Του Νίκου Νούλα
Τι ωραία που είναι τα ροζ συννεφάκια! Υπέροχη ευωχία η βίωση της παραμυθίας τους. Γοητευτική η μαργιολιά τους, έλκει -όπως συμβαίνει με κάθε (ψευδ)αίσθηση- ένα σμάρι ενθουσιασμένους. Αλλά η κακοτράχαλη πραγματικότητα στραπατσάρει τους ανυποψίαστους. Ειδικά όταν είναι πολιτικοί. Και ακόμα περισσότερο όταν είναι και αριστεροί.
Οι τοκογλύφοι διέλυσαν το ροζ ευρωπαϊστικό συννεφάκι πάνω στο οποίο αναπαύονταν τόσο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ένας λαός που πείστηκε να ψηφίσει και να αναμένει καρπούς. Το συνάφι των “εταίρων” εξώθησε την ελληνική κυβέρνηση σε κατά μέτωπον σύγκρουση για να προκαλέσει την Καταιγίδα, όχι της Ερήμου αυτή τη φορά, αλλά της Ελλάδας. Για να την ερημώσει την Έρ’μη και να ακουστεί στα πέρατα ποιος είναι ο μπόσης.
Ο Αλέξης, όταν είδε το βαμβακένιο συννεφάκι του να χάνεται, αναγκάστηκε να επιλέξει: Παραίτηση ή βοήθεια του κοινού. Και, φυλάγοντας τα πισινά του, ζήτησε το δεύτερο.
Ο λόγος, λοιπόν, στον κυρίαρχο λαό.