Ο αυτοκαταστροφικός πόλεμος ενάντια στα βακτήρια και τους ιούς – Maximo Sandín

Ο Maximo Sandín είναι καθηγητής βιολογίας στο αυτόνομο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, σύμφωνα με τον οποίο η φύση είναι ένα ενιαίο και σύνθετο πλέγμα συστημάτων σε ισορροπία, κι όχι σε ανταγωνισμό, όπως δέχεται σαν δεδομένο η δαρβινιστικής προέλευσης θέση πως τα βακτήρια και οι ιοί είναι ανταγωνιστικοί οργανισμοί που δεν μπορεί παρά να προκαλούν ασθένειες. Αντίθετα, τα βλέπει ως αδιαχώριστο συστατικό των έμβιων διεργασιών, η πιθανή και μειοψηφική σε σχέση με τον συνολικό τους αριθμό παθογόνος δραστηριότητά τους, σχετίζεται περισσότερο με την μεταφορά γονιδίων ως αντίδραση σε εξωτερικές απειλές. Εγείρει επίσης το ερώτημα του κατά πόσο η τεχνητή εισαγωγή εξασθενημένων μικροβίων στο σώμα, ή μέρους αυτών -μέσω του εμβολιασμού- διαταράσσει τους φυσικούς μηχανισμούς ισορροπίας με το περιβάλλον.

Ο Sandín είναι σήμερα απ’ τους λίγους επιστήμονες που στέκονται κριτικά απέναντι στον δαρβινισμό (την επιστημονική θεωρία του πολέμου όλων εναντίον όλων, που ας σημειωθεί ότι αναπτύχθηκε στις αγγλοσαξονικές χώρες όπου κυριαρχούσε ήδη η καλβινιστική αντίληψη του ανθρώπου ως εκ φύσεως εγωιστικού όντος, που αυτός ο εγωισμός του δεν μπορεί παρά να καθοδηγηθεί κάπως προς το κοινό καλό, εγχείρημα που στην πολιτική οικονομία θα εκφράσει λίγο νωρίτερα ο Άνταμ Σμιθ).

Θεωρεί λοιπόν τον δαρβινισμό επιστημονική έκφραση του καπιταλισμού, της θεωρίας της “ελεύθερης αγοράς”. Αντίθετα με την πλειοψηφία των συναδέλφων του, δε θεωρεί τη φύση ως πεδίο ανταγωνισμού για την επιβίωση του ικανότερου, αλλά κάνει λόγο για ανάγκη επινοητικής συνεργασίας με τη φύση. Απορρίπτει την απλουστευτική οπτική των μικροβίων, των ιών, των βακτηρίων ως “αόρατων εχθρών”, αλλά αντίθετα περιγράφει τα μικρόβια ως δομικές μονάδες της ζωής, που είναι ικανά να οδηγήσουν στην αυτοκαταστροφή της, εάν συνεχίσουμε να τα καταπολεμάμε με κάθε κόστος. Οι τελευταίες ανακαλύψεις για τους ιικούς μηχανισμούς μεταφοράς γενετικού υλικού, καθώς και η ανακάλυψη ιικών γεν. αλληλουχιών σε ζωϊκό και φυτικό γονιδίωμα δείχνει με σαφήνεια πως οι ιοί έχουν παίξει και παίζουν έναν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, ως πηγή γενετικής ποικιλομορφίας.

η συνέχεια εδώ, στην ιστοσελίδα: "πρακτορείο RIOTERS"