Αναρτήσεις
Συνεχής ενημέρωση εδώ:
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;
Γιατί ασχολούμαστε με αυτό το θέμα; Επειδή βρισκόμαστε σε δίλημμα μπροστά στις εκλογές. Θέλουμε να ρίξουμε δύο ψηφοδέλτια στην κάλπη, ένα στον ΣΥΡΙΖΑ και άλλο ένα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Όμως παρόμοια διλήμματα δεν έχουμε μόνον εμείς. Έχουν και πολιτικοί οργανισμοί - πέρα από απλούς ψηφοφόρους που βρίσκονται σε σύγχυση και ταλαντεύονται όπως εμείς που να ρίξουν την ψήφο τους. Ακόμα και πολιτικοί σχηματισμοί οι οποίοι, αν και έχουν εντελώς ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο και μιας δεύτερης επιλογής στην εκλογική μάχη, Μια παρόμοια στάση θα μπορούσε να εκφράζει την επιθυμία μιας εκλογικής σύμπραξης η οποία δεν τελεσφόρησε ως ένα κοινό εκλογικό σχήμα...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΝΑΡ. Ενώ οριοθετείται πολιτικά ως κλειστό σύνολο απέναντι στο ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς εκλογικούς σχηματισμούς που διεκδικούν την ψήφο μας, είναι ανοικτό ως προς διάφορες εκδοχές της πατριωτικής αριστεράς. Αν διαβάσει κάποιος την απόφαση “Απόφαση της Π.Ε. του ΝΑΡ” της 17/3/2012, θα διαπιστώσει πως ενώ υπάρχουν επιχειρήματα / οριοθετήσεις απέναντι σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων, ανάμεσα στις 6362 λέξεις που περιέχει, δεν υπάρχει ούτε μια φράση, ούτε μια λέξη με την οποία να οριοθετείται απέναντι στο ΕΠΑΜ του Δ. Καζάκη και την ΕΛΑΔΑ του Μ. Θεοδωράκη. Αυτή η στάση σημαίνει σαφώς ότι μπροστά στην κάλπη αν κάποιος ψηφοφόρος του ΝΑΡ αν είχε και την δυνατότητα μιας άλλης ψήφου προς αυτές τις δυνάμεις, τότε αυτή η ψήφος δεν θα ήταν ανταγωνιστική προς την γενικότερη πολιτική και τους στόχους του ΝΑΡ. Αν ήταν ανταγωνιστική, τότε τα επιτελεία του ΝΑΡ θα είχαν φροντίσει να το επισημάνουν στην κατά τα άλλα τόσο αναλυτική "απόφαση" ως προς τα θέματα της πολιτικής ταυτότητας του ΝΑΡ. Δεν πρόκειται για "τυχαία" παράλειψη...
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Εφυγε ο Γιάννης Μπανιάς
Πέθανε χθες σε ηλικία 73 ετών, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν ο Γιάννης Μπανιάς. Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας το 1939. Εντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εκεί γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, ενώ κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας. Το 1969 μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση με την νεολαία του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου. Το 1982 εκλέγεται γραμματέας του ΚΚΕ εσωτ. Το 1987, μετά τη διάσπαση ΚΚΕ Εσωτερικού, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο κόμμα ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτικής Αριστεράς όπου γίνεται αρχηγός κόμματος. Στην συνέχεια μέχρι σήμερα, εντάσσεται στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009.
Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
Να διαλυθεί εδώ και τώρα το ΜΑΑ!
Σήμερα, η ανασυγκρότηση της Αριστεράς δεν θα κριθεί τελικά από κάποια πολιτική συμφωνία, ούτε από το πόσο ολοκληρωμένο είναι ένα πολιτικό σχέδιο ή πρόγραμμα. Οι απαντήσεις που προϋποθέτει ένα τέτοιο εγχείρημα, δεν μπορούν να δοθούν κυρίως με την προσφυγή στον «διάλογο». Δεν υπάρχουν πολιτικά υποκείμενα που κατέχουν ή θα ανακαλύψουν την απόλυτη αλήθεια. Οι σχετικές αλήθειες που κατέχει κάθε υποκείμενο ξεχωριστά, δεν είναι επαρκείς για την ανασύνθεση της Αριστεράς. Η τομή που απαιτείται, περνάει από την συντριβή του παλαιού με την μορφή που υπάρχει, και το ριζικό μετασχηματισμό του. Το νέο δεν πρόκειται να προκύψει από απλές αθροιστικές πράξεις μεταξύ συγγενών υποκειμένων, διατεταγμένων σε ομόκεντρους ή παράπλευρους κύκλους. Πρόκειται για μια σύνθεση αντιθέσεων, για τη διαλεκτική της οποίας ισχύει η ρήση του προέδρου Μάο: «Τα δύο δεν γίνονται ένα». Για να μην μιλάμε κινέζικα, το μέλλον των ενωτικών εγχειρημάτων που ευαγγελίζονται την ανασύνθεση της αριστεράς, θα κριθεί τελικά αν η ρήξη με το υπάρχον, που εμπεριέχει ο πυρήνας όλων αυτών εγχειρημάτων, οδηγήσει στην κυριαρχία των όρων μετασχηματισμού και στην καταστροφή των όρων αναπαραγωγής των υποκειμένων που μετέχουν σε αυτά.
(από το κείμενο: Αναπαραγωγή ή μετασχηματισμός; )
Δύσκολοι καιροί για λαθροβιώσεις στην πολιτική σκηνή αλλά και στο μαζικό κίνημα. Το εγχείρημα του ΜΑΑ έχει ήδη ολοκληρώσει τον κύκλο της πολιτικής του ύπαρξης και έφτασε η ώρα να αυτοεπικυρώσει το τέλος του ως μια πράξη αυτοκριτικής και πολιτικής εντιμότητας. Όμως, αυτό μπορεί να γίνει μέσα από μια αξιοπρεπή διαδικασία, η οποία θα καταγράφει ότι το ΜΑΑ διαθέτει τουλάχιστον μια στοιχειώδη αυτογνωσία; Τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά...
Το Σαββατοκύριακο 7-8 Απρίλη έχει προγραμματιστεί η Πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου με θέματα όπως αναφέρει η ανακοίνωση του συντονιστικού: α) εκλογές β) το θέμα του Ευρώ στα πλαίσια των προγραμματικών στόχων μας και γ) μετωπικές πρωτοβουλίες. Όμως εντός του ΜΑΑ βρίσκονται σε εξέλιξη δυο ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια τα οποία δεν συγκλίνουν σε κανένα βασικό σημείο. Η κύρια πλευρά της σύγκρουσης επικεντρώνεται στις εκλογές. Επίσης είναι φανερό από μια σειρά γεγονότα ότι δεν υπάρχουν σημεία τα οποία τίθενται υπό διαπραγμάτευση στην πανελλαδική σύσκεψη από τους φορείς των διαφορετικών αυτών απόψεων. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Μέρα με την μέρα ανακαλύπτονται και άλλα σημεία ρήξης...
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
Εκστρατεία βίας και τρομοκρατίας εξαπέλυσε η εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» στη Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
Αναδημοσίευση από το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ, όπου δημοσιεύονται και αναλυτικά ρεπορτάζ από τις κινητοποιήσεις.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΞΑΠΕΛΥΣΕ
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» ΣΤΗ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
Την Τρίτη 20 Μάρτη, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» (της οποίας σημαντικός μέτοχος είναι ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Λ. Μπόμπολα) επιχείρησε να ξεκινήσει εργασίες στην τοποθεσία Σκουριές του όρους Κάκαβος, όπου σχεδιάζει να ανοίξει έναν τεράστιο κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης χρυσοφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων με εξαιρετικά καταστροφικές συνέπειες τόσο για τη φύση όσο και για τους κατοίκους της περιοχής.
Α.Badiou «Κράτος και Πολιτική»
Αναδημοσίευση από το waltendegewalt.wordpress.com
Κράτος και Πολιτική: Ταυτότητα και Γενολογικότητα
(Το ξύπνημα τής Ιστορίας, κεφ. VIΙΙ, σελ.109-123)
(Το ξύπνημα τής Ιστορίας, κεφ. VIΙΙ, σελ.109-123)
Το Κράτος αποτελεί ένα αξιοσημείωτο μηχανισμό για την απεργασία τού μη υπαρκτού. Μέσω τού θανάτου — η ιστορία των Κρατών είναι, ουσιαστικά, ιστορία σφαγών — αλλά όχι αποκλειστικά και μόνο. Το Κράτος έχει την ικανότητα να κατασκευάζει το μη υπαρκτό μέσω τής επιβολής ενός σχήματος ταυτοτικής κανονικότητας «εθνικού» ή άλλου χαρακτήρα. Πράγματι, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, το ταυτοτικό ζήτημα εξακολουθεί να μας στοιχειώνει. Ένα είδος πολιτισμικού ρατσισμού — που μάλιστα αντανακλά τον φόβο των αγανακτισμένων «μεσαίων τάξεων» (εκείνων δηλαδή που έδρεψαν τα οφέλη τής ιμπεριαλιστικής δυναμικής) μήπως και υποβιβαστούν στην κατηγορία των «κατοίκων των υποβαθμισμένων περιοχών» — μολύνει την κατάσταση μέχρι σημείου που να θολώνει το μυαλό ακόμα και κάποιων διανοουμένων που μέχρι πρότινος θεωρούνταν σεβαστοί και θαρραλέοι. Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνώντες μας δίνουν πρώτοι το παράδειγμα. Να θυμίσω την πρόσφατη δήλωση ενός εκ των υπουργών: «Στην Γαλλία, υπάρχουν υπερβολικά πολλοί μουσουλμάνοι». «Υπερβολικά πολλοί» δεν σημαίνει παρά το εξής: κάποιοι από αυτούς είναι περιττοί. Ο υπουργός δηλώνει ευθέως ότι το είναι που προσήκει σ’ αυτούς τους ανθρώπους που περισσεύουν — στη χώρα μας, τουλάχιστον, όπου έχουν την ατυχία να βρίσκονται — οφείλει να μετατραπεί σε απλή και καθαρή ανυπαρξία. Περιττό να λεχθεί ότι ο υπουργός προσέθεσε ότι θα λάβει τα αναγκαία προς τούτο μέτρα. Η υπουργική δήλωση αφορά τη σχέση μεταξύ τού είναι και τής ύπαρξης. Πρόκειται, ως εκ τούτου, για οντολογική ρήση και όχι για αντιδραστικό ατόπημα.
Άμεση δημοκρατία, αυτοδιαχείριση, αλληλέγγυα συνεργατική οικονομία
Εκδήλωση-Συζήτηση:
Άμεση δημοκρατία, αυτοδιαχείριση, αλληλέγγυα συνεργατική οικονομία
Πέμπτη, 29 Μαρτίου, 7:30 μ.μ.
στο Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Λαμπηδόνα, Άλσος Αγίας Τριάδας)
Ομιλητές:
Λέτα Ζωτάκη, πρόεδρος νοσοκομειακών γιατρών Κιλκίς – μέλος της συνέλευσης της κατάληψης του νοσοκομείου Κιλκίς
Σταύρος Σταυρίδης, καθηγητής Ε.Μ.Π.
Γιώργος Φούφας, ελεύθερος αγροτοδιατροφικός συνεργατισμός Γερανία
Κώστας Χαριτάκης, εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ
Διοργάνωση:
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012
Οι “κλειστές” πολιτικές και τα “ανοικτά” ψηφοδέλτια της Αριστεράς...
Μετά από εξαντλητικές διαβουλεύσεις, το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή συμφώνησε να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια της Β’ περιφέρειας Αθηνών την αγωνίστρια σταρ Τζούλια Αλεξανδράτου. Η δημοσιοποίηση μάλιστα της συμμετοχής συνοδεύεται με την ρητή δέσμευση του προέδρου του κόμματος ότι η Τζούλια προορίζεται για υπουργός Πολιτισμού.
 |
| Φωτογραφία από την υπογραφή της εκλογικής συμφωνίας μεταξύ της Τ. Αλεξανδράτου και ου Δ. Βεργή. Αναμένουμε και την αντίστοιχη φωτογραφία της υπογραφής της συμφωνίας του Α. Τσίπρα με τον Γ. Ραφτόπουλο... |
Με ανάλογους ρυθμούς συνεχίζονται και οι διαπραγματεύσεις των πασοκογενών δυνάμεων με την Κουμουνδούρου, οι οποίες είχαν ξεκινήσει από τον περασμένο Νοέμβρη. Η τοποθέτηση της Σ. Σακοράφα ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικράτειας θεωρείται βέβαιη και θα σηματοδοτήσει αυτή την συμφωνία, την οποία έχει μεγάλη ανάγκη η Κουμουνδούρου για την επίτευξη των εκλογικών της στόχων.
Η απόφαση του Μ. Θεοδωράκη να μην διεκδικήσει την ψήφο των ενωμένων πατριωτικών δυνάμεων της δεξιάς και της αριστεράς, βοήθησε να ξεκαθαρίσει το εκλογικό τοπίο στον χώρο της αριστεράς. (περισσότερα εδώ: Μια “μαραθώνια” πορεία από τον Θεοδωράκη προς τον ...Καμμένο! ) Το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι τρία διαφορετικά και ανταγωνιστικά σχέδια που θα κατεβαίνουν στις εκλογές και θα διεκδικήσουν τους ψήφους της μεγάλης πλειοψηφίας των αριστερών ψηφοφόρων. Το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαν ήδη αποφασίσει την αυτόνομη εκλογική τους κάθοδο από τον περασμένο χρόνο και δεν συζητούν καμία εκλογική συνεργασία. Γιαυτό η δράση τους περιορίζεται στην προβολή και προπαγάνδιση των γενικότερων πολιτικών τους επιλογών χωρίς να αποδέχονται κανένα σημείο το οποίο τίθεται σε διαπραγμάτευση και διάλογο μπροστά στην προοπτική κάποιας ευρύτερης εκλογικής συμμαχίας.
Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012
Ο Γιώργος Ραφτόπουλος είναι καλύτερος από τον Πάνο Καμμένο;
 |
| Την φωτογραφία του με τον Γ. Γεννηματά |
Το στοίχημα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι στις επόμενες εκλογές να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό από την ΔΗΜΑΡ. Τον Αλέκο Αλαβάνο θεωρούσε δύσκολο αντίπαλο και τον έτρεμε η Κουμουνδούρου, όπως τελικά την έπαθε από εκεί που δεν το περίμενε, από τον Φώτη Κουβέλη! Η αγωνιώδης προσπάθειά της να πάρει έστω και ένα ψήφο παραπάνω από την ΔΗΜΑΡ καταγράφεται στις μεθόδους και τους τρόπους που χρησιμοποιεί στην κούρσα των εκλογών, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον προσεταιρισμό παραγόντων του χώρου του ΠΑΣΟΚ που ακόμα και η ΔΗΜΑΡ έχει σοβαρές επιφυλάξεις να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά της, όπως τον Γιώργο Ραφτόπουλο!...
Διαβάζουμε στο άρθρο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τον χαρακτηριστικό τίτλο “ΣΥΡΙΖΑ: Μετά το φλερτ ο γάμος:
Μια “μαραθώνια” πορεία από τον Θεοδωράκη προς τον ...Καμμένο!
Αν ζούσε σήμερα ο Γρ. Λαμπράκης θα του έπεφταν και οι τελευταίες τρίχες τις κεφαλής του μόλις αντίκριζε την φρικιαστική αφίσα για την αυριανή αντιμνημονιακή πορεία (24/3/12) την οποία οργανώνουν διάφορες πατριωτικές δυνάμεις που κινούνται από τον χώρο της ΚΟΕ και φτάνουν ως την ακροδεξιά.
Ως συνδιοργανωτές αναφέρονται: Κίνημα Ανεξαρτήτων Πολιτών ΣΠΙΘΑ, Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών, KOE, Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο ΕΠΑΜ, Συντονιστική Ομάδα Κινημάτων ΣΟΚ, Αγανακτισμένοι Αποφασισμένοι Έλληνες – Φλόγα Πειραιά- 300 Έλληνες – Δυναμικός Ελληνισμός – Ενωμένοι Αποφασισμένοι – Αγανακτισμένοι Μοτοσυκλετιστές Ελλάδας, Δημοκρατική Αναγέννηση, Πατριωτική Κίνηση Ελλήνων Πολιτών, Δικηγορική Ανανεωτική Παρέμβαση ΔΙ.Α.Π., Act4people. Επίσης δηλώνουν συμμετοχή: Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά, Οι Δήμοι: Αγ. Παρασκευής, Νίκαιας, Πεντέλης, Περιστερίου, Ταύρου-Μοσχάτου, Χαλανδρίου., Ένωση Ελλήνων, Δίκτυο Περικλής, Σοσιαλιστική Ανασύνθεση, Σύλλογος Εκτάκτων Διδασκόντων & Ερευνητών Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όμως η πιο σημαντική είδηση είναι ότι η ΕΛΑΔΑ του Θεοδωράκη δεν θα κατεβάσει δικό της ψηφοδέλτιο στις προσεχείς εκλογές. Οι “πατριωτικές” δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες συμμετείχαν στο εγχείρημα του ΕΛΑΔΑ σημείωσαν μια πύρρειο νίκη. Από την μια μεριά ακύρωσαν την κάθοδο στις εκλογές ενός εκλογικού σχηματισμού της “πατριωτικής” αριστεράς, ο οποίος θα αποσπούσε εκλογική πελατεία από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Όμως από την άλλη, δεν θα έχουν σημαντικά εκλογικά οφέλη από αυτή την “επιτυχία” τους, αφού ο κύριος όγκος του εκλογικού σώματος στον οποίο είχαν απήχηση τα εγχειρήματα ΣΠΙΘΑ και ΕΛΛΑΔΑ ήδη έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με τους κομματικούς μηχανισμούς της Αριστεράς και στρέφεται προς πιο δεξιές κατευθύνσεις, οι οποίες καλύπτονται από τον χώρο του Καμμένου – Καζάκη. Αυτή η στροφή καταγράφεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, και δεν αλλάζει η κατεύθυνση αυτής της μετατόπισης προς τα δεξιά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Κουμουνδούρου να αποκαταστήσει καλές και μη ανταγωνιστικές σχέσεις με την ακροδεξιά...
H KOE με δελτίο Τύπου της 23/03/2012 διαψεύδει την συμμετοχή της
"Φαντασία" από την Πορτογαλία....
Του Γιώργου Πρασσά
Δεν ξέρω πως πήγε η χθεσινή (22/3) μέρα της γενικής απεργίας στην Πορτογαλία, πάντως από προπαγανδιστικά βίντεο έσκισε:
Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
Σε «άνοιξη των λαών της Ευρώπης» καλεί ο υποψήφιος της γαλλικής Αριστεράς
Να ξεκινήσουν οι Γάλλοι με την ψήφο τους «την Άνοιξη των λαών της Ευρώπης» ζήτησε ο Ζαν Λυκ Μελανσόν στην προεκλογική συγκέντρωση του Μετώπου της Αριστεράς την Κυριακή στη Βαστίλλη. Ο Μελανσόν ηγήθηκε ενός αναπάντεχα υψηλού αριθμού Γάλλων -120.000 κατά τις εκτιμήσεις- σε μία μεγάλη πορεία από την πλατεία Νασιόν έως τη Βαστίλλη.
Η κεντρική λεωφόρος πλημμύρισε με κόκκινες σημαίες και συνθήματα μιλούσαν για εξέγερση προκειμένου να θεσμοθετηθεί η «Έκτη Γαλλική Δημοκρατία» και «ο κόσμος της δίκαιης κατανομής να αντικαταστήσει τον κόσμο της διαίρεσης».
«Ανοίξτε επιτέλους με τη ψήφο σας τη σχισμή μέσα από την οποία θα περάσει στη συνέχεια η ψήφος των Ελλήνων και αργότερα τον Οκτώβριο η ψήφος των συντρόφων μας Γερμανών που υποφέρουν από τα θαύματα του υποτιθέμενου φιλελεύθερου μοντέλου» δήλωσε στο πλήθος ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο οποίος καταγράφει συνεχή άνοδο στις δημοσκοπήσεις.
Παπαρολογίες από ένα μικρό Ντούτσε!
"Όποιος είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων είναι δωσίλογος" και άλλα φαιδρά παρόμοια...
Ο φόβος της δημοκρατίας
Από το τριμηνιαίο περιοδικό ΘΕΣΕΙΣ,
τεύχος 118, Ιανουάριος-Μάρτιος 2012
τεύχος 118, Ιανουάριος-Μάρτιος 2012
του Σπύρου Ραυτόπουλου
Η διάδοση της αστικής φιλελεύθερης μυθολογίας και η διαφύλαξη της πολιτικής τελετουργίας που έχουν ανατεθεί στους τελετάρχες του κοινοβουλευτισμού και τους μάγους της πολιτικής επιστήμης συντελείται κυρίως μέσω της διαστρέβλωσης τριών εννοιών, της δημοκρατίας, της αντιπροσώπευσης και της νομιμοποίησης. Νοηματικές αντιμεταθέσεις, αναβαπτισμοί[1], μίξεις, αφαιρέσεις, γενικεύσεις και άλλα γλωσσικά παιχνίδια και ιδεολογικά τεχνάσματα έχουν εδώ και αιώνες τεθεί στην υπηρεσία της πολιτικής προπαγάνδας που σκοπό της έχει να παρουσιάζει -προς όφελος της οικονομικής και πολιτικής ελίτ- ως δημοκρατία κάθε πολίτευμα που διατηρεί μια στοιχειώδη απόσταση από τον ολοκληρωτισμό.
Ένα βασικό θεωρητικό εργαλείο πρόκλησης της εν λόγω σύγχυσης υπήρξε η μετατροπή του όρου δημοκρατία από είδος σε γένος, όπως δείχνει η προσθήκη επιθετικών προσδιορισμών (αντιπροσωπευτική, προεδρική, κοινοβουλευτική, φιλελεύθερη, ανταγωνιστική, συναινετική, αστική, άμεση κ.λπ.). Η θεωρητική κατηγοριοποίηση μέσω τέτοιων προσδιορισμών παρέχει στην εξουσία το απαραίτητο επιστημονικοφανές άλλοθι για μια πολύ βολική νόθευση της αυθεντικής ιδέας. Η δημοκρατία σε επίπεδο γλωσσικό μετατράπηκε σε υπερώνυμο που περιλαμβάνει πλέον πλήθος υπωνύμων. Σε επίπεδο εννοιολογικό υπέστη τέτοια αποδομητική ερμηνευτική μεταχείριση ώστε ορισμένα «είδη» του «γένους» δημοκρατία, τα οποία εξετάζονται από την πολιτική θεωρία να έχουν ελάχιστα γνωρίσματα συμβατά με το αυθεντικό περιεχόμενο της ιδέας. Η αλλοίωση της έννοιας ιστορικά συντελέστηκε με τη συρρίκνωση της σημασίας είτε του πρώτου είτε του δεύτερου συνθετικού του όρου.
Η Ελλάδα δεν μας ενώνει…
του Κ.Η (Μη Επώνυμος με φοβικό σύνδρομο 1933)
Η Ελλάδα δεν μας ενώνει…
(ή μία Πρόταση Πολιτικής Ενότητας από Μη Επώνυμο)
Ένα από τα πολλά ερωτήματα των ημερών είναι το γιατί δεν επιτυγχάνεται ενότητα της αριστεράς ή των αριστερών. Το ζήτημα διατυπώνεται με πολλές μορφές, ως ενότητα των αντιμνημονιακών, των αντιφιλελεύθερων, των πατριωτικών δυνάμεων, των δυνάμεων του ελληνικού Λαού (το Λ με κεφαλαίο) ενάντια στις ξένες επεμβάσεις και τους ντόπιους προδότες και άλλα λίγο ως πολύ γνωστά. Μα τελικά πού πρέπει να φτάσει η κρίση, η φτώχεια, η καταπίεση «για να ενωθούμε επιτέλους» και να δώσουμε μια αποτελεσματική απάντηση και τη «δική μας» διέξοδο, ενάντια στους δανειστές, τοκογλύφους και συκοφάντες της πατρίδας μας; Γιατί δεν γίνεται το νέο ΕΑΜ ή ό,τι άλλο αντίστοιχο; Είναι τόσο ξεροκέφαλες οι ηγεσίες που ο καθένας επιμένει στις θέσεις του και δεν βρίσκεται το κοινό νήμα; Ίσως. Αλλά το θέμα του παρόντος κειμένου όμως δεν είναι να κάνει ψυχογράφημα των ηγεσιών αλλά μια προσπάθεια εξήγησης με βάση υλικές συνθήκες που αντανακλώνται στις πολιτικές τοποθετήσεις.
Θα ήταν χρήσιμο να παρατηρήσουμε ότι σχεδόν οι πάντες επιχειρούν να σχεδιάσουν πολιτικές θέσεις με μονάδα βάσης τη «χώρα», επιδιώκοντας τη βελτίωση ή την ανάπτυξη ή την αποδέσμευση κλπ, της οικονομικής και πολιτικής ενότητας (αυτού) που αποκαλείται η «χώρα». Άλλοι αναφέρονται περισσότερο στον όρο «Λαός» που συνήθως νοηματικά ταυτίζεται με τη «χώρα». Οι περισσότερες ενωτικές προτάσεις έχουν ως βάση συζήτησης το Λαό και τη Χώρα, είτε προτείνουν την έξοδο από την Ε.Ε είτε όχι, είτε προτείνουν παύση πληρωμών του χρέους είτε αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη, είτε εθνικοποιήσεις και κοινωνικό έλεγχο της παραγωγής και διάφορα άλλα μέτρα οικονομικής σωτηρίας του Λαού και του Τόπου. Η κάθε τέτοια Πρόταση Διεξόδου συνήθως συμπεριλαμβάνει κι ένα κατεβατό από «όρους και προϋποθέσεις» που απαντούν σε ενδεχόμενα προβλήματα και τότε αρχίζουν τα «δεν αρκεί μόνο η Διαγραφή του Χρέους αλλά…» πχ ώστε να διαχωρίζεται από άλλες ταυτόσημες προτάσεις που μπορεί να προέρχονται και από πλευρές του αντιπάλου.
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Χαλάει το προξενείο του Δ. Καζάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ και προχωράει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
 |
| κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση |
Την Δευτέρα που πέρασε (19 Μαρτίου) στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών (σε ωραίο μέρος !) έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Μητρόπουλου «Στο έλεος του μνημονίου». Η πρόσκληση αναφέρει "ότι θα μιλήσουν ο κ. Δημήτρης Καζάκης, Οικονομολόγος - Αναλυτής, ο κ. Νίκος Κοτζιάς, Καθηγητής Πολιτικών Θεωριών, ο κ. Σεραφείμ Κοτρώτσος, Δημοσιογράφος, και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών." Όμως στα ρεπορτάζ από την εκδήλωση δεν αναφέρεται το όνομα του Δ. Καζάκη ανάμεσα στους ομιλητές. Ούτε στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν εμφανίζεται...
Εκτός από την απουσία του Δ. Καζάκη, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα είδηση απ' αυτή την εκδήλωση. «Παρών» έδωσαν και αρκετοί επώνυμοι, μεταξύ των οποίων και ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης, ο οποίος έκανε την παρακάτω δήλωση: «Δεν συνεργάζομαι με τον κύριο Καμμένο. Θα παραμείνω άγαμος...».
Για τις "καλές σχέσεις" του Β. Μαρκεζίνη με τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερο δημοσίευμά μας, εδώ: Ο δικηγόρος του Μ. Θεοδωράκη και ο ...Αριστείδης Μπαλτάς
Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα ο Δημήτρης Καζάκης μαζί με τον Π. Μαυροειδή, (Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της Ε. Ε. και στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) θα είναι οι ομιλητές εκδήλωσης στο Μαρούσι με θέμα: "ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ : ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ Ε. Ε."
Πόσο μεγάλο είναι το βήμα από την “Λαϊκή Δημοκρατική Πολιτοφυλακή” στον “Επαναστατικό Στρατό ”;
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο “βαθύ κόκκινο” ένα κείμενο με τον τίτλο “Για τη Λαϊκή Δημοκρατική Πολιτοφυλακή”, από το οποίο αντιγράφουμε το παρακάτω απόσπασμα:
Είναι πια επιτακτική ανάγκη η δυναμική περιφρούρηση του κινήματος, η προστασία των πολιτών που μετέχουν στις κινητοποιήσεις του και η απόκρουση κάθε είδους καθεστωτικής βίας και προβοκάτσιας, όπως έχουμε δει επανειλημμένα να γίνεται.
Ένα τέτοιο σώμα άμυνας του λαϊκού κινήματος απαιτεί εθελοντές, αγωνιστές ορκισμένους στην υπεράσπιση των λαϊκών στρωμάτων, αφοσιωμένους στην ιδέα της επανάστασης, συνεχιστές των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας, προστάτες των ανέργων & εργαζομένων Ελλήνων και ξένων, ικανούς να παρέχουν δυναμική περιφρούρηση, ιατρικές, νομικές & τεχνικές υπηρεσίες.
Όμως ένα βήμα μπροστά από αυτούς τους προβληματισμούς βρίσκεται ο γνωστός και από άλλα κείμενα μας συνομιλητής του Α. Τρίπρα, του Π. Λαφαζάνη και σια, Ιφικράτης Αμυράς. Ακούστε τον:
Αντιλαμβανόμαστε την δίκαιη αγανάκτηση που αισθάνεται ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις που πέφτει θύμα του χημικού πολέμου και έχει δεχτεί την βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Όμως το βήμα που μεταμορφώνει αυτήν την αγανάκτηση σε πολιτική βούλησης για στρατιωτική αντιπαράθεση με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους είναι μεγάλο αλλά και αδιέξοδο για το ίδιο το μαζικό κίνημα αλλά και για τους φορείς αυτών των απόψεων.
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
Μια διαφορετική "παρέλαση" από την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...
Αρκετοί αναγνώστες μας ζητούν περισσότερα στοιχεία και εξηγήσεις σχετικά με την συμπόρευση της ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με το blog “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv”, θέμα που είχαμε θίξει στο δημοσίευμά μας “Χέρι – χέρι με τους ακροδεξιούς θα "παρελάσει "την 25η Μάρτη ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;”
Το πρώτο πράγμα που προκαλεί έκπληξη είναι ότι σύσσωμη η ηγεσία του ΣΥΝασπισμού έκανε την δική της “παρέλαση” από το “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv”. Ο πρόεδρος Α. Τσίπρας (43':10'') και ο γραμματέας του κόμματος ο Δ. Βίτσας (1h:12':10''), αλλά και ο “αντιπολιτευόμενος” Π. Λαφαζάνης (1h:48':33'') μαζί με τον οικονομολόγο του τον Γ. Τόλιο (1h:14':16''), όπως και ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Αλαβάνος (τελευταίος στην σειρά, με μόλις 23':24'') .
Μήπως ήταν τα ποσοστά θεαματικότητας του “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv” τους τράβηξαν να δώσουν μάλιστα και αρκετά μεγάλες συνεντεύξεις; Το video με την τη συνέντευξη που έχει την πιο μεγάλη διάρκεια, είναι με τον Π. Λαφαζάνη, το οποίο από τις 15 Οκτ 2011 μέχρι σήμερα το πρωί είχε δεχτεί 78 επισκέψεις και είναι πολύ συζητήσιμο αν 5-6 είδαν ως το τέλος όλη την συνέντευξη. Το video με τον Α. Τσίπρα είχε και αυτό ανάλογες επισκέψεις (113) από τις 15 Οκτ 2011 μέχρι την στιγμή που βάλαμε παραπομπή σε προηγούμενο δημοσίευμά μας οπότε δεκαπλασιάστηκαν(!) οι επισκέψεις μέσα σε 2 μέρες και σήμερα έχουν φτάσει σήμερα τις 1039. Επίσης το video με τον Α. Αλαβάνο έχει δεχτεί 552 επισκέψεις από τις 5 Ιαν 2012 που δημοσιεύτηκε, οι οποίες σχεδόν στο σύνολό τους θα πρέπει να προέρχονται από την ιστοσελίδα του ΜΑΑ όπου και εκεί υπάρχει δημοσιευμένο το ίδιο video. Μιλάμε για αστεία νούμερα, που πραγματικά δεν αξίζει κάποιος να ασχοληθεί μαζί τους...
Κι όμως όλοι αυτοί οι πολιτικοί την εποχή που για δύο μήνες οι πλατείες ήταν γεμάτες. δεν βρήκαν χρόνο για να πάνε σε μια λαϊκή συνέλευση, και να πάρουν, έστω και μια φορά τον λόγο και να μιλήσουν. Βρήκαν όμως τον χρόνο να δώσουν πολύωρες συνεντεύξεις μπροστά στο φακό της κάμερας του “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv”, για να ακούσουν τελικά τόσοι λίγοι που δεν φτάνουν ούτε στα δάκτυλα των δυο τους χεριών τους. Δεν πήγαιναν καλύτερα μια ταβέρνα...
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Οι νέοι “Γεωργαλάδες” είναι δίπλα μας...
Ο Γεώργιος Γεωργαλάς, από πολιτικός πρόσφυγας και εκφωνητής της Ελληνικής Εκπομπής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Βουδαπέστης, άλλαξε το 56 στρατόπεδο και κατέληξε μέσα από διάφορες κυβερνητικές θέσεις της χούντας του Παπαδόπουλου να γίνει ένας από τους βασικούς προπαγανδιστές της. Το βιβλίο του “Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ - ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ” που εκδόθηκε το 1967, αποτελεί την πηγή έμπνευσης του παρακάτω κειμένου που αφορά στον σχεδιασμό της προπαγανδιστικής εκστρατείας του ΕΠΑΜ για τις εκλογικές μάχες.
Είναι πράγματι τόσο αποκαλυπτικό για τις τεχνικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης που προτείνει να ακολουθούν τα μέλη του ΕΠΑΜ, ώστε δεν χρειάζονται πρόσθετα σχόλια:
Είναι πράγματι τόσο αποκαλυπτικό για τις τεχνικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης που προτείνει να ακολουθούν τα μέλη του ΕΠΑΜ, ώστε δεν χρειάζονται πρόσθετα σχόλια:
Η προπαγανδιστική μας εκστρατεία για τις εκλογικές μάχες
Είτε διεξαχθούν οι εκλογές σε 2 μήνες είτε όχι, ο Ελληνικός Λαός πρέπει να εκπαιδευτεί γρήγορα πάνω σε στοιχειώδεις γνώσεις προπαγάνδας.
Παρά το ότι η αριστερά διαθέτει πολλά επαγγελματικά στελέχη, δεν κατάφερε να εφοδιάσει τον Ελληνικό Λαό ούτε με ένα καλό προπαγανδιστικό σύνθημα κατά της φιλομνημονιακής προπαγάνδας.
Ο Ελληνικός Λαός θα πρέπει και σε αυτό το ζήτημα να αναλάβει δράση, χωρίς να περιμένει σωτηρία από την αριστερά.
Βασικό στοιχείο της τροϊκανής μισελληνικής προπαγάνδας είναι το τέχνασμα του μικρότερου κακού.
Ο εχθρός σου λέει, «κάτσε να σου κόψω τα δάχτυλα για να μην χάσεις όλο τον καρπό του χεριού». Αν το δεχτείς, ύστερα από λίγο επανέρχεται, «κάτσε να σου κόψω το χέρι μέχρι τον καρπό για να μην χάσεις όλο το χέρι». Το ίδιο τέχνασμα θα επαναλαμβάνεται μέχρι ο εχθρός να κομματιάσει όλο το σώμα του θύματος.
Η προπαγανδιστική τακτική του Ελληνικού Λαού πρέπει να περιλαμβάνει λεπτομερώς σχεδιασμένες εκστρατείες, με την βοήθεια ειδικών στις ψυχολογικές επιχειρήσεις.
Όμως και ο πιό απλός αγωνιστής, μπορεί να εξεγείρει τον Λαό ενάντια στην κατοχική ληστοσυμμορία χρησιμοποιώντας απλές προπαγανδιστικές αρχές.
Προχωράει η εκλογική συνεργασία Καζάκη - Καμμένου
Τα όνειρα και οι αυταπάτες διάφορων αφελών αριστερών που φαντασιώνονταν ότι θα οικοδομήσουν ένα νέο ΕΑΜ ενάντια στους νέους κατακτητές της χώρας, άρχισαν να διαψεύδονται με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Ο Δημήτρης Καζάκης και το κόμμα του, για πολλούς απ' αυτούς τους αριστερούς ήταν το υπόδειγμα της μαζικής δουλειάς, της πολιτικής οξυδέρκειας και της υγιούς έκφρασης του αριστερού πατριωτισμού τους. Πρόσφατα λοιπόν ξεκαθάρισε τους πολιτικούς του προσανατολισμούς σε σχέση με τις εκλογές. Ακούστε τον, στην αρχή της συνέντευξης:
Όμως, η "αντικαπιταλιστική" αριστερά ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με τον Δημήτρη Καζάκη. Την Τετάρτη 21/3/ 2012 ο Π. Μαυροειδής, (Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της Ε. Ε.και στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) μαζί με τον Δ. Καζάκη θα είναι οι ομιλητές εκδήλωσης στο Μαρούσι με θέμα: "ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ : ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ Ε. Ε." Το εθνικό νόμισμα δεν ενώνει μόνον τον Γιάννη Τόλιο με τον Ιφικράτη Αμυρά, όπως είχαμε γράψει σε προηγούμενο δημοσίευμά μας, αλλά και τον Π. Μαυροειδή με τον Δ. Καζάκη... Για τις αυταπάτες της πατριωτικής αριστεράς και την πολύπλευρη διαπλοκή της με την ακροδεξιά έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στο παρελθόν. Όμως, αυτή την περίοδο θα είναι ένα από τα βασικά θέματα που θα θίξουμε σε επόμενα δημοσιεύματά μας.
Σάββατο 17 Μαρτίου 2012
Χέρι – χέρι με τους ακροδεξιούς θα "παρελάσει "την 25η Μάρτη ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;
 |
| από το "ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv" |
Αν αυτοί που προπαγανδίζουν την σημερινή(17/3) αντισυγκέντρωση που οργανώνουν οι ακροδεξιοί ενάντια στο αντιναζιστικό συλλαλητήριο και την συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα, σας καλούσαν να συζητήσετε μαζί τους για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και άλλα παρόμοια, και να διαδηλώσετε την 25η Μάρτη μαζί τους, τι θα κάνατε;
Σύσσωμη η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη δώσει την απάντηση της συμπόρευσης! Το blog “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv” έχει από χθες για κεντρικό του θέμα την προβολή αυτής της αντισυγκέντρωσης στον Αγ. Παντελεήμονα. Σε παλιότερο δημοσίευμά μας ( Ο Αλέξης Τρίπρας δίνει συνέντευξη σε ακροδεξιά blogs... ), είχαμε σχολιάσει τις τις συνεντεύξεις του Α. Τσίπρα σε ακροδεξιά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Όμως το blog “ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ webtv” έχει προνομιακές σχέσεις με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ! Τον συναγωνίζεται βέβαια ο Δημήτρης Καζάκης, αλλά αυτός ανήκει σε άλλη κατηγορία... Όλη λοιπόν η ηγεσία του έχει παρελάσει απ' εκεί:
Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012
Άτακτη επιστροφή του ΜΑΑ στην ομπρέλα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;
Φαίνεται πως πέρασε η εποχή όπου ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι χώροι της αριστεράς υιοθετούσαν με κάποια χρονική καθυστέρηση τις πολιτικές προτάσεις του Α. Αλαβάνου.
Τώρα συμβαίνει το αντίστροφο. Με πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις απώλεσε τον δικό του διακριτό πολιτικό λόγο, και υιοθέτησε τις μειοψηφικές απόψεις στον ΣΥΝ, όπως ακριβώς αυτές εκφράζονται από τον Π. Λαφαζάνη. Με αυτή την επιλογή του εξασφάλισε τουλάχιστον - όσο καιρό παραμένει πιστός σε αυτή τη γραμμή - ότι κανείς δεν πρόκειται να τον αντιγράψει!
Όμως η επιστροφή του στην πολιτική ομπρέλα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα παραμένει μετέωρη, ανολοκλήρωτη και αντιφατική, αφού δεν συνοδεύεται και από οργανωτική επανένταξη, με δεδομένο μάλιστα ότι ο κύριος όγκος των οργανωμένων δυνάμεών του ΜΑΑ (ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΑΠΟ, ΚΕΔΑ, ΠΑΡΑΝ) ποτέ δεν ήρθε σε ολοκληρωτική ρήξη με απ' αυτόν τον χώρο. Ούτε βέβαια, πολύ περισσότερο, οι απόψεις του Π. Λαφαζάνη ήρθαν ποτέ σε ρήξη με την πολιτική της Κουμουνδούρου. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει τον τελευταίο καιρό...
Ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες, εγχειρήματα και συζητήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς
του Σπύρου Ραυτόπουλου
Ενόψει της συζήτησης με θέμα «Αγώνες και προοπτικές αυτοδιαχείρισης στην εποχή της κρίσης»
Παρασκευή 16 Μάρτη, 7 μμ, Νομική
Την ώρα που τα κόμματα ετοιμάζονται για την πατροπαράδοτη εκλογική τελετουργία, την ώρα που η κοινοβουλευτική αριστερά αντικρύζει τα δύσπιστα βλέματα της εκλογικής της βάσης και η εξωκοινοβουλευτική κομματισμένη αριστερά αναζητά κοινούς τόπους και συμμαχίες ώστε να μετατραπεί κι αυτή σε κοινοβουλευτική, η κοινωνία αναζητά τρόπους να ξεπεράσει μόνη της τη μιζέρια στην οποία θέλουν να την καταδικάσουν, επιχειρεί να ξαναμπεί στο κέντρο της Πολιτικής με 'Π' κεφαλαίο, αναζητά μια Δημοκρατία με 'Δ' κεφαλαίο.
Ο Αντιρατσισμός στην μέγγενη της μικροπολιτικής...
Το θέμα του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ δεν είναι ένα θέμα που χωρίζει την Αριστερά, αλλά ένα θέμα που την ενώνει. Η 21η του Μάρτη είναι η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ κατά του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ. Είναι μια καλή ευκαιρία για την Αριστερά με αφορμή αυτή την ημέρα να αναλάβει την οργάνωση ενός ενωτικού συλλαλητηρίου και να αποδείξει ότι οι εκκλήσεις για ενότητα στην δράση και στο κίνημα, όπως για παράδειγμα η επιστολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ , δεν είναι μόνον λόγια...
Η πραγματικότητα έρχεται πολύ σύντομα να καταδείξει πόσο υποκριτικές αποδεικνύονται αυτές οι κραυγές για το δυνάμωμα του κινήματος και την ενότητα στην δράση. Δυστυχώς οι μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις και οι μικροσυσχετισμοί ανάμεσα στις διάφορες ομάδες και συμπράξεις ομάδων της Αριστεράς και όχι οι ανάγκες του κινήματος είναι αυτές που προσδιορίζουν την στάση τους απέναντι σε παρόμοια ζητήματα. Σε προεκλογική περίοδο μάλιστα αυτά τα φαινόμενα εντείνονται. Μετά τις εκλογές, όταν θα διαπιστώσουν πως η "χρυσή αυγή" έχει μπει βουλή, αλλά κάποιοι θα βρεθούν μακράν, ίσως αρχίσουν να σκέφτονται διαφορετικά. Τότε όμως θα είναι αργά...
Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012
Ποιός πλήρωσε το φέσι του Γιώργου Τράγκα;
Μην πάει το μυαλό σας στα γνωστά "φέσια" που αφορούν οικονομικές συναλλαγές. Μιλάμε για πραγματικό, το κόκκινο φέσι του τσολιά, αυτό φοράει στην αποκάτω φωτογραφία.
Εσείς, το πληρώσατε! Όχι μόνον το φέσι αλλά και την φουστανέλα του. Κάντε κλικ στην διπλανή φωτογραφία, στην επάνω στο φέσι του κ. Τράγκα, για να δείτε και την φουστανέλα.
Το 2008 ο κ. Τράγκας έλαβε από κρατικές διαφημίσεις το ποσό των 1.823.463 ευρώ. Αν κάνετε τους υπολογισμούς, θα διαπιστώσετε ότι κάθε φύλλο της «Χώρα της Κυριακής» που πωλήθηκε το 2008, η κυβέρνηση πλήρωσε περί τα 24 ευρώ!...
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...
Mια εκτενής παρουσίαση παλαιών ντοκουμέντων που αφορούν τη ναζιστική αυτή οργάνωση, εδώ:
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
Έχει και η Αριστερά τους ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΥΣ της: Νέο κόμμα με το όνομα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ"!...
 | ||||
| Αυτό το σήμα θα το δείτε |
Κάποιοι “δικοί” τους άνθρωποι που μέχρι χθες μαζί στήνανε αυτό το μαγαζί, σήμερα τους καταγγέλλουν:
Η φούσκα έσκασε
Αναδημοσίευση από το RedNoteBook
Της Άντας Ψαρρά
Η κρίση στα ΜΜΕ δεν είναι αποκλειστικό παράγωγο της οικονομικής κρίσης και της υιοθέτησης του άθλιου και αντικοινωνικού μνημονίου. Το μνημόνιο, κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις των πιο συντηρητικών πολιτικών της ΕΕ, των διεθνών οικονομικών κερδοσκοπικών οίκων και των τραπεζιτών βρήκε την τέλεια ανταπόκριση στις καρδιές των επιχειρηματιών της ελληνικής ενημέρωσης.
Το σκάσιμο της φούσκας, οι αγοραπωλησίες μέσων και η μείωση μισθών
Είτε με αντιμνημονιακό είτε με μνημονιακό χαρακτήρα, τα ΜΜΕ στην Ελλάδα ρημάζουν στην κυριολεξία τους εργαζόμενους σε αυτά. Η φούσκα των ΜΜΕ έσκασε δυστυχώς πάνω στα κεφάλια των εργαζομένων του Τύπου, ηλεκτρονικού και έντυπου. Οι κόκκινες γραμμές των λειτουργών του Τύπου τις τελευταίες δεκαετίες είχαν ξεπεραστεί μέσα από τις χλιδάτες αμοιβές, τις πολύ στενές σχέσεις με τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες και την ανάδειξη των τηλεοπτικών κατά κύριο λόγο μέσων σε συν-κυβερνητικό παράγοντα της εκάστοτε κυβέρνησης ή και της μέλλουσας να κυβερνήσει αντιπολίτευσης.
Τρίτη 13 Μαρτίου 2012
Η επιστολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ
- Το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ
- Τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
η
Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκτιμώντας το βάθος της
επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα,
τα τεράστια προβλήματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας αλλά και το ότι
ωριμάζουν κρίσιμες κοινωνικές και ταξικές αναμετρήσεις, ζητά άμεσα συνάντηση αντιπροσωπειών, για μια ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων πάνω στα εξής δυο ζητήματα:
Πρώτο: Για το συντονισμό, στον ανώτερο δυνατό βαθμό, της δράσης των δυνάμεών μας για την πολιτική υπεράσπιση, την αγωνιστική ταξική αλληλεγγύη και τη νίκη κρίσιμων αγώνων, (όπως των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στον χώρο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και αλλού). Για
την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένου του
δικαιώματος στην διαδήλωση και την οργανωμένη περιφρούρηση της δράσης
του εργατικού – λαϊκού κινήματος, από τις επιθέσεις των δυνάμεων της
εργοδοσίας, της κυβέρνησης, του κράτους, των μηχανισμών τους, των
αστικών μέσων ενημέρωσης και του δικαστικού συστήματος.
"Εξω από το ευρώ" και όχι μόνο... η ακροδεξιά της Ευρώπης
 | |
| ο ακροδεξιός Ολλανδός Βίλντερς, δείχνοντας τον δρόμο για την "δραχμή"... |
Να εγκαταλείψει η Γαλλία το ευρώ προτείνει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η οποία διεκδικεί την προεδρία της Γαλλίας. «Έξω από την Ε.Ε», προτρέπουν το νεοφασιστικό Εθνικό Κόμμα της Βρετανίας και το ακροδεξιό «Κόμμα της Βρετανικής Ανεξαρτησίας». «Να βγει η Ολλανδία από το ευρώ» πρότεινε και επισήμως ο ακροδεξιός ηγέτης του Ολλανδικού Κόμματος της Ελευθερίας, Χέερτ Βίλντερς, ο οποίος είχε μάλιστα συγκεντρώσει ποσοστό 15,5% στις προηγούμενες εκλογές. Στο θέμα της Ολλανδίας, αναφέρεται αναλυτικά το άρθρο του Γ. Δελαστίκ στο "έθνος", το οποίο και αναδημοσιεύουμε:
«Εξω από το ευρώ η... Ολλανδία!»
Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς χαιρέκακος για να διασκεδάσει με το πάθημα της δεξιάς ολλανδικής κυβέρνησης μειοψηφίας, η οποία στηρίζεται στην Ακροδεξιά για να έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Επί μήνες η ολλανδική κυβέρνηση και προεξάρχοντος του υπουργού Οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάχερ πρωτοστατεί στις επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας, υπερβαίνοντας μερικές φορές και τις πιο σκληρές θέσεις της Γερμανίας, επειδή η Αθήνα δεν είναι συνεπής προς τις επιταγές του συμφώνου σταθερότητας. Με έμμεσο, αλλά σαφή τρόπο ο ντε Γιάχερ είχε επανειλημμένα υποστηρίξει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012
Οσμή προβοκάτσιας στις 25 του Μάρτη;
“ Ένα συνονθύλευμα από ακροδεξιά στοιχεία, που συστεγάζονται στις λεγόμενες Ενώσεις των εφέδρων, προπαγανδίζει την παρουσία του στο Σύνταγμα την 25η Μαρτίου, την ώρα της παρέλασης, με φρασεολογία και στόχους που αναπαράγονται αυτούσια στο διαδίκτυο από ιστολόγια αυτοαποκαλούμενων «αντιμνημονιακών» όλων των αποχρώσεων.”
Η παραπάνω παράγραφος είναι η αρχή ενός δημοσιεύματος του ριζοσπάστη, απ' όπου δανειστήκαμε τον τίτλο “Οσμή προβοκάτσιας στις 25 του Μάρτη;” το οποίο στην συνέχεια αναφέρει αναλυτικά στοιχεία για τις κινητοποιήσεις που οργανώνει για την 25η του Μάρτη ο ακροδεξιός χώρος. Όποιος καεί από τον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Το ΚΚΕ “κάηκε” από την υποδοχή της “χρυσής αυγής” που επιφύλαξαν οι δικοί του άνθρωποι στην χαλυβουργική και βλέπει παντού προβοκάτσιες, και στην Χαλυβουργική και την 25η Μάρτη. Όμως ούτε η επίσκεψη της “χρυσής αυγής” στην χαλυβουργική ήταν προβοκάτσια, ούτε κινητοποιήσεις που θα γίνουν στην 25η Μάρτη. Έχει φτάσει η ώρα όπου η πατριωτική αριστερά, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το ΚΚΕ γεύεται τους καρπούς που έσπερνε τα προηγούμενα χρόνια...
Κυριακή 11 Μαρτίου 2012
Το ερώτημα της αξίας του Facebook: Θα επιβιώσει ο καπιταλισμός εν μέσω «αφθονίας αξίας»;
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"
Του Michel Bauwens*
Μήπως το Facebook εκμεταλλεύεται τους χρήστες του;
Δεν πρόκειται για νέα συζήτηση. Το θέμα αυτό επανεμφανίζεται τακτικά στην μπλογκόσφαιρα και στους ακαδημαϊκούς κύκλους, από τότε που η Tiziana Terranova επινόησε τον όρο «Δωρεάν Εργασία» για να δείξει μια νέα μορφή καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της απλήρωτης εργασίας - αναφερόμενη καταρχήν στους θεατές των κλασικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων, και τώρα στη νέα γενιά των συμμετεχόντων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε δικτυακούς τόπους όπως το Facebook. Το επιχείρημα μπορεί να συνοψιστεί στη φράση: «Αν είναι δωρεάν, τότε εσύ είσαι το προϊόν που πωλείται».
Ο όρος αυτός επανεμφανίστηκε πρόσφατα σε ένα άρθρο των Christopher Land και Steffen Böhm από το Πανεπιστήμιο του Essex, με τίτλο «Μας εκμεταλλεύονται! Γιατί όλοι δουλεύουμε για το Facebook δωρεάν». Σε αυτό το μίνι-δοκίμιο, ισχυρίζονται ότι «μπορούμε να τοποθετήσουμε τους χρήστες του Facebook στη θέση των εργαζομένων. Εάν η εργασία νοείται ως “δραστηριότητα που παράγει αξία”, τότε η ενημέρωση της κατάστασής σας, το να κάνεις “like” ή το να προσκαλείς φίλους, δημιουργεί το βασικό εμπόρευμα του Facebook».
375 Χ 47% = 330 περίπου
Του Γιώργου Πρασσά
1. Εντυπωσιάζει ξανά η οικονομική επιστήμη :
2. Nα δεις τι μου θυμίζει...
3. "...εάν η ιδεολογία είναι ένας χάρτης που μας βοηθάει να κινηθούμε στην πόλη...
τότε η αυταπάτη είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος ανάγνωσης του χάρτη..."
5. moebius : οριστική αναχώρηση από την πραγματικότητα
ΥΓ
Νo to rehab - till the end
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012
“Μικρότητες’’ και “μεγαλεία” στην πολιτική του ΝΑΡ
Σχόλιο για το κείμενο του Παναγιώτη Μαυροειδή: “Μικρότητες’’ και “μεγαλεία” στην πολιτική της αριστεράς .
Γράφει ο Π. Μ:
Τι θέλει λοιπόν “ο κόσμος’’;
Σε πρόσφατο σφυγμομέτρηση της VPRC το 35% των πολιτών δήλωνε αντίθεση στο ευρώ και το 51% (!) αντίθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποσοστά πολύ μεγαλύτερα και από τα αυθαιρέτως αθροιζόμενα δημοσκοπικά ποσοστά των κομμάτων της αριστεράς.
Και όμως, τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, από αντίθετες αφετηρίες, δηλώνουν πως ‘’η έξοδος από το ευρώ είναι ψευτοδίλημμα’’.
Στην ίδια σφυγμομέτρηση, αν υπήρχε το ερώτημα τι προτιμά ο κόσμος: μια κοινωνία στην οποία δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και θα επικρατεί ελευθερία, ισότητα και ισονομία ή τον καπιταλισμού, είναι σίγουρο ότι σε ποσοστό 99% θα δήλωνε την αντίθεση του στον καπιταλισμό…
Όμως, ενώ το 35% δηλώνει ενάντια στο ευρώ, το ποσοστό αυτό αντιστρέφεται συντριπτικά όταν το ερώτημα αφορά στο ποιό πολιτικό κόμμα θα στηρίξει στις εκλογές. Γιατί άραγε σημειώνουν δημοσκοπική άνοδο τα κόμμα τα οποία δεν θεωρούν ότι το κυρίαρχο ζήτημα για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι η έξοδος της χώρας από την ΟΝΕ; Ο Π.Μ δεν βλέπει αυτή την αντίφαση στις σφυγμομετρήσεις ή θεωρεί “μικρότητα” την ενασχόληση με αυτό το ζήτημα;
Αντί λοιπόν να εγκαλεί ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν εκφράζουν αυτό το 35% των πολιτών που αντιτίθεται στο ευρώ, θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένος γιατί αφήνουν ελεύθερο το πεδίο στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ να καλύψει το πολιτικό κενό εκπροσώπησης αυτού του 35%, χωρίς μάλιστα να έχει απέναντί της άλλους "σοβαρούς" διεκδικητές. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Θα ήταν “μικρότητα” εκ μέρους μας, αν ρωτούσαμε τον Π.Μ, σύμφωνα με τις ίδιες σφυγμομετρήσεις που επικαλείται, γιατί το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς μάλιστα άλλους σημαντικούς πολιτικούς ανταγωνιστές, δεν μπορεί να εκφράσει παρά μόνο ένα ασήμαντο ποσοστό αυτού του 35%; Επίσης η “χρυσή αυγή”, η οποία ήταν ισοδύναμο άλογο ως προς το ποσοστό που σημείωσε στις προηγούμενες εκλογές, μήπως έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας και προβλέπεται να μπει στην βουλή;
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
Τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς... (σημειώσεις για ένα εναλλακτικό παραγωγικό πρότυπο)
 |
| ρακοκάζανο |
του Παναγιώτη Σωτήρη
Εισαγωγή
Σήμερα έχει γίνει πια σαφές ότι απέναντι στην πραγματικότητα της κρίσης και της κοινωνικής καταστροφής που επιφυλάσσουν τα μέτρα των Μνημονίων η απάντηση δεν μπορεί να είναι απλώς το γενικό όχι στα μέτρα ή η πρόσκληση απλώς για ένα μέτωπο αντίστασης. Αυτό που απαιτείται είναι η διατύπωση μιας εναλλακτικής πρότασης που να μπορέσει να ανασυγκροτήσει την αυτοπεποίθηση των λαϊκών μαζών ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.
1. Η κρίση του κυρίαρχου προτύπου ανάπτυξης και η πρόκληση μιας εναλλακτικής στρατηγικής
Άλλωστε, έχει γίνει πια σαφές ότι στην Ελλάδα δεν βιώνουμε απλώς την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών. Ζούμε την κρίση ενός ολόκληρου «αναπτυξιακού παραδείγματος» που στηρίχτηκε στην πρόσδεση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την επέκταση στα Βαλκάνια, τα υπερκοστολογημένα έργα, την επισφάλεια, τη διαμόρφωση «μεσαίων στρωμάτων» προσκολλημένων στον «εκσυγχρονισμό», το χαμηλό μισθολογικό κόστος και την υπερεκμετάλλευση της μεταναστευτικής εργασίας, την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής, την τροφοδότηση του καταναλωτικού ευδαιμονισμού από το φτηνό δανεισμό και τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές. Οι συνέπειες δεν περιορίζονται μόνο στη διαμόρφωση των υλικών όρων της τωρινής κρίσης, αλλά και στην ένταση της εκμετάλλευσης, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την εμπέδωση ενός εξατομικευμένου καταναλωτικού ευδαιμονισμού σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.
Το άθροισμα 6 μηδενικών παραμένει στο ...μηδέν!
Του Νίκου Π.
Όταν έπεσε το μάτι μου στο κείμενο του Κώστα Γούση με τον βαρύγδουπο τίτλο:“Το καπιταλιστικό κράτος και οι προϋποθέσεις μιας νέας εργατικής αντικαπιταλιστικής ηγεμονίας” είπα να ρίξω μια ματιά για να ενημερωθώ πάνω στις θεωρητικές αναζητήσεις του χώρου του ΝΑΡ. Αυτές οι αναζητήσεις αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτή την περίοδο γιατί οι δυνάμεις του ΝΑΡ επιχειρούν την υπέρβαση του μετωπικού σχήματος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην κατεύθυνση της αυτόνομης οικοδόμησης ενός νέου κομμουνιστικού φορέα.
Μόλις το μάτι μου έπεσε στην φράση που ήταν μάλιστα υπογραμμισμένη με παχιά γράμματα: "τη σκληρή κριτική στον Πουλαντζά από τους Χόλογουει, Πικιότο και Κλάρκ" αναθάρρησα γιατί σκέφτηκα ότι θα διάβαζα επιτέλους κάτι ενδιαφέρον πέρα από τους γνωστούς γλωσσικούς βερμπαλισμούς, οι οποίοι αποτελούν το σήμα κατατεθέν αυτού του πολιτικού χώρου.
Λάθος μου μεγάλο! Το διαπίστωσα όταν ολοκλήρωσα το διάβασμα και αναρωτήθηκα γιατί γράφτηκε αυτό το κείμενο. Το καινούργιο που φέρνει είναι άλλος ένας νεολογισμός. Πρόκειται για την “θεωρία της μετάβασης”. Ο Κ. Γούσης επιχειρεί μάλιστα να συγκροτήσει αυτή την θεωρία με βάση έξι σημεία. Ο ορισμός αυτών των σημείων καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου.
Απ' ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα “θεωρίες μετάβασης” δεν υπήρχαν. Μερικοί μάλιστα θεωρητικοί του μαρξισμού είχαν καταδείξει το αδύνατο της ύπαρξης παρόμοιων θεωριών, αφού δεν υπάρχουν - ούτε μπορεί να συγκροτηθούν - θεωρίες για μεταβατικούς τρόπους παραγωγής. Όμως ο Κ. Γούσης πραγματοποιεί μια σημαντική τομή στην μαρξιστική θεωρία και εμπλουτίζει τον μαρξισμό – λενινισμό με νέα εργαλεία...
Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012
Δύο κείμενα για την "Δημοκρατία" και όχι μόνο...
Το πρώτο κείμενο είναι του Χρίστου Καραμάνου, το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής ενώ εκτεταμένα αποσπάσματά του δημοσιεύθηκαν και στην εφημερίδα "Δρόμος" της Αριστεράς. Το δεύτερο είναι μια απάντηση του Άρη Παρασκευόπουλου, η οποία δημοσιεύτηκε στον "Δρόμο" της Αριστεράς.
| Τι είδους αίτημα είναι η πραγματική Δημοκρατία; |
Καθοριστικός παράγοντας η εξέλιξη της λαϊκής συνείδησης
Τι είδους αίτημα είναι η πραγματική Δημοκρατία;
του Χρ. Καραμάνου
Μια
γενικευμένη υποτίμηση του ζητήματος της Δημοκρατίας επικρατεί στο
σύνολο σχεδόν της Αριστεράς. Η πραγματική Δημοκρατία αντί για βασική
κατεύθυνση του πάλης του μαζικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του
τωρινού συστήματος, θεωρείται περίπου σαν ένα «πακέτο θεσμικών
μεταρρυθμίσεων μέσα από τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική οδό». Σε αυτήν
την αφυδατωμένη θεώρηση της Δημοκρατίας που κατά βάση προέρχεται από το
χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, έχουν προσχωρήσει όλες οι υπόλοιπες
πτέρυγες της Αριστεράς, η ταξικιστική, η αντικαπιταλιστική, η
περισσότερη ή λιγότερο ριζοσπαστική. Το ότι αυτό το «πακέτο θεσμικών
μεταρρυθμίσεων μέσα από τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική οδό» από
ορισμένους θεωρείται σα σημαντική διεκδίκηση ενώ για τους υπόλοιπους μια
τέτοια διεκδίκηση είναι ανούσια ή ακόμη και αποπροσανατολιστική, είναι
μάλλον μια δευτερεύουσα μεταξύ τους διαφορά, πάνω στο θεμελιώδες κοινό
υπόβαθρο της αφυδάτωσης της έννοιας της πραγματικής Δημοκρατίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)