Έκανε “ακροδεξιά στροφή” ο Ιερώνυμος;

«Ψήφισε εσύ το άρθρο 16 (για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια) και θα ψηφίσω εγώ το άρθρο 3 (για τον διαχωρισμό του κράτους εκκλησίας)».

 Κυριάκος Μητσοτάκης προς τον Αλέξη Τσίπρα.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του ο Δ. Ψαράς στην εφημερίδα των συντακτών (Οι στόχοι της ακροδεξιάς στροφής του Ιερώνυμου) εξηγεί την σκλήρυνση στην στάση της εκκλησίας ως μια διμέτωπη  οριοθέτηση τόσο προς τον Αλέξη Τσίπρα, όσο και προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Αν  γίνει κάποτε πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και επιχειρήσει τον διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας ως νεοφιλελεύθερος με “αρχές,” δεν το γνωρίζουμε. Όμως αυτός διαχωρισμός δεν πρόκειται να γίνει όσο κυβερνά την χώρα η κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» των ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Πάνος Καμμένος ήταν και παραμένει το “μακρύ χέρι” της εκκλησίας στην κυβέρνηση. Αυτό ήταν γνωστό από την πρώτη μέρα που συγκροτήθηκε αυτή η ετερόκλητη συμμαχία. Ένας από τους όρους της συνεργασίας ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ ήταν - και παραμένει - ότι δεν θα πειραχτεί το καθεστώς αυτών των σχέσεων. Και με βάση αυτό τον όρο, βελτιώθηκε πράγματι η ανοχή της εκκλησίας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Α. Τσίπρας το προηγούμενο διάστημα δεν κράτησε μια ουδέτερη στάση η οποία κατέγραφε το «πάγωμα» αυτού του ζητήματος. Έκανε και μερικά συντεταγμένα βήματα “καλής θέλησης” προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Την επίσκεψή του στο Άγιο Όρος; Τους Συριζέους στο «Συνέδριο Εκκλησία και Αριστερά, ένα βήμα διαλόγου»; Την αναστήλωση του Παναγίου Τάφου που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και προβλήθηκε ως κυβερνητικό έργο; Ποίος πολίτης αυτής της χώρας εξέλαβε ως ειλικρινή την δήλωσή του πρωθυπουργού: «Με ενδιαφέρει το έργο αναστήλωσης του Παναγίου Τάφου γιατί είμαι και μηχανικός»;

Ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους είναι μόνο ένα βήμα προς τον “εκδημοκρατισμό” του κράτους. Όμως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν έκανε κανένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, όχι γιατί το απαγόρευαν οι μνημονιακές δεσμεύσεις, αλλά γιατί απουσίαζε από την πολιτική της. Η «συνέχεια του κράτους» είχε ήδη εξασφαλιστεί από την πρώτη μέρα που ανέλαβε κυβερνητικά καθήκοντα ο Α. Τσίπρας παρέα με τον Πάνο Καμμένο...

Πράγματι η εκκλησία σήμερα σκληραίνει την στάση της απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και το κόμμα του. Όμως αυτό δεν συνέβη ξαφνικά γιατί «άλλαξε γραμμή» ο Ιερώνυμος. Οι κωλοτούμπες που έχει κάνει ο Α. Τσίπρας μπροστά σε αυτή του Ιερώνυμου δεν έχουν μέτρο σύγκρισης. Ο Ιερώνυμος εκφράζει τα συμφέροντα της εκκλησίας και η υπεράσπισή τους συγκροτεί τον άξονα της πολιτικής του. Γιαυτό το λόγο η αλλαγή της στάσης του εκφράζει την συνέχεια της ίδιας πολιτικής στις σημερινές συνθήκες, μια πολιτική που είναι και προβλέψιμη και αναμενόμενη. Η πραγματική «στροφή» έχει αλλού σημειωθεί: στα κοινωνικά ερείσματα του κυβέρνησης και στις κοινωνικές και ταξικές συμμαχίες που την στηρίζουν. Κάτω από το βάρος αυτής της στροφής, οι διαμάχες των Συριζέων με την εκκλησία, με τους όρους με τους οποίους διεξάγονται, φαντάζουν σήμερα ως κοκορομαχίες για ζητήματα που έχουν προ πολλού κριθεί στο χώρο της κυβερνητικής πολιτικής...

σχετικά:
1. Αν δεν ρίξει αυτή την κυβέρνηση ο λαός, τότε θα την ρίξει ο ...Καμμένος!
2. Μια απάντηση στο ερώτημα του Δ. Ψαρά: “Ποιος (συν)κυβερνά αυτόν τον τόπο;”