Res, non verba: επιστροφή στις μάζες

Αναδημοσίευση από την " σελίδα του Ηλία Ιωακείμογλου "

Κι’ έτσι, η ιστορία συνεχίζεται από ήττα σε ήττα όταν οι αντικειμενικές συνθήκες είναι δυσμενείς και με ισχνές νίκες όταν οι αντικειμενικές συνθήκες θα δικαιολογούσαν την εκθετική άνοδο των κινημάτων.

Η εργατική τάξη, όμως, δεν είναι ένας «κοιμώμενος γίγαντας» με «έλλειμμα συνείδησης». Υπάρχουν επαγγελματικές κατηγορίες, κοινωνικές ομάδες, υπάρχουν οι μάζες των εργαζομένων, υπάρχει η ατομική δυσαρέσκεια και το ταξικό ένστικτο που οδηγεί σε ατομικές πράξεις αντίστασης στις αδικίες και στις βαρβαρότητες του καπιταλισμού. Συνιστούν όμως όλα αυτά την εργατική τάξη; H εργατική τάξη καθεαυτή δεν υπάρχει –διότι όπως και ο Θεός, δεν αφήνει πίσω της κανένα ίχνος. Η εργατική τάξη υπάρχει μόνον όταν αφήνει τα ίχνη της εκεί που την περιμένουμε, δηλαδή μέσα στην Ιστορία, μέσα στην αντίθεσή της με το Κεφάλαιο, όταν οργανώνεται σε συλλογικές ταυτότητες, σε συλλογικότητες που μάχονται ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του. Η αστική τάξη και η εργατική τάξη δεν υπάρχουν σαν δύο ποδοσφαιρικές ομάδες ήδη πριν να αρχίσει ο αγώνας. Υπάρχουν μόνον μέσα στον ανταγωνισμό τους. Οι ταξικοί αγώνες συνιστούν την διαίρεση σε τάξεις, αυτοί συγκροτούν τις τάξεις, αυτοί και τις αποδιαρθρώνουν στα συστατικά τους μέρη, δηλαδή σε μεμονωμένα άτομα, σε κοινωνικές ομάδες, επαγγελματικές κατηγορίες. Οι κοινωνικοί αγώνες όμως δεν υπάρχουν χωρίς το παιχνίδι της ηγεμονίας.

Η ανάδυση του Ανοικτού Σχεδιασμού και της Ανοικτής Κατασκευής

Αναδημοσίευση από την εφημεριδα "δράση"

Του MICHEL BAUWENS*

Οι αναγνώστες ίσως είναι εξοικειωμένοι με την ανάδυση και την εξάπλωση μιας νέας μορφής δημιουργίας αξίας, της ομότιμης παραγωγής (όπως ορίστηκε πρώτα από τον Yochai Benkler), στην οποία κοινότητες εθελοντών (αλλά επίσης, στην πράξη, οι περισσότεροι μισθωτοί δημιουργοί και προγραμματιστές άπαξ και το έργο τους είναι επιτυχές) δημιουργούν (ανοιχτό) περιεχόμενο ή (δωρεάν) λογισμικό, που είναι ελεύθερα προσβάσιμο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους. Το χαρακτηριστικό της ομότιμης παραγωγής είναι ότι οι παραγωγοί δημιουργούν προϊόντα σε τέτοια μορφή ώστε να αποτελούν κοινό αγαθό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να τροποποιηθεί από άλλους, οι οποίοι το επιστρέφουν βελτιωμένο στην κοινή “δεξαμενή”. [...]

Είναι πολύ δελεαστικό να περιορίσουμε αυτό το φαινόμενο στο χώρο της άυλης παραγωγής, αλλά θέλουμε να δείξουμε σε αυτό το άρθρο ότι η ίδια μέθοδος παραγωγής που έχει κυριαρχήσει στον κόσμο του λογισμικού ανοικτού κώδικα και του ελεύθερα διαθέσιμου περιεχομένου στο διαδίκτυο (συχνά δημιουργημένου από τον ίδιο το χρήστη), επηρεάζει πλέον βαθιά τον τρόπο που σκεφτόμαστε το σχεδιασμό, ακόμη και την παραγωγή.

Προτού περιγράψουμε αυτό το φαινόμενο, ας δώσουμε μερικούς ορισμούς, καθώς και μια βασική εξήγηση γιατί η ομότιμη παραγωγή έχει τόσο σημαντικό νόημα.

ΣΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!

Μια προκύρηξη της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης

(ΕΣΕ Αθήνας)

Το πνεύμα των Χριστουγέννων μας έχει κατακλείσει…

ξεχείλωμα ωραρίου, απλήρωτες υπερωρίες, κούραση

Και επειδή ο Χριστός γεννιέται κάθε χρόνο, κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα αφεντικά για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους αυξάνουν την εκμετάλλευση. Μέσα στο καταναλωτικό γιορτινό πανηγύρι ο ελεύθερος χρόνος των εργαζομένων εξαφανίζεται. Ιδιαίτερα φέτος, με αφορμή την οικονομική κρίση τα αφεντικά απαιτούν περισσότερη δουλειά, ακόμη μεγαλύτερο ξεχείλωμα των εορταστικών ωραρίων. Δουλειά την Κυριακή, υποχρεωτικές υπερωρίες, απλήρωτες υπερωρίες, αν ήταν δυνατόν 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων.

Το 8ωρο, το ρεπό, η Κυριακάτικη αργία, η αποζημίωση της υπερωρίας, το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο κατακτήθηκαν με συλλογικούς αγώνες. Με τέτοιους αγώνες πρέπει να τα υπερασπιστούμε, κόντρα στις ορέξεις των εργοδοτών που συμπιέζουν συνεχώς τις ζωές μας.

Αργεντινή: Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται;

Αναδημοσιευση από την εφημερίδα "ΠΡΙΝ"

του Κρίτωνα Ηλιόπουλου

Το γνωστό από την Ελλάδα του 1982 «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται», είτε ως κατάφαση είτε ως ερώτηση, συνοψίζει ίσως τον προβληματισμό για την Αργεντινή, δέκα χρόνια μετά την εξέγερση και μετά τη μεγαλύτερη παύση πληρωμών (102δις. δολάρια) στην ιστορία των εθνικών οικονομιών.

Οι Γερμανοί τραπεζίτες έχασαν τόσα που ακόμα είναι προβληματικές οι σχέσεις Γερμανίας-Αργεντινής.

Επειδή η εθνική ανάπτυξη της Αργεντινής προχωράει με ρυθμούς 8% περίπου ετησίως, επειδή τα νούμερα ευημερούν, επειδή ο νεοφιλελευθερισμός , η παγκοσμιοποίηση και το χρηματιστικό κεφάλαιο φαίνονται να έχουν ηττηθεί κατά κράτος και από το κράτος, επειδή πολλά δημοκρατικά μέτρα λαμβάνονται συνεχώς (εθνικοποιήσεις, μέσα ενημέρωσης) αξίζει να μελετήσουμε ορισμένες ουσιαστικές λεπτομέρειες.

Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τα γεγονότα του 2001 και την απίστευτη καταστολή με τους τριάντα νεκρούς, όμως ας διευκρινιστεί ότι δεν ήταν εξέγερση όσων «δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες τους». Αυτοί, -οι κολασμένοι- ήταν ήδη στους δρόμους, ήταν στα μπλόκα των εθνικών οδών, ήταν οι λεγόμενοι «πικετέρος» και άπασες οι υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις τους έβριζαν. Στις 19-20 Δεκέμβρη ενώθηκαν με τους καταραμένους όσοι έχασαν τις καταθέσεις τους στις τράπεζες και όσοι έχαναν τους μισθούς τους με τη γενική απαίτηση «κάτω όλοι» και «τα λεφτά μας πίσω» (μάλιστα τα ζητούσαν σε δολάρια και όχι σε υποτιμημένα πέσος).

Δυστυχώς, -λόγω των θυμάτων-, η νίκη της εξέγερσης ήρθε με σύγκρουση, με οδοφράγματα, οι εξεγερμένοι πέρασαν πάνω από τρεις σειρές κάγκελα, πέρασαν έφιππους και μη αστυνομικούς, μπήκαν στο προεδρικό μέγαρο, «κατέλυσαν το κράτος» και «αμαύρωσαν τις διαδηλώσεις». Φυσικά έσπασαν και πολλά τζάμια.

Μετά; Τι έγινε στην οικονομία και τι στην πολιτική; Στην οικονομία άλλοι έχασαν και άλλοι κέρδισαν. Έχασαν τις καταθέσεις τους πολλοί μικροκαταθέτες, συνταξιούχοι μιας καλύτερης εποχής. Ακόμα εκκρεμούν δεκάδες χιλιάδες δίκες κατά των τραπεζών από καταθέτες. Έγινε διάσημος τις μέρες εκείνες ο συνταξιούχος Norberto Roglich που κατάφερε να πάρει 22.000 δολάρια μιας προθεσμιακής του κατάθεσης. Χώθηκε στα γραφεία της τράπεζας και απείλησε να ρίξει χειροβομβίδα! Οι άλλοι τα έπαιρναν λίγα-λίγα ή καθόλου, και η πρώτη ισοτιμία του νομίσματος ήταν 1,4 πέσος προς ένα δολάριο, μια υποτίμηση 40%. (Σήμερα 1 δολάριο ισοδυναμεί με 4 πέσος).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Δίνοντας προτεραιότητα στον άνθρωπο

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από τη μελέτη των πανεπιστημιακών Δημήτρη Καπογιάννη και Τάκη Νικολόπουλου προκειμένου να ορίσουμε την κοινωνική/ αλληλέγγυα οικονομία και να αποσαφηνίσουμε τις βασικές αρχές που τη διέπουν. Η πολυσέλιδη μελέτη (την οποία θα βρείτε ολόκληρη στον ιστότοπο της “Εποχής”), που τιτλοφορείται “Εισαγωγικές επισημάνσεις για την εξέλιξη της κοινωνικής/ αλληλέγγυας οικονομίας και το εννοιολογικό και επιστημολογικό της πεδίο” καταλήγει: «Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εγχείρημα που χρειάζεται πολύπλευρη προσέγγιση και πολύμορφες δράσεις αλλά και, ταυτόχρονα, πρόσφορο κλίμα για να προαχθεί ιδεολογικά – συμβολικά και πρακτικά. Οι απαιτήσεις αυτές για να ικανοποιηθούν είναι ανάγκη να συνδέονται με ριζικές μεταβολές των οικονομικών και πολιτικών συνθηκών αλλά και των θεσμών.  Ιδίως η πορεία των εναλλακτικών εγχειρημάτων  κοινωνικής /αλληλέγγυας οικονομίας  είναι  συναρτημένη αφενός –και πρωτίστως - με  την έκβαση της  «πάλης  του καιρού με την βιοτική ανάγκη» (ανεργία, κοινωνικός  αποκλεισμός ) και αφετέρου –παραπληρωματικά-με την εγκαθίδρυση ελεύθερου χρόνου (όσων έχουν εργασία) ως αναγκαίωv   αλλά μη επαρκών  όρων. Κοντολογίς η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία βρίσκεται στη μέση ( του δρόμου) “του πολιτικά αδύνατου” έως ότου αυτό καταστεί “πολιτικά αναπόφευκτο”».

Αν ανατρέξει κανείς στα εγχειρίδια της οικονομίας, αυτά περιορίζουν την ανάλυση της οικονομίας σε δύο τύπους –τομείς (Ph. Frιmeaux, 2006, σ. 52): από τη μια η ιδιωτική εμπορευματική οικονομία, η οποία κυριαρχείται από τις επιχειρήσεις κεφαλαιοκρατικού τύπου που στοχεύουν στο κέρδος (ιδιωτικός πλούτος), και από την άλλη η δημόσια ή κρατική οικονομία όπου τα κράτη και οι τοπικές και περιφερειακές συλλογικότητες (δήμοι, περιφέρειες) αλλά και άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου προσφέρουν αγαθά και υπηρεσίες, που δεν μπορεί να παράγει ή να προσφέρει η αγορά (δημόσιος πλούτος). Τα εγχειρίδια αυτά ξεχνούν (Monzon and Chaves, 2008) τις μη καπιταλιστικές επιχειρήσεις (στον εμπορευματικό ή επιχειρηματικό τομέα ή τομέα της αγοράς ) και τις διάφορες ιδιωτικές ενώσεις (στον μη εμπορευματικό ή τομέα της μη - αγοράς ) που συνιστούν το λεγόμενο τρίτο τομέα (ή σύστημα) της οικονομίας (κοινός πλούτος) (...)

Ο αυτοκαταστροφικός πόλεμος ενάντια στα βακτήρια και τους ιούς – Maximo Sandín

Ο Maximo Sandín είναι καθηγητής βιολογίας στο αυτόνομο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, σύμφωνα με τον οποίο η φύση είναι ένα ενιαίο και σύνθετο πλέγμα συστημάτων σε ισορροπία, κι όχι σε ανταγωνισμό, όπως δέχεται σαν δεδομένο η δαρβινιστικής προέλευσης θέση πως τα βακτήρια και οι ιοί είναι ανταγωνιστικοί οργανισμοί που δεν μπορεί παρά να προκαλούν ασθένειες. Αντίθετα, τα βλέπει ως αδιαχώριστο συστατικό των έμβιων διεργασιών, η πιθανή και μειοψηφική σε σχέση με τον συνολικό τους αριθμό παθογόνος δραστηριότητά τους, σχετίζεται περισσότερο με την μεταφορά γονιδίων ως αντίδραση σε εξωτερικές απειλές. Εγείρει επίσης το ερώτημα του κατά πόσο η τεχνητή εισαγωγή εξασθενημένων μικροβίων στο σώμα, ή μέρους αυτών -μέσω του εμβολιασμού- διαταράσσει τους φυσικούς μηχανισμούς ισορροπίας με το περιβάλλον.

Ο Sandín είναι σήμερα απ’ τους λίγους επιστήμονες που στέκονται κριτικά απέναντι στον δαρβινισμό (την επιστημονική θεωρία του πολέμου όλων εναντίον όλων, που ας σημειωθεί ότι αναπτύχθηκε στις αγγλοσαξονικές χώρες όπου κυριαρχούσε ήδη η καλβινιστική αντίληψη του ανθρώπου ως εκ φύσεως εγωιστικού όντος, που αυτός ο εγωισμός του δεν μπορεί παρά να καθοδηγηθεί κάπως προς το κοινό καλό, εγχείρημα που στην πολιτική οικονομία θα εκφράσει λίγο νωρίτερα ο Άνταμ Σμιθ).

Θεωρεί λοιπόν τον δαρβινισμό επιστημονική έκφραση του καπιταλισμού, της θεωρίας της “ελεύθερης αγοράς”. Αντίθετα με την πλειοψηφία των συναδέλφων του, δε θεωρεί τη φύση ως πεδίο ανταγωνισμού για την επιβίωση του ικανότερου, αλλά κάνει λόγο για ανάγκη επινοητικής συνεργασίας με τη φύση. Απορρίπτει την απλουστευτική οπτική των μικροβίων, των ιών, των βακτηρίων ως “αόρατων εχθρών”, αλλά αντίθετα περιγράφει τα μικρόβια ως δομικές μονάδες της ζωής, που είναι ικανά να οδηγήσουν στην αυτοκαταστροφή της, εάν συνεχίσουμε να τα καταπολεμάμε με κάθε κόστος. Οι τελευταίες ανακαλύψεις για τους ιικούς μηχανισμούς μεταφοράς γενετικού υλικού, καθώς και η ανακάλυψη ιικών γεν. αλληλουχιών σε ζωϊκό και φυτικό γονιδίωμα δείχνει με σαφήνεια πως οι ιοί έχουν παίξει και παίζουν έναν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, ως πηγή γενετικής ποικιλομορφίας.

η συνέχεια εδώ, στην ιστοσελίδα: "πρακτορείο RIOTERS"

Είναι τα μαθηματικά ένας τρόπος σκέψης;

Η ανάγνωση του έργου του Alain Badiou, και κυρίως των θεμελιωδών Being & Event και Logic of Worlds απαιτεί γνώσεις από σημαντικές περιοχής των μαθηματικών: Την Θεωρία Συνόλων, Την Θεωρία Κατηγοριών, το έργο του Cantor και του Grothendieck. 

Το ιστολόγιο “BADIOUMATHEMATICS”, με μια σειρά απο σημειώσεις, μεταφράσεις και παραπομπές επιχειρεί να διευκολύνει την κατανόηση αυτού του έργου. Όπως δηλώνει ο διαχειριστής του ιστολογίου: "Η δημοσιοποίηση είναι ελάχιστη αντίδραση στην αίσθηση ότι μονομανείς τεχνοκράτες της φιλοσοφίας και των μαθηματικών ζουν στην «κοσμάρα» τους . Το μοναδικό έργο του Badiou άλλωστε είναι ζωντανή απόδειξη της ζώσας ερευνητικής ανήσυχης διεπιστημονικότητας"

 

Από αυτό το ιστολόγιο αναδημοσιεύουμε δύο κείμενα, ως κίνητρο για να ασχοληθείτε με το θέμα:

Το 1ο είναι ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:  Wittgenstein's Antiphilosophy

Η απλή ερώτηση «Είναι τα μαθηματικά ένας τρόπος σκέψης» υπόγεια οργανώνει την διαμάχη μεταξύ φιλοσοφίας και αντιφιλοσοφίας.

Γιατί;

Επειδή εάν οι μαθηματικές αναλογίες σκέπτονται, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατός ένας λόγος χωρίς την εμπειρία του αντικειμένου, μια υποκειμενική και ρυθμισμένη πρόσβαση στο κατανοητό, ότι το είναι δεν είναι αποκλεισμένο από όλες τις αναλογίες, ότι τελικά η πράξη είναι ίσως μια θεωρητική υπόσταση.

Ο αντιφιλόσοφος τα αρνείται όλα αυτά

Από εκεί και πέρα η γενική γραμμή της αντιφιλοσοφίας είναι ότι τα μαθηματικά δεν είναι ένας τρόπος σκέψης αλλά ένας υπολογισμός. Μέσω αυτής της «υπολογιστικής» διάστασης ή ως ένας απλός μετασχηματισμός σημείων, αναδύεται το αδιαφοροποίητο πρόταγμα:

Τα μαθηματικά είναι μια παραλλαγή της λογικής.

Ο Wittgenstein το ανακοινώνει μέσω της συνήθους ευθύτητας του : «Τα μαθηματικά είναι λογική μέθοδος»

Το 2ο κείμενο  ένα  απόσπασμα σχετικό με τα Badioumathematics από την σειρά "Απλά μαθήματα Badioumathematics για αρχαρίους και μη μαθηματικούς" από  το "Μάθημα τέταρτο : P Cohen, Forcing, Συμβαν":

Ο ΑΒ ισχυρίζεται ότι ο μαθηματικός P.Cohen , εν αγνοία του, έχει λύσει ένα θεμελιακό φιλοσοφικό πρόβλημα στο μαθηματικό επίπεδο, μέσω μιας σειράς μαθηματικών αποδείξεων.

Athens, Christmas 2011: θα χυθεί αίμα…

Αναδημοσίευση από το aformi.gr

Athens, Christmas 2011 from www.aformi.gr on Vimeo.

Άνοιγμα – σοκ Τσίπρα σε Πάνο Καμμένο! Κλονίζονται τα θεμέλια της μεταπολίτευσης…

Πριν μερικές μέρες είχαμε ασχοληθεί  με την συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα σε ακροδεξιά blogs (Ο Αλέξης Τρίπρας δίνει συνέντευξη σε ακροδεξιά blogs...).  Σήμερα σας παρουσιάζουμε ολόκληρη την συνέντευξή του στο (kontra CHANNEL) αλλά και το κείμενο που αναδημοσιεύεται σε αρκετές ακροδεξιές ιστοσελίδες από το www.olympia.gr, το οποίο συμμετήχε στον όμιλο ηλεκτρονικών μέσων που είχε δώσει την προηγούμενη συνέντευξή του ο Α. Τσίπρας. Το πράγμα μιλάει από μόνο του  και ως εκ τούτου δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να προσθέσουμε δικά μας σχόλια...

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από το olympia.gr

Άνοιγμα – σοκ Τσίπρα σε Πάνο Καμμένο! Κλονίζονται τα θεμέλια της μεταπολίτευσης…

Χθες το βράδυ στο Κόντρα και την εκπομπή “Επί του πιεστηρίου”, ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι εννοεί τα όσα μας είχε δηλώσει στην πρόσφατη συνέντευξη του. Κυρίως όμως με το άνοιγμα του σε κέντρο και λαϊκή δεξιά, έβαλε φωτιά στο πολιτικό σκηνικό αφού εδώ δεν υπάρχουν οι όποιες υπόνοιες του ’89 αλλά ένα άνοιγμα που συνοδεύεται από μία πρόταση διακυβέρνησης βασισμένη σε αρχές και όχι σε αστείους μύθους “κομματικής καθαρότητας”. 

“Δεν έχω να χωρίσω τίποτα από έναν τριαντάρη νεοδημοκράτη που ξεριζώνεται από την πατρίδα του για να βρει δουλειά”!

Εκεί όμως που άναψαν τα τηλέφωνα, ήταν όταν ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ξεκάθαρο άνοιγμα στον Πάνο Καμμένο, γκρεμίζοντας έτσι ιδεοληψίες δεκαετιών.

Λαικό Μέτωπο Αλληλεγγύης (Δίκτυο Αλληλεγγύης)

του Μπάμπη Χριστακόπoυλου

Η οικονομική κρίση έχει αρχίσει πλέον να «χτυπά» την πόρτα σε όλα σχεδόν τα σπίτια, σε όλους τους χώρους δουλειάς. Ακόμα και τα επίσιμα στοιχεία των κρατικών και ευρωπαϊκών υπηρεσιών μιλούν για ύφεση που διαρκεί περισσότερο από 5 χρόνια, για μειωμένη παραγωγή που αγγίζει το 10% ετησίως και για ανεργία που έφτασε και μέχρι το 20%, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν οι 4ωροι εργαζόμενοι των 360€. Δεν λαμβάνονται επίσης υπόψιν και οι «λαθραίοι» εργαζόμενοι των προηγούμενων ετών που δεν εργάζονται πια και σαν άλλοι Γιάννη Αγιάννιδες προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρά τις όποιες σημαντικές παρακαταθήκες είχε από το παρελθόν, φαίνεται πλέον ότι έχει γίνει θύμα των ίδιων των αντιφάσεων της. Των αντιφάσεων εκείνων που από την μία μεριά πατούν στο κοινωνικό κράτος, τη δικαιοσύνη, την ισότητα και την αλληλεγγύη των λαών και από την άλλη πατούν και ταυτόχρονα καταπατούν με την επιβολή των οικονομικών εκείνων όρων κυρίως από την Γερμανία και σε δεύτερο χρόνο από την Γαλλία προς όφελος των συμφερόντων που εκφράζουν και εξυπηρετούν στο όνομα μια «ισχυρής Ευρώπης». Οι τελευταίες εξελίξεις με την «αποχώρηση» του Ην. Βασιλείου και η πρωτοφανής απόφαση για πρώτη φορά η Ε.Ε. να αποφασίζει κατά πλειοψηφία και όχι με συναίνεση και ομοφωνία, δεν σηματοδοτεί μόνο την αλλαγή της κατεύθυνσής της σε πολιτικό επίπεδο αλλά δηλώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι τα οικονομικά συμφέροντα είναι αυτά που από δω και στο εξής θα διαμορφώνουν την πολιτική και οικονομική της κατεύθυνση.

Το "σύντομο τέλος" της κυβέρνησης Παπαδήμου...

...Είναι, ίσως, η πρώτη φορά που μια νέα κυβέρνηση, έστω και χωρίς τη μεσολάβηση εκλογών, έχει τόσο πολύ απογοητεύσει τους πολίτες. Θυμίζουμε ότι μόλις πριν από ένα μήνα η κυβέρνηση υπό τον Λουκά Παπαδήμο τύγχανε αποδοχής και εμπιστοσύνης από το 48% των ερωτηθέντων και μόνο ποσοστό 38% δήλωνε ότι δεν την εμπιστεύεται (δημοσκόπηση VPRC, Νοέμβριος 2011). Η πτώση της δημοφιλίας της 50μελούς κυβέρνησης, της πολυπληθέστερης των τελευταίων δεκαετιών, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το ούτως ή άλλως συγκεκριμένο κυβερνητικό έργο που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει, ιδιαίτερα, μάλιστα, αν συνυπολογιστεί ότι νέα επώδυνα μέτρα αναμένεται να «γονατίσουν» τον ελληνικό λαό από την αρχή της επόμενης χρονιάς...

(απόσπασμα από την δημοσκοπική έρευνα της VPRC για τον Δεκέμβριο του 2011. Όλη η έρευνα σε pdf:  [εδώ] )

Αν δεχτούμε - σε αντίθεση με την εκτίμηση που ηγεμονεύει στο χώρο της αριστεράς - την θέση που προβάλει ο Σ. Μαρκέτος, δηλαδή ότι όλη η ντόπια αστική τάξη είναι ενάντια στο ευρώ,  θα πρέπει να περιμένουμε σύντομα εξελίξεις...

Λέτε να είναι η ΝΔ  στην επόμενη κυβέρνηση, η οποία με υπουργό οικονομικών τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, θα βγάλει την χώρα από την ΟΝΕ και θα επαναφέρει την δραχμή και θα "διαφυλάξει" την εθνική ανεξαρτησία της χώρας από διευθυντήρια της ΕΕ και του ΔΝΤ;

Δικαστική βόμβα στην εφεδρεία

 (αναδημοσίευση από το news247.gr)

Απόφαση κόλαφος για την εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο. Παγώνει την υπαγωγή εργαζομένου σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Ανοίγει ο δρόμος για εκατοντάδες προσφυγές.

Στον "πάγο" η υπαγωγή σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα εργαζομένου του Δημοσίου με προσωρινή διαταγή του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Ειδικότερα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, σύμφωνα με την "Ημερησία", εξέδωσε προσωρινή διαταγή με την οποία δικαιώνει υπάλληλο που υπηρετούσε σε Υπηρεσία Δημοσιονομικών Ελέγχων και ο οποίος ετέθη σε καθεστώς προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας. Ο υπάλληλος υποστηρίζει στην αίτηση ακύρωσης της απόφασης ότι παραβιάστηκε το δικαίωμά του να εξελιχθεί μισθολογικά κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του μέχρι τη νόμιμη συνταξιοδότησή του, το 2013.

Περί χαφιέδων και προβοκατόρων

Αναδημοσίευση από το REDNotebook

Του Στέργιου Κατσαρού

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο «Υπόθεση Σκάλα, Βαρκελώνη 1978», από τις εκδόσεις «Ισνάφι». Ο συγγραφέας του, Χαβιέρ Κανιάδας Γασκόν, ξαναγυρίζει σ΄ ένα σημαντικό επεισόδιο της ισπανικής Μεταπολίτευσης: την επίθεση μιας ομάδας αναρχικών της CNT σ΄ ένα πολυτελές κέντρο διασκέδασης, τη «Σκάλα», τη μέρα που η κυβέρνηση, όλα τα κόμματα, τα μεγάλα συνδικάτα και ο στρατός καταλήουν σε μια συμφωνία που θα ονομαστεί το «Σύμφωνο της Μονκλόα» (15.1.1978). Από τα συντρίμμια της Σκάλα θα ανασυρθούν τέσσερις εργαζόμενοι νεκροί· το επόμενο πρωί η συναίνεση έχει ήδη νικήσει. Το Red Notebook αναδημοσιεύει τον πρόλογο του βιβλίου, που έγραψε ο Στέργιος Κατσαρός

Όταν μου έγινε η πρόταση να γράψω ένα πρόλογο για το βιβλίο αυτό, η πρώτη μου αντίδραση ήταν αρνητική. Τι νόημα έχει να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο, μια μαρτυρία ενός συντρόφου που είχε εμπλακεί στην υπόθεση Σκάλα στη Βαρκελώνη πριν τριάντα τόσα χρόνια όπου βρήκαν το θάνατο 4 εργαζόμενοι; Το γεγονός επίσης ότι όλοι γνώριζαν ότι η καταστροφή οφειλόταν σε προβοκάτσια της αστυνομίας και όχι σε μολότοφ των παιδιών έκρινα ότι δεν ήταν ικανοποιητικός λόγος να γράψω έναν πρόλογο για τα γεγονότα αυτά. Ωστόσο η σκέψη μου κόλλησε στη τελευταία φράση του κειμένου: «....και αναρχία έπαψε να είναι επικαιρότητα, μετά από 115 χρόνια αγώνων».

Η εκτίμηση αυτή του συντρόφου είναι μάλλον υπερβολική αλλά αυτόματα η σκέψη μου πήγε στην υπόθεση της τράπεζας Μαρφίν, όπου βρήκαν το θάνατο 3 εργαζόμενοι από φωτιά που προκλήθηκε από μολότοφ που ρίχτηκε στη διάρκεια της εργατικής διαδήλωσης της 5ης Μαΐου 2010. Σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και θάνατος του οικοδόμου που συμμετείχε στη συγκέντρωση του Π.Α.Μ.Ε. στο Σύνταγμα στις 20 Οκτωβρίου του 2011. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Η περίπτωση της Σκάλα είναι μια καθαρή προβοκάτσια στημένη από την αστυνομία, στη Μαρφίν τα πράγματα δεν είναι ξεκαθαρισμένα. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστούν οι ευθύνες της εργοδοσίας. Ήταν η ίδια η αστική δικαιοσύνη που καταλόγισε ευθύνες. Αυτό δε μας απαλλάσσει από τυχόν ευθύνες. Όχι ευθύνη απέναντι στην αστική δικαιοσύνη ή απέναντι στους κολαούζους της εργοδοσίας στη βουλή που έχουν το θράσος να μιλούν στο όνομα της εργατικής τάξης. Όχι, αν χρωστάμε να απολογηθούμε σε κάποιον είναι στην ίδια την εργατική τάξη και στον εαυτό μας.

Καταλάβετε την παραγωγή

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Του RICHARD WOLFF (*)

Καθώς το κίνημα «Occupy» αναπτύσσεται, επιδιώκει λύσεις για τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, τα εκθέτει και αντιτίθεται σε αυτά. Για πολλούς, το ίδιο το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα είναι το βασικό πρόβλημα. Θέλουν αλλαγή προς ένα άλλο σύστημα, αλλά όχι προς την παραδοσιακή σοσιαλιστική εναλλακτική λύση (π.χ., ΕΣΣΔ ή Κίνα). Το σύστημα αυτό φαίνεται επίσης να χρειάζεται βασικές αλλαγές.

Η κοινή λύση που προτείνουν αυτοί οι ακτιβιστές είναι να αλλάξουμε τις ρυθμίσεις της παραγωγής και στα δύο συστήματα από το μηδέν. Κάθε επιχείρηση πρέπει να εκδημοκρατιστεί. Οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν τις επιχειρήσεις τους, από τη λειτουργία τους έως τη διοίκησή τους. Αυτό θα καταργήσει το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα (εργοδότης-εργαζόμενοι), όπως οι ιστορικοί προκάτοχοί μας κατάργησαν τα παράλληλα εκμεταλλευτικά συστήματα της δουλείας (κύριος-σκλάβος) και της φεουδαρχίας (άρχοντας-δουλοπάροικος).

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Σ' ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΗΓΕΤΗ

Του Γιώργου Πρασσά

Αφού καταγγείλω την - ως συνήθως αντικομμουνιστική - στάση του τέως σ/φου "ΕΟΣ", που έφτασε στο χαμερπές επίπεδο να παραποιεί φωτογραφίες του μεγάλου απροσδόκητα χαμένου μας ηγέτη - σαν μίσθαρνο όργανο των αφεντικών του, παρουσιάζω το πρώτο μέρος του τριμηνιαίου αφιερώματος στη μνήμη του φωτεινού φάρου του σοσιαλισμού :

A. Η καθημερινότητα του σοσιαλιστικού ανθρώπου στη ΛΔΒΚ

Pyongyang, a great place to live

Η πλατεία Ταχρίρ στις φλόγες....

Πυρκαγιές στην πλατεία Ταχρίρ μετά από συγκρούσεις μεταξύ στρατιωτών του στρατού και διαδηλωτών στο Κάιρο, 17 Δεκέμβρη, την δεύτερη ημέρα των συγκρούσεων όπου προκάλεσαν το θάνατο εννέα πολιτών και τραυματίστηκαν πάνω από 300.

Εικόνες από τις τελευταίες κινητοποιήσεις στην Αίγυπτο, [εδώ]

Κουίζ για συνεπείς κομμουνιστές

Με αφορμή το Συλλυπητήριο για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ που απέστειλε η ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας, δημοσιεύουμε την παρακάτω φωτογραφία και καλούμε τους αναγνώστες μας να απαντήσουν:

1) ποιά είναι τα πρόσωπα και

2) ποιόν επαναστατικό χορό χορεύουν;

(το λαγωνικό που ανακάλυψε την φωτογραφία είναι ο Γ.Π.)

Όποιος θέλει ενότητα με το ΚΚΕ είναι άξιος της μοίρας του...

Σύμφωνα με τον "ρ" οι εικονιζόμενοι είναι πράκτορες των ιμπεριαλιστών οι οποίοι το 68 σαμποτάρουν σοβιετικά τανκς την στιγμή μάλιστα που προσέφεραν την διεθνιστική τους αλληλεγγύη  στον λαό της Τσεχοσλοβακίας...

Αναδημοσιεύουμε από τον σημερινό "ριζοσπάστη" ένα κατάπτυστο κείμενο, γραμμένο με τα διδάγματα  του Γκέμπελς για το πως κάνουμε προπαγάνδα. Το αφιερώνουμε στους πρόθυμους συνοδοιπόρους του ΚΚΕ για να "μορφωθούν" πολιτικά και ιστορικά!

Με αυτή την Αριστερά δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση, ούτε με την ιδία, ούτε με την κομματική δικτατορία που επιδιώκει να επιβάλει στη χώρα μας. Μια αριστερά που καταφεύγει σε ψέμματα και  διαστρεβλώσεις της ιστορίας για να αιτιολογήσει σήμερα την ύπαρξή και την πολιτική της, είναι τελειωμένη!  Όσοι θέλουν να συμπορευθούν μαζί της είναι άξιοι της μοίρας τους:

  Τιμούν έναν αντεπαναστάτη

Μεγάλες τιμές από τα αστικά ΜΜΕ για τον Βάτσλαβ Χάβελ, με αφορμή το θάνατό του. Εδωσαν και πήραν τα αφιερώματα, ενώ η αναγγελία τους ήταν πρωτοσέλιδη στον αστικό Τύπο και όχι τυχαία. Αλλωστε το βασικό του προσόν, όπως λένε, ήταν ότι πήρε μέρος στην «εξέγερση του '68, την Ανοιξη της Πράγας», αλλά και στο «κίνημα της Χάρτας 77». Οταν οι αστοί μιλούν για «εξέγερση» και «Ανοιξη» στη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία, χρησιμοποιούν αυτήν την ορολογία για να χαρακτηρίσουν την αντεπανάσταση του 1968 στη συγκεκριμένη χώρα. Η αντεπανάσταση και τότε, όπως και το 1989-1991, δεν έγινε με επέμβαση απ' έξω. Στις τότε συνθήκες, του '68, συγκρότησαν οργανώσεις μέσα στην Τσεχοσλοβακία για να ανατρέψουν τη σοσιαλιστική ηγεσία. Ηγετικό στέλεχος της αντεπανάστασης τότε, ήταν και ο Β. Χάβελ. Αλλά και το λεγόμενο «κίνημα της Χάρτας 77», (είχε συμβολή στην αντεπανάσταση του 1989), ήταν επίσης μια αντεπαναστατική οργάνωση, με σκοπό την υπονόμευση του σοσιαλισμού από τα μέσα, και με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα», που ήταν από τις αιχμές της προπαγάνδας των αστικών κυβερνήσεων των καπιταλιστικών κρατών ενάντια στη σοσιαλιστική εξουσία.

Το κλείσιμο των εργασιών της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής από τον Αλέκο Αλαβάνο

Εικόνες από την Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (μέρος ΙΙ)

Πολλοί ομιλητές αναφέρθηκαν στο πολυσυζητημένο θέμα της ενότητας της Αριστεράς. Εδώ παρουσιάζουμε μια τοποθέτηση ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του ιδιαίτερου τρόπου που προσεγγίζει το ζήτημα ο κάθε ομιλητής, αποδεικνύοντας ότι όλο και κάτι καινούργιο έχουμε να ακούσουμε:

Όμως πέρα από τις θεωρητικές και ιστορικές προσεγγίσεις του θέματος της ενότητας της Αριστεράς και της μετωπικής δράσης, υπάρχουν και οι προσεγγίσεις μέσα από πρακτικές δράσεις και τις εμπειρίες που αναδεικνύουν με άλλο τρόπο μέσα στην σημερινή συγκυρία αυτά τα ζητήματα. Θα παρουσιάσουμε δύο τοποθετήσεις που είχαν αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά:

Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία

...Σε αντίθεση με την επικούρεια έννοια της ελευθερίας ως άρνηση της αναγκαιότητας υπάρχει η στωική έννοιά της ως συνείδηση της αναγκαιότητας: «εκείνον που θέλει οι μοίρες τον οδηγούν, εκείνον που δεν θέλει τον σέρνουν», έλεγε ο Κικέρωνας. Η παρατήρηση δε έχει ως στόχο τις «μοίρες» των αρχαίων στωικών αλλά την «ιστορία» των σύγχρονων «μαρξιστών» —των «μαρξιστών» και όχι του Μαρξ, η διδακτορική διατριβή του οποίου ήταν στον Επίκουρο. Η θεμελιώδης θέση των όσων λέγονται εδώ είναι ότι η ιστορία ούτε οδηγεί ούτε σέρνει κανέναν. Η ιστορία ορίζει εκείνην, ακριβώς, την κοινωνική αναγκαιότητα που ανατρέπει η ελευθερία προκειμένου να είναι κοινωνική ελευθερία, δηλαδή, ελεύθερη συνάντηση των ελεύθερων προσώπων. Είναι η πολιτική εξουσία, αυτή που τελικά —στο όνομα της ιστορίας— οδηγεί και σέρνει...

Απόσπασμα από την ομιλία του Δημήτρη Κωτσάκη στη συνάντηση που διοργάνωσε η δημοτική συνεργασία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ και οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ στις 13 Δεκεμβρίου του 2011 στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου, για την παρουσίαση του βιβλίου Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία του Γιώργου Λιερού.

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία

Εικόνες από την 1η μέρα της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Και ο γραμματέας του ΣΥΝ ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί...

Την 1η μέρα ένα φάντασμα πλανιόταν πάνω από την 2η Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Ήταν το φάντασμα των βουλευτικών εκλογών που έχουν εξαγγελθεί για τον Φλεβάρη, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος για το πότε θα γίνουν. Μια φράση του Α. Αλαβάνου λίγες μέρες πριν από μια συνέντευξη στον “105.5 στο κόκκινο”, στην οποία δήλωνε ότι : “αν δεν υπάρξει πλατιά συνεργασία, με αρχές και πρόγραμμα που δεν θα περιορίζεται στο ''αντιμνημονιακό'' πλαίσιο, δεν βλέπω συμμετοχή στις εκλογές” προβλήθηκε από ορισμένα ΜΜΕ ως ειλημμένη απόφαση του ΜΑΑ για μη συμμετοχή στις εκλογές και γέννησε ανησυχίες και αμηχανία στα μέλη και τους φίλους του.

Αυτή η κατάσταση την 1η μέρα της Συνάντησης διαμόρφωσε ένα κλίμα ανάλογο με αυτό που περιγράφει η λαϊκή παροιμία: “Μάθανε πως γ... και πλάκωσαν και οι γύφτοι”. Αυτό δεν προέκυψε κυρίως από τις ομιλίες των εκπρόσωπων των κομμάτων και των οργανώσεων της αριστεράς στην ανοικτή εκδήλωση που έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, αλλά από τις τοποθετήσεις των μελών του Μετώπου, οι οποίες έγιναν τις πρωϊνές ώρες. 

Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία

Αναδημοσίευση από το "Άμεση Δημοκρατία"

ΝΕΟ - Πρόγραμμα 3ημέρου

Με βάση τη χρονική διαθεσιμότητα που έθεσαν οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Νομικής και τις προτάσεις που έγιναν διαδικτυακά, το χρονοδιάγραμμα του τριημέρου έχει ως εξής :

• Παρασκευή: 6μμ - 10μμ
• Σάββατο: 10πμ - 8μμ
• Κυριακή: 10πμ - 5μμ

Τόσο τα εργαστήρια που προσφέρθηκαν να παρουσιάσουν κάποιες συλλογικότητες, όσο και οι θεματικές ομάδες, εντάσσονται μέσα στα προτεινόμενα θέματα του τριημέρου για τα οποία θα αποφασίσει το σώμα.

Όσοι έχουν παρουσιάσει προτάσεις πλαισίου λειτουργίας του τριημέρου καλό θα είναι, προκειμένου να διευκολύνουν τη ροή της πρώτης φάσης της Συνάντησης:

1. Να προσπαθήσουν να κάνουν μία συνθετική πρόταση συνυπολογίζοντας και τις άλλες προτάσεις (χωρίς θεματολογία, μόνο διαδικασία) που έγιναν και να την αναρτήσουν στη λίστα.
2. Να συμμετάσχουν (και όσοι άλλοι επιθυμούν) την Παρασκευή 2μμ-6μμ σε συνάντηση για συνδιαμόρφωση ενός μόνο πλαισίου που θα παρουσιαστεί στο σώμα για τελικές τροποποιήσεις και ψήφιση. Η συνάντηση θα γίνει στο κυλικείο της Νομικής.

Δύο αρνήσεις και μια κατάφαση (μέρος Ι)

(αποχή από τις εκλογές προτείνουν οι θιασώτες του νέου ΕΑΜ;)

Με αφορμή την 2η πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, θα παρουσιάζουμε τις θέσεις μας για μερικά ζητήματα που είναι αντικείμενο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων στο χώρο της Αριστεράς και όχι μόνο...

1. ΟΧΙ σε ένα νέο ΕΑΜ

Αν αξίζει να κρατήσουμε κάτι από το ΕΑΜ, είναι το μεγάλο κοινωνικό του έργο. Είναι αυτό που περιγράφει ο στίχος από το γνωστό τραγούδι: “Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα”. Η ευρύτατη αποδοχή του από τα λαϊκά στρώματα στηρίχτηκε σε αυτό το έργο. Γιαυτό ακριβώς κατάφερε να κάνει πράξη με την λαϊκή συμμετοχή αυτά που λέει ο επόμενος στίχος: “έφτιαξε ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ”. Παρόμοιο φαινόμενο της κοινωνικής γείωσης πολιτικών δυνάμεων συνέβη και στην Παλαιστίνη και σε άλλες αραβικές χώρες με τις πρακτικές της κοινωνικής αλληλεγγύης της Χαμάς, της Χεζμπολάχ αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις στην Λατινική Αμερική με την χριστιανική εκκλησία, για να μην αναφερθούμε στους Ζαπατίστας και σε άλλα κινήματα, που έχουν σαφώς πιο διακριτές πολιτικές στοχεύσεις από το ΕΑΜ.

(Για ένοπλο αγώνα ετοιμάζονται

οι θιασώτες του νέου ΕΑΜ;)

Ως πολιτικό εγχείρημα όμως το ΕΑΜ είναι ένα αρνητικό παράδειγμα που θα πρέπει να το καυτηριάζουμε. Το ΕΑΜ ως πολιτικό μόρφωμα ήταν ένας μηχανισμός που στήθηκε από τα πάνω, απόλυτα ελεγχόμενος από την ηγεσία του ΚΚΕ χωρίς καμία δυνατότητα παραγωγής Πολιτικής. Ήταν επίσης μια συνωμοτική οργάνωση από την οποία απουσίαζε κάθε ίχνος δημοκρατίας. Αν διαβάσει κάποιος το ιδρυτικό το θα διαπιστώσει πως δεν γίνεται καμία αναφορά για το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις πέρα από αυστηρούς συνωμοτικούς κανόνες. Δεν γίνεται καμία μνεία ούτε καν στις αρχές του “δημοκρατικού συγκεντρωτισμού”, τις οποίες αναφέρει το ΚΚΕ στο καταστατικό του.

Μια και μοναδική σημαντική πολιτική απόφαση έλαβε το ΕΑΜ μετά την ίδρυση του, η οποία αποδείχτηκε μοιραία για την πορεία του κινήματος και της χώρας. Ήταν η απόφαση για την συνυπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας. Ήταν μια απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ και όχι των μελών του ΕΑΜ. Τα μέλη του ΕΑΜ και των οργανώσεών του, όχι μόνον δεν συμμετείχαν σε καμία απολύτως διαδικασία στην οποία είχαν την δυνατότητα να την συζητήσουν και να εκφράσουν την γνώμη τους σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, αλλά όσοι τόλμησαν να εκφράσουν την διαφωνία τους εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκαν προδότες και είχαν την ανάλογη αντιμετώπιση. Η εικόνα με τους μαχητές του ΕΛΑΣ την στιγμή που παραδίνουν τα όπλα τους και κλαίνε, καταγράφει με τον πιο δραματικό τρόπο αυτή την κατάσταση...

Αντιφατική και ασυνεπής είναι ο πιο ελαφρύς χαρακτηρισμός που μπορεί να αποδοθεί στη στάση όσων από την μια μεριά να προβάλουν σήμερα ως πολιτικό σχέδιο το όραμα ενός “νέου ΕΑΜ” και από την άλλη να κάνουν θετικές αναφορές στα κινήματα για “άμεση” δημοκρατία και καταγγέλλουν τους θεσμούς της ΕΕ ως αντιδημοκρατικούς γιατί - εκτός των άλλων - δεν λαμβάνουν υπόψη τους την θέληση των λαών της Ευρώπης..

(συνεχίζεται...)

πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο σύνταγμα...

 Του Γιώργου Πρασσά

1."...Οι Αγανακτισμένοι καλούν σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο Σύνταγμα. Ενώ στο κάτω μέρος της Πλατείας συζητούν αμεσοδημοκρατικά για τις θερμίδες του κουραμπιέ, στο πάνω μέρος πετούν βεγγαλικά. Ένα από αυτά ωστόσο πέφτει στη Βουλή και την καίει...." :

ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2012

2. Στο μεταξύ, οι πραγματικοί κομμουνιστές έχουν επιλέξει το δικό τους δρόμο (όχι την εφημερίδα) :

Το ΚΚΕ γιορτάζει τα Χριστούγεννα

3. Οι κοινωνίες δεν είναι πλαστελίνες : μια απλή κοινωνική ανάλυση του Κ. Τσουκαλά - στο τελευταίο κοντέινερ :

http://www.konteiner.gr/files/pdf_konteiner/Konteiner_18_small_mones.pdf (σελ. 14)

4. Με αφορμή μια αυτοκτονία :

Για τον Λούτσιο Μάγκρι και τις διαδρομές του Ιταλικού κομμουνιστικού κινήματος

Ο Λούτσιο Μάγκρι για τον «δεύτερο Μπερλινγκουέρ»

5. ή το σύστημα πράγματι ανυσηχεί ή το lifestyle θα τα (ξανα)κονομήσει :

TIME Person of the year

Meet Loukanikos, Athens' Protest Dog

ΥΓ Μια συγκέντρωση που έθαψε το σύστημα - όλοι ξέρουμε το γιατί :

εξαιρετικά αφιερωμένο στον Δ.Π.

"το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα". Τώρα τι;

"το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα". Τώρα τι;

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι / φίλες  Το Σάββατο 17 (11π.μ) και την Κυριακή 18 Δεκέμβρη, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής διοργανώνει τη 2η   Πανελλαδική του Συνάντηση. (ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Αντωνιάδη).Στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης, το Σάββατο το απόγευμα 6 μ.μ. θα γίνει μια ανοιχτή εκδήλωση στην οποία καλούνται συλλογικότητες και αγωνιστές  από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το εκπαιδευτικό κίνημα, τα τοπικά κινήματα, από κινήσεις πολιτικού και οικολογικού χαρακτήρα, από τις πλατείες και τις Λαϊκές Συνελεύσεις, από τα κινήματα “Δεν πληρώνω”,  από το χώρο της τέχνης και της διανόησης, από πανεπιστημιακές σχολές, από αριστερούς χώρους και οργανώσεις. Το κριτήριο δεν είναι το ότι  πρόσκεινται στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, αλλά ο διάλογος.  Διάλογος  για τα προβλήματα και ερωτήματα της εποχής μας. Πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία απέναντι στο συνασπισμένο αστικό μέτωπο που προσώρας εκφράζεται με τη διορισμένη τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου; Με τι τρόπους η Αριστερά θα μπορέσει να εμπνεύσει και να συμβάλει σε μια μετωπική ενότητα του λαού; Κάτω από ποιους στόχους και πρόγραμμα μπορούν να ενοποιούνται και να συντονίζονται οι ποικίλοι  αγώνες, για να έχουν πολιτικά  αποτελέσματα υπέρ των εργαζομένων; Προσδοκάμε  - και επιδιώκουμε – να εκφρασθούν οι κοινωνικές εμπειρίες. Οι προσωπικοί προβληματισμοί. Τα βιώματα της εποχής της κρίσης, η πικρία, η αίσθηση αδιεξόδου, η ελπίδα. Η φαντασία για όμορφα πράγματα που μπορεί και σήμερα να συμβούν. Να μιλήσουμε ανοικτά και ειλικρινά, με αλληλεγγύη, με συναίσθηση της κοινής μοίρας και του κοινού χρέους, σα να έχει  αρχίσει να γίνεται ήδη η ενωτική λαϊκή συμπαράταξη. Στηριζόμαστε πολύ στη δική σας συμβολή. Πρόγραμμα  διήμερης συνάντησης Σάββατο,  17/12,  11.00 π.μ   έναρξη. 17.00   διακοπή 18.00 -21.30  ανοικτή εκδήλωση με φορείς, αγωνιστές και οργανώσεις της αριστεράς. Κυριακή   18/12,  10.00 π.μ, έναρξη,   14.00   λήξη Η   οργανωτική επιτροπή ( Για  πληροφορίες τηλ.:6944-554161, 6933-323651, 6997-246418, 6976-177206, 6979-982442, 6977-460590)

Η γιορτή του "σκόρου"

“Πρόσωπα της χρονιάς”

περισσότερα για το θέμα:

εδώ:ΛΟΥΚΑΝΙΚΟΣ - ΓΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

εδώ:"Πρόσωπο της Χρονιάς" και ο... Λουκάνικος!

και εδώ, στους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Νίκη των ισλαμιστών στον πρώτο γύρο των εκλογών

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Του Γιάννη Αλμπάνη

Ο αιγυπτιακός λαός το απέδειξε και στις κάλπες: είναι απολύτως ώριμος για τη δημοκρατία και δεν έχει ανάγκη από στρατιωτικούς «προστάτες» για να ορίσει τις τύχες του. Με τη μαζική συμμετοχή τους στη διαδικασία των βουλευτικών εκλογών, καθώς και με την αυτοσυγκράτηση που επέδειξαν, οι Αιγύπτιοι έστειλαν σαφές μήνυμα ότι δεν μπορεί να υπάρξουν δικαιολογίες για να σταματήσει ο εκδημοκρατισμός της χώρας τους. Η εικόνα που χαρακτήρισε τις εκλογές ήταν οι ουρές των ψηφοφόρων μπροστά στα εκλογικά κέντρα, και όχι οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των οπαδών αντίπαλων κομμάτων, όπως πολλοί θα ήθελαν (με πρώτους τους στρατιωτικούς).

Απ' όλα έχει ο μπαξές!

Η δήλωση ενός ανθρώπου ο οποίος θεωρείται «γκουρού» των αγορών, του γερμανού Πέτερ Μπόφινγκερ, δείχνει πως οι καπιταλιστές, έχουν κάτι που συστηματικά απουσιάζει από την δική μας αριστερά, πολιτική σκέψη. Τι δήλωσε; «Αυτό που απαιτείται είναι ένας μηχανισμός που θα προστατεύει τα κράτη από τις αγορές. Δεν χρειαζόμαστε σχέδια διάσωσης αλλά σχέδια προστασίας των κρατών που προσπαθούν να εξυγιάνουν τα οικονομικά τους»

Αν είσαστε επιρρεπείς στην καταστροφολογία, έχουμε για την δική σας περίπτωση την “δόση” σας σε ηλεκτρονική συσκευασία, για να την απολαύσετε οποιαδήποτε στιγμή θέλετε. Είναι εδώ “http://www.iskra.gr/”, και μπορείτε να πάρετε μια τζούρα διαβάζοντας μόνον τους τίτλους. Η συντέλεια του κόσμου πλησιάζει και όπου νάναι θα έρθει και η 2η παρουσία...

Αν είσαστε παγιδευμένοι ανάμεσα στις αντιθέσεις του "παρασιτικού" και "παραγωγικού" κεφαλαίου, και δεν μπορείτε να ξεδιαλύνετε πως αυτές επικαθορίζουν τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις εντός των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ, υπάρχει για την περίπτωσή σας ένα καλό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας γραμμένο από τον Γ. Δελαστίκ και δημοσιεύεται στο “έθνος”: Η ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΕ

Αν είσαστε απογοητευμένος οπαδός του Καζάκη από τις μαρξιστικο-λενινιστικές επιθέσεις που δέχεστε από τους ντούρους αντικαπιταλιστές γιατί προσπαθεί το ΕΠΑΜ να συμπορεύεται με την ακροδεξιά, μπορείτε να τους κατατροπώσετε ισχυριζόμενοι ότι το ακριβώς ανάποδο συμβαίνει με την δική τους αριστερά, όπου η ακροδεξιά έχει κάνει σημαία της τις δικές τους αναλύσεις και προτάσεις. Μια ματιά για τους δύσπιστους στα δημοσιεύματα του blog “ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ - ΕΛΛΑΣ ΗΝ ΕΛΛΑΣ ΕΣΤΙ ΕΛΛΑΣ ΕΣΕΤΑΙ”, εδώ: Στο δρόμο της Αργεντινής και εδώ: Λαπαβίτσας: Η ανάκαμψη θα έρθει με στάση πληρωμών και με την δραχμή.

Υπάρχει βέβαια και μια μαγική λύση που προτείνουν έγκυροι οικονομολόγοι διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων. Η "οικονομική" επιστήμη ως γνωστόν είναι πάνω και πέρα από την πολιτική...

Η Αραβική Εξέγερση, η Λιβυκή Επανάσταση, η Δύση και η Ελλάδα.Αλήθειες και ψέματα

(Με αφορμή τις τελευταίες διαδηλώσεις στην Λιβύη)

...Ένιωσα χρέος να γράψω αυτό το κείμενο για να αποτίσω φόρο τιμής σε αυτούς τους συκοφαντημένους δολοφονημένους.

Αλλά όχι μόνο για αυτό. Βαθύτερα στο κείμενο υπάρχει το βασικό του μήνυμα.

 Ότι αν θέλουμε να δείξουμε αλληλεγγύη στην αραβική εξέγερση αυτό σημαίνει να ξεκινήσουμε την δική μας εξέγερση εδώ.Ότι εδώ όλοι οι λόγοι ωθούν προς μια τέτοια εξέγερση κι αν αυτή ακόμη δεν έχει ξεσπάσει αυτό οφείλεται στην παραλυτική λειτουργία της πολιτικής πανούκλας που διχάζει, συκοφαντεί, αερολογεί ενώ στην πραγματικότητα έχει συνθηκολογήσει και έχει προσκηνύσει το ντόπιο καθεστώς.

Αυτή η πολιτική πανούκλα στηρίζεται σε μάζες φασιστικοποιημένων ανθρωπάκων που δεν έχουν μάθει να σκέφτονται μόνοι τους ούτε να ζουν το ανθρώπινο βίωμα χωρίς κόμπλεξ, παραμορφώσεις και συμπλέγματα (αυτό που ο Ράιχ ονόμαζε χαρακτηρολογική και μυική θωράκιση) και ότι συνεπώς όσοι Άνθρωποι υπάρχουμε εδώ πρέπει να βρούμε γρήγορα και άμεσα έναν τρόπο να δικτυωθούμε, να συντονιστούμε και να δράσουμε από κοινού παραμερίζοντας τεχνητούς διχασμούς και παράλογες εμπάθειες...

(Blackpanther, από το κείμενο: Η Αραβική Εξέγερση, η Λιβυκή Επανάσταση, η Δύση και η Ελλάδα.Αλήθειες και ψέματα)

Μια ματιά και εδώ: Λιβύη:Δεκάδες χιλιάδες κόσμου στους δρόμους της Βεγγάζης για την Επανάσταση

Οι εξελίξεις στο χώρο της εθνικοπατριωτικής αριστεράς

Στην Κουμουνδούρου και στον Περισσό τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, μόλις πληροφορήθηκαν την παρακάτω δήλωση (Μίκης Θεοδωράκης, στην λήξη των εργασιών του 1ου Συνεδρίου του ΚΑΠ): Είναι λοιπόν απολύτως ξεκάθαρο, ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν συζητάμε καθόλου τη συμμετοχή μας στις εκλογές. Με τα σημερινά δεδομένα η λύση για μας είναι η Αντίσταση. Δηλαδή η Αντίσταση των 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, που σαν ένας χαλύβδινος πύργος θα βάλουν τέλος σε όλα αυτά. Στην ξένη εξάρτηση, στο σάπιο Σύστημα Εξουσίας...

Αντίστοιχο πρόβλημα με αυτό που έχει η κοινοβουλευτική αριστερά από τις “σπίθες” του Μ. Θεοδωράκη, έχει και η αντικαπιταλιστική αριστερά από το ΕΠΑΜ. Και εδώ τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά, γιατί είναι βέβαιο ότι το κόμμα του Δ. Καζάκη θα κατέβει στις εκλογές με προοπτικές μάλιστα να μαζέψει πολύ περισσότερους ψήφους από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ήδη έχουν αρχίσει να βγαίνουν τα μαχαίρια. Δυστυχώς όμως ο χώρος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στα πλαίσια μιας τυχοδιωκτικής πολιτικής για την οικοδόμηση συμμαχιών πάνω στην γραμμή “έξω από την ΟΝΕ και την ΕΕ”, την οποία θεωρεί πεμπτουσία της αντικαπιταλιστικής πάλης,  είχε ανοικτές τις αγκάλες της στον Δ. Καζάκη και έκλεινε τα μάτια του για γενικότερα πολιτικά πλαίσια εντός των οποίων εντασσόταν αυτές οι απόψεις περί ευρώ, ΕΕ, εθνικής κυριαρχίας και άλλα "αντικαπιταλιστικά" παρόμοια...

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ιστοσελίδα “βαθύ κόκκινο” που πρόσφατα άρχισε να ψιλιάζεται ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. O Δ. Καζάκης είναι ένας πολύ καλός αγκιτάτορας. Μπορεί να εκφέρει με αρκετή ευφράδεια ένα πολιτικό λόγο επικαλούμενος ορισμένα αποσπασματικά οικονομικά στοιχεία και να συνεπαίρνει το κοινό του. Δεν κάνει σοβαρές οικονομικές αναλύσεις. Συνήθως τα στοιχεία που προβάλει είναι ατεκμηρίωτα και δεν στηρίζονται σε αξιόπιστες πηγές και αναλύσεις. Παρ' όλα αυτά στο παρελθόν το “βαθύ κόκκινο” - όπως και ένα μεγάλο τμήμα των πολιτικών μορφωμάτων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς - έχουν προβάλει επανειλημμένα τον Δ. Καζάκη ως έγκυρο πολιτικό πρόσωπο αυτής της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Σήμερα λοιπόν είναι δύσκολο να διαχωριστούν από αυτές τις επιλογές τους. Είναι ενδεικτικά αυτών των δυσκολιών, τρία πρόσφατα δημοσίευμα της ιστοσελίδας “βαθύ κόκκινο”

Υπολογιστές στην αρχαία Ελλάδα!

Αναδημοσίευση από το "FalseFaith"

Υπολογιστές στην αρχαία Ελλάδα!

Μια ιστορική προσφορά του Ράδιο Αρβύλα και του FalseFaith. Τύφλα να 'χει το «Εμείς οι Έλληνες» του ΣΚΑΙ... Γιατί, όπως έχει πει και ο μεγάλος Δημοσθένης Λιακόπουλος, όταν αυτοί ζούσαν στις σπηλιές, εμείς είχαμε υπερόπλα τέσλα (και ασύρματα δίκτυα)!

Βήμα για το συντονισμό και την κοινή δράση η συνάντηση των συλλογικοτήτων

 Αναδημοσίευση από την "Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων"

Το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (σε αμφιθέατρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου) συνάντηση συλλογικοτήτων της Αττικής, μετά από σχετική πρόσκληση της «Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων». Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν επιτροπές αγώνα της Αττικής, κινήσεις πολιτών, περιφερειακά και δημοτικά αυτοδιοικητικά σχήματα, εκπρόσωποι δήμων, καθώς και εκπρόσωπος του περιφερειάρχη Αττικής. Η συνάντηση προκάλεσε το ενδιαφέρον πρωτοβουλιών και συλλογικοτήτων και εκτός Αττικής, ορισμένες από τις οποίες (από τη Θεσσαλονίκη, την Ήπειρο, την Άνδρο και τη Λακωνία) κατάφεραν, παρά τις δυσκολίες, να εκπροσωπηθούν και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις, μεταφέροντας και τις δικές τους εμπειρίες.



Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της συνάντησης υπήρξε η προσπάθεια, για πρώτη φορά ίσως με τόσο συγκεκριμένο τρόπο) να αναζητηθεί το κοινό πλαίσιο και τα μέσα για τη συγκρότηση ενός πλατιού παναττικού και πανελλαδικού μετώπου κοινωνικών δυνάμεων, που θα επιδιώξει να ανατρέψει τους εξελισσόμενους σχεδιασμούς στη διαχείριση των απορριμμάτων και να επιβάλλει τη λογική μιας εναλλακτικής διαχείρισης.

Η νέα γραμματική της πολιτικής ανυπακοής

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΔΡΑΣΗ"

Του BERNARD HARCOURT*

[...]Το συντακτικό που χρησιμοποιούν οι κριτικοί και οι ειδήμονες δεν φαίνεται πλέον να λειτουργεί. Δηλώσεις που υποστηρίζουν ότι το κίνημα «Καταλάβετε τη Wall Street» θα πρέπει να αποκτήσει μια ατζέντα ή, όπως η Wall Street Journal παρατήρησε υποτιμητικά, πρέπει να σταματήσει να επιδίδεται σε «ημέρες μάταιης οργής», δεν έχουν πλέον απολύτως κανένα νόημα. Είναι σαν αυτές οι γραμματικές διατυπώσεις να μην μπορούν να «ακουστούν» σωστά, δεδομένου του παραδείγματος του χωρίς ηγεσία κινήματος της νέας αντίστασης. Ηχούν όπως η αθόρυβη βοή στο A Thousand Plateaus των Ντελέζ και Γκουαταρί - ή, ίσως, όπως το περισσότερο γνωστό «mwa, mwa, mwa» στα καρτούν του Charlie Brown.

Αυτό ισχύει ακόμα και για τους συνοδοιπόρους τους. Έτσι, για παράδειγμα, όταν ο φιλόσοφος Peter Hallward υποστηρίζει στην εφημερίδα The Guardian ότι «θα πρέπει να μετατρέψουμε την πολεμική καθαρότητα του νέου σλόγκαν -''Είμαστε το 99%''- σε μία επιβλητική πολιτική άποψη», η σύνταξη δεν λειτουργεί: δεν είναι σαφές ποιοι είμαστε "εμείς", ούτε με ποιους είναι αντιμέτωπος ο Peter Hallward. Το «εμείς» συγκροτείται από διαμαρτυρόμενους στο Διαδίκτυο, αναγνώστες του Guardian, «ηγέτες» κάποιου κινήματος, ή κριτικούς; Η αίσθησή μου είναι ότι αυτό το είδος της δήλωσης είναι κατά κάποιο τρόπο άηχο και ελαφρώς χωρίς νόημα. Δεν μπορεί να «ακουστεί» σωστά πια.

Μια εκδήλωση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Άμεση Δημοκρατία

«Η Σύνοδος Κορυφής έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για όλο το μεταπολεμικό εγχείρημα της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στην Ευρώπη. Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και για όλη την ευρωπαϊκή αριστερά.»

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Ανακοίνωση για τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.

«Η Σύνοδος Κορυφής έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για όλο το μεταπολεμικό εγχείρημα της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στην Ευρώπη. Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και για όλη την ευρωπαϊκή αριστερά.»

«Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαίωσε το βάθος της κρίσης στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αλλά και συνολικά στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Τρία σημαντικά στοιχεία να επισημάνουμε:

Πρώτο, την προώθηση των πιο εξτρεμιστικών προτάσεων από την πλευρά της Γερμανίας, με τη συνδρομή της Γαλλίας, για μια μονόπλευρη, αυτοκαταστροφική, ψυχοπαθητική εμμονή στον έλεγχο των δημόσιων οικονομικών, χωρίς αίσθηση των επιπτώσεων στην πραγματική οικονομία και με πλήρη συναίσθηση του μεγάλου πλήγματος σε βάρος του κόσμου της εργασίας και υπέρ του τραπεζικού ιδιαίτερα κεφαλαίου. Οι βίαια ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, οι αυτόματες αυστηρές τιμωρίες, η στρατιωτική παρακολούθηση και η εποπτεία, η επιβολή συνταγματικών αλλαγών, η παρουσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κάνουν το πλαίσιο των μέχρι τώρα επεμβάσεων και των τελεσιγράφων της Ευρ. Ένωσης προς την Ελλάδα να εμφανίζεται ως πταίσμα μπροστά στο κακούργημα το οποίο αρχίζει να συντελείται.

ΓΚΑΛΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Μια συνολική παρουσίαση των στοιχείων από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, για όσους επιδίδονται σε σε άθλημα - για να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα ή απλώς για να διασκεδάσουν - βρίσκεται εδώ:

ΓΚΑΛΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Εκδήλωση - Συζήτηση "Νίκη στους απεργούς της Χαλυβουργίας"

- Συζητάμε με τους απεργούς της Χαλυβουργίας στο Βοτανικό

- Συγκεντρώνουμε τρόφιμα μακράς διάρκειας για τους απεργούς

- Ενισχύουμε οικονομικά διασκεδάζοντας στο λαϊκό γλέντι που διοργανώνουμε την ίδια ημέρα.

Περισσότερα εδώ: Εκδήλωση - Συζήτηση "Νίκη στους απεργούς της Χαλυβουργίας", Κυριακή 11 Δεκ