ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

Μια ανάγνωση της δημοσκόπησης της Metron Analysis και όχι μόνο...


Η δημοσκόπηση της Metron Analysis [εδώ]


Ας δεχθούμε ως “αληθή” την καταγραφή της δημοσκόπησης (γιατί διαφορετικά δεν μπορούμε να βγάλουμε κανένα λογικά αληθές συμπέρασμα) και να αξιολογήσουμε τα στοιχεία που παρουσιάζει για σε σχέση με την 3η θέση:

  • - Τρίτο κόμμα το ΚΙΝΑΛ,
  • - Τρίτος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός ο Βαρουφάκης.
Στον κοινοβουλευτισμό, τα πολιτικά κόμματα είναι αρχηγικά. Χωρίς τον “ηγέτη” δεν λειτουργεί το σύστημα της ιεραρχικής κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. Ας μην ξεχνάμε πως η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύτηκε με την προβολή του Τσίπρα ως “εθνικού ηγέτη” που μάλιστα, ένας τέτοιος ηγέτης σαν κι αυτόν παρουσιάζεται κάθε 100 χρόνια!…

Φαντάζεστε πως θα ήταν σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλέξη πρόεδρο;
 
Το ΚΙΝΑΛ έχει πρόβλημα “ηγεσίας”. Οι διαδικασίες εκλογής προέδρου λειτουργούν συσπειρωτικά. Αυτή η συσπείρωση δεν έχει βάθος χρόνου:Το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να συγκροτηθεί (και να επιβιώσει) στην βάση της διεκδίκηση μιας “αυτοδύναμης” κυβέρνησης αλλά το με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, στην προοπτική μιας συγκυβέρνησης ( με ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ). Αυτό το επίδικο λειτουργεί συσπειρωτικά τώρα για την εκλογή του Προέδρου, γιατί μέσω αυτής της διαδικασίας θα δοθεί απάντηση. 

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021

Σε ποιό "κράτος" ανήκει η ΕΛΣΤΑΤ;





Με αφορμή την ΑΠΟΓΡΑΦΗ ας μην ξεχνάμε πως η ΕΛΣΤΑΤ είναι ένας (ανάμεσα σε πολλούς άλλους ανάλογους) ευρωπαϊκός παρακρατικός μηχανισμός στη χώρα μας:

- Μήπως γνωρίζετε πως διορίστηκε ο πρόεδρός της;

Διαβάστε στο τέλος του παραπάνω κειμένου, ποιοί επέλεξαν τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ.
- Οι 3 από τους 5 δεν είναι καν Έλληνες πολίτες…

Και την τελευταία πρόταση στην αξιολόγησή των προσόντων του, που τον κάνει ακόμα πιο κατάλληλο για την θέση του:
- Έχει άριστη γνώση της Αγγλικής Γλώσσας…

- Από “ελληνικά” πως πάει;


Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2021

Το ευρωπαϊκό παρακράτος, οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και ο σκυλοκαβγάς στην βουλή μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ…




Την ώρα της πιο σκληρής ενεργειακής κρίσης έχετε αφήσει τα ολιγοπώλεια στην ενέργεια να αλωνίζουνε. Δεν έχουμε πια ΔΕΗ, το 'Δ' δεν υπάρχει, Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, χωρίς το 'Δ'”, σχολίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη βουλή κάνοντας κριτική στην κυβέρνηση.

- Πράγματι, δεν έχουμε πια ΔΕΗ. Όμως αυτό δεν είναι “είδηση” αλλά “υπενθύμιση”, συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό…

- Κατηγόρησε επίσης την κυβέρνηση ότι έχει “αφήσει τα ολιγοπώλεια στην ενέργεια να αλωνίζουνε”. Είναι φανερό ότι υπονοεί ότι αν ήταν αυτός πρωθυπουργός θα ήταν αλλιώς τα πράγματα….

Όμως "Όποιος είναι έξω απ’ το χορό πολλά τραγούδια λέει!" 

Για δούμε πως φτάσαμε ως εδώ:

Επί ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε το “Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας Α.Ε.” , στα πλαίσια των μνημονιακών απαιτήσεων,που διαχειρίζεται τις κρατικές πολιτικές για το ζήτημα που συζητήθηκε πρόσφατα στην βουλή. Σε αυτό το “χρηματιστήριο” διαμορφώνονται οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος:

Το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας Α.Ε. (HEnEx) είναι μέρος του Ομίλου Ανταλλαγής Ενέργειας (όμιλος EnEx) και ιδρύθηκε στις 18 Ιουνίου 2018 έχει οριστεί από την Ελληνική Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ως Διορισμένος Διαχειριστής Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΝΕΜΟ) και διαχειρίζεται την ελληνική μελλοντική αγορά, ενώ εργάζεται για τη δημιουργία μιας ενδοημερήσιας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και μιας αγοράς παραγώγων ενέργειας.”

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021

Διασπορά ψευδών ειδήσεων: Η κυβέρνηση ομολογεί τους φόβους της…




Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Η διασπορά ψευδών ειδήσεων, δεν αποτελεί γενικά κάποιο ποινικό αδίκημα. Αντίθετα είναι μια διαδεδομένη πρακτική που χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές επικοινωνίας. Κάθε μέρα βρισκόμαστε πολλές φορές μπροστά σε Black, White, and Blue Lies.

Η ανειλικρίνεια είναι αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού μας κόσμου, επηρεάζοντας τομείς που κυμαίνονται από τα οικονομικά και την πολιτική έως τις προσωπικές σχέσεις. ( 60 “αθώα” ψέματα που λέμε κάθε μέρα ), Κάποιοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι υπάρχει μάλιστα και ένας νευρωνικός μηχανισμός στον εγκέφαλο του ανθρώπου  που υποστηρίζει αυτή την ανειλικρίνεια. Εξάλλου, γιατί να το κρύψομε άλλωστε, τα ψέμματα που χαϊδεύουν τ’ αυτιά είναι πιο “ευπρόσδεκτα” από τις πικρές αλήθειες…

Κάποιες άλλες έρευνες ισχυρίζονται πως “Τα ψέματα κάνουν καλό στην κοινωνική ζωή”  υποστηρίζοντας πως "μικρά και αθώα ψέματα μπορούν να προστατεύουν τις σχέσεις και να βοηθούν τους ανθρώπους να αποφεύγουν ανώφελες συγκρούσεις κι εντάσεις". Τελικά, όπως διαφαίνεται σήμερα - και με το κύρος της επιστήμης – αυτός που λέει πάντα την “αλήθεια” είναι μάλλον αντικοινωνικό στοιχείο. Αυτό το συμπέρασμα όμως - ιδωμένο από άλλη σκοπιά - αποτελεί μάλλον μια “επιστημονική” επιβεβαίωση της ρήσης πως “η αλήθεια είναι πάντα επαναστατική”...

Στο χώρο της πολιτικής κυριαρχούν τα Blue Lies. Ο Jeremy Adam Smith σε άρθρο του ( How the Science of “Blue Lies” May Explain Trump’s Support) δείχνει πως χρησιμοποιείται αυτή η ιδιαίτερη μορφή εξαπάτησης (Blue Lies) για να προστατευτεί μια “ομάδα”, όπως μια κυβέρνηση, ένα πολιτικό κόμμα ή μια εταιρεία. Πρόκειται για μια μορφή χειραγώγησης που μπορεί να οικοδομήσει αλληλεγγύη στο εσωτερικό της “ομάδας” και να τονώσει την συνοχή της ή να ενισχύει την εμπιστοσύνη του κοινού στο οποίο απευθύνεται.

Όλες αυτές οι πρακτικές είναι ιδιοτελείς: Πίσω από αυτά ψέματα πάντα κρύβονται κάποιες σκοπιμότητες. Συνήθως, όσο πιο κρυφές παραμένουν οι σκοπιμότητες, τόσο πιο αποτελεσματικά λειτουργούν τα ψέμματα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα. Μερικές φορές μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο: Κάποια ψέμματα γίνονται αποδεκτά γιατί υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες, οι οποίες απλά και μόνον είναι φαντασιώσεις του αποδέκτης τους.

Αυτά είναι γνωστά εξάλλου από την εποχή του μύθου του ψεύτη βοσκού… Η ιδιοτέλεια του ψεύτη βοσκού ήταν ότι έκανε την πλάκα του. Ο “φόβος” που προκάλεσε το ψέμα του, τον έκανε να γελάει με το πάθημα των συγχωριανών του. Βρήκε πολύ αστείο αυτό που έκανε και το επανέλαβε κάνα δυο φορές ακόμα, μέχρι που οι συγχωριανοί του τον πήραν χαμπάρι…

Όμως η Κυβέρνηση, όταν αναθεώρησε πρόσφατα στον ποινικό κώδικα το άρθρο για αδίκημα της “διασποράς ψευδών ειδήσεων”, δεν το έκανε για την πλάκα της... αλλά από την αγωνία της να μην βρεθεί στην θέση του ψεύτη βοσκού, που ακόμα και αν έλεγε την αλήθεια κανείς δεν τον πίστευε…
 

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2021

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021

Οι “άριστοι” του Αλέξη...


06/11/2021


Πολλά έχουν γραφτεί τους “άριστους” του Κυριάκου και την συμβολή τους στην κυβερνητικότητα της ΝΔ.

Τις προηγούμενες μέρες ο Αλέξης για να δείξει προς πάσα κατεύθυνση πως με τα κριτήρια της νεοφιλελεύθερης αριστείας είναι πιο “άξιος” από τον Κυριάκο, παρουσίασε την δικιά του φρέσκια λίστα με “βαριά ονόματα” τεκμηριωμένη με τα βιογραφικά τους. Όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, η Κατερίνα η καθαρίστρια και ο Μήτσος ο μάστορας, απουσιάζουν και από τις δύο λίστες “αριστείας”…

Ως γνωστόν, η διοίκηση των πολιτικών κομμάτων την εποχή του νεοφιλελευθερισμού, όλο και περισσότερο προσαρμόζεται στα μοντέλα διοίκησης των επιχειρήσεων. Οι “σύμβουλοι” τεχνοκράτες δεν χρησιμοποιούνται μόνον ως διαφημιστές που οργανώνουν τις προεκλογικές εκστρατείες και διαμορφώνουν το τηλεοπτικό προφίλ του αρχηγού. Η δραστηριότητά τους επεκτείνεται και στην διαμόρφωση της κεντρικών πολιτικών ζητημάτων που άπτονται της πολιτικής φυσιογνωμίας τους.

Είναι κοινή διαπίστωση πως το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ως αξιωματική αντιπολίτευση ελάχιστα έχει καταφέρει να κερδίσει από την φθορά της κυβέρνησης. Φαίνεται πως πιστεύει ότι οι επόμενες εκλογές, όποτε και να γίνουν, θα είναι αυτές που θα κρίνουν τον μέλλον του. Όταν το 15 ο Αλέξης έγινε πρωθυπουργός, απευθυνόταν με άλλους όρους και σε “άλλο κόσμο”, σαφώς διακριτό από την εκλογική πελατεία της ΝΔ. Σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα... Το βασικό πολιτικό πρόβλημα που προέκυψε από αυτή την μετεξέλιξη είναι ότι δεν μπορεί να πείσει ευρύτερες λαϊκές μάζες ότι είναι “διαφορετικός” από αυτό που αντιμάχεται στα λόγια και στις διακηρύξεις του...

Η προβολή σε πολλά ΜΜΕ στις 7.11.2021 της λίστας με «βαριά ονόματα», που χαρακτηρίστηκε ως το νέο think tank του Αλέξη Τσίπρα, είναι απλά μια επικοινωνιακή κίνηση που αποσκοπεί να καταγράψει αυτή την “διαφορετικότητα” με διπλή απεύθυνση: Προς τα αφεντικά της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλά προς την ελληνική κοινωνία. Δεν γνωρίζουμε που θα βρει την μεγαλύτερη ανταπόκριση...

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2021

Γιατί τώρα αγωνιά ο Αλέξης για την διαπλοκή και ΜΜΕ;




Ένα σχόλιο για την δήλωση στο STAR του Αλέξη Τσίπρα για τον Μητσοτάκη:

Όταν ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός το 15 και όταν έκανε το δημοψήφισμα του ΟΧΙ, και η διαπλοκή υπήρχε και η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης ήταν εναντίον του…

Τότε το επιτελείο του τον πρόβαλε ως “εθνικό ηγέτη”

Δεν υπήρξε τοιούτος, όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια... Ακόμα και στην αστική πολιτική, οι πραγματικοί ηγέτες έχουν άλλα χαρακτηριστικά. Όπως έλεγε και η Μ. Θάτσερ: «Εάν δίνεις προσοχή στην κοινή γνώμη και στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, τότε δεν κυβερνάς, αλλά υπακούς»…

Αποδείχτηκε υποτακτικός... Όπως ο σημερινός και όλοι οι άλλοι πρωθυπουργοί την εποχή των μνημονίων. Για να είμαστε δίκαιοι με την ιστορία, υπήρξε μια εξαίρεση: Ο μόνος που θεωρήθηκε από τις μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ μη χειραγωγήσιμος ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Τότε όταν διατύπωσε δημόσια την θέση ότι μήπως θα πρέπει να κάνει δημοψήφισμα, τον εκθρόνισαν από πρωθυπουργό την ίδια στιγμή… Τον Αλέξη τον εμπιστεύονταν περισσότερο:Τον άφησαν να κάνει δημοψήφισμα...

Επίσης, στις τελευταίες εκλογές, την αυτοδυναμία η ΝΔ δεν την κέρδισε με το σπαθί της, ούτε της την χάρισε ο “λαός” μέσω της χειραγώγησής του από τα ΜΜΕ και την διαπλοκή. Δεν ήταν προϊόν κανενός κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού. Ήταν απλά ένα δωράκι που ο Αλέξης είχε σκοπό να το χαρίσει στον εαυτό του. Όμως ο ταχυδρόμος αλλού το παρέδωσε..

περισσότερα εδώ:


Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021

Sergio Bologna: Να μην χαρίσουμε στην ακροδεξιά την ιδέα της ελευθερίας


φώτο: “Εγώ είμαι o γιατρός του εαυτού μου”.


του Sergio Bologna
Αναδημοσίευση από την "Προλεταριακή Πρωτοβουλία

Το άρθρο που δημοσιεύουμε αποτελεί μια προσωπική παρέμβαση του Σέρτζιο Μπολόνια, γραμμένη ως συμβολή για την προώθηση της εσωτερικής ζύμωσης της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Primo Maggio, εν όψει της κυκλοφορίας του 4ου τεύχους του. Αναρτήθηκε εκ παραδρομής και γι’ αυτό το λόγο το καθιστούμε προσβάσιμο για ανάγνωση.

Όποιος θυμάται την τελική περίοδο της προεδρίας Τραμπ και ιδιαίτερα την προεκλογική καμπάνια που οδήγησε στην ήττα του, θα παρατήρησε με πόση επιμονή ο ίδιος και το περιβάλλον των υποστηρικτών του δήλωναν ότι αποτελούν τους θεματοφύλακες της ατομικής ελευθερίας.

Freedom, η ελευθερία είναι ένα mantra για την αμερικάνικη ιστορία και κατά τη διάρκεια της μακράς σύγκρουσής της με τον κομμουνισμό, η λέξη ελευθερία χρησιμοποιήθηκε για να ταυτοποιήσει όλα αυτά που δεν ήταν κομμουνισμός. Πρώτα και κύρια, ελευθερία της αγοράς, το αντίθετο του κομμουνιστικού διευθυντισμού. Η έννοια της ελευθερίας ως υπέρτατη αξία και βασική αρχή της πολιτισμένης ύπαρξης και της ίδιας της γαλλικής επανάστασης, μεταμορφώθηκε -ήδη- κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα σε μια έννοια περί ελευθερίας ως συστατικού στοιχείου μιας συγκεκριμένης οικονομικής τάξης πραγμάτων και ενός συγκεκριμένου θεσμικού καθεστώτος. Έτσι μετατράπηκε από μια αξία που έδινε μια ταυτότητα σε μια τάξη, την αστική τάξη, σε μια αξία που έδωσε μια ταυτότητα στο κεφάλαιο, ενώ την ίδια ώρα οι κατώτερες τάξεις ύψωναν το λάβαρο που έγραφε “αλληλεγγύη”.

Αυτό που συμβαίνει όμως σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό γιατί η ιδέα της ελευθερίας που προωθείται από την ακροδεξιά -και νομίζουμε ότι μπορούμε να εντάξουμε τον Τραμπ στο χώρο της ακροδεξιάς- πρέπει να μπορέσει να μετατατραπεί σ’ ένα αναγνωρίσιμο σύμβολο από εκείνο το “πλήθος” χωρίς ταξικά συμφραζόμενα, το οποίο και αποτελεί το προϊόν της αποσάθρωσης της μεσαίας τάξης [middle class] και τον κατακερματισμό της εργατικής τάξης [working class].

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021

Πώς, πότε και γιατί ενδυναμώνεται η επιρροή της Ακροδεξιάς; Φταίνε οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις;


Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2021

Η ενδυνάμωση του φασισμού είναι σύμπτωμα και αποτέλεσμα αδυναμίας των δημοκρατικών αστικών κομμάτων, όχι των σοσιαλιστικών, κομμουνιστικών ή άλλων αριστερών πολιτικών δυνάμεων

Αναδημοσίευση από το "Μετά την κρίση"

Η παροδική και προσωρινή επανενεργοποίηση του ιστοχώρου Μετά την Κρίση, είναι μια μικρή αντίδραση σε φαινόμενα «επιστροφής του αδιανόητου», το οποίο στην πραγματικότητα ήταν πάντα εδώ. Η επαναδραστηριοποίηση ακροδεξιού όχλου, το επεισόδιο και η διαγραφή από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ του βουλευτή κ. Μπογδάνου, αλλά και η ενεργός επανεμφάνιση πιο σοβαρού πολιτικού που δίνει συχνά αφορμές επαφής με την περίμετρο της Ακροδεξιάς, είναι η μία δυσάρεστη πλευρά. Η άλλη, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τέτοιες «επιστροφές του αδιανόητου» κάποιοι που δεν ανήκουν στην αντιδημοκρατική Δεξιά, π.χ. με το παλαιολιθικής πολιτικής ευφυίας ιδεολόγημα «των δύο άκρων». Στον γκρίζο πίνακα συμμετέχουν και δηλωμένοι αντίπαλοι της Ακροδεξιάς, που βρίσκουν μια ακόμη αφορμή για να ιδεολογήσουν (αντί να ερευνήσουν και να κατανοήσουν), προκειμένου να τονίσουν τις αιώνιες και τοξικές αντιπαλότητες με δυνητικούς φίλους και όχι με βέβαιους αντιπάλους. Τίποτε από όλα αυτά δεν εκπλήττει, ούτε είναι επιστροφές αδιανόητων. Είναι όμως αιώνια επιστροφή και επιστροφή του αιώνια χθεσινού και τίποτε καλό δεν προοιωνίζει για το πολιτικό αύριο στην Ελλάδα.

H υπόθεση ότι για την ενδυνάμωση της Ακροδεξιάς ευθύνονται (εν όλω ή εν μέρει) οι πολιτικές της Αριστεράς (της σοσιαλδημοκρατικής, της κομμουνιστικής ή άλλης), επειδή γίνονται «κοντόφθαλμες» και χρεωκοπούν, ή επειδή και άλλες Αριστερές θέλουν «να μιμηθούν τη χρεωκοπημένη σοσιαλδημοκρατία», ή αντίθετα, επειδή «ερεθίζουν και εκφοβίζουν» τους αντιπάλους τους (βλ. τη λεγόμενη Διαμάχη των Ιστορικών - Historikerstreit, στη Γερμανία και αλλού), δεν επαληθεύεται από τα ιστορικά δεδομένα.

Στις ευρωπαϊκές χώρες, ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός του Μεσοπολέμου δεν ενδυναμώθηκαν επειδή η τότε Αριστερά ήταν χρεωκοπημένη, ούτε επειδή η τότε Κομμουνιστική Αριστερά μιμήθηκε την τότε Σοσιαλδημοκρατία (στην πραγματικότητα έπραξε το αντίθετο), αλλά ούτε επειδή απειλούσε να πορευθεί προς την εξουσία. Με εξαίρεση τη Ρωσία, είχε ήδη υποστεί αποφασιστική ήττα στην έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914). Στον ταραχώδη ελληνικό Μεσοπόλεμο, ο φασιστικός όχλος που έκαψε την εβραϊκή συνοικία Κάμπελ στη Θεσσαλονίκη το 1931, δεν συγκροτήθηκε ως φασιστικός όχλος επειδή απογοητεύτηκε ή ερεθίστηκε από την τότε Αριστερά. Ούτε, βέβαια, η «Χρυσή Αυγή» κατέκτησε το 10 % σχεδόν των ψήφων την περίοδο 2010-2015, επειδή η ελληνική κοινωνία ήταν τότε απογοητευμένη από την Αριστερά ή τη φοβόταν. Από άλλους - άλλων πολιτικών πλευρών - ήταν απογοητευμένη, και άλλους φοβόταν.
 
Τα παραδείγματα είναι άπειρα και το δίδαγμα της ιστορίας σαφές: Πάντα η Ακροδεξιά ενισχύεται όταν είναι σε κρίση ένα πολιτικό σύστημα, ιδίως όταν «τρεκλίζει» και «σκοντάφτει» ο αστισμός και τα αστικά κόμματα, όχι τα κόμματα της Αριστεράς, σοσιαλιστικά, κομμουνιστικά ή άλλα.
 
Και υπάρχει λόγος που έτσι συμβαίνει και όχι αλλιώς. Η Ακροδεξιά, ο ναζισμός, ο φασισμός, έχουν πραγματικά κοινωνικά στηρίγματα, που αναπτύσσονται παράλληλα με ενεργές υλικές προσδοκίες και φόβους, μέσα σε οικογένειες ορισμένων συγκεκριμένων μικρο-μεσοαστικών στρωμάτων και δεν είναι μόνον φαντασιακές-ιδεολογικές «ταυτίσεις με την εξουσία» (Φουκωϊκού τύπου), ούτε είναι συγκροτημένα απλά και μόνον ως «αρνητικές ταυτότητες» (κατά τον Ε. Τραβέρσο). Πάντα εξακολουθεί να υπάρχει, όπως υπήρχε στις πρωτο-νεωτερικές κοινωνίες του 20ού Αιώνα, ένα (μειοψηφικό) ρεύμα που ρέπει προς τον κοινωνικό φασισμό.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ