Ο Παστίτσιος και τα τέρατα

 

Αναδημοσίευση από την "Αυγή"

Του Ανανδρανιστάκη Γιώργου

Τι είναι η εξύβριση θρησκεύματος κατ' εξακολούθηση; Είναι να παραφράζεις το όνομα ενός εκλιπόντος μοναχού, που δεν είναι καν άγιος, να γράφεις κείμενα σατιρικά υποδυόμενος τον μοναχό με το παραφρασμένο όνομα, να αναρτάς φωτογραφίες με ρασοφόρο, που στη θέση του προσώπου έχει ένα κομμάτι παστίτσιο. Αν διαπράξεις όλα αυτά τα φοβερά, τρως δέκα μήνες φυλακή από το Α' Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, όσο έφαγε δηλαδή ο Φίλιππος Λοΐζος, γνωστός στον πανελλήνιο ως Γέροντας Παστίτσιος.

Η διαιώνιση ενός νόμου που τιμωρεί την εξύβριση θρησκεύματος είναι από μόνη της ντροπή και όνειδος. Είναι έσχατη μορφή περιορισμού της ελευθερίας του λόγου κι ακόμη χειρότερο, φανερώνει το σφιχτό εναγκαλισμό του κράτους με την Εκκλησία, εν έτη 2014. Κατάλοιπα θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που μπορεί να στείλουν ανθρώπους στη φυλακή, να τους λερώσουν το ποινικό μητρώο, να τους στιγματίσουν.

Η καταδίκη του Φίλιππου Λοΐζου δεν είναι ασήμαντο περιστατικό, αποτέλεσμα της ιδιοτροπίας ενός τυχαίου δικαστή. Είναι βαρύνουσα η καταδίκη του Παστίτσιου, διότι το ζήτημα το ανακίνησε η Χρυσή Αυγή, το έφεραν στην Βουλή οι ναζιστές και το σύστημα έσπευσε να συλλάβει τον βλάσφημο και μερικούς μήνες αργότερα να τον καταδικάσει σε φυλάκιση με αναστολή. Θίχτηκαν τα χριστιανικά συναισθήματα των χιτλερίσκων, που ο βουλευτής τους Γερμενής τραγουδούσε, ως μπασίστας Καιάδας, τα κάτωθι: «Η χριστιανική θρησκεία βρωμάει τη σαπίλα του Ιεχωβά», «Η φτήνια του υπανθρώπου του Σταυρού», «Φλόγες που καίνε τον υιό του Θεού και τους Αγίους του».

Είναι ανησυχητικό γεγονός η καταδίκη του Παστίτσιου, διότι έγινε σε μια εποχή που στην Εκκλησία της Ελλάδος δρουν θύλακες σκοτεινοί και επικίνδυνοι και τούτο παρόλο που ο Αρχιεπίσκοπος βαδίζει σε οδούς μετριοπάθειας. Θεσσαλονίκης ΄Ανθιμος, Πειραιώς Σεραφείμ, Καλαβρύτων Αμβρόσιος περιμένουν με το όπλο παρά πόδα, για να επιτεθούν στους ομοφυλόφιλους, στα καρναβάλια, στην αριστερά. Είναι οι ίδιοι που μέχρι πρότινος θώπευαν την Χρυσή Αυγή κι όταν είδαν τις χειροπέδες, έκαναν κωλοτούμπα εφάμιλλη του Ιωάννη Μελισσανίδη.

Όταν ακούς καταδίκες για εξύβριση θρησκεύματος, να τρέμεις. Οι καιροί είναι ύποπτοι, είναι οι καιροί του Σαμαρά, του πρωθυπουργού που επικαλείται για ψύλλου πήδημα την Παναγία, ενίοτε δε την βλέπει και στα τείχη της Βασιλεύουσας. Οι καιροί του Βορίδη, του Άδωνη, του ακροδεξιού Δικτύου 21, που έχει εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου, με σκοπό την αναμόρφωση του ελληνικού λαού, μέσω της Ορθοδοξίας. Είναι οι καιροί του Βενιζέλου, του εμπνευστή του τυποκτόνου νόμου, που φιμώνει δημοσιογράφους και ΜΜΕ, μέσω της βιομηχανίας των αγωγών.

Δεν είναι τυχαία μορφή ο Γέροντας Παίσιος ο Αγιορείτης, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, ο οποίος έζησε από το 1924 έως το 1994. Ο Παίσιος είναι σύμβολο της δεξιάς ιδεολογίας, όταν η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μοίρασε τα βιβλία του, έσπασε ταμεία. Θεωρείται μέντορας του νέου εθνικισμού, βρίσκεται στην ψυχή και στο στόμα όλων των πατριδοκάπηλων της επικράτειας, του αποδίδονται μάλιστα και λόγια όπως τα παρακάτω, χωρίς να σημαίνει απαραιτήτως ότι είναι δικά του:

«Ο Γέροντας» (Παίσιος), « αφού πρόσφερε και στους τελευταίους επισκέπτες που ήρθαν εκείνη την στιγμή κέρασμα , ξαναρωτά έναν απ΄ αυτούς : -Γέροντας : Θα την πάρουμε την Πόλη ; Τι , λες ; -Χρήστος : Εγώ θα πάω για την Βόρειο Ήπειρο. -Γέροντας : Την Πόλη να πάρουμε , την Βόρειο Ήπειρο και επτά άτομα την παίρνουμε! -Χρήστος : Επτά και εγώ οκτώ !-Γέροντας : Πάρτηνα ! Και εγώ θα μεταφέρω τα λείψανα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού , τα οποία είναι και βαριά! Τι να πούμε , βρε παιδιά , όλα τα λένε και τα γράφουν τα βιβλία μας (της Εκκλησίας) , αλλά ποιος τα διαβάζει ; Ο κόσμος χαμπάρι δεν παίρνει . Κοιμάται με τα τσαρούχια !».

«Βοήθα Αι Γιώργη/ και συ Πατροκοσμά/ να πάρουμε την Πόλη/ και την Αγιά Σοφιά», τραγουδούσε ο μακαριστός Χριστόδουλος, το πνεύμα του οποίου ζει και βασιλεύει.