«Στο βιβλίο της Αλκμήνης Ψιλοπούλου «Μινώκερος» κεντρική θέση έχει η πόλη της, το Λαύριο, τα μεταλλεία, η Γαλλική Εταιρία Μεταλλείων, οι βαριές συνθήκες εργασίας, η ανεργία, η βίαιη καταστολή των εργατικών αγώνων. Είναι εντυπωσιακά τα γεγονότα του 1876. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις Γαλλία, Αγγλία, Αυστρία, Ρωσία παρεμβαίνουν ανοικτά ώστε ο σημαντικός αυτός πλουτοπαραγωγικός πλούτος της χώρας να μη περάσει σε ελληνικά χέρια. Κάτω από την απειλή για επέμβαση τριών γαλλικών πολεμικών πλοίων η ελληνική κυβέρνηση γονατίζει και αποδέχεται την ίδρυση της Campagnie Francaise des Mines du Lavrium που έγινε το αφεντικό του ανεκτίμητου ορυκτού πλούτου του Λαυρίου. Από τότε στην Ελλάδα έχουν αλλάξει πάρα πολλά, αλλά ορισμένες καταστάσεις έχουν μείνει όπως ήταν αλλάζοντας μόνο μορφή. Δυστυχώς αυτό το βλέπουμε και σήμερα. Αντί για τις αντιμαχόμενες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις τότε, έχουμε σήμερα την Ευρωπαϊκή Ένωση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Κι αντί για τις γαλλικές κανονιοφόρους, έχουμε τις πιέσεις με τα ομόλογα, τα spread και την «επιτήρηση» της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε εντυπωσιασμένοι ότι η κυβέρνηση της χώρας δεν βρίσκεται στην Αθήνα. Βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Ότι τον πρωθυπουργό της Ελλάδας τον παριστάνουν ο Μπαρόζο, ο Τρισέ, ο Αλμούνια. Αυτοί αποφασίζουν και διατάσσουν. Και η ελληνική κυβέρνηση στο όνομα ενός ευρωπαϊσμού απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις των Βρυξελλών υποτάσσεται και οδηγεί την οικονομία σε βαριά ύφεση, τους εργαζομένους σε ανεργία, τους νέους σε ματαίωση, την κοινωνία σε φτώχεια. Ας μελετήσει η κυβέρνηση την ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Ας κατανοήσει έγκαιρα ότι η πολιτική του ευρωπαϊσμού και της υποταγής θα οδηγήσει ταχύτατα σε μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη, σε ένα εργατικό «Δεκέμβρη» που θα αποτελέσει μήνυμα προς όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κοινούς αγώνες και για νέους συσχετισμούς στην Ευρώπη».
Συρία: Οι χριστιανικές κοινότητες βρίσκονται σε κίνδυνο
-
Διαβάστε περισσότερα »
Πριν από 12 δευτερόλεπτα
Είναι κρίμα για τον Αλαβάνο, να συναγωνίζεται σε τυφλό αντιευρωπαισμό, το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παραπάνω θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι αποσπάσματα από ομιλία της Παπαρήγα, ίσως και ο Καρατζαφέρη (αν αφαιρέσει κανεις την αναφορά στο εργατικό κίνημα).
σύντροφε ανώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πια παραδοχή στην Ευρώπη πως η ανάκαμψη της οικονομίας θα έρθει με ανεργία. Κοινώς, το τρένο παιδιά δεν τρέχει όπως παλιά, ας πετάξουμε κάποιο ποσοστό ανθρώπων στο περιθώριο για να πάρει μπρος το τρένο, με λιγότερους επιβάτες. Με αυτήν την Ευρώπη είμαστε? Τι διάολο φετιχισμός είναι αυτός με την Ευρώπη; Ευρώπη να 'ναι και ότι να 'ναι;
συγνώμη που διαφωνώ, αλλά τέτοια ευρώπη, ευχαριστω δεν θα πάρω
@πρώτος Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υποθέσουμε ότι ο Αλαβάνος είναι τυφλός αντιευρωπαϊστής επειδή λέει τα πράγματα με το όνομά τους, κάποιοι στον ΣΥΝ είναι τόσο τυφλά ευρωπαϊστές (μάλιστα δεν καταψήφισαν προσφάτως και στη Βουλή τη συνθήκη της Λισσαβόνας) που δεν βλέπουν τη σύγκρουση που έρχεται.
RaindogNafplio
Κάποιοι στον ΣΥΝ είναι τόσο τυφλοί ευρωπαϊστές που έχουν αναγάγει την Ευρώπη (δηλαδή την ΕΕ για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) σε υπέρτατη αξία. Αν κάποιος γνωρίζει μια "ευρωπαϊκή" πολιτική που να είναι προς όφελος των εργαζόμενων να μου την πει και εμένα. 'Ελεος πια με την ΕΕ. Είναι σαν να λέμε ότι είμαστε με την Ελλάδα.Με ποια Ελλάδα ρε γαμώτο; Είναι ή όχι η ΕΕ μια συνένωση κρατών που από όσο γνωρίζω εξακολουθούν να έχουν καπιταλισμό; από πού προκύπτει λοιπόν αυτή η εξωφρενική ευρωπαϊκή λαγνεία;Επαναλαμβάνω πως αν κάποιοσ λέει ότι είναι υπέρ των ευρωπαϊκών πολιτικών είναι σαν να λέει ότι είοναι υπέρ των ελληνικών πολιτικών. Έχει κάποιο νόημα αν δεν πούμε τι είδους πολιτικές εννοούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι προαφανώς και ο τυφλος ευρωπαισμός είναι εξίσου λαθος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως μια αριστερά, που αδυνατεί να αντιληφθεί ότι το εθνικό κράτος, δεν αποτελεί πλεον κρίσιμο μέγεθος, για την ανατροπή του οικονομικού συστήματος, είναι μια αριστερά ηττημένη από χέρι.
Μια αριστερά, αναξιόπιστη, που απλά θα λαικίζει,λέγοντας πολλες φορές και χονδοειδή ψέμματα στο λαο, για να μαζεύει ψήφους και να επιβιώνει. Και δυστυχώς αυτή την αριστερά δείχνει να επιλέγει ο Αλαβάνος.
Οσο για την ευρώπη, δεν προκειται για φετιχ αλλά για την γεωγραφική περιφέρεια που ανήκουμε και η οποια είναι ικανή (λόγω μεγέθους) για την επιδίωξη των στόχων της αριστεράς.
Δεν την επιλέγουμε, απλά έτυχε να βρισκόμαστε εδώ, όπως δεν επιλέγουμε την Ελλάδα για κράτος ή την πολη που γεννηθηκαμε για ιδαίτερη πατρίδα
Το ότι το εθνικό κράτος δεν αποτελεί πλεον κρίσιμο μέγεθος, για την ανατροπή του οικονομικού συστήματος είναι κάτι που πρέπει να συζητήσουμε. Το θέμα είναι όμως πως οι "φιλοευρωπαϊστές" δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση να ανατρέψουν κανένα οικονομικό σύστημα ούτε στην Ε΄λλάδα ούτε στη Ευρώπη ούτε πουθενά. Αυτό είναι το πρόβλημα και όχι κάποιος υποτιθέμενος εθνοκεντρισμός
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης τι θα πει στόχοι της Αριστεράς; Ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι; Η βελτίωση της κατάστασης ; Η ανατροπή του καπιταλισμού; ο κυβερνητισμός; Αυτά πρέπει να αποσαφηνίσουμε για να δούμε αν υπάρχει πεδίο συνεννόησης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανεις λάθος αν νομίζεις ότι οι φιλοευρωπαιστές, δεν θέλουν να ανατρέψουν κανένα οικονομικό σύστημα. Ακόμα ο εθνοκεντρισμός κάποιων στην αριστερά δεν είναι καθόλου υποτιθέμενος. Είναι υπαρκτός, σαφής και φυσικά χωρις καμία πιθανότητα σοσιαλιστικής προοπτικής στην πράξη (ανεξαρτήτως καλών προθέσεων).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος ισχυρίζεται ότι μπορεί μια χωρα του μεγέθους της Ελλάδας να αλλάξει οιονομικό σύστημα δεν γνωρίζει γρι από οικονομία. Και όταν αυτό το εκστομίζουν στελέχη επιπεδου αλαβάνου, λένε ενσυνείδητα ψέμματα και δημαγωγουν ασύστολα.
αν διαβασετε με προσοχη το τελος της τοποθετησης Αλαβανου θα καταλαβετε οτι οι δεσμοι με αυτο που θα λεγαμε ευρωκομμουνισμος καλα κρατει. Αν και η αναλυση βαζει καθηκοντα εθνικοαπελευτερωτικου αγωνα για ανεξαρτησια και λαικη κυριαρχια τελικα καταληγει σε (ένα εργατικό «Δεκέμβρη» που θα αποτελέσει μήνυμα προς όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κοινούς αγώνες και για νέους συσχετισμούς στην Ευρώπη) και σπαει την καρδαρα με το γαλα. Ο ανθρωπος εχει φτασει στα ορια της αριστερης του συνειδησης αλλα δε μπορει να φτασει μεχρι την σοσιαλιστικη προοπτικη της χωρας. Η διαφορα του με τον Τσιπρα απο οτι φαινεται δεν ειναι στο στοχο (αυτο που ονομαζουν ευρωπη των λαων) αλλα στη διαδρομή. Πραγματικα ηλπιζα κατι περισότερο απο τον Αλέκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε γράφεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ομως μια αριστερά, που αδυνατεί να αντιληφθεί ότι το εθνικό κράτος, δεν αποτελεί πλεον κρίσιμο μέγεθος, για την ανατροπή του οικονομικού συστήματος, είναι μια αριστερά ηττημένη από χέρι.»
Από πού και ως πού το εθνικό κράτος δεν αποτελεί πλέον κρίσιμο μέγεθος;
Τα "αδύναμα" κράτη της ΕΕ έχουν εκχωρήσει (υπό αίρεση πάντα από τους ταξικούς συσχετισμούς που υπάρχουν στο εθνικό κράτος) αρμοδιότητες στη γραφειοκρατεία των Βρυξελλών προκειμένου να πλασαριστούν μαζί με το όχημα της ΕΕ πιο ψηλά στο διεθνή καταμερισμό της εργασίας. Τώρα αν το καταφέρνουν ή όχι ή και αν αυτό έχει επιπτώσεις (λόγω ακριβώς αυτής της επιλογής) στις "εγχώριες" ταξικές σχέσεις είναι ένα άλλο ζήτημα που θα πρέπει να συζητηθεί.
Τα "δυνατά" κράτη χρησιμοποιούν επίσης το όχημα της ΕΕ αλλά κρατούν επίσης και το τιμόνι. Και γυρίζουν το σκάφος σύμφωνα (κυρίως) με τις προτιμήσεις τους. Χαμένος είναι ο κόσμος της εργασίας σε όλα τα εθνικά κράτη και συνολικά στην Ε.Ε. Ή μήπως έχεις αντιρρήσεις και σε αυτό;
Γράφεις επίσης:
«Μια αριστερά, αναξιόπιστη, που απλά θα λαικίζει,λέγοντας πολλες φορές και χονδοειδή ψέμματα στο λαο, για να μαζεύει ψήφους και να επιβιώνει. Και δυστυχώς αυτή την αριστερά δείχνει να επιλέγει ο Αλαβάνος.»
Πόθεν προέκυψε το συμπέρασμα; Άιντε φτιάχνουμε ένα αξίωμα (το εθνικό κράτος απέθανε) άιντε φτάνουμε και δια της επαγωγής στο «ασφαλές» συμπέρασμα με "λογικά" άλματα;
Γράφεις τέλος:
«Οσο για την ευρώπη, δεν προκειται για φετιχ αλλά για την γεωγραφική περιφέρεια που ανήκουμε και η οποια είναι ικανή (λόγω μεγέθους) για την επιδίωξη των στόχων της αριστεράς.
Με συγχωρείς δηλαδή και το ΝΑΤΟ που ανήκομεν στη γεωγραφική μας περιφέρεια είναι; Ο ΠΟΕ; Το ΔΝΤ; Δεν είναι όλα αυτά θέματα (ταξικών) επιλογών και συσχετισμού δύναμης; Και από πότε στην αριστερά οι ταξικές σχέσεις αναλύονται με γεωγραφικά κριτήρια;
Και τι εννοείς ότι το μέγεθος είναι ικανό για την επιδίωξη των στόχων της αριστεράς;
RaindogNafplio
Και από πού και ως πού θεωρείται στείρος λαϊκίστικος αντιευρωπαϊσμός η φράση του Αλ. Αλαβάνου:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ας κατανοήσει έγκαιρα ότι η πολιτική του ευρωπαϊσμού και της υποταγής θα οδηγήσει ταχύτατα σε μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη, σε ένα εργατικό «Δεκέμβρη» που θα αποτελέσει μήνυμα προς όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κοινούς αγώνες και για νέους συσχετισμούς στην Ευρώπη».
Τι θέλατε να πει δηλαδή; Σφάχτε με πασάδες να αγιάσω;
Πριν αρχίσουμε τον εξάψαλμο περί «αντιευρωπαϊσμού» κ.λπ. να διαβάζουμε πρώτα τι λέει ο άνθρωπος κι αν διαφωνούμε να γράψουμε ΠΟΥ διαφωνούμε.
RaindogNafplio
Προς σ. Φιλοευρωπαϊστή αντιεθνικιστή κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάλαβα που ακριβώς διαφωνείς μ' αυτά που είπε ο Αλαβάνος.
-Στις ιστορικές του αναφορές για τις επεμβάσεις ξένων Κρατών στην Ελλάδα, από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους;
-Στη συσχέτηση των ξένων επεμβάσεων μ' αυτό που συμβαίνει σήμερα;
-Στην κριτική του στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Θεωρώ ότι διαφωνείς, για το λόγο ότι αυτά ειπώθηκαν από τον Αλαβάνο. Εάν τα ίδια πράγματα είχαν ειπωθεί από τον Κουβέλη ή τον Τσίπρα, μάλλον θα συμφωνούσες. Στην ιστορία της αριστεράς, και όχι μόνο, αυτές οι κριτικές στις επεμβάσεις των ξένων Κρατών, είναι αυτονόητες. Επειδή όμως κάποιοι, όπως εσύ, εμφανίζονται χωρίς ιστορική μνήμη, πολύ καλά κάνει ο Αλαβάνος και μας τα θυμίζει.
Κ.Γ.
σοσιαλισμος σε μια χωρα δεν γινεται. αλλη λυση για την χωρα και το λαο με την δαμοκλειο σπαθη του τουρκικου ιμπεριαλισμου απεναντι δεν εχουμε. Συμβολικα αναφερω οτι με 5% στρ. δαπανες του ΑΕΠ , υλικες βασεις του σοσιαλισμου δεν κανεις. Τα λεφτα δεν ειναι μαρουλια και μην παιζετε αθελα σας το παιχνιδι της ακρας δεξιας. mike
ΑπάντησηΔιαγραφή