Η "Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά-Ζωή Μετά" συγκροτεί πολιτική κίνηση

Αναδημοσίευση από το ;REDNoteBook

Η Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά - Ζωή Μετά πραγματοποίησε πανελλαδική προπαρασκευαστική συνάντηση στις 6 και 7 Φλεβάρη στη Θεσσαλονίκη με σημαντική συμμετοχή από πολλά μέρη της Ελλάδας.

Την πρώτη ημέρα, το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην αποτίμηση των 5 χρόνων του Μνημονίου, της πορείας της αριστεράς και των κινημάτων. Η συζήτηση υπήρξε πλούσια και γόνιμη καθώς αναδείχθηκε η ανάγκη εμβάθυνσης της αυτοκριτικής για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά και σε επιμέρους σημεία. Ενδεικτικά, αναλύθηκαν οι ακόλουθες παράμετροι: η διαμόρφωση ενός λόγου ομαλότητας ο οποίος δεν προετοίμαζε την κοινωνία για τη διαδικασία και τις συνέπειες της ρήξης, το έλλειμμα επεξεργασίας συγκεκριμένων πολιτικών προτάσεων που να αρθρώνονται σε μια συνεκτική στρατηγική κοινωνικού μετασχηματισμού και ο αστικός τρόπος με τον οποίο συνέχισε να ασκείται η κυβερνητική πολιτική από την πρώτη στιγμή της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ταυτόχρονα, έγινε αποδεκτό ότι η συντηρητική στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν αναχαιτίστηκε από το κόμμα καθώς ένα μεγάλο τμήμα του ενσωματώθηκε στην κυβερνητική μηχανή, ενώ οι συλλογικές διαδικασίες είχαν ήδη ατροφήσει πριν την άνοδο στην εξουσία με τη συνακόλουθη μετατόπιση στον αρχηγισμό, τη λήψη αποφάσεων σε κλειστούς κύκλους αλλά και την ακούσια/εκούσια σίγαση των ριζοσπαστικών φωνών μπροστά στο κοινό επίδικο της διαπραγμάτευσης. Δυστυχώς, ούτε τα κοινωνικά κινήματα μπόρεσαν να ελέγξουν αυτή τη διολίσθηση όχι μόνο λόγω της λογικής της ανάθεσης που κάθε κόμμα εξουσίας προκαλεί στο κοινωνικό πεδίο, αλλά και λόγω αδυναμιών μόνιμης κοινωνικής αυτοθέσμισης.

Ο Μπέρνι Σάντερς αλλάζει το προεκλογικό κλίμα στις ΗΠΑ

Αυτό που θεωρούμε ως το πιο σημαντικό που έχει αναδειχθεί στην προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ είναι η διαφαινόμενη ανατροπή των ιδεολογικών όρων με τους οποίους η κ. Κλίντον αντιμετωπίζει τον εσωκομματικό της αντίπαλο: Ο Μπέρνι Σάντερς έχει καταφέρει, χωρίς να αλλάξει τις θέσεις του, να σπάσει την προπαγάνδα της Κλίντον η οποία στηρίζεται στο επιχείρημα ότι είναι «μη εκλόγιμος», επειδή  ένας «ουτοπιστής» και «υπερ - αριστερός» υποψήφιος δεν έχει πιθανότητες στις ΗΠΑ να εκλεγεί πρόεδρος.

Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΝΔΥΕΤΑΙ ΤΗ ΜΑΝΤΗΛΑ

της Ελένης Πορτάλιου

Η σύζυγος του πρωθυπουργού κα Μπαζιάνα, μετέχουσα στην ελληνική αντιπροσωπία που επισκέφτηκε το Ιράν, εμφανίστηκε με μαντήλα για να τιμήσει, όπως δήλωσε, τις θρησκευτικές παραδόσεις της χώρας.

Είναι προφανές ότι αγνοεί ή αδιαφορεί για τις «παραδόσεις» της θρησκευτικής εξουσίας που, ταυτισμένη με την πολιτική, επιβάλλει σκληρή καταστολή στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των γυναικών και βασανιστικές τιμωρητικές ποινές για οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους κανόνες, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι ενδυματολογικοί. Οι γυναίκες στο Ιράν δεν επιλέγουν να φορέσουν μαντήλα, πράγμα που ανάγεται στην ελεύθερη επιλογή κάθε ατόμου, αλλά είναι υποχρεωμένες να τη φορούν, ζώντας σε καθεστώς μέγιστης ανελευθερίας.

Όσες γυναίκες (και άνδρες, μεταξύ αυτών ο Ζωρζ Μποβέ και ο Μανόλης Γλέζος) στηρίξαμε τους αγώνες των γυναικών του Ιράν για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους θεωρούμε την επιλογή της κας Μπαζιάνα προσβολή προς αυτούς τους αγώνες, οι οποίοι στοίχισαν και στοιχίζουν στις αγωνιζόμενες πολύ αίμα και δάκρυα.

Να στραπατσαριστεί η κυβέρνηση;

Απόσπασμα από το κείμενο:

"ΓΡΑΒΑΤΕΣ, ΜΕΓΑΛΟΑΓΡΟΤΕΣ, ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ – ΕΔΩ Ο ΦΙΛΕΛΕΔΙΚΟΣ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ" 

των Κ. Μαραγκού και Ο. Θαλασσινού

...Προφανώς για κάποιον που τοποθετείται σταθερά στο έδαφος της υπεράσπισης της κομμουνιστικής προοπτικής, δεν μπαίνει κανένα ζήτημα για την συμμετοχή σε μία τέτοια κυβέρνηση, ούτε καν κάποιο είδος υπεράσπισής της. Είναι σημαντικό για εμάς να καταρρεύσουν οι αυταπάτες όχι μόνο για τον Σύριζα, αλλά να βγουν και συμπεράσματα για τα όρια της πολιτικής των δυνάμεων του «δημοκρατικού σοσιαλισμού», ένας όρος που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υπεράσπιση ενός πιο δημοκρατικού καπιταλισμού. Γιατί αν κατέρρευσε κάτι αυτό δεν είναι η κομμουνιστική προοπτική, αλλά η λογική των αμοιβαίων λύσεων με τους εταίρους, η «win- win» στρατηγική, όλη η κοσμοθεωρία δηλαδή του κοινοβουλευτικού και ειρηνικού δρόμου. Την επόμενη του δημοψηφίσματος και της συμφωνίας που προέκυψε, μετατρέποντας το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, επιβεβαιώθηκε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, η κριτική για την ταξική φύση της Ε.Ε,  όσο και για το ανέφικτο της ρεφορμιστικής πολιτικής σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.

Deutsche Bank: Νέα παγκόσμια οικονομική κρίση προ των πυλών;

Αναδημοσίευση από το www.huffingtonpost.gr

του Δημήτρης Γκιόκα

Όλα τα στοιχεία και οι ενδείξεις δείχνουν ότι η Deutsche Bank βρίσκεται σε δεινή θέση και κινδυνεύει με χρεοκοπία εντός του 2016. Πιο συγκεκριμένα:

• Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε ζημιές €6 δισ. για το 2015

• Το κόστος των προβλέψεων για διαγραφή «τοξικών» στοιχείων του ενεργητικού της αγγίζει τα €10 δισ.

• Σχεδιάζει να εφαρμόσει ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης με σταδιακή αποχώρησή της από τις αναδυόμενες χώρες και όχι μόνο

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της αδιαλλαξίας Σόιμπλε

Αναδημοσίευση από το  tvxs.gr

του Μιχάλη Γιαννεσκή

Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε και η γερμανική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν και να διατηρούν μία αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. Όμως η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που ανέρχεται σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς. Το ελληνικό χρέος είναι αμελητέας σημασίας, σε σύγκριση με το χρηματοπιστωτικό δυναμίτη των γερμανικών (και άλλων) τραπεζών, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δίνει καθημερινά περισσότερα σημάδια ανάφλεξης.

Αποχώρηση άλλων 39 μελών από την "ανοικτή πόλη"

Πριν δυο βδομάδες (25/1/ 2016) είχαμε δημοσιεύσει το κείμενο ανεξαρτητοποίησης 7 μελών της δημοτικής παράταξης "ανοικτή πόλη".Το κείμενο αυτό συνυπογράφουν και αποχωρούν άλλα 39 μέλη:

Η Ανοιχτή Πόλη υπήρξε στην πορεία της ένα πρωτοπόρο εγχείρημα στον χώρο των δημοτικών κινήσεων που αποτέλεσε παράδειγμα την εποχή που οι δημοτικές κινήσεις της αριστεράς ήταν ακόμα ευκαιριακά εκλογικά σχήματα χωρίς συνήθως ουσιαστική λειτουργία στα μεσοδιαστήματα. Χαρακτηριστικά της υπήρξαν οι σταθερές δομές συμμετοχής κόσμου, ο συνδυασμός θεσμικής και κινηματικής παρέμβασης, η τεκμηρίωση και οι ευρύτερες πολιτικές της πρωτοβουλίες. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την πορεία έπαιξαν και οι ίδιοι οι αντίπαλοί της. Ο περιβαλλοντοκτόνος Κακλαμάνης και ο καλύτερος -κατά δήλωση του- εφαρμοστής του μνημονίου Γ. Καμίνης.

Φρέι Μπέττο: Το βάπτισμα του αίματος

(κλικ για μεγέθυνση)

Την Δευτέρα, στο βιβλιοπωλείο των “εκδόσεων των συναδέλφων”

Καλλιδρομίου 30 και ώρα 7,30, 

παρουσίαση του βιβλίου και συζήτηση με εισηγητές τον Κώστα Ήσυχο και τον μεταφραστή του βιβλίου Κρίτωνα Ηλιόπουλο.

Το “Bάπτισμα του αίματος”  είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία, μια κραυγή ενάντια στην καταπίεση, τα βασανιστήρια, τη στέρηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Με αφορμή τις υποθέσεις των Κάρλος Μαριγκέλα και Φρέι Τίτο, ο Φρέι Μπέττο ανασυνθέτει με αριστουργηματικό τρόπο την εποχή της δικτατορίας στη Βραζιλία, περιγράφοντας καταλεπτώς την εφιαλτική κατάσταση που επικρατούσε σε μια χώρα, η οποία στο μυαλό του μέσου Ευρωπαίου φαντάζει ειδυλλιακή.Παράλληλα όμως, στο Βάπτισμα του αίματος αναδύεται η τρυφερότητα και η αγάπη που κρύβει μέσα του ο συγγραφέας, τόσο ως αφοσιωμένος ιερωμένος όσο και ως αγωνιστής για την ανθρώπινη χειραφέτηση και ελευθερία.

Αλαίν Μπαντιού : «Όταν ματαιώνεται η επιθυμία της Δύσης, ανοίγει χώρος στο ένστικτο του θανάτου»

Ο φιλόσοφος εκδίδει ένα έργο για το φονικό της 13ης Νοεμβρίου, για το οποίο αποδίδει την ευθύνη στην αδυναμία να προτείνουμε μια εναλλακτική για τον κόσμο, όπως είναι. Επισημαίνει, κυρίως, την κατάρρευση των προοδευτικών ιδεών, θύματα μιας βαθιάς κρίσης της σκέψης μετά την αποτυχία του κομμουνισμού.

Πώς να καταλάβουμε την αινιγματική ενόρμηση του θανάτου που εμπνέει τους τζιχαντιστές ; Από τους φόνους του Γενάρη μέχρι αυτούς του Νοέμβρη, καθένας ψάχνει τις κοινωνικές ή θρησκευτικές αιτίες αυτής της « ριζοσπαστικοποίησης » που, εδώ και αλλού, υποκύπτει σε μια βία αδιανόητη. Για τον φιλόσοφο Αλαίν Μπαντιού, οι επιθέσεις είναι μαζικοί φόνοι, συμπτώματα της εποχής μας, όπου βασιλεύει χωρίς όριο ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός. Στο τελευταίο του έργο, Η δυστυχία μας έρχεται από πιο μακριά : σκέψεις για το φονικό της 13ης Νοέμβρη, που βγαίνει στις 11 Γενάρη από τις εκδόσεις Fayard, θυμίζει την αναγκαιότητα να προσφέρουμε μια ιδεολογική εναλλακτική στην παγκόσμια νεολαία, που νιώθει ματαιωμένη απο ένα καπιταλισμό που δεν κρατά τις υποσχέσεις του.

Μια σύντομη εκδοχή του μανιφέστου του DIEM25

Παρά τις εκφράσεις αγωνίας τους για το μεταναστευτικό, την ανταγωνιστικότητα και την τρομοκρατία, μόνο μία απειλή τρομάζει το ευρωπαϊκό κατεστημένο: Η δημοκρατία!

Μιλούν στο όνομα της δημοκρατίας για να την απαρνηθούν, να την εξορκίσουν, να την υπονομεύσουν, να της στερήσουν την ορμή της, και εν τέλει να αναιρέσουν τις δυνατότητές της. Κι αυτό επειδή η πραγματική δημοκρατία, η εξουσία του δήμου,είναι ο εφιάλτης τους.

Η χυδαία επίθεση Καζάκη-ΕΠΑΜ στους Μετανάστες είναι επίθεση στην εργατική τάξη

Αναδημοσίευση από το "κίνηση απελάστε τον ρατσισμό"

Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα από το νέο ρεσιτάλ εθνικισμού που έδωσε ο Γ.Γ του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης κατά την διάρκεια τοποθέτησης του σχετικά με το μεταναστευτικό. Με άλλοθι την υπεράσπιση της πατρίδας ξεδιπλώνεται ένας πραγματικός οχετός καθώς καλεί την εργατική τάξη να πάρει μέτρα απέναντι στους μετανάστες που σύμφωνα με τον ίδιο όχι μόνο δεν είναι κομμάτι της αλλά την απειλούν άμεσα.

Επιστροφή στο παλιό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα;

Αναδημοσίευση από περγάδι (το)

Σχολιασμός της πρότασης Λαφοντέν

Σύνοδος Κορυφής για ένα σχέδιο Β στην Ευρώπη

Παρίσι, 23-24 Ιανουαρίου 2016

Ομιλία του Eμιλιάνο Μπρανκάτσιο

Ο Όσκαρ Λαφοντέν προτείνει την επιστροφή στο παλιό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ). Για να είναι η λύση αυτή βιώσιμη είναι αναγκαία η επιβολή κυρώσεων σε χώρες που εφαρμόζουν αποπληθωριστικές πολιτικές για να συσσωρεύουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ένα αποτελεσματικό σύστημα κυρώσεων θα μπορούσε να βασίζεται σε κάποιους περιορισμούς στην απεριόριστη διακίνηση των κεφαλαίων από και προς τις χώρες αυτές. Στο όνομα του πολιτικού ρεαλισμού, αυτή η λύση θα μπορούσε να εφαρμοστεί άμεσα και ανεξάρτητα από μια συγκεκριμένη χώρα, όπως θα μπορούσε να επεκταθεί και βήμα-βήμα με συμφωνίες μεταξύ των χωρών.

1. Η Προειδοποίηση των οικονομολόγων [*] : η τύχη του ευρώ είναι προδιαγεγραμμένη.
Το Σεπτέμβρη του 2013, η εφημερίδα Financial Times δημοσίευσε την «Προειδοποίηση των οικονομολόγων» («The economists'warning»), μια επιστολή που υπέγραφαν πολλά σημαίνοντα μέλη της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας από διαφορετικές σχολές σκέψης: ο Dani Rodrik,ο James Galbraith, ο Wendy Carlin, ο Jan Kregel, ο Mauro Gallegati και άλλοι. [1]

Ο κ.Σόιμπλε ίσως είχε δίκιο! Κρίμα που δεν τον κάλεσαν στο επιστημονικό συνέδριο του ΜΑΧΩΜΕ...

"είναι φίλοι μας οι Γερμανοί" !,  αλλά ποιοί Γερμανοί; 

Η μεγάλη αποτυχία της Αριστεράς - τόσο ως κυβέρνησης όσο και ως αντιπολίτευσης - δεν έγκειται στο ότι δεν κατάφερε να επιβάλει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα για να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση, αλλά γιατί δεν μπόρεσε να διαμορφώσει πολιτικές που ανταγωνίζονται τις επιλογές των επιτελείων του ΔΝΤ και των Βρυξελλών ώστε να υπάρξει ένα υγιές τραπεζικό σύστημα και να διευθετηθεί το χρέος. Η αποτυχία δεν αφορά βεβαίως μόνον στην Αριστερά, βαραίνει συνολικά όλο πολιτικό σύστημα. Δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε πως τα μνημόνια ως έκτακτο καθεστώς εμπέδωσης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιβλήθηκαν με πραγματικό όπλο την απειλή της χρεωκοπίας του τραπεζικού συστήματος και την θηλιά της ρευστότητας και όχι την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Η παράδοση άνευ όρων της διαχείρισης του τραπεζικού συστήματος της χώρας στα χέρια των επιτελείων της ΕΕ και του ΔΝΤ και η παραδοχή ότι το χρέος είναι βιώσιμο, είναι βασικές αιτίες που διαμόρφωσαν το  πλαίσιο των λεγόμενων διαπραγματεύσεων με τους εταίρους που έγιναν μέχρι σήμερα απ' όλες τις κυβερνήσεις.

Η τελευταία ευκαιρία για τον Τσίπρα...

  Γενική απεργία  2-2-2016
[κλικ στην εικόνα για περισσότερες φωτογραφίες]

Η περίοδος των μεγάλων κινητοποιήσεων που ήδη έχει ξεκινήσει, είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για τον Α. Τσίπρα να παραιτηθεί από πρωθυπουργός της χώρας, διατηρώντας κάπως τα προσχήματα. Αυτή την περίοδο εξάλλου θα ξεκαθαρίσει ακόμα και στον πιο δύσπιστο πολίτη αυτής της χώρας πως το “ΖΩΗ και ΚΟΤΑ” που υποσχέθηκε ότι μπορεί να συμβεί σε συνθήκες νεοφιλελευθερισμού (και μνημόνια, και “παράλληλα προγράμματα” για τον περιορισμό της λιτότητας και την ανάπτυξη), δεν μπορεί να το διεκπεραιώσει αυτή η κυβέρνηση ούτε και καμία άλλη. Κανείς από εδώ και εμπρός δεν δικαιολογείται να ισχυρίζεται ότι δεν γνώριζε, ήλπιζε σε κάτι διαφορετικό ή ότι δεν έδωσε μια τελευταία ευκαιρία.

Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα...

(Μάιος 2010)

Απόσπασμα από το κείμενο του "πιτσιρίκου":  Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.

...Το πολύ ωραίο είναι ότι οι Έλληνες διαδηλώνουν τώρα για να ρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα που θέλει να περάσει το Ασφαλιστικό και να φέρουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη που θα το περάσει επίσης.

Το ακόμα πιο ωραίο είναι που όλα αυτά τα χρόνια οι Έλληνες συνεχίζουν να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο, κάνοντας 24ωρες απεργίες που οργανώνουν οι ίδιοι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες, αν και ολοι γνωρίζουν πως η μόνη απεργία που έχει νόημα είναι η γενικά απεργία διαρκείας.

Βέβαια, με σχεδόν 30% ανεργία, πάνω από 400 χιλιάδες Έλληνες να έχουν φύγει στο εξωτερικό και τους νέους Έλληνες να αναζητούν τρόπο να «διαφύγουν», ποιος θα συμμετέχει σε γενική απεργία;

Ένας σοσιαλιστής υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ

Αναδημοσίευση από το iskra.gr

του Πέτρου Παπακωσταντίνου

Όταν άρχισαν να ανακοινώνονται, την περασμένη άνοιξη, οι υποψηφιότητες για τις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 8 Νοεμβρίου του 2016, στις ΗΠΑ, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης στοιχημάτιζαν ότι η προεκλογική κούρσα θα εξελιχθεί σε μονομαχία ανάμεσα στη Χίλαρι Κλίντον και τον Τζεμπ Μπους. Δύο πολύ γνωστούς πολιτικούς, που προέρχονται από δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες, σάρκα εκ της σαρκός του αμερικανικού κατεστημένου. Όποιος έδινε πιθανότητες εκείνη την εποχή σε έναν εκκεντρικό, αθυρόστομο δισεκατομμυριούχο που άκουγε στο όνομα Ντόναλντ Τραμπ για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ή σε έναν σοσιαλιστή γερουσιαστή από τη μικροσκοπική πολιτεία του Βερμόντ, ονόματι Μπέρνι Σάντερς, για το χρίσμα των Δημοκρατικών, θα προκαλούσε ειρωνικές εικασίες για την ποιότητα των οινοπνευματωδών που είχε καταναλώσει το προηγούμενο βράδυ.

«Η ζωή αξίζει μονάχα αν τη μοιράζεσαι»: 9 χρόνια από τον θάνατο του Κωστή Νικηφοράκη

«Η αλληλεγγύη.….πρώτο βήμα αντίστασης» έγραφαν τα ημερολόγια της «Κοινωνικής Παρέμβασης–Συσσίτια Σπλάντζιας», ψυχή των οποίων υπήρξε ο Κωστής. Όπως υπήρξε και πρωτεργάτης του χανιώτικου κινήματος αλληλεγγύης στους μετανάστες, κίνημα το όποιο έχει μπει στη μύτη των εξουσιαστών και των τσιρακιών τους μετά τα πρόσφατα γεγονότα με τους απεργούς πείνας.

Ο Κωστής Νικηφοράκης γεννήθηκε σ’ ένα χωριό των Χανίων το 1950. Φεύγει για την Ιταλία το 1968, για να σπουδάσει γιατρός. Αρχικά μέλος του ΠΑΚ, στη συνέχεια του ΑΜΕΕ και της ΠΠΣΠ συμμετείχε ενεργά στο αντιδικτατορικό κίνημα και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών «Νίκος Μπελογιάννης» στη Σιένα.

η συνέχεια εδώ:

«Η ζωή αξίζει μονάχα αν τη μοιράζεσαι»: 9 χρόνια από τον θάνατο του Κωστή Νικηφοράκη, του ανθρώπου που δίδαξε το νόημα της αλληλεγγύης

Οι εξεγέρσεις–επαναστάσεις ξεκινάνε από αντι-Τσίπρες...

«Αν έφευγα εκείνη τη βραδιά, θα γινόμουν ήρωας για δυο–τρεις μέρες». Εκείνη η βραδιά ήταν η 12η Ιουλίου του περασμένου καλοκαιριού και ο παρολίγον ήρωας ήταν ο πρωθυπουργός μας, εξομολογούμενος σε ντοκιμαντέρ του Paul Mason.

«Θα ήταν καταστροφικό. Όχι μόνο για μένα αλλά για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Η καρδιά μου είπε όχι αλλά το μυαλό μου έλεγε πως έπρεπε να βρούμε μια λύση. Αν έφευγα θα κατέρρεαν οι τράπεζες και η οικονομία» κ.λπ., γνωστά όλα αυτά.Δεν ξέρω αν το παρατήρησε κανείς, όμως η συλλογιστική Τσίπρα είναι ακριβώς το αντίθετο από τον Θούριο του Ρήγα (που τόσο πολύ υποστήκαμε στα χρόνια του σχολείου).

Αγρότης σε Κατρούγκαλο: Ευχαριστούμε που ενώσατε τη γαλότσα με τη γραβάτα

«Να σας πω ένα ευχαριστώ που καταφέρατε να ενώσετε την γαλότσα με την γραβάτα» δήλωσε ο 35χρονος αγρότης, Χρήστος Πάντζιος απευθυνόμενος στον υπουργό Εργασίας, Γιώργο Κατρούγκαλο, σε εκπομπή του Star.

Το παραδοσιακό θρησκευτικό “σύμφωνο συμβίωσης” της ορθοδόξου ημών Εκκλησίας...

Το ζεύγος των Αγίων Σέργιου και Βάκχου, ενώ ενώνονται φέροντας χρυσά περιλαίμια. Ανάμεσά τους διακρίνεται ο Ιησούς στον παραδοσιακό ρόλο του κουμπάρου. (Μονή Αγ. Αικατερίνης, Σινά, ζ΄αι.)

Το ζεύγος αγίων, που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στο χριστιανικό κόσμο ήταν οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος (7 Οκτωβρίου.) Ζούσαν σαν ένας άνθρωπος στην αγάπη τους για τον Χριστό και αχώριστοι στο στρατό αυτού του κόσμου (ήταν Ρωμαίοι στρατιώτες), ενωμένοι  όχι από τη φύση αλλά από την πίστη. Δειγματοληπτικά ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις ιερών ζευγαριών ατόμων ιδίου φύλου από την πλούσια σχετική χριστιανική παράδοση, εδώ:

μετά την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ...

... Η ήττα αυτή δεν συνίσταται τόσο στον οδοστρωτήρα των νέων μέτρων που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψηφίζει και νομοθετεί (σκληρά ταξικός προσανατολισμός του προϋπολογισμού του 2016, οδυνηρές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό σύστημα, αντικοινωνική διαχείριση των κόκκινων δανείων, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, κ.λπ.), μέτρα που αργά ή γρήγορα θα κατατάξουν και αυτή την κυβέρνηση στο σωρό των απαξιωμένων και γελοιοποιημένων μνημονιακών κυβερνήσεων της τελευταίας 6ετίας. Η ήττα αφορά πρωτίστως στη συντριβή του οράματος ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, ότι τα μνημόνια και οι πολιτικές τους δεν μπορούν να είναι μονόδρομος. Για αυτό και σήμερα, αυτοί που κυρίως βγαίνουν τραυματισμένοι από όλη αυτή την περίοδο είναι το ίδιο το εργατικό κίνημα, οι άνεργοι/ες, οι αγρότες/ισσες, η νεολαία, οι δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος που φαίνονται ανήμπορες να απαντήσουν στις νέες επιθέσεις των μνημονιακών επιτελείων...

ολόκληρο το κείμενο, εδώ:

editorial: μετά την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ

Συνέντευξη του Γ. Μηλιού στο ThePressProject

Κομμουνιστής ...“είσαι και φαίνεσαι”!

Μετά τις τελευταίες εκλογές και την εκλογική αποτυχία αριστερών εκλογικών σχημάτων πέραν του εναπομείναντος ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρείται μια κάποια αναζωπύρωση της συζήτησης για την ανάγκη κομμουνιστικοποίησης της Αριστεράς και του κινήματος. Οι θεωρητικές αφετηρίες αυτών των αναζητήσεων επικεντρώνονται περισσότερο στην αποκατάσταση μιας μαρξιστικής-επαναστατικής ορθοδοξίας και συνέχειας των παραδόσεων του κομμουνιστικού κινήματος και λιγότερο στην ανάγκες ανάλυσης/παρέμβασης της πολιτικής συγκυρίας.

Το πολιτικό πλαισιο στο οποίο διαδραματίζονται αυτές οι αναζητήσεις είναι δεδομένο και δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση: Εκφράζει την πρόθεση για μια κομμουνιστικοποίηση των δυνάμεων του πατριωτικού μετώπου εθνικής σωτηρίας της χώρας, οι οποίες πρακτικά συγκροτούν αυτό που συνήθως ονομάζεται “κόμμα της δραχμής”.

Αποκαλυπτική συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου (29/01/16)

Αναδημοσίευση από EΡΤopen

Συνέντευξη Ζωής Κωνσταντοπούλου [*]

Γιάννα Παπαδάκου: Είναι τόσα τα θεσμικά θέματα που τρέχουν κα Κωνσταντοπούλου, να σας ευχαριστήσω κατ' αρχήν που ήρθατε, και μπαίνω αμέσως στα θέματά μας γιατί έχουμε πολλά να πούμε, θα μπορούσαμε να μιλάμε και για ένα δίωρο, όχι μόνο για ένα ημίωρο. Και θέλω να σας ρωτήσω αν εκτιμάτε ότι αυτός ο εκβιασμός που γίνεται από την ΕΕ σε σχέση με τη Σέγκεν και σε σχέση με το ότι επιχειρούν πραγματικά να μας μετατρέψουν σε αποθήκες ψυχών εδώ πέρα, να έρθουν όλοι να μείνουν, να κλείσουν τα σύνορα. Αν υπάρχει, όμως, και κίνδυνος νομικός. Επιτρέπεται να μας βγάλουν από τη Σέγκεν, σύμφωνα με τη συνθήκη που υπάρχει;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κυρία Παπαδάκου, αυτός ο εκβιασμός που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες, έχει προετοιμαστεί από το καλοκαίρι. Και στη φιλοτέχνηση αυτού του εκβιασμού συνέπραξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν αποδέχθηκε από το καλοκαίρι να επαναλαμβάνει το νέο σενάριο που εκφωνείται από πλευράς ευρωκρατίας και είναι το σενάριο «ότι ολοκληρώθηκε το ελληνικό ζήτημα και τώρα το ζήτημα για την Ευρώπη είναι το προσφυγικό». Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά αυτός ο εκβιασμός με τον εκβιασμό που είδαμε να ξεδιπλώνεται και ακόμη διακινείται με θύμα την Ελλάδα από το καλοκαίρι σε σχέση με τα δημοσιονομικά και τη νομισματική πολιτική. Η Ευρώπη…

3 χρόνια ΒΙΟΜΕ στα χέρια των εργαζομένων

Σκέψεις για τις κινητοποιήσεις των αγροτών

tou Νίκοu Νούλα

Α) Από τη μια αυθορμητισμός, μαζικότητα, ευδιάκριτη η παρουσία νεολαίας, αγωνιστικές διαθέσεις, πρωτοτυπία μορφών, δηλαδή πραγματική (και όχι συμβολική) προσπάθεια να μην περάσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο φορολογικό.

Από την άλλη πολιτική ηγεμονία των αγροτοπατέρων της ΝΔ, χρησιμοποίηση της κινητοποίησης ως πολιτική παρακαταθήκη για το κόμμα τους, απολιτικοποίηση που ρέπει προς χωριστικές ιδεολογίες, παρουσία της χρυσής αυγής, απουσία αριστερής παρέμβασης (ακόμα και του ΚΚΕ...), ανοργανωσιά.

Β) Ερωτήματα προς προβληματισμό:

Ένας χρόνος σύριζα (τσογλαναρία ρουστικάνα)

Αποσπάσματα από το κείμενο   Ένας χρόνος σύριζα (τσογλαναρία ρουστικάνα)

...Αυτή η γραμμή ήταν η συγκολλητική ουσία που κράτησε τα στελέχη του σύριζα μέσα στο μαντρί. Η υπόσχεση πως θα είναι η νέα εξουσία for ever and ever. Λίγο πολύ τους υποσχέθηκαν ότι ο τσίπρας θα είναι ο νέος τσάβες ή τέλοσπάντων ο νέος κίρσνερ και ότι αν θέλουν μια καρεκλίτσα στο μέλλον, καλό θα ήταν να μην κατέβουν από το τρένο. Ήταν με λίγα λόγια ένα ΤΙΝΑ (There Is No Alternative).

Φυσικά επρόκειτω για ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα. Ο βίος μιας μνημονιακής κυβέρνησης είναι σε γενικές γραμμές σύντομος κι αυτό έχει καταγραφεί πολύ καλά τα τελευταία χρόνια. Πόσο μάλλον μιας μνημονιακής κυβέρνησης σαν κι αυτής του σύριζα, χωρίς σταθερές κοινωνικές συμμαχίες που θα εκτελούσε όλα τα συμβόλαια θανάτου που ακόμα και ο σαμαράς με τον άδωνη και τον δένδια ντρέπονταν να ολοκληρώσουν.

Ευτυχώς που κατέβηκε σήμερα στο Σύνταγμα το ΚΚΕ...

Τα εργατικά συνδικάτα και ομοσπονδίες, αλλά και πολικές οργανώσεις, της από πάντα αλλά και της πρόσφατης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, που καλούσαν σήμερα σε κινητοποίηση ήταν όλα άφαντα. Κάποιοι ανθρωπάκοι που είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμά τους, τους έψαχναν στους πέριξ δρόμους, αλλά δεν τους έβρισκαν και ρωτούσαν τους περαστικούς μήπως τους είδαν. Η παρακάτω εικόνα είναι από την πλατεία Κλαυθμώνος από την συγκέντρωση ΑΔΕΔΥ και λοιπών προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων, λίγο πριν ξενικήσουν για την είσοδο του ...Hotel Grande Bretagne:


Εδώ, όταν έφτασαν:

50 αποκλειστικές φωτογραφίες από τη φιέστα της Συριζάρας

η συνέχεια εδώ:

Πήγαμε κι εμείς στο Tae Kwon Do: 50 αποκλειστικές φωτογραφίες από τη φιέστα της Συριζάρας (PHOTOS)

Αποχωρήσεις και ανεξαρτητοποιήσεις από την Δημοτική Κίνηση Ανοιχτή Πόλη

Αναδημοσίευση από το alterthess.gr

Την αποχώρηση και ανεξαρτητοποίηση τους από το δημοτικό σχήμα ανακοίνωσαν εκλεγμένοι της δημοτικής παράταξης "Ανοιχτή Πόλη" που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Αθήνας. Σε συνέχεια της ανακοίνωσης και μετά τη συλλογή και άλλων υπογραφών θα συνεχίσουν την παρέμβαση τους στα κινήματα και την τοπική αυτοδιοικηση με τη συγκρότηση νέου σχήματος.

Ολόκληρο το κείμενο της αποχώρησης:

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι τράπεζες χρησιμοποιούνται σήμερα όπως παλαιότερα τα τανκς και τα όπλα

(κλικ στην εικόνα για περισσότερα)

Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr

Συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου υπέβαλε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην κεντρική ομιλία της στο πλαίσιο των εργασιών της διεθνούς Συνδιάσκεψης «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 23 και 24 Ιανουαρίου 2016.

Η Συνδιάσκεψη συγκλήθηκε με πρωτοβουλία των Jean-Luc Melenchon (Ευρωβουλευτή και συνιδρυτή του Γαλλικού Κόμματος της Αριστεράς), Ζωής Κωνσταντοπούλου (τέως Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων), Γιάνη Βαρουφάκη (πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας), Oscar Lafontaine (πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας και συνιδρυτή της Die Linke) και Stefano Fassina (Βουλευτή Ιταλικής Αριστεράς, πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας), οι οποίοι συνυπέγραψαν τον Σεπτέμβριο του 2015 την κοινή διακήρυξη «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη».

Η Συνδιάσκεψη κάλυψε θεματικές ενότητες, που αφορούν τη νομισματική πολιτική, το χρέος και τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές.