Δ. Παπαδημούλης: Το “παράσιτο” της ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο Δ. Παπαδημούλης ήταν και παραμένει ένας γνήσιος εκπρόσωπος της “ανανεωτικής πτέρυγας” του ΣΥΝασπισμού. Η “ανανεωτική πτέρυγα” εναντιώθηκε στην συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, γιαυτό αποχώρησε από τον ΣΥΝ και έφτιαξε το δικό της για να εφαρμόσει την πολιτική της χωρίς τα βαρίδια των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο Δ. Παπαδημούλης, πιο έξυπνος από τον Φ. Κουβέλη, ακολούθησε την δική του προσωπική στρατηγική. Παρέμεινε ως “παράσιτο” μέσα στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ  ( η άποψη του Δ. Παπαδημούλη για τον ΣΥΡΙΖΑ: [εδώ] ), μέχρι να ανελιχθεί σε κάποιο αξίωμα ως πολιτικός παράγοντας. Σήμερα από την θέση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζει και προωθεί τις πολιτικές της ΔΗΜΑΡ.

Τι θα έλεγε σήμερα ο Φ. Κουβέλης αν ήταν στην θέση του Δ. Παπαδημούλη; Τα ίδια ακριβώς πράγματα:

«Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι σταθερή, ισχυρή, σοβαρή και μυαλωμένη. Ασφαλώς και δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε εθνική περιπέτεια. Δεν έχουμε εντολή ρήξης και επιστροφής στη δραχμή. Έχουμε εντολή διαπραγμάτευσης και εξεύρεσης αμοιβαίας επωφελούς λύσης εντός της Ευρωζώνης»

και συνέχιζε παρακάτω:

«για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα μας έστω με κάποιες καθυστερήσεις, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η ρευστότητα, να ακυρωθεί το σχέδιο στραγγαλισμού της χώρας και να μετάσχουμε , από το καλοκαίρι και μετά στο σχέδιο ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».

(από την συνέντευξη στο “Πρώτο Θέμα” του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη).

-  “Η κυβέρνηση ασφαλώς και δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε εθνική περιπέτεια”: Γιαυτό ακριβώς τον λόγο και ο Φ. Κουβέλης συμμετείχε στην τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση, να να μην οδηγηθεί η χώρα σε εθνική περιπέτεια. Η αλήθεια είναι ότι από τότε η χώρα είχε ήδη οδηγηθεί σε “εθνική περιπέτεια” και αυτή η περιπέτεια συνεχίζεται...

-  “Δεν έχουμε εντολή ρήξης και επιστροφής στη δραχμή”: Ο Δ. Παπαδημούλης φαίνεται ότι ζει σε άλλο πλανήτη και δεν έχει διαβάσει καν ούτε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τις προγραμματικές εξαγγελίες της Κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έχει εντολή να έρθει σε ρήξεις με τις προηγούμενες μνημονιακές πολιτικές και έχει δηλώσει ότι θα καταργήσει τα “μνημόνια”. Το αν αυτή η ρήξη εντός της ΟΝΕ οδηγήσει ή όχι στην δραχμή είναι ζητούμενο. Η παραμονή στο ευρώ δεν έχει τεθεί ως αναγκαία προϋπόθεση που ακυρώνει την ρήξη.

-  “είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η ρευστότητα”: Μα αυτό ακριβώς είναι το επιχείρημα/εκβιασμός του μνημονιακού στρατοπέδου μέσω του οποίου επιβάλλονται τα μνημόνια εντός της ΟΝΕ. Με αυτόν τον εκβιασμό ήλθαν τα μνημόνια στην χώρα μας, ο ίδιος εκβιασμός χρησιμοποιήθηκε και για την επέκταση της δανειακής σύμβασης από την τωρινή κυβέρνηση. Με τον ίδιο εκβιασμό επιβλήθηκε και το μνημόνιο στην Κύπρο. Μια πολιτική δύναμη που διακηρύσσει ότι θα “ανατρέψει” τα μνημόνια, είναι προφανές ότι μπορεί να υλοποιήσει την πολιτική της αν υποκύπτει σε αυτήν την προτεραιότητα/εκβιασμό.

Το πιο ενδιαφέρον σημείο της συνέντευξης του Παπαδημούλη, δεν είναι τα αποσπάσματα που παρουσιάσαμε παραπάνω. Είναι στο πως αντιλαμβάνεται την πολιτική της νέας κυβέρνησης: «είναι άδικο να προσπαθούν να φορτώσουν τις αμαρτίες 40 χρόνων, σε μια κυβέρνηση 1,5 μήνα, που ήρθε για να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και το πελατειακό καθεστώς». Είναι σαν να ακούμε ένα άλλο πολιτικό παράγοντα - που και αυτός χρησιμοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ ως “ξενιστή” για να ανέλθει σε κυβερνητικά αξιώματα - αν και σε κάποια ζητήματα έχει τελείως διαφορετικές απόψεις από τον Δ. Παπαδημούλη: Τον Ν. Κοτζιά να βγάζει πύρινους λόγους για την “διαπλοκή” και την “διαφθορά”.

Μα ακριβώς τους ίδιους ισχυρισμούς δεν πρότασσε και ο Σημίτης, και ο Γ. Παπανδρέου και ο Σαμαράς που επέβαλαν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην χώρας και οδήγησαν στην “εθνική περιπέτεια” των μνημονίων;

Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι αυτοί τα έλεγαν αλλά δεν τα έκαναν. Είτε γιατί δεν μπορούσαν, είτε γιατί κορόιδευαν. Αυτό ακριβώς ισχυρίζονται και τα επιτελεία της ΕΕ. Γιαυτό στον πόλεμο ενάντια «στη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και το πελατειακό καθεστώς» δεν έμειναν στα λόγια, αλλά προχώρησαν και σε συγκεκριμένες πράξεις. Μερικές απ' αυτές: Έστειλαν την “λίστα Λαγκάρντ”, έστειλαν κατάλογο με τις ειδικές φοροαπαλλαγές που ισχύουν για τους εφοπλιστές, δήλωσαν ότι η φοροδιαφυγή  και το λαθρεμπόριο καυσίμων (και όχι μόνο) είναι παιχνιδάκια αν θέλει πράγματι το ελληνικό κράτος να τα εξαλείψει, ότι είναι διατεθειμένοι να παράσχουν την κατάλληλη τεχνογνωσία γιαυτά. Επέβαλαν μάλιστα  ως όρους και τις αναγκαίες προς αυτή την κατεύθυνση “μνημονιακές μεταρρυθμίσεις”...

Όταν προτάσσεις αυτήν την στοχοθεσία ως τον κεντρικό άξονα της πολιτικής του και όχι μια άλλη πολιτική, την οποία εν συντομία θα την περιγράφαμε με το σύνθημα “όχι στην λιτότητα, ναι στην αναδιανομή”, τότε πράγματι μπορεί να κάνεις “μεταρρυθμίσεις” που θα βάζουν φραγμό στην φοροδιαφυγή για  να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους, τα οποία όμως θα πηγαίνουν για τις ανάγκες του χρέους και των τραπεζών, “μεταρρυθμίσεις” που θα χτυπάνε την διαπλοκή, ώστε τα έργα και οι “ιδιωτικοποιήσεις” να μην ανατίθενται αποκλειστικά στους “εθνικούς εργολάβους” αλλά και σε ξένες εταιρείες, “μεταρρυθμίσεις” που θα καθορίζουν τον ανταγωνισμό στο χώρο του κεφάλαιου, δεν έχουν όμως κανένα όφελος για τον κόσμο της εργασίας...