Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν...

 Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Στα προ­εόρ­τια των ε­κλο­γών για την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση, α­νοί­γει πά­λι το ζή­τη­μα της δο­μι­κής λει­τουρ­γίας του ε­νιαίου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Η η­γε­σία του κόμ­μα­τος φαί­νε­ται ό­τι κλί­νει στην α­πό­φα­ση να «βά­ψει» με ροζ χρώ­μα ό­σο δυ­να­τόν με­γα­λύ­τε­ρο τμή­μα του χάρ­τη της ε­πι­κρά­τειας, ά­σχε­τα αν μέ­σα στο ροζ φι­γου­ρά­ρουν έ­ντο­να οι πρά­σι­νοι κόκ­κοι. Πρέ­πει λοι­πόν να α­να­ρω­τη­θού­με πού ο­φεί­λε­ται αυ­τή η ε­κλο­γι­κή τα­κτι­κή και ποιες πο­λι­τι­κές ε­ξυ­πη­ρε­τεί. Επαρ­κείς α­πα­ντή­σεις μπο­ρούν να δο­θούν μέ­σα α­πό μια πο­λι­τι­κή α­νά­γνω­ση των φυ­σιο­γνω­μι­κών χα­ρα­κτη­ρι­στι­κών του νέ­ου και συγ­χρό­νως τό­σο πα­λιού ε­νιαίου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Με­τά το 1ο συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το κομ­μα­τι­κό μο­ντέ­λο που δη­μιουρ­γή­θη­κε α­πο­τε­λεί μια με­τα­φο­ρά των δο­μών, των συ­σχε­τι­σμών, της η­γε­τι­κής ο­μά­δας και κυ­ρίως των πα­θο­γε­νειών του Συ­να­σπι­σμού ε­ντός του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ο δια­κρι­τός ρό­λος των πα­λιών συ­νι­στω­σών ε­ξα­νε­μί­στη­κε με την εν­σω­μά­τω­σή τους στις υ­πάρ­χου­σες τά­σεις του Συ­να­σπι­σμού, οι ο­ποίες άλ­λα­ξαν ο­νό­μα­τα και βα­φτί­στη­καν τά­σεις-ρεύ­μα­τα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Η η­γε­τι­κή τά­ση του Συ­να­σπι­σμού έ­γι­νε πλέ­ον πα­ντο­δύ­να­μη α­φο­μοιώ­νο­ντας μι­κρές τά­σεις, ό­πως η Πλατ­φόρ­μα 2010 και το Κοκ­κι­νο­πρά­σι­νο Δί­κτυο, ε­ξα­σφα­λί­ζο­ντας τη σύ­μπλευ­ση της Σο­σια­λι­στι­κής Τά­σης και την α­σφα­λή στή­ρι­ξη, με ε­πί­χρι­σμα α­νέ­ξο­δης κρι­τι­κής, της Α­ΝΑ­ΣΑ (Α­ΚΟ­Α, Ρό­ζα, Ανέ­ντα­χτοι).

Ο ρό­λος και η τα­κτι­κή του πρώην γραμ­μα­τέα του Συ­να­σπι­σμού και νυν του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Δη­μή­τρη Βί­τσα μας θυ­μί­ζουν τους στί­χους του Μα­νό­λη Ρα­σού­λη: «Όλα τρι­γύ­ρω αλ­λά­ζου­νε κι ό­λα τα ί­δια μέ­νουν». Ας δού­με δύο πα­ρα­δείγ­μα­τα:

-  Πρώ­το, η τα­κτι­κή πα­λαιο­κομ­μα­τι­κής πα­ρέμ­βα­σης στις ε­κλο­γές του Τε­χνι­κού Επι­με­λη­τη­ρίου (ΤΕΕ), ό­που δη­μιουρ­γή­θη­κε ξαφ­νι­κά η νέα πα­ρά­τα­ξη-κα­πέ­λο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ «Ρι­ζο­σπα­στι­κή Πρω­το­βου­λία Μη­χα­νι­κών», η ο­ποία στά­θη­κε α­πέ­να­ντι στην πα­λιά, ε­νω­τι­κή «Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών». Δυ­στυ­χώς, σ’ αυ­τό το ε­ξό­φθαλ­μο πα­ρά­δειγ­μα κομ­μα­τι­κής χει­ρα­γώ­γη­σης του κλα­δι­κού συν­δι­κα­λι­σμού των μη­χα­νι­κών, η «Επο­χή» α­πέ­φυ­γε να πά­ρει θέ­ση κρα­τώ­ντας ί­σες α­πο­στά­σεις α­πό τις δύο πα­ρα­τά­ξεις.

-  Δεύ­τε­ρο, που ά­πτε­ται των ε­κλο­γών για την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση, η πρό­σκλη­ση σε κομ­μα­τι­κή συ­νε­στία­ση, στο τρα­πέ­ζι του γραμ­μα­τέα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, του μέ­λους του ΠΑ­ΣΟΚ και δη­μάρ­χου Θέρ­μης Θ. Πα­πα­δό­που­λου. Η δια­φαι­νό­με­νη πρε­μού­ρα να κα­τα­γρα­φούν δή­μοι στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι σα­φείς προ­θέ­σεις των το­πι­κών στε­λε­χών που ε­κλέ­χθη­καν με τον εν λό­γω πρά­σι­νο δή­μαρ­χο, έ­χο­ντας μά­λι­στα α­πέ­να­ντί τους την πα­ρά­τα­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ «Ανα­το­λι­κός Άνε­μος», θα παί­ξουν κα­θο­ρι­στι­κό ρό­λο στις τε­λι­κές α­πο­φά­σεις. Ο στε­νός συ­νερ­γά­της του δη­μάρ­χου Θέρ­μης, α­ντι­δή­μαρ­χος και το­πι­κό στέ­λε­χος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, Σω­κρά­της Φάμ­με­λος, ή­ταν υ­πο­ψή­φιος στη «Ρι­ζο­σπα­στι­κή Πρω­το­βου­λία Μη­χα­νι­κών», την πα­ρά­τα­ξη του κομ­μα­τι­κού μη­χα­νι­σμού για τις ε­κλο­γές του ΤΕΕ. Επί­σης, φαί­νε­ται να δια­τη­ρεί στε­νές σχέ­σεις με τον γραμ­μα­τέα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κι α­πο­τε­λεί τη γέ­φυ­ρα με τον νυν δή­μαρ­χο Θέρ­μης. Αν συν­δυά­σου­με τα δύο πα­ρα­πά­νω θέ­μα­τα, λέ­τε η μέ­θο­δος του κομ­μα­τι­κού κα­πέ­λου στις ε­κλο­γές του ΤΕΕ να χρη­σι­μο­ποιη­θεί α­ντί­στοι­χα και στις ε­κλο­γές για τον δή­μο Θέρ­μης;
 
Ο δι­κη­γό­ρος του δια­βό­λου