Αναρτήσεις
Φαίνεται πως πέρασε η εποχή όπου ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι χώροι της αριστεράς υιοθετούσαν με κάποια χρονική καθυστέρηση τις πολιτικές προτάσεις του Α. Αλαβάνου.
Τώρα συμβαίνει το αντίστροφο. Με πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις απώλεσε τον δικό του διακριτό πολιτικό λόγο, και υιοθέτησε τις μειοψηφικές απόψεις στον ΣΥΝ, όπως ακριβώς αυτές εκφράζονται από τον Π. Λαφαζάνη. Με αυτή την επιλογή του εξασφάλισε τουλάχιστον - όσο καιρό παραμένει πιστός σε αυτή τη γραμμή - ότι κανείς δεν πρόκειται να τον αντιγράψει!
Όμως η επιστροφή του στην πολιτική ομπρέλα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα παραμένει μετέωρη, ανολοκλήρωτη και αντιφατική, αφού δεν συνοδεύεται και από οργανωτική επανένταξη, με δεδομένο μάλιστα ότι ο κύριος όγκος των οργανωμένων δυνάμεών του ΜΑΑ (ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΑΠΟ, ΚΕΔΑ, ΠΑΡΑΝ) ποτέ δεν ήρθε σε ολοκληρωτική ρήξη με απ' αυτόν τον χώρο. Ούτε βέβαια, πολύ περισσότερο, οι απόψεις του Π. Λαφαζάνη ήρθαν ποτέ σε ρήξη με την πολιτική της Κουμουνδούρου. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει τον τελευταίο καιρό...
Η στροφή του Α. Αλαβάνου αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στο κείμενο: «Συμμαχία για Δουλειές, Συμμαχία κατά του Ευρώ» το οποίο καταλήγει σε μια πρόταση δηλωτική των αδιεξόδων του ΜΑΑ: Σε αυτά τα πλαίσια, λοιπόν, να σκεφθούμε μια ακόμα πρόταση του ΜΑΑ για δημόσια συζήτηση παρουσία του κόσμου σε μια από τις μεγάλες πανεπιστημιακές αίθουσες, προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τις άλλες οργανώσεις της αριστεράς με θέμα :«Θέλουμε ένα Μέτωπο, όχι εκλογικό, όχι καιροσκοπικό, σε στέρεα προγραμματική και κινηματική βάση; Ας συζητήσουμε λοιπόν μπροστά στους εργαζόμενους και τη νεολαία».
Αν πέρσι το Μάη κάναμε αυτή την πρόταση - όταν φούντωνε το κίνημα των πλατειών - είχαμε κάποιες ελπίδες να μας ακούσει ο κόσμος και να μην είναι καχύποπτος για σκοπιμότητες που πιθανόν κρύβονται πίσω της. Τώρα όμως, δυο μήνες πριν απ' τις εκλογές, το ΜΑΑ έγινε ξαφνικά “κινηματικό” και αδιαφορεί γιαυτές; Ποιός θα μας πιστέψει;
Αν τα δυο προηγούμενα χρόνια είχαμε στοιχειωδώς κάνει πράξη αυτές τις δηλώσεις για την “στέρεα κινηματική βάση” και το ΜΑΑ είχε ένα σαφή προσανατολισμό συγκρότησης στο εσωτερικό των κινημάτων, σήμερα ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα..
Αυτό όμως δεν συνέβη και μας το καταμαρτυρούν σύντροφοι που βρίσκονται δίπλα μας. Εκτός από τους “ειδικούς” της “πολιτικής” και της “οικονομίας” θα πρέπει να ακούμε και τους απλούς ανθρώπους των κινημάτων. Τον περασμένο Δεκέμβρη, στη 2η Πανελλαδική του Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής φαίνεται ότι δεν τις λάβαμε σοβαρά υπόψη μας τις επισημάνσεις ενός συντρόφου από το κίνημα των πλατειών :
Εξάλλου, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΜΑΑ δεν προέκυψε μέσα από κάποια κινηματική διαδικασία. Το σημείο αφετηρίας του ήταν η μάχη των περιφερειακών εκλογών. Τώρα λοιπόν, δυο μήνες πριν από εκλογές, όταν δηλώνουμε ότι δεν μας ενδιαφέρουν οι εκλογές αλλά η οικοδόμηση του κινήματος, ποιός θα πιστέψει ότι είμαστε ειλικρινείς; Όλοι θα σκεφτούν ότι πίσω από αυτές τις δηλώσεις υποκρύπτεται η φανερή αδυναμία του ΜΑΑ να δώσει την μάχη των εκλογών...
Η μάχη που έδωσαν τότε οι δυνάμεις του ΜΑΑ, ήταν και σε ένα μεγάλο βαθμό μάχη μεταξύ μηχανισμών. Δεν ήταν μια μάχη που η έκβασή της κρίθηκε στο μαζικό κίνημα. Θα πρέπει να παραδεχτούμε λοιπόν κάποια στιγμή την ήττα μας στην σύγκρουση με τους μηχανισμούς που κυριαρχούν στο χώρο της Αριστεράς. Και αυτή η παραδοχή, αν είναι πραγματική, θα πρέπει να συνοδεύεται με τις αντίστοιχες πράξεις. Στην πολιτική της Αριστεράς τα στοιχήματα δεν είναι προσωπικά. Ούτε και οι αποφάσεις...
Εκτός από τον Α. Αλαβάνο που υιοθέτησε τις απόψεις του Π. Λαφαζάνη, η ιστοσελίδα του ΜΜΑ βάλθηκε να ακολουθήσει τους δρόμους που χάραξε ο Α.Τσίπρας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβαλε λοιπον στόχο να ξεπεράσει τα ανοίγματα του Α. Τσίπρα προς τα ακροδεξιά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Η ιστοσελίδα του ΜΑΑ κάνει ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύει κείμενα από "έγκυρα" ακροδεξιά έντυπα, όπως το DEFENCE NET , από το οποίο αναδημοσιεύει αυτό:
Διεθνής κινητοποίηση υπέρ της Ελλάδας στις 18 Φεβρουαρίου
και αυτό:
''Δυστυχώς επτωχεύσαμεν''
Πιστεύουμε πως η συντακτική ομάδα της ιστοσελίδας του ΜΜΑ έχει κάποια κριτήρια και ότι δεν ξέφυγε από καθαρή τύχη η αναδησίευση του παρακάτω κειμένου: Ποιοι φοβούνται την οργάνωση των πολιτών σε ομάδες αυτοπροστασίας και γιατί; ...
Όταν η "χρυσή αυγη" αναδημοσιεύει άρθρο του Δελαστίκ, «ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Η ΟΥΓΓΑΡΙΑ» όλα επιτρέπονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως ξέφυγε από την ιστοσελίδα του ΜΑΑ και αυτό κείμενο από www.defencenet.gr, που δίνει μαθήματα στους έλληνες πολιτικούς:Η Ουγγαρία αντιστέκεται: "Δεν θα γίνουμε αποικία της ΕΕ"!
Ορισμένοι ηγέτες της ΕΕ έχουν κατηγόρησε την κυβέρνησή του Ορμπάν για αυταρχικές πρακτικές. Έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για νόμο που ψηφίστηκε και ο οποίος θεωρείται από κάποιους στην ΕΕ ότι περιορίζει την ελευθερία του Τύπου και την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας και της κεντρικής τράπεζας. Η Βουδαπέστη, βέβαια, απορρίπτει τους ισχυρισμούς αυτούς και παράλληλα δεν σκύβει και το κεφάλι στους "μπαμπούλες" της ΕΕ, δίνοντας ένα μάθημα στους Έλληνες πολιτικούς που κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό...
Σωστό αυτό που γράφει ο ΕΟΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Στην πολιτική της Αριστεράς τα στοιχήματα δεν είναι προσωπικά.
Γιαυτό και ο Αλέκος αποφάσισε να παίξει το στοίχημα μαζί με τον Παναγιώτη! Μόνο που ο Παναγιώτης έχει τις καβάντζες του στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αν χάσει το στοίχημα δεν πρόκειται να μείνει ταπί, όπως ο Αλέκος!...
Ταραχή στα επιτελεία των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις εθνικοπατριωτικές δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την σωτηρία της χώρας από τους κατακτητές, για την παραγωγική ανάπτυξη του τόπου, την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους, και εναντιώνονται στις πολιτικές του μνημονίου της ΕΕ και του ΔΝΤ, αρχίζει να γίνεται φανερό ότι ηγεμονεύουν οι δυνάμεις της άκρας δεξιάς με πρωταγωνιστές τον Καμμένο και την χρυσή αυγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αριστεροδεξιός χώρος που κάλυπτε η κίνηση του Θεοδωράκη ήδη έχει απορροφηθεί στην μεγάλη του πλειοψηφία από πιο δεξιά πολιτικά μορφώματα.
Το ΕΠΑΜ που ξεκίνησε από την ΣΠΙΘΑ του Θεοδωράκη ήδη έχει μετατοπιστεί στις παρυφές του Καμμένου.
Οι ντούρες πατριωτικές δυνάμεις της Αριστεράς έχουν συνολικά ηττηθεί -(αφού δεν έχουν αποκτήσει την δική τους πολιτική έκφραση, όπως οι αντίστοιχες δυνάμεις της δεξιάς)- παρ' όλο που όλη η αριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΜΑΑ και λιγότερο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έχουν μετατοπιστεί σε πιο εθνικοπατριωτικές θέσεις.
Αυτή η μετατόπιση έχει συμπαρασύρει και τις αντιεθνικιστικές δυνάμεις που έχουν και αυτές ηττηθεί και δεν έχουν καμία δική τους αυτόνομη έκφραση.
Η μικροπολιτική αντιπαράθεση στο εσωτερικό της Αριστεράς δεν επικεντρώνεται σε αυτές τις διαχωριστικές γραμμές αλλά στο θέμα του Ευρώ, το οποίο είναι προνομιακό για τις δυνάμεις που προέρχονται από το ΚΚΕ, για την διαμόρφωση μικροσυσχετισμών.
Με αυτά τα δεδομένα διαμορφώνεται μια συνολική μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού προς εθνικιστικές/πατριωτικές θέσεις, από την οποία συνολικά η Αριστερά είναι χαμένη.
Ο παλιμπεδισμός και ο αριστερισμός σε μεγάλη ηλικία βλάπτουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρον άρθρο. Με το ίδιο ενδιαφέρον διάβασα και όλα τα σχόλια. Αλλά στο τελευταίο από αυτά, αναφέρονται δύο ανακρίβειες σε μία πρόταση. “Το ΕΠΑΜ που ξεκίνησε από τη ΣΠΙΘΑ του Θεοδωράκη ήδη έχει μετατοπιστεί στις παρυφές του Καμμένου”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΕΠΑΜ ξεκίνησε λίγο μετά τις Πλατείες. Συγκροτήθηκε από μία ομάδα ανθρώπων που προσπάθησαν να απαντήσουν στο ερώτημα “Μετά τις Πλατείες, τι; Πως προχωρά το κίνημα της αντίστασης και της ανατροπής από δω και πέρα;”. Αυτή η ομάδα σκέφτηκε ότι ένα μέτωπο (όπως το ΕΠΑΜ) είναι μία απάντηση. Άλλες ομάδες σκέφτηκαν κάτι άλλο και έτσι προέκυψαν πολλά νέα σχήματα/χώροι/κτλ.
Το ΕΠΑΜ δεν ξεκίνησε από τη ΣΠΙΘΑ. Ο Καζάκης ήταν για μερικούς μήνες στην ΣΠΙΘΑ αλλά έφυγε ο ίδιος την Άνοιξη του 2011. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ΕΠΑΜ ξεκίνησε από την ΣΠΙΘΑ. Εκτιμώ ότι, εν αγνοία του, ο παραπάνω σχολιογράφος εννοεί ότι υπάρχει μία γέφυρα/σύνδεση της ΣΠΙΘΑΣ με τη δημιουργία/γέννηση του ΕΠΑΜ. Αυτό δεν ισχύει. Κι αν ποτέ ενδιαφερθεί κάποιος για πως σκέφτεται/θυμάται εκείνη την περίοδο ο ίδιος ο Καζάκης, τον έχω ακούσει να λέει πρόσφατα ότι (λόγια όπως τα θυμάμαι, όχι από απομαγνητοφώνηση) “αν πριν από δύο χρόνια με ρωτούσε κάποιος πως θα ευχόμουν να εξελιχθεί η οργάνωση/αντίσταση/ανατροπή του κινήματος, τότε θα του έλεγα έτσι ακριβώς όπως έχει εξελιχθεί το ΕΠΑΜ. Σ’ ένα μόνο πράγμα έπεσα έξω. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι εγώ θα ήμουν ένας από τους πρωτεργάτες του [στο ΕΠΑΜ]. Και γι αυτό το λόγο, έτρεχα με διάφορους αριστερούς χώρους/σχηματισμούς και πίσω από πρόσωπα που θεωρούσα ηγετικά, ικανά να σηκώσουν το βάρος στους ώμους τους. Και τους έλεγα: άντε, ήρθε η ώρα, τι κάνουμε, γιατί καθόμαστε; Κι όταν κατάλαβα ότι έχανα την ώρα μου, έφυγα”.
Όσον αφορά τον Καμμένο, εδώ θεωρώ ότι ο παραπάνω σχολιογράφος δεν έκανε εν αγνοία του αυτό το σχόλιο, αλλά από πρόθεση. Το αντιμνημονιακό μέτωπο είναι τεράστιο. Στην απλή λογική μου, υπάρχουν τρία επίπεδα:
α) Όσοι είναι –γενικά- ενάντια στο Μνημόνιο, Τρόικα, κτλ. Όλοι μας δηλαδή. Εδώ βρίσκονται και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Καμμένου. Εδώ βρίσκεται κι η Χρυσή Αυγή, είτε το θέλουμε είτε όχι.
β) Όσοι είναι ενάντια στο Μνημόνιο, αλλά υιοθετώντας πολιτικές φιλολαϊκές και (ταγμένες στα συμφέροντα των εργαζόμενων, της νεολαίας, της υγείας/παιδείας, κτλ) στοχεύουν σε διαγραφή του χρέους, ακύρωση όλων των διοικητικών πράξεων από το Μάιο του 2010, εθνικοποίηση/κρατικοποίηση/κοινωνικοποίηση τραπεζών/ΔΕΚΟ/υποδομών/στρατηγικών οργανισμών/κτλ, αναδιανομή του πλούτου, τιμωρία των ενόχων, νέο Σύνταγμα. Εδώ βρίσκεται το μεγαλύτερο κομμάτι του Σύριζα, του Συνασπισμού, ο Νότης Μαριάς, (θέλω να πιστεύω) η Σπίθα/ΕΛΑΔΑ, και πολλοί άλλοι.
γ) Όλα τα παραπάνω του β), αλλά με την προσθήκη στους στόχους την έξοδο από το Ευρώ/Ευρωζώνη, πλήρη έλεγχο της οικονομίας (δική μας κεντρική τράπεζα, δικό μας νόμισμα, δική μας νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, δική μας πιστωτική πολιτική, κτλ) που παρέχουν μία ουσιαστική δυνατότητα εφαρμογής αναπτυξιακών πολιτικών, στήριξης των αδύναμων κοινωνικών ομάδων και τάξεων, κτλ. Εδώ βρίσκεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Μέτωπο του Αλαβάνου, το Ε.Πα.Μ., ο Λαφαζάνης από τον Συνασπισμό, ίσως κάποιες συνιστώσες του Σύριζα και, θέλω να πιστεύω, το ΚΚΕ.
[1/2] ...
...[2/2]
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την παραπάνω απλή χαρτογράφηση του αντιμνημονιακού χώρου, δεν προκύπτει από πουθενά ότι το ΕΠΑΜ έχει μετατοπιστεί στις παρυφές του Καμμένου. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι το ΕΠΑΜ και οι υπόλοιποι αποτελούν ίσως την τελευταία γραμμή, την τελευταία κόκκινη γραμμή, και μετά από αυτήν δεν υπάρχει προς το παρόν κάτι άλλο.
Κι εγώ, αυτό που πραγματικά φοβάμαι, δεν ότι δεν θα ενωθούμε ποτέ ενάντια στον κοινό εχθρό. Είναι ότι αν κατακτήσουμε ενωμένοι την εξουσία (που πρέπει να την πάρουμε από τα χέρια τους), θα έχουν γίνει υποχωρήσεις και συμβιβασμοί από τις συνιστώσες της “ομάδας του εθνικού νομίσματος” προκειμένου να μην τεθούν, λέει, διχαστικά διλήμματα (Ευρώ ή εθνικό νόμισμα) στο λαό. Κι ότι με αυτόν τον τρόπο τελικά, ο πλήρης έλεγχος της οικονομίας μας θα είναι εκτός ατζέντας. Ας ενωθούμε, λέει, να τους διώξουμε, αυτή είναι η τραγική ανάγκη σήμερα. Και όταν το ευρύ μέτωπο βρεθεί στην εξουσία, θα διαπιστώσει (ίσως και με τραγικές συνέπειες) ότι το μισό βήμα (δηλαδή, όλα όσα διεκδικούμε αλλά χωρίς δικό μας νόμισμα) δεν αρκεί. Θα είναι ίσως και ευχάριστο για το μνημονιακό μπλοκ να μας βλέπει (από την αντιπολίτευση) να προσπαθούμε για τα πιστεύω μας εντός ενός “ελεγχόμενου” πλαισίου. Διότι ξέρουν ότι το μέγεθος της “ζημιάς” (δηλαδή των επιτυχιών μας) θα είναι ελεγχόμενο και περιορισμένο. Και τότε, έστω και τόσο καθυστερημένα, θα αναγκαστούμε να κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια: ξεκινάμε (ναι, είναι μόνο η αρχή) την πραγματική ανατροπή βγαίνοντας από το Ευρώ/Ευρωζώνη ή όχι; Κι εδώ δεν σας κρύβω ότι, σαν πρώην ανένταχτος Αριστερός, εκείνη την κρίσιμη στιγμή θα φοβηθώ πολύ την ευθυνοφοβία της Αριστεράς μας.
ΥΓ: διαβάζω το site σταθερά και πιστεύω ότι προσφέρει πολλά στους προβληματισμούς μας. Γράφω εδώ για πρώτη φορά. Συγχωρέστε με που η παρέμβαση μου στάθηκε σε μία μόνο πρόταση και ότι, έστω και για λίγο, ξέφυγε από περιεχόμενο αυτού που αναρτήθηκε και συζητιέται.