Μια ελληνική κωμωδία: «είσαι η ελπίδα μας, πήδα, πήδα, πήδα μας... »

Πρωταγωνιστής: ο Α. Τσίπρας
Κομπάρσοι: οι «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ
Παραγωγή: Γενάρης 2015

Πέτρος Σταύρου: «Οι κυρίαρχες τάξεις της Ευρώπης βλέπουν την οικονομική κρίση στενά σαν κρίση αναπαραγωγής της κοινωνικής τους ισχύος»

Αλλά πιστεύω, ότι ακόμα και στο σημερινό πλαίσιο, υπάρχει ένα ρεαλιστικό ριζοσπαστικό αίτημα – πλαίσιο για οικονομική αλλαγή. Μια τέτοια πολιτική που θα έχει ως στόχο να θέσει σε λειτουργία μια διαφορετικού είδους αναδιανομή κεφαλαίων και εισοδημάτων. Μια τέτοια οικονομική στρατηγική, η οποία, φυσικά, εξαρτάται και από την κυβερνητική εξουσία, θα παρέμβει με τρεις τρόπους: με μία μονομερή στάση στην εξυπηρέτηση του χρέους, με τον πολιτικό έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδας και την έξοδο από το Ευρωσύστημα, με τη λεπτομερή και αποτελεσματική άσκηση πολιτικής των capital control για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των εισροών και εκροών του συναλλαγματικού κυκλώματος και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Αν υπάρχει μια συνεπής και πειθαρχημένη δράση σε αυτούς τους τρεις τομείς, τότε μπορεί το Ευρώ να μετατραπεί σε «εθνικό» νόμισμα. Δεν χρειάζεται ένα νέο εθνικό νόμισμα. Μπορείς να πας ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη να αλλάξεις το νόμισμα σου πριν από την απόκτηση του ελέγχου των κεντρικών θεσμών του οικονομικού κυκλώματος. Με τον τρόπο αυτό το Ευρώ μπορεί να μετατραπεί σε ένα νέο νόμισμα. Δεν θα πρέπει να υπάρξει άμεση καταφυγή στην έκδοση ενός νέου νομίσματος, επειδή δεν μπορεί να ελεγχθεί η αξία του ακόμη και αν υπάρχει έλεγχος της ποσότητας του. Δυστυχώς, νομισματική κυριαρχία δεν σημαίνει απλά ο έλεγχος της ποσότητας του νομίσματος. Ένα νόμισμα χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την ποσότητα, αλλά και από την αξία του. Είναι, λοιπόν, δυνατόν να αποκτήσεις το εκδοτικό δικαίωμα ενός νέου νομίσματος, αλλά να μην μπορείς να αγοράσεις τίποτα με αυτό. Αντιθέτως, με τον έλεγχο της ποσότητας και της ροής των πιστώσεων (η βασική μορφή του χρήματος στον καπιταλισμό είναι η πιστωτική), μπορεί να ασκηθεί μια νομισματική πολιτική παράλληλα με την ανασύσταση της παραγωγικής βάσης.

Δήλωση του Μανώλη Γλέζου για την Κωνσταντίνα Κούνεβα

Αιδώς Αργείοι

«Γιγνώσκω, και μοι φρενός ένδοθεν άλγεα κείται »

"Γνωρίζω, και πόνος είναι μέσα στην ψυχή μου" αναφώνησε ο Σόλων, όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στην Αθηναίων Πολιτεία 5.2

Αντίκρισα όπως είναι το χτυπημένο από βιτριόλι πρόσωπο της Κωνσταντίνας Κούνεβα κι' όσες φορές το φέρνω στη μνήμη μου ανατριχιάζω σύγκορμα.
Υπήρξα μάρτυρας των επώδυνων θεραπειών της κι' είναι ως να πονάω ο ίδιος.
Γνωρίζω τις δωρεές που έχουν γίνει για να τη στηρίξουν στο Γολγοθά των θεραπειών της
Ρωτάω λοιπόν όλους τους επικριτές της.
Σε ποια ακριβώς Λογιστική πράξη βρίσκουν έλλειμμα;
Και αν το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει έλλειμμα, το καλύπτουν αυτοί;
Όταν δείχνεις έμπρακτα την αλληλεγγύη σου, ακόμα και σε αυτούς που διαφωνείς, περιμένεις ανταπόδοση;
Πως και πόσο κοστολογείται η Αλληλεγγύη;

Δημοκρατία από τα κάτω, εν μέσω πολέμου

Διαβάζεις αναλύσεις πολλών αριστερών για την κρίση, που με το “Κεφάλαιο” παρα πόδας, πυροβολούν τις κυρίαρχες πολιτικές του κεφαλαίου με τροχιοδεικτικές σφαίρες την «αυξανόμενη οργανική σύνθεση του κεφαλαίου», την «μείωση του ποσοστού κέρδους» την «κρίση υπερσυσσώρευσης» και άλλα φαντεζί μαρξιστικά, για να καταλήξουν ότι ο καπιταλισμός στην χώρα μας επιφυλάσσει αύξηση των ωρών εργασίας, μισθούς Κίνας και άλλα παρόμοια. Πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου και τα γνωρίζεις από πρώτο χέρι. Αισθάνεσαι πως έχασες την ώρα σου με το να τις διαβάζεις και σκέφτεσαι πως η γνωστική αξία αυτών των αναλύσεων είναι ανάλογη αυτής του αποφθέγματος του Λεβέντη: “Την νύχτα δεν βγαίνει ο ήλιος”...

Κάπου πέφτει στο μάτι σου ότι η Κίνα, με τα μεροκάματα της Κίνας, είναι η χώρα που εισάγει τα περισσότερα ρομποτικά συστήματα και ότι η apple στήνει το καινούργιο της εργοστάσιο στο Όστιν του Τέξας που θα δουλεύει μόνο με ρομπότ. Σε πιάνει κατάθλιψη και αναρωτιέσαι “μήπως δεν μας χρειάζονται;”

Ρωτάς τον φίλο σου τον μαρξιστή τι έχει να πει γι' όλα αυτά. Σου κτυπάει καθησυχαστικά την πλάτη και σου λέει: Μην ανησυχείς, σε έχουν ανάγκη. Η υπεραξία που καρπώνονται βγαίνει από την εργατική σου δύναμη και όχι από τα ρομπότ. Έχεις όμως κάποιες αμφιβολίες και αναρωτιέσαι, όπως στο γνωστό ανέκδοτο: “εντάξει, εγώ το ξέρω ότι δεν είμαι καλαμπόκι, η κότα όμως το γνωρίζει;”

Περσινά ξινά σταφύλια…

Άνευ ουσιαστικού ενδιαφέροντος οι νέες αναζητήσεις αριστερής εκλογικής ενότητας

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο της Αριστεράς"

του Γιώργου Παπαϊωάννου

Κανείς δεν θα αμφισβητούσε ότι το σχετικό «τέλμα» στο οποίο οι κινήσεις αμφισβήτησης έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια, πρέπει να ξεπεραστεί και καθένας να συμβάλλει όπως μπορεί σε αυτό. Δεν υπάρχει όμως μία μόνο άποψη για το πώς αυτό μπορεί να επιτευχθεί, ούτε είναι «αγνωστικιστής» όποιος δεν αποδέχεται την σχεδόν μοναδική ως τώρα προσφερόμενη «λύση». Το σχήμα που υποστηρίζει ότι οι υπαρκτές οργανωμένες δυνάμεις της «πέραν του ΣΥΡΙΖΑ» Αριστεράς θα ενωθούν πάνω σε μια πλατφόρμα, θα μπουν «κουτσά-στραβά» στη Βουλή και μετά βλέπουμε για τα υπόλοιπα, «μπάζει» από παντού.

Ήταν μία Ένωση που την έλεγαν Σοβιετική ...

Θα μπορούσε να συμβεί και στην ΕΣΣΔ αυτό που συνέβη και στην Κίνα: Εκεί κυματίζει ακόμα η κόκκινη σημαία, είναι στα πράγματα το κομμουνιστικό κόμμα και οι καπιταλιστικοί εκσυγχρονισμοί συνεχίζουν να προχωράνε με επιτυχία.
Όμως γιατί δεν συνέβη αυτό στην ΕΣΣΔ;

Πριν 25 χρόνια, τα μεσάνυχτα της 25ης Δεκεμβρίου του 1991 υποστέλλεται, από το Κρεμλίνο, η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο και το αστέρι. Στη θέση της υψώνεται η τρίχρωμη προεπαναστατική. Πολλοί κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο εκείνη την εποχή δάκρυσαν, γιατί θεώρησαν ότι κατέρρευσε η μεγάλη πατρίδα του σοσιαλισμού,

Όμως η υποστολή της σημαίας δεν είναι παρά ένα ασήμαντο γεγονός στην παλινόρθωση του καπιταλισμού στην πρώην ΕΣΣΔ, το οποίο σχετίζεται με δευτερεύοντα ζητήματα αυτής της πορείας. Η παλινόρθωση είχε επιτευχθεί με ομαλό τρόπο αρκετά χρόνια πριν. Αν η επανάσταση του 17 ήταν μια ιστορική τομή στο κράτος με την παρουσία και την συμμετοχή των λαϊκών μαζών, η διάλυση της ΕΣΣΔ ήταν στιγμή στην συνέχεια του κράτους που καταγράφει με συμβολικό τρόπο έναν ακόμα “αστικό εκσυγχρονισμό” του.

Έξοδο την από ΕΕ, το ευρώ και ΝΑΤΟ προαναγγέλλει η ακροδεξιά Λεπέν και ζητά την κατάργηση του ΔΝΤ...

Η Λεπέν υπόσχεται ότι αυτό που η Αριστερά χαρακτηρίζει ως “μεταβατικό πρόγραμμα” για τον σοσιαλισμό, κάλλιστα μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός του καπιταλιστικού συστήματος:

► «Η δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα και δεν πρέπει να πεθάνει στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε τη χώρα σας. Ενώ ο λαός ψήφισε ΟΧΙ, υπέκυψε στους εκβιασμούς και υπέγραψε τους όρους της Ευρ. Ενωσης. Σας δανείζουν χρήματα που δεν φτάνουν στην κοινωνία, αλλά στις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες»

► «Το ευρώ δεν είναι μόνο νόμισμα, αλλά εργαλείο εκβιασμού. Όπου πήγε το ευρώ, επισημαίνει, αυξήθηκαν οι τιμές, οι φόροι και η ανεργία, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις και οι πολίτες έγιναν φτωχότεροι. Στη Βρετανία, όταν δημιουργήθηκε οικονομική κρίση, προχώρησαν σε μια υποτίμηση της λίρας και σύντομα άρχισε και πάλι η οικονομική ανάπτυξη»

► «το ΔΝΤ πρέπει να καταργηθεί. Όπου πήγε το ΔΝΤ ζήτησε μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων, ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ και δημιούργησε εξαθλίωση των πληθυσμών. Το ΔΝΤ εμποδίζει κάθε ανάπτυξη»

► « Η Γαλλία δεν θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ δεν χρειάζεται πλέον. «Ιδρύθηκε όταν υπήρχε ο κίνδυνος του Συμφώνου της Βαρσοβίας και του επεκτατισμού της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης. Η Σοβιετική Ένωση δεν υπάρχει πλέον, όπως δεν υπάρχει και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Η Ουάσιγκτον διατηρεί την ύπαρξη του ΝΑΤΟ για να εξυπηρετεί τους στόχους της στην Ευρώπη »
(Μαρίν Λεπέν)

Γιάνης Βαρουφάκης: «Η ρήξη θα γίνει, είναι νομοτελειακά δεδομένη»

Ο Γ. Βαρουφάκης εκθέτει την άποψη του ότι χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους (με συμφωνία ή στάση πληρωμών) τα μνημόνια θα συνεχίζονται και διευκρινίζει πλευρές των παρασκηνίων από την θέση του στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Εξηγεί ότι πρόταση για την αντιμετώπιση της διαφαινόμενης επιβολής των capital controls μετά από μια ρήξη τους δανειστές φορούσε σε ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών σε ευρώ και όχι σε ένα παράλληλο νόμισμα. Όμως, δεν κατονομάζει τον δεύτερο από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που συντάχτηκε με τις προτάσεις του στην τελική απόφαση (4-2), η οποία πρακτικά τον οδήγησε εκτός κυβέρνησης και στην υπογραφή του 3ου μνημονίου. Στο τέλος διευκρινίζει την προσωπική του στάση σε σχέση με την πολιτική του δράση και τους τους όρους ένταξής του σε ένα πολιτικό κόμμα ή κάποιο εκλογικό σχήμα αν προκύψουν άμεσα εκλογές.


  

Magic Money

- Είναι το Bitcoin είναι η μεγαλύτερη καινοτομία στην νομισματική επιστήμη μετά τον κανόνα του χρυσού;

Μια απάντηση, εδώ:

Magic Money

Γεμίζουν με ράβδους χρυσού τα θησαυροφυλάκια της Μπούντεσμπανκ - Τι φοβάται το Βερολίνο;

( ένα σχόλιο για τα διπλά νομίσματα )

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Για αρκετά χρόνια πριν καταρρεύσει ο “υπαρκτός”, όταν οι Κνίτες εκείνης της εποχής επισκεπτόταν την μεγάλη πατρίδα του υπαρκτού ή άλλες σοσιαλιστικές χώρες, είχαν ερμητικά κλειστά τα μάτια τους μπροστά ένα φαινόμενο που αντιμετώπιζαν μόλις πατούσαν το πόδι τους εκεί: Ήταν η μαύρη αγορά του συναλλάγματος. Το δολάριο ήταν το παράλληλο νόμισμα σε αυτές τις ...σοσιαλιστικές οικονομίες. Όσοι απ' αυτούς σήμερα στηρίζουν σήμερα την «δραχμή», όπως τότε το «ρούβλι»,  κλείνουν με τον ίδιο ακριβώς ερμητικό τρόπο τα μάτια τους στο ενδεχόμενο εισαγωγής στην οικονομία παράλληλων νομισμάτων στη χώρα της δραχμής, όπου η διαπλοκή τους με την οικονομία της χώρας δεν μπορεί να αποφευχθεί από κανένα κεντρικό κρατικό έλεγχο της οικονομίας. Ότι δεν κατάφερε ολόκληρος “υπαρκτός, θα το καταφέρει στην χώρα μας ο Λαφαζάνης και ο Λαπαβίτσας;

Ήδη μετά την επιβολή των capital controls βρίσκεται η χώρα σε καθεστώς διπλού νομίσματος (το πλαστικό ευρώ και το χαρτονόμισμα) καθεστώς το οποίο σήμερα διευρύνεται με την καταναγκαστική επέκταση του πλαστικού χρήματος.

Όμως δεν είναι πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Από τον μεσοπόλεμο και για αρκετές δεκαετίες μετά, η “χρυσή λίρα” ήταν το δεύτερο νόμισμα, στο οποίο τα λαϊκά στρώματα αποταμίευαν τον πλούτο τους ώστε να διατηρήσει την αξία του σε σχέση με την δραχμή.

Απ' ότι φαίνεται ο Σόιμπλε έχει μικρότερη εμπιστοσύνη στο “εθνικό νόμισμα”ως εργαλείου κρατικής παρέμβασης στην οικονομία απ' ότι ο Λαφαζάνης και ο Λαπαβίτσας. Ενδιαφέρον έχει η παρακάτω είδηση:

Στην ίδια βάρκα...

Trailer - Μια συναρπαστική έρευνα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση και το μέλλον της οικονομίας

Ντέιβιντ Χάρβεϊ: «Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξεις τον κόσμο αν δεν αλλάξεις τις ιδέες σου!»

Αναδημοσίευση από το "δρόμος της αριστεράς"

Συνέντευξη στους Ιμρέ Αζέμ και Γκαγιέ Γκιουνάι

Αναδημοσιεύουμε ένα μέρος από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο γνωστός Βρετανός διανοούμενος και πανεπιστημιακός Ντέιβιντ Χάρβεϊ στους Ιμρέ Αζέμ και Γκαγιέ Γκιουνάι ως μέρος ενός ντοκιμαντέρ σχετικά με την παγκόσμια οικονομία. Δημοσιεύτηκε στα τουρκικά στο τεύχος του Δεκεμβρίου 2016 του Express Magazine στην Τουρκία και αναδημοσιεύτηκε από την ιστοσελίδα www.criticatac.ro/lefteast από όπου την αλιεύσαμε. Ολόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να την βρείτε στα αγγλικά στην ιστοσελίδα μας, εδώ

Διαβάζοντας τα βιβλία σας, αυτό που πραγματικά κάνει εντύπωση είναι πως δεν κάνετε μια στεγνή ανάλυση της κατάστασης, αλλά, παράλληλα, ψάχνετε και λύσεις. Τι είδους εργαλεία μπορούμε να δώσουμε στους ανθρώπους που, κατά έναν τρόπο, είναι παγιδευμένοι σε αυτό το σύστημα, ώστε να τους επιτρέψουμε να δώσουν νόημα στις δομές, στις φυσικές δομές μέσα στις οποίες ζουν, όπως η πόλη;

Δεν ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν ότι οι ιδέες από μόνες τους μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Αλλά πιστεύω ότι δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις τον κόσμο αν δεν αλλάξεις τις ιδέες σου. Έτσι, ένα από τα καθήκοντα που θα έθετα στη σημερινή κατάσταση, θα ήταν να προσπαθήσω να βοηθήσω τους ανθρώπους να αντιληφθούν τη φύση της κοινωνίας που παράγει έναν κόσμο δυσαρέσκειας, απογοήτευσης και ματαίωσης. Το να προσπαθήσω να δώσω ένα πλαίσιο κατανόησης μέσα στο οποίο οι άνθρωποι να μπορούν να εντοπίσουν τη φύση του προβλήματος, αποτελεί για μένα ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτικής πάλης. Αυτό που βλέπουμε γύρω μας, αυτή τη στιγμή, είναι μια σειρά από παρανοήσεις. Έτσι, για παράδειγμα, αν υπάρχει δυσφορία, οφείλεται στους μετανάστες, ή στους φτωχούς, ή σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το κεφάλαιο. Και το κεφάλαιο έχει εξεζητημένους τρόπους να απομακρύνει τις πιέσεις από πάνω του και να τις μεταφέρει αλλού. 

Μακιαβελικό το σχέδιο Σόιμπλε κατά της Ελλάδας

Αναδημοσίευση από την «εφημερίδα των συντακτών»

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γράφει ο ευρωβουλευτής Γιανίκ Ζαντό* στη Liberation:

Για να επιβιώσει στον 21ο αιώνα, το κοινό νόμισμα πρέπει να γίνει εργαλείο αλληλεγγύης όποιες και αν είναι συνθήκες και όχι μέσον αποκλεισμού στα χέρια των ισχυρών του Eurogroup.

Το νέο ενοχλητικό επεισόδιο στο οποίο αναμείχθηκε το Eurogroup στις 14 Δεκεμβρίου αναβιώνει την ένταση γύρω από την Ελλάδα. Αφού η χώρα ξεπέρασε αυτή τη χρονιά τους στόχους που ορίσθηκαν από τους πιστωτές σε ό,τι αφορά το δημοσιονομικό πλεόνασμα, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αποφάσισε να δώσει λίγο «οξυγόνο» στους Έλληνες που έχουν πληγεί περισσότερο από τη λιτότητα με ένα χριστουγεννιάτικο πριμ για τους πιο φτωχούς συνταξιούχους και την αναβολή της αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου που έχουν πληγεί από την προσφυγική κρίση.

Το Προσφυγικό στην εποχή των «Εταιρειών»

Γνωρίζαμε ότι το προσφυγικό έχει δυο πρόσωπα: Αυτό της καταστροφής, του ξεριζώματος και του θανάτου για όσους χάθηκαν στις βομβαρδισμένες πόλεις και στη θάλασσα προσπαθώντας να διαφύγουν, αυτό του αδιεξόδου, της δυστυχίας και της εξαθλίωσης για όσους σώθηκαν και ήρθαν στην «ελεύθερη» Ευρώπη του Τείχους. Απ’ την άλλη υπάρχει και το πρόσωπο των ευκαιριών και του κέρδους. Της χαράς, της ευτυχίας και της κερδοφορίας για τους ιδιοκτήτες και τις στρατιές των υπαλλήλων των «ανεξάρτητων» (…αναμφισβήτητα) Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (εξαιρούμε σε κάθε περίπτωση τις Μ.Κ.Ο. γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, δηλαδή, των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και των Γιατρών του Κόσμου) που «φροντίζουν» τους επιζώντες πρόσφυγες!

Συλλήψεις δυτικών πρακτόρων στο Χαλέπι

Αναδημοσίευση απο το "περγάδι"

πηγή: "Siria. Spie occidentali in stato di fermo ad Aleppo"

του Stefano Mauro

Ο Σύρος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, Μπασάρ Τζααφάρι, κατήγγειλε ότι ένας αριθμός δυτικών πρακτόρων, Αμερικανών και Ισραηλινών «βρέθηκαν» σε καταφύγιο στο ανατολικό Χαλέπι, μετά την απελευθέρωση από τον συριακό στρατό και τους συμμάχους της Ρώσους, Ιρανούς και Λιβανέζους.

Αφού έδωσε τα ονόματα ορισμένων από αυτών, (Moetaz Ogaklan Uglu, Τούρκος, David Wener,Αμερικανός, David Shlomo Αράμ, Ισραηλινός, Sheikh Mohammad al-Islam Al-Tamimi, Καταριώτης, Mohammad Ahmad al-Sebiane, Σαουδάραβας, Abdel Menhem Fahd al-Hrei, Σαουδάραβας, Ahmad Ben Nawfal al-Dreij,Σαουδάραβας, Mohammad Hassan al-Sbai, Σαουδάραβας, Qassem Saad al-Sumeiri, Σαουδάραβας, Ayman Qassel al-Thaalbi, Σαουδάραβας, Ahmad al-Tiraoui, Ιορδανός και Mohammad al-Chafii al-Idrisse, Μαροκινός), ο Σύρος διπλωμάτης είπε ότι «αυτοί είναι οι πράκτορες που έδωσαν τα στοιχεία τους», υπάρχουν,όμως, πολλοί άλλοι που προσπαθούν να εγκαταλείψουν το Χαλέπι τις τελευταίες ημέρες, και κρύβονται ανάμεσα στους πολίτες ή στους «αντάρτες»

Και φασίστες «εθνικοποιούν» τις τράπεζες για το καλό της πατρίδας τους...

(κλικ για μεγέθύνση)

Στην εθνικοποίηση της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, PrivatBank προχώρησε η κυβέρνηση της Ουκρανίας τη Δευτέρα, καθώς η τράπεζα δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίησή της, στο πλαίσιο μίας από τις μεγαλύτερες αναδιαρθρώσεις του τραπεζικού συστήματος της χώρας από τις προ διετίας πολιτικές και οικονομικές αναταραχές. Σε ανακοίνωσή της η κεντρική τράπεζα της Ουκρανίας «Είμαστε βέβαιοι ότι το να περάσει η τράπεζα σε κρατικά χέρια είναι ο μόνος δυνατός τρόπος για να σωθούν τα χρήματα των πελατών της τράπεζας και το χρηματοπιστωτικό σύστημα»

περισσότερα εδώ:

Η Ουκρανία εθνικοποιεί την μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας

Ανοιχτή επιστολή στους συντρόφους του πάνελ της Νάντιας Βαλαβάνη

Αναδημοσίευση από το "RProject.gr"

του Σωτήρη Σιαμανδούρα

Στην παρουσίαση του βιβλίου της κ. Βαλαβάνη παρευρέθηκαν στο πάνελ μια σειρά στελέχη που διαφώνησαν και αποχώρησαν από τον πάλαι ποτέ ΣΥΡΙΖΑ: ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Κώστας Λαπαβίτσας, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ελένη Πορτάλιου και ο Μανώλης Γλέζος. Στην τοποθέτησή του ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ανέφερε ότι ο σχηματισμός του πάνελ «δεν ήταν τυχαίος», το ίδιο σημείωσε και η Νάντια Βαλαβάνη, έτσι παρουσιάζεται το γεγονός και στην iskra: «Μήνυμα ριζοσπαστικής, αντιμνημονιακής συσπείρωσης». Αν είναι έτσι, να πούμε ότι καλώς πάρθηκε μια πρωτοβουλία. Χρειαζόταν μια πρωτοβουλία και πάντα κάποιος την παίρνει.

Αμέ­σως όμως, άρ­χι­σαν οι φήμες και οι συ­ζη­τή­σεις. Άν­θρω­ποι που έχουν κάνει σο­βα­ρές θυ­σί­ες συ­ζη­τούν τώρα εδώ και μέρες το «πα­ρα­σκή­νιο». Συ­ντρό­φισ­σες και σύ­ντρο­φοι προ­σπα­θούν να μυ­ρί­σουν τα νύχια τους, τί στο καλό να ση­μαί­νει αυτό άραγε, τί τους επι­φυ­λάσ­σει πάλι η ηγε­σία τους, τί και­νού­ριο φτιά­χνε­ται, αν φτιά­χνε­ται, ποιοι θα είναι οι συ­σχε­τι­σμοί και τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά. Γιατί; Μα γιατί η πρω­το­βου­λία αυτή ούτε προ­ήλ­θε από μια δη­μο­κρα­τι­κή δια­δι­κα­σία ούτε και άνοι­ξε μια δη­μο­κρα­τι­κή δια­δι­κα­σία.

Για την ΛΑΕ είναι ανύπαρκτη δημοσκοπικά η Ζωή Κωνσταντοπούλου!...

Με αφορμή την τελευταία της δημοσκόπηση  της MRB, όπου δεν καταγράφεται καθόλου τη ΛΑ.Ε στον πίνακα των κομμάτων, στα οποίο αντιστοιχεί την πρόθεση ψήφου του δείγματος πολιτών, η ηγεσία της ΛΑΕ χαρακτηρίζει την δημοσκόπηση αναξιόπιστη, ότι αποσκοπεί να διαμορφώσει ένα πολιτικό σκηνικό που δεν θα ξεφεύγει από τα πλαίσια των μνημονίων και άλλα παρόμοια:

MRB: Ταχυδακτυλουργικά κόλπα κατά της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Για να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους οι συντάκτες του κειμένου συγκρίνουν στοιχεία της ίδιας εταιρείας δημοσκοπήσεων για την ΛΑΕ , τα οποία αναφέρονται στον Σεπτέμβρη του 15 και άλλα που είναι πρόσφατα. Εκείνο που παραβλέπουν είναι ότι άλλη ήταν η ΛΑΕ τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 15 και άλλη είναι σήμερα.

Μια σημαντική διαφορά είναι ότι τότε δεν υπήρχε το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ενώ σήμερα μετράται ως διακριτό από την ΛΑΕ. Το συμπέρασμα της δημοσκόπησης της ΜΡΒ δείχνει απλά ότι από εκείνο το ποσοστό του Σεπτεμβρίου του 15  η σημερινή ΛΑΕ καρπούται ένα μικρό μερίδιο, ενώ το υπόλοιπο έχει μετατοπιστεί προς το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Αυτό φαίνεται και από τα αποτελέσματα άλλων δημοσκοπήσεων. Τόσο απλό είναι το ζήτημα!

Όμως αν η ηγεσία της ΛΑΕ θεωρεί δική της κληρονομιά της το 2,87% των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 15 και αυτό αποτελεί την βάση της εκλογικής της πελατείας, κάνει μεγάλο λάθος και θα βρεθεί προ εκπλήξεων αν σύντομα προκηρυχθούν εκλογές. Τότε “επικεφαλής” ήταν Λαφαζάνης και “τσόντα” η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί...

ΚΑΖΙΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ !!! ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 107 της Σ.Λ.Ε.Ε (Συνθήκης Λειτουργίας Ευρωπαϊκής Ένωσης) περί κρατικών ενισχύσεων

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Δελτίο Τύπου

16-12-2016

ΚΑΖΙΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ:

ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ !!!

ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 107 της Σ.Λ.Ε.Ε (Συνθήκης Λειτουργίας Ευρωπαϊκής Ένωσης) περί κρατικών ενισχύσεων

Το άρθρο 110 του νομοσχεδίου με τίτλο "Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη - Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις", που συζητείται αυτές τις ημέρες στη Βουλή, προβλέπει τη χορήγηση µίας (1) άδειας λειτουργίας καζίνο εντός της περιοχής του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού – Αγίου Κοσµά, δηλ στην έκταση που πρόκειται να παραχωρηθεί στην εταιρεία HELLINIKON GLOBAL I SA, συμφερόντων Σ. Λάτση, και μάλιστα σύμφωνα με το Σχέδιο Γενικής Διάταξης της εταιρείας, το οποίο προβλέπει καζίνο στη θέση του πρώην Κολλεγίου Θηλέων.

Στη συνέχεια ορίζει ότι για την χορήγηση άδειας λειτουργίας καζίνο εντός του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού – Αγίου Κοσµά θα διεξαχθεί διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός, µε προκήρυξη του Υπουργού Οικονομικών.

Οι τοίχοι έχουν τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ιστορία…

Ο Ντουρίτο λέει ότι η εξέγερση δεν έχει καμιά όρεξη να σκύψει και να δει τι υπάρχει από την άλλη μεριά του τοίχου, ούτε και να περάσει από την μια μεριά στην άλλη θέλει, «εκείνο που θέλει» -λέει ο Ντουρίτο- «είναι να αδυνατίσει τον τοίχο έτσι που να καταρρεύσει, και, έτσι, να μην υπάρχει ούτε μία ούτε άλλη μεριά, ούτε πάνω ούτε κάτω. Και μιας και μιλάμε για τοίχους, ένας τοίχος χωρίς γκράφιτι είναι σαν ένας κόσμος χωρίς εξεγερμένους, δεν αξίζει δηλαδή τον κόπο»… λέει ο Ντουρίτο…

Οι τοίχοι έχουν τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ιστορία…

Ημερολόγιο 2017

Γκράφιτι από Μεξικό και Ελλάδα

Το ημερολόγιο μπορείτε να βρείτε:
στο ΠΑΓΚΑΚΙ (Γ.Ολυμπίου 17-Κουκάκι),
στην Λακαντόνα (Ηπίτου 4-Σύνταγμα),
στο ΣΥΝ.ΑΛΛΟΙΣ (Νηλέως 35-Θησείο),
στο Γιουκάλι (Πλατεία Μεσολλογίου 3-Παγκράτι) κει σε κεντρικά βιβλιοπωλεία

Τα έσοδα από την πώληση θα διατεθούν στον EZLN, τον Ζαπατίστικο Στρατό για την Εθνική Απελευθέρωση.

«Η Γερμανία συσσωρεύει πλεόνασμα που δεν επενδύεται ξανά στην Ευρώπη»

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Συντάκτης: Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης

O Ιταλός πρώην πρωθυπουργός και πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μάσιμο ντ’ Aλέμα, μιλά στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για την πορεία της ευρωπαϊκής Αριστεράς, τη νέα πολιτική πραγματικότητα στην Ιταλία μετά το δημοψήφισμα και την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να στηρίξει τις πιο αδύναμες κατηγορίες πολιτών, παρά τις αντιδράσεις των υπερσυντηρητικών κύκλων της Ευρώπης.

«Ελπίζω η θέση αυτή του Eurogroup για το ελληνικό χρέος να μην αντιπροσωπεύει τη στάση όλης της Ευρώπης» δηλώνει ο έμπειρος Ιταλός πολιτικός και καλεί τη Γερμανία να επενδύσει άμεσα το εμπορικό της πλεόνασμα, διότι το αντίθετο αποτελεί παραβίαση των κανόνων της Ενωσης.

• Γνωρίζετε καλά την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Πώς εξηγείτε το ότι πριν από περίπου δέκα ημέρες το Eurogroup έδωσε πράσινο φως στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κι έπειτα από τόσο μικρό χρονικό διάστημα το παίρνει πίσω; Ποια είναι η πολιτική και οικονομική σκοπιμότητα, τελικά;

Θεωρώ ότι έγινε ένα λάθος και ότι ασκήθηκε υπερβολική, λανθασμένη πίεση σε βάρος της Ελλάδας. Είναι μια απόφαση η οποία δεν έχει συμφωνηθεί, όπως μας έδειξε και η αντίδραση του επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί.

Για τις πολιτικές συμμαχίες ο λόγος...

Η πολιτική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε έχει την μυρουδιά των εκλογών. Οι εκλογές είναι μια κοινοβουλευτική διαδικασία και το παιχνίδι εκεί δεν παίζεται με “όρους κινήματος”. Το “κίνημα” δεν κατεβαίνει στις εκλογές ούτε συγκροτείται με βάση προεκλογικά προγράμματα και σχέδια κρατικής διαχείρισης, όσο και αν διάφοροι επίδοξοι πολιτικοί εκφραστές επιχειρούν ατελέσφορα το αντίθετο. Αν η Αριστερά δεν έχει συγκροτηθεί στο εσωτερικό των κινημάτων, δεν μπορεί να διαμεσολαβήσει το “κίνημα” στην πολιτική σκηνή. Αυτό σημαίνει ότι η Αριστερά υπάρχει πραγματικά μόνον ως «μαζικό κόμμα». Τέτοια μορφή οργάνωσης της Αριστεράς στην χώρα μας δεν υπάρχει, εκτός από το ΚΚΕ το οποίο έχει πράγματι κάποια χαρακτηριστικά “μαζικού κόμματος” χωρίς όμως να έχει την “γραμμή των μαζών”. Τα πολιτικά μορφώματα της Αριστεράς, όταν κατέρχονται στην μάχη των εκλογών, εφόσον δεν είναι “μαζικά κόμματα”, συμμετέχουν αντικειμενικά στην εκλογική διαδικασία με όρους “αστικής πολιτικής”, αφού δεν έχουν κανένα διαφορετικό τρόπο να διευρύνουν την εκλογική τους πελατεία και να καταγράψουν ποσοστά μεγαλύτερα των οργανωμένων δυνάμεων που εκπροσωπούν. Αν και διαφαίνεται ο προεκλογικός χαρακτήρας της συγκυρίας στο κείμενο της ΑΡΚ που δημοσιεύουμε παρακάτω, έχει υποτιμηθεί. Αυτό όμως δεν αναιρεί την ορθότητα γενικών πολιτικών οριοθετήσεων που θέτει εντός του χώρου της Αριστεράς. Εξάλλου δεν είναι και στις προθέσεις των συντακτών του να δώσουν μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση για την νέα συγκυρία στην έχει μπει το πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά περισσότερο επιχειρούν έναν δικό τους αυτοπροσδιορισμό.

Αναδημοσίευση από το "yabasta.gr"

Επί της συγκυρίας...

Η πολιτική της ΑΡΚ για τις πρωτοβουλίες, συναντήσεις, συμμαχίες και μέτωπα καθορίζεται από την εκτίμηση ότι έχουμε εισέλθει σε μια συγκυρία κατά την οποία οι εξελίξεις δεν θα είναι γραμμικές. Κι ενώ είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγγράφεται πλέον στις συστημικές δυνάμεις που συμβάλουν στην υλοποίηση πολιτικών που προωθούν τον ακραίο καπιταλισμό των μνημονίων, με κινήσεις όπως αυτή του επιδόματος για τους συνταξιούχους θα συνεχίσει να διεκδικεί τον εγκλωβισμό κρίσιμου μέρους των πληττόμενων τάξεων και όσων αναφέρονται στην αριστερά. Κι αυτό ανεξάρτητα από το αν ο εγκλωβισμός αυτός θα λάβει χώρα ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχει σε κάποια μνημονιακή συγκυβέρνηση (την παρούσα ή κάποια ‘πατριωτική’-‘οικουμενική’) ή, κι αυτό ίσως αποδειχθεί πολύ επικινδυνότερο, αν θα επιλεγεί να περάσει σε μια αντιπολίτευση με ρητορική αριστεράς. Ανεξάρτητα επίσης από το αν σε κινήσεις για εγκλωβιστικά διλήμματα η Χρυσή Αυγή θα αξιοποιείται ως μια ‘πατριωτική’ δύναμη στο πλάι ή ως ο μόνος, υποτίθεται, αντίπαλος απέναντι (για να χάνεται από την εικόνα ο καπιταλισμός των μνημονίων).

Για το «brand name» της Αριστεράς ρε γαμώτο...

Ferrari 2 σε 1, για όλα τα γούστα

όταν οι μαρκετίστες κάνουν πολιτική

(ένας σχολιασμός στο άρθρο «H Αριστερά πρέπει να ανακτήσει το όνομά της»)

Πολλοί συγχέουν το branding με το marketing.

Το Branding αναφέρεται στη στρατηγική μιας εταιρείας ενώ το marketing στις τακτικές που θα ακολουθηθούν για να εφαρμοστεί αυτή η στρατηγική. Έτσι λοιπόν το branding προηγείται του marketing. Και είναι μία διαδικασία δυναμική και μη-γραμμική. Είναι η ομπρέλα!

Το Marketing είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να αγοράσουν ένα προϊόν/υπηρεσία, ενώ το Branding είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να συνδέονται με ένα προϊόν/υπηρεσία, που κάνει τους ανθρώπους να θυμούνται ένα προϊόν/υπηρεσία, που κάνει τους ανθρώπους να εμπιστεύονται μία εταιρεία, που κάνει τους ανθρώπους fun μιας εταιρείας.

(Δήμητρα Ζερβάκη, ειδική σε θέματα General Manager & Business Coach, συμβουλεύει, εκπαιδεύει και μανατζάρει brands ώστε να βρουν το δικό τους VANTAGE ANGLE, τη δική τους ιδανική οπτική γωνία δράσης)

Ως ειδικός στο θέμα, ο Στάθης Σταυρόπουλος γράφει τις απόψεις του για το πως θα πρέπει να διασωθεί το “brand name” της Αριστεράς. Για να σχεδιάσει την “ομπρέλα” που περιγράφει η Δήμητρα Ζερβάκη, ακολούθησε την συμβουλή του γνωστού Νομπελίστα συγγραφέα John Steinbeck «Οι Ιδέες είναι σαν τα κουνέλια. Παίρνετε ένα ζευγάρι, μαθαίνετε πώς να το διαχειρίζεστε και πολύ σύντομα έχετε μία δωδεκάδα!»

η «αρλουμπολογία» της ΛΑΕ

δύο διαφορετικές αυθόρμητες στάσεις απέναντι στον ίδιο ομιλητή...

( μια απάντηση στο δημοσίευμα του iskra.gr «Ασυναρτησίες Βαρουφάκη» )

Όταν ο Γιάνης Βαρουφάκης αποπέμφθηκε από υπουργός, ενώ ο Π. Λαφαζάνης και άλλα στελέχη της ΛΑΕ παρέμειναν στην κυβέρνηση και συνέχιζαν το έργο της. Η σύγκρουση του Γ. Βαρουφάκη αλλά και της Ζ. Κωνσταντοπούλου στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων και της επιβολής του 3ου μνημονίου με τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφώς πιο έντονη και κάθετη από ότι ήταν του “Αριστερού Ρεύματος”το οποίο  πάταγε σε δυο βάρκες μέχρι την τελευταία στιγμή, δηλώνοντας μάλιστα συμμετοχή (άλλο ένα ..."αναγκαίο κακό")  στις επιτροπές για την οργάνωση του συνεδρίου που εξαγγέλθηκε από τον Α. Τσίπρα μετά την συμφωνία. Είχε ήδη παραδώσει την κομματική (και  κυβερνητική) εξουσία στην παρέα του Α. Τσίπρα  στο ...στιγμιαίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, πριν τις εκλογές του Γενάρη και πριν από την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη.

Αν κάποιος ενστερνιστεί τους ισχυρισμούς του δημοσιεύματος του iskra.gr, τότε προκύπτει το ερώτημα, γιατί το αριστερό ρεύμα δεν είχε αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Εμπλοκή με βραχυπρόθεσμα κι εξαγγελίες Τσίπρα

Έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο; Αυτό δείχνουν τα στοιχεία που κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή. Η τωρινή συγκυρία είναι πιο ευνοϊκή για συγκρούσεις και ρήξεις εντός της ΕΕ από εκείνη που έγινε το δημοψήφισμα του ΟΧΙ. Αυτό δίνει στην κυβέρνηση την ευχέρεια να προσπαθήσει να αποκαταστήσει το καταρρακωμένο κύρος της με τον χειρισμό αντιθέσεων που αν και είναι δευτερεύουσες, παρέχουν όμως την δυνατότητα καταγραφής ενός διαφορετικού προφίλ, από αυτό που διαμόρφωσε μετά το δημοψήφισμα του ΟΧΙ. Αυτοί οι χειρισμοί θα παραμείνουν στον χώρο της επικοινωνιακής σύγκρουσης. Πραγματική σύγκρουση δεν πρόκειται να γίνει. Αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη. Δεν έχει ούτε την αποφασιστικότητα, ούτε την δύναμη για κάτι παρόμοιο. Αν διαμορφωθούν ευνοϊκοί όροι με την αλλαγή του πολιτικού κλίματος, τότε θα πάμε για εκλογές. Παραθέτουμε ένα κείμενο που περιγράφει αυτές τις δευτερεύουσες αντιθέσεις και τους επικοινωνιακούς χειρισμούς της κυβέρνησης:

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Τον δρόμο που χαράζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ακολουθεί ο ESM. Λίγες ώρες μετά τις αμφιβολίες που εξέφρασε το Βερολίνο σχετικά με τις πρόσφατες εξαγγελίες του Έλληνα πρωθυπουργού, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας πάγωσε τις αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους.

Εκπρόσωπος του ESM δήλωσε πως προκειμένου να εφαρμοστούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που υιοθέτησε το Eurogroup για την Ελλάδα, χρειάζεται επίσημη απόφαση από τα διοικητικά όργανα του ESM και του ΕFSF (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας):

Ελ. Πορτάλιου: H ομιλία στο βιβλίο της Βαλαβάνη

φωτογραφία από την εκδήλωση

Αναδημοσίευση από το "iskra.gr"

Η Νάντια Βαλαβάνη συμμετείχε επωνύμως και από θέσεις θεσμικής ευθύνης, ιδιαίτερα μετά το 2012, στη διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ. Καταθέτοντας με το βιβλίο της«Τρίτο Μνημόνιο, Η ανατροπή μιας ανατροπής», ένα είδος πρακτικών της κυβερνητικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιοποιεί γεγονότα και αποτιμά καταστάσεις που έζησε από πρώτο χέρι, συμβάλλοντας έτσι στη διασαφήνιση ενός πολιτικού τοπίου εν πολλοίς άγνωστου και κριτικά ανεπεξέργαστου έως σήμερα. Γιατί ο ογκόλιθος των χιλιάδων σελίδων του τρίτου μνημονίου, που συνέτριψε τρίτη φορά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, διέλυσε συστηματικά και τα νομοθετήματα της πρώτης κυβερνητικής περιόδου, τα οποία αποτολμούσαν σοβαρές ρήξεις στη μνημονιακή πολιτική. Ρήξεις, όμως, που όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διέθετε καμιά προετοιμασία για να στηρίξει.

Συνέντευξη τύπου (video): ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ 8 ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ

Την Τρίτη, 13-12-2016 οργανώθηκε συνέντευξη τύπου πρωτοβουλία; πολιτών στα γραφεία του δικηγορικού συλλόγου Αθήνας (Ακαδημίας 60) με θέμα:  ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ 8 ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ.



Πορτάλιου Ελένη [ 00:01 ]
Μπελαντής Δημήτρης [ 2:42 ]
Γλέζος Μανώλης  [ 9:20 ]
Δοξιάδης  Απάστολος [ 16:33 ]
Καραβαζάκης Νίκος [ 24:36 ]
Θεοδωρόπουλος Σαράντος [ 29:05 ]

Η Πρωτοβουλία Πολιτών, που συγκροτήθηκε με βάση το επισυναπτόμενο κείμενο υπογραφών και στόχο να αποτρέψει την έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης της Τουρκίας,

Άντε και πιο συχνότερα!

(από το "Ξαναβρέθηκαν όσοι πέρσι είπαν ΟΧΙ στην κωλοτούμπα Τσίπρα...")

δείτε και αυτό:

Πρoσκλητήριο ανατροπής στη ριζοσπαστική Αριστερά

ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΑΣΟΣ αποδεικνύεται ο ΑΣΤΕΡΑΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ

Αναδημοσίευση από τον "Ιχνιλάτη"

Δικαιώνεται η ΟΚΕ, μετά την επίσημη ΔΗΛΩΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής

Διάτρητη αποδεικνύεται η συμφωνία παραχώρησης του Αστέρα Βουλιαγμένης, στον Τουρκοαραβικό όμιλο Apollo Investment Holdco αντί μάλιστα του ευτελούς τιμήματος των 393.152.844 ευρώ ύστερα από έγγραφο-φωτιά της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (ΑΔΑ), που δημοσιοποιεί η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης. Με τη συμφωνία αυτή προκαλείται βλάβη, εις βάρος του καλώς εννοούμενου Δημόσιου Συμφέροντος και κυρίως, όσον αφορά στο ζήτημα της προστασίας που απολαμβάνει, διαχρονικά, η Κρατική Περιουσία. Όπως προκύπτει από το έγγραφο-ντοκουμέντο αυτό, της Διεύθυνσης Δασών Πειραιά, της ΑΔΑ, η οποία υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών, έχει υποβληθεί από 24/6/2015... στο Εθνικό Κτηματολόγιο, Δήλωση Ιδιοκτησίας για την εν λόγω έκταση, για Δημόσιο Δάσος, 436,20 στρεμμάτων, το οποίο ανήκει, κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Κράτος και μάλιστα σε εκτός σχεδίου περιοχή.Αρμόδιο δε για την προστασία του είναι, σύμφωνα με το Νόμο, το Δασαρχείο Πειραιά, το οποίο έπρεπε να έχει ήδη παρέμβει και να έχει εφαρμόσει τις αυστηρές Διατάξεις, που προβλέπονται από την κείμενη Δασική Νομοθεσία.

Η κρυφή ατζέντα του Πάνου

«Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος»;  Και οι «κουμπάροι» τι λένε;

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του  Δημήτρη Ψαρρά

Μιλώντας την Παρασκευή το βράδυ στη Βουλή, ο Γιάννης Δραγασάκης υπενθύμισε ότι η πατριδοκαπηλία οδηγεί σε εθνικές καταστροφές και ότι οι ναζιστές κατέστρεψαν την πατρίδα τους τη Γερμανία και οι φασίστες τη δική τους, την Ιταλία.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης απευθυνόταν ασφαλώς στον Φίρερ της ναζιστικής οργάνωσης που είχε προηγηθεί στο βήμα, για να του θυμίσει ότι και στην Ελλάδα «τα μεγαλύτερα εγκλήματα ενάντια στο ελληνικό έθνος έγιναν στο όνομα του έθνους και η προδοσία της Κύπρου ακόμα έγινε στο όνομα της πατρίδας».

Αλλά αποδέκτης της εύστοχης παρατήρησης ήταν και ο κ. Καμμένος, ο οποίος τον τελευταίο καιρό επιδίδεται σε ασκήσεις προκλητικής πατριδοκαπηλίας, με τις οποίες ο υπουργός Αμυνας αναζητεί νέους συμμάχους στους ακροδεξιούς θυλάκους του βαθέος κράτους. Πιο ακραίο δείγμα αυτής της νέας πολιτικής συμπεριφοράς του κ. Καμμένου ήταν η επιδεικτική ανάδειξη των ναζιστών σε προνομιακούς συνταξιδιώτες κατά την εθνικιστική κρουαζιέρα προς το Καστελόριζο.

Έκανε “ακροδεξιά στροφή” ο Ιερώνυμος;

«Ψήφισε εσύ το άρθρο 16 (για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια) και θα ψηφίσω εγώ το άρθρο 3 (για τον διαχωρισμό του κράτους εκκλησίας)».

 Κυριάκος Μητσοτάκης προς τον Αλέξη Τσίπρα.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του ο Δ. Ψαράς στην εφημερίδα των συντακτών (Οι στόχοι της ακροδεξιάς στροφής του Ιερώνυμου) εξηγεί την σκλήρυνση στην στάση της εκκλησίας ως μια διμέτωπη  οριοθέτηση τόσο προς τον Αλέξη Τσίπρα, όσο και προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Αν  γίνει κάποτε πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και επιχειρήσει τον διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας ως νεοφιλελεύθερος με “αρχές,” δεν το γνωρίζουμε. Όμως αυτός διαχωρισμός δεν πρόκειται να γίνει όσο κυβερνά την χώρα η κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» των ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ.

Πώς ο Αλέξης Τσίπρας θα νικήσει στις επόμενες εκλογές

Αναδημοσίευση από το "πιτσιρίκος"

Μπορεί να φαίνεται περίεργο τώρα που το γράφω αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έχει μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να νικήσει και στις επόμενες εκλογές.

Νομίζω πως δεν υπάρχει πρωθυπουργός που να έχει νικήσει σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα -στη Μεταπολίτευση σίγουρα δεν υπάρχει- οπότε ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να σπάσει ένα ρεκόρ.

Πώς θα νικήσει ο Αλέξης Τσίπρας στις εκλογές, όταν η Νέα Δημοκρατία προηγείται καθαρά σε όλες τις δημοσκοπήσεις;

Βαρουφάκης: Αν όχι τώρα, πότε;

Τις εξελίξεις του πρόσφατου Eurogroup σχολιάζει με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης, καλεί την κυβέρνηση σε ρήξη και διερωτάται: Τι φοβάται ο πρωθυπουργός; Ότι θα του επιβάλουν capital controls; Ότι θα τον απειλήσουν πάλι με Grexit την ώρα που καταρρέει το ιταλικό τραπεζικό σύστημα και καλπάζουν η κ. Λεπέν και το AfD;

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του Γιάνη Βαρουφάκη. 

Ηταν το Eurogroup που, υποτίθεται, θα αντάμειβε την κυβέρνηση με ανακουφιστική αναδιάρθρωση χρέους. Κατέληξε να είναι το Eurogroup που μονιμοποίησε τη σκληρότατη, συνεχώς αύξουσα λιτότητα για τα επόμενα δέκα χρόνια και τη ματαίωση της οποιασδήποτε ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους. Μέσα από τα σαγόνια μιας προαναγγελθείσης επιτυχίας η κυβέρνηση «απέσπασε» ένα Βατερλό.

Ας δούμε τα πράγματα ψυχρά και αντικειμενικά από τη σκοπιά του τι έπρεπε να γίνει, τι ήλπιζε (και υποσχόταν) η κυβέρνηση ότι θα γίνει και τι τελικά έγινε.

Τι έπρεπε να έχει γίνει κατ’ ελάχιστον

Τα ελάχιστα προαπαιτούμενα για την ανάκαμψη ήταν:

CIA: Ο Πούτιν βοήθησε τον Τραμπ να εκλεγεί

Τοιχογραφία στο Βελιγράδι που απεικονίζει τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin, αριστερά, και τον νεο πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump. Το μήνυμα στην τοιχογραφία γραμμένο στα σερβικά, ρωσικά και αγγλικά: «Το Κόσοβο είναι Σερβία".

Πηγή: Washington Post

The CIA concluded that Russia worked to elect Trump. Republicans now face an impossible choice

Η αμερικανική υπηρεσία κατασκοπίας CIA κατέληξε ότι η Ρωσία παρενέβη στις φετινές προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ για να βοηθήσει τον Ντόναλντ Τραμπ να εκλεγεί στον Λευκό Οίκο και όχι απλώς να υπομονεύσει την εμπιστοσύνη στο αμερικανικό εκλογικό σύστημα, αναφέρεται σε δημοσίευμα της Washington Post.

Επικαλούμενη Αμερικανούς αξιωματούχους που έλαβαν ενημέρωση για το θέμα, η εφημερίδα τονίζει πως οι υπηρεσίες κατασκοπίας έχουν εντοπίσει άτομα που έχουν συνδέσμους με τη ρωσική κυβέρνηση και τα οποία χορήγησαν στα Wikileaks χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που αποκτήθηκαν παράνομα από την εθνική επιτροπή του Δημοκρατικού κόμματος και από άλλους λογαριασμούς, όπως του επικεφαλής της προεδρικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον.

Ουκρανική κυβέρνηση κατά… ΚΚΕ

Αναδημοσίευση από το "altsantiri.gr"

Μία αρκετά παράδοξη «κόντρα» φαίνεται ότι έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στην κυβέρνηση της Ουκρανίας και στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κόντρα η οποία κρατάει δύο χρόνια.

Η όλη ιστορία ξεκίνησε όταν στελέχη του ΚΚΕ αξιοποιώντας πρόσκληση των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονμμπάς, είχαν πάει ως «παρατηρητές» στις εκλογές που είχαν γίνει εκεί τον Νοέμβριο του 2014.

ΗΠΑ: Άρχισε κιόλας η γιγάντια ταξική σύγκρουση που θα ορίσει τη μοίρα όλων μας!...

Αναδημοσίευση από το «contra-xreos.gr»

του Γιώργου Μητραλιά

Μπορεί αυτές τις μέρες να κυριάρχησαν στα ΜΜΕ και στις συζητήσεις η πτώση του Ρέντζι και οι λοιπές ιταλικές περιπέτειες αλλά εκεί που παίζεται η τύχη όλων μας δεν είναι ούτε στη Ρώμη, ούτε στη Βιέννη, ούτε καν στο Βερολίνο ή στο Παρίσι. Είναι στο… Standing Rock της μακρινής βόρειας Ντακότα των ΗΠΑ, μέσα στη χιονοθύελλα και με 20 υπό το μηδέν! (1)

“Φυσικά”, δεν έχετε ακουστά για το Standing Rock επειδή τα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ κάνουν καλά τη δουλειά τους. Όμως, αυτό δεν εμποδίζει τους 20.000 αγωνιστές, Ινδιάνους Σιού και τους υποστηρικτές τους 3.000 βετεράνους του αμερικανικού στρατού, οικολόγους ή απλώς συνδικαλιστές και αριστερούς κινηματίες, να δίνουν εκεί –εδώ και 8 μήνες (!)- τη μεγαλύτερη ίσως οικολογική, και όχι μόνο, μάχη με αντιπάλους τους γίγαντες του πετρελαίου, το τραπεζικό σύστημα και τη φοβερή κατασταλτική μηχανή της παγκόσμιας υπερδύναμης. Και μάλιστα να κερδίζουν, τουλάχιστον προς το παρόν, αυτή μάχη!(2)

Χοντραίνει το παιχνίδι στην Ευρώπη...

1. Η απόρριψη από την ΕΚΤ του αιτήματος της διοίκησης της τράπεζας Monte Paschi για παράταση της προθεσμίας ώστε να προσπαθήσει να αντλήσει νέα κεφάλαια από ιδιώτες, φέρνει την τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας μπροστά στο μόνη εναλλακτική. Την κρατική διάσωση και το κούρεμα πιστωτών. Με βάση τη νέα κοινοτική οδηγία περί διάσωσης τραπεζών (που δόθηκε αμέσως μετά το “κούρεμα” καταθέσεων στην Κύπρο), από τη στιγμή που η τράπεζα θα λάβει χρήματα από το κράτος, οι πιστωτές της πρέπει να “κουρευτούν” ώστε το βάρος να μην μεταφερθεί εξ ολοκλήρου στους φορολογούμενους. Η μετοχή της Monte Paschi υποχωρούσε στις 4 το απόγευμα κατά 7,34%. Λίγα λεπτά αργότερα διακόπκε η διαπραγμάτευση της μετοχής αφού προηγουμένως η πτώση είχε φτάσει το 11,4%.

Τι σημαίνει το διάγγελμα του Πρωθυπουργού

Η κυβέρνηση μίλησε για «εθνική νίκη» στο Eurogroup της Δευτέρας αλλά από την ανάγνωση του ανακοινωθέντος είναι σαφές ότι η 2η αξιολόγηση βρίσκεται στον αέρα. Λίγες ώρες πριν το διάγγελμα Τσίπρα η επικεφαλής του ΔΝΤ είπε ότι πλεόνασμα 3,5% σημαίνει σκληρά μέτρα. Χθες ο Σόιμπλε έκανε λόγο ακόμα και για Grexit. Τι συνέβη λοιπόν σήμερα και γιατί ο Τσίπρας μοιράζει εκατομμύρια;

η συνέχεια στο κείμενο του TPP:

Τι σημαίνει το διάγγελμα του Πρωθυπουργού

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ (ViDEO)

"ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ" (1ο μέρος)

Εργάτες που ανέκτησαν τα εργοστάσια όπου δούλευαν και πλέον τα λειτουργούν χωρίς εργοδότες, με τις αρχές του συνεργατισμού και της αυτοδιαχείρισης, παρουσιάζουν τα εγχειρήματά τους στο Αντιδραστήριο της ΕΡΤ3.Η εκπομπή καταγράφει τις εμπειρίες τους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τη σύνδεσή τους με κοινωνικούς αγώνες και την κοινή διάθεσή τους να δημιουργήσουν δίκτυα συνεργασίας για την ενδυνάμωση των εγχειρημάτων τους.

βιβλιοπαρουσίαση: ΚΡΙΣΗ; του Γιώργου Μεταξά

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ: 

ΚΡΙΣΗ; του Γιώργου Μεταξά

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 

βιβλιοκαφέ Έναστρον στις 7 μ.μ.

 (Σόλωνος 101, Αθήνα),

ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Λεωνίδας Βατικιώτης
οικονομολόγος, δημοσιογράφος

Γιάννης Μηλιός
καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο ΕΜΠ και διευθυντής του περιοδικού Θέσεις

Γιώργος Μεταξάς
συγγραφέας του βιβλίου

Πλατφόρμα Δημόσιου Διαλόγου με τον Ζακ Ρανσιέρ

Ο Ζακ Ρανσιέρ θα συμμετάσχει στο ερχόμενο Β-Fest στις 26-27-28 Μαΐου 2017

Αναδημοσίευση από το «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ»

Το Β-Fest αποτέλεσε και αποτελεί έναν κόμβο συνάντησης κινημάτων, ατόμων, κοινοτήτων και συλλογικοτήτων που ως στόχο έχουν τη ρήξη με τις κυρίαρχες λογικές και σημασίες. Γι’ αυτό τον λόγο σε κάθε μας φεστιβάλ επιδίωξή μας είναι η σύνθεση και η αλληλεπίδραση με ιδέες, πράξεις και νοήματα που αναζητούν τη σύγκρουση με το υπάρχον και τη δημιουργία ενός διαφορετικού και πιο ελεύθερου κόσμου.

μηδενική εργασία είναι η τάση - αρνητικό χρήμα είναι το εργαλείο

Αναδημοσίευση από τον «ποδονίφτη»

Ένα κείμενο των Franco Berardi (Bifo) και Geert Lovink
μετάφραση και σχολιασμός. Κώστας Παπακώστας

για να σωθεί η Ευρώπη από την άβυσσο του εμφύλιου πολέμου και του ρατσισμού να σχεδιάσουμε την Ευρώπη 2.0

Η συστηματική επαναπροώθηση των μεταναστών στα σύνορα της Ευρώπης δεν είναι μόνο εκδήλωση κτηνωδίας αλλά και σύμπτωμα μετασχηματισμού της Ε. Ένωσης σε ένα ρατσιστικό φρούριο. Ένα κύμα εθνικισμού και μίσους εγκαθίσταται ανάμεσα στον ευρωπαϊκό πληθυσμό. Το αρχιπέλαγος της ατιμίας απλώνεται γύρω από τη Μεσόγειο θάλασσα. Οι Ευρωπαίοι κατασκευάζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης στο έδαφός τους και πληρώνουν τους gauleiter τους Τουρκία, Λιβύη και Αίγυπτο να κάνουν τη βρώμικη δουλειά στις ακτές της Μεσόγειας θάλασσας, όπου το θαλασσινό νερό αντικατέστησε το ZyklonB[1]. Αν δεν σταματήσουμε αυτή τη βαρβαρότητα, προετοιμάζονται οι όροι ενός ρατσιστικού εμφυλίου πολέμου σε όλο τον ευρωμεσογειακό χώρο.

Η επόμενη οικονομική καταστροφή

Βιβλιοπαρουσίαση:

Οι Εκδόσεις Angelus Novus παρουσιάζουν στην Αθήνα το ανατρεπτικό βιβλίο του Richard Vague, Η επόμενη οικονομική καταστροφή, γιατί επέρχεται και πώς να την αποφύγουμε. 

Το βιβλίο αναλύει την παγκόσμια οικονομική αρρυθμία με βάση την αντίληψη ότι το μείζον διεθνές οικονομικό πρόβλημα είναι το ιδιωτικό χρέος και όχι το δημόσιο, όπως συνήθως λέγεται. 

 Η βιβλιοπαρουσίαση θα γίνει την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου στις 7:30μμ στο Βιβλιοκαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101, Αθήνα) Το βιβλίο θα παρουσιάσουν: ο Πέτρος Σταύρου, οικονομολόγος, και ο Απόστολος Δεδουσόπουλος, καθηγητής οικονομικών της εργασίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο)

Ο σύγχρονος δημόσιος διάλογος σχετικά με τις οικονομικές κρίσεις συνήθως επικεντρώνεται στο ρόλο του δημόσιου χρέους και στο ρόλο που παίζουν στην οικονομική ανάπτυξη οι χρηματοδοτούμενες από το χρέος δημόσιες δαπάνες. Αυτό το διαφωτιστικό και προκλητικό βιβλίο αποδεικνύει ότι εκείνο που περιορίζει την ανάπτυξη και πυροδοτεί οικονομικές τραγωδίες, όπως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, είναι η ταχύρρυθμη επέκταση του ιδιωτικού και όχι του δημόσιου χρέους.

Αν δεν ρίξει αυτή την κυβέρνηση ο λαός, τότε θα την ρίξει ο ...Καμμένος!

δύο διαφορετικές εικόνες του ίδιου θέματος...

Το 1970 ο Παπαδόπουλος πήρε διαζύγιο από τη γυναίκα του Νίκη με νομοθετικό διάταγμα μιας χρήσης και στη συνέχεια παντρεύτηκε την ερωμένη του Δέσποινα Γάσπαρη, πολιτική υπάλληλο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Κάπως έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας πήρε διαζύγιο από την Αριστερά μέσα σε μια νύχτα και σύναψε πολιτικό γάμο με τον Πάνο Καμμένο. Ο Πάνος, ως καλός χριστιανός πριν τελέσει τον γάμο, φρόντισε να εξασφαλίσει την έγκριση και την στήριξη του πνευματικού του πατέρα.

Ο γάμος έγινε λοιπόν στο τσάκα-τσάκα με τις ευλογίες της εκκλησίας και κουμπάρους τους επικεφαλείς των «συνιστωσών» του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνη την εποχή είχε γίνει πρόσφατα «κόμμα των μελών» του. Τα μέλη του είχαν πλέον πλέρια ελευθερία να συμμετέχουν στις αποφάσεις που αφορούσαν στις αφισοκολλήσεις στην γειτονιά τους και που θα στήνουν τα προεκλογικά τραπεζάκια. Όμως, δεν ρωτήθηκαν καν για αυτό το γάμο. Κρίθηκε ότι δεν είχαν ωριμάσει ακόμα πολιτικά, ώστε να δύνανται να συμμετέχουν και σε τόσο σοβαρές αποφάσεις.

Συγγενείς και φίλοι των δύο οικογενειών συναίνεσαν και αυτοί στην τέλεση του γάμου του “μικρού Αλέξη” με τον Πάνο, γιατί στο γαμήλιο προσκλητήριο ανεγράφετο ότι θα τελεσθεί για το «καλό της πατρίδας». Ήταν φανερό από την αρχή πως δεν ήταν ο έρωτας που συνέδεε τον Πάνο με τον Αλέξη - όπως τον Γεώργιο Παπαδόπουλο με την Δέσποινα - αλλά τα κοινά οφέλη που θα προέκυπταν απ' αυτόν. Οφέλη για όλους, ακόμα και για την πατρίδα. Όπως είχε συμβεί και στο γάμο της μικρής Βιλλεαρδουίνης Ιζαμπώ με τον Καρόλο Φίλιππο της Σικελίας...

Ο «κομμουνισμός» ως πρακτική

Tο κεφάλαιο δεν μπορεί να καταργηθεί για τον κομμουνισμό, αλλά μόνο από τον κομμουνισμό, ή πιο συγκεκριμένα, από την παραγωγή του. Η κομμουνιστικοποίηση δεν είναι μεταβατική περίοδος, αλλά μάλλον, η ίδια η επανάσταση είναι η παραγωγή του κομμουνισμού.

(SIC)

Όμως η κεφαλαιακή σχέση δεν είναι μόνον ένα σύνολο κοινωνικών και ταξικών σχέσεων. Η κυριαρχία του κεφάλαιου και η αναπαραγωγή της κεφαλαιακής σχέσης εξασφαλίζεται πρώτιστα από ένα μηχανισμό: το κράτος. Η παραδοσιακή κομμουνιστική αριστερά σε αυτό το σημείο έφαγε τα μούτρα της. Παρ' όλο που πρόβαλε το αίτημα για την κατάργηση του κράτους και σημείωσε νικηφόρες επαναστάσεις τον προηγούμενο αιώνα, στο “μεταβατικό στάδιο” το κράτος όχι μόνον δεν “καταργήθηκε”, αλλά ισχυροποιήθηκε και έγινε το μέσο μιας ομαλής επιστροφής στην “κανονικότητα” της κεφαλαιακής σχέσης. Κατά την “μετάβαση” από την ΕΣΣΔ της Οκτωβριανής επανάστασης στην σημερινή Ρωσία το κράτος ως συμπύκνωση των ταξικών σχέσεων έμεινε ανέπαφο. Απλά “εκσυγχρονίστηκε”, όπως εξάλλου συνέβη και στην Κίνα....

Το κείμενο που παραθέτουμε παρακάτω δεν τοποθετείται στο ζήτημα της “λαϊκής εξουσίας” ως μια άλλη μορφή κυριαρχίας που καταργεί τον βασικό μηχανισμό της αναπαραγωγής της κεφαλαιακής σχέσης:το κράτος. Η αξία του όμως έγκειται αλλού. Επιχειρεί να επαναφέρει τον «κομμουνισμό» όχι ως ένα “όραμα” μιας άλλης κοινωνίας αλλά ως πρακτική των κοινωνικών αγώνων που αφορά στο “εδώ και τώρα”. Από αυτή την άποψη παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι οριοθετήσεις που θέτει σε σχέση με την παραδοσιακή αριστερά, εκείνη που συγκροτείται με βάση την διάκριση ανάμεσα στην “κομμουνιστική ιδέα”(στρατηγική) και τα “μεταβατικά προγράμματα”(τακτική), επαναφέροντας το αίτημα του κομμουνισμού με ένα σαφώς διακριτό τρόπο. Ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναζητούμε μια άλλη αντίληψη για την πολιτική, μια πολιτική - όπως την περιγράφει ο Αlen Badiou - η οποία “να παραμένει σε απόσταση από το Κράτος, που δεν έχει ούτε την εξουσία ως διακύβευμα ούτε τον κοινοβουλευτισμό ως πλαίσιο, έπειτα αυτή η πολιτική να προτείνει μορφές οργάνωσης απομακρυσμένες σε μεγάλο βαθμό από το μοντέλο του κόμματος που κυριάρχησε σε όλο τον 20ο αιώνα “.

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΕΔΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κατά την λαϊκή παροιμία “οι γάτες σκεπάζουν τα σκατά τους”. Οι “γάτες” της ΛΑΕ, πριν κοιτάξουν την φωλιά των άλλων, καλό θα ήταν να ρίξουν και μια ματιά στην δική τους. Μούγκα επικρατεί στην ιστοσελίδα της ΛΑΕ, του iskra.gr και άλλων ενημερωτικών μέσων της “Λαϊκής Ενότητας” για μια βελούδινη διάσπαση που πραγματοποιήθηκε στο πρόσφατο συνέδριο της ΚΕΔΕ στην Θεσσαλονίκη. Μια μερίδα συνέδρων, αρκετοί από τους οποίους είναι μέλη της ΛΑΕ διαχωρίστηκαν από την κοινή παράταξη με τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησαν ένα συντονιστικό όργανο. Βέβαια αυτός  ο διαχωρισμός έγινε μόνο στο συνέδριο της ΚΕΔΕ και δεν προχώρησε στα δημοτικά σχήματα, σε πολλά από τα οποία μέλη της ΛΑΕ συνεργάζονται ακόμα και σήμερα, στα πλαίσια κοινών παρατάξεων με δυνάμεις του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ.

Αναδημοσίευση από το "voria.gr"

«Συντονισμός Αιρετών» είναι το όνομα της νέας αυτοδιοικητικής παράταξης στο χώρο της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης. Η νέα παράταξη προήλθε από τους κόλπους της Ριζοσπαστικής Αυτοδιοικητικής Πρωτοβουλίας η οποία πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδρυσή της ανακοίνωσε χθες από το βήμα του συνεδρίου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, το μέλος του δ.σ. της ΚΕΔΕ Τάσος Κανταράς.

Πρόκειται ουσιαστικά για τη διάσπαση της αυτοδιοικητικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, ως επακόλουθο της διάσπασης η οποία έγινε στο κόμμα τον Αύγουστο του 2015, με την αποχώρηση εκατοντάδων στελεχών, μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

Γιατί έγινε “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” στο iskra.gr ο διορισμός του Γιάννη Μηλιού ως πρόεδρου του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου;

Δεν έχουμε τα στοιχεία για να "αξιολογήσουμε" τις σχέσεις του Γιάννη Μηλιού με τον πολιτισμό. Όμως μπορούμε να αξιολογήσουμε εύκολα τις σχέσεις της  ΛΑΕ με τον πολιτισμό. Κάντε κλικ στην εικόνα για να  πληροφορηθείτε την δική μας "αξιολόγηση".

Η “πολιτιστική επανάσταση” στην Κίνα ξεκίνησε από μια κριτική σε ένα έργο που είχε ανεβάσει η όπερα του Πεκίνου. Τηρουμένων των αναλογιών, η «άνοδος» του Γιάννη Μηλιού στην θέση του πρόεδρου Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου ξεσήκωσε ανάλογες αντιδράσεις στο ...facebook αλλά και σε διάφορες ιστοσελίδες. Το iskra.gr αφιερώνει τρία ολόκληρα κείμενα αποκλειστικά γι' αυτό το θέμα:
1. Πρωταπριλιάτικο: Ο Μηλιός πρόεδρος Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου!
2. Σχολιάζοντας τη συγκρότηση του νέου διοικητικού συμβουλίου του Φεστιβάλ Αθηνών
3. Μηλιός: Με δήλωσή του χειροτερεύει τα πράγματα αντί να τα δικαιολογεί

«Αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το λαό» είχε πει ο Χαρ. Φλωράκης. Κι αυτό που «συμφέρει» το προσδιορίζει το ίδιο το κόμμα. Το κόμμα εκφράζεται από τον “επικεφαλής” του, ο οποίος έχει περάσει όλα τα τεστ της επαναστατικής “αξιολόγησης” και επομένως κατέχει τη μοναδική αλήθεια. Σήμερα λοιπόν ο “λαός” θα πρέπει να πληροφορηθεί την “αλήθεια” για τον Γιάννη Μηλιό. Χθες για παράδειγμα, ο ίδιος “λαός” δεν έπρεπε να μάθει την αλήθεια γιατί ένα παλαιό και ιστορικό στέλεχος του “αριστερού ρεύματος”, ο Γιάννης Αμανατίδης, είναι σήμερα Υφυπουργός Εξωτερικών. Το iskra.gr δεν έχει γράψει ούτε μια φρασούλα κριτικής προς τον Γιάννη Αμανατίδη. Ούτε χθες. Ούτε προχθές όταν είχε αναλάβει ως υπασπιστής του Τσίπρα τα κονέ με την εκκλησία και το ...Άγιο Όρος.

Ο οικολόγος Αλεξάντερ Βαν Ντερ Μπέλεν νέος πρόεδρος της Αυστρίας

Η Αυστρία γύρισε την πλάτη της στην ακροδεξιά, σύμφωνα με τα πρώτα exit polls που δείχνουν ότι ο υποψήφιος των Πρασίνων, Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν κερδίζει τις Προεδρικές εκλογές συγκεντρώνοντας το 62,1% έναντι του ακροδεξιού υποψηφίου Νόμπερτ Χόφερ που συγκέντρωσε το 37,9%, με καταμετρημένο το 70% των ψήφων.

Ιταλικό Δημοψήφισμα: επιστροφή στον 19ο αιώνα ( ; )

Αναδημοσίευση από το "REDNoteBook"

του Πέτρου-Ιωσήφ Στανγκανέλλη

Την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου οι ιταλοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να απαντήσουν, μονολεκτικά, αν θα αποδεχθούν ή όχι μια συνταγματική μεταρρύθμιση. Μια μεταρρύθμιση το περιεχόμενο της οποίας έχει συσκοτιστεί συστηματικά, όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.

Η κυβέρνηση Ρέντζι, σε αγαστή συνεργασία με τον ιταλικό ΣΕΒ, την ΕΕ, τον Γιούνκερ και τον Σόιμπλε, τον αμερικανό πρέσβη κι άλλους δημοκρατικούς θεσμούς και ευαγή ιδρύματα, προσπάθησε να αλλάξει την συζήτηση. Η κυβέρνηση, καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας μοίρασε λεφτά και υποσχέσεις (θα τα πάρει πίσω, στο πολλαπλάσιο, στις 5 του μήνα), κατηγόρησε τους αντιπάλους της ως φασίστες και αντιδημοκράτες (υπέρ του ΟΧΙ είναι η Εθνική Ένωση Παρτιζάνων και όλοι οι εν ζωή πρόεδροι και αντιπρόεδροι του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας), ως εκπροσώπους του «κατεστημένου» (9 στους 10 διευθύνοντες σύμβουλοι επιχειρήσεων, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας Il Sole 24 ore είναι με το ΝΑΙ). Με μια πρωτότυπη καμπάνια, η οποία περιείχε όλα όσα ακούσαμε στην χώρα μας, τις μέρες του δημοψηφίσματος του 2015, προσπάθησε να εκφοβίσει και να εκβιάσει τους ιταλούς πολίτες. Αν βγει το ΟΧΙ θα ανέβουν τα σπρεντ, θα χάσουμε κάθε αξιοπιστία στην Ευρώπη, όλοι θα μας λένε τεμπέληδες και προνομιούχους, θα πεθαίνουν οι καρκινοπαθείς στα νοσοκομεία, θα έρθει επιδημία ηπατίτιδας (ναι, είναι αλήθεια, ειπώθηκε κι αυτό....).

Είναι ...«φίλοι» μας οι Γάλλοι! Ποιός θυμάται τον «Δεκέμβρη» του 2016;

Ξημερώματα 18ης Νοεμβρίου 1916 ημέρα Παρασκευή μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου: 

Γαλλικές Δυνάμεις αποβιβάζονται στον Πειραιά.

Έχει ενδιαφέρον το πώς η μνήμη πολλές φορές συσκοτίζει το παρελθόν. Σήμερα όλοι θυμούνται τα Δεκεμβριανά του 44 και ανεβάζουν κείμενα και φωτογραφίες. Ποιος όμως θυμάται ότι ακριβώς τις ίδιες μέρες το 1916 αποβιβάστηκαν αγήματα του στόλου της Entente στο Φάληρο, έγιναν μάχες στην Αθήνα, η πόλη βομβαρδίστηκε από τον στόλο και ξέσπασαν μεγάλες ταραχές και λαϊκός ξεσηκωμός εναντίον των βενιζελικών (Βενιζέλος υποστήριζε την επέμβαση) με 300 περίπου νεκρούς κλπ, και ότι στη συνέχεια ο ναυτικός αποκλεισμός των λιμανιών έφερε πείνα τους επόμενους μήνες; Τα λένε Νοεμβριανά γιατί με το παλιό ημερολόγιο ήταν ακόμη Νοέμβρης. Με το νέο ήταν ακριβώς τούτες οι μέρες. Ο Δεκέμβρης του 44 τράβηξε μια κουρτίνα μπροστά από τον Δεκέμβρη του 1916. Αντίθετα, ο Δεκέμβρης του 2008, δεν έκρυψε αλλά ανακάλεσε το Δεκέμβρη του 44. Καλά λένε πώς το πιο απρόβλεπτο είναι το παρελθόν.

Αντώνης Λιάκος

Δυο κείμενα σχετικά με τον Δεκέμβρη του 1916

1. Γαλλική Κατοχή Πειραιά 1916-17 (Επιχείρηση Ελληνικός Εσπερινός)
2. Τα Νοεμβριανά του 1916 και η Γαλλική Κατοχή στον Πειραιά του 1917

Η Απάτη της Οικονομικής Ανάπτυξης

Αναδημοσίευση από το «babylonia.gr»

του Yavor Tarinski

Μετάφραση: Ιωάννα Μαραβελίδη

Η επιμονή στην εργασία και την παραγωγή είναι επιζήμια.

Giorgio Agamben[1]

Μας λένε πως χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη ώστε να ξεπεράσουμε την υπάρχουσα πολυεπίπεδη κρίση. Συγκεκριμένα το ακούμε αυτό εδώ και πολύ καιρό. Τόσο οι δεξιές όσο και οι αριστερές, καπιταλιστικές και σοσιαλιστικές κυβερνήσεις προωθούν τις θεωρίες τους για το πόσο πολύ χρειαζόμαστε μεγαλύτερη παραγωγή και κατανάλωση έτσι ώστε οι κοινωνίες μας να εξελιχθούν και να αφήσουν πίσω τις σημερινές δυσκολίες.

Η αφήγηση της συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης

Αλλά μία ερώτηση προκύπτει. Δεν είναι ο τομέας της οικονομίας ήδη πολύ μεγάλος; Τα επίπεδα παραγωγής και κατανάλωσης ήδη ξεπερνούν τη βιοχωρητικότητα[2] του πλανήτη κατά 60% κάθε χρόνο[3]. Οι συνεχώς επεκτεινόμενες εξορύξεις πρώτων υλών και η κατανάλωση έχουν φτάσει τους 70 τόνους ετησίως σε παγκόσμια κλίμακα[4]. Οι τρέχουσες μάλιστα προβλέψεις δείχνουν ότι αυτή η ραγδαία ανάπτυξη θα συνεχιστεί -ως το έτος 2100 αναμένεται πως θα παράγουμε 3 φορές περισσότερα απορρίμματα απ’ όσο σήμερα[5].