Ακολουθώντας τα πρότυπα των συνεδρίων των κομμουνιστικών κομμάτων - όπου τα κρίσιμα ζητήματα έχουν εκ των προτέρων διευθετηθεί και οι εργασίες των συνεδρίων απλώς επικυρώνουν τις προειλημμένες αποφάσεις - 1η πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν παρουσιάζει κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Το οργανωτικό έχει ήδη επιλυθεί, προς θετική κατεύθυνση, όμως στο πολιτικό δεν προβλέπεται καμία σοβαρή αλλαγή. Θα επιβεβαιωθεί για μια ακόμα φορά το πολιτικό πλαίσιο που έχει προσδιοριστεί από το ιδρυτικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι πολιτικές διαφορές παραμένουν και θα συνεχίσουν να καταγράφονται μέσα από την αυτοτελή δράση και άσκηση πολιτικής από τις επί μέρους συνιστώσες του εγχειρήματος. Αν κρίνουμε από τον τρόπο που ήδη έχουν διαφανεί -τόσο στα πλαίσια πρωτοβουλιών εντός του χώρου της Αριστεράς, αλλά και σε πρακτικές δράσεις στο συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα γενικότερα - δεν φαίνεται να ακολουθούν συγκλίνουσες τροχιές.
Το πολιτικό στοίχημα στο οποίο θα κριθεί το μέλλον του εγχειρήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν προσδιορίζεται ούτε από τους μικροσυσχετισμούς ανάμεσα στις συνιστώσες της, ούτε καν αν έχει την δυναμική να μετεξελιχθεί σε ένα ενιαίο πολιτικό φορέα, ο οποίος θα εκφράζει τον κόσμο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Σε αυτά ζητήματα θα κρινόταν αν η πολιτική συγκυρία δεν είχε τα χαρακτηριστικά μιας διευρυμένης κρίσης του πολιτικού συστήματος. Η τομή που ήδη έχει ξεκινήσει δεν επιτρέπει λαθροβιώσεις στο πολιτικό σκηνικό. Αύριο θα επιβιώσουν μόνον πολιτικά σχήματα τα οποία θα έχουν αποκτήσει στοιχειώδη κοινωνικά ερείσματα στην ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς - όχι μόνον για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά για όλη την Αριστερά - αυτά τα ερείσματα ολοένα και περισσότερο μειώνονται ανεξάρτητα αν διατηρούνται ή αυξάνονται παροδικά τα εκλογικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις.