ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Η θεωρία της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου (μια παρέμβαση από την Κρήτη)

Αναδημοσίευση από τα ΑΝΤΙ-σώματα:

Η θεωρία της διεξαγωγής του (κοινωνικού) πολέμου λέει ότι για να νικήσεις κάποιον (άτομο, ομάδα, τάξη)  πρέπει πρώτα να τον φοβίσεις και να τον αποπροσανατολίσεις. Το γεγονός ότι οι υποτελείς Παραγωγοί του τεράστιου και συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου ηττήθηκαν, τουλάχιστον προς το παρόν, μας αναγκάζει να υποθέσουμε ότι ο Κύριος μπόρεσε και να τους φοβίσει και να τους αποπροσανατολίσει. Ο εκφοβισμός και ο αποπροσανατολισμός είναι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος – της απόπειρας να μειωθεί η ισχύς του αντιπάλου, επομένως να μεταβληθεί ο συσχετισμός ισχύος μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών ή να μονιμοποιηθεί η μόνιμη υπεροχή του ενός, του Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος. Η διαπίστωση αυτή, το ότι δηλαδή ο Κύριος κατάφερε με αξιοθαύμαστη ταχύτητα και ευκολία να φοβίσει και να αποπροσανατολίσει τους υποτελείς Παραγωγούς είναι ένα μείζον ζήτημα το οποίο πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου, δημόσιας και ανοιχτής συζήτησης. Είναι ένα από τα δυο ζητήματα με τα οποία πρέπει να ξεκινήσουμε τον διάλογο για την επανίδρυση της Αριστεράς – το άλλο είναι το γιατί ο κόσμος της εργασίας  γυρίζει τη πλάτη στην ιστορική Αριστερά.

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Ξέπεσε και η ΕΠΟΧΗ στην αγκαλιά του σταλινοτροτσκισμού!

Φαίνεται πως οι πάγιοι θεωρητικοί προσανατολισμοί από την ίδρυση της εφημερίδας για την “ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΉ ΑΝΑΝΕΩΣΗ και τον ΣΟΣΙΑΛΙΜΟ” δεν επαρκούν να ερμηνεύσουν αποτελεσματικά την κρίση στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, γιαυτό αναζητεί δάνεια από τις πιο ακραίες αντιλήψεις του σταλινοτροτσικισμού. Μιλάμε για το άρθρο του Μ. Μαράκη με τον τίτλο “ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ”, που δημοσιεύτηκε στη ΕΠΟΧΗ και αναδημοσιεύεται μάλιστα και στην ιστοσελίδα “ΤΖΕΚΥΛ και ΧΑΪΝΤ”.

Πρόκειται για ένα κείμενο που αναμασάει τις πιο χονδροειδείς αντιλήψεις για τα θέματα του “κόμματος της εργατικής τάξης”, όπως είχαν εκφραστεί κυρίως την δεκαετία του 30, αντιλήψεις τις οποίες κανείς πλέον δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη του και δεν ασχολείται μαζί τους, για αυτό δεν σκοπεύουμε ούτε καν να αφιερώσουμε πέντε γραμμές εναντίον τους. Άλλο είναι το θέμα. Η ταξική πάλη καταγράφεται στην δομή, την πολιτική γραμμή και λειτουργία των κομμάτων της Αριστεράς, όχι όμως με τους απλουστευτικούς και χυδαίους όρους που περιγράφονται στο άρθρο της ΕΠΟΧΗΣ.

Προφανώς το κείμενο δημοσιεύτηκε για πολιτικές σκοπιμότητες και όχι για την συμβολή του στην θεωρία του Μαρξισμού – Λενινισμού. Η πολιτική απομόνωση και η γύμνια που αισθάνεται το καθοδηγητικό όργανο της ΑΝΑΣΑ είναι πλέον φανερή στον καθένα. Η δημοσίευση του κειμένου είναι δείγμα της εναγώνιας προσπάθειας για να καταγράψουν συμμάχους και συμπαθώντες.

Αν η παρακάτω φράση αναφερόταν στον ισόβιο αρχηγό της ΑΚΟΑ και εσαεί υποψήφιο βουλευτή και όχι στον Ακατανόμαστο, είναι σίγουρο ότι το κείμενο δεν θα δημοσιευόταν: H ταξική του καταβολή δεν του επιτρέπει να καταλάβει ότι : «η επιβίωση της χώρας» σημαίνει επιβίωση του κεφαλαίου πάνω στα κόκαλα της εργατικής τάξης αν «Δεν πάμε για σοσιαλισμό»!!

Βέβαια ο συντάκτης του άρθρου, όπως κάθε συνεπής σταλινοτροτσκιστής, έχει αναλάβει τον ρόλο του προκρούστη της πραγματικότητας. Γιαυτό λοιπόν, χωρίς καμία ντροπή γράφει για τους ογκόλιθους της ίντριγκας και τους επαγγελματίες της ...νανοπολιτικής: “ Είναι αλήθεια ότι οι οργανώσεις του ρεύματος της ΑΝΑΣΑ μαζί με ανένταχτους της γραμματείας κατήγγειλαν την  σύγκρουση, χωρίς αρχές, ανάμεσα στην πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΝ και το « Μέτωπο» και ζήτησαν δημοκρατικές διαδικασίες και προσφυγή στη βάση.

Όμως, πρέπει να το παραδεχτούμε, το άρθρο γράφει και μια μεγάλη αλήθεια: Ο κόσμος καταλαβαίνει πολύ περισσότερα απ’ αυτά που νομίζεται. Δεν είναι μαλάκας.

Και επειδή λοιπόν δεν θέλουμε να μας περνάνε για μαλάκες οι διευθύνοντες την ΕΠΟΧΗ, για αυτό - ως απλοί αναγνώστες της - τα γράφουμε όλα αυτά....

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Ο Κώστας Παπουλής εκλέχτηκε νέος Ταμίας στην ΠΑΣΑ!

Του Θανάση Λιθαράκου,
οικονομικού σύμβουλου, με εμπειρία  στο θέμα της  ΠΟΤΑ  ΠΥΛΟΥ


Σήμερα, στα πλαίσια της διαφάνειας των οικονομικών της ΠΑΣΑ (Πρωτοβουλία για την αντισυστημική Αριστερά) έγινε δημόσιος απολογισμός των εσόδων και των εξόδων. Επίσης εκλέχτηκε ο Κώστας Παπουλής στην θέση του νέου Ταμία. Επισημαίνουμε ότι στη ΠΑΣΑ η μόνη διακριτή θέση που υπάρχει ανάμεσα στα μέλη της είναι η θέση του Ταμία. Επίσης επισημαίνουμε ότι δεν λαμβάνει μερίδιο από την κρατική επιχορήγηση για τα κόμματα και στηρίζεται οικονομικά αποκλειστικά στις εισφορές των μελών της. Παρουσιάζουμε αποκλειστικές σκηνές από τον δημόσιο οικονομικό απολογισμό, την εκλογή του Ταμία και την τελετή παράδοσης του ταμείου:


Αναλυτική ενημέρωση για τις υπόλοιπες εργασίες της σημερινής (Σάββατο 2 Οκτωβρίου) συζήτησης με θέμα: «Οι εξελίξεις στην Αριστερά και η ΠΑΣΑ», που έγινε στο αμφιθέατρο Δεριγνύ της ΑΣΟΕΕ, θα δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα «Πρωτοβουλία για την αντισυστημική Αριστερά»

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Η χαμένη τιμή της Αριστεράς...

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"

του Γ. Καλαντζόπουλου

Αυτό το καιρό, μεγάλες συζητήσεις γίνονται και πολλές αντιπαλότητες αναπτύσσονται ανάμεσα στους ιππότες της Αριστεράς που αναζητούν το θείο δισκοπότηρο της πολιτικής “γραμμής” μπροστά στην μάχη των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών.

Μάταιος κόπος. Η αλλαγή των σχέσεων της Αριστεράς με την κοινωνία δεν θα κριθεί από την όποια πολιτική γραμμή επιλεχθεί για αυτή την μάχη. Όσες λίστες με αιτήματα και στόχους και αν βάλουμε, όσες αντι Ε.Ε και αντικαπιταλιστικές κορώνες και να βγάλουμε, δεν θα αλλάξει η κατάσταση. Το πρόβλημα της Αριστεράς είναι άλλης τάξης και δεν μπορεί να λυθεί με την “ευκαιρία” των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Η Αριστερά είχε και άλλες “ευκαιρίες” και θα συνεχίζει να τις έχει.

Πρώτα απ’ όλα έχει χάσει την τιμή της. Και δεν την έχασε σε κάποια άτυχη στιγμή, ούτε μπορεί να την αποκαταστήσει με την πρώτη ευκαιρία που θα βρει μπροστά της. Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται την Αριστερά. Για να την εμπιστευτεί, θα πρέπει αποδείξει ότι είναι διαφορετική από τους πολιτικούς αντιπάλους της. Μπορεί όμως αυτό να γίνει εδώ και τώρα; Είναι σίγουρο ότι για να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου της εργασίας δεν αρκεί να ισχυρίζεται ότι θα διαχειριστεί τα κοινά με διαφορετικό τρόπο, όταν θα καταλάβει την εξουσία. Στη χώρα μας τα “θα” πεθάναν μαζί με τον Αντρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ του 81...

Η “σπορά” των οραμάτων και των διακηρύξεων της γίνεται σε τούτο τον κόσμο. Και εδώ θα πρέπει να φυτρώσουν. Αλλιώς θα παραμείνουν λόγια, που τα παίρνει και τα σκορπά ο αέρας. Πώς να εμπιστευτούν οι εργαζόμενοι το ΚΚΕ όταν βλέπουν ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης λειτουργεί με τους ίδιους κανόνες που λειτουργούν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις και απολύει εργαζόμενους από τις κομματικές επιχειρήσεις; Πώς να εμπιστευτούν ένα πολιτικό μηχανισμό, όπως τον ΣΥΡΙΖΑ που ισχυρίζεται ότι “ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός”, όταν μετά από δέκα χρόνια από την ίδρυσή του, δεν μπορεί να λειτουργήσει με τις στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές που κατοχυρώνει το αστικό κράτος για το τελευταίο μέλος ενός σωματείου: Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και την αρχή της πλειοψηφίας για την λήψη των αποφάσεων.

Την χαμένη τιμή της Αριστεράς επανέφερε στο προσκήνιο ο Juan Manuel Sanchez Gordillo , ο δήμαρχος της αυτόνομης κοινότητας την Μαριναλέντα, που βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Και δυστυχώς η αριστερά στο τόπο μας σε κανένα κοινωνικό χώρο δεν έχει καταγράψει ανάλογα παραδείγματα που να αποδεικνύουν ότι οι διακηρύξεις της δεν είναι μόνον “παραμύθια” για μικρά παιδιά...

Ποιά είναι τα οράματα της Αριστεράς; Ο σοσιαλισμός που επαγγέλλεται δεν εμπνέει τους φτωχούς και καταπιεσμένους τούτου του κόσμου, γιατί δεν είναι διακριτός από τον υπαρκτό σοσιαλισμό του προηγούμενου αιώνα. Αυτό το όραμα έχει ιστορικά χρεοκοπήσει και δεν μπορεί να εμπνέει τους εργαζόμενους. Εμπνέει ακόμα μόνον τους οπαδούς του κρατικού καπιταλισμού που ονειρεύονται ότι με παρόμοια συγκεντρωτικά μοντέλα κρατικής διαχείρισης της οικονομίας και της κοινωνίας, μπορούν να βάλουν “τάξη” στην καπιταλιστική “αναρχία”...

Δυστυχώς όμως το όραμα που λείπει από την Αριστερά, δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τα διάφορα αντι, αντι αντι. Ο “ΑΝΤΙκαπιταλισμός” και ο “ΑΝΤΙευρωπαϊσμός” δεν μπορούν ούτε να συγκροτήσουν, ούτε να υποκαταστήσουν το θετικό όραμα που λείπει από την Αριστερά. Ούτε βεβαίως τα εθνικοπατριωτικά δάνεια από τον αστισμό μπορούν να αναπληρώσουν την έλλειψη του.

Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε - ως πολιτικά υποκείμενα που αναφερόμαστε στην Αριστερά - κάτω από το βάρος αυτών των διαπιστώσεων. Η πολιτική μας πρακτική, αν δεν λαμβάνει υπόψη της αυτά τα δεδομένα, εύκολα μπορεί να μας καταγράψει στα μάτια του κόσμου που επιμένει ακόμα αριστερά, στην καλύτερη περίπτωση ως γραφικούς, στην χειρότεροι ως γελοίους. Και αυτόν τον κόσμο δεν πρέπει να τον υποτιμάμε: είναι ότι το καλύτερο έχει σήμερα η Αριστερά.

Οι εξελίξεις στην Αριστερά και η ΠΑΣΑ

Ένας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ: Τα κομματόσκυλα της Κουμουνδούρου!


Η προσπάθεια του εκλεκτού της Κουμουνδούρου να απευθυνθεί με «ανοικτή επιστολή» μέσω του τύπου προς το “Αυτοδιοικητικό κίνημα περιφέρειας Στερεάς” οδηγήθηκε σε πλήρη αποτυχία,  γιατί αυτό που κατάφεραν  οι εμπνευστές αυτής της κίνησης ήταν απλώς να γελοιοποιηθούν στα μάτια του κόσμου, που δεν χάφτει τα φτηνά τους κόλπα. Όμως δεν πτοήθηκαν.

Μετά την  αποδοχή  από μέλος του ΣΥΝ της ομόφωνης πρότασης να είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας του "Αυτοδιοικητικού κινήματος περιφέρειας Στερεάς", τα κομματόσκυλα της Κουμουνδούρου - αφού δεν μπόρεσαν να επιβάλουν τις αποφάσεις της ηγεσίας τους ούτε στα ίδια τους τα μέλη -  καπηλεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και εκδίδουν ανακοινώσεις με την υπογραφή  "ΣΥΡΙΖΑ", για να στηρίξουν τον εκλεκτό υποψήφιο της Κουμουνδούρου.

Το ζήτημα δεν είναι η εμφάνιση αυτών των ακραίων φαινομένων, που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί με την ύπαρξη κάποιων θερμοκεφάλων που προσπάθησαν να αναβιώνουν τον παρελθόν τους από τον προηγούμενο αιώνα, αλλά η  κάλυψη και η καθοδήγησή τους από την Κουμουνδούρου. Αναμένουμε να δούμε μετά την νέα πολιτική γραμμή που έχει χαράξει , τι θα κάνει όλες αυτές τις σφραγίδες που έχει αρχίσει να μαζεύει...

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

''Eλευθερη Αττική''-Στοίχημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς


Του Γιώργου Σαπουνά, μέλους της ΑΠΟ
και της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ

logo_eleftheri_attiki_color.pngΟ ι περιφερειακές εκλογές είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά την εκλογή της κυβέρνησης. Είναι απόλυτη ανάγκη να εκφραστεί στην κάλπη το μήνυμα της απόρριψης της κυβερνητικής πολιτικής ανατροφοδοτώντας την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητα του λαού για την συνέχιση του αγώνα.  Θα ήταν ευχής έργο εάν η ανάγκη αυτή μεταφραζόταν σε πραγματική δυνατότητα για την Αριστερά να σηματοδοτήσει ξεκάθαρα με την πολιτική της πρόταση την εναλλακτική διέξοδο απέναντι στον υποτιθέμενο μονόδρομο. Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει. Το σύνθημα «ενάντια στο μνημόνιο» έχει γίνει σημαία ευκαιρίας για πλήθος ψηφοδελτίων – της ΝΔ συμπεριλαμβανομένης.

Στρατηγική
Ο βαθύτερος λόγος της αμηχανίας και της πολυδιάσπασης βρίσκεται στην αδυναμία της αριστεράς να προσεγγίσει αποτελεσματικά και πειστικά μαζικά κοινωνικά τμήματα που για πολλά χρόνια δεν λογίζονταν στα «παραδοσιακά» της ακροατήρια.
Οι δύο δεσπόζουσες αφηγήσεις εντός της ελληνικής αριστεράς που εκκινούν από το παρελθόν και προβάλουν ως μέθοδοι για να απαντηθούν τα ζητήματα του χρέους και της ΕΕ δεν ερμηνεύουν αποτελεσματικά τις σύγχρονες συνθήκες και πάνω απ’ όλα δεν βρίσκουν την δέουσα ανταπόκριση της κοινωνίας.

Η Αριστερά απέναντι στην κρίση

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της ΔΕΑ

Του Μήτσου Γκορίτσα

Η Αριστερά έχει κρίσιμο ρόλο να παίξει, πρωτοστατώντας στους αγώνες και ταυτόχρονα προβάλλοντας ένα μεταβατικό πρόγραμμα πάλης, που δείχνει έμπρακτα ότι υπάρχει διέξοδος από την κρίση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεπεραστεί άμεσα η διάσπαση δυνάμεων και να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή κοινή δράση απέναντι στη μάχη του μνημονίου. Γιατί, πριν από το ζήτημα της ανάλυσης και των προτάσεων διεξόδου από την κρίση, υπάρχει το ζήτημα της πράξης. Τα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΚΤ, οδηγούν σε μια δραματική ανατροπή τη ζωή των εργαζόμενων και γενικότερα των «από κάτω». Τα μέτρα αυτά πρέπει να ανατραπούν και μόνο ένας κοινωνικός ξεσηκωμός μπορεί να τα σαρώσει.

Η στάση των διαφόρων δυνάμεων της Αριστεράς δεν μπορεί να κριθεί μόνο θεωρητικά, με βάση απλά την ορθότητα ή μη των αναλύσεων και των προτάσεών τους, αλλά από το κατά πόσο είναι πρόθυμες να συμβάλουν στον αναγκαίο κοινωνικό ξεσηκωμό για την ανατροπή των μέτρων. Κάθε άλλη στάση, είτε γιατί αρνείται την κοινή δράση στο όνομα της «καθαρότητας», είτε γιατί αντιμετωπίζει τα μέτρα με τη λογική «ό,τι έγινε, έγινε», είναι στάση άχρηστη ή ακόμα και βλαπτική για το εργατικό κίνημα.

Όμως η κοινή δράση δεν θα είναι αποτελεσματική, χωρίς την παράλληλη καταπολέμηση της σύγχυσης και των λάθος αντιλήψεων, που υπάρχουν μέσα στην Αριστερά σήμερα. Δεν είναι πολυτέλεια, αλλά απολύτως αναγκαία η συντροφική και αυστηρή κριτική, ώστε να μπορέσει να ηγεμονεύσει στο κίνημα μια πραγματικά αποτελεσματική πολιτική κατεύθυνση που θα θέλει να δώσει τη μάχη ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου.

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο έδωσε 500χιλ ευρώ στο ΠΑΣΟΚ για την ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ!

ΔΗΛΩΣΗ του Δ. Σουλιώτη, Πρώην μέλους της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Οι εκατομμυριούρχοι με τα γυαλιστερά κουστούμια, τα κότερα και τις πισίνες ζητησαν χρήματα από τα ψίχουλα του ελληνικού λαού
ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΗ!

ΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΕΔΩΣΕ 500 ΧΙΛ. ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗ!


• Η απόφαση πάρθηκε μετά από εισήγηση του Νομάρχη Γ. Σγουρού και τις ψήφους των νομαρχιακών συμβούλων του ΠΑΣΟΚ, του Νάσου Αθανασίου από την Ν.Δ. ( οι υπόλοιποι της Ν.Δ δεν την ψήφισαν ) και του Β. Παπαδόπουλου από το ΛΑ.Ο.Σ.

• Ο Σπ. Λυκούδης από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, φόρεσε τον μανδύα του Πόντιου Πιλάτου και έδωσε "λευκό"!…

• Την επαίσχυντη απόφαση καταψήφισαν μόνο οι Αλ. Μπαλού, Κ. Μαρκέτης και Ηλ. Νικολόπουλος.

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Με μεγάλη συμμετοχή σε ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες επιλέγονται οι αντιπεριφερειάρχες του Αυτοδιοικητικού Κινήματος Περιφέρειας Στερεάς

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Αυτοδιοικητικό κίνημα περιφέρειας Στερεάς

Με ανοιχτές συνελεύσεις που τις χαρακτηρίζει η άμεση δημοκρατία και η μεγάλη συμμετοχή πολιτών ολοκληρώνονται αυτή την εβδομάδα οι διαδικασίες επιλογής υποψηφίων αντιπεριφερειαρχών του Αυτοδιοικητικού Κινήματος Περιφέρειας Στερεάς.

Ο Κώστας Κουρκούτης, πρώην δήμαρχος Θήβας, πανελλήνια γνωστό στέλεχος της αριστεράς και της αυτοδιοίκησης, μέλος του ΣΥΝ, αποδέχθηκε ομόφωνη πρόταση να είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας.

Η Δέσποινα Μαρίνου, ανένταχτη από το χώρο της αριστεράς και της οικολογίας, με έντονη δράση σε κοινωνικούς αγώνες και κινήματα για την προστασία του περιβάλλοντος, αποδέχθηκε επίσης ομόφωνη πρόταση να είναι υποψήφια αντιπεριφερειάρχισσα Εύβοιας.

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ