Οι παλιές ιδέες (όπως και οι συνήθειες άλλωστε) πεθαίνουν δύσκολα…
Η ιστοσελίδα "ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ.." έχει ένα ενδιαφέρον άρθρο με τον τίτλο "Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνικός καπιταλισμός" στο οποίο επιχειρείται μια κριτική προσέγγιση του θέματος αναφορικά με τις θέσεις των κομμάτων της επίσημης αριστεράς και όχι μόνο.. Παρακάτω παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα για να σας κινήσουμε το ενδιαφέρον μήπως το διαβάσετε:
1. Για το εμπορικό έλλειμμα..
…Το εμπορικό έλλειμμα αυξάνει μεν, αλλά μια επιπόλαιη «ανάγνωσή» του, δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε (μέχρι τα ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομική κρίσης στα τέλη του 2007), τα υψηλότερα επίπεδα επενδύσεων παγκοσμίως, και μάλιστα ιδιωτικών, όχι απλώς δημοσίων. Ένα μεγάλο μέρος του εμπορικού ελλείμματος προέκυπτε από το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν ταχύτατα (σε σχέση με το μέσο όρο της Ε.Ε.), ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του μηχανολογικού εξοπλισμού των επιχειρήσεων εισάγεται (γιατί δεν παράγεται στην Ελλάδα). Επομένως, το εμπορικό έλλειμμα δεν ήταν εξ’ ολοκλήρου ένας αρνητικός δείκτης για την ελληνική οικονομία. Αντίθετα, ο μηχανικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός του παραγωγικού δυναμικού του ελληνικού καπιταλισμού αποτελεί όρο για να παραμείνει η Ελλάδα ανάμεσα στις πιο αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη. Η Ελλάδα ήταν δεύτερη (μετά την Ιρλανδία) στο ρυθμό αύξησης των επενδύσεων σε μηχανικό εξοπλισμό (12,4% ετησίως) κατά την επταετία 1996-2002…
2. Το Ευρώ και τα …«εδώδιμα – αποικιακά».
…Η εισαγωγή του ευρώ εξέθεσε άμεσα τον ελληνικό καπιταλισμό στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, πράγμα που τον εξαναγκάζει να εκσυγχρονίσει το παραγωγικό του δυναμικό. Ωστόσο, για να λειτουργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση η όξυνση του ανταγωνισμού, προϋπόθεση είναι να οδηγήσει σε μαζικές επενδύσεις στην παραγωγική δομή και σε δραστική βελτίωση της παραγωγικότητας (και αυτό μακροχρόνια). Πράγμα που είναι πολύ αμφίβολο σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και αστάθειας. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Η πρόσδεση σε ισχυρά νομίσματα, κάνει ουσιαστικά τα προϊόντα μιας χώρας ακριβότερα στη διεθνή αγορά και τις εισαγωγές φθηνότερες. Με άλλα λόγια, πράγματι η σημερινή συγκυρία αναδεικνύει όλα τα προβλήματα του ελληνικού καπιταλισμού…
3. Αριστερά δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το «έθνος»
...Επομένως για τους Έλληνες καπιταλιστές και τους πολιτικούς τους διαχειριστές υπάρχει μονόδρομος: την υπαρκτή κρίση να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και όχι οι ίδιοι. Τόσο απλά, τόσο ρεαλιστικά. Τα περί κερδοσκόπων ή «εθνικών κινδύνων για υποβάθμιση της χώρας» δεν αποτελούν παρά ιδεολογήματα για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Είναι καθήκον της Αριστεράς να μην υποκύψει σε κανένα εθνικό ιδεολόγημα. Είναι άνευ όρων παράδοση στην αστική ιδεολογική ηγεμονία να ισχυριζόμαστε ότι η άρχουσα τάξη θέλει να ξεπουλήσει το ίδιο της το έθνος «στους ξένους». Η αλήθεια βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση: η άρχουσα τάξη ξέρει να υπερασπίζεται πολύ καλά τα συμφέροντά της, γι’ αυτό άλλωστε και είναι άρχουσα τάξη. Η «πατρίς» της ανήκει, και γι’ αυτό η Αριστερά δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το «έθνος»...
Καλή ανάγνωση, όλο το κείμενο είναι εδώ: Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνικός καπιταλισμός