την (όποια) πρότασή της αυτή η διαπίστωση. (ή η εθνικοποίηση τραπεζών/διαγραφή χρέους/παραγωγική ανασυγκρότηση είναι ο παπάς που θάβει όποιον βρει μπροστά του). Έχει καταλάβει η αριστερά ότι η κοινωνία επίσης έχει καταρρεύσει;

Μιλάω πάντα για την αριστερά εκτός κυβέρνησης. Η άλλη δεν μας απασχολεί, πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει τίποτα να πεις. Άλαλα τα χείλη των τηλεθεατών.

ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ

Τα μείζονα θέματα της συγκυρίας, τα οποία προκύπτουν από τη γενικευμένη επίθεση της κυβέρνησης εναντίον των λαϊκών τάξεων, είναι το ασφαλιστικό, το αγροτικό και η υφαρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας. Πάνω σ’ αυτά πρέπει να δημιουργηθούν ή να στηριχθούν υπαρκτά κινήματα αντίστασης. Το κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνει στοιχεία για τη διατύπωση θέσεων στο θέμα της υφαρπαγής της ιδιωτικής περιουσίας, όπου οι ασκούμενες πολιτικές θα πλήξουν δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες, με στόχο να συγκροτηθεί άμεσα κίνημα ενημέρωσης και σχετικών δράσεων.

της Ελένη Πορτάλιου

Ενημέρωση και εκτιμήσεις για άμεση δράση 

1. Η τροποποίηση του Κώδικα Δεοντολογίας του ν.4224/2013 (ΦΕΚ 2219, 15/10/2015) ενεργοποιεί την απαίτηση των τραπεζών προς τους δανειολήπτες για συμμόρφωση προς τους κανόνες εξόφλησης των οφειλών τους, επί ποινή υφαρπαγής περιουσιακών τους στοιχείων, ακόμα και της προστατευόμενης μέχρι πρότινος, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρώτης κατοικίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Καθημερινής (Ευγενία Τζώρτζη, 19/10/2015) περισσότερες από 1,5 εκατομμύριο είναι οι καθυστερούμενες, πάνω από 1 μήνα, οφειλές προς τις τράπεζες από μικρά επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες (300.000 περίπου δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, 700.000 περίπου δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων, 500.000 οφειλές πιστωτικών καρτών και 100.000 περίπου δανειολήπτες μικρών επιχειρηματικών δανείων). Εν ολίγοις, η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών τάξεων χρωστά και πολλοί δεν μπορούν λόγω φτωχοποίησης να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους, ακόμη και αν αυτά ρυθμιστούν.

Εικόνες από την συγκέντρωση της ΛΑΕ στο cine κεραμεικός

(κλικ στην φωτογραφία για περισσότερες)

Παναγιώτης Λαφαζάνης: “ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΕΛΘΕΙΝ...”

ένα σχόλιο, με αφορμή την:

ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, CINE ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/10 7Μ.Μ.  

 Με την εκδήλωση τον Κεραμεικό ξεκινάει η οργανωτική ανασυγκρότηση του εκλογικού σχήματος που κατέβηκε στις εκλογές με το όνομα ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμως πολιτική ανασυγκρότηση δεν προβλέπεται, αφού η πολιτική ταυτότητα θεωρείται δεδομένη και είναι αυτή που καταγράφτηκε στα προεκλογικά ντοκουμέντα. Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ που οικοδομήθηκε “από τα πάνω” με την μορφή ενός ψηφοδελτίου μπροστά στις εκλογές του Σεπτέμβρη, τώρα συνεχίζει να οργανώνεται με τον ίδιο τρόπο ως “πολιτικό μέτωπο”, ακολουθώντας το πρότυπο του πρώιμου ΣΥΡΙΖΑ των “συνιστωσών”.

Σε αυτή την διαδικασία συγκρότησης, τον ηγεμονικό ρόλο του ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ έχει τώρα αναλάβει το αριστερό ρεύμα. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ η ΛΑΕ ξεκίνησε μια μια άτυπη “τριμερή ηγεσία” (Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου, Γλέζος), στην εκδήλωση, όπως αναφέρει η ανακοίνωση - κάλεσμα “θα μιλήσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής του Μετώπου της Λαϊκής Ενότητας”.

Τα capital controls και οι πιθανές επιπτώσεις ενός GREXIT

Αναδημοσίευση από το "The Press Project"

του Κωνσταντίνου Γαβριηλίδη

Μετά τη δημοσίευση του Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα του Κώστα Λαπαβίτσα, όπως το δημοσίευσε το ThePressProject,σήμερα δημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του Κ.Γαβριηλίδη στο πλαίσιο της σταθερής μας πρότασης να συζητηθούν σε βάθος όλα τα οικονομικά ενδεχόμενα.

Στις 13 Οκτωβρίου παρουσιάστηκε μια έκθεση από την Εθνική Τράπεζα με τίτλο : «Ερμηνεύοντας τις αντοχές στους ελέγχους κίνησης κεφαλαίων ». Η έκθεση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί αυτά που συνέβησαν το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου μπορούν να εκληφθούν ως μια πρώτη προσομοίωση στην πράξη ενός GREXIT.

Συγκεκριμένα, ο έλεγχος κίνησης κεφαλαίων –capitalcontrols – ο οποίος επιβλήθηκε μετά την αναταραχή που προκάλεσε η ανακήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου και έφερε την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αποτελεί ένα «έξοχο» παράδειγμα για την πιθανή συμπεριφορά της ελληνικής οικονομίας σε περίπτωση εξόδου από την €-ζώνη καιεπιστροφής σε εθνικό νόμισμα.

Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω ένα γρήγορο τεστ της πρότασης που παρουσίασε ο Κώστας Λαπαβίτσας με τον ΧάινερΦλάσμπεκ στο «Σχέδιο Κοινωνικής Αλλαγής και Εθνικής Ανασυγκρότησης για την Ελλάδα» και δημοσιοποίησε πρόσφατα το ThePressProject, αντιπαραβάλλοντας τις εκτιμήσεις του με τις πρόσφατες αντιδράσεις της ελληνικής οικονομίας,όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην έκθεση της Εθνικής Τράπεζας.

Κατά του σταλινισμού, σε κάθε του μορφή

(Σειρά: Κριτική στα κομμουνιστικά ρεύματα – αριθμός 1, Οκτώβριος 2015)

Αναδημοσίευση από το "pandiera.gr"

του  Δημήτρη Μπελαντή

Εισαγωγή

Το παρόν κείμενο αποτελεί το πρώτο μέρος μιας συνολικότερης προσπάθειας του γράφοντος να παρουσιάσει κριτικά τα βασικά ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος στον 20ο και τον 21ο αιώνα, του τμήματος δηλαδή της Αριστεράς, το οποίο αναφέρθηκε πρακτικά ή και μόνο ρητορικά στην ανατροπή του καπιταλισμού και στον μαρξισμό. Δεν συμπεριλαμβάνεται η κλασική σοσιαλδημοκρατία, λόγω της σαφούς ρήξης της μετά το 1945 με τον μαρξισμό, αν και θα γίνουν ορισμένες αναφορές στα αριστερά σοσιαλιστικά ρεύματα που ως αργά κράτησαν μια σχέση με τον μαρξισμό (π.χ. Σ.Κ. Γαλλίας).

Η στιγμή επιλογής δεν είναι πολιτικά τυχαία: μετά από μια σημαντική ήττα της αντιμνημονιακής Αριστεράς, όπως το τέλος του πειράματος ΣΥΡΙΖΑ, χρειάζεται ένας βαθύς αναστοχασμός πάνω στην πορεία όλων ανεξαιρέτως των ρευμάτων του ΚΚ και του μαρξισμού καθώς και μια βαθειά επίγνωση των συνεισφορών αλλά και των μεγάλων ανεπαρκειών καθενός από αυτά στην προοπτική μιας συνθετικής προσπάθειας. Χρειάζεται μια πιο στρατηγική αποτίμηση της Αριστεράς και όχι απλώς ένα μπάλωμα πληγών και τακτικών προβλημάτων και οργανωτικών ολιγωριών. Χρειάζεται, κοντολογίς, να βάλουμε τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων και να σκεφτούμε πιο στρατηγικές επανατοποθετήσεις και αναστοχασμούς. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας θα ασχοληθώ:

Εικόνες από το συλλαλητήριο ενάντια στο πολυνομοσχέδιο του γ' μνημονίου

4ο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας & Συνεργατικής Οικονομίας, 16 έως τις 18 Οκτωβρίου

Μέλη διαφόρων δικτύων αλληλεγγύης, συνεργατικών πρωτοβουλιών και καινοτόμων δομών στην Ελλάδα οργανώνουν, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, 

το Φεστιβάλ Αλληλέγγυας & Συνεργατικής Οικονομίας, 

το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα από τις 16 έως τις 18 Οκτωβρίου 2015 στο Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Φέτος θέλουμε να περάσουμε αποκλειστικά στην πράξη και να αναδείξουμε αξιόλογες πρακτικές με στόχο να εμπνεύσουμε την κοινωνία και να αποδείξουμε ότι υπάρχουν εκείνες οι εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Θέλουμε να ανοιχθούμε περισσότερο προς την κοινωνία και να φωνάξουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα μας “Ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός» και αναγκαίος περισσότερο από κάθε αλλη φορά!

Ένας κόσμος που στηρίζεται στη δημιουργία, στην αυτάρκεια, στη βιωσιμότητα και στην αλληλεγγύη.

ΕΤΕ: Επιχειρήσεις και νοικοκυριά είχαν προετοιμαστεί για τα capital controls

Τον Ιούλιο είχαμε σχολιάσει εδώ: Ο “συνωμότης” λαός έχει εφαρμόσει το πιο αποτελεσματικό σχέδιο ενάντια στις πολιτικές των επιτελείων του νεοφιλελευθερισμού...  την μυωπική πολιτική της παραδοσιακής Αριστεράς που επικεντρώνεται σε μια κρατική διαχείριση του νομίσματος, υποτιμώντας την σχετική αυτονομία αλλά και την ιδιαίτερη σημασία που έχει ζήτημα των τραπεζών, οι οποίες ήταν τα "τάνκς" του νεοφιλελευθερισμού για την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών. Τρεις μήνες μετά, η Εθνική Τράπεζα έρχεται να περιγράψει πως ακριβώς η "λαϊκή πρωτοβουλία"  λειτούργησε απέναντι στα capital controls

Αναδημοσίευση από το "ΒΗΜΑ"

Μεγάλο τμήμα των νοικοκυριών και επιχειρήσεων είχαν έγκαιρα προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσουν τις βραχυπρόθεσμες πιέσεις από την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων.

Τούτο επισημαίνει σε ανάλυσή της η Εθνική Τράπεζα, αποδίδοντας σε αυτήν την παράμετρο τη μικρότερη του αναμενόμενου ύφεση της ελληνικής οικονομίας μετά τα capital controls.

Οι οικονομολόγοι της τράπεζας αναμένουν ότι το ΑΕΠ της χώρας θα μειωθεί κατά -1,3% ετησίως το 2015 (έναντι πρόβλεψης του προγράμματος για ύφεση -2,3% το 2015), με την ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ για το 2016 να διαμορφώνεται στο -1,2%.

«Ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας σκληραγωγημένος από την πολυετή οικονομική κρίση, έχοντας βιώσει περιόδους όξυνσης της αβεβαιότητας αλλά και την πρόσφατη εμπειρία των κεφαλαιακών ελέγχων στην Κύπρο, είχε αρχίσει να προβαίνει ήδη, από τα τέλη του 2014, σε προληπτικές κινήσεις με σκοπό να περιορίσει τις επιπτώσεις της αβεβαιότητας και των ελέγχων, στη λειτουργία του και στη δυνατότητά του να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση στα αποθέματα ρευστότητας του» τονίζει η Εθνική Τράπεζα σε ανάλυσή της.

Σε αυτό το πλαίσιο, σημειώνει πως συνέβησαν τα εξής, που περιόρισαν τις αρνητικές επιπτώσεις των capital controls:

Νέο πολιτικό περιβάλλον, νέες απαιτήσεις

Αναδημοσίευση από το "REDNotebook"

του Ανδρέα Καρίτζη

Μετά τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά κυρίαρχος. Χωρίς ουσιαστικούς εξωτερικούς πολιτικούς περιορισμούς (π.χ. ανάγκη συγκυβέρνησης με τα κόμματα του ΝΑΙ, ισχυρή αντιμνημονιακή αντιπολίτευση), καλείται να κυβερνήσει σε ένα δύσβατο περιβάλλον που εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες (πιστωτές, προσφυγικό κ.ο.κ.), και σε ένα πλαίσιο όπου η κοινωνική δυσαρέσκεια θα εντείνεται λόγω των συνεπειών της συμφωνίας: ο διακηρυγμένος στόχος του παράλληλου προγράμματος είναι ο μετριασμός αυτής της τάσης. Αν εμφανιστούν προβλήματα, π.χ. κατά την εφαρμογή της συμφωνίας ή σχετικά με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις στο προσφυγικό ζήτημα, είναι πιθανό η κυβέρνηση να εισέλθει εκ νέου σε μια φάση αστάθειας. Ενδέχεται να δούμε διεύρυνση ή αλλαγή του κυβερνητικού συνασπισμού με συστημικά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει πλέον την προσφυγή σε εκλογές ως μέσο διατήρησης της αυτονομίας του από τα παραδοσιακά συστημικά κόμματα.

Όπισθεν ολοταχώς στον σχεδιασμό για τα σκουπίδια

της Δέσποινας Σπανούδη,

μέλους της ΠΡΩΣΥΝΑΤ 

(Πρωτοβουλία Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμάτων)

Την περασμένη Πέμπτη, επικυρώθηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, ο νέος σχεδιασμός για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Σχεδιασμός, τρόπος του λέγειν. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται παρά για ένα αναμάσημα προβλέψεων του Εθνικού Σχεδιασμού και μάλιστα επιλεκτικά, με βασικές τομές να απουσιάζουν. Το έλλειμμα σχεδιασμού στον Περιφερειακό Σχεδιασμό, είναι τόσο προφανές ώστε τόσο η περιφερειάρχης όσο και οι συνεργάτες της αναφέρουν ότι το επόμενο διάστημα θα γίνουν οι αναγκαίες εξειδικεύσεις και θα ενσωματωθούν παρατηρήσεις που κατατέθηκαν στη διαδικασία της διαβούλευσης. Εντελώς ασυνήθιστη μεθοδολογία θα σκεφτεί κανείς. Πρώτα εγκρίνουμε τον σχεδιασμό και μετά τον ξανασχεδιάζουμε. Μέχρι να συμβούν – αν συμβούν – αυτά, ο χρόνος θα περνάει αμείλικτα και η απραξία είναι ο καλύτερος σύμμαχος των από μηχανής σωτήρων, που στην χώρα μας εμφανίζονται συνήθως με τη μορφή του Μπόμπολα και άλλων ευαγών κατασκευαστικών ιδρυμάτων.

Υπήρχε άλλη λύση ή μήπως και η περιφερειακή αρχή έπεσε στην παγίδα της φιλοσοφικής αναζήτησης «ΤΙΝΑ κάνουμε;» στην οποία η δημοφιλής απάντηση: «Τίποτα. Το φρονιμότερο», έχει δοθεί εδώ και χρόνια από κάποιον που περίμενε τον Γκοντό.  

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ: Καταργούνται μετά από 118 χρόνια ζωής στην Ελλάδα

Τέλος λοιπόν και ο θεσμός των περίπτερων στην Ελλάδα. Κάθε περιπτερούχος που βγαίνει στην σύνταξη θα κλείνει και την επιχείρηση, αφού με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, τα περίπτερα καταργούνται. Σύμφωνα με την πρόταση που κατέθεσε το υπουργείο ανάπτυξης για τις διατάξεις των περιπτέρων που αφορούν τις μισθώσεις, η άδεια δεν θα μπορεί να μεταβιβαστεί μετά τον θάνατό του κατόχου, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να κλείνει οριστικά.

Σίγουρα τα περίπτερα είναι μια ιδιαίτερη ελληνική πρωτοτυπία, η οποία σχετίζεται με μια μορφή κοινωνικής πολιτικής του ελληνικού κράτους απέναντι σε ανθρώπους που που είχαν δώσει σημαντικό κομμάτι της ζωής τους για την χώρα και δεν είχαν τα μέσα για να επιβιώσουν.

Η Αέναη Υπόσχεση για μια Ερχόμενη Δημοκρατία

Το κεντρικό ερώτημα είναι: Πώς μπορούμε να αλλάξουμε ουσιαστικά τις υπάρχουσες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες και ταυτόχρονα να πειραματιστούμε με νέες μορφές δημοκρατικής αυτοκυβέρνησης, οι οποίες προηγουμένως ήταν αδιανόητες;

Ένα απόσπασμα από το κείμενο της Ίζαμπελ Λόρευ:

Κρίση, επισφάλεια, κινήματα «παροντικής δημοκρατίας». Το «άλμα της τίγρης» (Βάλτερ Μπένγιαμιν)

Οι σημερινές κρίσεις της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας είναι μέρος της παράδοσης της αστικής μορφής της δημοκρατίας και των αδιεξόδων που την συγκροτούν. Ένα από αυτά τα αδιέξοδα προκύπτει από τον συστατικό διαχωρισμό μεταξύ του κράτους από τη μία πλευρά και της κοινωνίας (των πολιτών) από την άλλη. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν πρέπει να διαχωρίζεται από την κρατική υπόσταση και ακριβώς υπ' αυτή την έννοια θεωρείται «πολιτική δημοκρατία», η οποία είναι αποκομμένη από την κοινωνία, από όλους όσους υποτίθεται ότι εκπροσωπούνται· σ΄ αυτό το θέμα ήδη ο Μαρξ είχε ασκήσει κριτική στον Χέγκελ. Από το διαχωρισμό μεταξύ του Πολιτικού και του Κοινωνικού, που θεωρείται ως αναγκαίος πολιτικός καταμερισμός της εργασίας στην αστική φιλελεύθερη δημοκρατία, γεννάται το αδιαμφισβήτητο γεγονός της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Η αστική δημοκρατία είναι λοιπόν παγιδευμένη σε ένα ακόμη αδιέξοδο: η αντιπροσώπευση είναι πάντα απο-κλειστική (exclusive), η φιλοδοξία για ισότητα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με αυτό το εργαλείο, η ανισότητα είναι συστατικό στοιχείο. Η πλήρης συμμετοχή μπορεί να γίνει κατανοητή μόνον ως ένα μελλοντικό telos, ως μια αέναη επέκταση των δικαιωμάτων συμμετοχής, τα οποία πρέπει να κατακτηθούν με αγώνα. Η ανεκπλήρωτη υπόσχεση για την ερχόμενη δημοκρατία, για τον εκδημοκρατισμό που μετατίθεται αέναα στο μέλλον, είναι η βάση γι' αυτή την πολιτική δημοκρατία, την διαχωρισμένη από την κοινωνική.

-Πρώτη φορά Αριστερά! -Δεύτερη φορά Αριστερά!

Αναδημοσίευση από το "πιτσιρίκος"

Δεν κατάλαβα πώς ακριβώς ξεκίνησε αλλά, στην παρέα μου, δεν λέμε πια τις γνωστές βρισιές μεταξύ μας. Τις καταργήσαμε. Λέμε άλλες.

Τώρα πια, όταν θέλουμε να βρίσουμε, λέμε «πρώτη φορά αριστερά».

Δηλαδή, σου λέει ο άλλος κάτι που δεν σου αρέσει και εσύ του λες «πρώτη φορά αριστερά!».

Βέβαια, υπάρχει και πιο χοντρή βρισιά: το «δεύτερη φορά αριστερά».

Βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά: Διαδηλώνουν κατά της πολιτικής που στηρίζουν στην Βουλή

Στην κινητοποίηση ενάντια στην παραχώρηση εκτάσεων του Δημοσίου από τον ΟΛΠ που συνοδεύει την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου της εταιρείας, παρόντες ήταν και μάλιστα στην πρώτη γραμμή της διαδήλωσης βουλευτές… του κυβερνώντος κόμματος. Δηλαδή, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η Εύη Καρακώστα και η Ελένη Σταματάκη -που διακρίνονται στις φωτό- διαδήλωσαν κατά της κυβέρνησης που στηρίζουν στην Βουλή και κατά των αποφάσεων που ψήφισαν!!

(από [εδώ])

Λαϊκή Ενότητα: όπισθεν ολοταχώς!

Χθες η Λαϊκή Ενότητα καλούσε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον κουρδικό και τούρκικο λαό. Όμωςς το Σάββατο δεν απεύθυνε ανάλογο κάλεσμα για την συγκέντρωση ενάντια στις ληστρικές συμφωνίες TTIP CETA TiSA. Ούτε καν  ένα κάλεσμα για την συμμετοχή στην πανευρωπαΪκή συλλογή  υπογραφών, ,ούτε καν ένα σχόλιο όπως αυτό του Γ. Βαρουφάκη στο twetter:

Το ερώτημα γιατί το Πολίτμπιρο της ΛΑΕ είχε αυτή την στάση, το αφήνουμε να το απαντήσουν οι αναγνώστες μας...

Τα πολιτικά ανακοινωθέντα της ΛΑΕ εκπορεύονται και υπογράφονται από το “Γραφείο τύπου”. Αυτό το απρόσωπο όργανο είναι το “πολιτικό κέντρο” που εκφράζει τον δημόσιο λόγο της Λαϊκής Ενότητας. Για τα άλλα δύο “καθοδηγητικά” όργανα της ΛΑΕ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι βρίσκονται σε βαθιά ...παρανομία! Ούτε καν η σύνθεσή τους δεν έχει ανακοινωθεί δημόσια για να γνωρίζουμε ποιοί τα απαρτίζουν, ούτε πως λαμβάνονται οι αποφάσεις.

ΗΠΑ: Κερδοφόρες επιχειρήσεις οι start-up ινδικής κάνναβης

Αποποινικοποίηση

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Με τον ομοσπονδιακό νόμο της Αμερικής να συνεχίζει να μαίνεται κατά της απαγόρευσης της μαριχουάνας και τεχνολογικοί κολοσσοί, όπως η Google και η Apple να προσπαθούν να αντισταθούν στις σειρήνες της, η μαριχουάνα παραμένει «δυναμίτης» στις αγορές των ΗΠΑ.

Τέσσερις είναι μέχρι στιγμής οι πολιτείες που έχουν νομιμοποιήσει την πώληση και την κατοχή κάνναβης και για ψυχαγωγική, πέρα από ιατρική, χρήση, το Κολοράντο, το Όρεγκον, η Αλάσκα και η Ουάσινγκτον, ενώ η αποποινικοποίηση της και σε άλλες πολιτείες είναι πλέον σοβαρό ενδεχόμενο.

Επιχειρηματίες, επενδυτές, ακαδημαϊκοί ερευνητές, αλλά και ψηφοφόροι, ομόφωνα φαίνεται να πιστεύουν ότι η καθολική νομιμοποίηση του ναρκωτικού σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ είναι προ των πυλών.

Η αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ κινδυνεύει

Την Τρίτη, 13 Οκτώβρη, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων), στην Ανοιχτή Συνέλευση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης,

Η αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ βρίσκεται σε κίνδυνο. Στις 26 Νοέμβρη ξεκινάει στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η διαδικασία εκποίησης των οικοπέδων στα οποία βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της μέσωπλειστηριασμού. Η προοπτική αυτή θα ήταν καταστροφική για την πορεία του αγώνα, ο οποίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το χώρο του εργοστασίου, τόσο ζωτικά για τη συνέχιση της παραγωγής, όσο και γιατί ένα από τα βασικά προτάγματα του εγχειρήματος είναι: Δεν φεύγουμε από όσα μας ανήκουν- Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών - Η παραγωγή στην κοινωνία.

Καλούμε όλους/ες τους/τις αλληλέγγυους/ες, τους εργαζόμενους και την κοινωνία, καθεμιά και καθέναν που αντιλαμβάνεται τη ΒΙΟΜΕ ως δικό του αγώνα να σταθεί στο πλάι της. Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να πάρει το εργοστάσιο από τους εργάτες και την κοινωνία, γιατί σε αυτούς ανήκει. Θα μας βρουν απέναντι τους σε έναν αγώνα μέχρι τέλους.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ

Σύνταγμα, 10-10-2015

της Ελένης Πορτάλιου

Χωρίς να έχει ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος για τον χαρακτήρα του πολιτικού φορέα και χωρίς να υπάρχουν δημόσιες τοποθετήσεις από όλες τις πλευρές δημιουργούνται με πράξεις και παραλείψεις φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του. Αυτές οι πρακτικές, δοκιμασμένες από το παρελθόν, έχουν αποδειχθεί ατελέσφορες. Υποθέτοντας ότι η συζήτηση δεν έχει εξαντληθεί αλλά τώρα αρχίζει καταθέτω δημόσια τη δική μου συμβολή

Να συζητήσουμε για να δημιουργήσουμε

ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ

με τη μέθοδο της κριτικής/αυτοκριτικής μέσα στην ιστορία

και της ανταπόκρισης στις ανάγκες των λαϊκών τάξεων σήμερα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η συζήτηση για τον χαρακτήρα του πολιτικού φορέα, που θα δημιουργηθεί με πρωτοβουλία της Λαϊκής Ενότητας και φιλοδοξία να συγκεντρώσει ευρύτερες δυνάμεις, έχει ήδη ξεκινήσει. Παρακινείται από την ειλικρινή αγωνία του κόσμου που αντέδρασε στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και πήρε μέρος στο εγχείρημα της ΛΑΕ, έχοντας ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν, σοβαρά ερωτήματα αλλά και ελπίδες για το μέλλον.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε ποσοστό 27% στις εκλογές του 2012 υπήρξε μία σύντομη, καθόλου στοχαστική, συζήτηση για το νέο κόμμα, που έλαβε την οριστική του μορφή στο ιδρυτικό συνέδριο τον Ιούνιο του 2013. Είχα καταθέσει τότε ένα εκτενές κείμενο με τίτλο «Για ένα μαζικό, δημοκρατικό αριστερό κόμμα», το οποίο δημοσιεύτηκε στην Ίσκρα (4/7/2012) και στα Ενθέματα της Αυγής (15/7/2012), από το οποίο αντλώ βασικά στοιχεία της επικαιροποιημένης προσέγγισης ενός μαζικού, δημοκρατικού αριστερού πολιτικού φορέα σήμερα.

Η μορφή της πολιτικής οργάνωσης δεν μπορεί να συζητηθεί σοβαρά χωρίς αναφορές στη θεωρία/ες του κράτους και την ιστορία (ιστορικότητα των μορφών, ιστορική συγκυρία). Το λεγόμενο οργανωτικό ζήτημα δεν πρέπει να τίθεται ως ένα σύνολο κανονιστικών ρυθμίσεων που τακτοποιούν σχέσεις μεταξύ τάσεων και ομάδων, οι οποίες ήδη συμμετέχουν ή θα συμμετάσχουν στη νέα Λαϊκή Ενότητα.

Κάποιος Πανος Ρήγας ορίστηκε γραμματέας στο κόμμα του Τσίπρα

Νέος γραμματέας του κόμματος ορίστηκε ο Παναγιώτης Ρήγας, ο οποίος ήταν και ο μοναδικός υποψήφιος και συμπληρώθηκαν και αυξήθηκαν οι θέσεις στην πολιτική γραμματεία. Δημοσιεύουμε τα ονόματα όσων τοποθετήθηκαν σε αυτό το όργανο για να διεκπεραιώσουν τις κομματικές τους δεσμεύσεις  απέναντι στις μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ

1) ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΛΕΞΗΣ
2) ΡΗΓΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3) ΓΟΛΕΜΗΣ ΧΑΡΗΣ
4) ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
5) ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΑΣΟΣ
6) ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
7) ΚΟΤΣΑΚΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
8) ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΝΟΣ

Κάλεσμα, σήμερα Σάββατο 10 Οκτωβρίου ενάντια στις ληστρικές συμφωνίες TTIP CETA TiSA

Συγκέντρωση στην Αθήνα το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015 στο Σύνταγμα. 

Aπό τις 10 έως τις 17 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθούν πορείες, μαζικές διαδηλώσεις και οργανωμένες τοπικές δράσεις σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ενάντια στις συμφωνίες TTIP (Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέσης, μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ), TPP (Διηπειρωτική Εταιρική Σχέση, μεταξύ των ΗΠΑ, Καναδά και διαφόρων ασιατικών χωρών), CETA (Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία, μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά) και TiSA (Εμπορική Σχέση για την Συμφωνία Υπηρεσιών, μεταξύ πολυάριθμων μερών)

Δείτε το διεθνές κάλεσμα:.

 Διεθνές κάλεσμα Δράσης ενάντια στις ληστρικές συμφωνίες. Ημέρες δράσης 10-17 Οκτωβρίου. 

 Στην Αθήνα, δεκάδες φορείς και οργανώσεις καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα κατά της TTIP, το Σάββατο στις 11.30:

Μια κριτική στους δραχμολάγνους

Γιατί έχουν ανοίξει το στόμα τους;    (κλικ στην εικόνα για να το πληροφορηθείτε)

TEOTWAYKI 3.7 η δραχμή ως μία από τα ίδια (λαπαβίτσας featuring μαριόλης)

Αναδημοσίευση από το "Techie Chan"

Ο λαπαβίτσας είναι μια περίπτωση ανθρώπου που τα λέει όλα και συμφέρει. Αυτό μπορεί να το δει κανείς από τις παλιότερες αφηγήσεις του για τη δραχμή που πηγαίνουν πίσω στο 2010. Αλλά εμείς θα σταθούμε στις καινούργιες αφηγήσεις, καθώς δικαιωματικά κάθεται στη μέση του βάθρου των δραχμολάγνων. Ως μπούσουλες παίρνουμε τη συνέντευξή του στο euro2day.gr προεκλογικά μάλιστα, και τις δύο μετεκλογικές εμφανίσεις του. Μία στο pressproject εδώ, και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (5 χρόνια αργότερα) ένα κείμενο που αναφέρεται στο σχέδιο που υποτίθεται είχε έτοιμο (αυτός και η ομάδα του) 5 χρόνια τώρα (το κείμενο εδώ).

Το κείμενο και οι συνεντεύξεις είναι γεμάτες από τα γνωστά ευχολόγια που ο λαπαβίτσας ραντίζει κάθε συζήτηση για τη δραχμή. Αλλά τουλάχιστον επιτέλους παίρνει μερικές θέσεις!!! Κυρίως στα ευχολόγια του κειμένου γιατί η συζήτηση στο press project είναι πιο φιλικό διπλό και από τότε που πήγαινα να πιω καφέ στην ραδιοφωνική εκπομπή του φίλου μου του κυριτσο-τσέκερη.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΣΑΝ ΜΕΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ... ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ!

Αναδημοσίευση από το "iskra.gr"

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ένα από τα ελάχιστα σημεία των προγραμματικών δηλώσεων του Αλέξη Τσίπρα που προκάλεσε χειροκροτήματα των κυβερνητικών βουλευτών ήταν η αναφορά του στις τράπεζες. Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση- την οποία θα φορτωθεί και πάλι ο ελληνικός λαός, μέσω της αύξησης του χρέους- ως τελευταία ευκαιρία διάσωσης του τραπεζικού συστήματος. Για να προλάβει τη δικαιολογημένη δυσφορία των φορολογουμένων,υποσχέθηκε ότι αυτή τη φορά, όποιες τράπεζες χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα του δημοσίου, θα έχουν το αντίστοιχο management.

Μια συζήτηση στην Θεσσαλονίκη: «Η ζωή μετά - το τρίτο Μνημόνιο, τις εκλογές, τον ΣΥΡΙΖΑ»

Αναδημοσίευση από το alterthess.gr

της Σταυρούλας Πουλημένης

Με λιγότερες βεβαιότητες αλλά όχι από το μηδέν ξεκινά η Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Την οργάνωση της ζωής μετά το τρίτο μνημόνιο επιχειρεί η Δικτύωση για την Ριζοσπαστική Αριστερά με την πρώτη εκδήλωση της που πραγματοποιήθηκε χθες στην Θεσσαλονίκη να έχει μεγάλη συμμετοχή κόσμου από όλες τις τάσεις και τις αποχρώσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στην εκδήλωση που έγινε με την υποστήριξη του Rednotebook.gr ομιλητές ήταν η  Ηρώ Διώτη, ο Ηλίας Ιωακείμογλου και ο Νίκος Γιαννόπουλος. Την συζήτηση άνοιξε και συντόνιζε ο Χρήστος Λάσκος.

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Μετά τις εκλογές, τι;

Και τώρα τι;

Τις εκτιμήσεις μας για το εκλογικό αποτέλεσμα της “ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ” καθώς και ποιά ζητήματα τίθενται προς διερεύνηση, ΠΡΙΝ από τις εκλογές τα είχαμε εκθέσει εδώ:

Μπορεί η παραδοσιακή Αριστερά να αναδειχθεί ως ο πολιτικός εκφραστής του ΟΧΙ;

Μετά τις εκλογές δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο...

Ο παγωμένος αέρας που βγήκε από την σχισμή της κάλπης διέλυσε την ομίχλη και έκανε φανερή την κορυφή του παγόβουνου που βρίσκεται μπροστά μας. Το καράβι έχει βυθιστεί και μεις προσπαθούμε να κρατηθούμε από τα απομεινάρια του: Δεν πρόκειται για μια ακόμα μάχη που χάθηκε, αλλά για μια στρατηγικού χαρακτήρα ήττα που αφορά στο σύνολο της παραδοσιακής Αριστεράς και όχι μόνον στο εκλογικό εγχείρημα της “ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ”. Η έκκληση γιά κινηματική γείωση και για “ν' ανοιχτούμε στην κοινωνία”, η γνωστή συνταγή που επαναλαμβάνεται κάθε φορά μετά από κάθε ήττα, δεν αρκεί.

Ο διάλογος για το τι μπορεί να γίνει από δω και πέρα, δεν μπορεί να είναι παραγωγικός αν δεν αναγνωρίζει τον στρατηγικό χαρακτήρα της ήττας. Απαιτείται σύνεση και ψυχραιμία για να ανιχνευθούν οι βαθύτερες αιτίες και οι λόγοι που έχουν οδηγήσει την Αριστερά στο περιθώριο της πολιτικής αλλά και της ταξικής πάλης. Ούτε όμως αυτό αρκεί να να δημιουργηθεί το “νέο”. Θα πρέπει να επιστρατεύσουμε την φαντασία μας και να την αποδεσμεύσουμε από “αλήθειες” του παρελθόντος, που σήμερα έχουν γίνει προκαταλήψεις...

Μια κριτική στην άποψη του Κ. Λαπαβίτσα για τη «μετάβαση σε εθνικό νόμισμα»

Μέσα σε ένα σαφές μεταβατικό πρόγραμμα, που μόνο μια μαζική δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί να αναλάβει, η έξοδος από το ευρώ παραμένει αναγκαία συνθήκη. Αλλά όχι ικανή. Γιατί αν ο στόχος αυτός αποσπαστεί από το πλαίσιό του, αφήνει περιθώρια επικίνδυνων αυταπατών για έναν κάποιο απελευθερωτικό ρόλο του νομίσματος.

Αναδημοσίευση από το "RProject"
του Σωτήρη Μάρταλη 

Η επτά­μη­νη εμπει­ρία της δια­κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα απο­δει­κνύ­ει με τον πιο στα­θε­ρό τρόπο ότι αν μια πο­λι­τι­κή αντι­λι­τό­τη­τας, για λο­γα­ρια­σμό των υπο­τε­λών τά­ξε­ων, δεν είναι δια­τε­θει­μέ­νη να έρθει σε ρήξη με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες και το ευρώ, είναι κα­τα­δι­κα­σμέ­νη να με­τα­τρα­πεί στο αντί­θε­τό της, σε μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή. Η πρό­βλε­ψη αυτή υπήρ­χε, με προ­δρο­μι­κό τρόπο, στο «ιδρυ­τι­κό» πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (καμιά θυσία για το ευρώ: αν υπο­χρε­ω­θού­με να επι­λέ­ξου­με με­τα­ξύ της αντο­χής του ευρώ και της υπε­ρά­σπι­σης του λαού μας, θα επι­λέ­ξου­με την υπε­ρά­σπι­ση του λαού...). Μετά την εμπει­ρία της Κύ­πρου, τόσο η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα συ­νο­λι­κά όσο και το Κόκ­κι­νο Δί­κτυο ει­δι­κό­τε­ρα, ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­ή­σα­με αυτήν τη θέση μέσα στις δια­μά­χες στο εσω­τε­ρι­κό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: Το «καμιά θυσία για το ευρώ» δεν ήταν πλέον αρ­κε­τός εξο­πλι­σμός, η προ­ε­τοι­μα­σία για την ανα­πό­φευ­κτη σύ­γκρου­ση με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες και την έξοδο από το ευρώ προ­βλή­θη­κε ως «ανα­γκαία συν­θή­κη» για την επι­μο­νή στην πο­λι­τι­κή αντι­λι­τό­τη­τας.

Νίκος Βούτσης

Αναδημοσίευση από το "πιτσιρίκος"

Ο Νίκος Βούτσης είναι ο νέος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Μετά από ένα διάστημα ανωμαλίας -όπου Πρόεδρος της Βουλής ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου- επιστρέφουμε στον κλασικό και παραδοσιακό Πρόεδρο της Βουλής, που είναι ένας ακόμα διακοσμητικός και ακίνδυνος μπάρμπας.

Είναι βέβαιο πως ο Νίκος Βούτσης θα είναι πολύ ήσυχος και φρόνιμος.

Όπως ψήφισε ο Βούτσης το Μνημόνιο, έτσι θα είναι και σαν Πρόεδρος της Βουλής.

Τις επιτροπές της Βουλής, να τις ξεχάσετε. Εντάξει, δεν θα τις εξαφανίσει αμέσως -για να μην καρφωθεί- αλλά είναι ήδη παρελθόν.

Ισαάκ Ιλίτς Ρούμπιν: Μελέτες για τη θεωρία του χρήματος στον Μαρξ

Κυκλοφορεί

από τις εκδόσεις Εκτός Γραμμής

Μετάφραση:

Δημήτρης Δημούλης

Τάσος Κυπριανίδης

Πρόλογος:

Γιάννης Μηλιός

Ποια είναι η θέση του Κεφαλαίου στην οικονομική θεωρία; Αποτελεί ο μαρξισμός προέκταση της εργασιακής θεωρίας της αξίας του Ρικάρντο ή βασίζεται σε μια «αλλαγή παραδείγματος»; Σε τι συνίσταται η επιστημονικότητα της μαρξικής θεωρίας και πάνω σε ποιες προϋποθέσεις μπορεί να συγκροτηθεί μια σύγχρονη ανάγνωση του Μαρξ;

Στο ανά χείρας δοκίμιο ο Ισαάκ Ιλίτς Ρούμπιν αναλύει τις βασικές έννοιες της μαρξικής θεωρίας ως το αποτέλεσμα μιας δομής σχέσεων παραγωγής, όπου το χρήμα δεν αποτελεί ένα απλό μέσο αντιπραγματισμού/ανταλλαγής αλλά το στοιχείο συγκρότησης της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας. Το έργο του Σοβιετικού θεωρητικού αποτελεί καθοριστικό σημείο αναφοράς για όλες τις σύγχρονες αναγνώσεις του Κεφαλαίου του Μαρξ, εγκαινιάζοντας μια νέα πρόσληψη του μαρξικού έργου, επιστημονική και όχι ιστορικιστική, και αναδεικνύοντας την έννοια της αξιακής μορφής σε ακρογωνιαίο λίθο της μαρξικής θεωρίας.

Τι κοινό έχει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το δημοψήφισμα του ΟΧΙ και το 3ο μνημόνιο;

Οι άνθρωποι ποτέ δεν λένε τόσα ψέματα, όσα μετά το κυνήγι, στη διάρκεια του πολέμου και πριν τις εκλογές.

Όττο Φον Μπίσμαρκ

ή

πως αναδιατάσσονται σε περίοδο κρίσης του πολιτικού συστήματος οι σχέσεις εμπιστοσύνης προς την εξουσία

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

1. για τις υποσχέσεις που δεν εκπληρώνονται

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία στηρίχτηκε σε μια υπόσχεση που αποδείχτηκε εκ των υστέρων απατηλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό “και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο”, δηλαδή ότι μπορούσε να καταργηθεί η λιτότητα αλλά και η χώρα να παραμείνει εντός της ΟΝΕ και της ΕΕ.

Αυτή την υπόσχεση, επιχείρησε να την συγκροτήσει σε πολιτικό λόγο με το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης”, το οποίο ήταν μια μινιμαρισμένη προσαρμογή στις νέες συνθήκες- “ρεαλιστική” - της πολιτικής του ενιαίου ΣΥΝασπισμού, εφαψία του νεοφιλελευθερισμού από την εποχή του Σημίτη. Όμως, και αυτός ο πολιτικός ρεαλισμός αποδείχτηκε πολύ σύντομα ανέφικτος στις συνθήκες κυριαρχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονίων.

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ όριζε την πολιτική ως την ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε. Όμως η πολιτική του σταδιοδρομία καταδεικνύει ότι η “τήρηση των υποσχέσεων”, ακόμα και αν εκπληρώνονται, δεν είναι καθοριστικός παράγοντας για την διαμόρφωση των σχέσεων εμπιστοσύνης προς την πολιτική εξουσία: Υποσχέθηκε την νίκη, κέρδισε τον πόλεμο, αλλά έχασε τις εκλογές που έγιναν μόλις έληξε. Αντίθετα ο Α. Τσίπρας, χωρίς να τηρήσει καμία από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, ξανάγινε πρωθυπουργός. Υποσχέθηκε πως θα καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο, αλλά έφερε ένα καινούργιο χειρότερο από τα προηγούμενα...

Βράχος ο Τόλιος! Δεν έχει καταλάβει τίποτα από την συντριβή της “ΛΑΕ” στις εκλογές...

Μπορούν να πάρουν μπροστά τις μηχανές αυτού του εργοστασίου της Αριστεράς; Μήπως  θα πρέπει να το κάνουμε μουσείο των λαθών της, και να κτίσουμε ένα καινούργιο;

Στο "iskra.gr" δημοσιεύτηκε ένα κείμενο του Γιάννη Τόλιου με τον τίτλο «ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»: ΜΕΤΩΠΟ Ή ΚΟΜΜΑ; όπου εκθέτει τις απόψεις του για την οργανωτική της συγκρότηση. Όμως το ενδιαφέρον του δεν εντοπίζεται μόνον στην “οργανωτική πρόταση” (Το Αριστερό Ρεύμα να γίνει κόμμα και να καθοδηγεί την «ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ» όπως καθοδηγούσε το ΚΚΕ το ΕΑΜ) αλλά στις πολιτικές απόψεις ως προς την φυσιογνωμία και τα πολιτικά χαρακτηριστικά της «ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ», τα οποία  θεωρεί δεδομένα και τα ταυτίζει με αυτά του εκλογικού σχήματος που κατέβηκε στις εκλογές. Επίσης υποτιμά την σημασία της εκλογικής ήττας και τα ζητήματα που θέτει πολιτικά και οργανωτικά. Στο πραγματικό ερώτημα: μαζικός πολιτικός φορέας ή οργάνωση της "πρωτοπορίας" απαντάει με το δίλημμα "είτε ως «πολυκομματικός» φορέας, είτε ως «πολυτασικό» κόμμα" το οποίο απλά εξασφαλίζει τους όρους επιβίωσης κάτω από μια κοινή στέγη των πολιτικών δυνάμεων που την προηγούμενη περίοδο είχαν ηττηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πρόσφατα ηττήθηκαν στις εκλογές.Θα μπορούσαμε να γράψουμε αρκετές επισημάνσεις για να εκφράσουμε τις διαφωνίες μας, αλλά αφήνουμε στον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα:

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

Ο εσπευσμένος τρόπος δημιουργίας της «Λαϊκής Ενότητας» δεν έδωσε τον αναγκαίο χρόνο για όσμωση απόψεων μεταξύ διαφόρων συλλογικοτήτων στο χώρο των αντιμνημονιακών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα που θα μπορούσε εν δυνάμει να «στεγάσει» όλες τις αντιμνημονιακές (αριστερές, ριζοσπαστικές, πατριωτικές, δημοκρατικές) δυνάμεις. Ωστόσο κάτω από τη πίεση του χρόνου έγινε ένα μεγάλο βήμα με τη δημιουργία της «Λαϊκής Ενότητας», στην οποία ήδη συμμετέχουν πολλές συλλογικότητες ευρέως φάσματος, ενώ συγκροτήθηκαν ήδη προσωρινά όργανα (Πολιτικό Συμβούλιο και Γραμματεία), καθώς και εκατοντάδες τοπικές και κλαδικές επιτροπές ΛΑΕ σε όλη τη χώρα.

Καταλονία: Από την ελεύθερη πτώση του Π. Ιγκλέσιας στο ρυθμιστικό ρόλο της αντικαπιταλιστικής CUP

Αναδημοσίευση από το "contra - xreos.gr"
Του Γιώργου Μητραλιά

Πριν καν περάσουν δύο 24ωρα από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των καταλάνικων εκλογών, και να που η Μαδρίτη του Ραχόϊ και των επιγόνων του Φράνκο δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις (άγριες) διαθέσεις της: ο πρόεδρος της Καταλονίας και επικεφαλής του νικηφόρου ψηφοδελτίου «Μαζί για το Ναι» (Junts pel Si) Αρτούρ Μας καθώς και δυο υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησής του διώκονται με βαριές κατηγορίες ως υπεύθυνοι για την οργάνωση της περυσινής «παράνομης» Consulta (Δημοψηφίσματος) της 9ης Νοεμβρίου 2014! Συμπέρασμα: Και μόνη αυτή η τόσο εύγλωττη εξέλιξη θα αρκούσε για να διαλύσει κάθε αυταπάτη για τις προθέσεις του καθεστώτος της Μαδρίτης απέναντι σε μια Καταλονία που δείχνει να ασφυκτιά όλο και πιο πολύ μέσα στο Ισπανικό Κράτος. Συμβολική και διόλου τυχαία λοιπόν η απόφαση του κ. Μας να παρουσιαστεί ενώπιον των δικαστών του στις 15 Οκτωβρίου, τη μέρα που ακριβώς πριν από 75 χρόνια, η δικτατορία του Φράνκο εκτελούσε στο λόφο Montjuic που δεσπόζει της Βαρκελώνης, αφού πρώτα τον είχε άγρια βασανίσει, τον εθνικό ήρωα εκλεγμένο πρόεδρο της Καταλανικής Δημοκρατίας Lluis Companys, που της είχε παραδώσει η Γκεστάπο. Ο σοσιαλιστής Companys ξεψύχησε φωνάζοντας «Για την Καταλονία»!…

Κάποιες σκέψεις με αφορμή τις εξελίξεις στην Καταλονία.

του Νίκου Νούλα

  1.  Ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας τον οποίο έδωσαν στις εκλογές στην Καταλονία τα κόμματα της ανεξαρτησίας, εντάσσεται στο μακρύ κατάλογο των νέων εθνικών κινημάτων που διαμορφώνονται στην καρδιά της Ευρώπης. Το βορειοϊρλανδικό, το σκωτικό, το φλαμανδικό, το βασκικό, το καταλανικό και τόσα άλλα κινήματα ή δυνάμει κινήματα (ή ψευδοκινήματα) αποτελούν αδιαμφισβήτητο γεγονός, το οποίο περιγράφει μια διαδικασία αποσχίσεων, αντίστροφη από αυτή της συγκρότησης εθνικών κρατών.

ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ

Εισήγηση, συγκρότηση ΛΑΕ , Σεπτέμβριος 2015

του “πικάπα”

“Μας τάπαν κι' άλλοι, και από λόγια, έχουμε χορτάσει” (λαϊκή ρήση).

Αν τίποτε δε γεννιέται από το μηδέν, το ξεκίνημα της προσπάθειας για Λαϊκή Ενότητα βασίστηκε στα διαθέσιμα υλικά, φθαρμένα ή άπειρα, δοκιμασμένα ή ενθουσιώδη. Αν και κανείς δεν μπορεί να είναι ακριβώς ενθουσιασμένος. Κανονικά η αυτοκριτική γνώση καθενός από τα συστατικά μας θα ήταν η εξυγιαντική βάση όπου θα στηριχθούμε για να προχωρήσουμε και να σχεδιάσουμε σε «καθαρό» και σκληρό έδαφος. Όμως οι καταστάσεις δεν θα περιμένουν ατελείωτες ανασκοπήσεις αυτογνωσίας. Η ζωή κόβει χοντρά τα κομμάτια της και δεν περιμένει – αντίθετα βιάζεται. Η ΛΑΕ έχει άμεσα να ξεκαθαρίσει 3 βασικά σημεία της φυσιογνωμίας της:

1) Την πολιτική γραμμή
2) Το χαρακτήρα του υποκειμένου (μέτωπο κλπ)
3) Τον τρόπο και την πρακτική εφαρμογή της συγκρότησης του υποκειμένου

Και εξηγούμαι: