Δ. Παπαδημούλης: Το “παράσιτο” της ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο Δ. Παπαδημούλης ήταν και παραμένει ένας γνήσιος εκπρόσωπος της “ανανεωτικής πτέρυγας” του ΣΥΝασπισμού. Η “ανανεωτική πτέρυγα” εναντιώθηκε στην συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, γιαυτό αποχώρησε από τον ΣΥΝ και έφτιαξε το δικό της για να εφαρμόσει την πολιτική της χωρίς τα βαρίδια των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο Δ. Παπαδημούλης, πιο έξυπνος από τον Φ. Κουβέλη, ακολούθησε την δική του προσωπική στρατηγική. Παρέμεινε ως “παράσιτο” μέσα στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ  ( η άποψη του Δ. Παπαδημούλη για τον ΣΥΡΙΖΑ: [εδώ] ), μέχρι να ανελιχθεί σε κάποιο αξίωμα ως πολιτικός παράγοντας. Σήμερα από την θέση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζει και προωθεί τις πολιτικές της ΔΗΜΑΡ.

Τι θα έλεγε σήμερα ο Φ. Κουβέλης αν ήταν στην θέση του Δ. Παπαδημούλη; Τα ίδια ακριβώς πράγματα:

«Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι σταθερή, ισχυρή, σοβαρή και μυαλωμένη. Ασφαλώς και δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε εθνική περιπέτεια. Δεν έχουμε εντολή ρήξης και επιστροφής στη δραχμή. Έχουμε εντολή διαπραγμάτευσης και εξεύρεσης αμοιβαίας επωφελούς λύσης εντός της Ευρωζώνης»

και συνέχιζε παρακάτω:

«για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα μας έστω με κάποιες καθυστερήσεις, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η ρευστότητα, να ακυρωθεί το σχέδιο στραγγαλισμού της χώρας και να μετάσχουμε , από το καλοκαίρι και μετά στο σχέδιο ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».

(από την συνέντευξη στο “Πρώτο Θέμα” του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη).

Ο στρατός δεν είναι το Έθνος, πολύ περισσότερο ο Λαός

της Ελένης Πορτάλιου

Η διαχρονική παρουσία του ελληνικού στρατού, με εξαίρεση λίγες περιπτώσεις όπως αυτή του Αλβανικού μετώπου, δεν έχει τίποτε ηρωϊκό - το αντίθετο. Συνδέεται με τις πιο αρνητικές πλευρές της ιστορίας μας, με πραξικοπήματα, δικτατορίες και φιλοπόλεμους ακροδεξιούς ή/και φασιστικούς θύλακες. Ο στρατός, παρά τα λεγόμενά του, δεν είναι μάχιμος υπερασπιστής της εθνικής ακεραιότητας και της λαϊκής κυριαρχίας. Είναι αυτοαναπαραγόμενος κατασταλτικός μηχανισμός με δική του λογική και ίδια συμφέροντα, πολύ περισσότερο που οι τεράστιου ύψους αμυντικές δαπάνες αποτελούν εκτροφείο σκανδάλων και διαπλοκής.

Το πώς έχουμε επιτρέψει οι δύο μεγάλες ιστορικές επέτειοι : της Ελληνικής Επανάστασης και του Αντιφασιστικού Αγώνα κατά της Γερμανικής Κατοχής, να σημασιοδοτούνται με στρατιωτικές παρελάσεις και με - κατ’ αναλογίαν των στρατιωτικών - μαθητικές, μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως μέγιστη δημοκρατική ολιγωρία. Βέβαια, στο παρελθόν υπήρξαν προτάσεις υπέρ της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων - θυμάμαι την ανατρεπτική τοποθέτηση του νυν αν. Υπουργού Παιδείας Τ. Κουράκη - αλλά ο στρατός έμενε σχετικά στο απυρόβλητο.

Ο νεοφιλελευθερισμός, ο Νίκος Κοτζιάς και το ΠΑΣΟΚ (Μέρος ΙΙ)

(μερικές παρατηρήσεις για τον νεοφιλελευθερισμό ως σύστημα διακυβέρνησης την εποχή της παγκοσμιοποίησης και τις διαδικασίες παραγωγής του πολιτικού προσωπικού του) 

15/12/2014 (εκδήλωση του "πράττω")

Χρήστος Μπότζιος, Νίκος Ξυδάκης, Αϋφαντής Γιώργος, Πέτρος Παπακωνσταντίνου

Το  μέρος Ι:  [εδώ]

Στο δεύτερο μέρος θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τις αντιλήψεις του Ν. Κοτζιά με τον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές πρακτικές του. Ο Νίκος Κοτζιάς σπάνια αναφέρεται στον “νεοφιλελευθερισμό”, τόσο στις γραπτές αναλύσεις του όσο και στον δημόσιο λόγο που εκφέρει . Σε συνέντευξή του διάρκειας 1 ώρας και 42 λεπτών - από την οποία δημοσιεύσαμε αποσπάσματα στο πρώτο μέρος - δεν ακούγεται ούτε μια φορά η λέξη “νεοφιλελευθερισμός”. Είναι άραγε μια τυχαία σύμπτωση;

Μετά τις εκλογές και αφού έγινε υπουργός εξωτερικών, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε (16.03.2014) στην “αυγή” προβάλει την δική του άποψη για τον νεοφιλελευθερισμό και πως αντιλαμβάνεται την σχέση του με τα επίδικα της συγκυρίας. Εκεί ορίζει τον νεοφιλελευθερισμό ως ένα κατά βάση οικονομικό φαινόμενο που εκφράζει την “ηγεμονία των χρηματοπιστωτικών αγορών πάνω στο βιομηχανικό κεφάλαιο και όλες τις άλλες μερίδες επιχειρηματιών. Εμπεδώθηκε μέσα από την καθυπόταξη της κοινωνίας και της μισθωτής εργασίας στις ανάγκες και απαιτήσεις του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου”. 

Το “μεταβατικό πρόγραμμα” του ΝΑΡ για τον σοσιαλισμό: Να τσιμπολογίσουμε ότι μπορούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά βλέπουμε...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που έφερε την Αριστερά ως ηγεμονική δύναμη στην κυβέρνηση της χώρας μας. Αντίθετα το ΝΑΡ ως ηγεμονική δύναμη στο χώρο της ΑΝΤΑΣΥΑ έχει σημαντικές ευθύνες γιατί μετέτρεψε ένα ελπιδοφόρο εγχείρημα στο χώρο της Αριστεράς σε μια ασήμαντη και περιθωριακή δύναμη. Σήμερα, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, επιμένοντας στην ορθότητα των πολιτικών του επιλογών, προσπαθεί να επιβιώσει όπως τα παράσιτα που αναζητούν “ξενιστή”. Μερικές φορές ακόμα και στον κόσμο των παρασίτων εμφανίζεται το φαινόμενο της “συνεξέλιξης” μεταξύ του ξενιστή και παρασίτου. Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από το πρωτοσέλιδο άρθρο του ΠΡΙΝ “Ρήξεις και ρήγματα στον ΣΥΡΙΖΑ”  για να καταλάβετε τι εννοούμε:

Με ποιο πολιτικό σκεπτικό προσεγγίζουμε δυνάμεις που διαφοροποιούνται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ

Το ντοκιμαντέρ των Harald Schumann και Árpád Bondy: Τα ίχνη της τρόϊκας

(Από το κουμπί ρυθμίσεις κάτω δεξιά, επιλέγεις ελληνικούς υπότιτλους​)

Το ντοκυμαντέρ των Harald Schumann και Árpád Bondy που εξέπεμψε στις 9/3/15 το 1ο κανάλι της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης ARD και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Μια πιο εκτεταμένη βερσιόν του είχε προβληθεί από το γαλλογερμανικό κανάλι ARTE  (εδώ) στις 24/2/15 στα γερμανικά και στα γαλλικά (εδώ)

Eλληνικό: Ο δημόσιος χώρος ως κοινό αγαθό

Το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού είναι ο μεγαλύτερος δημόσιος, ελεύθερος χώρος της πόλης. Ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησής του είναι πλέον πολύ σοβαρός. Οι κοινωνικοί αγώνες των προηγούμενων ετών ανέδειξαν την ανάγκη για τη δημιουργία στο Ελληνικό ενός μητροπολιτικού πάρκου υψηλού πρασίνου, που θα ανήκει σε όλους τους πολίτες. Με γνώμονα την εμπειρία αυτή καλούμε άτομα και συλλογικότητες για την επεξεργασία και εφαρμογή συγκεκριμένης πρότασης για την δημιουργία στο Ελληνικό ενός πάρκου που δεν θα είναι ούτε κρατικό ούτε ιδιωτικό, για ένα πάρκο κοινοτικό.

Ανοιχτή Συνάντηση - Συζήτηση

Πέμπτη, 26/3, ώρα 20:00

Νοσότρος (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια)

Επιστολή προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

19/3/2015

Προς
τους βουλευτές/ βουλεύτριες
Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Η Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ σας καλεί να συνηγορήσετε στην απόσυρση του άρθρου 24 παρ. 1β, 2 και 3 το οποίο περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις για την Επανεκκίνηση της Οικονομίας».

Σύμφωνα με τα δύο σχετικά δελτία τύπου της Πρωτοβουλίας το μείζον θέμα του ΤΑΙΠΕΔ, που απασχόλησε από το 2011 τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τα κινήματα κατά της υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας και τις τοπικές κοινωνίες, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με την προχειρότητα δύο παραγράφων σε νομοσχέδιο με άλλο περιεχόμενο.

Η απορρόφηση της ΕΤΑΔ ΑΕ από το ΤΑΙΠΕΔ είναι καταστροφική γιατί μεταφέρει στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων της Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου όλα τα ακίνητα του δημοσίου (συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Ακινήτων) καθώς και την περιουσία του ΕΟΤ.

Προ των πυλών η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ;

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

(μια απάντηση στο άρθρο του του Γιάννη Αλμπάνη “Το Grexit είναι προτιμότερο από ένα τρίτο Μνημόνιο”)

Το κείμενο του Γιάννη Αλμπάνη θέτει μια κόκκινη γραμμή και την υπερασπίζεται: “αν τα πράγματα φτάσουν στο έσχατο σημείο, και το δίλημμα είναι «Τρίτο Μνημόνιο ή Grexit», η απάντηση μια κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας επουδενί μπορεί να είναι «Τρίτο Μνημόνιο»”.

Επίσης εξηγεί ότι η πορεία της χώρας μετά από ένα Grexit δεν θα είναι “η βασιλική οδός προς την ανάπτυξη, όπως αφελώς ορισμένο διατείνονται – κάθε άλλο: το Grexit θα σημάνει πτώση του ΑΕΠ και θα υπαγορεύσει περιοριστικές πολιτικές”.

Σήμερα όμως το να επανατίθεται με έμφαση αυτή η κόκκινη γραμμή, η οποία έχει διατυπωθεί με σαφήνεια τόσο στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στις προγραμματικές διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης, σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να παραβιαστεί. Αν δεν υπήρχε αυτός ο κίνδυνος, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να γραφτεί αυτό το κείμενο. Η εκδοχή του Grexit εξάλλου δεν είναι ένα ενδεχόμενο που εμφανίστηκε μετά τις εκλογές, ήταν το φόβητρο που ύψωνε το μπλοκ των μνημονιακών δυνάμεων, εντός και εκτός της χώρας, από την πρώτη στιγμή που επιβλήθηκαν οι πολιτικές του.

Ο υπαινικτικός τρόπος με τον οποίο τίθεται το ενδεχόμενο να προχωρήσει η κυβέρνηση στην υπογραφή ενός νέου “μνημονίου”, όπως αυτό και αν ονομαστεί, συσκοτίζει τα πραγματικά ερωτήματα που θέτει η συγκυρία, τα οποία απασχολούν όχι μόνον τα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την υπόλοιπη Αριστερά και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Παραιτήθηκε ο Γ. Μηλιός από υπεύθυνος του τμήματος οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ

Παραιτήθηκε σήμερα ο Γ. Μηλιός από υπεύθυνος του τμήματος οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ.  Την παραίτησή του δημοσιοποίησε ο ίδιος με ένα σύντομο μήνυμα "τμήμα οικονομικής πολιτικής, αποχαιρετισμός. Με ευγνωμοσύνη για την εκτίμηση, τη συντροφικότητα, την εμπιστοσύνη" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα είχε ασκήσει κριτική στην συμφωνία του eurogroop που υπέγραψε η κυβέρνηση. Τα βασικά σημεία της κριτικής μπορείτε να τα δείτε εδώ

Μόνη διέξοδος η φυγή προς τα εμπρός!

συμβολή για μια ταχύρυθμη,"πράσινη" ανάπτυξη ...και όχι μόνο

Ο Γιάννης Δραγασάκης έχει αναφερθεί συχνά στο παρελθόν στην αναζήτηση “ανορθόδοξων τρόπων” για την αντιμετώπιση της κρίσης. Όμως, ούτε στις προγραμματικές της διακηρύξεις, ούτε στην πολιτική πρακτική της νέας κυβέρνησης δεν είδαμε κάτι ανάλογο. Τις τελευταίες μέρες μάλιστα, άρχισαν να γίνονται συζητήσεις για την αύξηση των εσόδων του κράτους με την αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα και σε άλλα ανάλογα προϊόντα που θεωρούνται “είδη πολυτελείας”, δηλαδή μέτρα συμβατικά με αμφίβολη αποτελεσματικότητα.