Εικόνες από την διαδικασία του "χρίσματος" των υποψηφίων δημάρχων του ΣΥΡΙΖΑ...

Σήμερα, σε συνέχεια του δημοσιεύματός μας Τα διλήμματα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ για τους υποψήφιους Δημάρχους, παρουσιάζουμε ένα διαφωτιστικό video για το πως κάποιοι θα αρπάξουν το "χρίσμα" του υποψηφίου δημάρχου στις κομματικές τελετουργίες του ΣΥΡΙΖΑ και τις αντιδράσεις που προκαλούνται...

Πάλι κάνει λάθος ο Γ. Δελαστίκ για τις εξελίξεις στην Ουκρανία!

(ένα σύντομο σχόλιο στο κείμενο “Δεν θα παραμείνει ενιαία χώρα για πολύ η Ουκρανία.” του Γ. Δελαστίκ που δημοσιεύτηκε στο “Εθνος”)

Ο Γ. Δελαστίκ υποτιμά ένα σημαντικό παράγοντα: την άνοδο του φασισμού στην Ουκρανία, η οποία υποθάλφτηκε από τις πολιτικές της ΕΕ και των ΗΠΑ. Σήμερα το πάνω χέρι στο φιλοευρωπαϊκό μέτωπο στην Ουκρανία έχουν οι σημερινοί πολιτικοί απόγονοι των ναζιστών, εκείνων που όπως σωστά επισημαίνει ότι “πολέμησαν στο... πλευρό των Γερμανών ναζί εναντίον των συμπατριωτών τους και των Ρώσων!”. Ανακηρύξαν μάλιστα και ως εθνικό τους ήρωα, τον ναζιστή πρωτεργάτη αυτής της συνεργασίας. Αυτή η εξέλιξη έχει διασπάσει το φιλοευρωπαϊκό μέτωπο και έχει ανοίξει στο εσωτερικό του μέτωπο ενάντια στους «χρυσαυγίτες» της Ουκρανίας. Όλο και περισσότερο εμφανίζονται κοινές πολιτικές πρακτικές ανάμεσα στους «φιλορώσους» και στους «φιλοευρωπαίους» ενάντια στα ακραία ακροδεξιά στοιχεία.

Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή στα επιτελεία της ΕΕ και των ΗΠΑ. Και είναι σίγουρο ότι οι Γερμανοί δεν θα ήθελαν ένα ναζιστικό κράτος στο πλευρό τους, γιαυτό βρίσκονται σε απευθείας διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους στο πως θα χειριστούν το ζήτημα. Ο Γ. Δελαστικ λησμονεί ότι η «χρυσή αυγή» τέθηκε εκτός νόμου στη χώρα μας και με την πίεση των Γερμανών…

Για το θέμα της Ουκρανίας περισσότερα εδώ: Όταν οι αστικές τάξεις αγωνίζονται για την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία και οι λαοί αναζητούν την εξάρτηση: Το υπόδειγμα της Ουκρανίας

Ο ορίζοντας της αναρχίας: ριζοσπαστική πολιτική στον απόηχο του Μαρξ

(Ακρόπολις 12.6.1958)

Αναδημοσίευση από το "Στο ντιβάνι με το Λακάν"

Του Saul Newman(*)

Ο ξεχασμένος σύνδεσμος

Ο Newman υποστήριξε στο βιβλίο του «Από τον Μπακούνιν στον Λακάν» ότι ο μεταδομισμός έχει ενσωματώσει διάφορες θέσεις του αναρχισμού όπως για παράδειγμα ο Φουκώ, ο Ντεριντά, ο Ντελέζ και ο Γκουαταρί. Οι νομαδικές «πολεμικές μηχανές» εναντίον του κράτους των Ντελέζ και Γκουαταρί, το αν-αρχικό πρόγραμμα της αποδόμησης του Ντεριντά και η Φουκωική εστίαση στην μικροφυσική της εξουσίας δείχνουν μια τάση ανάδυσης νέων ριζοσπαστικών μορφών πολιτικής. Ο μεταδομισμός μπορεί να θεμελιωθεί στον αναρχισμό.

Ο Α. Μπαντιού στην Νομική (25/1/20014)

Μέρος (Ι)

Θεματικές ενότητες:

Για την τρόικα
Ο “άλλος κόσμος” σήμερα δεν υπάρχει...
Τα τείχη της παγκοσμιοποίησης
Το “υποκείμενο” των αποκλεισμένων
Η μετανάστευση ως θεμελιακό πολιτικό πρόβλημα
Η “επαναθεμελίωση” του κομμουνισμού
Το “όραμα” της δυτικής δημοκρατίας.
Ο “πόλεμος” ως επέκταση της “δημοκρατίας”
Ο “ζωντανός κόσμος” και ο “διεθνισμός”
Ανήκουμε στον “ίδιο κόσμο” με τους μετανάστες
Για την διαφορετικότητα των “ταυτοτήτων”
Η “ενσωμάτωση”
Οι πολιτικές της “αφομοίωσης” οδηγούν στον φασισμό και τον πόλεμο
Ο “κόσμος των ζωντανών” και οι διαφορετικές ταυτότητας
Τι είναι “ταυτότητα”;
“Ταυτότητα” και “διαφορά”

Α. Μπαντιού: Για τον ορθολογισμό του ναζισμού και την "χρυσή αυγή"

- Ενας τρόπος να απενοχοποιηθεί ο ναζισμός είναι η κατάταξη του στη σφαίρα της ψυχοπαθολογίας ή του ανορθολογικού. Ξεχνάμε όμως ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν το απόγειο του τεχνοκρατικού-γραφειοκρατικού ορθολογισμού.

Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι ο ναζισμός ήταν προϊόν ανορθολογισμού. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο ναζισμός είχε πολιτικό υπόβαθρο. Πολλοί το αρνούνται. Εγώ όμως θεωρώ ότι άσκησε εγκληματική πολιτική. Οι ναζί είχαν στόχους που θεωρούνται εγκληματικοί (καθαρότητα της φυλής, εξόντωση των Εβραίων κ.λπ.). Μπορεί όλοι αυτοί οι στόχοι να μας φαίνονται απαράδεκτοι, αλλά οι μέθοδοι επίτευξης τους ήταν σαφώς ορθολογικές. Τα θέματα που είχαν να λύσουν ήταν η μεταφορά των θυμάτων και ο τρόπος εξόντωσης τους και όλα αυτά οργανώθηκαν από πολύ σοβαρούς ανθρώπους. Δεν ήταν τρελοί. Ήταν σαφώς ορθολογιστές. Απλώς είχαν μια πεποίθηση που στα μάτια μας είναι εγκληματική.

- Στα καθ' ημάς πρέπει η Χρυσή Αυγή να τεθεί εκτός νόμου;

Θεωρώ ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική ομάδα που, ει δυνατόν, πρέπει να εξαφανιστεί. Αν δεν γίνει μέσω του νόμου, θα γίνει μέσα από τους πολιτικούς αγώνες. Μπορεί και τα δυο.

(από την συνέντευξη του Α. Μπαντιού στην "εφημερίδα των συντακτών")

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ: 

«Μαντρόσκυλα του καπιταλισμού οι περισσότεροι διανοούμενοι»

Ο Α. Μπαντιού απαντά σε ερωτήσεις για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και όχι μόνο...

Παρουσιάζουμε τις απαντήσεις του Α. Μπανιού σε μερικές ερωτήσεις που έχουν έντονο πολιτικό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην χώρα μας και τις πολιτικές της Αριστεράς από την εκδήλωση με θέμα «Η πολιτική και η κρίση» που έγινε στις 25/1 στη Νομική Σχολή με οργανωτές το περιοδικό αληthεια, την δημοτική κίνηση «ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ», την Αριστερή Ενότητα Νομικής και με τη στήριξη του Ινστιτούτου «ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ»

Μαζί τους πνίξαμε

Η ελληνική κυβέρνηση ήθελε νεκρούς στα σύνορα. 

Η ελληνική κοινωνία το ανέχτηκε.

Αναδημοσίευση από το "INFOWAR"

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Οργή και αποτροπιασμό προκαλεί, λένε, ο πνιγμός παιδιών στο Αιγαίο που έπεσαν στα χέρια του ελληνικού λιμενικού σώματος.

Ας αφήσουν όμως τα κροκοδείλια δάκρυα όσοι τώρα θρηνούν για τα πτώματα των παιδιών που ξεβράζει η θάλασσα.

Η κυβέρνηση είχε δείξει με κάθε ευκαιρία ότι θέλει θύματα στα σύνορα.

Δεν ήταν μόνο ο σύμβουλος του υπουργού Υγείας και στέλεχος της ΝΔ, Θάνος Πλεύρης, που έλεγε ότι «φύλαξη συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός αν δεν υπάρχουν νεκροί».

Συμβάν, πολιτικό υποκείμενο και κράτος στον Μπαντιού

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Του Δημήτρη Βεργέτη

Το «βελούδινο διαζύγιο» της πολιτικής από τη φιλοσοφία υπήρξε μια μάστιγα στην ιστορία του μαρξισμού, τροφοδοτούμενη από τον θρίαμβο του σταλινισμού και των ευπρεπισμένων μεταλλάξεών του. Ο Μπαντιού είναι ο στοχαστής που επανασυνέδεσε την πολιτική με τη φιλοσοφία, εισάγοντας στην πολιτική τη βαθμίδα του υποκειμένου, σε ρήξη με τον στρουκτουραλισμό και τις ιδεολογίες της συνείδησης. Η πρωτότυπη σύμπραξή τους μέσω του υποκειμένου επιτρέπει να χαρτογραφήσουμε ένα νέο, συμβαντικό χώρο επαναδιατύπωσης των πολιτικών χειραφέτησης. Το θρυλούμενο τέλος της πολιτικής, είτε ως κυνικό μοτίβο είτε ως μελαγχολία της απορρόφησης του πολιτικού στον διαχειριστικό πραγματισμό, αποδεικνύεται πλέον ατελέσφορος εξορκισμός στην αφύπνιση της ιστορίας και στην απρόβλεπτη ανάδυση της ρηξιγενούς τοπικής του συμβάντος, εκεί όπου η πραγματικότητα αδυνατεί να τιθασεύσει το πραγματικό των κοινωνικών συγκρούσεων.

Η Αττική, πεδίο κοινωνικού και οικολογικού μετασχηματισμού

Του Πάνου Τότσικα(*)

Στην Ελλάδα, πραγματοποιείται τις τελευταίες δεκαετίες ένας βαθύς κοινωνικός και οικολογικός μετασχηματισμός. Η διακηρυγμένη στρατηγική της δεκαετίας του ’80 για αποκέντρωση και περιφερειακή ανάπτυξη έχει εκ των πραγμάτων εγκαταληφθεί. Στην Αθήνα, τη πρωτεύουσα της χώρας, συγκεντρώνεται ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας και ο μεγαλύτερος όγκος των οικονομικών δραστηριοτήτων. Η αποβιομηχάνιση έχει οδηγήσει είτε στο κλείσιμο ενός σημαντικού αριθμού εργοστασίων στην περιφέρεια της χώρας είτε στη μεταφορά τους σε γειτονικές βαλκανικές χώρες. Ήδη το πραγματικό ποσοστό ανεργίας ξεπερνά το 30 % του θεωρητικά ενεργού πληθυσμού της χώρας και το 60% των νέων.

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν...

 Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Στα προ­εόρ­τια των ε­κλο­γών για την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση, α­νοί­γει πά­λι το ζή­τη­μα της δο­μι­κής λει­τουρ­γίας του ε­νιαίου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Η η­γε­σία του κόμ­μα­τος φαί­νε­ται ό­τι κλί­νει στην α­πό­φα­ση να «βά­ψει» με ροζ χρώ­μα ό­σο δυ­να­τόν με­γα­λύ­τε­ρο τμή­μα του χάρ­τη της ε­πι­κρά­τειας, ά­σχε­τα αν μέ­σα στο ροζ φι­γου­ρά­ρουν έ­ντο­να οι πρά­σι­νοι κόκ­κοι. Πρέ­πει λοι­πόν να α­να­ρω­τη­θού­με πού ο­φεί­λε­ται αυ­τή η ε­κλο­γι­κή τα­κτι­κή και ποιες πο­λι­τι­κές ε­ξυ­πη­ρε­τεί. Επαρ­κείς α­πα­ντή­σεις μπο­ρούν να δο­θούν μέ­σα α­πό μια πο­λι­τι­κή α­νά­γνω­ση των φυ­σιο­γνω­μι­κών χα­ρα­κτη­ρι­στι­κών του νέ­ου και συγ­χρό­νως τό­σο πα­λιού ε­νιαίου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Θα στηρίξει η Κουμουνδρούρου για πρόεδρο του ΤΕΕ τον Χρήστο Σπίρτζη;

“Το πρότυπο του ΤΕΕ με την Χρήστο Σπρίτζη, που θριάμβευσε, εφαρμόζεται και στον ΔΣΑ, με υποψήφιο τον Βασίλη Αλεξανδρή. Θα έχουμε υποψηφίους στο συνδυασμό του. Το καλό παράδειγμα της εκλογής της Λ.Καραβία στο ΤΕΕ πρέπει να επαναληφθεί.”

( Ανδρέας Λοβέρδος, το Σάββατο 18-1-2014 )  

Πρόσφατα πέρασε στην βουλή με εισήγηση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη μια τροποποίηση για το ρόλο του ΤΕΕ προς το χειρότερο. Αποκαλυπτική ήταν η ομιλία της Θεανώ Φωτίου στην Βουλή για τον χαρακτήρα αυτών των ρυθμίσεων (Η ομιλία της Θεανώ Φωτίου στη Βουλή για το Ν/Σ του ΤΕΕ ) Όμως, η στιγμή που έγινε αυτή η ρύθμιση είχε και έναν άλλο λόγο, την “προικοδότηση” από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στον προσωπικό του φίλο Χ. Σπίρτζη για να κρατήσει την προεδρία του ΤΕΕ. Όπως γράφει το “ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ”:

Έντονες ήταν το Σαββατοκύριακο η παρασκηνιακές συσκέψεις για την ισχυροποίηση της υποψηφιότητας του όψιμου αντιμνημονιακού κ. Χρήστου Σπρίτζη (Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑΣΟΚ) για τη θέση του προέδρου του ΤΕΕ.

Λόγοι διαφωνίας…

 
(ένα σχόλιο στο κείμενο του Α. Μπαλτά "Λόγοι διαφωνίας")

Η «διαφωνία» και ο «διάλογος» είναι πολιτικές πρακτικές που αποτυπώνουν μορφές επικοινωνίας ανάμεσα στα υποκείμενα που συμμετέχουν σε αυτές. Υπερκαθορίζονται όμως από τον γενικότερο χαρακτήρα των σχέσεων (ενότητας και αντιθέσεων) που υφίστανται ανάμεσα σε αυτά τα υποκείμενα. Δεν έχουν τον αφηρημένο  και αυθύπαρκτο χαρακτήρα, τον οποίο τους αποδίδει «αξιωματικά» ο Α. Μπαλτάς . Γιαυτό, το «λειτουργικό νόημα» το οποίο προσπαθεί να προσδιορίσει στο κείμενό του στην έννοια της «διαφωνίας», δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο εκτός από «κώδικας ηθικής» που επιχειρεί να διακρίνει την «γνήσια» διαφωνία από την «πλαστή».

Στην πραγματικότητα όμως η προβολή και η έκφραση της διαφωνίας καθώς και ο σχετικός διάλογος  δεν μπορούν να υποταχθούν στον «κώδικα ηθικής» του Α. Μπαλτά γιατί οι κυρίαρχες πολιτικές πρακτικές διαχείρισης των «διαφωνιών» δεν αποβλέπουν στην γόνιμη «επίλυσή» τους, αλλά αντίθετα στο ακόμα μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα και στην προβολή της «διαφορετικότητάς» τους. Αυτό συμβαίνει γιατί ο «διάλογος» απευθύνεται ως μορφή επικοινωνίας προς τρίτους: Ο «αποδέκτης» του διαλόγου είναι το «κοινό» , αυτό  προσπαθεί να προσεταιριστεί μέσα απ’  τον «διάλογο», η μια άποψη ενάντια  στην άλλη.

Στο άρθρο 99 η “Τυποεκδοτική”

Με απόφαση του Πρωτοδικείου που εκδόθηκε πριν λίγες μέρες υπήχθη τελικά η “Τυποεκδοτική” στο άρθρο 99.

 Για αυτό το θέμα δύο παλαιότερα κείμενά μας:

Το άρθρο 99 και τι έλεγε γιαυτό το ΚΚΕ....

Το ΚΚΕ πτωχεύει με το άρθρο 99!...

 

Tα λυκόπουλα της κρατικής Εκκλησίας

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Του Περικλή Κοροβέση

Οταν μια θρησκεία γίνεται κρατική ιδεολογία χάνει τον μυστηριακό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα και γίνεται θεσμός και όργανο του κράτους. Οπως η Αστυνομία, ο Στρατός κ.λπ. Γι’ αυτό και βλέπουμε τους υψηλά ιστάμενους στην ιεραρχία κληρικούς να μην έχουν κανένα πρόβλημα να φωτογραφηθούν καμαρωτά στα πλούσια άμφιά τους με τους πιο αιμοσταγείς δικτάτορες. Η κρατική Εκκλησία είναι πάντοτε στο πλευρό του δημίου -υπάλληλος του κράτους είναι και αυτός- και ποτέ στο πλευρό του θύματoς, που είναι μια κάπoια παραλλαγή του Σατανά και ως εκ τούτου η τιμωρία του είναι δίκαιη. Από την άλλη πλευρά, έχουμε τη θεολογία της Απελευθέρωσης ή του Κοινωνικού Χριστιανισμού, που υπηρετεί τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του. Η θεολογία της Απελευθέρωσης μάς είναι κυρίως γνωστή από τη Λατινική Αμερική. Αντίστοιχα χριστιανικά κινήματα με κοινωνικό χαρακτήρα συναντούμε σε όλο τον χριστιανικό κόσμο άσχετα από Ομολογία. Το αντίστοιχο κίνημα που προσπάθησε να δημιουργήσει ο αείμνηστος Ψαρουδάκης στην Ελλάδα, αν και ακόμα ζωντανό, δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί όπως θα του άξιζε. Παράλληλα, έχουμε μέσα στον ίδιο τον κλήρο, αλλά και σε θεολόγους, μια βαθιά αναζήτηση για το νόημα του χριστιανισμού, που δεν έχει καμία σχέση με το κρατικό μόρφωμά του. Κυρίως εκφράζονται από το θαυμάσιο περιοδικό «Σύναξη», που δεν φαίνεται να έχει μεγάλη κυκλοφορία, σε μια χώρα όπου το 97% είναι ορθόδοξοι, αλλά προτιμούν τα τούρκικα σίριαλ.

Ντροπή κ. Κουρουμπλή;

Αναδημοσίευση από το "ΒΗΜΑ"

Του Δ. Σουλιώτη*

Στις 10 Γενάρη ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουρουπλής, επισκέφτηκε τον Δήμο Βύρωνα και έπλεξε το εγκώμιο της δημοτικής αρχής της Ν.Δ, του Δημάρχου κ. Ν. Χαρδαλιά καθώς και του νέου υποψήφιου της Ν.Δ στον Βάυρωνα κ. Χρ. Γώγου, για το δήθεν έργο κοινωνικής πολιτικής, το οποίο επιτελείται στο Δήμο Βύρωνα!...Παρούσα και στην διάσημη πλέον φωτογραφία ντροπή Κουρουπλή – Χαρδαλιά – Γώγου – Μπαστέα και η κ. Ελένη Βασιλοπούλου, δημοτική σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ. Η δήλωση του βουλευτή «ότι υπάρχει προτεραιότητα στα κοινωνικά ζητήματα στο Δήμο Βύρωνα», δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Συνιστά ένα πελώριο ψεύδος το οποίο συμβάλλει στην παραπλάνηση του λαού και γελοιοποιεί την πολιτική σοβαρότητα, η οποία, υποτίθεται, ότι πρέπει να διακρίνει ένα βουλευτή. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Δήμου η επίσκεψη του βουλευτή έγινε μετά από πρόσκληση του κ. Χαρδαλιά!

Ο Παστίτσιος και τα τέρατα

 

Αναδημοσίευση από την "Αυγή"

Του Ανανδρανιστάκη Γιώργου

Τι είναι η εξύβριση θρησκεύματος κατ' εξακολούθηση; Είναι να παραφράζεις το όνομα ενός εκλιπόντος μοναχού, που δεν είναι καν άγιος, να γράφεις κείμενα σατιρικά υποδυόμενος τον μοναχό με το παραφρασμένο όνομα, να αναρτάς φωτογραφίες με ρασοφόρο, που στη θέση του προσώπου έχει ένα κομμάτι παστίτσιο. Αν διαπράξεις όλα αυτά τα φοβερά, τρως δέκα μήνες φυλακή από το Α' Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, όσο έφαγε δηλαδή ο Φίλιππος Λοΐζος, γνωστός στον πανελλήνιο ως Γέροντας Παστίτσιος.

Το "Κόντρα στο Ρεύμα" πόλος συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων στη Νίκαια-Ρέντη

Αναδημοσίευση από "Η ΚΟΚΚΙΝΙΑ ΜΑΣ"
Με την εκδήλωση για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, συνεχίζει τη δράση της η Κίνηση Πολιτών "Κόντρα στο Ρεύμα" Νίκαιας-Ρέντη, την Τετάρτη 22 Γενάρη στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου στη Νίκαια. Όπως είναι ήδη γνωστό, σε πρόσφατη κοινή συνεδρίαση τους οι οργανώσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ στη Νίκαια και Ρέντη, ομόφωνα έχουν αποφασίσει, για στήριξη της δημοτικής κίνησης που θα διεκδικήσει τον Δήμο Νίκαιας-Ρέντη, στις δημοτικές εκλογές, την Κίνηση Πολιτών "Κόντρα στο Ρεύμα", με επικεφαλής της τον Κώστα Παπαδόπουλο.

Λιτότητα, τράπεζες, διαπλοκή

Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα λογοδοτήσουν για το εγληματικό ξεπούλημα ΑΔΜΗΕ

Αναδημοσίευση από το "left.gr"

"ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στοχεύουν μέσα από διαδικασίες εξπρές που ακυρώνουν κάθε έννοια κοινοβουλευτικού και κοινωνικού ελέγχου να ξεπουλήσουν μέσα σε λίγες μέρες μια από τις βασικότερες δημόσιες υποδομές που στήθηκε μετά από θυσίες δεκαετιών του ελληνικού λαού", τονίζει σε ανακοίνωσή του το τμήμα ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ολόκληρη η ανακοίνωση

Η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή και  συζητείται αυτή τη βδομάδα το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ. Στόχος τους είναι η σχετική συζήτηση να ολοκληρωθεί μέσα σε 3 μόνο συνεδριάσεις της αρμόδιας επιτροπής παραγωγής και εμπορίου και αμέσως μετά το νομοσχέδιο να ψηφιστεί από την ολομέλεια της Βουλής. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στοχεύουν μέσα από διαδικασίες εξπρές που ακυρώνουν κάθε έννοια κοινοβουλευτικού και κοινωνικού ελέγχου να ξεπουλήσουν μέσα σε λίγες μέρες μια από τις βασικότερες δημόσιες υποδομές που στήθηκε μετά από θυσίες δεκαετιών του ελληνικού λαού!

Να κάνουμε πράξη το “’όλοι για έναν, ένας για όλους”

Στις 8 του Γενάρη η Κυβέρνηση με συνέλαβε γιατί παρανόμησα. Με κατηγορεί ότι παρανόμησα γιατί θέλησα να διαδηλώσω την αντίθεση μου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους μηχανισμούς της και την πολιτική της. Κάτι που για τον Πρωθυπουργό μας αποτελεί ενέργεια στα όρια της τρομοκρατίας. Με συνέλαβε γιατί θέλησα να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου στον Τύπο για την απόφαση της να καταπατήσει το Σύνταγμα και να μου αφαιρέσει τη δυνατότητα να συνέρχομαι και να διαδηλώνω ειρηνικά την αντίθεση μου στην πολιτική της. Με συνέλαβε πριν καν προλάβω να παρανομήσω. Προέβλεψε ότι θα παρανομήσω. Αν και πήρε όλα τα μέτρα να μη μπορέσω να παρανομήσω. Κινητοποίησε όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό της και απέκλεισε τη δυνατότητα να πλησιάσει κανείς στον τόπο της παρανομίας. Εμένα με συνέλαβε προληπτικά. Για να μη παρανομήσω. Γιατί δεν σκέφτηκε να βγάλει κι απαγορευτικό για τις συνεντεύξεις Τύπου.

Μαύρα πρόβατα και αιμοβόροι λύκοι

(Καυταντζόγλειο, αγώνας κυπέλλου Ηρακλή με τον ΠΑΟΚ)

Ανακοίνωση του ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Με αφορμή την εξατομικευμένη στάση του Χριστόδουλου Ξηρού, μια στάση που ανεξάρτητα από τους αξιολογικούς συνειρμούς του εγείρει, επιφέρει σοβαρές συνέπειες στους συγκρατούμενους του που διεκδικούν άδειες εξόδου, έχει εξαπολυθεί μια λυσσαλέα επίθεση απέναντι στα στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων: εξαγγέλλεται η δημιουργία φυλακών «υψίστης ασφαλείας» (δεν τους φτάνουν τα ήδη υπάρχοντα κολαστήρια…) και η κατάργηση των αδειών εξόδου στους κρατούμενους για «τρομοκρατία» και «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση» (δηλαδή, στην πλειοψηφία των φυλακισμένων, βαρυποινιτών της χώρας) ενώ ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης εγκαλεί τους αρμόδιους εισαγγελείς ότι κάνουν κατάχρηση στη χορήγηση αδειών εξόδου (όταν είναι γνωστό ότι απλώς εφαρμόζουν το νόμο συσταλτικά, με αποτέλεσμα κρατούμενοι, ενώ δικαιούνται άδεια, να μην την έχουν πάρει για πάνω από μία δεκαετία).

Η 5η φάλαγγα...

- Δεν μασάμε κ. Χατζηνικολάου!

- Έχουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις αρχές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας από την κομματοκρατία που υποστηρίζετε. Δεν θεωρούμε ότι εγείρεται κανένα ηθικό ή πολιτικό πρόβλημα αν ο κάθε Τσατσόπουλος που αποχωρεί από τον ΣΥΡΙΖΑ παίρνει μαζί του και την βουλευτική του έδρα. Οι κάθε λογής Τσατσόπουλοι επιλέγονται στις λίστες των κομμάτων με κύριο κριτήριο τις ψήφους που θα φέρουν. Οι ψήφοι τους δεν είναι μόνον ψήφοι προς το κόμμα αλλά και προς το πρόσωπό τους. Αν έχουμε κάποιο πρόβλημα, αυτό δεν αφορά τον Τσατσόπουλο, αλλά αυτούς που καταρτίζουν τις λίστες των υποψηφίων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και με τι κριτήρια το κάνουν.

- Όμως, ο πραγματικός αποδέκτης του σχολίου σας δεν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι φίλοι του και οι ψηφοφόροι του. Είναι οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ζήτημα είναι μια καυτή πατάτα στα χέρια των επιτελείων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτών τα σχέδια εξυπηρετείτε με το σχόλιό σας. Αυτά που ντρέπονται να πουν εκείνοι, τα λέτε εσείς!

Μερικές σκοτεινές πλευρές της σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με την αστική τάξη

Γιάννης Σταθάς:
ο «δυνατός κρίκος»

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει πιθανότητες να κυβερνήσει δεν μπορεί να έχει την στάση της ...ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στην αστική τάξη και να αρκείται στην αναζήτηση “ανιδιοτελών αστών, «προδοτών της τάξης τους»” για να συμμαχήσει μαζί τους.

Είναι σαφές σε όποιον διαθέτει στοιχειώδη πολιτική σκέψη ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχτεί ως κυβερνών κόμμα μέσα από μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε μια συγκυρία που το μαζικό κίνημα δεν βάζει την δική του σφραγίδα στις πολιτικές εξελίξεις, για να παραμείνει κυβερνών κόμμα θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει την συναίνεση μερίδων της αστικής τάξης.

Όμως, παρόλο τον προφανή χαρακτήρα που έχει αυτή η διαπίστωση, οι απαντήσεις στα ερωτήματα που αυτή εγείρει απουσιάζουν από το «πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το θέμα είναι ανύπαρκτο στην ατζέντα της “διαβούλευσης” αλλά και των αντιπαραθέσεων που αναδεικνύονται στο εσωτερικό του. Ενώ διεξάγεται έντονος διάλογος για το “φετίχ” του νομίσματος, το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί “ταμπού”: Ακόμα και η διατύπωση του ως ερωτήματος που χρίζει απάντησης, αντιμετωπίζεται ως προδοσία των στρατηγικών επιλογών του κόμματος ή στην καλύτερη περίπτωση δεξιά απόκλιση που της αξίζει μόνον η περιφρόνηση...

Όμως δεν απουσιάζει ως ενεργός πολιτική πρακτική. Και βέβαια, δεν εντάσσεται στην “καταστατική” κομματική λειτουργία των οργανώσεων και των οργάνων του κόμματος. Αποτελεί μια εξωθεσμική και αδιαφανή παράλληλη λειτουργία, με την οποία εμπλέκεται ο σκληρός πυρήνας μηχανισμών του. Κάποιοι, μακριά από τα δρώμενα στις συνελεύσεις των ΟΜ και στις συνεδριάσεις των οργάνων, “με την γραβατούλα στο λαιμό και το τσαντάκι στο χέρι”, οικοδομούν δίαυλους επικοινωνίας - άλλοτε φανερούς και άλλοτε κρυφούς - με πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης αλλά και με την “ ιδία αυτοπροσώπως” (με τραπεζίτες, με βιομήχανους, με εφοπλιστές, με επιχειρηματίες κλπ). Και αυτές οι επαφές δεν έχουν μόνον τον χαρακτήρα διερευνητικών συζητήσεων. Γίνονται και διαπραγματεύσεις, οι οποίες καταλήγουν κάποιες φορές και σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και συμφωνίες. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, αυτές οι δεσμεύσεις πέφτουν με “αλεξίπτωτο” για να “εμπλουτιστεί η γραμμή του κόμματος”.

Το όνειρο όλων των κρατουμένων...

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

της Α.Ψ.

Ο κάθε κρατούμενος ονειρεύεται να αποδράσει και μάλιστα, ακριβώς για τον λόγο αυτό, αν το πράξει, τιμωρείται με ποινή πλημμελήματος. Για την πανικόβλητη κρατική μηχανή το να γίνει από κάποιον κρατούμενο κατάχρηση στο δικαίωμα της άδειάς του έχει αναχθεί σήμερα σε μείζον πολιτικό θέμα.

Το 1ο ανέκδοτο της χρονιάς από τη ΝΔ

Η Νέα Δημοκρατία καταγγέλλει ότι την ημέρα της έναρξης της ελληνικής προεδρίας στην Ευρώπη, «το επίσημο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, η εφημερίδα Αυγή, επιλέγει να προβάλλει τους συμμάχους του κ. Τσίπρα στην Ευρώπη. Χωρίς ντροπή, παρουσιάζει ανάμεσα στους υποστηρικτές Τσίπρα, τον Αντόνιο Νέγκρι, που καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση από την Ιταλική Δικαιοσύνη (που μετατράπηκαν σε 13) για υποκίνηση και συμμετοχή σε ένοπλη βία. Υποθέτουμε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι περήφανοι που εξασφάλισαν την υποστήριξη ενός ακόμα ακραίου, περιθωριακού προσώπου».
περισσότερα εδώ: Επίθεση της ΝΔ στην «Αυγή» και τον ΣΥΡΙΖΑ

Και για περισσότερο γέλιο, μια ματιά και στο δημοσίευμα του "έθνους":

ΝΔ: Ο Τσίπρας να καθαρίσει «τη συνιστώσα της τρομοκρατίας»

Αγαπητέ Γιώργο Κιμούλη και αγαπητέ Λάκη Λαζόπουλε ...

Σχετικά με τις διαδόσεις για πιθανές υποψηφιότητες στον Δήμο της Αθήνας

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"

της Έλενα Πατρικίου

Είναι πολλοί μήνες τώρα που τα ονόματα σας «σέρνονται» υπό μορφήν διαδόσεων, σε έντυπα παραδοσιακού ή ηλεκτρονικού Τύπου, σε ψιθυριστές διά ζώσης εκμυστηρεύσεις, ακόμα και σε λιγότερο ή περισσότερο κρυφές δημοσκοπήσεις, ως επιλογές του ηγετικού ΣΥΡΙΖΑ (ή κάποιων ηγετικών ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ) για την επίσημη αριστερή ριζοσπαστική υποψηφιότητα στον Δήμο Αθηναίων.

Προφανώς οποιαδήποτε ανοιχτή αναφορά στο ενδεχόμενο η ενδεχόμενη υποψηφιότητα σας να αποτελεί, ενδεχομένως, σοβαρή σκέψη, απορρίπτεται μετά αγανακτήσεως. Κι όμως, το απώτερο αλλά και το πρόσφατο παρελθόν της συνολικής Αριστεράς στην επιλογή υποψηφίων, καθιστά εντελώς πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το οποίο για ένα μεγάλο μέρος των επισήμων και ημιεπισήμων της Αριστεράς, δυστυχώς, θα είναι και ευπρόσδεκτο: γιατί η Αριστερά θα έχει από αυτό να κερδίσει (κατ' αυτούς) την δική σας αίγλη μεταφρασμένη σε ψήφους θαυμαστών, αποποιούμενο ταυτοχρόνως το ενδεχόμενο μίας αρνητικής έκθεσης των πολιτικών της στελεχών.

Αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στην Β.Α. Χαλκιδική για τις δημοτικές εκλογές...

Στιγμιότυπα από την εκδήλωση της Κυριακής 22-12-2013 στην Ιερισσό, πρωτεύουσα του Δήμου Αριστοτέλη, όπου ανακοινώθηκαν έξι υποψηφιότητες για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Μαΐου του 2014:

Αναλυτική παρουσίαση στο 
"Χρυσές αυτ-απάτες" 

και εδώ:  

Την Δημοκρατία και στις δημοτικές εκλογές επιλέγουν οι Γαλάτες

οι "φίλοι" του Ν. Μπογιόπουλου...

 
Μια φωτογραφία με τους "φίλους" του Ν. Μπογιόπουλου που μας έστειλε συνεργάτης μας, την στιγμή που διάβαζαν το κείμενο του «ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ-ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΟΥΤΕ ΔΡΑΧΜΟ-ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ», το οποίο είναι μια αναθεωρημένη έκδοση του «Ευρώ ή δραχμή;»

Για τον "άλλο δρόμο" στη Λέσβο και την "ανοικτή πόλη" στην Αθήνα...

Άλλη είναι η τέχνη
του Πολιτικού,
και άλλη του ...
Ταχυδακτυλουργού!

Για τον "άλλο δρόμο" στην Λέσβο είχαμε αναφερθεί σε προηγούμενο δημοσίευμά μας (Αριστερή συμμαχία χωρίς επίσημα χρίσματα στη Λέσβο). Το παράδοξο με τον "άλλο δρόμο" είναι ότι ενώ δεν αποτελεί το "υπόδειγμα" αλλά την "εξαίρεση" - τόσο ως προς τον τρόπο που συγκροτήθηκε, όσο και στον τρόπο που λειτουργεί - από τα δημοτικά σχήμα που θα λάβουν το "χρίσμα" της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι θα λάβει το "χρίσμα" χωρίς αντιστάσεις. Και αυτό θα συμβεί γιατί απλά δεν υπάρχει κάποια άλλη εναλλακτική πρόταση που στοιχειωδώς να μπορεί να σταθεί απέναντί του. Σήμερα παρουσιάζουμε ένα μικρό απόσπασμα από την συνέντευξη του Στράτου Γεωργούλα στην ΑΥΓΗ με τον χαρακτηριστικό τίτλο: "Υπάρχει εναλλακτική στην Αυτοδιοίκηση με άμεση δημοκρατία":

Η επιλογή του ονόματος της δημοτικής μας κίνησης δείχνει και την πολιτική κατεύθυνση που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Οι εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σαφέστατα μια πολιτική μάχη. Το "άλλος" υποδηλώνει μια αντίθεση σ' αυτό που προβάλλεται από νεοφιλελεύθερους θεωρητικούς, αλλά και εν τέλει πολιτικούς εφαρμοστές αυτής της ιδεολογίας ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Εμείς θέλουμε να δείξουμε ότι υπάρχει εναλλακτική, υπάρχει άλλος δρόμος, ο οποίος θα είναι μακριά από αυτές τις μνημονιακές πολιτικές, τις καπιταλιστικές πρακτικές. Πρακτικές οι οποίες έχουν οδηγήσει σε φτώχεια που έχει να ζήσει ο τόπος μας εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο άλλος δρόμος δεν μπορεί παρά να είναι ένας δρόμος που προέρχεται από τα κάτω. Και αυτό είναι το "κλειδί" για την παράταξή μας, η άμεση δημοκρατία.

Oι αυτοδιοικητικές εκλογές κρίσιμος κρίκος για μια νέα Βάρκιζα;

( μια σύντομη απάντηση στο κείμενο "Αποχαιρετώντας τη Βάρκιζα" του Χ. Γεωργούλα)

Η πολιτική αρχίζει όχι όταν σκοπεύουμε να εκπροσωπήσουμε τα θύματα, σχέδιο στο επίπεδο του οποίου η παλαιά μαρξιστική θεωρία παραμένει δέσμια ενός σχήματος έκφρασης, αλλά όταν είμαστε πιστοί στα συμβάντα μέσα απ' τα οποία τα θύματα παίρνουν θέση.

(Alain Badiou – Η πολιτική και η λογική του συμβάντος)

Την συμφωνία της Βάρκιζας δεν την υπέγραψαν ούτε οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, ούτε οι αγωνιστές του ΕΑΜ, ούτε ο ελληνικός λαός. Αυτοί δεν είχαν ούτε καν την ευκαιρία να εκφράσουν ελεύθερα την γνώμη τους γι' αυτή την συμφωνία. Την απόφαση την έλαβε η ηγεσία του "κόμματος της εργατικής τάξης" του ΚΚΕ. Και  δεν ήταν η απουσία ενός "ενιαίου στρατηγικού σχεδίου" ο λόγος που την  οδήγησε  να δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη στους πολιτικούς της αντιπάλους απ΄ ότι στην λαϊκή πρωτοβουλία και  να μην προχωρήσει στην κοινωνική αλλαγή. 

Σήμερα η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική. Οι αναλογίες που έχουν κάποια πολιτική σημασία αφορούν κυρίως στην ανικανότητα της πολιτικής εκπροσώπησης από τους κομματικούς μηχανισμούς της Αριστεράς, της εντεινόμενης κοινωνικής και ταξικής πόλωσης σε στιγμές  κρίσιμες  για την έκβαση της ταξικής πάλης. Ο Χ. Γεωργούλας ισχυρίζεται ότι σήμερα "αντιπαρατίθενται δύο αλληλοαποκλειόμενα πολιτικά σχέδια και η αντιπαράθεσή τους αυτή έχει αντίκτυπο και εκτός συνόρων". Αυτό όμως δεν αποτελεί παρά δευτερεύον φαινόμενο της πολιτικής κατάστασης. Η κοινωνική και η ταξική πόλωση δεν ταυτοποιείται με όρους ταξικής πάλης με βάση τα πολιτικά στρατηγικά σχέδια που αναζητεί ο Χ. Γεωργούλας. 

Παραδόθηκαν άνευ όρων!

Από την "ΑΥΓΗ"

Την άρνηση των ελληνικών κυβερνήσεων να διαπραγματευτούν με τους πιστωτές πριν σύρουν την Ελλάδα στην τρόικα, παρ' ότι η χώρα διέθετε ισχυρά ατού, αποκάλυψε η Μέρκελ. Απευθυνόμενη στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής ανέφερε: "Όταν συζητούσαμε εάν έπρεπε η Ελλάδα να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, εγώ πίστευα πως η έξοδός της θα έφερνε αργά ή γρήγορα και την έξοδο όλων μας".

Η γαλλική εφημερίδα Le Monde, που καταγράφει όλες τις παρεμβάσεις στη σύνοδο κορυφής, εμφανίζει ωσεί απόντα τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η Μέρκελ επιχειρηματολόγησε για να επιβάλει τις "μεταρρυθμίσεις" της, που διχάζουν την Ευρώπη, καθώς αντιδρούν ακόμη και παραδοσιακοί σύμμαχοι του Βερολίνου στον Βορρά.

Ο Γερμανός πρώην καγκελάριος σοσιαλδημοκράτης, Χέλμουτ Σμιτ σε συνέντευξή του τόνισε: "Απαιτείται διάσκεψη για το χρέος, όπως το 1953 για τη Γερμανία".

Αναμνήσεις και παρακαταθήκες από το 1013...

Παραθέτουμε κάποια κείμενά μας από τον προηγούμενο χρόνο, για ζητήματα που θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και εφέτος:

1. Η "πολιτική" της Αριστεράς απέναντι στα μικρομεσαία στρώματα

2. Υπάρχουν μερίδες του κεφαλαίου που έχουν συμφέρον στην έξοδο από το Ευρώ;

3. Ποιό είναι το κοινωνικό υποκείμενο που θα ανατρέψει τις μνημονιακές κυβερνήσεις;

4. Είναι νίκη του λαϊκού κινήματος οι συλλήψεις των χρυσαυγιτών;

5. Ποιά είναι τα όρια ανάμεσα στην "πολιτικοποίηση" και την "κομματικοποίηση" των δημοτικών εκλογών;

6. Η “προδομένη” επανάσταση των ...καθηγητών!

7. Για τις τσόντες στο όνομα και στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ...

8. Ούτε με το “κράτος του Αρχηγού”, ούτε με το “παρακράτος των συνιστωσών”...

9. Τι είναι τέλος πάντων αυτή η “ΑΝΑΣΑ”;

10. Για την "κυβερνητικότητα" της Αριστεράς...