ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ του ΣΥΝασπισμού



Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ με την οποία δηλώνει την διαφωνία της με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την απόφασή της να απέχει από τις διαδικασίες συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ με μητρώα μελών και τοπικών και θεματικών οργανώσεων που λαμβάνουν αποφάσεις ...


Παίζοντας με τις ...λέξεις!

Ένα στοιχείο έκφρασης της κρίσης των μηχανισμών του ΣΥΝ είναι η συνεχής αναθεώρηση και ταλάντευση πάνω στις θέσεις και τις αποφάσεις που αφορούν το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Ως γνωστόν η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί με το veto του ΣΥΝασπισμού. Αν δεν συμφωνήσει και στην πιο μικρή λεπτομέρεια, δεν λαμβάνονται αποφάσεις. Αν δεν συμφωνήσει κάποιος άλλος τότε δεν συμβαίνει το ίδιο. Κρατά την διαφωνία του κρυφή ενώ δημόσια καταγράφεται το αντίθετο.Είναι φανερό ότι αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές παρ' όλο που δεν ομολογείται δημόσια. Αυτή η διαδικασία λήψης αποφάσεων ονομάζεται “συναίνεση” ή “λειτουργική ομοφωνία” και θεωρείται μάλιστα πολύ περισσότερο δημοκρατική από την αρχή της λήψης των αποφάσεων με μια ψηφοφορία...

Στα πλαίσια αυτής της λειτουργίας, αν κάποιος από τη Κουμουνδούρου πάρει τηλέφωνο τον συντονιστή της Γραμματείας και του πει ότι θα πρέπει να αλλάξουν δυο – τρεις λεξούλες σε μια απόφαση, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία του. Αν κάνει ακριβώς το ίδιο κάποιο άλλο μέλος της Γραμματείας μάλλον θα του γίνει παρατήρηση ότι αυτά τα ζητήματα συζητιούνται μόνον μέσα στα όργανα και ότι το θέμα του θα συζητηθεί όταν θα συγκληθεί η επόμενη Γραμματεία.

Μέσω αυτής ακριβώς της “συναινετικής” λειτουργίας της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ η απόφαση για την 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη εμφανίζεται με διαφορετικές εκδοχές ανάλογα με τις ...στιγμιαίες διαθέσεις της Κουμουνδούρου. Μια αναλυτική καταγραφή αυτών των εκδοχών παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ΑΛΙΜΟΥ στο δημοσίευμά του με τον τίτλο: Απόφαση 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης ΣΥΡΙΖΑ  Επίσης με αφορμή αυτό το ζήτημα έχει ανοίξει συζήτηση στην ιστοσελίδα της ΠΑΣΑ εδώ: Πως να μαγειρέψετε μια απόφαση ΠΣ (ή ποιά είναι τελικά η “Απόφαση” της 3ης ΠΣ ΣΥΡΙΖΑ;)



Η υποτίμηση της συνδιάσκεψης αντανακλάται και την υποτίμηση του ρόλου του προεδρείου, το οποίο ήταν εντελώς διακοσμητικό και είχε μόνον ένα καθήκον: Να δίνει το λόγο στους ομιλητές. Δεν είχε καν την ευθύνη να συντάξει μια ανακοίνωση για την συνδιάσκεψη και τις αποφάσεις της. Αν σκεφτούμε βεβαίως ότι η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατάει πρακτικά των συνεδριάσεων, τότε μια χαρά τα κατάφερε το προεδρείο.

Παρ' όλα αυτά αφού δεν δημοσιοποιεί τα πρακτικά της Συνδιάσκεψης, καταθέτουμε ως τεκμήρια σε αυτή την συζήτηση που έχει ήδη ανοίξει την χαμένη ταυτότητα της απόφασης, μαγνητοσκοπημένη την εισήγηση αλλά και την απόφαση όπως ακριβώς την εκφώνησε ο σ. Α. Νταβανέλος.

1. Η εισήγηση της Γραμματείας προς την 3η Π.Σ. του ΣΥΡΙΖΑ


2. Η απόφαση της Γραμματείας προς την 3η Π.Σ. του ΣΥΡΙΖΑ


Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Η ...πανηγυρική λήξη της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης


Μετά την ολοκλήρωση του καταλόγου των ομιλητών έλαβε το λόγο ο Α. Νταβανέλος, συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και ανακοίνωσε την απόφαση. Η απόφαση αυτή ήδη είχε διανεμηθεί γραπτά πριν από την έναρξη της Συνδιάσκεψης και είχε χρησιμοποιηθεί και ως …εισήγηση στην έναρξη των εργασιών.

Όμως - όπως είχαμε επισημάνει σε προηγούμενο σημείωμα - στην προφορική εισήγησή του σ. Α. Νταβανέλου κατά την έναρξη των εργασιών υπήρξαν διαφοροποιήσεις σε δύο σημεία από το γραπτό κείμενο. Οι αλλαγές αυτές έγιναν μετά από πιέσεις του ΣΥΝ. Αυτές οι πιέσεις ασκήθηκαν έξω από την λειτουργία των οργάνων, αφού δεν συγκλήθηκε ξανά η Γραμματεία για να αλλάξει την απόφασή της. Όμως η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συγκλήθηκε και συνεδρίασε - σε διπλανή αίθουσα από αυτή που γίνονταν οι εργασίες της Συνδιάσκεψης - και αποφάσισε να επανέλθει στο γραπτό κείμενο...

Τελικά, δύο μέρες συζητήσεων και οι τοποθετήσεις συντρόφων κατά την διάρκεια των εργασιών της Συνδιάσκεψης είχαν πολύ μικρότερη πρακτική αξία από ένα …τηλεφώνημα της Κουμουνδούρου, με το οποίο άλλαξαν τα δύο σημεία στην εισήγηση!...

Η αδιαλλαξία των κομματικών επιτελείων καταγράφτηκε στην λήξη των εργασιών. Οι μηχανισμοί που λειτουργούν με αντιδημοκρατικό τρόπο δεν μπορούν να ανεχθούν ούτε και συμβολικές δημοκρατικές πρακτικές, όπως η εκλογή των 50% των μελών μιας οργανωτικής επιτροπής από το σώμα της συνδιάσκεψης. Ως γνωστόν η ομοφωνία, η συναίνεση και το βέτο για την λήψη των αποφάσεων δεν είναι δημοκρατικές αρχές. Με αυτές ακριβώς τις "δημοκρατικές" αρχές αποφασίζουν η καμόρα, το ΝΑΤΟ  η Ε. Ε. και άλλοι ανάλογοι "δημοκρατικοί" θεσμοί και όχι προφανώς με την αρχή της απλής πλειοψηφίας...

Όμως, τα κομματικά επιτελεία επιχειρούν μέσω παρόμοιων διαδικασιών, όπως η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, να αποκτήσουν μια δημοκρατική νομιμοποίηση. Και το κάνουν επιχειρώντας μια «δημοκρατική» λαθροχειρία. Παρουσιάζουν την «συναινετική» απόφαση της Γραμματείας ως απόφαση της συνδιάσκεψης. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε καμία διαδικασία έγκρισης με δημοκρατικό τρόπο αυτής της απόφασης από τους συμμετέχοντες στην συνδιάσκεψη.

Η έλλειψη δημοκρατίας αναδεικνύεται όταν υπάρχει διαφωνία. Μετά λοιπόν από την ανάγνωσης της απόφασης, τέθηκε από συντρόφους της ΠΑΣΑ το ζήτημα - το οποίο εξάλλου είχε τεθεί και από πολλές ομιλίες κατά την διάρκεια των εργασιών της Συνδιάσκεψης - αν μπορεί να εκλέξει το 50% των μελών της οργανωτικής επιτροπής (το υπόλοιπο 50% να το διορίσουν οι συνιστώσες) για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός αυτό της έκφρασης μιας διαφορετικής άποψης, αντιμετωπίστηκε από τα κομματικά επιτελεία με τις δημοκρατικές πρακτικές που θύμιζαν το συνδικάτο των …οικοδόμων. Στην καλύτερη περίπτωση απλώς παρακολουθούσαν τις εξελίξεις χωρίς να παρεμβαίνουν.

Αφήνουμε τον αναγνώστη να απολαύσει αυτήν την πανηγυρική λήξη της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, με τα παρακάτω 2 video:


Πανηγυρική λήξη της 3ης ΠΣ, μέρος (1)


Πανηγυρική λήξη της 3ης ΠΣ, μέρος (2)

Την συναινετική απόφαση της 3ης Πανελλαδικής, όπως και υλικό (κείμενα, video, κλπ) με τις τοποθετήσεις και παρεμβάσεις είναι συγκεντρωμένο εδώ:
3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

Για τις επιδιώξεις των επιτελείων  και τους σχεδιασμούς των μηχανισμών θα αναφερθούμε σε επόμενο σημείωμά μας. Ήδη η στάση που κράτησαν κατά τις διαδικασίες της Πανελλαδικής τόσο ο ΣΥΝασπισμός, όσο και οι συνιστώσες, ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων αλλά και των μεθοδεύσεων που ήδη άρχισαν να ξετυλίγονται...

Η μαγνητοσκοπημένη τοποθέτηση του σ. Α. Αλαβάνου στην 3η Π.Σ. του ΣΥΡΙΖΑ εδώ:

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Η τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου στο ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ

ΣΕΦ, 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 209

 Συντρόφισσες και σύντροφοι,
 Πρώτο : Το  ενωτικό μας εγχείρημα, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι σε δύσκολη κατάσταση. Μπορεί όμως να απογειωθεί.

Υπήρξε, σύμφωνα με διάφορες τοποθετήσεις, ένα εκλογικό αποτέλεσμα θετικό. Σε αυτό δεν είχα καμία προσωπική συμμετοχή.

Όμως :


Οι τρεις βασικοί μας στόχοι στη φάση διακυβέρνησης της ΝΔ δεν πραγματοποιήθηκαν τελικά : Η ακύρωση του δικομματισμού. Η αλλαγή συσχετισμών μέσα στη ιστορική αριστερά, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και  ΚΚΕ. Το πλατύ άνοιγμα στη νεολαία και τα πρωτοποριακά της στοιχεία.
Και οι τρεις αυτοί στόχοι, αδιανόητοι κάποτε, αποδείχθηκαν ρεαλιστικοί. Κατακτήθηκαν στη διάρκεια της κούρσας. Και χάθηκαν και οι τρεις πριν τον τερματισμό.
Για τελευταία φορά: Γνωρίζω  ότι κανείς άλλος μέσα στην αίθουσα δεν έχει τόση ευθύνη όσο εγώ. Για πρωτοβουλίες μετά τις εκλογές του 2007. Για την υποτίμηση των μηχανισμών.
Η αποτυχία είχε συντελεστεί ήδη πριν τις εκλογές.
Κι όμως :  Εκείνοι οι μήνες και τα χρόνια αναδεικνύουν την ασύλληπτη μετασχηματιστική δύναμη που διαθέτει η ριζοσπαστική αριστερά.
Μη ξεχνάμε.
Εδώ μέσα γεννήθηκε και άνθισε για δυο χρόνια μια αριστερά με αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.
Από εδώ μέσα πυροδοτήθηκαν και εκφράσθηκαν κινήματα που  μένουν πια στην ιστορία, όπως με το άρθρο 16.
Εδώ μέσα αναδείχθηκε η αντιπολίτευση.
Εδώ μέσα αποφασίσθηκαν οι πρωτοβουλίες που μας ανάδειξαν σε σημείο αναφοράς για όλο τον δημοκρατικό χώρο.
Εδώ μέσα ξεκίνησε κι έσπασε το φράγμα από το 1989 ανάμεσα στον λαϊκό κόσμο και την αριστερά.
Εδώ μέσα το όνειρο για «αλλαγή του τοπίου» άρχισε να ξεδιπλώνεται και να σχηματοποιεί την πολιτική πραγματικότητα.
Οι δυνατότητες μας, λοιπόν, ήταν και παραμένουν μεγάλες.
Ας χαρεί το οικονομικό και εκδοτικό κατεστημένο λίγο ακόμη. Ας έχει την ψευδαίσθηση ότι  κατάφερε να έχει μια αριστερά με τις μικρές προγραμματικές της διορθώσεις, με«διαγωγή κοσμιωτάτη».
Για λίγο όμως. Ας χαρεί για λίγες βδομάδες, για λίγους μήνες.
Παρά τη σημερινή παρένθεση, έχουμε την τεχνογνωσία. Να σπέρνουμε τον φόβο στο σύστημα. Αυτό είναι το πιο αξιόπιστο κριτήριο της δύναμής μας
Φόβο που προκαλείται όχι από την βία, αλλά από την ακαταμάχητη δύναμη της μαζικής λαϊκής δράσης.
Φόβο που απορρέει από την ικανότητά μας να συγκρουστούμε και να ακυρώσουμε την πολιτική λειτουργία της εναλλαγής και να εγκαινιάσουμε μια νέα διαδρομή για όλη τη χώρα.
Οφείλουμε να ξαναβρούμε το νήμα που χάσαμε.
Δεύτερο : Η πρώτη ευκαιρία με την διακυβέρνηση της ΝΔ χάθηκε. Είμαστε σε πολύ πιο δύσκολη θέση. Όμως η δεύτερη ευκαιρία με το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να χαθεί.
Δεν ταυτίζουμε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ. Δεν αγνοούμε τις διαφοροποιήσεις του σε οικολογικά ή θεσμικά θέματα. Δεν κρίνουμε προθέσεις.
Βλέπουμε όμως πολύ καλά ότι κινείται μέσα στα ασφυκτικά όρια που έχει θέσει το εγχώριο και ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Η πραγματική κυβέρνηση δεν είναι στην Αθήνα. Είναι στις Βρυξέλλες.
Τον Έλληνα Πρωθυπουργό παριστάνουν ο Ισπανός Αλμούνια, ο γάλλος Τρισέ, ο πορτογάλος Μπαρόζο.
Καμιά αλλαγή δεν μπορεί να προωθηθεί στη χώρα μας με τον ευρωπαϊσμό που οδηγεί στην υποταγή στις Βρυξέλλες.
Εδώ βρίσκεται ο γόρδιος δεσμός στην πολιτική της χώρας.
Σύγκρουση με όλα τα κοινωνικά μέσα, με τη λογική των spread, της κερδοσκοπίας στα ομόλογα, της επιτήρησης.
Αν επιμένει η κυβέρνηση, την περιμένει ένας εργατικός «Δεκέμβρης».

Εδώ θα κριθεί η αξιοπιστία κάθε πολιτικής δύναμης – και η δική μας.
Κι ας μιλήσουμε με ειλικρίνεια.
Δεν είναι δυνατόν σήμερα, τις ώρες της «επιτήρησης», να μιλάμε σε εργάτες και αγρότες για  ένα ΣΥΡΙΖΑ του «ευρωπαϊσμού».
Δεν είναι δυνατόν τα μέλη και οι φίλοι μας να είναι αιχμάλωτοι μια μικρής ομάδας επαγγελματικών στελεχών μιας συνιστώσας που ακόμη δεν έχουν συναισθανθεί την ευθύνη τους από την υπερψήφιση του Μάαστριχτ.
Όπως δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που δίνουμε την πιο δύσκολη μάχη για τον Δεκέμβρη τα ίδια στελέχη να αναμασούν την επίθεση της Παπαρήγα και του Καρατζαφέρη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και τη νεολαία.
Όπως δεν είναι δυνατόν για τον ίδιο λόγο η δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ να είναι κλειδωμένη έξω από την εξώπορτα.
Αυτή η ομηρεία πρέπει να λήξει. Σήμερα κιόλας.
Τρίτο : Η δική μας πολιτική για την Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με τον ευρωπαϊσμό.
Το είπε προχθές ο Αλέν Μπαντιού στο Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα.
«Εδώ είχατε την εξέγερση του Δεκέμβρη που αποτέλεσε ένα μήνυμα ελευθερίας προς την Ευρώπη. Τα Δεκεμβριανά ανάδειξαν τις δυνατότητες για τη νεολαία σε όλο τον κόσμο.»
Οι «10 μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα» συγκλόνισαν όλη την Ευρώπη.
Η Ελλάδα είναι σήμερα η πιο προβληματική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ο αδύναμος κρίκος της.
Με τα κινήματα των δύο προηγούμενων χρόνων  αναδεικνύονταν και ως ο αδύναμος πολιτικός κρίκος για τις κυρίαρχες δυνάμεις του ευρωπαϊκού χώρου.
 Εδώ. Σε αυτή τη χώρα. Με την επιτήρηση να οδηγεί την οικονομία σε πάγωμα, την κοινωνία σε διάλυση, τον ρατσισμό σε άνθιση , τους εργαζόμενους σε ουρές ανέργων, τους νέους και τις νέες στη ματαίωση και τις ουσίες – μπορούμε να κάνουμε αυτό που τελικά δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν οι σύντροφοί μας στη Γαλλία ή στην Ιρλανδία ή στη Δανία.
Ο κλήρος έχει πέσει στη χώρα μας. Και στην Αριστερά της.
Διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις εδώ, στη χώρα μας, να συντρίψουμε τη συνθήκη του Μάαστριχτ.
Μπορούμε να δώσουμε άλλη τροπή στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Μπορούμε να φέρουμε ένα μοναδικό απελευθερωτικό άνεμο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας.
Τέταρτο : Γι’ αυτό η αντιπολίτευση μας πρέπει να είναι δυναμική, προωθημένη, σκληρή.
Γι’ αυτό  δεν μπορούμε  να στοιχιζόμαστε πίσω από μια απλά «προγραμματική» αντιπολίτευση.
 Η αντιπολίτευση πρέπει να είναι δομική, να αποδομεί τις κεντρικές επιλογές του κατεστημένου.
Πρέπει να είναι κινηματική, να ενεργοποιεί την κοινωνία.
Πρέπει να είναι συγκρουσιακή, να επιδιώκει να κερδίσει τη μάχη του δρόμου.
Πρέπει να είναι αντισυστημική, να οδηγεί σε ανατροπές.
Κυρίως πρέπει να ενσωματώνεται στους δύο θετικούς στόχους που είχαμε θέσει στις μεγάλες στιγμές του ΣΥΡΙΖΑ. :
-       Αλλάζουμε το Τοπίο
-       Νέα κοινωνική πλειοψηφία με επίκεντρο την αριστερά
Να μας αναδείξει πάλι στη θέση που είχαμε βάσιμα διεκδικήσει και δεν έχουμε σήμερα:
Τη θέση του πρωταγωνιστή των εξελίξεων.

Πέμπτο : Πολλοί θα πουν : Με τόσο μεγάλη κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κάνει τόσο μεγάλα πράγματα.
Ας σκεφθούν όμως :
Δεν μας πτόησε η ολοκληρωτική επίθεση του συστήματος.
Δεν μας πτόησε η συμμαχία από το ΛΑΟΣ μέχρι το ΚΚΕ.
Δεν μας πτόησαν τα Μέσα Ενημέρωσης που συνδέουν τον ΣΥΡΙΖΑ με εικόνες τρόμου και πυρκαγιές.
Δεν έχουμε ηττηθεί από τους αντιπάλους μας.
Αντίθετα από την επίθεση δυναμώνουμε. Αποκτούμε ταυτότητα. Γινόμαστε ο Άλλος απέναντι σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα.
Παγιδευόμαστε όμως εκ των έσω. Με την αφύπνιση των μηχανισμών, τις εξουσιαστικές λογικές, τις απολίτικες δράσεις.
Και η κύρια ζημιά τους, αυτό που δεν μπόρεσε να πετύχει η δεξιά: η αποδόμηση της ηθικής υπεροχής και του φορτίου αξιών που σε τόσο σύντομο διάστημα, σε ένα χώρο που παρήγαγε πριν υποψήφιους Προέδρους Δημοκρατίας, είχαμε κατακτήσει.
Με ρωτούν πολλοί: «Εξήγησέ μας».
Καμία άλλη εξήγηση. Για καμία σαπουνόπερα.
Θα είμαι όμως σαφής. Κανείς πια συμβιβασμός στο όνομα του κομματικού πατριωτισμού με τους μηχανισμούς. Ούτε σε προεκλογικές. Ούτε σε εκλογικές. Ούτε σε μετεκλογικές περιόδους.
Αλλιώς, στο όνομα της κομματικότητας, πολλοί θα ήμασταν ακόμα στον Περισσό.
Έκτο : η οργανωτική διάρθρωση  του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει το αυτόνομο πολιτικό του πνεύμα.
Πολιτικά, όλοι μαζί βαδίζαμε προς το μέλλον. Οργανωτικά ξυπνούσε το παρελθόν της Αριστεράς.
Η πολιτική ηγεμονία εκτός των τειχών, προσκρούει πια σε διοικητισμό και υπαγορεύσεις εντός των τειχών.
Ο πολιτικός σκοπός για δημοκρατία άρχισε να υποκύπτει σε ένα οργανωτικό μέσο με έλλειμμα δημοκρατίας.
Κι όμως υπάρχει ελπίδα.
Ήδη έχει αναδυθεί με δυναμισμό ακόμα και μέσα από τις εργασίες μιάς  Συνδιάσκεψης που δεν ψηφίζει και κάνει «Επιτροπές Ανασύνθεσης».
Χαιρετίζω τις συντρόφισσες  και τους συντρόφους που με απλά λόγια λένε :
-       Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ . Χωρίς διακρίσεις. Με τη θέλησή του.
-       Τοπικές οργανώσεις με εξουσία
-       Υλοποίηση των αποφάσεων της Πρώτης Συνδιάσκεψης
-       Συνέδριο σε τακτό χρόνο
Χαιρετίζω όσους και όσες έχουν κατανοήσει ότι σε όλους αυτούς που πίστεψαν και εμπνεύσθηκαν από το μοναδικό εγχείρημά μας οφείλουμε να απαντήσουμε με ειλικρίνεια και απλότητα. Κι όχι με σχέδια Ανάν, με προσχήματα και ιδιοτέλειες.

Χαιρετίζω το «Δώσε Πάσα», την «Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ», όλες τις διαδικτυακές προσπάθειες που έφεραν ήδη μια οριζόντια επαφή από τα κάτω.
Χαιρετίζω τις κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν ήδη ανοίξει Μητρώο Μελών.
Διαμορφώνεται πλέον ένα νέο πλαίσιο. Σε μια φάση διαιρέσεων, πολλαπλές δυνάμεις δεν διαιρούν. Ενώνονται και ενώνουν.
Δυνάμεις που δεν εμπνέονται με τις «έσωθεν» αναμετρήσεις, αλλά με τις «έξωθεν» μάχες.
 Δυνάμεις που δεν εξαντλούνται σε ένα γραφειοκρατικό τέλμα, αλλά επιχειρούν να αποκαταστήσουν προς τα έξω πάλι ένα ΣΥΡΙΖΑ ως ένα χώρο αλληλεγγύης και αξιών.
Δυνάμεις που επιδιώκουν να διευρύνουν την κοινή δράση με τον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και της αμφισβήτησης.
Δυνάμεις που γνωρίζουν ότι : Με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας χωρίζουν κάθε μέρα περισσότερα. Με την λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ μπορούν να μας ενώνουν κάθε μέρα περισσότερα.
Σε αυτό το πλαίσιο, σε αυτή τη σύγκλιση, σε αυτό το ρεύμα βρίσκεται η μεγάλη ελπίδα.
Έβδομο: Θα ήθελα κλείνοντας να απευθυνθώ στις δυνάμεις του συστήματος που επιχαίρουν  για μας.
Κάνετε λάθος.
Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οριστικά «συνεμορφώθη με τας υποδείξεις» των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, εγχώριας ή γερμανικής ιδιοκτησίας, και των δημοσκόπων.
Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι στο μηνολόγιο της νεολαίας υπάρχει μόνο ένας Δεκέμβρης κι αυτός, ευτυχώς, πέρασε.
Κάνετε λάθος, αν νομίσατε ότι ξεμπερδέψατε με τη δική μου γενιά. Την τελευταία λέξη δεν την έχετε ακούσει ακόμη.
Μπορεί να πουν βέβαια ότι τόση σιγουριά σε μια εποχή κρίσης μόνο «ψυχοπαθείς» μπορεί να την έχουν. Και το έχετε ακούσει σίγουρα.
Ίσως έχουν δίκιο.
Αν δεν είμαστε τρελοί, ίσως να μην είμαστε στην αριστερά.

Τρελοί από πόνο σε ένα σύστημα όπου χιλιάδες νέοι και νέες χάνονται κάθε χρόνο από ναρκωτικά, αυτοκτονίες, εργατικά ατυχήματα, θάνατο στην άσφαλτο.
Τρελοί από παραισθήσεις , γιατί όταν βρίσκουμε φοιτητές και φοιτήτριες να διαδηλώνουν στους δρόμους βλέπουμε από πάνω τους να υπερίπτανται με φτερά οι παρέες των ΕΠΟΝιτών, των Λαμπράκηδων, των αντιδικτατορικών οργανώσεων.
Τρελοί από προσδοκία για μια νέα γενιά που σωστά γυρνά την πλάτη στον κομματισμό χωρίς ορίζοντες. Που πονάει, που κλαίει, που αποτυχαίνει, που αποκλείεται κι είναι έτοιμη για ένα ειρηνικό Αντάρτικο πόλεων, που θα αμφισβητήσει , θα αφυπνίσει, θα εμπνεύσει όλη την κοινωνία.
Τρελοί, για δέσιμο, από το όνειρο: Όπως μπόρεσε μια φούχτα αριστερών φοιτητών και φοιτητριών μέσα στη δικτατορία να εμπνεύσει όλη τη χώρα, μπορούμε και τώρα.
Όπως η ΕΔΑ, δύναμη συνεργασίας, μέσα στην αμερικανοκρατία, εξέφρασε όλο το δημοκρατικό ρεύμα, μπορούμε και τώρα.
Και κυρίως όπως το ΕΑΜ. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο έχει αφήσει μια αδυσώπητη και ανεξίτηλη ευχή και κατάρα στην ελληνική αριστερά. Να πετύχει αυτό που επέτυχε το ίδιο, να κερδίσει την ψυχή του ελληνικού λαού. Και να πετύχει εκεί που το ίδιο απέτυχε: τη νίκη μέχρι το τέρμα.
Ας ακούσουμε την ιστορία μας. Ας ανοίξουμε πάλι τους ορίζοντές μας.
Μπορούμε. Μέσα από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από σας, να αναδειχθεί αυτό το Μέτωπο Αλλαγής, για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αδελφοσύνης, για τον σοσιαλισμό, που θα κερδίσει πάλι την ψυχή της πατρίδας μας.
Ευχαριστώ.


Ολόκληρη η ομιλία σε video δημοσιεύεται εδώ: Ο Α. Αλαβάνος στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

Μερικά αμοντάριστα πλάνα:


ΣΕΦ, ώρα 17.00 μ.μ

Η τοποθέτηση του Α. Αλαβάνου προκάλεσε τριγμούς στον ΣΥΝασπισμό και όχι μόνο. Το πρώτο αποτέλεσμα που φημολογείται είναι ότι η τοποθέτηση που έκανε ο συντονιστής της Γραμματείας επανήλθε στην αρχική της μορφή με την οποία μοιράστηκε. Η ΠΑΣΑ αποφάσισε ότι θα θέσει στο σώμα την πρόταση που διαμορφώθηκε από την ανοικτή συνέλευση Γκίνη και θα ζητήσει να εκλεγεί οργανωτική επιτροπή με 11 μέλη διορισμένα από τις συνιστώσες και άλλα 11 που θα εκλεγούν από το σώμα, ώστε να πάμε για συνέδριο την Άνοιξη. Μετά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η Γραμματεία (κομματικά επιτελεία & παράγοντες) συγκεντρώθηκε και συνεδριάζει σε παράπλευρο δωμάτιο, ώστε να εκτιμήσει την κατάσταση και να αποφασίζει πως θα …κλείσει την Συνδιάσκεψη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα προβλήματα θα παραμείνουν ανοικτά…

Ρίχτε και μια ματιά σε αυτό το βιντεάκι, ειδικά στο τέλος του...

Ενημέρωση από την 1η μέρα της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ



Οι σύντροφοι της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, πρότειναν την συμμετοχή της ΠΑΣΑς στο προεδρείο, στα πλαίσια της "συναίνεσης" όπως αυτοί τα αντιλαμβάνονται. Όταν από την ΠΑΣΑ  προτάθηκε ο σ. Β. Ψαλλιδάς, ζήτησαν να προταθεί γυναίκα. (Μήπως σας θυμίζει τίποτα αυτό;). Προτάθηκε λοιπόν η Βαγγελιώ Σωτηροπούλου και έγινε αποδεχτή. Όμως η σ. Βαγγελιώ  ζήτησε από το σώμα να επικυρώσει αυτή την πρόταση. Το κατάπιαν λέγοντας διάφορα περίεργα. Παρακολουθήστε σε video αυτή την πανηγυρική έναρξη της 3ης Πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ....

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Ενημέρωση από την 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη


Οι εργασίες της πανελλαδικής θα ξεκινήσουν σήμερα και ώρα 5 μ.μ. στο ΣΕΦ. Αν δεν πάτε με το "πουλμανάκι" κάποιας συνιστώσας, σας προτείνουμε εναλλακτικούς δρόμους είτε με το ΜΕΤΡΟ (ηλεκτρικός), είτε με το ΤΡΑΜ (ΣΕΦ) είτε με αυτοκίνητο από τις πιο πάνω διαδρομές. Υπάρχουν πολλές θέσεις parking

Πρόγραμμα:
Γνωρίζουμε μέχρι τώρα:
Παρασκευή 27/11
4.00μμ Έναρξη προσέλευσης- εγγραφή ομιλητών. Η Γραμματεία εισηγήθηκε η κατανομή του χρόνου να γίνει για να τοποθετηθούν 30 από τον ΣΥΝ, 30 απ’ όλες τις άλλες συνιστώσες και 60 ανένταχτοι. Αν προκύψουν περισσότερες αιτήσεις, θα γίνει κλήρωση
5.00μμ Εισηγητική τοποθέτηση από τον συντονιστή της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
Θα ακολουθήσουν τοποθετήσεις εκπροσώπων απ’ όλες τις συλλογικότητες που έχουν καταθέσει προτάσεις και ομιλίες


Θα προσπαθήσουμε να σας κρατάμε ενήμερους από τις εργασίες της Συνδιάσκεψης με άμεσες ενημερώσεις. Αναλυτικό ενημερωτικό υλικό για απόψεις αλλά και αποφάσεις τοπικών και νομαρχιακών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της ΠΑΣΑ, εδώ: http://dosepasa.wordpress.com/

Ο σ. Α. Αλαβάνος αναμένεται να μιλήσει αύριο Σάββατο, το μεσημέρι  (2- 3 μ.μ)

Αν και δεν είμαστε οπαδοί της ομοφωνίας, δημοσιεύουμε μια ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση μιας επαρχιακής οργάνωσης που είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στον βάση του ΣΥΡΙΖΑ:


ΤΟΠΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΟΥ- ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

Η Συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ Πάρου- Αντιπάρου που έγινε στις 25/11/09 ΟΜΟΦΩΝΑ αποφάσισε τα παρακάτω:

1.  Η Ενότητα της Αριστεράς όπως εκφράζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ενισχυθεί και να διευρυνθεί.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποκτήσει ενιαία πολιτική έκφραση και οργανωτική αυτοτέλεια.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Ενωτικό Σχήμα της Αριστεράς και έχει ΜΕΛΗ που ανήκουν σε συνιστώσες ή όχι.
4. Όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ισότιμα και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα.
5. Τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ είναι άμεσα εκλεγμένα, ΑΝΑΚΛΗΤΑ και με θητεία για ένα με δύο χρόνια .Ενα μέλος μπορεί να εκλέγεται στα όργανα για μέχρι και δύο θητείες.
6. Όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν σε μία Τοπική, Θεματική, Συνδικαλιστική ή άλλη Επιτροπή, που αποτελούν την καρδιά του, και μέσω συνελεύσεων αποφασίζουν,εκλέγουν και εκλέγονται.
7. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποκτήσει παντού ενιαία έκφραση με την έναρξη της διαδικασίας ενοποίησης των συνδικαλιστικών, δημοτικών, νομαρχιακών και άλλων παρατάξεων που δρουν στους διάφορους χώρους και αναφέρονται στις δυνάμεις που τον αποτελούν.
8. Δημιουργούνται παντού Τοπικές και άλλες Επιτροπές (Οργανώσεις) του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αποτελούν το όργανο που διαχέει τις θέσεις, τις απόψεις, και τις πρακτικές του.
9. Πρώτιστο καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ είναι η οργάνωσή του παντού ώστε συμμετέχοντας μαζί με τους εργαζόμενους να βοηθήσει και να πυροδοτήσει τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Στους κοινωνικούς αγώνες εφαρμόζονται και κρίνονται οι πολιτικές και η αποτελεσματικότητά τους, εκεί, μέσα από την πολιτική αντιπαράθεση, διαμορφώνονται συγκλίσεις και συναινέσεις. Έτσι θα προκύψει και η ανασύνθεση της Αριστεράς.

ΘΕΛΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

ΠΑΡΟΣ 26/11/09


Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον «ευρωπαϊσμό» της οδηγεί σε ένα εργατικό «Δεκέμβρη»


Παρουσιάζοντας σήμερα το βιβλίο της Αλκμήνης Ψιλοπούλου «Μινώκερος», στην Αίθουσα της ΕΣΗΕΑ,ο Αλέκος Αλαβάνος ανάμεσα σε άλλα, είπε :

Ψυχραιμία σύντροφοι!...

Η κρίση των μηχανισμών μπροστά στην 3η πανελλαδική συνδιάσκεψη οξύνεται. Έχουν χάσει τα αυγά και τα ..πασχάλια. Στην χθεσινή συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίστηκε να υπάρξει μια εισήγηση από τον συντονιστή σ. Νταβανέλο με τα παρακάτω θέματα:

-Πάμε σε νέα Συνδιάσκεψη με εκλεγμένους αντιπροσώπους
-Μέλη στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με ασάφεια φυσικά στο πως και πότε θα συγκροτηθεί το μητρώο μελών του ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα τα άλλα μένουν να βρεθούν «μέσα» στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Το «μέσα» είναι προφανώς ειρωνικό και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη δεν θα λάβει καμία απόφαση με δημοκρατικό τρόπο. Δεν θα υπάρξουν ψηφοφορίες ούτε καν για την εκλογή προεδρείου! Τόσο ελεγχόμενη και στημένη θα είναι η διαδικασία. Οι αποφάσεις θα ληφθούν «δίπλα», σε άλλη σαφώς μικρότερη αίθουσα που θα συνεδριάζουν τα «επιτελεία» μας, λαμβάνοντας υπόψη τους  και το «κλίμα» από την διπλανή αίθουσα. Θα "αποφασίσουν" όπως ακριβώς αποφασίζουν στο αρχηγείο της Αστυνομίας, όταν  παρακολουθούν μια διαδήλωση και ανάλογα με το «κλίμα» που επικρατεί λαμβάνουν τις ανάλογες αποφάσεις για το πώς θα την αντιμετωπίσουν...

Ήδη από το καλοκαίρι είχαμε εκφράσει τις επιφυλάξεις μας για την αποτελεσματικότητα των «μαθημάτων αντισταλινισμού» που οργάνωσε ο Α. Μπαλτάς στην Πάρο για την Νεολαία ΣΥΝασπισμού με το δημοσίευμά μας: “ Ένα διαρκές πάρτι πριν το... διαρκές συνέδριο”!

Και επαληθευτήκαμε πρόσφατα ότι ήταν εντελώς άχρηστα. Δεν γνωρίζουμε αν φταίει ο δάσκαλος ή ο μαθητής, όμως είναι ολοφάνερο ότι η Νεολαία ΣΥΝ έχει γίνει συντηρητική. Όχι μόνον γιατί υπερασπίζεται την κομματική ηγεσία, αλλά γιατί κυρίως προσπαθεί να μιμηθεί την ΚΝΕ στα ζητήματα του κομματικού πατριωτισμού ακόμα και στο ύφος των ανακοινώσεών της. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακοίνωση της για την 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ στα λόγια επικαλείται την ανάγκη να «επικρατήσει κλίμα νηφαλιότητας» στην πραγματικότητα τορπιλίζει το κλίμα γιατί αυτοχρίζεται ως ο «προστάτης» αυτού του αιτήματος, στοχοποιώντας εκείνους με τους οποίους έχει - ή φαντάζεται ότι έχει - πολιτικές διαφωνίες. Είναι αποκαλυπτικό το παρακάτω απόσπασμα: Κατά τη διάρκεια της πανελλαδικής συνδιάσκεψης πρέπει να επικρατήσει κλίμα νηφαλιότητας και συντροφικής συζήτησης, να παραμεριστούν όσοι προσέρχονται στη συζήτηση με πολιτικές σκοπιμότητες άλλές από την πρόοδο και την αποτελεσματική οργάνωση του εγχειρήματος, και δυστυχώς δεν είναι λίγοι, να μπουν κατά μέρος οι αρχηγικοί πατερναλισμοί και η διδασκαλική κουλτούρα, να συμφωνηθούν το δίχως άλλο οι ώριμες αλλαγές για την δημοκρατικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι προφανές ότι η κρίση των μηχανισμών δημιουργεί αυθόρμητες τάσεις ενίσχυσης του κομματικού πατριωτισμού. Όμως όταν αυτές τις τάσεις προσπαθούν να τις εκμεταλλευτούν και να τις οργανώσουν τα κομματικά επιτελεία, τότε υπάρχει πρόβλημα. Ήδη έχουν καταγραφεί προσπάθειες να παρατάξουν στρατούς και να πολώσουν το κλίμα της πανελλαδικής συνδιάσκεψης. Εκτιμούν ότι θα αυξηθούν οι διαρροές από τα κομματικά μαντριά και δεν έχουν κανένα άλλο πιο αποτελεσματικό τρόπο να τις αποτρέψουν.

Ενδεικτικό αυτού του κλίματος είναι και η απρόκλητη και χυδαία επίθεση που δέχτηκε η ιστοσελίδα μας από κάποιο εκπρόσωπο του σκληρού πυρήνα του μηχανισμού που έχει ως στρατηγικό στόχο να ενσωματώσει στην πολιτική γραμμή του ΣΥΝασπισμού μέρος των συνιστωσών και ανένταχτων συντρόφων μέσω της στήριξης του Α.Τσίπρα. Στην προχθεσινή συνέλευση που έγινε στο Αμφιθέτρο Γκίνη με θέμα «Ανασύνθεση της Αριστεράς και μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ» και ενώ είχε διαμορφωθεί καλό και συντροφικό κλίμα διαλόγου σε κρίσιμα προβλήματα που αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος κ. Λύτρας ο οποίος εμφανίστηκε ως προερχόμενος από την ΡΟΖΑ, προσπάθησε ανεπιτυχώς να τορπιλίσει αυτό το κλίμα κάνοντας αναίτια και συκοφαντική επίθεση ενάντια στην ιστοσελίδα μας. Εκτός των άλλων προσπάθησε να συνδέσει με χαφιέδικο τρόπο την ιστοσελίδα μας με συγκεκριμένα πρόσωπα. Είναι γνωστό ότι ς δημοσιεύουμε τις διαφορετικές απόψεις που μας στέλνουν σύντροφοι σε οποιοδήποτε ζήτημα.  Αν έχουν κάποιοι πρόβλημα με τα δημοσιεύματά μας ας αναφερθούν ευθέως στην ιστοσελίδα μας.Αντί λοιπόν να στείλουν εδώ ένα κείμενο και να εκφράζουν τις απόψεις τους, διάλεξαν άλλο τρόπο...

Εξάλλου πρόσφατα έχουμε αναδημοσιεύσει το κείμενο: (Ya Basta, σύντροφε Τσίπρα  των Νίκου Γιαννόπουλου, Κώστα Φώλια, μελών της Ομάδας ΡΟΖΑ. Επίσης μόλις πριν δυο μέρες δημοσιεύαμε το παρακάτω σχόλιο: Θετική ήταν η παρέμβαση τη Μάνιας Μ. που μίλησε ως εκπρόσωπος της ομάδας ΡΟΖΑ. Βοήθησε ώστε να αρθούν πιθανές παρεξηγήσεις αναφορικά με την στάση της ΡΟΖΑ και κυρίως να διευκρινιστούν οι διαφορές ανάμεσα στις θέσεις που έχουν διαμορφωθεί από την ανοικτή συνέλευση και τις θέσεις που καταγράφονται στο κείμενο υπογραφών που προωθείται από την ομάδα ΡΟΖΑ και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. (από το: Μπροστά στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ )

Με αυτά τα δεδομένα γίνεται πλέον προφανές γιατί κάποιοι θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα πόλωσης μπροστά από την 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ...

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Εκτός από τις μέρες, γίνονται προσπάθειες να μειωθούν και οι απόψεις…


Τελικά η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη θα γίνει το Παρασκευή & Σάββατο θα γίνει στο ΣΕΦ, ενώ αύριο στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται προσπάθειες από πολλές πλευρές να ενοποιηθεί η πρόταση Φλαμπουράρη με την πρόταση Μπανιά – Σαπουνά.

Επίσης, εν όψει της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ στις 27-28-29 Νοεμβρίου, διοργανώνεται ανοιχτή συνέλευση στο Πολυτεχνείο, με θέμα την «Ανασύνθεση της Αριστεράς και μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ», από την Πρωτοβουλία ενταγμένων και ανένταχτων σε συνιστώσες για την ανασύνθεση της Αριστεράς και το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε από ανένταχτους/ες του ΣΥΡΙΖΑ, μέλη του ΣΥΝ και από τις συνιστώσες ΑΚΟΑ, ΚΟΚΚΙΝΟ και ΡΟΖΑ. Η πρώτη της δημόσια παρουσία ήταν η δημοσέυση κειμένου ενόψει της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ με 200 (αρχικά) υπογραφές. Η συλλογή υπογραφών στο κείμενο συνεχίζεται μέχρι και την Πανελλαδική Σύσκεψη – ήδη έχουν ξεπεράσει τις 700 ενταγμένων και ανένταχτων σε συνιστώσες.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Κανένας πλέον δεν εμπιστεύεται το www.syriza.gr!


Θέλουν να μας κάνουν τα τρία, δύο!

Το ενδιαφέρον για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη είναι τόσο μεγάλο από την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε σκοπεύουν να μειώσουν την διάρκεια των εργασιών από τριήμερο (Παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή) σε διήμερο(Παρασκευή - Σάββατο). Οι πληροφορίες λένε ότι ο χώρος που έχουν κλείσει είναι ελεύθερος μέχρι το Σάββατο. Και να σκεφτεί κανείς ότι είμαστε 3 μέρες πριν από την Συνδιάσκεψη και ακόμα δεν έχουν ανακοινώσει που θα γίνει. Από άλλες πηγές υπάρχει η πληροφορία ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τον ΣΥΝασπισμό. Η Ανανεωτική Πτέρυγα πιέζει δηλώνοντας ότι δεν θα συμμετέχει στην Συνδιάσκεψη και η Κουμουνδούρου έχει πανικοβληθεί. Σκέφτεται ακόμα και να προτείνει την αναβολή της...

Η κατάσταση της σήψης που επικρατεί καθρεφτίζεται πρώτα απ’ όλα στους μηχανισμούς ενημέρωσης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Η ιστοσελίδα του (http://www.syriza.gr/) θεωρείται αναξιόπιστη από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν πλέον πάψει να ενημερώνονται από εκεί και αναζητούν αλλού εναλλακτικές πηγές ενημέρωσης. Ήδη η ιστοσελίδα μας (http://enosy.blogspot.com/) όπως και η ιστοσελίδα της ΠΑΣΑ (http://dosepasa.wordpress.com/) βρίσκονται πλέον με σαφή διαφορά μπροστά στην προτίμηση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Παρακάτω παραθέτουμε στατιστικά στοιχεία από τις τρεις αυτές ιστοσελίδες, όπως και τα στοιχεία του www.in.gr για να βγάλει ο αναγνώστης μόνος του τα συμπεράσματά του.

Μπροστά στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ



Πραγματοποιήθηκε χθες η 4η ανοικτή συνέλευση μελών του ΣΥΡΙΖΑ στο Αμφιθέατρο ΓΚΙΝΗ με την συμμετοχή 75 συντρόφων και συζητήθηκε η τρέχουσα κατάσταση. Μετά τις τελευταίες αποφάσεις της Γραμματείας είναι προφανές ότι βαδίζουμε πλέον προς άλλη μία συνδιάσκεψη – παρωδία που δεν θα έχει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα. Μια πασαρέλα που ο κάθε πικραμένος συριζαίος θα λέει τον πόνο του και στελέχη του ΣΥΝ αλλά και συνιστωσών του θα μας εξηγούν για μια ακόμα φορά τις δυσκολίες που έχουν να παραχωρήσουν στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ευχή του Α. Αλαβάνου στη προηγούμενη πανελλαδική - όταν σήκωνε συμβολικά την κόκκινη κάρτα που είχε μοιράσει η ΠΑΣΑ - δεν θα ευοδωθεί σε αυτή την Συνδιάσκεψη: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αποκτήσει ακόμα μέλη και δεν θα ψηφίσουν σε αυτή την συνδιάσκεψη...

Στην χθεσινή συνέλευση ο εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ εξήγησε την θέση του κόμματός του για την συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Θετική ήταν η παρέμβαση τη Μάνιας Μ. που μίλησε ως εκπρόσωπος της ομάδας ΡΟΖΑ. Βοήθησε ώστε να αρθούν πιθανές παρεξηγήσεις αναφορικά με την στάση της ΡΟΖΑ και κυρίως να διευκρινιστούν οι διαφορές ανάμεσα στις θέσεις που έχουν διαμορφωθεί από την ανοικτή συνέλευση και τις θέσεις που καταγράφονται στο κείμενο υπογραφών που προωθείται από την ομάδα ΡΟΖΑ και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Επισημαίνουμε μερικές από αυτές που θεωρούμε ότι είναι βασικές:

1. Θέση της γενικής συνέλευσης είναι ότι στην μεταβατική περίοδο θα πρέπει το 50% των μελών των ανώτερων οργάνων να εκλέγονται και το 50% να διορίζονται από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση του άλλου κειμένου για αναλογία 1/3 ΣΥΝ, 1/3 Συνιστώσες και 1/3 ανένταχτοι , δεν οδηγεί σε ένα ενιαίο εκλογικό σώμα αλλά ξεχωριστά, από τα οποία το σώμα των ανένταχτων εκλέγει ανένταχτους. Η γενική συνέλευση θεωρεί ότι θα πρέπει να υπάρχει όσμωση ανάμεσα στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε και οι ανένταχτοι να έχουν δυνατότητα να ψηφίζουν και μέλη συνιστωσών αλλά και τα μέλη των συνιστωσών να μπορούν να ψηφίζουν όποιο συριζαίο θέλουν. Αυτό να γίνεται για την εκλογή του 50% των μελών αυτών των οργάνων.

2. Η γενική συνέλευση θεωρεί ότι η λήψη των αποφάσεων με 2/3 σε όλα τα ζητήματα θα πρέπει να γίνεται μόνον σε βασικά ζητήματα όπως αλλαγή καταστατικού ή έγκριση του προγράμματος. Όλες οι άλλες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία. Το ζήτημα αυτό το έχει αναπτυχθεί αναλυτικά σε διάφορα κείμενα, όπως εδώ: Συναίνεση ή συμμετοχή;


Η 4η Ανοιχτή Συνέλευση “Γκίνη” αποφάσισε να κάνει μια σειρά παρεμβάσεις πριν και κατά την διάρκεια της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης προτείνοντας την θέση:

Η Πανελλαδική Οργανωτική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να πάρει τουλάχιστον μία απόφαση: Ο Σύριζα αποκτά μέλη. Οι ήδη υπάρχουσες οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και όσες δημιουργηθούν στο εξής, απονέμουν τον τίτλο του μέλους του Σύριζα σε οποιονδήποτε το ζητήσει αυτοπροσώπως και καταβάλλει μια συμβολική εγγραφή. Η Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου Επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να εκλεγεί από την ΠΣ, θα καταρτίσει το μητρώο των μελών που δημιουργείται με τον παραπάνω τρόπο. 

Ήδη πολλές συνελεύσεις τοπικών και νομαρχιακών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνουν αποφάσεις και εκλέγουν αντιπροσώπους μπροστά στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και ξεκινάνε την συγκρότηση μητρώου μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Για όλες αυτές τις αποφάσεις θα αναφερθούμε με αναλυτικό ενημερωτικό σημείωμα τις επόμενες μέρες.

Παράλληλα ο ΣΥΝασπισμός αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα στο εσωτερικό του. Η σκληρή γραμμή του κομματικού πατριωτισμού που εκπορεύεται τόσο από την Ανανεωτική Πτέρυγα όσο και από ένα τμήμα του Αριστερού Ρεύματος, συναντά πλέον σημαντικές αντιστάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΝασπισμού. Είναι χαρακτηριστική η στάση της Ανανεωτικής Πτέρυγας, η οποία αποχώρησε από Νομαρχιακή οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν μειοψήφησαν οι θέσεις της, όπως και οι θέσεις του ΣΥΝασπισμού. Επίσης σε κομματικά ακτίφ των τάσεων ΣΥΝ που γίνονται εν όψει της πανελλαδικής συνδιάσκεψης η όξυνση των αντιθέσεων οδηγεί σε αποφάσεις που δηλώνουν έλλειψη ψυχραιμίας και πανικό. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι σε ορισμένες περιοχές ο ΣΥΝασπισμός προχωρά στην συγκρότηση οργανώσεων ΣΥΡΙΖΑ μόνον με τα δικά του μέλη και αποκλείει τους ανένταχτους και μέλη άλλων συνιστωσών με αποτέλεσμα να έχουμε σε τοπικό επίπεδο δύο διαφορετικές οργανώσεις ΣΥΡΙΖΑ...

Όμως ο επιθετικός ηγεμονισμός του ΣΥΝ που εκδηλώθηκε με την επιβολή του Α. Τσίπρα ως αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει πλέον και σε ακραίες καταστάσεις ακόμα και σε μαζικούς χώρους όπου υπάρχουν κοινά συνδικαλιστικά σχήματα. Στο “Λιμάνι της Αγωνίας” του Πειραιά παρενέβη για να αποκτήσει με οργανωτικό τρόπο τον πολιτικό έλεγχό του με τις γνωστές παλαιές πρακτικές που έχει κληρονομήσει από το ΚΚΕ. Τουλάχιστον θα αναμέναμε μια ανακοίνωση από τους συντρόφους που δραστηριοποιούνται εκεί και να εκθέσουν δημόσια τι ακριβώς συμβαίνει και κυρίως πως προβλέπουν να εξελίσσονται τα πράγματα εκεί...

Για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλες ευθύνες έχουν εκτός από την Κουμουνδούρου και τα κομμάτια εκείνα των συνιστωσών που συντάχθηκαν μαζί της και την στήριξαν στην επιβολή του Α. Τσίπρα στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως το φάντασμα του Α. Αλαβάνου πλανιέται πάνω από από τα κεφάλια τους. Αποκαλυπτικό είναι το κείμενο του ΚΠΔ : «Σύνοψη της Ολομέλειας του Κοκκινοπράσινου Δίκτυου της 3ης Νοεμβρίου 2009» που ένα μεγάλο τμήμα του αναφέρεται στον Α. Αλαβάνο!...

Ως γνωστόν, το ΠΚΔ πρωτοστάτησε σε αυτή την επιβολή της γραμμής της Κουμουνδούρου που σε πρώτη φάση προέβλεπε την απομάκρυνση του Α. Αλαβάνου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και σε επόμενο στάδιο την απομάκρυνση ορισμένων ενοχλητικών που δεν είναι πρόθυμοι να υπακούσουν στις εντολές της Κουμουνδούρου. Σήμερα το ΠΚΔ αντλεί την δύναμή του και προσπαθεί να αποκτήσει πολιτική υπεραξία από την διαμεσολάβηση αυτής της πολιτικής. Εντός του ΣΥΝασπισμού, από άποψη συσχετισμού δύναμης είναι μια ασήμαντη μειοψηφία, η οποία δεν μπορεί να παίξει κανένα σημαντικό ρόλο. Αποκτά πολιτική αξία δια μέσου της συμμαχίας με συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και της ένταξής τους στο προεδρικό μπλοκ του ΣΥΝασπιμού. Τώρα αισθάνεται ότι μπορεί να αμφισβητηθεί αυτός ο ρόλος του, γι αυτό ανησυχεί έντονα και συμβουλεύει τον Α. Αλαβάνο “να εγκαταλείψει την προσπάθεια να δημιουργήσει μέτωπο οργανώσεων εναντίον του Συνασπισμού καθώς έτσι βλάπτει εξ αντικειμένου τον ΣΥΡΙΖΑ”...

Είναι προφανές ότι το ΠΚΔ στην προοπτική να εκμαιεύσει πολιτικά ανταλλάγματα από την επιτυχία αυτής της διαμεσολάβησης έκανε και σημαντικές υποχωρήσεις σε βασικά ζητήματα της πολιτικής του ταυτότητας. Κατηγορεί τον Α. Αλαβάνο ότι επινοεί νέες διαχωριστικές γραμμές, εκ των υστέρων, όπως η συγκυβέρνηση του 1989. Όμως, το ΠΚΔ  στην προσπάθειά του να αναβαθμίσει τον πολιτικό του ρόλο στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει ήδη σημαντικές υποχωρήσεις, όπως στο θέμα της πρότασης ενός εθνικιστή ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας. Τότε δεν έκανε καμία δημόσια δήλωση και σε κανένα κείμενό του δεν αναφέρεται σε αυτή την πρωτοβουλία του προέδρου του ΣΥΝασπισμού Α. Τσίπρα. Δεν είναι βέβαια ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ο Πρόεδρος του Συνασπισμού έχει σαφώς εναντιωθεί απέναντι σε βασικές θέσεις που προσδιορίζουν την πολιτική ταυτότητα του ΚΠΔ, όμως το ΠΚΔ ποτέ δεν έχει πει μια κουβέντα δημόσιας κριτικής του παρά μόνον υποστηρικτικά λόγια. Γιατί, άραγε;.....



Μια σημαντική συλλογή κειμένων με θέσεις τάσεων ρευμάτων και συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ είναι δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ, εδώ:   Διάλογος ενόψει της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ


Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Συναίνεση ή συμμετοχή;

Αναδημοσίευση απο τη ΕΠΟΧΗ, Κυριακή,22 Νοέμβρη 2009

Κακή κληρονομιά από τα κομουνιστικά κόμματα του προηγούμενου αιώνα είναι η αναπαραγωγή μιας ιεραρχικής διαβάθμισης ανάμεσα στα μέλη των πολιτικών σχηματισμών της σύγχρονης Αριστεράς. Η προσπάθεια για μαζικοποίηση - όταν γίνεται με όρους αστικής πολιτικής - διευρύνει ακόμα παραπέρα το χάσμα ανάμεσα στα στελέχη που συγκροτούν τα καθοδηγητικά όργανα και στα απλά μέλη. Στην κορυφή της ιεραρχικής πυραμίδας διαμορφώνονται οι θέσεις και οι αντιθέσεις και λαμβάνονται όλες οι κρίσιμες αποφάσεις. Στην άλλη άκρη της πυραμίδας διαχέεται η έννοια του μέλους στην έννοια του φίλου ή του ψηφοφόρου. Η συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων έχει εκφυλιστεί - στην καλύτερη περίπτωση - στην δημοσκοπική επιλογή προτάσεων που εκπορεύονται από στην κορυφή της πυραμίδας. Αυτά τα χαρακτηριστικά κυριαρχούν στην δομή του ΣΥΝασπισμού, αλλά και πολλών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν θέλουμε η άμεση δημοκρατία να αποτελέσει βασική αρχή συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να κινηθούμε προς αντίθετη κατεύθυνση. Η άμεση δημοκρατία προϋποθέτει πρώτα απ΄ όλα την ενεργή συμμετοχή των μελών. Όμως, όλες σχεδόν οι προτάσεις για το οργανωτικό του ΣΥΡΙΖΑ, φροντίζουν για την κατοχύρωση της συμμετοχής ορίζοντας την απαρτία ίση με το 50% +1 των μελών, ενώ για κατοχύρωση της συναίνεσης προβλέπουν μεγαλύτερα ποσοστά, ορίζοντας για την έγκριση αποφάσεων πλειοψηφίες των 2/3 ή του 75%. Οι προτάσεις για την λήψη των αποφάσεων με διευρυμένες πλειοψηφίες οδηγούν στην καταστατική επικύρωση της πολιτικής ηγεμονίας του ΣΥΝ, γιατί στην πραγματικότητα κατοχυρώνουν το δικαίωμα veto κάθε ισχυρής μειοψηφίας. Είναι άραγε τυχαίο ότι η πρόταση Φλαμπουράρη κατοχυρώνει το δικαίωμα veto στις μειοψηφίες που συγκεντρώνουν το ¼ των ψήφων; Αυτές οι προτάσεις αρμόζουν περισσότερο στις αρχές λειτουργίας διακρατικών ή στρατιωτικών συνασπισμών παρά στις αρχές λειτουργίας σύγχρονων αριστερών πολιτικών σχηματισμών.

Στην πολιτική εκείνο που ενδιαφέρει πρώτα απ΄ όλα είναι η λήψη ορθών αποφάσεων. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η επιδίωξη διευρυμένων πλειοψηφιών ή ομοφωνιών, συντελεί την λήψη ορθότερων πολιτικών αποφάσεων. Αντίθετα αυτή η επιδίωξη εξασφαλίζει την ενότητα των μηχανισμών και καθιερώνει το «κομπρεμί» ως συστατικό στοιχείο της λειτουργίας τους. Στη δική μας άμεση δημοκρατία οι ψηφοφορίες αφορούν στην καταγραφή των διαφορετικών απόψεων και όχι στην διαχείρισή τους. Η διαχείριση της διαφωνίας και η σύνθεση των διαφορετικών απόψεων είναι αντικείμενο της πολιτικής συγκρότησης. Φυσικά είναι επιθυμητή η συναίνεση και η σύνθεση, αλλά αυτό δεν κατοχυρώνεται καταστατικά. Αν κάθε διαφωνία που εκδηλώνεται δεν καταγράφεται με σαφήνεια, αλλά κουκουλώνεται κάτω από την επιδίωξη επίτευξης ευρύτερων συναινέσεων ή ομοφωνιών, τότε δεν μπορεί εκ των υστέρων να αρθεί με δημιουργικό και συνθετικό τρόπο. Συνήθως οι σωστές ιδέες όταν εμφανίζονται είναι μειοψηφικές αλλά όταν πλέον γίνουν κτήμα όλων, έχουν αρχίσει να ξεπερνιούνται και να σαπίζουν.

Επιπλέον, οι διευρυμένες πλειοψηφίες των 2/3 ή του 75/% δεν εξασφαλίζουν την λήψη αποφάσεων, ακόμα και για ζητήματα που μπορεί να υπάρχει εκ των προτέρων ομοφωνία ότι θα πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε μια απόφαση, όπως για παράδειγμα αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει ένα νομοσχέδιο στη βουλή. Ας υποθέσουμε πως αύριο βρισκόμαστε μπροστά σε μια τέτοια διαφωνία και ότι στην συνεδρίαση της Κ.Ο από τους 10 παρόντες βουλευτές. οι 6 ψηφίζουν υπέρ της πρότασης καταψήφισης και οι 4 κατά. Είναι προφανές ότι καμία πρόταση δεν συγκεντρώνει πλειοψηφία των 2/3 ή του 75%. Επομένως η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αποφασίσει τι θα κάνει στην βουλή την ώρα της ψηφοφορίας…

Γιώργος Καλαντζόπουλος
Πρωτοβουλία για την ΑντιΣυστημική Αριστερά (ΠΑΣΑ) 
http://dosepasa.wordpress.com/

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

ΕΠΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ


Παρουσίαση της «Μεγάλης Εποχής» της Νάντιας Βαλαβάνη στη Θεσσαλονίκη
ΕΠΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
20-11-2009
Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ



Ο Καρλ Μαρξ έγραψε τρεις τόμους, πάνω από 1500 σελίδες για το «Κεφάλαιο». Άλλες τόσες για τις « Θεωρίες για την υπεραξία». Πάνω από 40 τόμους είναι τα Άπαντα του ιδίου και του Ενγκελς. Και δεν θα βρει κανείς στα Άπαντα ένα ολοκληρωμένο βιβλίο- ανάλυση για τον Σοσιαλισμό.

Αυτή η προσέγγιση – να μιλάς για το αύριο μέσα από το σήμερα κι όχι κατευθείαν για το ίδιο το αύριο - έχει σφραγίσει σε μεγάλο βαθμό την πρόδρομη αριστερή σκέψη. Η κριτική στο καπιταλιστικό σήμερα είναι το σπέρμα για ιδέες, προτάσεις, στοχασμούς για το σοσιαλιστικό αύριο. Έτσι αφήνεται ένα μεγάλο πεδίο ελευθερίας, ευθύνης, ευρηματικότητας, έμπνευσης για τον σύγχρονο ή τον μεταγενέστερο αναγνώστη. Όταν η σύλληψη του καινούριου γίνεται εκ των προτέρων, εγχειριδιακά, εγκεφαλικά, στις λεπτομέρειες – κι αυτό το είδαμε στη Ρωσία – τότε αντί να υπάρξει ένα συγκροτημένο πλαίσιο αναδεικνύεται ένα πνιγηρός θεωρητικός εναγκαλισμός που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί…


Φωτογραφία από την σημερινή πορεία

Δεχτήκαμε άδικες επιθέσεις με αφορμή το κείμενο με τίτλο: ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2009: Ο «εκδημοκρατισμός» τύπου Μαρκεζίνη δεν θα περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ!  από νέους συντρόφους που μας κατηγορούν ότι διαστρεβλώνουμε την ιστορία της αριστεράς και σπιλώνουμε τους ιστορικούς ηγέτες της. Δυστυχώς η επίσημη εκδοχή της ιστορίας της αριστεράς που εκφέρεται από τους κυρίαρχους κομματικούς μηχανισμούς υποτάσσεται στις πολιτικές σκοπιμότητες που διαμορφώνονται από τις ανάγκες της τρέχουσας πολιτικής προπαγάνδας. Στα πλαίσια αυτών των σκοπιμοτήτων αρκετοί γνωρίζουν για την «ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ Νο 8» , όμως ελάχιστοι έχουν ακούσει για τα «Μαθήματα του Νοέμβρη» του ΚΚΕ εσωτερικού.

Ως αριστεροί, πρώτα απ’ όλα οφείλουμε να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και όχι να τα κρύβουμε. Με αφορμή τον φετινό εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αναδημοσιεύουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα από μια συνέντευξη του Νίκου ΚΑΡΡΑ ηγετικού στελέχους της ανανεωτικής αριστεράς που δόθηκε στο περιοδικό «Σχολιαστής» το 1988 και αφορούν σε κάποιες πλευρές της ιστορίας της "ανανεωτικής" αριστεράς που δεν είναι ευρέως γνωστές. Ολόκληρη την συνέντευξη βρίσκεται εδώ: «Το ελληνικό '68» 

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2009: Ο «εκδημοκρατισμός» τύπου Μαρκεζίνη δεν θα περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ!


Την Κυριακή 15 Νοεμβρη, η ΚΠΕ του ΣΥΝασπισμού, ενέκρινε το σχέδιο Φλαμπουράρη ως πρόταση για την 3η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση αυτή συνοδεύεται και από την υιοθέτηση της πρότασης για την δημιουργία μιας επιτροπής η οποία θα εξετάσει στο απώτερο μέλλον την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Η ομάδα Τσίπρα προσπαθώντας να εκτονώσει την πίεση στο εσωτερικό του ΣΥΝασπισμού πετάει την μπάλα στην εξέδρα (συνιστώσες ) όπως έκανε και στις ευρωεκλογές. Τότε ο ΣΥΝ επέλεξε ότι θα έχει την 1 και την 3 θέση στη λίστα των υποψηφίων ευρωβουλευτών και ότι οι ενδιάμεσες να καλυφθούν από τις συνιστώσες. Επίσης αποφάσισε με «δημοκρατικό» τρόπο ότι η 2η θέση που παραχώρησε στις συνιστώσες θα πρέπει να καλυφθεί υποχρεωτικά από γυναίκα!...

Αυτή είναι η δημοκρατία, όπως την αντιλαμβάνεται η Κουμουνδούρου. Πρόκειται για μια αριστοκρατική αντίληψη της δημοκρατίας, μια αντίληψη που δεν θεωρεί ότι όλοι έχουν ίδια πολιτικά δικαιώματα στην λήψη των αποφάσεων. Γι αυτό δεν εμπιστεύεται ούτε καν τα μέλη του ΣΥΝ, και τους στερεί το δικαίωμα να λαμβάνουν μέρος στην λήψη αποφάσεων για κρίσιμα ζητήματα. Ο κομματικός μηχανισμός κινητοποιείται και οργανώνει ψηφοφορίες για να καθοριστούν οι λίστες των ευρωβουλευτών. Όμως για ένα κρίσιμο ζήτημα, όπως είναι το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του ΣΥΝ, αποφασίζουν μόνον τα 120 άτομα της ΚΠΕ. Τα μέλη του ΣΥΝασπισμού ούτε καν ρωτήθηκαν! Τρέμουν την συμμετοχή των μελών τους στην λήψη των αποφάσεων όπως και τον εκδημοκρατισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεθοδεύσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ με την ψήφιση της πρότασης Φλαμπουράρη θυμίζει τον «εκδημοκρατισμό» που επιχείρησε η χούντα με την λύση «Μαρκεζίνη», λύση που την στήριζε τότε η «ανανεωτική» αριστερά του Λ. Κύρκου. Ήρθε όμως ο Πολυτεχνείο που έδειξε το αληθινό πρόσωπο της Χούντας με το πραξικόπημα του Ιωαννίδη…

Το πρόβλημα με τον εκδημοκρατισμό του ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς δεν βρίσκεται μόνον στην Κουμουνδούρου, αλλά και στις συνιστώσες που ανέχονται αυτό το δημοκρατικό έλλειμμα που έχει επιβάλει ο ΣΥΝασπισμός, μπροστά στα ανταλλάγματα που καρπώνονται από την θεσμική συμμετοχή τους στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και δυστυχώς αυτή η κατάσταση δεν είναι εύκολο να αντιστραφεί.

Θέλειδουλειά πολλή...

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Ένας άνθρωπος, μια ψήφος, πολλές συμμετοχές

(Αναδημοσίευση από την "ΕΠΟΧΗ" της Κυριακής 14 Νοέμβρη 2009 )

Καθώς βαδίζουμε σε μια οριακή για το μέλλον μας Πανελλαδική Σύσκεψη, χωρίς πυξίδα και χωρίς (μεγάλη) ελπίδα, όλοι εναντίον όλων, με πληθώρα κειμένων- απόψεων αλλά και κειμένων -υπογραφών, μοιάζει μακρινό και άπιαστο όνειρο η «δημοκρατία στη βάση και η ενότητα στη δράση». Κι όμως, μέχρι πριν από λίγο ακόμη, ακούγαμε τον ισχυρισμό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί εγχείρημα με στόχο να εμπνεύσει και να συσπειρώσει όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς (και ακόμη παραπέρα) και μέχρι λίγο παλιότερα οι περισσότεροι το πιστεύαμε κιόλας.


Όσο περνάει ο καιρός, φίλοι, ψηφοφόροι, μέλη συνιστωσών και αμήχανοι ανένταχτοι, έχουμε χάσει την μπάλα με τα όσα εκστομίζονται κάθε τόσο και λιγάκι – κατά κανόνα σε δηλώσεις στα ΜΜΕ,  αφού διαδικασίες ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχουν ούτε κατ’ ουσία ούτε πλέον και κατ’ επίφαση.

Ομολογώ ότι οι εσωτερικές διαδικασίες δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Μη έχοντας συμμετάσχει ουδέποτε σε κόμμα ή οργάνωση, είχα την αφελή άποψη ότι τα κόμματα δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσα, που εξυπηρετούν μια συγκεκριμένη περίοδο και αλλάζουν όταν έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Ούτε ΝΑΤΟ ούτε ...ΒΑΡΣΟΒΙΑ!


Πολλές από τις προτάσεις για το οργανωτικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν περισσότερες ομοιότητες με τις καταστατικές αρχές στρατιωτικών συνασπισμών, όπως το ΝΑΤΟ, που κατοχυρώνουν το δικαίωμα veto στις υπερδυνάμεις, παρά με τις καταστατικές αρχές που λειτουργούν σύγχρονα δημοκρατικά κόμματα της αριστεράς.

 
(Ο Πίνακας είναι από την
"Σύγκριση διατυπωμένων θέσεων για την ΠΣ του Νοέμβρη", που έχει δημοσιεύσει η ΠΑΣΑ)

Κι όμως, αυτές οι προτάσεις παρουσιάζονται ως άκρως δημοκρατικές αφού η δημοκρατικότητα συνδέεται γραμμικά με το μέτρο της πλειοψηφίας με την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις. Πρώην ευρωκομμουνιστές την ίδια στιγμή που κατηγορούν την Α. Παπαρήγα ότι αποκαθιστά τον Στάλιν, εμπνέονται από τις «λειτουργικές ομοφωνίες» με τις οποίες ο λαός μαζί με τις ηγεσίες των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού συναποφάσιζαν ...συλλογικά για το μέλλον τους. Αυτό ακριβώς το όραμά τους θέλουν να το κάνουν και καταστατική αρχή στο ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, το ΚΚΣΕ, όπως και άλλα κομμουνιστικά κόμματα που λειτουργούσαν με τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αν και δεν παρέλειπαν να εφαρμόζουν στην ...πράξη αυτές τις «λειτουργικές ομοφωνίες», ποτέ δεν είχαν τολμήσει να τις θεσμοθετήσουν στο καταστατικό τους!

Το επίπεδο της ταξικής πάλης για την δημοκρατία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όμως φαίνεται ότι είναι ...ανεβασμένο και έχει συμπαρασύρει και τα ποσοστά! Έχει ανεβάσει το ποσοστό του 50%+ 1 που απαιτείται σύμφωνα με την αρχή της απλής πλειοψηφίας, κάπου ανάμεσα στα 2/3 (πρόταση ΚΠΔ και λοιπών συγγενών) και στο 75% (πρόταση Α. Φλαμπουράρη)

Αφού λοιπόν όλοι συμφωνούν ότι μια τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποφασίσει τουλάχιστον με πλειοψηφία 2/3 για ζητήματα όπως, αν θα κάνει αύριο αφισοκόλληση, είναι προφανές ότι θα αποφασίζει με αντίστοιχο δημοκρατικό τρόπο και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ασχολείται με πιο σοβαρά πολιτικά ζητήματα.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι στην Κ.Ο. εκδηλώνεται μια διαφωνία για την ψήφιση ενός νομοσχεδίου, όπως είχε εκδηλωθεί τον Ιούλιο για την ψήφιση νομοσχεδίου που έδινε στο Ίδρυμα Νιάρχου τον χώρο του φαληρικού Ιπποδρόμου. (περισσότερες λεπτομέρειες για αυτή την υπόθεση εδώ: Καλή Αρχή!... ). Κατά την συνεδρίαση λοιπόν της Κ.Ο. δεν διαμορφώνεται κοινή θέση και ο πρόεδρος Α. Τσίπρας αναγκάζεται να προχωρήσει σε ψηφοφορία. Από τους 10 παρόντες οι 6 ψηφίσουν υπέρ της πρότασης καταψήφισης του νομοσχεδίου και οι υπόλοιποι 4 κατά. Η πρόταση δεν συγκεντρώνει την απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3 και επομένως απορρίπτεται. Αφού απορρίπτεται η πρόταση της καταψήφισης, το λογικό είναι να υπερψηφιστεί το νομοσχέδιο! Δηλαδή να γίνει αυτό που θέλουν οι 4 και όχι αυτό που θέλουν οι 6. Όμως τελικά ούτε αυτό μπορεί να γίνει γιατί αν τεθεί σε ψηφοφορία  και η αντίθετη πρόταση, ούτε αυτή εγκρίνεται αφού δεν μπορεί να συγκεντρώσει και αυτή την απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3.

Επομένως η Κ.Ο. δεν έχει θέση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Όταν δεν έχει θέση η Κ.Ο , τότε δεν δεσμεύεται κανένας βουλευτής για το τι θα ψηφίσει. Στην πραγματικότητα λοιπόν η πλειοψηφία των 2/3 κατοχυρώνει το δικαίωμα του veto της μειοψηφίας και καταστρατηγεί τα δικαιώματα της απλής πλειοψηφίας στην λήψη των αποφάσεων…
Ο Κώστας Βεργόπουλος σε μια αποκλειστική συνέντευξη στην ιστοσελίδα της "Πρωτοβουλίας για την Αντισυστημική Αριστερά" μεταξύ άλλων λέει και την άποψή του για το οργανωτικό ζήτημα του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στην ερώτηση: Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σ’ ένα κρίσιμο οργανωτικό και πολιτικό σημείο. Ποιες είναι οι απόψεις σου για το οργανωτικό και πολιτικό του μέλλον ;  

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύω ότι θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα νέο πολιτικό οργανισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ώστε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του διαθέσιμου κόσμου, που μέχρι σήμερα παραμένει χωρίς πολιτική έκφραση. Τα εμπόδια στη μετεξέλιξη προέρχονται από το σύνολο των οργανώσεων, είτε μεγάλων είτε μικρών, που τον συγκροτούν. Οι ποικίλοι οργανωτικοί και κομματικοί πατριωτισμοί δεν αποδέχονται το άνοιγμα σε μεγάλα τμήματα του κόσμου, που θα είναι δύσκολο να ελέγχονται. Όμως, η μετεξέλιξη είναι αναγκαία, εφόσον το πρόβλημα δεν είναι η συντήρηση ριζοσπαστικών οργανώσεων, αλλά η έκφραση του ριζοσπαστισμού της ίδιας της κοινωνίας. Ο Σύριζα θα πρέπει να εκφράσει βασικά το σύνολο της κοινωνίας και όχι να περιορίζεται στο να καρτελοποιεί πολιτικά την σημερινή ευρεία και διογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Αριστερό «μόρφωμα» βουβών ψηφοφόρων;

(αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ,11/11/2009)
Του Θανάση Καρτερού

Να μείνει ως έχει, να παραμείνει συμμαχία, να προχωρήσει ένα βήμα μπρος, να κάνει ένα βήμα πίσω, να αποκτήσει μέλη, να απαλλαγεί από τη γραφειοκρατία. Πολλά και διάφορα ακούγονται για τον ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο καιρό και χρειάζεται ο σχετικά άσχετος ειδικό οδηγό για να καταλάβει τι λέει ο καθένας, τι εννοεί και τι επιδιώκει. Διότι αυτά τα τρία, πολύ συχνά, δεν ταυτίζονται καθόλου. Όταν, για παράδειγμα, ακούει ο σχετικά άσχετος να λέγεται ότι «ναι, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ενιαίο κόμμα, αλλά τότε θα εφαρμοστεί η δημοκρατία από κάτω μέχρι πάνω», ψυλλιάζεται ότι κάποια απειλή αιωρείται. Η δημοκρατία ως απειλή; Για ποιους, με ποιο σκοπό;

Τέλος πάντων. Καλά είναι όμως να μην παραβλέπουν οι προβληματιζόμενοι τα αυτονόητα. Όπως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κατάκτηση, ενσωματώνει ελπίδες, έχει το δικό του brand name στην κοινωνία, έχει αποδώσει πολιτικά και εκλογικά. Έχει προκαλέσει προσδοκίες και με τις προσδοκίες δεν είναι σοφό να παίζει κανείς, ιδιαίτερα στην πολιτική. Η δύναμή του έγκειται στη διαφορετικότητα όσων τον απαρτίζουν και εμφανίζει ήδη την κλασική συμμαχική εξίσωση: Η επιρροή του ξεπερνάει κατά πολύ το άθροισμα από τις όποιες επιρροές έχουν οι συνιστώσες του. Ως εκ τούτου εμφανίζεται το φυσικό φαινόμενο που ταράζει πολλούς: Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνάει τις συνιστώσες του, ακόμα και την ισχυρότερη.

Τα κρίσιμα σημεία στα οργανωτικά ζητήματα και τα πολιτικά προαπαιτούμενα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΝ. Και το φάντασμα του «ευρωκομουνισμού»;


του Κώστα Παπουλή-Γέρου
(αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της "Πρωτοβουλία για την Αντι-Συστημική Αριστερά")

Τα οργανωτικά ζητήματα
Ας ξεκινήσουμε με μια σημαντική διαπίστωση : Από τα κείμενα που κυκλοφορούν και ορισμένα ζητούν υπογραφές, μόνο 2 δεν συμφωνήθηκαν σ’ επίπεδο κορυφής : Το wiki στην ιστοσελίδα της ΠΑΣΑς και το κείμενο ανοικτής συνέλευσης του Γκίνη. Δικαιούμαστε λοιπόν να πούμε : Γιατί να συνταχθούμε με κείμενα που ποτέ δεν τέθηκαν σε δημόσια συζήτηση, ή δεν ζητήσανε τη γνώμη των απλών μελών του ΣΥΡΙΖΑ; Έρχομαι όμως στις ουσιαστικές; διαφορές των κειμένων και κυρίως στα βασικά ζητήματα που τα περισσότερα αναδεικνύονται και στο κείμενο της Γ.Σ. του Γκίνη.

1) Η όσμωση και ο ενιαίος φορέας
Για να υπάρξει όσμωση κι ενιαίος φορέας πρέπει να συγκροτηθούν οργανώσεις ΣΥΡΙΖΑ, που αυτές θα εκλέξουν εκπροσώπους τους στα κεντρικά όργανα. Όλοι δηλαδή είναι μέλη ΣΥΡΙΖΑ κι από εκεί πέρα συγκροτούνται συνιστώσες ή τάσεις. Συνεπώς δεν υπάρχουν ανένταχτοι στο ΣΥΡΙΖΑ. Οι ποσοστώσεις με το 1/3, 1/3,1/3 και οι αποφάσεις με πλειοψηφία 2/3 , πέρα από το ότι δημιουργούν δικαίωμα βέτο στο ΣΥΝ, θεωρούν τους «ανένταχτους» συνιστώσα. Με αυτόν τον τρόπο δεν δημιουργούνται κοινά σώματα και οργανώσεις, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών και όχι των μελών. Άρα οποιαδήποτε πρόταση για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών και όχι των συνιστωσών δεν μπορεί να έχει τα μέσα του το 1/3,1/3,1/3 αλλά να διαμορφώνει κοινά σώματα και οργανώσεις.

Αριστερή Ανακύκλωση



Σήμερα, Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009 και ώρα 7.00 μμ. Στο FLORAL (ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 80) O Περικλής Κοροβέσης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο «Αριστερή Ανακύκλωση» από την ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Βένιος Αγγελόπουλος - καθηγητής Μαθηματικών στο ΕΜΠ, Ευθύμης Παπαδημητρίου - καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Μιχάλης Πρωτοψάλτης – εκδότης.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Κρίση των μηχανισμών ενημέρωσης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο...


Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στην μη ενημέρωση για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ από τα ΜΜΕ που ελέγχει Κουμουνδούρου. Ακόμα και ο «ριζοσπάστης» έχει πληρέστερη και πιο αντικειμενική ενημέρωση από την ΑΥΓΗ.  Παραθέτουμε ενδεικτικά μερικές δημοσιεύσεις του:

Το πρόβλημα δεν μπορεί να επιλυθεί με πρωτοβουλίες που απαιτούν να κάνει καλύτερα την δουλειά του το Γραφείο Τύπου ή τα ίδια όργανα του ΣΥΡΙΖΑ να συντάσσουν δελτία τύπου. Δυστυχώς το υλικό που υπάρχει είναι …άχρηστο! Στην πραγματικότητα δεν γίνεται κανένας πολιτικός διάλογος και καμία δημόσια αντιπαράθεση. Όλα τα ζητήματα συζητιούνται στα ηγετικά κλιμάκια πίσω από κλειστές κουρτίνες και εντάσσονται σε κινήσεις τακτικών ελιγμών και μεθόδων αιφνιδιασμού στη μάχη χωρίς αρχές που γίνεται ανάμεσα στους μηχανισμούς. Είναι ενδεικτικός ό τίτλος και το περιεχόμενο του δημοσιεύματος του ΒΗΜΑτος για τις μεγάλες δυνατότητες εκμετάλλευσης που παρέχει αυτή κατάσταση στα ΜΜΕ:

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Ya Basta, σύντροφε Τσίπρα

Αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Με μεγάλη ενόχληση διαβάσαμε στην «Αυγή» της 4ης Νοεμβρίου τμήματα της εισήγησης του Αλέξη Τσίπρα στην Π.Γ. του ΣΥΝ. Τόσο το περιεχόμενο όσο και το ύφος της εν λόγω τοποθέτησης απέχουν παρασάγγας από τον τρόπο που έχουμε μάθει να συζητάμε μεταξύ μας, η πλειονότητα των συνιστωσών, των ανένταχτων και των μελών του ΣΥΝ στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ. Η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα διακρίνεται από ένα κράμα αλαζονείας και «συνδικαλισμού» που εντείνει τις τεχνητές πολώσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, χαράζει ψευδείς διαχωριστικές, συσκοτίζει την ογκώδη πολιτική αμηχανία που χαρακτηρίζει το χώρο την τελευταία περίοδο και, οπωσδήποτε, στρεβλώνει το κομβικό (μάλλον υπαρξιακό) ζήτημα της οργανωτικής ανασυγκρότησης του.

Αποκλειστικό: Η κόκκινη κάρτα του ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε!

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ":

Δυστυχώς δεν πρόκειται για την ίδια κόκκινη κάρτα που ύψωσε ο Αλέκος στη Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο. Πρόκειται για την κόκκινη κάρτα που έδειξε στον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης με την τοποθέτησή του στην Π.Γ του ΣΥΝ στις 3/11, και που επαναλήφθηκε στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις 6/11. Έτσι φτιάχνεται ένα διπλό ταμπλό, κατάλληλο για μαγικές ντρίμπλες: Από τη μια το κείμενο Φλαμπουράρη με τα μέλη δι’ αντιπροσώπους και την αναγωγή της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ σε …σώμα. Από την άλλη η επιθετική τοποθέτηση της ηγεσίας του ΣΥΝ, απαξιωτική για το εγχείρημα, απαξιωτική για τη γραμματεία, απαξιωτική για τις συνιστώσες και τους ανένταχτους που επιδιώκουν συγκρότηση και προχωρήματα.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Μας δουλεύουνε ψιλό γαζί…


Τα πολιτικά επιτελεία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμφωνήσει να κατοχυρωθεί και καταστατικά η πολιτική ηγεμονία του ΣΥΝασπισμού στον ΣΥΡΙΖΑ, άλλα ντρέπονται να το πουν ευθέως! Γι αυτό σκαρφίστηκαν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Εμφανίζουν το σχέδιο για την κατοχύρωση της πολιτικής ηγεμονίας του ΣΥΝ ως κίνηση μεγάλης …δημοκρατικής ευαισθησίας που απαιτεί και την ανάλογη πλειοψηφία για να υλοποιηθεί. Σε προτάσεις για την οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από τον ΣΥΝ αλλά και από συνιστώσες και παράγοντες της Γραμματείας, περιέχονται δύο διαφορετικές θέσεις που η ταυτόχρονη λειτουργία τους κατοχυρώνει το δικαίωμα veto του ΣΥΝασπισμού στις αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μια πρόταση αφορά στις δήθεν μεγάλες δημοκρατικές ευαισθησίες, δηλαδή στην λήψη των αποφάσεων με πλειοψηφίες των 2/3. Η άλλη αφορά την συγκρότηση των οργάνων με την αναλογία 1/3 από τον ΣΥΝ, 1/3 από τις συνιστώσες και 1/3 από τους ανένταχτους. Με αυτό τον τρόπο ο ΣΥΝ που ελέγχει το 1/3 αν δεν ψηφίσει κάποια πρόταση, δεν σχηματίζεται πλειοψηφία μεγαλύτερη από 2/3 και δεν λαμβάνεται απόφαση!

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Ο Α. Αλαβάνος μιλά για την σχέση της ποίησης με την πολιτική και όχι μόνο...


Ένα μήνα ακριβώς μετά τις εκλογές, ο Αλέκος Αλαβάνος παρουσίαζε την δική του εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου ποιημάτων της Νάντιας Βαλαβάνη "Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΟΧΗ". Ξεκινώντας την ομιλία του για την σχέση της ποίησης με την πολιτική, αναφέρθηκε σε μερικά βασικά στοιχεία που προσδιορίζουν την Αριστερά. Για ίδια ζητήματα μίλησαν και οι άλλοι ομιλητές. Όμως σημασία έχει ο αναγνώστης να αντιλαμβάνεται - όσο είναι δυνατό - πιο αδιαμεσολάβητα το τι ακριβώς είπαν οι ίδιοι. Γι αυτό παρουσιάζουμε στην συνέχεια μερικά πρώτα αποσπάσματα σε video από αυτή την εκδήλωση:

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΟΧΗ


Την  Πέμπτη 5 Νοεμβρίου, στις 20.00 στη Στοά Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου (Αρσάκειο Μέγαρο) γίνεται παρουσίαση του βιβλίου ποιημάτων της Νάντιας Βαλαβάνη. Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΟΧΗ, συλλογή ποιημάτων της Νάντιας Βαλαβάνη, αναφέρεται σε μια ποιητική πρόσληψη του 1989 ως ημερομηνίας-τομή στη ζωή ενός και ταυτόχρονα χιλιάδων ανθρώπων. Αλλά και της ελληνικής – και όχι μόνο – αριστεράς.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ STAGIAIRES

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει ήδη δύο μέτωπα ανοικτά με τους εργαζόμενους. Το ένα αφορά στο λιμάνι του Πειραιά και το άλλο στους απολυμένους STAGIAIRES. Δημοσιεύουμε μια ανακοίνωση της Δ' ΕΛΜΕ ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ που αναφέρεται στα ζητήματα της αλληλεγγύης των εργαζομένων γιατί θεωρούμε ότι αυτές τις θέσεις θα έπρεπε να τις είχαν υιοθετήσει και οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων. Οι διοικήσεις τους υπηρετούν στενές κομματικές σκοπιμότητες και στηρίζουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς  όμως στα προεδρεία αυτών των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων συμμετέχουν  και συνδιοικούν συνδικαλιστές του ΣΥΝ εδώ και αρκετά χρόνια. Μάλλον έτσι αντιλαμβάνονται  στο συνδικαλιστικό κίνημα την "αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση"...



Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δίνει περίοδο χάρητος στο ΠΑΣΟΚ...


Φαίνεται ότι ήταν τόσο μεγάλη η νίκη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που όλοι θεωρούν ότι είναι οι νικητές. Η Κουμουνδούρου αλλά και κάποιοι παρατρεχάμενοι (όπως ο Α. Νταβανέλος, μερικοί «ανένταχτοι» παράγοντες και ορισμένες συνιστώσες) συνεχίζουν να πανηγυρίζουν για τον συγκροτημένο αριστερό λόγο που για πρώτη φορά προβλήθηκε στην προεκλογική περίοδο και ξεκαθάρισε πλέον την αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Όμως κάποιοι άλλοι πανηγυρίζουν για τους ακριβώς αντίθετα πράγματα. Αποκαλυπτική είναι η παρέμβαση του Μιχάλη Σαμπατακάκη στην ΚΠΕ του ΣΥΝ στις 25.10.2009 ( είναι δημοσιευμένη εδώ: Μετά την κατάρρευση της "αριστερής στροφής"... ) όπου εξηγεί γιατί απέτυχε «η βασική ιδέα, της αλήστου μνήμης αριστερής στροφής»…

Η εισήγηση, οι τοποθετήσεις και το κλείσιμο από την 3η ανοικτή συνέλευση μελών του ΣΥΡΙΖΑ που οργάνωσε η ΠΑΣΑ


Η 3η ανοικτή συνέλευση μελών του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε το Σάββατο 31/10 στο αμφιθέατρο Γκίνη ΕΜΠ (Πατησίων) με την απόφαση διαμόρφωσης κειμένου με τα βασικά σημεία που αφορούν στην ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Το κείμενο αυτό διαμορφώθηκε στο τέλος της διαδικασίας και αποφασίστηκε να αναρτηθεί στο άμεσα internet ώστε να γίνει μια ευρύτερη διαβούλευση για το περιεχόμενό του για δυο ακόμα ημέρες. Μετά θα κυκλοφορήσει για συλλογή υπογραφών. Το κείμενο αυτό -  όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα - το παραθέτουμε παρακάτω:

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ