Ya Basta, σύντροφε Τσίπρα

Αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Με μεγάλη ενόχληση διαβάσαμε στην «Αυγή» της 4ης Νοεμβρίου τμήματα της εισήγησης του Αλέξη Τσίπρα στην Π.Γ. του ΣΥΝ. Τόσο το περιεχόμενο όσο και το ύφος της εν λόγω τοποθέτησης απέχουν παρασάγγας από τον τρόπο που έχουμε μάθει να συζητάμε μεταξύ μας, η πλειονότητα των συνιστωσών, των ανένταχτων και των μελών του ΣΥΝ στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ. Η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα διακρίνεται από ένα κράμα αλαζονείας και «συνδικαλισμού» που εντείνει τις τεχνητές πολώσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, χαράζει ψευδείς διαχωριστικές, συσκοτίζει την ογκώδη πολιτική αμηχανία που χαρακτηρίζει το χώρο την τελευταία περίοδο και, οπωσδήποτε, στρεβλώνει το κομβικό (μάλλον υπαρξιακό) ζήτημα της οργανωτικής ανασυγκρότησης του.

Και για να μη θεωρηθούμε υπερεύθικτοι η προκατειλημμένοι, εξηγούμαστε; Τι εννοεί ο Αλέξης Τσίπρας με τη φράση: «Δηλαδή τι; Θα καταργηθεί ο ΣΥΝ ως κόμμα για να έχει οργανώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ που δημοκρατικά θα συναποφασίζουν, αλλά στην κορυφή θα, είναι 11 αρχηγοί;». Ποιος είπε να καταργηθεί ο ΣΥΝ; Και κυρίως: Είναι αντιδημοκρατικό — στην κορυφή να είναι έντεκα «αρχηγοί», ενώ, είναι δημοκρατικό να βρίσκεται μόνο ο ίδιος; Αγνοεί ότι η προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απολύτως αρχηγική - όσο ακριβώς και επί Αλαβάνου- ή επιδιώκει να ψαρέψει στα νερά του κομματικού πατριωτισμού, όπως δηλώνει και η... αγανακτισμένη διαπίστωση του: «Δημοκρατία σε όλες τις δομές, όχι δημοκρατία στη βάση και στην κορυφή να είμαστε όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι που εκπροσωπούμε, ας πούμε, το κίνημα πενήντα χρόνια». Έλεος! Αν αυτό δεν είναι στρεψοδικία, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, της πλειονότητας των συνιστωσών, των ανένταχτων και των μελών του ΣΥΝ συμπεριλαμβανομένων, θέλουμε δημοκρατία και στη βάση και στην κορυφή και γι' αυτό προτείνουμε το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε δημοκρατική βάση, με μέλη, συλλογική λειτουργία και εκλογή όλων των οργάνων του. Οπότε ο Αλέξης Τσίπρας «μη βγάζει φλας αριστερά και στρίβει δεξιά».

Όσο για τα «πενήντα χρόνια», οφείλουμε να του υπενθυμίσουμε σε ποιο χώρο έννοιες όπως «εναλλαγή» και «αναβλητικότητα» αποτελούν casus belli, καθώς' και πού αναφύονται φαινόμενα δια βίου ¬βουλευτών και ισόβιων επαγγελματικών στελεχών. Είναι δε εξαιρετικά ενοχλητικό ο πρόεδρος του ΣΥΝ να αναφέρεται σε παζάρια και εκβιασμούς για «5 βουλευτές», ενώ είναι σε όλους γνωστό ότι είμαστε αρκετοί αυτοί, «οι αφελείς», που ουδέποτε ασχοληθήκαμε με εκλόγιμες θέσεις και οικονομικές διευκολύνσεις.

Τέλος, αντί ο πρόεδρος του ΣΥΝ να απορεί προσχηματικώς για το αν «θα δεχτούν όλοι μία ενιαία ομοσπονδία με τη συμμετοχή στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς» -προφανώς όχι!- ας αναλογιστεί ότι, αφού στο ΣΥΝ είναι ανεκτά στελέχη που καλούν «διαδήλωση κατά της τρομοκρατίας», είναι πολύ ευκολότερο να συνυπάρχουμε στο ΣΥΡΙΖΑ άνθρωποι που ταυτίζονται με το ΚΕΑ και άλλοι που διαφωνούμε.

Εν κατακλείδι: Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κρίσιμη περίοδο. Το ζήτημα της οργανωτικής ανασυγκρότησης του επείγει και η απουσία ενός ανεξάρτητου μαχητικού αντιπολιτευτικού λόγου -και δράσης- στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Προφανώς, υπήρξαν και υπάρχουν συνιστώσες που, μέσω τεχνητών πολώσεων με το ΣΥΝ, υπονόμευσαν και υπονομεύουν το εγχείρημα της αριστερής ανασύνθεσης της αριστεράς. Αυτό επ' ουδενί αποτελεί λόγο για την ανύψωση τειχών και την κατασκευή εσωτερικών εχθρών εκ μέρους του ΣΥΝ, με άλλα λόγια, την αναπαραγωγή της, πλαστής αντιπαράθεσης ΣΥΝ -ΣΥΡΙΖΑ. Επιμένουμε ότι η συντροφική συζήτηση των διαφωνιών, η ειλικρινής ιδεολογικοπολιτική οριοθέτηση κάθε συλλογικότητας και, κυρίως, η συμπόρευσή σε από κοινού προσδιορισμένους στόχους αποτελούν μονόδρομο για το ΣΥΡΙΖΑ

Αντίθετα, η διγλωσσία, οι υπεκφυγές, ο κομματικός πατριωτισμός και η αλαζο¬νεία ουδέποτε βοήθησαν οποιονδήποτε, ακόμα κι αν δημιούργησαν την πρόσκαιρη ικανοποίηση της αυτάρκειας, της δικαίωσης και της συνέχειας.

Άρα, λοιπόν, αγαπητέ Αλέξη, στο δίλημμα που θέτεις -ενιαίος πολυτασικός πολιτικός φορέας ή μια από τα ίδια με ολίγον μητρώο ανένταχτων- απαντάμε ευθέως: Εμείς είμαστε με την πρώτη εκδοχή

Μόνο που στα ενιαία δημοκρατικά πολιτικά υποκείμενα τα ζητήματα γραμμής και φυσιογνωμίας δεν τίθενται ως προαπαιτούμενα, αλλά λύνονται μέσω των θεσμικών διαδικασιών (Συνελεύσεις - Συνέδρια κ.λπ.). Ας πάμε, λοιπόν, σε τέτοια όργανα και διαδικασίες και ας αποφασίσουμε εκεί τα περί «προγραμματικής αντιπολίτευσης», τα μέτωπα, το ΚΕΑ, τα πάντα.

Αυτή σ. Αλέξη είναι η «καθαρή εκδοχή».

Αυτή η εκδοχή είναι που εμπνέει και τη μεγάλη πλειονότητα των οργανωμένων και των ανένταχτων του ΣΥΡΙΖΑ.

Νίκος Γιαννόπουλος

Κώστας Φώλιας,

μέλη της Ομάδας ΡΟΖΑΣ