“Μετά τους Ναζί, εμείς!”

Αναδημοσίευση από τον Gatouleas

Η φράση του τίτλου αποδίδεται στο γραμματέα του ΚΚ Γερμανίας, του μεγαλύτερου κόμματος της αριστεράς μετά το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Κοκορευόταν πως έφτασε η ωρά να κυβερνήσει η αριστερά.

Εκτελέστηκε στο Αουσβιτς (ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης) το 1944.

Καθώς έφευγε, οι οπαδοί του Χίτλερ έκλεισαν τις γραμμές γύρω του με όλα τα σημάδια της αφοσιωμένης πίστης. Ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γελούσαν σαν σχολιαρόπαιδα. Όσο για μένα, ήμουν τόσο χαμένος και προβληματισμένος, όπως όταν είχα δει το παρακμιακό τελετουργικό λίγες μέρες πριν στο Γκρούνβαλντ. Δεν μπορούσα να δω τίποτα για να γελάσω. Αισθάνθηκα πραγματικά βουτηγμένος στη θλίψη.

Ο Μίντσενμπεργκ, ρίχνοντας μια ματιά σε μένα, ρώτησε: «Ντιέγκο, τι τρέχει με σένα;».

«Αυτό που τρέχει», του είπα, «είναι ότι με κατακλύζει ένα προαίσθημα. Το προαίσθημα ότι, αν οι ένοπλοι κομμουνιστές άφηναν σήμερα στον Χίτλερ να φύγει ζωντανός, θα μπορούσε να ζήσει για να κόψει τα κεφάλια και των δυο συντρόφων μου σε λίγα χρόνια».

Ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γέλασαν δυνατά. Ο Μίντσενμπεργκ με επαίνεσε για τη ζωηρή φαντασία που είχα ως καλλιτέχνης.

«Θα πρέπει να αστειεύεσαι», είπε. «Δεν άκουσες τον Χίτλερ να μιλά; Δεν κατάλαβες, από όσα σου μετέφραζα, τι ανοησίες έλεγε;».

(MyArt, my Life: an autobiography, Dover 1991, Ντιεγκο Ριβερα)

KAYTO ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

 Του Γιώργου Πρασσά

1. Συνοπτική αναφορά στο αποτέλεσμα (από την αυτόνομη ομάδα αύξησης της κοινωνικής εντροπίας)

Τρία μέλη της ΚΟΕ εκλέγονται βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Δελτίο Τύπου

Τρία μέλη της ΚΟΕ εκλέγονται βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Ο λαός έδειξε και στις εκλογές τη δύναμη και το ριζοσπαστισμό του, σαρώνοντας τις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις, προκαλώντας σεισμό στο πολιτικό σύστημα, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα ανατροπής στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που εξέφρασε τη θέληση για την ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος και τη διέξοδο της χώρας.

Τρία μέλη της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, οι σύντροφοι Βασίλης Χατζηλάμπρου (Αχαΐα), Βασίλης Κυριακάκης (Φθιώτιδα) και Δημήτρης Κοδέλας (Αργολίδα), εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι τρεις βουλευτές τίθενται στην υπηρεσία του μαζικού λαϊκού κινήματος που συγκλονίζει τη χώρα. Θα συνεχίσουν να βρίσκονται στους δρόμους, τις πλατείες, τις διαδηλώσεις, πάντα δίπλα στο δοκιμαζόμενο λαό. Θα αγωνιστούν με το ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση των μνημονίων της χρεοκοπίας και των δανειακών συμβάσεων της υποτέλειας.

Ο αγώνας συνεχίζεται.

Πάνω στα συντρίμμια του πολιτικού συστήματος της νέας κατοχής, να χτίσουμε την πραγματική Δημοκρατία.

7 Μαΐου 2012

Γραφείο Τύπου ΚΟΕ

Η αντικαπιταλιστική Αριστερά και το «φάντασμα του 3%»

Αναδημοσίευση από το mao.gr

του Δημήτρη Τζιαντζή

Η μπλόφα της δεκαετίας και τα άδεια δίχτυα

Έτσι είναι η ζωή. Κάποιοι κερδίζουν και άλλοι χάνουν….O ΣΥΡΙΖΑ μπλόφαρε και κέρδισε, τουλάχιστον για τώρα. Το ΚΚΕ δεν στοιχημάτισε παρά ελάχιστα αλλά έχασε τόσα πολλά.   Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναγκάστηκε να τζογάρει  με τους όρους του συστήματος σε ένα δύσκολο ματς εκτός έδρας, σε ένα στοίχημα που ήταν χαμένο εκ των προτέρων. 

Δεν ξέρω αν το «φάντασμα της αριστερής κυβέρνησης» του Αλέξη Τσίπρα υπήρξε η μπλόφα της δεκαετίας.  Πολλοί -και εμείς μεταξύ αυτών-  αντιμετώπισαν την πρόταση με μεγάλη επιφύλαξη στη βάση εκτός των άλλων ότι η κίνηση δεν είναι καθόλου ρεαλιστική και δημιουργεί επικίνδυνες αυταπάτες στον κόσμο.   Το σίγουρο πάντως είναι ότι η «αριστερή κυβέρνηση» με κάθε τίμημα έπιασε την αγωνία του κόσμου για μια άμεση λύση εδώ και τώρα.  Ακόμα και  «των πέντε ψήφων τα μαραμένα γιασεμιά» που ζητά ο Αλέξης από τον Πάνο Καμμένο, οι περισσότεροι το είδαν θετικά σαν ένα άνοιγμα στην κατεύθυνση κατάργησης του μισητού μνημονίου.

Η ΔΗΜΑΡ που –σε δημοσκοπικό επίπεδο- είχε συγκεντρώσει το μεγάλο τμήμα των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ πριν δύο μήνες εξακολουθούσε να μην τολμά να μιλήσει καν εναντίον του μνημονίου, ενώ τα στελέχη της και μόνο που άκουγαν τη λέξη «αριστερή» στη διακυβέρνηση τους, (και όχι κεντροαριστερή, προοδευτική) βγάζανε σπυράκια.

Μια πρώτη εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα

1. Κλέφτες και απατεώνες είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα επειδή:

α). Κλέβει το 17% των εδρών και το δίνει στο 1ο κόμμα 50 έδρες (η ΝΔ είχε 33.5% και 91 έδρες, ενώ τώρα με 18,9% έχει 108 έδρες...)

β). Αφήνει έξω από την βουλή το 19% των εγκύρων ψήφων.

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών, ο οποίος με μικρή διαφορά από την ΝΔ, καταλαμβάνει την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

3.Ο δικομματισμός καταποντίστηκε με το ΠΑΣΟΚ να καταλαμβάνει την 3η θέση το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του.

4. Το εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφει μια συντηρητική στροφή του εκλογικού σώματος με:

α). Με την “χρυσή αυγή”, από ισοδύναμο άλογο με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να γίνεται ισοδύναμο άλογο με το ΚΚΕ.

β). Με την διάσπαση από τα δεξιά της ΝΔ (κόμμα του Π. Καμμένου), η οποία συγκεντρώνει το 10% του εκλογικού σώματος

5. Επίσης καταγράφει τον πολιτικό παροπλισμό του χώρου της παραδοσιακής κομμουνιστογενούς αριστεράς με την καθήλωση του ΚΚΕ στα ίδια ποσοστά και την αδυναμία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς να πλησιάσει το όριο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Όταν ένα κόμμα χωρίς καμία κοινωνική γείωση και προβολή από τα ΜΜΕ, όπως το ψηφοδέλτιο “δημιουργία, ξανά” συγκεντρώνει 2,15% και 135.000 ψήφους, δηλαδή διπλάσιο ποσοστό από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα λόγια περισσεύουν...

6. Το μήνυμα των εκλογών, αν και η δική μας Αριστερά θα αργήσει να το αντιληφθεί, έγινε ήδη κατανοητό πρώτα απ' όλους από την ΕΕ και το ΔΝΤ. και θα σημειώσει σημαντικές επιπτώσεις και εκτός των συνόρων της χώρα μας.

Συντριβή του δικομματισμού, δεύτερο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ

Ένα διαφορετικό πολιτικό σκηνικό διαμορφώνεται στη χώρα, εάν επιβεβαιωθούν τα exit poll καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να αυξήσει κατακόρυφα τη δύναμή του και να κονταροχτυπηθεί με το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση με ποσοστό 15-18%. Σύμφωνα με το exit poll της Κάπα Research για το in.gr και το vima.gr η δύναμη των κομμάτων έχει ως εξής:

ΝΔ 16-19%

ΣΥΡΙΖΑ 15-18%

ΠΑΣΟΚ 15-18%

ΚΚΕ 8,5-10%

Ανεξάρτητοι Έλληνες 10-12%

Δημοκρατική Αριστερά 4,5-6,5%

Δημοκρατική Συμμαχία 2,2-3,2%

ΛΑΟΣ 2,5-3,5%

Οικολόγοι-Πράσινοι 2,5-3,5%

Δράση 1,5-2,5%

Χρυσή Αυγή 5,5-7,5%

Άλλο 5-7%

Οι μάσκες έπεσαν!

 Αναδημοσίευση από το Red NoteBook

Η Αθήνα-Σπιναλόγκα τρέχει στις προεκλογικές της συγκεντρώσεις στήνοντας στα έξι μέτρα τους σύγχρονους «Αθλίους», σε κοινή θέα, και έτοιμους για το λιθοβολισμό

Της Άντας Ψαρρά

Οι αμόρφωτοι δήμιοι που τόλμησαν να βάλουν χειρουργικές μάσκες και χειροπέδες στις εξαρτημένες, οροθετικές γυναίκες οδηγώντας τις στα δικαστήρια και στις φυλακές είναι οι ίδιοι που έδιναν 20 ευρω παραπάνω για να απολαύσουν τον αγοραίο έρωτα χωρίς προφυλακτικό.

Οι σύγχρονες μάγισσες που καίγονται τώρα στην πυρά της δημοσιότητας και της διαπόμπευσης μαζί με τις οικογένειές τους θα πέσουν σαν αστροπελέκια πάνω στα μνημονιακά και στα αντιμνημονιακά μας κεφάλια.

Οι νταβατζήδες και οι πελάτες της αθλιότητας και της ντροπής με την ελληνική σημαία και το σταυρό στο προσκεφάλι τους αφού πλούτισαν πάνω στις άρρωστες πλάτες γυναικών θα πάνε να ασκήσουν την Κυριακή το δημοκρατικό τους δικαίωμα, τρομάρα τους! Πόση ντροπή και πόση βαρβαρότητα μπορεί ακόμα να αντέξει αυτή η χώρα που έχασε και τα λίγα ψήγματα πολιτισμού προκειμένου να ζουμάρει πάνω στα πρόσωπα των γυναικών;

Η Αθήνα-Σπιναλόγκα τρέχει στις προεκλογικές της συγκεντρώσεις στήνοντας στα έξι μέτρα τους σύγχρονους «Αθλίους», σε κοινή θέα, και έτοιμους για το λιθοβολισμό.

Ας ψηφίσουμε, λοιπόν, για το αύριο όταν το σήμερα μας βρίσκει με τη Σολωμού γεμάτη σύριγγες και αίμα κυνηγημένων και άρρωστων παιδιών, με τη Σωκράτους γεμάτη ανήμπορες γυναίκες, με την Αριστοτέλους γεμάτη ξυλοκοπημένους και μαχαιρωμένους μετανάστες και με το χέρι στην …καρδιά.

Τα ΜΜΕ και οι "αντικαπιταλιστές" χρήστες τους...

Αν σας ενδιαφέρουν τα προεκλογικά παιχνίδια με τα ΜΜΕ, σας παρουσιάζουμε ένα μικρό συμβάν και σας προκαλούμε να βρείτε ποιος χρησιμοποιεί ποιόν και ποιος τελικά βγαίνει κερδισμένος.

Σκηνή 1η:

Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικράτειας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει συνέντευξη στον "ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ".  Η συνέντευξη αυτή μάλιστα αναδημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της ΑΝΑΤΑΡΣΥΑ.  Ποιός τελικά βγαίνει κερδισμένος;  Ο Μάκης που τον ξεπλένει ..."αντικαπιταλιστικά" και "επαναστατικά" η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που διευρύνει τα ακροατήριά της στο κοινό της "ζούγκλας";

Σκηνή 2η:

Η ΕΡΤ, δηλαδή η κρατική τηλεόραση  χρησιμοποιεί ακριβώς αυτή την συνέντευξη για να ασκήσει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Ιδού λοιπόν τι παρουσιάζει από την προηγούμενη σκηνή:
Απαντήσεις σχετικά με τις τοποθετήσεις του κ. Αλέξη Τσίπρα περί επικείμενης Αριστερής κυβέρνησης, έδωσε ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γιώργος Ρούσης μιλώντας στο Zougla.gr. «Η δίχως αρχές, άκρατη εξουσιολαγνεία, σε συνδυασμό με την αμετροέπεια που οδήγησε στον παραλληλισμό του φαντάσματος του κομμουνισμού του Μανιφέστου του Μαρξ, με το κυβερνητικό μανιφέστο του Τσίπρα, μου έφερε στο νου την παλιά αγγλική παροιμία, όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού τόσο πιο πολύ της φαίνεται ο κώλος». Αναφερόμενος στις τοποθετήσεις της κ. Παπαρήγα, περί εξόδου ή όχι από την Ευρωζώνη, ο Γ. Ρούσης δήλωσε, «Ποια απ όλες; την πρώτη με βάση την οποία η επιστροφή στην δραχμή θα είναι καταστροφή; Τη δεύτερη που ήταν υπέρ της εξόδου από το ευρώ; Ή την Τρίτη που έκανε λόγο για ψευτοδίλλημα; Λίγη συνέπεια δεν βλάπτει.»

Γιατί έχει ρεύμα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αναδημοσίευση από το antapoCRISIS

Του Χρίστου Κατσούλα

Ας συνεννοηθούμε καταρχήν ότι καλά κάνει. Καλώς ο Σύριζα έχει ρεύμα. Κι ας αναρωτηθούν οι υπόλοιποι γιατί δεν έχουν. Αλλά αυτό σε δεύτερη φάση.

Προς το παρόν ας χαρούμε για το φόβο, την αβεβαιότητα ή και τον πανικό των ΜΜΕ και των αστικών επιτελείων. Ας χαιρετίσουμε την πιθανότητα να μην φτάνουν να συγκροτήσουν μνημονιακή συγκυβέρνηση στις 7 Μάη, κι ας έχουν το προηγούμενο βράδυ ξεσκίσει καλπονοθευτικά τη λαϊκή ετυμηγορία. Ας χαμογελάσουμε για το ότι η αριστερά τις τελευταίες μέρες αντί να αιμορραγήσει προς το ΠΑΣΟΚ (ως είθισται και ως έχουν μάθει οι ιμπρεσάριοι των καναλιών), αντέχει. Ας απολαύσουμε το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ είναι κατά πολύ μικρότερες από αυτές της αριστεράς (Σύριζα ή ΚΚΕ). Κι ας δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε την Κυριακή να μην μπορέσει η τρόικα να σχηματίσει κυβέρνηση.

Το ενδεχόμενο να είναι ο Σύριζα δεύτερο κόμμα, και η αντιμνημονιακή αριστερά να ξεπεράσει το 25% (πλην της μνημονιακής αριστεράς), αποτελεί μια πρωτόγνωρη επιτάχυνση ύστερα από τριάντα χρόνια μεταπολιτευτικού δικομματισμού. Δεν είναι δεδομένο ότι αυτή η επιτάχυνση θα καταλήξει σε επιτυχία. Ότι θα φέρει μια θετική και μόνιμη πολιτική ανατροπή. Αξίζει ωστόσο να επιμείνουμε.

Το ρεύμα υπέρ Σύριζα θα αναλυθεί εξαντλητικά από την Κυριακή το βράδυ. Υπάρχουν όμως κάποιες προεκλογικές επισημάνσεις. Στο ψηφοδέλτιο του Σύριζα επιβραβεύονται κάποια χαρακτηριστικά:

Νάτοι, νάτοι οι "ΠΑΣΟΚΟΙ"!....

Ας τους διευκολύνουμε να καταποντιστούν

Το editorial του 8ου τεύχους της εργατικής εφημερίδας ΔΡΑΣΗ που κυκλοφορεί

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι, χιλιάδες λιμοκτονούντες εργαζόμενοι – σύγχρονοι σκλάβοι της μιας μέρας, των λίγων ωρών ή του απλήρωτου δεκάωρου που πουλάνε τα χέρια και το μυαλό τους για ένα εξευτελιστικό χαρτζιλίκι. 

Νέοι που ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και φεύγουν με το δεύτερο, μεταπολεμικά, μεγάλο κύμα μετανάστευσης.

Οι φορείς του συστήματος εξουσίας πασχίζουν με κάθε τρόπο να σώσουν το τομάρι τους και τα στηρίγματά τους. Δανείζονται για να στηρίξουν τις τράπεζες, τον μεγαλύτερο ληστρικό μηχανισμό. Βάζουν πάλι χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων που παραπαίουν για να κλείσουν τρύπες του προϋπολογισμού της καταστροφής και να ξεπληρώσουν τα δάνεια που παίρνουν.

Γιατί το κόκκινο κερδίζει;

Η θέα του ενός ή του άλλου χρώματος επηρεάζει πολύ περισσότερο τις επιλογές μας απ΄ ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Εξελικτικοί λόγοι έχουν φορτίσει ιδιαίτερα το κόκκινο χρώμα χαρίζοντάς του αθλητικές νίκες αλλά και τη δύναμη του ερωτισμού και του εκφοβισμού.
Γιατί το κόκκινο κερδίζει; Στα σπορ το κόκκινο είναι δυναμικός νικητής. Είναι άραγε τυχαίο ότι κυριαρχεί στη Φόρμουλα 1;

Φανταστείτε ότι είστε ένας έμπειρος διαιτητής σε αθλήματα πολεμικών τεχνών και σας ζητούν να βαθμολογήσετε μια σειρά αγώνες τάε κβον ντο που παρακολουθείτε σε βίντεο. Σε κάθε αγώνα ο ένας αθλητής φοράει κόκκινα και ο άλλος μπλε. Θα μπορούσε το χρώμα της στολής να επηρεάσει την αμερόληπτη κρίση σας; Φυσικά, όχι.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Αναδημοσίευση από το www.politikokafeneio.com

Πολλοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες ξεκινήσαμε πριν δύο χρόνια την προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Δώσαμε τη μάχη για το «ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ- ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΤΤΙΚΗ » και 31.000 άνθρωποι του έδωσαν την εμπιστοσύνη τους. Μέχρι στιγμής η προσπάθεια δεν καρποφόρησε. Ο σπόρος έπεσε. Συνεχίζουμε. Παίρνουμε νέες ενωτικές πρωτοβουλίες από τις 7 Μάη. Ανάμεσα στον αναχωρητισμό του ΚΚΕ, τις αγκυλώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις ταλαντεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε να επιλέξουμε το ψηφοδέλτιο που βρίσκεται πιο κοντά στην αναγκαιότητα της μετωπικής, ριζοσπαστικής δράσης. Και γι' αυτό επιλέγουμε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ - Ε.Κ.Μ. όπου μετέχουν και συντρόφισσες, σύντροφοι και οργανώσεις που συμμετέχουν στο Μ.Α.Α.

Ποιοί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ;

Δολοφονική επίθεση αστυνομικών κατά μεταναστών στην Κυψέλη

Αναδημοσίευση από το "ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ"

Update 20:05: Ο τραυματίας μεταφέρθηκε προ ολίγου με ασθενοφόρο στον Ευαγγελισμό, όπου καλούνται να παραστούν δικηγόροι. Οι αυτόπτες μάρτυρες κατευθύνονται αυτή τη στιγμή προς το αστυνομικό τμήμα της οδού Θύρας 22 για να καταγγείλουν την επίθεση.

Οι αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι η επίθεση των αστυνομικών έγινε καθ' υπόδειξη γνωστού χρυσαυγίτη της περιοχής, ο οποίος βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον τόπο του συμβάντος και κάνει κήρυγμα στους κατοίκους για την "ανάρμοστη" συμπεριφορά της αστυνομίας!

Ποιούς θα σταυρώναμε, αν ψηφίζαμε ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΘΗΝΑ...

Α’ ΑΘΗΝΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΑΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ

ΜΗΛΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΠΟΛΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Β΄ΑΘΗΝΑΣ

ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΝΑΝΤΙΑ

ΝΤΑΒΑΝΕΛΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΣΑΠΟΥΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

βρείτε το σωστό!

Του Γιώργου Πρασσά

Nέος μεγάλος διαγωνισμός του λατρεμένου μας κώματος :

Βρες ποιό από τα δύο είναι το πραγματικό video:

Επίθεση του Δ. Καζάκη στον Μ.Γλέζο...

Του Γιώργου Πρασσά

B' 5λεπτο spot - Κόμμα Πειρατών Ελλάδας

Occupy Wall Street: Τι να κάνουμε

Αναδημοσίευση από το REDNotebook

Πώς ένα κίνημα διαμαρτυρίας που δεν διαθέτει πρόγραμμα μπορεί να αντιμετωπίσει ένα καπιταλιστικό σύστημα που δεν αντέχει μεταρρύθμιση

Του Σλάβοϊ Ζίζεκ

Τι μπορούμε να κάνουμε στον απόηχο του κινήματος του Occupy Wall Street (OWS), όταν τα κινήματα διαμαρτυρίας που ξεκίνησαν από πολύ μακριά –στη Μέση Ανατολή, την Ελλάδα, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο– έφτασαν στο κέντρο και πλέον ενισχυμένα απλώνονται σε όλο τον κόσμο;

Στο Σαν Φρανσίσκο στις 16 Οκτωβρίου του 2011, λίγο μετά το ξέσπασμα του κινήματος του OWS, κάποιος, απευθυνόμενος στο συγκεντρωμένο πλήθος ζήτησε τη συμμετοχή σε αυτό σα να επρόκειτο για ένα γεγονός των χίπικων 60’s: «Ρωτάνε ποιο είναι το πρόγραμμά μας. Δεν έχουμε πρόγραμμα. Είμαστε εδώ για να περάσουμε όμορφα».

Εκλογές 12:O Φώτης Κουβέλης στην πλατεία Κοτζιά

2012, πρωτομαγιά στην άδεια ΑΘΗΝΑ...

1η Μάη στην Ισπανία

Οι εκλογές της ερχόμενης Κυριακής καθόρισαν τον χαρακτήρ των πρωτομαγιάτικων εκδηλώσεων στην Αθήνα. Κανένας πολιτικός πολιτικός σχηματισμός που έχει καταθέσει ψηφοδέλτιο - ο καθένας για τους δικούς του λόγους - δεν ήθελε ένταση και συγκρούσεις στο κέντρο της πόλης μια βδομάδα πριν από τις εκλογές. Το ΚΚΕ πήγε στην Ελευσίνα και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Καισαριανή για να αποφύγουν το ύποπτο για προβοκάτσιες κέντρο της πόλης. Αλλά και αυτοί που έμειναν πίσω και έδωσαν το παρόν στις καθιερωμένες πρωτομαγιάτικες παρελάσεις, έκαναν συντεταγμένα την πορεία τους και πριν καλά καλά μεσημεριάσει αποχώρησαν από το κέντρο της πόλης.

(εικόνες από την 1η Μάη στην ΑΘΗΝΑ)

Φαίνεται πως ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της χώρας μας έχει εναποθέσει όλες του τις ελπίδες στους λαγούς που θα βγουν από την κάλπη την επόμενη Κυριακή. Και στην διαμόρφωση αυτού του κλίματος έχει συμβάλλει και η Αριστερά, η οποία με την στάση της γίνεται στυλοβάτης του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος. Μπροστάρης αναδεικνύεται το ΚΚΕ το οποίο σε κάθε ευκαιρία δηλώνει πως δεν θέλει να κυβερνήσει, ούτε να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Στην συγκεκριμένη στιγμή δεν έχει καμία σημασία η εκτίμηση αν πράγματι δύναται η Αριστερά να κυβερνήσει αλλά αν έχει την πρόθεση να αναλάβει τέτοιες ευθύνες. Ακριβώς αυτή η πρόθεση είναι αυτή που δημιουργεί πανικό στο πολιτικό σύστημα μπροστά στο ενδεχόμενο μιας αδυναμίας του δικομματισμού να συγκροτήσει μια πλειοψηφική κυβέρνηση συνεργασίας. Και δυστυχώς το ΚΚΕ δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει με κάθε τρόπο ότι σκοπεύει να είναι για πάντα αντιπολίτευση, αντιπολίτευση που σέβεται πλήρως τους  κανόνες του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού...

Ο Γιάννης Μηλιός για τον Π. Καμμένο

Ο Γιάννης Μηλιός, υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Αθήνας, εξηγεί γιατί το κόμμα του Πάνου Καμμένου αποτελεί εφεδρεία του συστήματος που, κατά τα άλλα, καταγγέλλει

Χρυσή Αυγή: η συμμορία που την έκαναν κόμμα

 Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Βρίσκεται σε εντελώς λάθος κατεύθυνση η καθησυχαστική δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα που έσπευσε να προφητέψει πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στο Ράδιο Εννέα, ότι με την εκλογή της Χρυσής Αυγής «δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα»

Του Δημήτρη Ψαρρά

Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα πρωτοπορεί. Λίγους μήνες μετά την πανευρωπαϊκή πρωτιά της συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών-Ακροδεξιάς, τώρα η χώρα μας διεκδικεί και νέες δάφνες: να είναι ελληνική η πρώτη ευρωπαϊκή βουλή που θα φιλοξενεί ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ανακάλυψαν οι πολιτικοί αρχηγοί ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και διαγωνίζονται τώρα σε «αντιφασιστική» ρητορεία. Μόνο που έχουν την αξιοπιστία του βοσκού που φώναζε «λύκος». Γιατί είναι οι ίδιοι που άνοιξαν την πόρτα στον μέχρι πρότινος ηγέτη της ελληνικής Ακροδεξιάς Καρατζαφέρη, οι ίδιοι που από το 2010 τον αναγόρευσαν υπεύθυνο πολιτικό άνδρα και έκαναν πως αγνοούσαν ότι ήταν εκείνος ο πρώτος που εισηγήθηκε την πολιτική «αξιοποίηση» του ναζιστικού μορφώματος. Και όταν έχουν εξαντλήσει τους ακραίους χαρακτηρισμούς στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, κανέναν δεν τρομάζουν οι όψιμες κορόνες για τον κίνδυνο του «εκφασισμού», ειδικά όταν εκφωνούνται από τους εισηγητές του κράτους έκτακτης ανάγκης που επιβάλλει το μνημόνιο.

Ψηφοδέλτια σταύρωνα…

Αναδημοσίευση από το "Αυθόρμητες μεταβολές"

Κάθε προεκλογικό άρθρο, που υπογράφεται από αριστερό, και που “σέβεται τον εαυτό του”, αρχίζει με το τσιτάτο “αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες” και συνήθως καταλήγει σε μια αποθέωση των εκλογών και σε κάποιες περιπτώσεις και του κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Εγώ πάλι πιστεύω ότι οι εκλογές είναι μια πολιτική μάχη, και με την έννοια αυτή οποιοσδήποτε φορέας επιθυμεί να εμπλέκεται στον πολιτικό αγώνα οφείλει να παρεμβαίνει στη διαδικασία αυτή. Επισημαίνω ότι όταν λέω “να παρεμβαίνει”, δεν εννοώ μόνο το να θέτει υποψηφιότητα. Υπάρχουν ομάδες συντρόφων αναρχικών που παρεμβαίνουν στις εκλογές για να κάνουν “αντιεκλογική καμπάνια”, πράγμα που δεν είναι καθόλου αντιφατικό. Η προεκλογική περίοδος συνοδεύεται πάντα από μια ένταση του πολιτικού ενδιαφέροντος των μαζών, οι πολιτικές συζητήσεις φουντώνουν και νομίζω ότι είναι τουλάχιστον επιπόλαιο να αφήνουμε την ευκαιρία αυτή να πηγαίνει χαμένη.

Η syrizanexartisia συγκροτείται η dimarodrasis καθεύδει

Αναδημοσίευση από το Left Liberal Synthesis

(Για την ορολογία dimarodrasis, syrizanexartisia εδώ)

Προφανώς η προεκλογική καταιγίδα της εβδομάδας είναι η ανοικτή πρόσκληση Τσίπρα προς τους Ανεξελ για ψήφο ανοχής. Πρόκειται αναμφίβολα για μια πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση, γιατί ακριβώς μετατοπίζει το πολιτικό ενδιαφέρον από τις αξιώσεις συνέπειας των προτάσεων ,στις αξιώσεις συνθέσεων τους.Η συγκρότηση της syrizanexartisia είναι μια σύγχρονη κίνηση που αποδεικνύει την ανάγκη ετερογενών συνθέσεων ως μοναδική λύση στα αδιέξοδα. Είναι ένα βήμα που αναδεικνύει ένα ιδιόρρυθμο ζήτημα , αυτό του πρωτείου της μορφής της πολιτικής πρωτοβουλίας έναντι του περιεχομένου της.

Η απογοήτευση βέβαια είναι για την πλευρά της dimarodrasis η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να αξιοποιήσει την κυβερνητική αυτή πρόταση και να αντιπροτείνει την δική της συγκρότηση . Αντ’ αυτού προτίμησε την μετατόπιση της συζήτησης με βάση το κριτήριο της " αριστερής" συνέπειας.

Ο Τσίπρας επιχειρεί κάτι που είναι απενοχοποιημένο και δυναμικό. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της ενδεχόμενης συνεργασίας η ιδέα της ετερογενούς συνεργασίας ανταποκρίνεται στις πιο σύγχρονες ανάγκες όπου τα υποκείμενα της πολιτικής είναι υβριδικά, πολυσθενή , σύνθετα , πολυπρισματικά .Αν ο αντιμνημονιακός αγώνας έχει για κάποιους αξία , το ότι αυτό το μέτωπο περιλαμβάνει συντηρητικούς ,φοβικούς με τη μετανάστευση και υπερπατριώτες είναι μια αδρή αναπόδραστη πραγματικότητα. Την ίδια ισοδύναμη και ισόμορφη πραγματικότητα εκφράζει και ταύτιση αποχρώσεων και επιδιώξεων πχ των πανεπιστημιακών μεταρρυθμιστών προερχόμενων από διαφορετικά ρεύματα. Η μορφή της συγκυριακής συμμαχίας είναι ακριβώς η ίδια. Η πρόταση του Τσίπρα δεν είναι τερατογένεση σε ένα πληθυσμό ομαλότητας, είναι δημιουργική όσο ήταν για μερικούς η συμμετοχή του Λαος στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Ημουν γεννημένος Πειρατής, αλλά δεν το γνώριζα…

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του "κόμματος πειρατών Ελλάδας"

Αγαπητές αγαπητοί, φίλες και φίλοι

Ανήκω σε εκείνους που άκουγαν τους πολιτικούς να μιλάνε για λογαριασμό τους και στο τέλος έμεναν με μια πικρή γεύση στο στόμα και πολλά ερωτηματικά στο μυαλό, που δεν πείθονταν και δεν συμφωνούσαν με όσα άκουγαν και προβληματίζονταν.

Είμαι 49 χρονών και μέχρι σήμερα ποτέ δεν είχα δημοσιοποιήσει τις πολιτικές θέσεις μου κι αυτό γιατί δεν υπήρχε ένα κόμμα που να καλύπτει τις απόψεις μου και να μου δίνει το χώρο να τις εκφράζω.

Αυτό που αρχικά με προσέλκυσε στο κόμμα των Πειρατών ήταν ότι δεν υπάρχει πρόεδρος ή αρχηγός που να μου πει τι θα κάνω και τι θα σκεφθώ.

Αντίθετα, είδα ότι οι Πειρατές ενθαρρύνουν την ελευθερία της σκέψης γιατί αυτός είναι ο σκοπός και το νόημα της ζωής.

Είναι ένα νέο κόμμα που στηρίζει τη διάδοση και ανταλλαγή των ιδεών μέσω της ανάπτυξης της τεχνολογίας.

Σήμερα, οι αλλαγές είναι τόσο ραγδαίες και επηρεάζουν τους πάντες και όσοι κλείνουν τα αυτιά τους και μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν θα ξεπεραστούν – αν αυτό δεν έχει γίνει ήδη – πολύ γρήγορα.

Έρχεται ένας νέος κόσμος και εγώ δεν θρηνώ καθόλου τον παλαιό που δύει μαζί με τους νόμους και τις προκαταλήψεις του.

Προτιμώ να φωτίσω και να δω τις άπειρες δυνατότητες του κόσμου που ανατέλλει και όχι τις 2-3 λύσεις του παλαιού.

Το “κόκκινο πανί” για το πολιτικό σύστημα δεν είναι η αριστερά, αλλά η ακροδεξιά..

ο Π. Καμμένος απαντά στον Α. Τσίπρα...

Οι εκλογές της ερχόμενης Κυριακής θα καταγράψουν την κοινοβουλευτική παρουσία ενός νέου πολιτικός χώρου, ο οποίος θα έχει σαφώς μεγαλύτερη δύναμη απ' το πιο μεγάλο κόμμα της Αριστεράς, όποιο και αν είναι αυτό. Πρόκειται για τον χώρο της ακροδεξιάς (το κόμμα του Π. Καμμένου και η “χρυσή αυγή”) που πιθανόν να φτάσουν αθροιστικά κοντά στο 15% του εκλογικού σώματος.

Το χώρο αυτόν τον έθρεψαν με διαφορετικό τρόπο, τόσο οι πολιτικές δυνάμεις του δικομματισμού και των μνημονίων, όσο και η Αριστερά. Σε αυτό το θέμα έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα σε άλλα κείμενα μας, όπως εδώ: Το "ευρώ" ή το "μεταναστευτικό" θα σφραγίσει την προεκλογική περίοδο; και εδώ: Οι “κλειστές” πολιτικές και τα “ανοικτά” ψηφοδέλτια της Αριστεράς...

Σήμερα και οι δύο αυτοί πολιτικοί χώροι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και προσπαθούν να ανοίξουν μέτωπο, αλλά παράλληλα συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια λάθη, λάθη που έστρεψαν τον αγανακτισμένο κόσμο από το πολιτικό σύστημα προς την ακροδεξιά και έδωσαν ζωτικό χώρο στο να αποκτήσουν μαζικά κοινωνικά ερείσματα αυτά τα δύο πολιτικά μορφώματα. Και ενώ στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση η χρυσή αυγή ήταν ισοδύναμο άλογο με την ΑΥΤΑΡΣΥΑ, σε αυτές τις εκλογές θα αποκτήσει και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση...

Μια συνέντευξη της Νάντιας Βαλαβάνη στην εφημερίδα “δρόμος”

1. Γιατί αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές από όλες τις προηγούμενες;

Στις εκλογικές αναμετρήσεις της προηγούμενης δεκαετίας από μεριάς των λαϊκών δυνάμεων και της Αριστεράς διακυβευόταν κυρίως η ανακοπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και των συνεπειών της: Με φορέα, πλέον, κυβερνήσεις της Ν.Δ. και σε επιταχυνόμενους - μετά τη σημαντική ώθηση που της είχαν δώσει οι κυβερνήσεις Σημίτη – ρυθμούς αυτή η πολιτική συνέχιζε να παραδίδει τον δημόσιο πλούτο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Ενώ στις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από το 2008 με επιθετικές πολιτικές ανάκαμψης των κερδών και κατευθύνοντας τεράστια «πακέτα» στον πιο κερδοφόρο κλάδο της 10ετίας, τις τράπεζες, επιδείνωνε τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009 με την άνετη νίκη του ΠΑΣΟΚ χάρη στην εμβληματική προγραμματική υπόσχεση «λεφτά (για κοινωνικές παροχές) υπάρχουν» δε σηματοδοτούσε την καταδίκη από πλατιά λαϊκά στρώματα μόνο του κόμματος που ήταν υπεύθυνο για την παρακμή των τελευταίων πέντε χρόνων, αλλά συνολικότερα της λεγόμενης «σταθεροποιητικής» πολιτικής. Ο τρόπος καταδίκης της, ωστόσο, δε δημιουργούσε διόδους διεξόδου από το δικομματισμό, από το «μίγμα» πελατειακών εξαρτήσεων, καλλιεργούμενων ψευδαισθήσεων και αυταπατών αυτών των ίδιων πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Στα δυόμιση χρόνια από τότε ο πολιτικός χρόνος «συμπυκνώθηκε» αφάνταστα. Φτάσαμε σήμερα να αποτελεί εκλογικό επίδικο η ίδια η επιβίωση, ουσιαστικά, της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας της εργαζόμενης κοινωνίας. Να κρίνεται η «απώλεια» μιας τουλάχιστον γενιάς παιδιών από 15-35 χρονών, με το ΔΝΤ να προβλέπει στην πρόσφατη έκθεση του συνέχιση των πολιτικών λιτότητας μέχρι το 2030… Ταυτόχρονα εκατομμύρια άνθρωποι που έχασαν μέσα σε λίγες νύχτες εργασιακά και άλλα δικαιώματα κατακτημένα με αίμα και αγώνες ενός αιώνα, ένιωσαν να τους πνίγει η μπόχα της συστημικής διαφθοράς. Το πολιτικό σύστημα, παραδίνοντας την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας με άμεσο τρόπο στο ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την Ε.Κ.Τ. ώστε να εφαρμοστούν οι καθ’ υπαγόρευση πολιτικές των μνημόνιων και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, έχασε τη νομιμοποίηση του σε πρωτοφανή, για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα, έκταση.

Προτάσεις για να πιάσει τόπο η ψήφο σας...

Στο κείμενο "Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;"  είχαμε εκθέσει τα προβλήματα που αναδεικνύονται από την μονοσήμαντη αντιστοίχηση της βούλησης των ψηφοφόρων με τα πολιτικά κόμματα. Στα πλαίσια αυτής της άποψης και τηρώντας την υπόσχεση που είχαμε δώσει πρόσφατα στους αναγνώστες μας ότι θα προτείνουμε όχι μόνο ψηφοδέλτια, αλλά υποψήφιους που για να σταυρωθούν  αλλά και να μαυριστούν παρουσιάζουμε σήμερα μερικές προτάσεις για τις εκλογές.

Ο Στάθης Κουβελάκης, εξηγεί γιατί στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλον ότι οι πολιτικές θέσεις που έχει εκφράσει μέχρι σήμερα σε ζητήματα πολιτικής γραμμής είναι πιο κοντά στο πολιτικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δείτε τα επιχειρηματά του:

Ωραία αλλά αν είναι έτσι γιατί η επιλογή να είναι ΣΥΡΙΖΑ και όχι κάποια άλλη δύναμη της Αριστεράς;

Γιατί στη συγκυρία που βρισκόμαστε είναι ζωτική ανάγκη να ξεπεραστούν οι λογικές ενδοαριστερού εμφύλιου και διασπαστικών πρακτικών στους αγώνες που καλλιεργεί το ΚΚΕ αλλά και οι λογικές περιχαράκωσης και αναδίπλωσης στην επαναστατική καθαρότητα που δυστυχώς ακόμη κυριαρχούν εντός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Και δεν βλέπω άλλο τρόπο να προχωρήσουν τα πράγματα από την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί κατά τη γνώμη μου να πυροδοτήσει θετικές εξελίξεις σε όλη την υπόλοιπη Αριστερά. Είναι για μένα απόλυτα σαφές ότι χωρίς μια συμπαραταγμένη Αριστερά, το ευρύτερο μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που είναι απαραίτητο για να ανατραπούν τα Μνημόνια δεν μπορεί να συγκροτηθεί και η ίδια η Αριστερά δεν θα μπορεί να είναι αποδεκτή από την κοινωνία ως αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Μια προεκλογική ...παράσταση

Την Τετάρτη στο θέατρο του Νέου Κόσμου, ο Γιάννης Μηλιός θα ανοίξει με την παράσταση με έναν σύντομο πολιτικό μονόλογο. Στην συνέχεια θα δοθεί η ευκαιρία στους θεατές να πάρουν θέση για το έργο, και η παράσταση θα τελειώσει με την συμμετοχή από κοινού, πρωταγωνιστή και θεατών, στο φουαγιέ του θεάτρου, μπροστά σε έναν σπιτικό μπουφέ με μεζέδες και κρασί. Η παράσταση είναι μια ευγενική χορηγία του ψηφοδελτίου ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Η Κοραλία Σωτηριάδου, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος,  και το θέατρο του Νέου Κόσμου, είναι οι οικοδεσπότες. Η παράσταση μπορεί να γίνει πολυπρόσωπη και πιο ενδιαφέρουσα, με την παρουσία κι άλλων συνυποψήφιων.

Τετάρτη 25 Απριλίου και ώρα 8μμ

Θέατρο Νέου Κόσμου Αντισθένους 7 & Θαρύπου, 117 43 Αθήνα

(Απέναντι από το κτίριο του ΦΙΞ από την πλευρά της Καλλιρρόης)

Όχι στην βεβήλωση της Πλατείας Συντάγματος από το ΠΑΣΟΚ!

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, με ανοιχτή συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος, την Παρασκευή 4 Μαΐου, και ομιλητή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προσανατολίζεται να ολοκληρώσει την προεκλογική του εκστρατεία το ΠΑΣΟΚ.Αυτή η πράξη αποτελεί προσβολή στο κίνημα της 25ης Μάη και στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού ενάντια στις μνημονιακες πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων. Αν τελικά το ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να κάνει στην πλατεία Συντάγματος την τελευταία προεκλογική εκστρατεία θα είμαστε όλοι εκεί και να του δώσουμε την απάντηση που του αρμόζει....

Γύρισε την πλάτη ο Αλ. Τσίπρας στο Mega!...

ΑΥΓΗ: "Γύρισε την πλάτη ο Αλ. Τσίπρας στο Mega"

O τίτλος άρθρου της ΑΥΓΗΣ μην σας παρασύρει και νομίσετε πως ο Αλέξης κήρυξε τον πόλεμο στους Πρετεντέρηδες και του Καψήδες ακολουθώντας την γραμμή ότι πριν καταλάβουμε την εξουσία του αστικού κράτους θα πρέπει πρώτα να διαλύσουμε τα μέσα ενημέρωσης/χειραγώγησης που διαθέτει. Όπως μας πληροφορεί το άρθρο, η απόφαση να μην παραχωρήσει προεκλογική συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ο Αλέξης Τσίπρας, οφείλεται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο κανάλι τον έχει αποκλείσει από κάθε ενημερωτική και ειδησεογραφική εκπομπή εδώ και καιρό. Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει ότι «με μεγάλη χαρά διαπιστώσαμε ότι μετά από 1,5 χρόνο αποκλεισμού του Αλέξη Τσίπρα από κάθε ενημερωτική και ειδησεογραφική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Mega, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε πρόσκληση να παρευρεθεί στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού.». Και για όποιον δε κατάλαβε, αν τον είχαν τότε καλέσει, τώρα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με την τελευταία πρόσκληση...

Φαίνεται λοιπόν ότι λόγω αυτού του αποκλεισμού, ο Αλέξης αφού είδε και απόειδε ότι δεν τον καλούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα του MEGA, πήρε τους δρόμους και έτρεχε να βρει βήμα σε ακροδεξιά blogs και να δίνει μαζί με όλη την ηγεσία του ΣΥΝ πολύωρες συνεντεύξεις στον Ι. Αμυρά και την παρέα του…

Υπάρχουν και άλλες φωνές στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) βαδίζει προς τις εκλογές άρρωστος από ανάλογες ασθένειες με αυτές που έχει και ο μεγάλος. Μόνο που αυτές οι ασθένειες με τελείως διαφορετικό τρόπο θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα: ο μεν μικρός θα παραμείνει στάσιμος με μικρή αύξηση της επιρροής του ενώ ο άλλος προβλέπεται ότι θα σημειώσει σημαντική εκλογική νίκη. Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μάη έχουν μικρή σχετικά σχέση με τις ενδοαριστερές αντιθέσεις. Προσδιορίζονται από το γενικότερο πολιτικό κλίμα, το οποίο η Αριστερά συνολικά δεν μπόρεσε να ανατρέψει. Παρ' όλα αυτά θα εισπράξει εκλογική πελατεία από την κρίση των πολιτικών μηχανισμών που στηρίζουν τις μνημονιακές πολιτικές. Όμως το μεγάλο ρεύμα της αγανάκτησης θα στραφεί προς δεξιά κατεύθυνση, τον Π. Καμμένο και την "χρυσή αυγή". Και γιαυτό έχει ευθύνες η Αριστερά, όλη η Αριστερά που ακόμα και σήμερα έχει τους "Καζάκηδες" στα ψηφοδέλτιά της.

Εκτός από τις γενικότερες πολιτικές ευθύνες της Αριστεράς, ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ κλώτσησε μια μικρή ευκαιρία που είχε να μπει στην βουλή, απορρίπτοντας την συνεργασία με δυνάμεις του ΜΑΑ, μια συνεργασία που έθετε με διαφορετικούς όρους την δημιουργία ενός τρίτου πόλου στον χώρο της Αριστεράς διακριτού από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Για να γίνει αυτό όμως θα έπρεπε να γίνουν υπερβάσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή που κινούνται το ΣΕΚ και το ΝΑΡ και αποτελούν τις ηγεμονικές δυνάμεις του χώρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ευτυχώς όμως στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν ακόμα διαφορετικές φωνές, όπως αυτές των των Κανελλή Δημήτρη, Στόμη Παγώνα, Χήτα Λάμπρου, υποψήφιων Βουλευτών & συνεργαζόμενών με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μελών ΑΡιστερής ΑΝασύνθεσης, όπως καταγράφονται στο κείμενό τους με τίτλο "Για τη σημασία των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαίου, το στρατηγικό ερώτημα και την αμηχανία της Αριστεράς" που αναδημοσιεύουμε παρακάτω:

Από πολιτική άποψη βρισκόμαστε σε μια οριακή στιγμή. Όλη η ενέργεια που απελευθερωνόταν από τις σημαντικότατες λαϊκές και εργατικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, μοιάζει να συμπιέζεται πλέον εκρηκτικά μέσα στη βουβή προετοιμασία της αστικής κοινοβουλευτικής εκλογικής διαδικασίας. Μοιάζει αυτή η πολιτική μουγκαμάρα της δημοκρατίας fast food που επιβάλλεται στη χώρα, σαν την προσωρινή σιωπή που κάνει η χύτρα ταχύτητος, όταν της έχουν αφαιρέσει την βαλβίδα εκτόνωσης.

Είναι σαφές πως η συνεχιζόμενη αθλιότητα των συνεχών εκβιαστικών διλημμάτων που θέτει στον ελληνικό λαό το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ντόπια ολιγαρχία των τραπεζών του πολιτικού κατεστημένου και των media, φάνει σε ένα ποσοτικό όριο πέραν του οποίου, η ταχύτητα των πολιτικών εξελίξεων θα είναι ραγδαία και εκρηκτική.

Δύο ανοιχτά ενδεχόμενα υπάρχουν πέρα από αυτό το πολιτικό όριο που ζούμε σήμερα:

Α) Είτε η αστική κοινοβουλευτική διαδικασία θα αποκαταστήσει την πολιτική νομιμοποίηση της νεοφιλελεύθερης επέλασης: της εσωτερικής υποτίμησης, της ολοκληρωτικής αποπτώχευσης του ελληνικού λαού, της συντριβής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθερίων των εργαζομένων, του γενικευμένου εθνικού κοινωνικού και πολιτισμικού αποπληθωρισμού.

Β) Είτε το μεγάλο νεοφιλελεύθερο πείραμα της «αυτόβουλης» υποδούλωσης και της απελπισμένης αυτοχειρίας ενός ολοκλήρου λαού στο ναό του ΕΥΡΩ και των τραπεζικών κερδών, θα έχει αποτύχει. Μαζί θα έχει δεχτεί συντριπτική ήττα και το γαλλογερμανικό σχέδιο οικονομικής κατίσχυσης όλων των λαών της Ευρώπης. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εάν συμβεί, αναγκαστικά θα ελευθερώσει σημαντικές πολιτικές δυναμικές τόσο για την ελληνική κοινωνία όσο και για το σύνολο των λαών της Ευρώπης αμφισβητώντας ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα του καπιταλιστικού χρήματος και του νεοφιλελευθερισμού.

Η τυραννία της ασημαντότητας

Αναδημοσίευση από τα "ΕΝΘΕΜΑΤΑ"

του Μιχάλη Μάτσα

Παρίσι, 20 Απριλίου 2012. Χάρη στο θεσμοθετημένο πλαίσιο για την αφισοκόλληση, κατά την προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία, οι αφίσες τοποθετούνται σε ειδικά σημεία, όπου κάθε υποψήφιος έχει ίσα δικαιώματα παρουσίας. Έτσι, δίνεται το δικαίωμα στον ψηφοφόρο να δει όλες τις αφίσες μαζί και φυσικά να κρίνει και να συγκρίνει.

Αν και δεν έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο του Νικόλα Σεβαστάκη Η τυραννία του αυτονόητου, αυτός ο τίτλος μου ήρθε στο μυαλό όταν είδα για πρώτη φορά συγκεντρωμένες τις αφίσες των υποψηφίων στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, συνδυασμένος με τον καστοριαδικό τίτλο Η άνοδος της ασημαντότητας. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτη η έλλειψη έμπνευσης και φαντασίας που χαρακτηρίζει τις αφίσες, τα συνθήματα και τα σποτάκια των γαλλικών εκλογών. Λες και δεν απευθύνονται σε σκεπτόμενα άτομα, αλλά συμμετέχουν όλοι οι υποψήφιοι μαζί σε ένα παιχνίδι χιλιοειπωμένων στερεοτύπων, πολυδοκιμασμένων επικοινωνιακών συνταγών, με ντιζάιν, σκηνοθεσία και συνθήματα άλλης εποχής, χωρίς την παραμικρή διάθεση ανανέωσης ή τόλμης, τόσο που δίνουν μια ιδέα για το πώς θα μοιάζει και το μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό.Ας τους πάρουμε από την αρχή: ο Φρανσουά Ολάντ έγινε ανέκδοτο ύστερα από αυτή την αφίσα, που αντιγράφει ουσιαστικά την προεκλογική αφίσα του Σαρκοζύ του 2007. Τυχαία ή ηθελημένα, ελάχιστη σημασία έχει, το βασικό είναι ότι γελοιοποιήθηκε και αναγκάστηκε να επανέλθει δριμύτερος με ένα υπερεπαναστατικό σποτάκι, όπου αυτοπροσδιορίζεται ως ο κληρονόμος της μεγάλης επαναστατικής γαλλικής παράδοσης, προκειμένου να βγάλει τη ρετσινιά του δεξιού.

Aκυβερνησία...

Του Γιώργου Πρασσά

O κίνδυνος ακυβερνησίας και η απάντηση του KKE και της Aριστεράς

Με αυτό το περιστατικό θα ασχοληθεί ο "αντιφασίστας" κ. Χρυσοχοίδης;

Και μετά ο κ Χρυσοχοίδης, μας λέει πως για την άνοδο της Χρυσής Αυγής φταίει η ...αδράνεια του Τσίπρα. Θαυμάστε εδώ τους άνδρες του κ. Χρυσοχοίδη που δεν αδρανούν. Χρυσαυγίτες με στολή, είναι επιεικής χαρακτηρισμός ή μας φαίνεται;

Με αυτό το περιστατικό θα ασχοληθεί ο "αντιφασίστας" κ. Χρυσοχοίδης;

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
http://www.ksm.gr/

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνει προεκλογικά την ίδρυση του νέου “ΕΛΑΣ"!

Από την συνάντηση του  πρόεδρου του ΣΥΝ με τον "αρχηγό" του νέου "ΕΛΑΣ"...

Παρουσιάζουμε κατ' αποκλειστικότητα το 1ο προεκλογικό video του ΣΥΡΙΖΑ για τις ερχόμενες εκλογές, το οποίο καταγράφει σημαντικές αλλαγές στην στρατηγική της ηγεσίας της Κουμουνδούρου για τον σοσιαλισμό και την επανάσταση, αφού εγκαταλείπει το ειρηνικό δρόμο και τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Μετά την οργάνωση λαϊκών πολιτοφυλακών που πρωτοστάτησαν στους προπηλακισμούς και τα γιουρτώματα του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης και των λακέδων της, τώρα προχωρά στο επόμενο βήμα, στην ίδρυση του Εθνικού Λαϊκού Στρατού που θα αναλάβει την απελευθέρωση της χώρας από τους κατακτητές του ΔΝΤ και της ΕΕ:

Ήδη,ο υπεύθυνος πολιτικός καθοδηγητής του νέου ΕΛΑΣ, έδωσε στην δημοσιότητα το παρακάτω “Συμβόλαιο Τιμής με τον Ελληνικό Λαό”:

Ομνύω πίστιν εις τα Ιερά Νάματα του Ελληνισμού.

Εφόσον εκλεγώ βουλευτής θα τηρήσω όλες τις δεσμεύσεις μου, όπως εξηγγέλθησαν προεκλογικώς.

Ουδέποτε θα συνεργαστώ με τους προδότες και τους δωσίλογους του Μνημονίου.

Θα αγωνιστώ μέχρις εσχάτων για να οδηγηθούν στην αγχόνη, στην πλατεία Συντάγματος.

Άλλως, εις περίπτωσιν κυβιστήσεως, αποδέχομαι προκαταβολικώς την θανατική ποινή, επί ασπαλάθων, επιβληθησομένη από λαϊκά δικαστήρια. Ως αρμόζει εις τους τυράννους.

Παραιτούμαι της βουλευτικής ασυλίας για αδικήματα αφορώντα την κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.

Αναγνωρίζω προκαταβολικώς τον θεσμό της ανακλητότητος των αιρετών αξιωματούχων, και αποδέχομαι ότι οι εντολείς μου έχουν την εξουσία να με ανακαλέσουν ανά πάσα στιγμή, ασχέτως τί ορίζει η ισχύουσα νομοθεσία.

Μετά τιμής

Ιφικράτης-Απόστολος Αμυράς

υποψήφιος βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, στην Α' εκλογική περιφέρεια Αθηνών.

Περισσότερες πληροφορίες για την υποψηφιότητα του Ι. Αμυρά, εδώ:

Μια διαφορετική "παρέλαση" από την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

Εκλογές: Ας τους γυρίσουμε την πλάτη με ενεργητική αποχή

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Το κοινοβούλιο, τα κόμματα και οι εκλογές εμφανίστηκαν μαζί με τον κυρίαρχο ρόλο της αστικής τάξης στην κοινωνία. Σε όλη την ιστορική πορεία μέχρι σήμερα, μπορεί να άλλαξαν οι τρόποι αντιπροσώπευσης, αλλά παρέμεινε σταθερό το νόημα του κοινοβουλίου και το περιεχόμενο των εκλογών. Αποτελούν τα κυριότερα μέσα νομιμοποίησης της κυριαρχίας της άρχουσας τάξης. Η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα ενδιάμεσα στρώματα συμμετέχουν στο κοινοβούλιο με τα δικά τους κόμματα, αλλά λειτουργούν σαν ομάδες πίεσης για παραχώρηση κάποιων δικαιωμάτων, χωρίς να τους επιτρέπεται η ουσιαστική αμφισβήτηση αυτής της κυριαρχίας. Όσες φορές αμφισβητήθηκε, είτε απέτυχε γιατί την έπνιξαν στο αίμα, είτε, ελάχιστες φορές, πέτυχε και δημιούργησε στην πορεία πάλι ένα καθεστώς κυριαρχίας μιας μικρής μειοψηφίας, μιας νέας άρχουσας τάξης, που όπως η παλιά είχε στα χέρια της τον τρόπο και τα μέσα οργάνωσης της κοινωνίας προς όφελός της.

Τα κόμματα κουβαλάνε το ίδιο προπατορικό αμάρτημα του εμπνευστή τους, δηλαδή της αστικής τάξης. Είναι σχηματισμοί ιεραρχικοί όπου αποφασίζουν οι λίγοι ‘’εκλεκτοί’’ για τους πολλούς. Στους πολλούς αναγνωρίζεται το δικαίωμα αραιά και που να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, οι οποίοι αποφασίζουν για όλα τα θέματα, κρίσιμα ή μη, χωρίς τη δέσμευση από τη γνώμη των εντολέων τους. Δηλαδή δεν υπάρχει ούτε καν αντιπροσώπευση αλλά εξουσιοδότηση εν λευκώ. Αυτό δημιουργεί παθητικότητα στους πολλούς και κυριαρχία και προνόμια στους λίγους. Έτσι όλα τα κόμματα αναπαράγουν τον εαυτό τους όταν βρεθούν στην εξουσία, δημιουργώντας μια κοινωνία με ιεραρχία, ανισότητα, καταπίεση και εκμετάλλευση. Μια κοινωνία των λίγων ευνοημένων και των πολλών παραπεταμένων.

Γιώργος Κύρτσος: Τότε και τώρα...

ΤΟΤΕ..

...Στο ίδιο τραπέζι ιστορικά πρόσωπα της Αντίστασης, όπως ο Γραμματέας του ΕΑΜ Θανάσης Χατζής, με τους Βρετανούς αξιωματικούς συνδέσμους με τους αντάρτες, όπως ο ταξίαρχος Eddie C.W. Myers, αρχηγός της ΒΣΑ (Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή) και ο καθηγητής Nicholas Hammond, αξιωματικός σύνδεσμος στη Βόρεια Ελλάδα και αναπληρωτής αρχηγός της ΒΣΑ, μαζί με ιστορικούς … ιστορικούς, όπως ο Χάγκεν Φλάισερ, ο Heinz Richter και ο Προκόπης Παπαστράτης. Ιδανική ευκαιρία να ξεκαθαριστούν πολλά πράγματα, από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές και να δοθούν απαντήσεις σε πολλά “γκρίζα” σημεία, ειδικά για την βρετανική ανάμιξη στα εσωτερικά των ελληνικών υποθέσεων, όπως κι έγινε, σε κάποιον βαθμό. Ένας σύνεδρος, όμως, είχε προσέλθει στην αίθουσα με μια κάπως … διαφορετική ατζέντα. Ενώ λοιπόν εξελισσόταν μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση για τον Τσόρτσιλ, τον Γεώργιο Παπανδρέου, τα Τάγματα Ασφαλείας, την SOE κ.ο.κ., ο σύνεδρος αυτός πήρε το λόγο, και είπε τα εξής (ναι, το κουΐζ μας αφορά την ταυτότητα του συνέδρου αυτού, για αυτό και σβήσαμε το ονοματεπώνυμό του από τις σκαναρισμένες σελίδες)...

Όλο το κείμενο εδώ:  [Ιστορικό/πολιτικό κουΐζ: Ποιός ήταν ο εμπαθής και φανατικός Κνίτης που αναστάτωσε το συνέδριο των ιστορικών στο Λονδίνο το 1978;;;]

ΤΩΡΑ...

Η ένταξη του Γιώργου Κύρτσου στο ΛΑΟΣ και μάλιστα η ανάθεση σ’ αυτόν της εκπροσώπησης του κόμματος από τον Γιώργο Καρατζαφέρη επισκίασε όλες τις άλλες μεταγραφές πολιτικών στελεχών, που δεν είναι και λίγες σ’ αυτό το τόσο ρευστό πολιτικό σκηνικό. Ξάφνιασε πολλούς η ένταξη στο κόμμα της Ακροδεξιάς ενός πετυχημένου δημοσιογράφου, εκδότη και επιχειρηματία και μάλιστα την ώρα που το κόμμα αυτό κλυδωνίζεται από διασπάσεις και αμφισβητείται σοβαρά η ικανότητά του να εκπροσωπηθεί στην επόμενη Βουλή.

Τα είχαμε πει...

  (με αφορμή το πρόσφατο “σύμφωνο ΚΑΖΑΚΗ – ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ”)

Πριν λίγες μέρες γράφαμε:

Η πολιτική εξουσία και ο αστισμός έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων απ' ότι έχει η Αριστερά. Γιαυτό και γνωρίζουν πως να διαμορφώνουν τις νέες "εθνικές" συναινέσεις. Η προεκλογική περίοδος δεν θα σφαγιαστεί από τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αλλά από την εθνική αναδίπλωση και την ξενοφοβία, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για Γερμανούς κεφαλαιοκράτες.

..Η Αριστερά με αυτές τις πολιτικές της στρώνει το χαλί στις συντηρητικές δυνάμεις και την ακροδεξιά. Επιπρόσθετα, εγκλωβισμένη στην αναπαραγωγή των αστικών μύθων για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και την “εθνική ανάπτυξη” και άλλα συνδιαχειριστικά παρόμοια, διαμορφώνει προγραμματικές κυβερνητικές προτάσεις οι οποίες για να πραγματωθούν δεν απαιτούν ισχυρό λαϊκό κίνημα, αλλά ισχυρό κράτος. Αυτό το ισχυρό κράτος όμως μπορούν να το στηρίζουν και να το εγγυηθούν, άλλες πολιτικές δυνάμεις. Αυτές που υπόσχονται με αξιόπιστο τρόπο την επιβολή της "τάξης" και της "ασφάλειας" στο εσωτερικό της χώρας. Με αιχμή το "μεταναστευτικό", ήδη έχουν αρχίσει να διεκδικούν ακριβώς αυτόν τον ρόλο και να κάνουν πράξη το όραμά τους για το διάδοχο πολιτικό καθεστώς που θα αποκαταστήσει την κρίση του σημερινού πολιτικού συστήματος.

(Από το:Το "ευρώ" ή το "μεταναστευτικό" θα σφραγίσει την προεκλογική περίοδο;)

- Πόση είναι η απόσταση από το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μέχρι τον ...Παπαθεμελή;

- Μικρή, πολύ μικρή. Μόνον ένας Καζάκης!

Οι τελευταίες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή επαληθεύουν πλήρως τις επισημάνσεις που είχαμε κάνει σε παλαιότερα κείμενά μας για τα πραγματικά κίνητρα της μικροπολιτικής διαφόρων μορφωμάτων της αριστεράς που οχυρώνονται δήθεν πίσω από διάφορες πολιτικές διαφωνίες.

Η γραμμή “εδώ και τώρα έξω από την ΕΕ και το ευρώ” γίνεται η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για διάφορες εκδοχές του αστισμού ώστε να αποκτούν αντικαπιταλιστικό προσωπείο. Ακόμα και το “διεθνιστικό” ΣΕΚ υμνούσε το “αριστερό χέρι” του Παπαθεμελή. Πριν λίγο καιρό γράφαμε:

Ο κ.Αλαβάνος και οι εκλογές

Αναδημοσίευση από το  roides.wordpress.com

Η θέση του είναι στο ΣΥΡΙΖΑ

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,

Διαβάζω πως η «Ανταρσύα» τελικά απορρίπτει, λόγω εσωτερικών ενστάσεων, τη συνεργασία με τον κ.Αλαβάνο, θεωρώντας τον ως μια προβεβλημένη προσωπικότητα με συγκεκριμένο στίγμα, η οποία θα επικαλύψει («καπελώσει») το σχήμα. Άθελά τους αυτοί που τον απορρίπτουν τον προστατεύουν. Ο κ.Αλαβάνος δεν είναι Ζαν Πωλ Σαρτρ και είναι αστείο να γίνεται κάποιος αριστεριστής στα γεράματα, ιδιαίτερα όταν έχει μια δεδομένη διαδρομή, 23 χρόνια ως ευρωβουλευτής και μετά και κάποια θητεία ως αρχηγός ενός δημοκρατικού, ευρωπαϊκού προσανατολισμού, αριστερού, ανανεωτικού, έστω και ριζοσπαστικού, κόμματος. Πέρα από αυτά ο κ.Αλαβάνος προέρχεται από ένα μεγαλοαστικό οικογενειακό κεντρώο περιβάλλον με πολλούς βουλευτές και έναν υπουργό πατέρα, γεγονός που κάνει την εικόνα του οργισμένου αριστεριστή λίγο καρικατούρα. Αποφεύγω να θυμίσω τις πολύ περίεργες θέσεις του κ.Αλαβάνου με πρόσωπα και καταστάσεις της Εκκλησίας, τις ολότελα αναντίστοιχες με το ανατρεπτικό του προφίλ, οι οποίες δεν αντέχουν στην παραμικρή δοκιμασία της ηθικής και της λογικής. Τις εκλαμβάνω ως ένδειξη ενός εκρηκτικού παρορμητικού χαρακτήρα ο οποίος δρα συχνά έξω από τον εγκεφαλικό έλεγχο.

Η Αριστερά ανακαλύπτει ξανά τον πατριωτισμό (αφού έχει ήδη ανακαλύψει την Αμερική)

Αναδημοσίευση από το REDNoteBook

Επί τέσσερις δεκαετίες μας πιπίλαγαν την ιδέα της κοινής ευρωπαϊκής πολιτισμικής και πολιτικής ταυτότητας. Μόλις έσκασε η φούσκα, άρχισε το παλιό παιχνίδι των ευθυνών με βάση τα εθνικά στερεότυπα: οι «άπληστοι Γερμανοί», οι «επαναστάτες Ιρλανδοί», τα «λαμόγια Ιταλοί», οι «τεμπέληδες Έλληνες» και -αν χρειαστεί- οι «αδερφές Εγγλέζοι» και οι «ραδιούργοι Εβραίοι». Και η Αριστερά; Aυτή σα να μην έμαθε ποτέ τίποτε, τσιμπάει το δόλωμα και επικαλείται ξανά τον πατριωτισμό των Ελλήνων

Του Αρίστου Γιαννόπουλου

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, όταν πιτσιρικάδες πηγαίναμε στο σινεμά να χαζέψουμε τον Μπρους Λή, τον Τέρενς Χιλ ή την Ορνέλα Μούτι, έπρεπε να υποστούμε ως προκαταρκτικό βασανιστήριο ένα φιλμάκι που εκθείαζε το ιδανικό του Καρλομάγνου «για μιαν Ευρώπη Ενιαία, απ΄ τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια». Δεν ξέρω γιατί οι προπαγανδιστές της μετέπειτα Ε.Ε. είχαν μπει στον κόπο να σκυλεύσουν το νεκρό από τον καθεδρικό του Ακυίσγρανου - μάλλον επειδή ήταν φευγάτος εδώ και σχεδόν 12 αιώνες. Και άλλοι όμως, πιο πρόσφατοι αυτοί, ονειρευτήκανε μιαν ενωμένη (υπό την εξουσία τους) Ευρώπη, αλλά υπήρχαν ακόμη ζώντες που αδυνατούσαν να ξεχάσουν τα έργα και τις ημέρες τους.

Όσον καιρό, βέβαια, στα μυαλά των υπηκόων (μελλοντικών και νυν) της Ε.Ε. καλλιεργούνταν η μυθολογία μιας κοινής Ευρώπης, τα απανταχού τραπεζικά λαμόγια είχαν ήδη ενοποιηθεί και απομυζούσαν το νέο διευρυμένο θηρευτικό κοινό τους των 325 εκατομμυρίων. Επί χρόνια ήμασταν όλοι Ευρωπαίοι και μοιραζόμασταν ένα κοινό σπίτι (με Φιλιππινέζες υπηρέτριες και Βούλγαρους κηπουρούς, εννοείται). Αλλά όταν τα σκατά χτύπησαν τον ανεμιστήρα, οι περιφερειακοί πολιτικοί παράγοντες (με την άμετρη υποστήριξη των εθνικών ΜΜΕ), ανέσυραν όλα τα παλαιά στερεότυπα που υποτίθεται είχανε ξεχαστεί. Οι Γάλλοι έγιναν και πάλι αναποτελεσματικοί πουρκουάδες, οι Γερμανοί άπληστοι τραπεζικοί, οι Ιταλοί γκομενιάρηδες μαφιόζοι και οι Έλληνες τεμπέληδες και τρακαδόροι Ζορμπάδες που χρωστάμε σε όλο τον κόσμο. Ώρες-ώρες, μου φαίνεται πως ακόμη και οι αριστεροί αλληλέγγυοι απ΄ όλη την Ευρώπη, που έρχονται στην Ελλάδα για να μάθουν και να μας συμπαρασταθούν, περιμένουν να μας δουν να πεταγόμαστε ξαφνικά επάνω και να αρχίζουμε να χορεύουμε συρτάκι, σπάζοντας πιάτα και αναφωνώντας «tzatziki, malaka, moussaka, agapi mou!».

Εκλογές, κόμματα, και κινήματα: Προβληματισμοί από το παράδειγμα της Αργεντινής

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

"Η πραγματική δημοκρατία
βρίσκεται στους δρόμους",
 "Να φύγουν όλοι"

Τραβώντας το φρένο κινδύνου

Της Marina Sitrin*

"Ο Μαρξ είπε ότι οι επαναστάσεις είναι η ατμομηχανή της παγκόσμιας ιστορίας. Ίσως, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Μπορεί οι επαναστάσεις να είναι η πράξη με την οποία η ανθρωπότητα που ταξιδεύει μέσα στο τρένο τραβάει το φρένο κινδύνου". Τα λόγια του Walter Benjamin ταιριάζουν απόλυτα με ό,τι συνέβη σε όλο τον κόσμο το 2011 και σε πολλά μέρη πριν από αυτό, και πολύ νοτιότερα, από την Τσιάπας και την Οαχάκα του Μεξικού έως την Αργεντινή. Τα κινήματά μας είναι η κραυγή του "Όχι!". Το "Φτάνει πια!". Το "Να φύγουν όλοι!". Είναι η συλλογική άρνησή μας να παραμείνουμε παθητικοί σε μια αφόρητη κατάσταση. Και έτσι εμείς τραβάμε το φρένο κινδύνου, παγώνουμε το χρόνο, και αρχίζουμε να δημιουργούμε κάτι καινούργιο. Δεν είμαστε καν σίγουροι τι είναι αυτό. Ξέρουμε ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε ανοιχτό χώρο. Το με τι μοιάζει το ανακαλύπτουμε μαζί, καθώς δημιουργούμε, και από το πώς δημιουργούμε: μαζί, οριζόντια και με επίδραση. Τι κάνουμε και πώς το κάνουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, και τα δύο είναι μέρος αυτού του προεικονιστικού κινήματος.

Για μια - ακόμα - ευκαιρία που χάθηκε..

 Ανακοίνωση της ΑΡΑΣ

Για μια - ακόμα - ευκαιρία που χάθηκε..

H Aριστερά έχασε άλλη μια ευκαιρία σε μια κρίσιμη περίοδο. Η άρνηση της πλειοψηφίας των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ,ΣΕΚ,ΟΚΔΕ Σπάρτακος) να συνεργαστούν και εκλογικά με τις δυνάμεις του ΜΑΑ αποδυναμώνει την κατεύθυνση που η ίδια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει όλο αυτό το χρονικό διάστημα μέσα στο κίνημα: την υποστήριξη ενός σχεδίου άμεσης διεξόδου από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων με παύση πληρωμών/διαγραφή του χρέους-έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ-εθνικοποιήσεις τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό και λαϊκό έλεγχο-απαγόρευση απολύσεων-αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μιας διεξόδου που θα επιβληθεί με τον αγωνιστικό καταναγκασμό του κινήματος και που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.  Όταν σ’αυτό το πλαίσιο υπάρχει συμφωνία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία (ούτε χρονική) για να μην προχωρήσουν συνεργασίες χωρίς αποκλεισμούς και σε ισότιμη βάση. Υπάρχουν μόνο ευθύνες, συλλογικές και ατομικές. Υπάρχουν μόνο αγκυλώσεις και μικροηγεμονισμοί. Εμείς από τη μεριά μας ξέρουμε ότι και έφικτο ήταν και αναγκαίο να βαδίσουμε μαζί με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους του ΜΑΑ που υποστηρίζουν την ίδια κατεύθυνση. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ενδυνάμωση αυτής της κατεύθυνσης, αυτού του πολιτικού σχεδίου, του μόνου που μπορεί άμεσα να εφαρμοσθεί στην πράξη, του μόνου που μπορεί να αναδιατάξει τους συσχετισμούς υπέρ των δυνάμεων της εργασίας. Θα παλέψουμε και στις εκλογές αυτό το σχέδιο να γίνει κτήμα ευρύτερων λαϊκών μαζών μέσα από την καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα συνεχίσουμε (αταλάντευτα) να αντιμαχόμαστε απόψεις που υποτιμουν τους άμεσους πολιτικούς στόχους και παραπέμπουν την επίτευξή τους στο επέκεινα (της λαϊκής εξουσίας, της ανατροπής των συσχετισμών στην ΕΕ, της επανάστασης και του κομμουνισμού). Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε  έτσι ώστε να ενωθούν σε μια κοινή μετωπική συγκρότηση όλοι όσοι το υποστηρίζουν, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις του ΜΑΑ, αλλά και μια σειρά άλλων δυνάμεων που λόγω των δικών τους αγκυλώσεων παραμένουν εγκλωβισμένοι σε άλλες λογικές.