Επικίνδυνες πολιτικές διαδρομές και συναντήσεις της Ρένας Δούρου

Οι ισχυρισμοί της Ρένας Δούρου και του Βαγγέλη Μαρινάκη ότι η συνάντησή τους ήταν τυχαία και τα είπαν στο πλαίσιο των καλών τρόπων δεν πείθουν. Γιατί υπάρχουν στοιχεία από τη συνάντηση και τους συνδαιτυμόνες, τόσο για τη διάρκεια του γεύματος όσο και για την απουσία άλλων πελατών στην ταβέρνα. Είναι προφανές ότι θα υπήρχε διάψευση - αποδοχή δηλαδή και παραποίηση των συμβάντων - γιατί σε άλλη περίπτωση θα είχαν συγκλονιστεί τα μέλη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Μια βιαστική διάψευση, λοιπόν και μετά σιωπητήριο, υποθέτουμε με αγώνα δρόμου στα ΜΜΕ ώστε το θέμα να ξεχαστεί.

Το γεγονός, όμως, είναι εξαιρετικά σοβαρό και εξ’ άλλου δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Η Ρένα Δούρου έχει προχωρήσει σε μια τεράστια και πολυδάπανη προσωποπαγή επικοινωνιακή καμπάνια, από την οποία απουσιάζουν τα μείζονα θέματα των λαϊκών τάξεων της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας, δεν υπάρχουν θέσεις αλλά σιωπή σε επίδικα όπως τα τεράστια έργα για την καύση των απορριμμάτων, το κόστος των διοδίων, τα χρέη των εργολάβων, η εκποίηση του ΟΛΠ και πλείστα άλλα υψίστης σημασίας για την επιβίωση της Αττικής και των κατοίκων της.

Με του Θεού τη χάρη…

 

Συνάντηση με τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο είχε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Για τις επαφές αυτές πάντα υπάρχει μια καλή δικαιολογία. Εν προκειμένω, ο κοινός στόχος της αλληλεγγύης προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας, που υποστηρίζει η εκκλησία και προς τους πάσχοντες, θύματα των μνημονίων, που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν, όμως, μερικές κρίσιμες διαφορές οι οποίες λόγω εκλογών και του αδιευκρίνιστου στόχου «κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ», αποσιωπούνται. Ακόμα χειρότερα, ίσως σε ορισμένα σοβαρά θέματα δεν υφίστανται πια διαφορές.

Ποιος θυμάται για παράδειγμα τη ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» και το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο της φιλανθρωπίας; Ποιος γνωρίζει το μέγεθος της εκκλησιαστικής προσφοράς κυρίως από τον οβολό των πιστών; Πρόκειται για ψιχία. Κανείς δεν θα ήθελε να στερηθούν άνθρωποι που αδυνατούν να επιβιώσουν την πενιχρή βοήθεια της Εκκλησίας. Τι θα γίνει, όμως, με την τεράστια περιουσία της, η οποία δεν φορολογείται, όπως και κάθε μεγάλη περιουσία, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η χρηματοδότηση του καταρρέοντος κοινωνικού κράτους; Τι θα γίνει με τα οικονομικά σκάνδαλα , εκ των οποίων το πιο γνωστό και τερατώδες είναι αυτό του Βατοπεδίου που τώρα λιμνάζει στα δικαστικά αζήτητα;

Το ΣΧΕΔΙΟ Β' του ελληνικού αστισμού

άλλο "χρυσή αυγή", άλλο Κασιδιάρης...

Αλληλεγγύη σε ποιό “ουκρανικό λαό”;

Μια μικρή συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ουκρανικό λαό που οργανώθηκε στην Αθήνα στις 07/05/2014 καταγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αμηχανία της Αριστεράς απέναντι στις εξελίξεις που συμβαίνουν στην Ουκρανία. Αν είχε γίνει μια αντίστοιχη συγκέντρωση αλληλεγγύης σε εκείνη την “ουκρανική αστική τάξη”που αγωνίζεται για την “εθνική κυριαρχία”, δεν θα είχατε ξεκαρδιστεί στα γέλια;

Ο ουκρανικός λαός σήμερα είναι διχασμένος και βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου. Όμως, ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς θεωρεί ότι η ενότητα του λαού είναι μια “αντικειμενική” πραγματικότητα και ότι ο αυτός ο διχασμός της ψεύτικος. Αναγνωρίζει μόνον στην “αστική τάξη” το δικαίωμα να σπαράσσεται από ενδοαστικές αντιθέσεις. Γιαυτό πιστεύει ότι ο διχασμός του ουκρανικού λαού είναι απόρροια μιας “ψευδούς συνείδησης” που διαμορφώνεται από ενδοαστικές αντιθέσεις των καπιταλιστών της Ουκρανίας: ένα τμήμα αυτών των καπιταλιστών θεωρεί πως τα συμφέροντα του θα εξυπηρετηθούν από την ένταξη της Ουκρανίας στην EE και κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ, ενώ ένα άλλο προσανατολίζεται στη στενότερη σχέση με τη Ρωσία και την ένταξη στην νέα καπιταλιστική ολοκλήρωση στον ευρασιαστικό χώρο που προωθείται με κινητήρια δύναμη τη Ρωσία.

Η συγκεκριμένη εκδήλωση δεν είχε βέβαια κανένα χαρακτήρα “αλληλεγγύης” απέναντι σε κανένα λαό. Ήταν μια πολιτική συγκέντρωση που ήθελε να δηλώσει την πίστη της στον καθαρό “αντιιμπεριαλισμό” που κρατά ίσες αποστάσεις τόσο από τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό, όσο και από τον ρώσικο.

Όμως όλη η Αριστερά δεν έχει αυτή την “καθαρή γραμμή” των ίσων αποστάσεων. Στο δημοσίευμα της iskra ΤΟ ΚΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ Κ.Κ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΚΑΙ Κ.Κ ΡΩΣΙΑΣ, ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ "ΤΩΝ ΙΣΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ" διαβάζουμε:

Η Ελλάδα και η περιοχή μας δεν απειλούνται ( τόσο) από το Ρώσικο ιμπεριαλισμό αλλά πρώτα απ΄ όλα και κυρίως από τους βρώμικους σχεδιασμούς και την κηδεμονία των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Το ζήτημα δεν απασχολεί μόνον την Αριστερά, η οποία πολλές φορές ακολουθεί τα γεγονότα ως προς τις εκτιμήσεις της. Η “χρυσή αυγή” έχει ανάλογες θέσεις με τον συντάκτη της iskra, και πάει ένα βήμα παραπέρα, όπως φαίνεται από την παρακάτω ανακοίνωση που εξέδωσε ήδη πριν 4 μήνες:

Μηνύματα από τις Φοιτητικές εκλογές

Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών θα πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για ευρύτερους προβληματισμούς για την σχέση της νεολαίας με την Αριστερά και τις κοινωνικές αναδιαθρώσεις στο χώρο της εκπαίδευσης. Αν και η προεκλογική περίοδος δεν προσφέρεται για παρόμοιες αναζητήσεις, τουλάχιστον αυτό το ζήτημα πρέπει να τεθεί. Η ανακοίνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ (Ανακοίνωση νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών) είναι κατώτερη των περιστάσεων. Για ένα ουσιαστικό διάλογο για αυτά τα θέματα, σημασία έχει και η ενημέρωση. Στοιχεία από μια διαφορετική άποψη που εκφράστηκε και εκλογικά εντός του ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να βρείτε εδώ:

ΠΑΤΡΑ: Διάσπαση στη φοιτητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ - Κατεβαίνει σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ Πάτρας το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας

Επίσης, μια πιο "ψύχραιμη" εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος από αυτή της “νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ” στο κείμενο που ακολουθεί:

ενός μέλους του ΣΥΡΙΖΑ των μελών  

Οι φοιτητικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν σ’ ένα γενικό κλίμα μειωμένων προσδοκιών των νέων και ύστερα από μεγάλες κινητοποιήσεις των διοικητικών υπαλλήλων και των πρυτανικών αρχών, στις οποίες, όμως, δεν ενεπλάκησαν οι φοιτητές. Η συμμετοχή κυμάνθηκε στα περυσινά επίπεδα - περίπου 50%. Πάλι δεν δόθηκαν κοινά αποτελέσματα, επομένως τα στοιχεία προκύπτουν από τις μετρήσεις της Πανσπουδαστικής Σ.Κ. και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και δευτερευόντως των ΕΑΑΚ, που δεν είχαν γρήγορα συνολική εικόνα όλων των σχολών της χώρας.

Α. Κυρίτση και Ε. Μαρώλια για την ανακοίνωση του ΚΚΕ: "Επιτέλους, λίγη τσίπα…"

Με πραγματική θλίψη διαβάσαμε ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής Σάμου του ΚΚΕ. Μια ανακοίνωση που αφενός δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα και αφετέρου -και αυτό είναι το σημαντικότερο- αναδεικνύει ένα πρωτόγνωρο για την Αριστερά και κυρίως για τους κομμουνιστές, ήθος.

Τα ψέματα, σύντροφοι, δεν ταιριάζουν στην Αριστερά και η συκοφαντία είναι δοκιμασμένη πρακτική, άλλων πολιτικών χώρων.

Την «κεφαλί επί πίνακι» του δήμαρχου του Ελληνικού ζητεί ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου!...

 Τι του διαφεύγει ή αποσιωπά σκόπιμα

Την «ιερή αγανάκτηση«» των κ.κ. Γ. Πρετεντέρη και ‘Ολγας Τρέμη – όχι βεβαίως για την τραγωδία του Ελληνικού στην οποία έχασε τη ζωή του ένα 13χρονο αγόρι και τραυματίσθηκε η 9χρονη αδελφή του ή, αν θέλετε, όχι κυρίως για την τραγωδία αλλά για τον δήμαρχο Ελληνικού κ. Χρ. Κορτζίδη ο οποίος δεν παραιτήθηκε – την ασπάζεται μάλλον και ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέλιος Κούλογλου. Σε σχόλιό του στο  TVXS, ανήμερα την Πρωτομαγιά, υπό τον τίτλο: «γιατί θα πραμείνουμε μπανανία» σημειώνει: 

Η συνέχεια εδώ στο: "Hit & Run"

Υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κάνει τον συνήγορο των χρυσαυγιτών!...

Μαυρίστε τον
στις ευρωεκλογές!

Αυτό το δημοσίευμα του "ιερού λόγου" (17 Ιανουαρίου 2014) ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ : ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ Η ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ Χ.Α (ΒΙΝΤΕΟ) δεν είναι το μοναδικό. Πολλά ανάλογα έχουν δημοσιευθεί από τότε σε ακροδεξιά ενημερωτικά μέσα (και όχι μόνο) και προβάλλουν τους ισχυρισμούς του κ. Νικολακόπουλου ως υπερασπιστικά επιχειρήματα της χρυσής αυγής. Αν έχει γίνει σήμερα ευρύτερα γνωστός ο κ. Νικολακόπουλος, έχει γίνει από αυτή την “υπερασπιστική” του γραμμή. Πρόσφατα στο VimaFM η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε.

Μια αναλυτική παρουσίαση αυτών των συμβάντων, εδώ:

"Υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ «ξεπλένει» τη Χρυσή Αυγή"

Μετά απ' αυτά, δεν είναι φυσικό να βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και να κάνει τον μάγκα;

ΠΑΣΟΚ: Ο «συνταγματολόγος» της ΧΑ στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Χορεύοντας με τα ΜΜ «Ε»

Αυτή την εγκληματική
ομάδα πότε θα την ακουμπήσε
η δικαιοσύνη;

Αναδημοσίευση από το "Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς"

της Δέσποινας Σπανούδη

Όσο και αν έχεις συνηθίσει στον εξουθενωτικό ρόλο πληρωμένων σχολιαστών που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι δεν είναι εύκολο να αποδεχτείς τον βιασμό της λογικής.

Τις τελευταίες μέρες ταυτόχρονα σχολιάζονται δύο περιστατικά: ένας 13χρονος σκοτώθηκε σε λούνα παρκ στο Ελληνικό, ένας άλλος 13χρονος χάρισε το μετάλλιό του στον Σαμαρά που μεσολάβησε για να θερμαίνεται το κολυμβητήριο που προπονείται.

Για τον θάνατο του παιδιού από την πρώτη σχεδόν στιγμή, στοχοποιήθηκε αμείλικτα ο δήμαρχος Χρήστος Κορτζίδης. Είναι ο ίδιος Δήμαρχος που πάλεψε με τα οργανωμένα συμφέροντα για να ανοίξει τις παραλίες στους πολίτες, ο ίδιος που έκανε απεργία πείνας για τον Καλλικράτη, ο ίδιος που παλεύει για να γίνει δημόσιο πάρκο το Ελληνικό.

Το τραγικό δυστύχημα ήρθε ως μάνα εξ ουρανού σε όσους παλεύουν για να χαριστεί το Ελληνικό στον Λάτση και δεν σκοπεύουν να το αφήσουν να πάει χαμένο. Σπεύδουν να το εκμεταλλευτούν επιθετικά και απροκάλυπτα. Κανιβαλικά.

Μια προσωπική απάντηση στις "ενωτικές" προ(σ)κλήσεις των σ. του ΣΧΕΔΙΟΥ Β'

Αναδημοσίευση από την "iskra"

Του Βαγγέλη Αντωνίου

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, που σαν μέλος του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, του προδρομικού δηλαδή σχήματος του «Σχεδίου Β», συμμετείχα στη διοργάνωση εκδηλώσεων και ημερίδων, με αντικείμενο την αριστερή διέξοδο από την κρίση, στις οποίες – συνήθως – προσκαλούσαμε ως κύριο ομιλητή τον Κώστα Λαπαβίτσα. Παρακολουθώ τη σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων και αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω ορισμένες σκέψεις, απευθυνόμενος ιδιαίτερα προς τους συντρόφους που συμπορευτήκαμε εκείνη την περίοδο.

Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πως ήμουν τότε το μοναδικό μέλος του συντονιστικού του Μ.Α.Α. που δεν είχε καμία οργανωτική, πολιτική ή και συναισθηματική σχέση με το Σύριζα. Είναι επίσης γνωστό, στους ίδιους κύκλους, πως συμμετείχα σ' ένα στενό πυρήνα στελεχών που δουλεύαμε πάνω σε επεξεργασίες για το «σχέδιο Β», για το μεταβατικό πρόγραμμα εκτός ευρώ. Τότε, που όλα τούτα δεν ήταν αυτονόητα, ακόμη και στην ... κορυφή του μετωπικού εγχειρήματος του Μ.Α.Α. Είναι, τέλος, γνωστό ότι η προσωπική μου επιλογή στις εκλογές του Μάη 2012 ήταν να ψηφίσω Ανταρσύα και του Ιούνη Σύριζα. Έκτοτε έγιναν πολλά, νιώθει κανείς ότι έχουν περάσει αιώνες.

Όπως εύστοχα είχε πει ένας σύντροφος (στέλεχος του Ν.Α.Ρ. και εκ των κορυφαίων σύγχρονων εκπροσώπων της αριστερής διανόησης) σε μια σύσκεψη εκείνης της εποχής, ανάμεσα στο Μάη και τον Ιούνη του 2012, απευθυνόμενος στο σ. Αλέκο Αλαβάνο: «Είτε μας αρέσει είτε όχι, όπως λένε οι Άγγλοι, εγκαταστάθηκε ο ελέφαντας στο σαλόνι μας. Η πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων επενδύει τις ελπίδες της στο Σύριζα, που κεφαλαιοποιεί τα πολιτικά και κινηματικά χαρακτηριστικά της αριστερής του στροφής, την οποία εσύ εγκαινίασες».