Το δίλημμα...

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις...
Γιαυτό, αν και "αποκαταστάθηκε" δεν πήρε πίσω την κομματική ταυτότητα...

Πειθαρχική εξουσία και καπιταλισμός

PIERRE MACHEREY

 Φουκώ και Μαρξ: 

Το παραγωγικό υποκείμενο,

μετάφραση Τάσος Μπέτζελος,

 Εκτός Γραμμής,

Από τον Φουκώ στον Μαρξ

Αναδημοσίευση από την "ΑΥΓΗ"

Του Χρίστου Σίμου

Με ένα βιβλίο του Πιέρ Μασερέ, που επιχειρεί να διερευνήσει τη θεωρία του Καρλ Μαρξ για τον καπιταλισμό, διαβάζοντας αποσπάσματα από το Κεφάλαιο, κυρίως, μέσα από το εννοιολογικό οπλοστάσιο του Μισέλ Φουκώ, κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο εκδοτικός οίκος Έκτος Γραμμής, δίνοντας έτσι το θεωρητικό και πολιτικό στίγμα εντός του οποίου θα επιδιώξει να κινηθεί. Ο Π. Μασερέ ανήκε στον κύκλο των μαθητών του Λουί Αλτουσέρ, και είχε συμμετάσχει στη συγγραφή του διάσημου έργου «Να διαβάσουμε το Κεφάλαιο». Δίδαξε φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Paris I και Lille ΙΙΙ. Το συγγραφικό του έργο είναι πολύ πλούσιο, καθώς περιλαμβάνει μελέτες για την φιλοσοφία του Σπινόζα, τον Μαρξ και τον μαρξισμό, τη λογοτεχνία και βεβαίως μελέτες για το φιλοσοφικό ρεύμα που έχει καταγραφεί στην ιστορία των ιδεών ως δομισμός. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τρία ακόμα βιβλία του.

Ο «Ξανθός Άγγελος» Και Το Νέο Κύμα Του Ρατσισμού

Σήμερα, με αφορμή το ξανθό κοριτσάκι που βρέθηκε σε μια οικογένεια Ρομά στα Φάρσαλα, ένα νέο κύμα μίσους και ρατσισμού απειλεί να κατακλύσει την ελληνική κοινωνία. Εκεί που όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ το έπαιζαν φλογεροί αντιφασίστες, τώρα μιλούν για το «ξανθό αγγελούδι» και τα εγκληματικά κυκλώματα των Ρομά. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος της εφημερίδας Εspresso: «Ρομά αρπάζουν μωρά». Όχι «κάποιοι» ή, έστω, «πολλοί» Ρομά, αλλά οι Ρομά γενικώς. Φερετζές του ρατσισμού στη συγκεκριμένη περίπτωση η χρήση του πολίτικαλ κορέκτ όρου…

περισσότερα εδώ:

Ο «Ξανθός Άγγελος» Και Το Νέο Κύμα Του Ρατσισμού

Ευρωκαταδίκη της Ελλάδας για τα μεταλλεία χρυσού!

Αναδημοσίευση από "το ποντίκι"

της Βάλια Μπαζού

Κόλαφος είναι για την κυβέρνηση η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το οποίο καταδικάζει τη χώρα μας για το γεγονός ότι παρέλειψε (;) να λάβει εντός συγκεκριμένων προθεσμιών τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει και μάλιστα εντόκως από την Ελληνικός Χρυσός - συμφερόντων Μπόμπολα - τα 15,34 εκατ. ευρώ εκατομμύρια που παρανόμως χορήγησε το ελληνικό δημόσιο πωλώντας δημόσια περιουσία σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή από τους φόρους.

Η 5η φάλαγγα της ΝΔ…

Το παιχνίδι που παιζόταν στην ασφάλεια με τον «καλό» και τον «κακό» μπάτσο, είναι γνωστό από την εποχή της χούντας αλλά και από παλαιότερες εποχές. Γιαυτό και οι αγωνιστές της Αριστεράς δεν πίνανε τους καφέδες που τους κερνούσαν εκεί, όταν τους καλούσαν για υπόθεσή τους. Αυτό το παιχνίδι παίζεται και σήμερα από τα επιτελεία της ΝΔ με στόχο την εκλογική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει τίποτα απρόβλεπτο στους πολιτικούς χειρισμούς που κάνουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει από καμία περίεργη και αναπάντεχη «προβοκάτσια» όπως φαντασιώνονται τα δικά του επιτελεία, αλλά από την ανικανότητά τους να αντιληφθούν αυτές ακριβώς τις «πρωτοβουλίες» του αντιπάλου…

Σήμερα το παιχνίδι με τον «καλό» και τον «κακό» μπάτσο δεν παίζεται στα γραφεία της ασφάλειας αλλά στα ΜΜΕ και στα κανάλια. Ήδη έχει γίνει αντιληπτό ότι τα μηντιακά φερέφωνα της κυβέρνησης έχουν γίνει εξίσου αναξιόπιστα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο τύπου και δεν μπορούν να εκπληρώσουν το ρόλο τους στην διαμόρφωση της κοινωνικής συναίνεσης στις επιταγές της τρόικας εσωτερικού. Σε αυτό το τοπίο, έχει στηθεί μια θεατρική παράσταση. Τώρα έχει ξεκινήσει η Β’ πράξη του έργου.

Οι χρυσαβγίτες, γνήσια τέκνα της ΝΔ…

Η Αριστερά ασχολείται τον τελευταίο καιρό για να αποκαλύψει τις σχέσεις των χρυσαβγιτών με το κεφάλαιο και τους εφοπλιστές. Το ίδιο επιδιώκει και η κυβέρνηση και οι εισαγγελικές αρχές, αναζητώντας τους χρηματοδότες τους στο χώρο των εφοπλιστών και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αυτή η μια πλευρά του ζητήματος, η οποία όταν κυριαρχεί στην δημοσιότητα κρύβει την άλλη, που έχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό πολιτικό περιεχόμενο.

Ποια είναι η άλλη;  Είναι οι σχέσεις της ΝΔ και της «χρυσής αυγής». Η «χρυσή αυγή» δεν προήλθε από καμία παρθενογένεση. Η μήτρα που την γέννησε ήταν η ίδια η ΝΔ. Εκεί ας αναζητήσουν τις γενετικές της καταβολές, μέσα στο σπίτι τους, αυτοί που σήμερα έχουν γίνει οι «θεσμικοί» πολέμιοι του ναζισμού…

(κλικ για μεγένθυση)

Το παράδειγμα του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Μιχάλη Αρβανίτη δεν είναι το μοναδικό. Ο ηλικιωμένος αυτός κύριος, που αρνείται το ολοκαύτωμα των Εβραίων και που πετάει την γυναίκα του από το κρεβάτι για να κοιμάται με το όπλο του, το οποίο του αρέσει να... το χαϊδεύει, ήταν προεξέχον στέλεχος της ΝΔ στη Πάτρα, συνήγορος του «αγωνιστή» Καλαμπόκα, στο δικαστήριο αλλά και στις συγκεντρώσεις της ΟΝΝΕΔ εκείνης της εποχής

Για τους επαναστάτες δίχως επανάσταση...

Απόσπασμα από το κείμενο “Τυφλοπόντικα, είσαι εδώ; Αναδιαρθρωµένο κεφάλαιο, πάλη των τάξεων και επαναστατική προοπτική”

Η πολιτική, έστω και «ριζοσπαστική», έχει πάντοτε να πουλήσει µια πραµάτεια και ποτέ δεν είναι εντελώς αµέτοχη σε νταβατζιλίκια.

Το ενδόµυχο δράµα των επαναστατών δίχως επανάσταση στις αρχές του 21ου αιώνα είναι ότι ζουν διαρκώς µε προβολές στο µέλλον. Καταλήγουµε να χτίζουµε υποθέσεις και (αναπόφευκτα) φαντασιώσεις µε βάση τους απόηχους ταξικής βίας που φτάνουν στα αυτιά µας, χωρίς ποτέ να κατανοούµε πλήρως τι παράγουν αυτοί που εξεγείρονται. Όσο κι αν θα θέλαµε να ήταν αλλιώς τα πράγµατα, οι προβληµατικές ενός «τοιχόβιου»[*] του Μπαµπ ελ-Ουέντ όταν πετροβολάει τους µπάτσους δεν είναι ίδιες µε εκείνες των αυτοανακηρυσσόµενων επαναστατών των δυτικών µητροπόλεων, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι ο ένας έχει δίκιο και ο άλλος άδικο. Μόνο που ο τοιχόβιος δεν επιδιώκει να ενσωµατώσει το σκεπτικό των ριζοσπαστών σε µια δική του γενική αντίληψη των αντιπαλοτήτων – του είναι αδιάφορο. Οι ριζοσπάστες το επιδιώκουν και, έστω και λίγο αν το επιχειρήσουν στην πράξη, είναι δύσκολο να αποφύγουν για πολύ την τροµερή διαπίστωση: οι φτωχοί συνήθως δεν συµπεριφέρονται όπως θα ήθελαν οι ριζοσπάστες.

Ο Ν. Μπογιόπουλος αθωώνει τους τραπεζίτες της ΜΑΡΦΙΝ!...

Οι θέσεις τις Αριστεράς, αλλά και του αντιεξουσιαστικού χώρου για το συμβάν της ΜΑΡΦΙΝ είναι γνωστές εδώ και χρόνια και δεν θα αναφερθούμε σε αυτές. Αυτές τις μέρες όμως το ζήτημα έχει επανέλθει στην επικαιρότητα από την κυβέρνηση στα πλαίσια της εφαρμογής της θεωρίας των δύο άκρων.

Μέσα σε αυτή την συγκυρία, ο Ν. Μπογιόπουλος ανέλαβε συνήγορος της ΜΑΡΦΙΝ από τις στήλες του ΕΝΙΚΟΥ. Με σημερινό του άρθρο, αποδέχεται ως αληθινούς τους ισχυρισμούς της τράπεζας που προβάλει για να απαλλαχτεί των ευθυνών της. Αν και σε άλλα ζητήματα είναι αρκετά επιφυλακτός για τους ισχυρισμούς των κεφαλαιοκρατών, στην συγκεκριμένη περίπτωση αποδέχεται ασυζητητί τους ισχυρισμούς των τραπεζιτών και τους προβάλει χωρίς καμία επιφύλαξη! Αντιγράφει λοιπόν, από τα κιτάπια των δικηγορικών γραφείων της ΜΑΡΦΙΝ ότι: «πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με "βόμβες napalm"» και σιωπά στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι αν τράπεζα είχε τηρήσει τους κανονισμούς ασφάλειας και υπήρχε έξοδος κινδύνου και σύστημα πυρόσβεσης στο κτίριο δεν θα υπήρχε κανένας θάνατος! 

Η αποχή και η άνοδος της ΧΑ αποτελούν φαινόμενα ομοτάξια

ποίος θυμάται την 3Ε;

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Συνέντευξη με την αρχισυντάκτρια του περιοδικού «αληthεια»,Βίκη Σκούμπη

 
Τα δημοσκοπικά ποσοστά της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής πέφτουν αλλά συναντούν τα εκλογικά της, ο πρωθυπουργός μας χωρίζει σε υγιείς και –προσβεβλημένους– ακραίους και, εν τω μεταξύ, μετανάστες πνίγονται κατά εκατοντάδες στις θάλασσες της Ευρώπης - φρούριο. Για αυτά, αλλά και για τη συνεχή επίκληση των εκλογών ως πανάκειας ενώπιον ενός εκλογικού σώματος που απέχει με εκκωφαντική σιωπή, μιλάμε με την αρχισυντάκτρια του περιοδικού «αληthεια», Βίκη Σκούμπη.

Τη συνέντευξη πήρε η Ζωή Γεωργούλα

Παρά την αποκάλυψη στην κοινή γνώμη της εγκληματικής δράσης της ΧΑ και την επιχείρηση ποινικής πάταξής της, τα δημοσκοπικά ποσοστά της ΧΑ δεν έχουν πέσει κάτω από το ύψος των εκλογικών ποσοστών της. Γιατί;

Είναι ένα καίριο ερώτημα, που δείχνει ότι έχει δημιουργηθεί ένας σκληρός πυρήνας ο οποίος δεν πρόκειται να αποστασιοποιηθεί με τις αποκαλύψεις για την εγκληματική φύση της οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Αυτό το ζήτημα μας παραπέμπει και στην εθελοτυφλία της αριστεράς, διότι πολλοί διατείνονταν ότι οι ψηφοφόροι παραπλανήθηκαν και ότι αν αποκαλυφθεί ο πραγματικός χαρακτήρας και οι εγκληματικές πρακτικές της ΧΑ, αυτοί οι πολίτεςθα «ανανήψουν». Προσφεύγω επί τούτου σε αυτόν τον όρο γιατί η αριστερά αντιπαραθέτοντας στην εθνικιστική ξενοφοβική αναδίπλωση μεγάλου μέρους των λαϊκών στρωμάτων ένα αξιακό λόγο –κάτι απόλυτα δικαιολογημένο σαν τέτοιο– κατέληγε συχνά σε μια  «ηθική καταδίκη» των φίλα προσκείμενων στην ΧΑ.  Η ηθικολογία, όμως, αποδεικνύεται ατελέσφορη ή ακόμα και αντι-παραγωγική μπροστά στην εξαθλιωμένη καθημερινότητα όσων είδαν τη ζωή τους να ρημάζεται και το σύμπαν τους να καταρρέει. Το ζητούμενο είναι, λοιπόν, πώς θα απεγκλωβιστούμε από την παγίδα της ηθικής καταδίκης για να αρθρώσουμε ένα άλλο λόγο που θα συσπειρώνει τον κόσμο γύρω από αντιδιαμετρικά αντίθετες ταυτίσεις χωρίς να επιδίδεται σε ηθικοπλαστικά κηρύγματα. Η εθελοτυφλία εκδηλώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 90, όταν ο ρατσιστικός λόγος αρχίζει να αποκτά μια κάποια ηγεμονία στην ελληνική κοινωνία. Η αδυναμία της αριστεράς εντοπίζεται στο ότι δεν μπόρεσε να αντιπαραβάλει έναν άλλο λόγο απέναντι στον ξενοφοβικό εθνικισμό, που συνήθως τρέφεται με θεωρίες συνωμοσίας και διαχρονικής επιβουλής εις βάρος του ελληνικού έθνους κ.λπ. Χωρίς να υπονοώ κάποια   γραμμική συνέχεια ανάμεσα στο ΛΑ.Ο.Σ. και τη ΧΑ, ο λόγος του ΛΑ.Ο.Σ. και ο ξενοφοβικός ελληναρισμός με συνθήματα  όπως «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ» προετοίμασαν το έδαφος για την ανεκτικότητα της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο λόγο και τις εγκληματικές πρακτικές της ΧΑ.

Τα αποτυπώματα του μίσους

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Τού "ιού"

Οι υπόγειες διαδρομές που ενώνουν τους ναζιστές με τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, τον φανατισμό, τον αγοραίο εθνικισμό και τις θεωρίες συνωμοσίας στο όνομα της αρχής του αρχηγού και της πειθήνιας μάζας.

Μέσα στο ναζιστικό νέφος που έχει καθίσει πάνω από την ελληνική επικράτεια, όλοι τρέχουν να βρουν εκτός από τους αυτουργούς και τους ενόχους τις αιτίες της τερατογένεσης. Είναι κάτι σημερινό, είναι χθεσινό, είναι παλιότερο, οφείλεται στην κρίση, στη φτώχεια, στα μνημόνια, σε κάτι άλλο ή και σε όλα αυτά μαζί;

Στον «καναπέ» μιας φιλοσοφικής, ψυχιατρικής-ψυχαναλυτικής αλλά και άκρως πολιτικής φωνής με όπλο τη διαλεκτική, ο Νίκος Τζαβάρας συντελεί με τη σκέψη του στην κατανόηση όλου αυτού του σκοτεινού φαινόμενου. Ο ίδιος τόνισε πολλές φορές την αντίθεσή του στην «αλόγιστη» χρήση της ψυχιατρικής στην ανάλυση κοινωνικοπολιτικών φαινομένων. Η δική του αφήγηση ίσως φωτίσει καλύτερα τον τρόπο που βλέπουμε την εικόνα μας στον απέναντι καθρέφτη αλλά και την εικόνα της ελληνικής κοινωνίας στον μεγάλο καθρέφτη όπου κοιτάζονται οι πολιτισμένες σύγχρονες κοινωνίες.