Η κρίση της Αριστεράς απέναντι στην κρίση του καπιταλισμού...

Η Αριστερά έχει την τάση να υποτιμάει την δυναμική που έχουν οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και να αντιλαμβάνεται τις επιθυμίες της ως πραγματικότητα. Πέρσι, τέτοια εποχή πάθαινε επαναστατικές ονειρώξεις με την δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας που θα ήταν φάρος που θα φώτιζε τον δρόμο της διάλυσης της Ε.Ε. και του Ευρώ. Εκείνη την εποχή αυτές οι απόψεις της Αριστεράς βρίσκουν ευρύτερα ακροατήρια. Μέσα σε αυτό το κλίμα εθνικής συναίνεσης, η ιστοσελίδα “ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ”αναδημοσιεύει ένα άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ με τον τίτλο “Οι Ούγγροι αψηφούν Δ.Ν.Τ. - Ε.Ε.”. Υπογραμμίζουμε ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ακόμα το κίνημα των πλατειών, ούτε είχε συγκροτηθεί η “πρωτοβουλία ενάντια στην ΕΕ και το Ευρώ”. Ο Γ. Δελαστίκ έγραφε:

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»

Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».

Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

Αν και πέρασε από τότε ένα ολόκληρος χρόνος, ούτε τον πανικό στους κύκλους της Ε.Ε. διαπιστώσαμε από την στάση της Ουγγρικής δεξιάς κυβέρνησης, ούτε είδαμε να βρίσκει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εκτός από κάποιους μιμητές στη χώρα μας, οι οποίοι ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα και φτάνουν ως στον χώρο της ακροδεξιάς. Ένας απ' αυτούς είναι ο Π. Ταϊανός που υπογράφει ως “Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β” ( όπως λέμε ΕΟΚΑ Β'), ο οποίος στο άρθρο του “ΔΡΑΧΜΗ... Η μεγάλη τρομοκράτισσα”.  αναπαράγει την λογική της ανάλυσης του Γ. Δελαστίκ με καθυστέρηση ένα χρόνο...

Ανάγκη και επιθυμία της επανάστασης

Από την ιστοσελίδα "Αυτονομία ενάντια στη Βαρβαρότητα"

Ακούμε καμιά φορά να λένε: Αυτή η ιδέα μιας άλλης κοινωνίας παρουσιάζεται μεν σαν ένα πρόταγμα δεν είναι όμως στην πραγματικότητα παρά προβολή πόθων ανομολόγητων, αμφίεση κινήτρων που παραμένουν κρυμμένα γι΄αυτούς που εμφορούνται από αυτά.Δεν χρησιμεύει παρά σαν όχημα που μεταφέρει την θέληση εξουσίας των μεν, την άρνηση της αρχής της πραγματικότητας των δε, το φάντασμά τους ενός κόσμου χωρίς συγκρούσεις, όπου όλοι θα είναι συμφιλιωμένοι με όλους και καθένας με τον εαυτό του, μια παιδική ονειροπόληση που θάθελε να καταργήσει την τραγική πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, μια φυγή που επιτρέπει να ζει κανείς ταυτόχρονα σε δύο κόσμους, μια φανταστική αντιστάθμιση.

Όταν η συζήτηση παίρνει μια τέτοια στροφή, πρέπει πρώτα να υπενθυμίσει κανείς ότι όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει πως ο, τι λέει δεν έχει σχέση με ασυνείδητους πόθους ή με κίνητρα που ούτε ο ίδιος ομολογεί στον εαυτό του. Κι όταν ακούμε «ψυχαναλυτές» μιας ορισμένης τάσης να χαρακτηρίζουν νευρωτικούς χονδρικά όλους τους επαναστάτες, δεν μπορούμε παρά να χαρούμε που δεν έχουμε την «υγεία» τους των Σουπερμάρκετ. Και δεν θα ήταν πολύ δύσκολο να ξεσκεπάσουμε τον ασυνείδητο μηχανισμό του κομφορμισμού τους. Γενικότερα, αυτός που πιστεύει ότι ανακαλύπτει σαν ρίζα του επαναστατικού προτάγματος τον ένα ή τον άλλο ασυνείδητο πόθο, πρέπει ταυτόχρονα ν΄αναρωτηθεί ποιο είναι το κίνητρο της δικής του κριτικής και σε ποιο βαθμό δεν αποτελεί εκλογίκευση.

Εδώ παπάς εκεί παπάς...

  Μια αναδημοσίευση από το www.lifo.gr για ένα θέμα που η Αριστερά (Μεγάλη η Χάρη της μέρες που είναι) το έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα και αποφεύγει να το θίξει. Ειδικά η Αριστερά που φαντασιώνεται να οικοδομήσει το ΝΕΟ ΕΑΜ μάλιστα έχει και μια πόρτα ανοιχτή προς την εκκλησία. Εξάλλου και ο Άρης Βελουχιώτης στον ιστορικό του λόγο στην Λαμία είχε ξεκαθαρίσει το ζήτημα (Οι εκκλησιές μας φταίνε ή τα καράβια του Εμπειρίκου;)

Τις άγιες μέρες του Δεκαπενταύγουστου ας ξοδέψουμε μια σκέψη και για τους χιλιάδες υπεράριθμους, αργόμισθους παπάδες που δεν πρόκειται να αγγίξει η κρίση..

Φωτογραφία από την ιστοσελίδα του ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΑ

Διάβαζα κάποια στιγμή την περασμένη εβδομάδα στην Καθημερινή ένα θέμα που πέρασε κάπως στα ψιλά τόσο στις εφημερίδες όσο και στα κανάλια. Αφορά τον αριθμό των ιερέων που λειτουργούν στην Ελλάδα.

Το «σκηνικό» είναι κάπως αστείο καθώς το συγκεκριμένο θέμα προέκυψε μετά από ερωτήσεις βουλευτών του ΛΑΟΣ οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι λόγω του περιορισμού των διορισμών στο Δημόσιο ερημώνουν οι εκκλησίες της χώρας.

Μετά από σχετική έρευνα προέκυψε το εξής φανταστικό! Όχι μόνο δεν υπάρχει έλλειψη ιερέων αλλά αντί 8.300 οργανικών θέσεων ιερέων, ο αριθμός αυτών που μισθοδοτούνται από το Δημόσιο φτάνει  τους 10.368!

Ένα video του BBC, που το κατέβηκε εν ριπή οφθαλμού απ' το site του...

Του Γιώργου Πρασσά 

Της παναγίας...

Του Γιώργου Πρασσά

Σας εύχομαι καλό τριήμερο και σας στέλνω ένα τραγουδάκι για την παναγιά (μαζί σας)

Ιδού τα αποτελέσματα της παρέμβασης του ελληνικού κράτους για τον έλεγχο των πληροφοριών στο internet!...

Πρόσφατα άνοιξε ξανά η συζήτηση για τον έλεγχο της διακίνησης της πληροφορίας στο internet με αφορμή την ανακοίνωση της απόφασης του υπουργού Δικαιοσύνης Μ.Παπαϊωάννου με τα ονόματα των μελών της επιτροπής, η οποία θα αναλάβει το νομοπαρασκευαστικό έργο του νόμου για την ταυτοποίηση των διαχειριστών blogs και τη διεύρυνση του καταλόγου των εγκλημάτων για τα οποία θα επιτρέπεται η άρση του απορρήτου.

Το πρώτο πράγμα που θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι αυτή η ρύθμιση για την ταυτοποίηση των διαχειριστών των blogs δεν αφορά κυρίως στην ικανοποίηση κρατικών αναγκών αλλά ανάγκες του ιδιωτικού τομέα και στοχεύει στην διεύρυνση της άσκησης δικαστικής τρομοκρατίας. Το κράτος ήδη έχει τα μέσα και τους μηχανισμούς να εντοπίζει και να γνωρίζει όχι μόνον την ταυτότητα των διαχειριστών των blogs αλλά και κάθε πολίτη που διακινεί πληροφορία στο internet. Απλά αυτή την γνώση το κράτος την αξιοποιεί στο εσωτερικό των μηχανισμών του χωρίς όμως να έχει πάντα την δυνατότητα να την χρησιμοποιήσει και ως αποδεικτικό στοιχείο παρά μόνον στις περιπτώσεις που έχει ακολουθήσει την νομότυπη διαδικασία που το ίδιο έχει καθιερώσει. Με την ρύθμιση την οποία θέλει να επιβάλει ο κ. Παπαϊωάννου, απλώς επισπεύσει και διευρύνει αυτές τις διαδικασίες νομότυπης τακτοποίησης ώστε να είναι πιο εύκολη και βατή η διαδικασία  της δημόσιας προβολής της ταυτότητας που παραγωγού ή διακινητή πληροφοριών στο internet, οι οποίες θα υπάγονται στις διατάξεις του νέου νόμου.

Η υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος δεν είχε  κανένα πρόβλημα στην άσκηση των καθηκόντων της όταν διερευνούσε υποθέσεις με  εντολές των μυστικών υπηρεσιών και άλλων συναφών μηχανισμών. Είχε πρόβλημα όταν προσέφευγαν σε αυτή και ζητούσαν την βοήθειά της ιδιώτες οι οποίοι ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την πληροφορία ως αποδεικτικό στοιχείο για την δικαιοσύνη. Αν βέβαια οι ιδιώτες δεν ήταν απλοί πολίτες αλλά σημαίνοντες τραπεζίτες, βιομήχανοι  ή πολιτικοί παράγοντες της χώρας, ούτε τότε υπήρχε πρόβλημα. Από υπόθεση που γνωρίζουμε άμεσα - και κάποια στιγμή θα την δημοσιοποιήσουμε  - η υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος έχει κάνει τέτοια "παροχή υπηρεσιών" σε μεγαλοπαράγοντα της οικονομικής ζωής της χώρας. Το αν κόπηκαν σε αυτή την συναλλαγή αποδείξεις με "μπλοκάκι" δεν το γνωρίζουμε...      

Όμως αυτές οι ρυθμίσεις έχουν κάποια θεσμικά όρια τα οποία δεν είναι εύκολο να αναμορφωθούν γιατί υπερβαίνουν τα όρια της κρατικής κυριαρχίας στο internet. Ως γνωστόν η μεγάλη πλειοψηφία των ελληνόφωνων blogs βασίζεται σε πλατφόρμες εταιριών που διέπονται από το δίκαιο των Η.Π.Α. Όταν λοιπόν κάποιος μηνυτής πάει με εντολή εισαγγελέα( π.χ. για περιπτώσεις συκοφαντικής δυσφήμησης) στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ψάχνοντας να βρει τον ψευδώνυμο/ανώνυμο blogger, οι αστυνομικοί τον ενημερώνουν ότι  δεν μπορούν να δώσουν στοιχεία (ακόμα και αν τα γνωρίζουν ή μπορούν να τα εντοπίσουν με την τεχνολογία που διαθέτουν για λόγους “εθνικής” ασφάλειας). Αυτό συμβαίνει διότι επίσημα θα πρέπει να τα ζητήσουν π.χ. από την Google, η οποία προφανώς αποκλείεται να δώσει στοιχεία όπως το I.P.  ή άλλα στοιχεία του συνδρομητής της  blogger - διότι μια τέτοια πράξη θα αποτελούσε για δυσφήμηση για την ίδια - ώστε στην συνέχεια να ταυτοποιηθεί ο συνδρομητής της ελληνικής εταιρίας παρόχου.

Βέβαια όταν οι ρυθμίσεις του κάθε κ. Παπαϊωάννου και οι νόμοι του ελληνικού κράτους δεν βρίσκουν απέναντί τους τον κάθε ανώνυμο blogger αλλά μεγάλες επώνυμες πολυεθνικές εταιρείες, τότε αποδεικνύονται ότι είναι εντελώς ανίσχυρες. Άκρον άωτον της γελοιοποίησης του Ελληνικού Κράτους (και όλων των μηχανισμών του, από τον Ελληνικό Στρατό ως το υπουργείο του κ. Παπαϊωάννου) είναι η παροχή δωρεάν αεροφωτογραφιών από την Google και μάλιστα για περιοχές που θεωρούνται υψίστης εθνικής ασφάλειας, όπως είναι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. 

Στις παρακάτω εικόνες μπορείτε να δείτε ένα μικρό δείγμα της γελοιοποίησης. Η περιοχή που φαίνεται είναι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στην λεωφόρο Μεσογείων.  Στις αεροφωτογραφίες της Google  εμφανίζεται όπως πραγματικά είναι ενώ στις αεροφωτογραφίες που παρέχει η “Κτηματολόγιο Α.Ε” κατ εντολή του ελληνικού δημοσίου είναι παραποιημένο. Το γελοίο της υπόθεσης δεν είναι μόνον παραποίηση της εικόνας που παρέχει η “Κτηματολόγιο Α.Ε.” αλλά και η προχειρότητα με την οποία έχει γίνει! Τουλάχιστον ας άφηναν την είσοδο και την πύλη στην Λ. Μεσογείων όπως είναι διαμορφωμένη και ας παραποιούσαν το εσωτερικό του οικοπέδου...

εικόνα από το ελληνικό κράτος

εικόνα από την Google

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΙ Ο "ΑΛΛΟΣ" Ο "ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ"!

Αναδημοσίευση από την "ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ"

Ακουσα χθες βράδυ, στην εκπομπή του Ρουμελιώτη στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ, τον σοσιαλιστή Αλέξη Μητρόπουλο και έφριξα! Το τι έλεγε ο στόμας του μεγαλοδικηγόρου δεν περιγράφεται! Αυτοί λέει που προσδοκούν εξεγέρσεις των λαών ματαιοπονούν. Οι λαοί που θα εξεγερθούν θα φάνε το ξύλο της αλεπούς και θα γυρίσουν στα σπίτια τους!!! Το μόνο που μπορεί να μας βγάλει απο την κρίση είναι μια παγκόσμια συνεννόηση (!!!). Φυσικά μεταξύ των δυνάμεων του κεφαλαίου προσθέτω εγώ! Αφού οι λαοί θα είναι σπίτια τους! Και για να ακριβολογούμε, στο τελευταίο σπίτι τους ίσως! Και να φανταστεί κανείς ότι αυτός ο κύριος ήταν ο εκλεκτός του άλλου Alexis (του δικού μας ντε), για την θέση του υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής. Και μάλιστα στη θέση του Αλέκου Αλαβάνου!!! Θα κουβάλαγε λέει τις ορδές των σοσιαλιστών που θα έφευγαν απο το ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ! Άλλη μια πολιτική πατάτα και μάλιστα με εντελώς ταπεινά κίνητρα! Για να δούμε θα ακούσουμε ποτέ κάποια αυτοκριτική από τον Alexis και το γνωστό πρασινοκόκκινο επιτελείο;

Ονειροπαγίδα...

Η Ανακοίνωση του "ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΑ" για τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις...

Τα τελευταία 24ωρα παρακολουθούμε μια όξυνση στα επεισόδια της οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Από τον καυγά μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Ομπάμα και του αμερικάνικου πολιτικού συστήματος γενικότερα με τον οίκο αξιολόγησης S&P ,που υποβάθμισε την χώρα ,παρά την λύση που δόθηκε στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους κριτικάροντας την πυγμή και την αποφασιστικότητα της αμερικανικής κυβέρνησης, προκαλώντας έτσι την πτώση των χρηματιστηρίων διεθνώς, μέχρι τις προσπάθειες του κεντρικού ευρωπαίου τραπεζίτη Τρισέ να περιορίσει τις κερδοσκοπικές επιθέσεις στην Ιταλία και την Ισπανία ,αγοράζοντας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα ομόλογα των αντίστοιχων χωρών.

Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στην «μυστική» επιστολή του Τρισέ προς τον Μπερλουσκόνι, πρωθυπουργό της έβδομης ισχυρότερης οικονομίας, με λεπτομερείς οδηγίες για το αναγκαίο πρόγραμμα λιτότητας που πρέπει να εφαρμόσει! Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, όπου οι «αγορές», τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, οι ίδιοι οι τραπεζίτες διεκδικούν τον ρόλο του καθοδηγητή των κυβερνήσεων, στην ΕΕ μα και στις ίδιες τις ΗΠΑ πρέπει να κατανοηθεί και η κατάσταση στην χώρα μας.

Κοινός παρονομαστής όλων των περιπτώσεων είναι η βίαιη μεταφορά των βαρών και των αδιεξόδων της κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, της οικονομίας της κερδοσκοπικής φούσκας, στην πλάτη του κόσμου της εργασίας, στην πλάτη των λαών με όρους που καταργούν ακόμη και τα προσχήματα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.

Η απάντηση για την κοινωνική πλειοψηφία δεν βρίσκεται σε κάποια φαεινή ιδέα που θα ρυθμίσει τα αδιέξοδα εντός του υφιστάμενου οικονομικού πλαισίου! Αντίθετα βρίσκεται στην αποφασιστική άρνηση του δρόμου της κοινωνικής ερήμωσης και της καταστροφής. Στην άρνηση των πολιτικών υπηρετών, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΣΙΑ, των τραπεζιτών και των πιο σκληρών καπιταλιστικών κέντρων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς.

Στην χώρα μας διαμορφώνεται η δυνατότητα διεξόδου για τον κόσμο της εργασίας και τον ελληνικό λαό μα και η προοπτική για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Δυνατότητα που προσφέρει ο ρόλος της ως «αδύναμου κρίκου» του ευρωπαϊκού και διεθνούς συστήματος. Προϋποθέτει την ανάληψη της ευθύνης από την Αριστερά να συσπειρώσει τον λαό γύρω από τον άμεσο στόχο της στάσης πληρωμών προς τους δανειστές, της πτώσης της κυβέρνησης και της εκδίωξης της Τρόικας, της ανατροπής όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων. Απαιτεί την ενίσχυση και στήριξη όλων των κοινωνικών αγώνων στην κατεύθυνση συγκρότησης μαζικού μετώπου ανατροπής και αλληλεγγύης.

Στην εποχή που χαρακτηρίζεται αφενός από τις δικτατορίες των αγορών και τις υποτελείς και αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις και αφετέρου από τα κινήματα των «αγανακτισμένων» και εξεγερμένων λαών ας προετοιμάσουμε με τον καλύτερο τρόπο την φθινοπωρινή εργατική, νεολαιίστικη, λαϊκή αντεπίθεση.

Όλοι και όλες τον Σεπτέμβρη στο Σύνταγμα και στις «πλατείες» των πόλεων, των σχολών, των εργασιακών χώρων.

Αθήνα 8 Αυγούστου 2011

.

Εικόνες από την πορεία στο Δημαρχείο (01/08/2011)

Εικόνες από το Λονδίνο

Η Αριστερά αλλού στήνει “ομπρέλες” και αλλού αποζητά “σκιά”...

Πρέπει «να λερωθούν»

Τέλος, υπάρχουν τμήματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που φαντασιώνονται αριστερά μετωπικά σχήματα, καθιστώντας τις επιθυμίες τους οδηγό για την ανάλυση της πραγματικότητας. Η κοινωνική κίνηση δεν επιτρέπει τέτοιες φαντασιώσεις. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι ακόμα και στην πιο άγρια κοινωνική εξέγερση που μπορεί κανείς να φανταστεί, ο λαός θα αναζητήσει αριστερή διέξοδο από την κρίση, σε κομμάτια που μέχρι σήμερα έχουν πολύ μικρή κοινωνική ανταπόκριση. Εκτός κι αν προσδοκούμε θαύματα! Το βασικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν αυτά τα τμήματα της Αριστεράς -στον εαυτό τους πρώτα απ’ όλα- είναι αν θέλουν να συμβάλουν πραγματικά σε μία ριζοσπαστική λύση, στη σημερινή πολιτική κατάσταση. Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε πρέπει να αποφασίσουν «να λερωθούν».

Η πολιτική λύση, σήμερα, θα είναι εκ των πραγμάτων εντός του αστικού συστήματος. Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος, αλλά, κυρίως, η δημόσια παραδοχή του, είναι αναγκαία συνθήκη προκειμένου να πάψουμε να κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους και να εκπονήσουμε ένα σχέδιο για τη συμμετοχή μας σε ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο. Σε αυτό θα συμβάλλουμε ως μία συνιστώσα. Καταρχάς, χωρίς αξιώσεις ηγεμονίας, χωρίς απαιτήσεις ηγετικού ρόλου για το προβεβλημένο ή μη πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς.

Έτσι μόνο θα επιτύχουμε να συνδεθούμε με την κοινωνική κίνηση και το λαϊκό ριζοσπαστισμό, να ανασυγκροτήσουμε την Αριστερά, να διαχωριστούμε από τις άλλες δυνάμεις στη βάση πραγματικών πολιτικών αντιθέσεων στους κόλπους του κινητοποιούμενου λαού, να ξανασυνδέσουμε την Αριστερά με πλατύτερα ακροατήρια, να δοκιμάσουμε τις απόψεις μας και να δοκιμαστούμε στο πραγματικό πολιτικό πεδίο, στο φως του ήλιου και όχι υπό σκιάν.

(απόσπασμα από το κείμενο “Αριστερά υπό σκιάν” του Βαλάντη Στεργίου που δημοσιεύτηκε στο “δρόμο”)

Η βασική θέση του κειμένου είναι ότι “Η πολιτική λύση, σήμερα, θα είναι εκ των πραγμάτων εντός του αστικού συστήματος”. Αυτή την θέση ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς ενώ την ενστερνίζεται στην πράξη με το περιεχόμενο αλλά και την μορφή των προτάσεων που κάνει για την έξοδο από την κρίση, στις διακηρύξεις μασάει τα λόγια του. Η Αριστερά μπροστά στην κρίση τελεί υπό σύγχυση και δεν μπορεί να συνδυάσει κάτω από ενιαία πολιτική γραμμή παράλληλους στόχους που από την μια να βελτιώνουν την θέση του κόσμου της εργασίας εντός του αστικού συστήματος και από την άλλη να αποτελούν βήματα και να ανοίγουν τον δρόμο για τον “άλλο κόσμο” που είναι εφικτός. Η σύγχυση ανάμεσα στους στρατηγικούς στόχους και στις ταχτικές κινήσεις δημιουργεί αντιφατικές (συγκρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες) επιλογές οι οποίες δεν μπορούν να αποκτήσουν κοινωνικά ερείσματα και οδηγούν στην πολιτική περιθωριοποίηση. Αυτό το αποτέλεσμα καταγράφεται και σε όλες τις δημοσκοπήσεις, όπου ενώ η κρίση του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων του δικομματισμού είναι εμφανής και γενικευμένη, η αριστερά δεν κερδίζει τίποτα το ουσιαστικό απ' αυτήν...

Μια εξαίρεση αποτελεί το τελευταίο βιβλίο του Κώστα Βεργόπουλου, το οποίο χωρίς προκαταλήψεις και ιδεολογικές σκοπιμότητες από μικροκομματικές ανάγκες επιβίωσης αποδέχεται την θέση ότι “Η πολιτική λύση, σήμερα, θα είναι εκ των πραγμάτων εντός του αστικού συστήματος” και διερευνά ζητήματα που παραμένουν αναπάντητα καθώς και ευρύτερες πλευρές μιας παρόμοιας πολιτικής προοπτικής.

Αντίθετα με τον Κ. Βεργόπουλο, πολιτικοί σχηματισμοί της Αριστεράς, αυτή την αντιφατική τους στάση ως προς τον χαρακτήρα της πολιτικής πρότασης που κάνουν, επιχειρούν συχνά να την καλύψουν με την θεωρία των “μεταβατικών προγραμμάτων”. Όμως δεν μπορούν να ξεπεράσουν μια κρίσιμη πολιτική αδυναμία στην διαμόρφωση των πολιτικών τους στόχων: Οι “μεταβατικοί στόχοι” δεν συγκροτούν αυτοτελείς πολιτικές κατακτήσεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς θα αποτελούν κατακτήσεις για τον κόσμο της εργασίας, χωρίς να έχουν την ανάγκη της πραγμάτωσης άλλων αναγκαίων προϋποθέσεων και την επίτευξη και άλλων παράλληλων στόχων.

Η Γερμανία σκέπτεται σοβαρά την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα

Οι τελευταίες εξελίξεις για το χρέος της Ιταλίας και ένα δημοσίευμα στο SPIEGEL “Merkels Experten lehnen Italien-Rettung ab”πυροδότησαν τις συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Τελικά απ' ότι φαίνεται η πρόσφατα νεοϊδρυθείσα  "πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της Ε.Ε"  βρήκε αναπάντεχα συμμάχους στην καρδιά της Ε.Ε. Η προοπτική της διάλυσης της ΟΝΕ και της επιστροφής της Γερμανίας σε “εθνικό νόμισμα”  προβληματίζουν σοβαρά την άρχουσα τάξη της Γερμανίας.

Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ του περιοδικού, η Μέρκελ και οι σύμβουλοι της αποφάσισαν να ΜΗΝ τυπώσουν περαιτέρω χρήμα μέσω της αγοράς ομολόγων της Ιταλίας. Και αυτό διότι κρίνουν ότι το τεράστιο οικονομικό μέγεθος της Ιταλίας (η Ιταλία είναι μέλος του G7, δεν είναι ούτε η "Ελλαδίτσα", ούτε η Ιρλανδία) κάνει ασύμφορη τη διάσωση των τραπεζών της.

Μια πρώτη πληροφόρηση και σχολιασμός αυτού του θέματος εδώ: “ΕΚΤΑΚΤΟ: Το Spiegel μεταδίδει ότι η Γερμανία ΔΕ δέχεται να τυπώσει χρήμα για τις τράπεζες της Ιταλίας. Χαμός στην ευρωζώνη”

Αν φύγουμε από την ΟΝΕ και την ΕΕ, κινδυνεύουμε να πάθουμε ότι έπαθε η Ελβετία!

Πολλοί πολίτες της χώρας μας φοβούνται ότι αν φύγουμε από την ΟΝΕ και την ΕΕ, η Ελλάδα θα γίνει σαν Αλβανία ή Β. Κορέα γιατί το νόμισμά μας δεν θα μπορεί να σταθεί στα πόδια του, θα έχουμε τεράστιο πληθωρισμό και άλλα παρόμοια φαινόμενα που θα μας αναγκάσουν να πούμε το ψωμί ..ψωμάκι. Όμως απ' ότι φαίνεται ακόμα και αν τα πράγματα εξελιχθούν ακριβώς ανάποδα απ' αυτούς τους φόβους και η οικονομία μας δυναμώσει τόσο πολύ ώστε η δραχμούλα να ανατιμηθεί σε σχέση με το ευρώ, θα έχουμε πάλι προβλήματα με την οικονομία της χώρας!...

πράκτορας της ΣΤΑΖΙ

Το ευρώ κάτω από τον Γερμανικό έλεγχο έχει διδαχθεί τις τακτικές μεταμφίεσης που χρησιμοποιούσε η Στάζι. Αυτές οι τεχνικές εκτίθενται πρόσφατα σε έκθεση φωτογραφίας  που φιλοξενεί η γκαλερί Morgen Contemporary στο Βερολίνο.  Ακόμα και αν φύγει από η χώρα μας την  ΟΝΕ, το ευρώ θα βρει τρόπο να εισέλθει  ξανά στην οικονομία μας, επισυνάπτοντας σχέσεις με την δραχμούλα, οι οποίες θα  απειλούν με καταστροφή η παραγωγική βάση της οικονομίας μας  και θα βάζουν φουρνέλο στην εθνική μας υπόσταση...

Πόσο ύπουλο είναι το ευρώ; Διαβάστε το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύεται στην “καθημερινή” για να μάθετε τι έπαθε η Ελβετία που το νόμισμά της (το ελβετικού φράγκο) ενισχύθηκε πρόσφατα 8,3% έναντι του ευρώ.

Ελβετοί αμειβόμενοι σε... ευρώ

Σε δραστικά μέτρα αναγκάζονται να καταφύγουν οι ελβετικές βιομηχανίες για να αντιμετωπίσουν τη δυσβάσταχτη ενίσχυση του ελβετικού φράγκου, 8,3% έναντι του ευρώ, το 2011. Ορισμένες αυξάνουν τις ώρες εργασίας των υπαλλήλων τους αλλά όχι και την αμοιβή τους, όπως η χημική βιομηχανία Lonza Group, ενώ άλλες σκέπτονται να πληρώνουν το προσωπικό τους σε ευρώ ή να συνδέσουν τους μισθούς με τις διακυμάνσεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Η Ομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων της χώρας, που εκπροσωπεί περίπου 380.000 εργαζομένους, βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με σημαντικό αριθμό εταιρειών που εξετάζουν την προοπτική να πληρώνουν το προσωπικό τους σε ευρώ.

Οι βιομηχανίες αναγκάζονται να καταφύγουν σε αυτά τα μέσα, καθώς η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά μετά τις αλλεπάλληλες απόπειρες να αποτρέψει την άνοδο του φράγκου. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που οι εξαγωγείς βάλλονται από την ενίσχυση του νομίσματος, καθώς έχουν αντιμετωπίσει τρεις τέτοιες περιόδους στη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών. Η ανοδική πορεία του φράγκου από τον Ιούνιο του περασμένου έτους και η αποτυχία της Τράπεζας της Ελβετίας να την αναχαιτίσει έχουν προκαλέσει την αντίδραση πολιτικών, που ζητούν την παραίτηση του προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας, Φίλιπ Χίλντεμπραντ.

Μάρτα Χάρνεκερ: Για τα λάθη της Αριστεράς

Με αφορμή τις συζητήσεις που γίνονται για τις σχέσεις του παραδοσιακού εργατικού κινήματος και των κινητοποιήσεων που ταρακούνησαν τα νερά ενός βαλτομένου κοινωνικού ιστού, όπως ο αγώνας των ταξιτζήδων φέτος και των φορτηγατζήδων πέρσι το καλοκαίρι, ο αγώνας των κατοίκων της Κεραταίας και κυρίως το Κίνημα της 25ς Μάη, παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία της Μάρτα Χάρνεκερ με θέμα: «Οι προκλήσεις της Αριστεράς τον 21ο αιώνα: Η περίπτωση της Λατινικής Αμερικής». που έγινε πέρσι στις 9 Δεκεμβρίου 2010, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

(ολόκληρη η ομιλία εδώ: Μάρτα Χάρνεκερ:Οι προκλήσεις της Αριστεράς τον 21ο αιώνα)

Το 2ο τεύχος του "Ελευθεριακού Συνδικαλισμού"

Κυκλοφορεί το 2ο τεύχος του "Ελευθεριακού Συνδικαλισμού" (έκδοση της ΕΣΕ), στην Αθήνα μπορείτε να το αναζητήσετε:

- Αυτόνομο Στέκι (Ζωοδόχου Πηγής 95-97, Εξάρχεια)

- Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής (Λόντου 6, Εξάρχεια)

- Ελευθεριακό Στέκι Πικροδάφνη (Αγίου Βασιλείου & Παλαιών Πατρών Γερμανού 22, Μπραχάμι)

- Στέκι Μεταναστών - Κοινωνικό Κέντρο (Τσαμαδού 13-15, Εξάρχεια)

- Βιβλιοπωλείο ΝΑΥΤΙΛΟΣ (Χαρ. Τρικούπη 28, Αθήνα)

- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ (Θεμιστοκλέους 37, Εξάρχεια)

- Βιβλιοπωλείο ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ (Γραβιάς 10-12, Εξάρχεια)

- Βιβλιοπωλείο ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ (Κιάφας 5 & Ακαδημίας, Αθήνα)

- εκδόσεις ΚΨΜ (Ζωοδόχου Πηγής 55-57, Εξάρχεια)

- Βιβλιοπωλείο ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ (Ανδρέα Μεταξά 12, Εξάρχεια)

- Βιβλιοπωλείο ΒΟΟΚ ΑRT (Παπαφλέσσα 56, Γαλάτσι)

Τι είναι η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση;

αποσπάσματα από το Καταστατικό της ΕΣΕ:

Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (Ε.Σ.Ε.) αποτελεί ένωση εργαζομένων που ασκεί συνδικαλιστική δράση με βάση τις αρχές του ελευθεριακού συνδικαλισμού.

Η ΕΣΕ θεωρείπως το μέλλον της κοινωνίας ανήκει στον κόσμο της εργασίας. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, όμως είναι αποκλεισμένοι από αυτόν. Η κοινωνική απελευθέρωση είναι αναγκαία και επιτακτική. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να πάρει στα χέρια του τις τύχες του.

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής σχετικά με τις εξαγγελίες του υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου

 
Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής σχετικά με τις εξαγγελίες του υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου

Ο υπ. Δικαιοσύνης εξήγγειλε χθες μια σειρά μέτρων σχετικά με τους νόμους περί ναρκωτικών, το ίντερνετ καθώς και την αντιμετώπιση των κοινωνικών εκδηλώσεων και διαμαρτυριών με την ενίσχυση των κατασταλτικών μέσων.

Η αποποινικοποίηση της χρήσης και του χρήστη καθώς και η ανάληψη της ευθύνης από το δημόσιο σύστημα υγείας της παροχής των θεραπευτικών μεθόδων απεξάρτησης είναι στοιχειώδη μέτρα κατακτημένα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης εδώ και δεκαετίες, κατακτήσεις των κοινωνιών και των κινημάτων και έπρεπε να είχαν παρθεί προ καιρού. Η δίωξη και η φυλάκιση του χρήστη ουσιών δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα των ναρκωτικών και οδηγεί στον άδικο εγκλεισμό στις φυλακές εξαρτημένους ανθρώπους ως κοινούς εγκληματίες.

Ωστόσο αποτελεί προφανή αντίφαση και υποκρισία η εξαγγελία ενός τέτοιου μέτρου την ίδια ώρα που η κυβερνητική πολιτική κατεδαφίζει το κράτος πρόνοιας και συστηματοποιεί την περιστολή της δημοκρατίας και των λαϊκών και εργατικών κατακτήσεων. Σκληραίνει δηλαδή τους κοινωνικούς όρους που οδηγούν τον κόσμο και κυρίως την νεολαία στα αδιέξοδα και την απελπισία και αποτελούν υπόβαθρο της εξάπλωσης των ναρκωτικών.

Μια παλιά συνέντευξη του Ζίζεκ στο περιοδικό "Κ"

 Αναδημοσιεύμε μια παλιά (Δεκέμβρης 2007 - Ιανουάριος 2008) συνέντευξη του Ζιζεκ  στο περιοδικό "Κ",  η οποία εκείνη την εποχή είχε δημοσιευθεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα "μετά την εφημερίδα".

Ειρωνευόμενος όσους επιμένουν οτι ζούμε στην εποχή του Τέλους των ιδεολογιών ο Σλάβοι Ζίζεκ, ο διασημότερος Ευρωπαίος φιλόσοφος του καιρού μας, απαντά αναλύοντας… τις τουαλέτες σε Αμερική, Γαλλία και Γερμανία. «Οι Γερμανοί» λέει, «κοιτούν τα περιττώματα τους, οι Γάλλοι τα εξαφανίζουν ενω οι Αμερικανοί τα αφήνουν να επιπλέουν στο νερό. Τραβήξτε το καζανάκι και θα βρεθείτε ακριβώς μέσα στην ιδεολογία». Χρησιμοποιώντας συστηματικά στον λόγο του αντιστροφές των διαλεκτικών σχημάτων αυτού που αποκαλούμε κοινή λογική, προκαλεί όσους βολεύονται στα σχήματα της πολιτικής ορθότητας της εποχής μας. Θεωρεί οτι ο ρόλος των διανοοπυμένων σήμερα είναι να οδηγούν τις κοινωνίες μας στην διατύπωση των σωστών ερωτήσεων και οχι να δίνουν απαντήσεις.

Ο Σλοβένος κοινωνιολόγος, φιλόσοφος και εκσυγχρονιστής της ψυχαναλυτικής θεωρίας του Λακάν βρέθηκε στις αρχές του μήνα στην Μάνη για τις ανάγκες των γυρισμάτων της δεύτερης ταινίας του με τίτλο «Ο οδηγός του διεστραμμένου στην ιδεολογία», όπου εξηγεί με παραστατικό τρόπο τις απόψεις του για το πως η δήθεν μετα-ιδεολογικοποιημένη εποχή μας είναι στην πραγματικότητα απολύτως ποτισμένη (σε κάθε πτυχή της) απο τις ιδεολογίες. Δυο μέρες αργότερα στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Παντείου Πανειστημίου επιτέθηκε στους Οικολόγους «που κατασκευάζουν μια θρησκευτική εικόνα της Φύσης», στους Αμερικανούς «που έχουν κάνει πραξικόπημα στην παγκοσμιοποίηση» και τον καπιταλισμό που ‘δείχνει να μην χρειάζεται πια την δημοκρατία για να αναπτυχθεί».

Κώστας Βεργόπουλος: «Γινόμαστε είλωτες, χάνουμε την ελευθερία μας»

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δρόμος"

Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο

Για επιστροφή στην πριν το Σόλωνα εποχή με την ανάπτυξη της νέας ειλωτείας κάνει λόγο -μιλώντας στο Δρόμο- ο Kώστας Βεργόπουλος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII, τονίζοντας ότι η τελευταία απόφαση της Συνόδου Κορυδής δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα του χρέους, το οποίο δεν μετριάζεται, αλλά οξύνεται ακόμη περισσότερο.  Επίσης, χαρακτηρίζει την κρίση παγκόσμιο και συστημικό φαινόμενο, υπογραμμίζοντας ότι «το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σήμερα σε αποδόμηση». Αναφερόμενος στο Κίνημα των Πλατειών σημειώνει ότι «είναι το μόνο στοιχείο ελπίδας, υγείας, συνεπούς αντίδρασης της κοινωνίας», επισημαίνοντας ότι «η Ελλάδα, σήμερα, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου μετώπου ενάντια στη θλιβερή κατάσταση της χρηματοπιστωτικής κατοχής».

Πώς εκτιμάτε την τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής, που αφορά την Ελλάδα; Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση επέστρεψαν (πανηγυρίζοντας για άλλη μια φορά) ως «νικητές». Εσείς πώς «διαβάζετε» αυτή την απόφαση;
Με αυτή την απόφαση η Ελλάδα αφενός μεν απομονώθηκε από τις ομοιοπαθείς χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αφετέρου, δε, δεν θεσπίστηκε ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης των προβληματικών χωρών της Ευρωζώνης. Έπειτα, με την ίδια απόφαση προστίθενται νέα δάνεια για την αποπληρωμή των παλιών, ώστε το συνολικό Χρέος να συσσωρεύεται, ενώ ταυτόχρονα το εθνικό εισόδημα συρρικνώνεται. Συνεπώς, το πρόβλημα φερεγγυότητας του ελληνικού Χρέους δεν μετριάζεται, αλλά οξύνεται ακόμη περισσότερο, παρά τις θυσίες των μισθωτών.

Να επιτεθούμε στην Τουριστική Βιομηχανία

Αναδημοσίευση από τους "Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα"

Εν μέσω υστερικών κραυγών των ΜΜΕ καθώς και της οικονομικής και πολιτικής ελίτ σχετικά με το χτύπημα του τουρισμού από απεργίες και διαδηλώσεις αντιπαραθέτουμε δύο κείμενα και κάποιες ειδήσεις σχετικά με την τουριστική βιομηχανία.Τα χτυπήματα στον τουρισμό που επιφέρουν οι ταξιτζήδες φέτος και οι φορτηγατζήδες πέρισυ, οι αποκλεισμοί της Ακρόπολης από τους συμβασιούχους, τα μπλοκαρίσματα των δρόμων και οι συγκρούσεις στο κέντρο της μητρόπολης είναι χτυπήματα στην καρδιά της καπιταλιστικής μηχανής. Η αποδόμηση της κρατικής προπαγάνδας σχετικά με το κοινό εθνικό συμφέρον που ενυπάρχει στην ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας δεν μπορεί παρά να ξεκινάει από την αποδόμηση του ίδιου του κοινού εθνικου συμφέροντος. Έτσι κι ‘ αλλιώς οι προλετάριοι δεν έχουν κανένα συμφέρον από την ομαλή ροή ανθρώπων και εμπορευμάτων. Άλλο συμφέρον έχουν λοιπόν οι φτωχοί και άλλο οι πλούσιοι…

η συνέχεια εδώ: [Να επιτεθούμε στην Τουριστική Βιομηχανία ]

Η Ελλάδα έχει γίνει πλέον “μπανανία”;

Με τον όρο Μπανανία χαρακτηρίζεται το κράτος στο οποίο δε λειτουργούν σωστά οι θεσμοί και οι κρατικοί μηχανισμοί. Ο μειωτικός αυτός όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει μικρά κράτη, πολιτικά ασταθή και συνήθως εξαρτώμενα σε περιορισμένη γεωργική παραγωγή και κυβερνώμενα από μία μικρή αυτοεκλεγμένη συνήθως πλούσια και διεφθαρμένη κλίκα. Προφανής είναι η αναφορά σε τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής που κατά τη συνήθη αντίληψη είναι μπανανοπαραγωγές χώρες. (Βικιπαίδεια )

Μπανανία ( Banana Republic) ήταν και η χώρα όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας με τον Πίτερ Σέλερς «Το ποντίκι που βρυχάται». Ο χαρακτηρισμός μπανανία για την Ελλάδα ξεκίνησε σε δημοσιεύματα κυρίως του εξωτερικού κατά την περίοδο της δικτατορίας της 21ης Απριλίου. Όμως συνεχίστηκε και μετά την μεταπολίτευση και στις μέρες μας έχει ευρύτατη χρήση από τους εθνικοπατριώτες - δεξιούς, του μεσαίου χώρου αλλά και αριστερούς - που απαιτούν από το κράτος να σταθεί στα πόδια του...

( Γράψτε τον και αυτόν στο "αντιμπανανικό μέτωπο"...)

Το ΚΚΕ κάνοντας φιλότιμες προσπάθειες να κρύψει τον ξύλινο τρόπο σκέψης του καταφεύγει στην χρήση όρων και εννοιών που δεν έχουν σαφή ταξικό και πολιτικό προσδιορισμό. Η “μπανανία”, όπως και “πλουτοκρατία”, έχουν ιδιαίτερη βαρύνουσα σημασία σε αυτό το ...αντιξύλινο λεξιλόγιο. Είναι αποκαλυπτικά τα παρακάτω δημοσιεύματα του “ριζοσπάστη”:

- Κυβέρνηση μπανανίας

- Μπανανία «Η ΕΛΛΑΣ»

- Η "μπανανία" της κυβέρνησης Σημίτη

Ακόμα και στο Indymedia γίνονται αναδημοσιεύεις, όπως:

- Ελλαδάρα-Nα τη χαιρόμαστε την μπανανία μας!!! από RED ALER

Αλλά και η ΑΥΓΗ δεν πηγαίνει πίσω:

- Η Μπανανία του Μνημονίου

Ο Κώστας Ζουράρις, χαρακτηρίζει και αυτός την χώρα μας “μπανανία”, αλλά έχει μπερδέψει τα πράγματα. Θεωρεί τα καθεστώτα όπου το Κόμμα ταυτίζεται με το Κράτος (όπως ήταν τα καθεστώτα των χωρών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού) ότι είναι και αυτά μπανανίες:

-Κράτος μπανανία, πλήρως ταυτισμένο με το κόμμα

Εκτός από την ΑΥΓΗ και η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί αρκετά συχνά τον όρο “μπανανία”:

-Ελλάς του 2009: Σαν να λέμε Μπανανία…

Όμως, συνήθως προσθέτει και ένα δικό της επιθετικό προσδιορισμό που καταλήγει σε -ιστάν, για να δώσει πιο ...αντιδυτική (ανατολίτικη) κατεύθυνση στον όρο:

-Μπανανία Ελλαδιστάν: Σύμβουλος του πρωθυπουργού Ιταλός, μέλος της Λέσχης Μπίλντενμπεργκ

-«ΟΜΠΑΜΟΜΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΑΝΙΑ»: ΓΡΑΙΚΥΛΙΣΤΑΝ 2008

Την γραμμή της “χρυσής αυγής” ακολουθούν και άλλοι, όπως εδώ:

-Μπανανία Γαργαριστάν!

Μερικοί για να κάνουν πιο κατανοητή την σημασία της έννοιας “μπανανία”, δεν αρκούνται σε λέξεις, αλλά καταφεύγουν σε εικόνες, όπως εδώ:

Μπανανία έγινε η Ελλάδα!!

και εδώ:

-Κατάφεραν να μας κάνουν την “μπανανία” της Ευρώπης

Δυστυχώς σήμερα θα δημοσιεύσουμε ένα ντοκουμέντο που δείχνει ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά απ' ότι τα φαντάζονται όλοι όσοι κρούουν το κώδωνα του κινδύνου και αγωνιούν για να μην εκφυλιστεί η χώρα μας σε “μπανανία”. Δεν είναι μόνον ότι  οι πλουτοκράτες της Ευρώπης - με μπροστάρηδες του Γερμανούς - οι οποίοι έχουν αγοράσει τα πιο ωραία μέρη της πατρίδα μας για να κάνουν τις διακοπές τους. Δεν έχει μόνον αλλοιωθεί το αίμα της φυλής μας από τους χιλιάδες μετανάστες που έχουν συσσωρεύσει στην χώρα μας, οι οποίοι με τους γάμους συνάπτουν με τον γηγενή πληθυσμό έχουν γεμίσει τον τόπο με μπάσταρδα ελληνόπουλα...

Έχει αλλοιωθεί ακόμα η χλωρίδα και η πανίδα της χώρας μας. Εκεί λοιπόν “που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα”, τα δικά μας τα πουλιά, τα ελληνικά τα πουλιά, δεν πέφτουν πλέον “νεκρά στην υψικάμινο” γιατί έχουν εξοντωθεί από τα φυτοφάρμακα. Εκεί λοιπόν τώρα ζουν και βασιλεύουν τα κατ' εξοχήν πουλιά που ευδοκιμούν στις μπανανίες, οι ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ! Παρουσιάζουμε λοιπόν μια αποικία ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ που έχει εγκατασταθεί στο κέντρο της ΑΘΗΝΑΣ, δίπλα σε κεντρική λεωφόρο:

Η κατοικία των παπαγάλων

Κάτοικοι της περιοχής μας ενημέρωσαν ότι αυτοί οι Παπαγάλοι έχουν επισυνάψει ερωτικές σχέσεις με κάργιες που κυκλοφορούν εκεί, με αποτέλεσμα να έχει εμφανιστεί στην χώρα μας και ένα νέο είδος πτηνού, ο “καργιοπαπαγάλος”!...

Υ.Γ. Το ντοκουμέντο με τους παπαγάλους είναι αληθινό. Δημοσιεύουμε και απόσπασμα χάρτη στο χώρο που έχει γυριστεί, ώστε όσοι το αμφισβητούν, αν θέλουν  να επισκεφθούν την περιοχή και να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τους παπαγάλους. Αν σταθούν τυχεροί, ίσως δουν και κανένα καργιοπαπάγαλο...

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Αναδημοσίευση από "pat61.squat.gr"

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Την Παρασκευή 29 Ιουλίου ένας συρφετός ασφαλιτών, ματατζήδων και μηχανοκίνητων μπάτσων εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους, που επικαλέστηκαν για την εισβολή εισαγγελική παραγγελία μετά από μήνυση του ιδιοκτήτη το 2009, διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής της κατάληψης υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές και ό,τι άλλο υλικό είχε να κάνει με τεχνολογική υποδομή. Την ίδια στιγμή, περιμάζεψαν τις μαύρες και κόκκινες σημαίες που βρήκαν στο κτήριο, ενώ έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα.

Η αστυνομική επιχείρηση διήρκησε περισσότερο από 3 ώρες και στη διάρκειά της συνελήφθη ένας από τους συντρόφους μας, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για τις σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.

Από την πρώτη στιγμή της εισβολής, σύντροφοι/ισσες της κατάληψης και αλληλέγγυοι/ες έσπευσαν μπροστά από το κτήριο. Η απάντηση των ένστολων δεκανικιών ήταν να απωθήσουν με τη βία τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι κατόπιν ανασυγκροτήθηκαν στο Μουσείο και με την αρωγή και άλλων αλληλέγγυων απέκλεισαν τον δρόμο της Πατησίων στο ύψος της Τοσίτσα. Μετά από λίγο έκαναν την εμφάνισή τους από 4 διαφορετικά σημεία διμοιρίες των ΜΑΤ, δημιουργώντας κλοιό έξω από το Πολυτεχνείο, όπου είχαμε εισέλθει. Ωστόσο, η επιχείρηση της αστυνομίας δεν κατάφερε να μας κρατήσει για πολύ μακριά, καθώς ανακαταλάβαμε την ίδια μέρα το κτήριο της Σκαραμαγκά, καλώντας μάλιστα σε συνέλευση το απόγευμα για την οργάνωση της αντίδρασης στο κατασταλτικό σχέδιο.

Η εισβολή στην κατάληψη εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης, κεντρικής πολιτικής επιλογής της εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι/στέκια βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής, με τα παραδείγματα του Μαραγκοπούλειου στην Πάτρα, του Πίκπα και των αυτοδιαχειριζόμενων εστιών στο Ηράκλειο, του Ορφανοτροφείου και του Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη να είναι τα πιο πρόσφατα.

Τι σηματοδοτεί το δεύτερο πακέτο στήριξης

Αναδημοσίευση από την "Καθημερινή"

Τι σηματοδοτεί το δεύτερο πακέτο στήριξης

Toυ Nικου Oικονομιδη*

Οι δύο προηγούμενες εβδομάδες ήταν εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, και αποδείχθηκαν ιδιαίτερα μαύρες. Εχοντας δημόσιο χρέος πάνω από 150% του ΑΕΠ, η Ελλάδα χρειαζόταν μια πολύ σημαντική μείωση του δημοσίου χρέους της τάξης του 50% που θα το έφερνε στα επίπεδα 60-90% του ΑΕΠ, που είναι βιώσιμα για την ελληνική οικονομία. Αντί για την αναγκαία μείωση 50%, το β΄ πακέτο αναφέρει μείωση του χρέους της τάξης του 20%. Προσεκτική ανάλυση των όρων του πακέτου από αναλυτές της Μπάρκλεϊς και άλλων τραπεζών δείχνει ότι στην πράξη το «κούρεμα» θα είναι πολύ μικρότερο, κατά μέσο όρο περίπου 9-10%. Ομως, όταν τα ελληνικά ομόλογα ανταλλάσσονται στην αγορά κατά 30-40% κάτω από την ονομαστική τους αξία, γιατί δέχεται η Ελλάδα να πληρώσει τους ιδιώτες δανειστές 20-30% παραπάνω από τις τιμές στην αγορά; Μπορεί να μας εξηγήσει η κυβέρνηση γιατί δίνει στους ιδιώτες δανειστές μπόνους 30-50 δισ. ευρώ στη διαδικασία ανταλλαγής;

Τι σημαίνει το β΄ πακέτο; Η Ελλάδα έχασε ίσως την τελευταία ευκαιρία να βγει από την κρίση. Μετά το β΄ πακέτο, οι τόκοι του χρέους θα είναι κάθε χρόνο 18-20 δισ. για τριάντα χρόνια, δηλ. 9-10% του ΑΕΠ ή 25% των εσόδων του κράτους. Για να το καταλάβουμε καλύτερα, το Δημόσιο που σήμερα έχει ετήσιο έλλειμμα ίσο με 25% των εσόδων του, θα χρειάζεται από εδώ και μπρος να έχει ετήσιο πλεόνασμα μεγαλύτερο από 25% των εσόδων του, γιατί μόνο οι τόκοι του χρέους θα κοστίζουν 25% των εσόδων. Ακόμα κι αν όλες οι μεταρρυθμίσεις πετύχουν (και είναι απαραίτητο να γίνουν), είναι εντελώς απίθανο να μπορεί η Ελλάδα για τα επόμενα τριάντα χρόνια να πληρώνει αυτά τα ποσά. Η κρίση και η ύφεση παρατείνονται για πολλά χρόνια ακόμα και βρισκόμαστε μόνο στη δεύτερη πράξη της τραγωδίας του ελληνικού χρέους. Ετσι όπως πάνε τα πράγματα, η τρίτη πράξη, σε ένα έτος ή και νωρίτερα, με πραγματική χρεοκοπία (όχι επιλεκτική) θα είναι πραγματικά καταστροφική.

Γιατί χάθηκε κι αυτή η ευκαιρία; Δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Πρώτος, η Ελλάδα ποτέ δεν εκπόνησε σχέδιο για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας. Χωρίς σχέδιο, εθνική στρατηγική για το χρέος και στοιχεία, η Ελλάδα δεν πήγε ποτέ στην Ε.Ε. να πει την αλήθεια, ότι αν δεν μειωθεί το χρέος της κατά πολύ (50%) δεν θα μπορέσει ποτέ να το αποπληρώσει. Αντίθετα η ελληνική κυβέρνηση έκανε τον όρο «χρεοκοπία» ταμπού για 20 μήνες. Ετσι δεν δημιούργησε στρατηγική για το πιο μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Δεύτερος λόγος. Η Ελλάδα ποτέ δεν διαπραγματεύτηκε το χρέος με τους δανειστές της. Στις διαπραγματεύσεις για το δεύτερο πακέτο στήριξης, η Ελλάδα ήταν απούσα. Η Ελλάδα δεν είχε τη δική της πρόταση για το χρέος και δεν ήταν παρούσα στις διαπραγματεύσεις. Το πακέτο συμφωνήθηκε μεταξύ Γερμανίας, Γαλλίας και ΕΚΤ και μετά ανακοινώθηκε στην Ελλάδα. Ετσι, δεν είναι καθόλου παράξενο που οι όροι του β΄ πακέτου είναι ιδιαίτερα συμφέροντες για τις ευρωπαϊκές τράπεζες και ιδιαίτερα επαχθείς για την Ελλάδα.

Εχω προτείνει επανειλημμένα λύση που μοιάζει με τη «λύση» του β΄ πακέτου - επαναγορά ομολόγων με εγγύηση της ονομαστικής τους αξίας με αγορά από την Ελλάδα ΑΑΑ ομολόγων άλλων χωρών ή ευρωομολόγων. Αλλά οι λύσεις που πρότεινα είχαν σημαντικό κούρεμα της αξίας των ομολόγων (30-50%) και άφηναν την Ελλάδα με βιώσιμο χρέος. Αντίθετα, η «λύση» του β΄ πακέτου αφήνει την Ελλάδα με χρέος που δεν είναι βιώσιμο και την οδηγεί μαθηματικά στη χρεοκοπία.

Με το β΄ πακέτο, η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να κάνει δραστικό κούρεμα του χρέους της. Δέχθηκε τη ρετσινιά της επιλεκτικής χρεοκοπίας που συνεπάγεται η ανταλλαγή ομολόγων χωρίς να πάρει σαν αντάλλαγμα δραστικό κούρεμα. Δέχθηκε την περαιτέρω υποβάθμιση της χώρας και των τραπεζών με πολύ ισχνό αντάλλαγμα. Με χρέος που δεν μπορεί να αποπληρώσει, η Ελλάδα οδηγείται μαθηματικά στη μακροχρόνια ύφεση και στη χρεοκοπία. Θα αποκτήσει κάποτε η Ελλάδα εθνική στρατηγική για το χρέος;

* Ο κ. Ν. Οικονομίδης είναι καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Σύνταγμα: η επιστροφή των διαδηλωτών

Παρά την τρομοκρατία, εκατοντάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα χτες Σάββατο 30/7. Τα ΜΑΤ ήταν παρατεταγμένα μέσα στην πλατεία και θα δείτε, στα βίντεο που ακολουθούν, τους διαδηλωτές να τα εξαναγκάζουν να αποχωρήσουν. Για σήμερα Κυριακή υπάρχει ένα νέο ραντεβού των διαδηλωτών στις 7μ.μ.. Η συνέχεια στην ιστοσελίδα "με αφορμή", εδώ "Σύνταγμα: η επιστροφή των διαδηλωτών"

Αυτές οι εικόνες από την εισβολή των MAT/KAMINH τα ξημερώματα του Σαββάτου:

Μια ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

ΚΑΪΡΟ 20/7/11

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

 ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ Ο ΝΕΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΜΩΧΑΜΕΝΤ ΑΛΑΡΑΜΠΙ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ,

"ΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ DIGNITE ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ 16 ΕΠΙΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΝΟΜΟΥΣ." 
ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΓΡΑΜΜΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ. ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΓΑΖΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ."
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΛΑΡΑΜΠΙ ΔΗΛΩΣΕ ΑΚΟΜΑ.ΟΤΙ,"Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΓΑΖΑ,ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΡΑΦΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ,ΟΠΩΣ, ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΠΛΟΙΑ ."

(ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΧΑΜΕΝΤ ΑΛΑΡΑΜΠΙ)

التاريخ : 20/7/2011   الوقت :

القاهرة 20-7-2011 وفا- صرحت المتحدث الرسمي باسم وزارة الخارجية المصرية منحة باخوم، اليوم الأربعاء، أن محمد العرابي وزير الخارجية انتقد قيام إسرائيل بالاستيلاء على سفينة الكرامة الفرنسية، التي تحمل مساعدات لقطاع غزة، مؤكداً على أن مصـر تدين هذا العمل، وتعتبره خرقاً صريحاً للقانون الدولي.

وأضاف وزير الخارجية في بيان صحفي، أن ما قامت به إسرائيل يسلط الضوء مجدداً على مأساة قطاع غزة، الذي يعيش تحت حصار إسرائيلي قاس وظالم منذ خمس سنوات، مشيراً إلى أن ما حدث ينبغي أن يحمل رسالة للعالم بأنه آن الأوان لإنهاء هذا الحصار.

وأوضح، أن هذا السلوك العدواني من جانب إسرائيل يفضح إدعاءاتها بإنهاء احتلالها للقطاع، مشددا على أن إسرائيل ما زالت تتحمل المسئولية الكاملة عن استمرار معاناة سكان غزة، وذلك حتى قيام الدولة الفلسطينية المستقلة على خط الرابع من حزيران/ يونيو 1967.

وأكد العرابي أن مصـر ستواصل العمل على تخفيف معاناة سكان القطاع، عن طريق إدخال المساعدات وتسهيل حركة الفلسطينيين من وإلى القطاع من خلال معبر رفح.

ـــ

ع. و/ إ. س

Διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς – Ιούλιος 2011

Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν δυο πανευρωπαϊκές συσπειρώσεις της αριστεράς: το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς – ΚΕΑ (γερμανικό κόμμα Αριστερά, γαλλικό ΚΚ, Συνασπισμός κ.α.) και η Ευρωπαϊκή Αντικαπιταλιστική Αριστερά.

   

Ακολουθεί η διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που υπογράφεται από κόμματα και οργανώσεις από διάφορες χώρες. Κάποιες απ’ αυτές είναι μικρές οργανώσεις όμως ανάμεσα τους υπάρχουν κόμματα με αξιόλογες επιδόσεις και εκλογικές και αντίστοιχες εκπροσωπήσεις όπως το πορτογαλικό Μπλόκο, το ιρλανδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, το γαλλικό Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα, η δανέζικη Κοκκινοπράσινη Συμμαχία κ.α.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η παγκόσμια οικονομική κρίση βρίσκεται τώρα στο τέταρτο έτος της. Είναι προφανές πως δεν πρόκειται για μια «κανονική» κυκλική ύφεση αλλά μια συστημική κρίση σε συγκρίσιμη κλίμακα και με το ίδιο δυναμικό διασάλευσης με τη Μεγάλη Ύφεση του 1930. Όπως και η προηγούμενη, η σημερινή κρίση είναι παρατεταμένη και περνά από διάφορα στάδια - πιστωτική κρίση, οικονομική κατάρρευση, παγκόσμια ύφεση, και τώρα μια «ανάκαμψη» που χαρακτηρίζεται από μαζική ανεργία, εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ των ηγετικών καπιταλιστικών δυνάμεων, και κρίση δημόσιου χρέους. Υπάρχει περιθώριο για συζήτηση στην αριστερά για τα ακριβή αίτια της κρίσης - μπορούν να εντοπιστούν στην τάση πτώσης του ποσοστού κέρδους ή περιορίζονται στα ειδικά προβλήματα που δημιουργούνται από το νεοφιλελευθερισμό; - Αλλά είναι σαφές ότι η υπέρβαση της κρίσης θα είναι δύσκολη.

Αυτό που εμπόδισε την «Μεγάλη Ύφεση» του 2008-9 να εξελιχθεί σε μια ύφεση τόσο βαθιά όσο αυτή του 1930 είναι η προθυμία των κυρίαρχων τάξεων των προηγμένων καπιταλιστικών κρατών να αυξήσουν σημαντικά τις δημόσιες δαπάνες και δανεισμό: το 2009 τα δημοσιονομικά ελλείμματα αυξήθηκαν κατά πέντε τοις εκατό του εθνικού εισοδήματος στις προηγμένες οικονομίες. Αλλά έχουν απορρίψει τις εκκλήσεις για ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που βοήθησαν στην επίσπευση της κρίσης. Αντ 'αυτού έχουν ορίσει την αύξηση του κρατικού δανεισμού που προκάλεσε η κρίση ως ένα πρόβλημα που απαιτεί σκληρά μέτρα λιτότητας που αντιπροσωπεύουν ριζοσπαστικοποίηση του νεοφιλελευθερισμού και απειλούν την επιβίωση του κράτους πρόνοιας.  Στην Ευρώπη, οι πολιτικές αυτές επιβάλλονται από τη δεξιά των αστών, η οποία βρίσκεται στην κυβέρνηση σε όλα σχεδόν τα κράτη.

Αλλά η κρίση εξακολουθεί να δημιουργεί ένα οξύ πολιτικό κίνδυνο για την άρχουσα τάξη, λόγω της αύξησης της έντασης της ταξικής πάλης που μπορεί να προκαλέσει. Ο κίνδυνος αυτός έχει πραγματοποιηθεί στον αραβικό κόσμο, με τις επαναστάσεις στην Αίγυπτο και την Τυνησία. Εδώ οι υλικές στερήσεις που εντείνονται από την κρίση - μαζική ανεργία των νέων, η αύξηση των τιμών των τροφίμων, κ.λπ. - έχουν συντηχθεί με το συσσωρευμένο μίσος ενάντια στα διεφθαρμένα, βίαια και μισογυνιστικά καθεστώτα που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ και την ΕΈ. Το αποτέλεσμα ήταν λαϊκές εκρήξεις που μας άφησαν άφωνους/ες, των οποίων το μέλλον είναι αβέβαιο, αλλά έχουν βάλει πάλι την επανάσταση στην πολιτική ατζέντα.

Στις 4.30 π.μ τα ΜΑΤ του Καμίνη "ξήλωσαν" τις σκηνές από την πλατεία Συντάγματος.

Στις 4.30 το πρωί πραγματοποιήθηκε εισβολή των ΜΑΤ και δημοτικών υπαλλήλων στην πλατεία Συντάγματος. Κατέστρεψαν αυθαίρετες" σκηνές και τα πανό του κινήματος, Με την βια απομάκρυναν τους διαδηλωτές και έγιναν τρεις (3) προσαγωγές των μέλλων από ομάδες εργασίας.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004 και “ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ” …

Η Ολυμπιάδα του 2004 σημάδεψε ανεξίτηλα την πορεία της χώρας με την "αναπτυξιακή" τομή που έκανε, μια τομή που έγινε μέσα σε ένα γενικευμένο πλαίσιο πανεθνικής συναίνεσης. Μια μεγάλη μερίδα της Αριστεράς τότε - όπως και τώρα - υποταγμένη στις επιταγές του εθνικοπατριωτισμού συνέδραμε τελικά με το δικό της τρόπο στην επιβολή των πιο σκληρών ταξικών επιλογών. Είναι τυχαίο άραγε ότι σήμερα από το θέμα έχει ξεχαστεί και κανένας δεν αναζητά να γίνει και για αυτό το θέμα καμία "ΕΛΕ"; Δεν νομίζουμε!

Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν,δημοσιεύουμε ένα παλαιότερο κείμενο του Π. Τότσικα περί αυτών των ζητημάτων. 

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004 KAI “ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ” …

Του Πάνου Τότσικα

«Η ιδέα της καταγραφής των συνολικών επιπτώσεων από την διεξαγωγή των
Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα σε μια “Μαύρη Βίβλο”, έχει συζητηθεί εδώ και πολύ καιρό σε κάποιους κύκλους, οι οποίοι είχαν εκφράσει τις επιφυλάξεις τους ή την συνολική τους αντίθεση στο όλο εγχείρημα…(Είναι) γεγονός όμως ότι δεν λειτούργησε κάποιος “μηχανισμός” που να καταφέρει να ταξινομήσει, να επεξεργαστεί και να αξιολογήσει το τεράστιο υλικό που είχε συγκεντρωθεί τα 8 χρόνια που προηγήθηκαν των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004…Ίσως, για μια ακόμη φορά, το κενό αυτό καλυφθεί από ακαδημαϊκές μελέτες και έρευνες, από διδακτορικές και μεταπτυχιακές διατριβές. Ας ελπίσουμε ότι η ιστορία δεν θα γραφτεί τελικά αποκλειστικά από τους ισχυρούς, από αυτούς που έχουν το χρήμα και ελέγχουν τους μηχανισμούς των ΜΜΕ, από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Ας ελπίσουμε ότι οι όποιες αντιστάσεις δεν αφομοιώθηκαν, θα μπορέσουν να βρουν τα “περάσματα” και να αναδείξουν το τι συνέβη πραγματικά στη χώρα μας με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα…»

Τα παραπάνω γράφονταν τον Νοέμβριο του 2004, στον πρόλογο του βιβλίου μου «Η άλλη όψη της Ολυμπιάδας 2004» (εκδόσεις ΚΨΜ), το οποίο αποτέλεσε
μια πρώτη «…ατομική και αποσπασματική παρουσίαση κάποιων πτυχών της Ολυμπιακής Αθήνας και κάποιων επιλεγμένων “αδέσποτων” απόψεων, προκειμένου να καταγραφούν κάποια “ίχνη” έστω, διαφορετικών στάσεων αλλά και αντιστάσεων που εκδηλώθηκαν ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004…»

Σήμερα, δεν έχουν γίνει ακόμη σοβαρές απόπειρες να αναλυθεί και να αξιολογηθεί η Ολυμπιακή περιπέτεια της χώρας μας. Πριν ένα χρόνο περίπου, το αρχείο της «Πρωτοβουλίας ενάντια στην Ολυμπιάδα 2004» και της «Καμπάνιας Αντί – 2004», παραχωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και βρίσκεται στην Βιβλιοθήκη - Κέντρο Πληροφόρησης (Ρέθυμνο), προκειμένου να καταλογογραφηθεί και να είναι διαθέσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Αξίζει ωστόσο να επισημάνουμε ότι σήμερα, 6 χρόνια μετά τους Ο.Α του 2004, δεν έχει ζητηθεί και δεν έχει συσταθεί καμιά «εξεταστική επιτροπή» της Βουλής, προκειμένου να διερευνήσει και να καταλογίσει ευθύνες στους πρωταγωνιστές της αρπαγής της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου χρήματος, στους πρωταγωνιστές της λεηλασίας των ελεύθερων χώρων της Αττικής και του φυσικού περιβάλλοντος, με αφορμή την διεξαγωγή των Ο.Α του 2004 στην Αθήνα.

Γιατί άραγε;

Ο κ .Καμίνης δηλώνει "θέμα 24ωρων η απομάκρυνση των σκηνών"...

Αναδημοσίευση από το "www.real-democracy.gr"

“Σκηνές” απείρου κάλλους από την Ελληνική δικαιοσύνη

Επιτέλους, επιτέλους,επιτέλους!!!

Η Δικαιοσύνη δεν σταμάτησε να δουλεύει ούτε το καλοκαίρι.

Αφού έλυσε το πρόβλημα του χρόνου απονομής δικαίου στις διαδικασίες της.

Αφού σταμάτησε να αποφασίζει για μεγαλύτερους μισθούς για τον εαυτό της.

Αφού αποκάλυψε και συνέτριψε την διαφθορά στους κόλπους της με το παραδικαστικό.

Αφού κινήθηκε με αποφασιστικότητα για την υπόθεση Βατοπεδίου.

Αφού διαλεύκανε τα σκάνδαλα με τους χρηματισμούς (χορηγίες) των κομμάτων και των κομματικών στελεχών από τη Siεmens

Αφού επέβαλε το νόμο και την τάξη στην οικονομική ελίτ στην Ελλάδα.

Αφού διευρεύνησε τις σχέσεις του Νορβηγού τρομοκράτη Άντερς Μπρέιβικ με την ελληνική ακροδεξιά

Αφού έδειξε όλη της την επιείκια σε 20χρονα παιδιά δίνοντάς τους 130 χρόνια κρατικής φροντίδας.

Αφού φροντίζει να εφαρμόζει τους νόμους για την ανευθυνότητα των υπουργών.

Αφού έλαβε υπ' όψιν το κοινό περί δικαίου αίσθημα στην Ελληνική κοινωνία.

Eπιχειρεί να επιβάλει τον νόμο στην πλατεία Συντάγματος, την τελευταία γωνία ανομίας στη χώρα,

Στις “αυθαίρετες” σκηνές, όσων τολμούν να σκέφτονται αυθαίρετα.

Επιχειρεί να πράξει, όπως πράτει χρόνια τώρα για όλα τα αυθαίρετα κτίσματα σε δάση και παραλίες.

Από τις 25 Μαϊου στην πλατεία Συντάγματος, σε όλες τις πλατείες της χώρας, δίνουμε μια μεγάλη μάχη νομιμότητας, ενάντια: στις αυθαιρεσίες της πολιτικής εξουσίας, στο παράνομο χρέος, που δεν θα πληρώσουμε.

Ενάντια στο παράνομο μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση και το μεσοπρόθεσμο, ενάντια στις παράνομες τράπεζες. Όλο αυτό το διάστημα, και πιο πριν, κανένας λειτουργός της Δικαιοσύνης δεν έπραξε τα αυτονόητα, δεν κίνησε τις απαραίτητες διαδικασίες.

Από τις 25 Μαϊου δεν μας έχουν τρομοκρατήσει οι απειλές της κυβέρνησης, δεν μας έχουν τρομοκρατήσει η αστυνομική βαρβαρότητα, τα 3.000 χημικά, δεν μας έχουν τρομοκρατήσει η μεθοδευμένη σπίλωση από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Δεν μας τρομοκρατεί ούτε το πρωτοφανές γεγονός να διακόψουν απόψε τον φωτισμό στην κεντρικότερη πλατεία της χώρας.

Μετά από δύο μήνες και τρεις μέρες, δεν τρομοκρατούμαστε. Και αυτό γιατί είμαστε αποφασισμένοι. Και το επαναλαμβάνουμε σε όλους τους τόνους, για να το καταλάβουν και όσοι κάνουν πως δεν βλέπουν και πως δεν ακούν.

Είμαστε εδώ, παραμένουμε εδώ, θα είμαστε εδώ και στις νέες μεγάλες κινητοποιήσεις του λαού. Είμαστε εδώ, με τις συνελεύσεις και τις δράσεις μας, γιατί η χρήση των δημοσίων χώρων ανήκει σε όλους.

Υ.Γ. Αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτή η ανακοίνωση η πλατεία Συντάγματος βρίσκεται σε συσκότιση θυμίζοντας μέρες κατοχής.

Καλούμε το Λαό της Αθήνας την Παρασκευή 29 Ιουλίου από τις 7 μ.μ στην Πλατεία Συντάγματος.

ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΝ.

ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.

Η πραγματική δημοκρατία δεν είναι συμπληρωματική αλλά ανταγωνιστική με τον τεχνοκρατισμό της Αριστεράς...

(Πρώτα “κόκκινοι” και μετά “ειδικοί”)

Τις τελευταίες μέρες έτυχε ευρείας δημοσιότητας στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης η συνέντευξη του Κώστα Λαπαβίστα “Η δημοσιονομική ένωση δεν φτιάχνεται από την πίσω πόρτα”, η οποία αναφέρεται στις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον τρόπο αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους. 

Αναδημοσιεύουμε την τελευταία ερώτηση και την απάντηση, την οποία θα σχολιάσουμε στην συνέχεια (οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας):

Αν η χθεσινή σύνοδος δεν έφερε την ελάφρυνση που διατείνεται πως πέτυχε, τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει;

Αυτό που έγινε χθες είναι αθέτηση πληρωμών με πρωτοβουλία του δανειστή. Αυτό έχει τη σημασία του και για την Ελλάδα η οποία τελικά αποδέχτηκε ότι θα γίνει αθέτηση πληρωμών γιατί φυσικά μας έλεγαν μέχρι τώρα ότι θα αποπληρώσουμε και το τελευταίο ευρώ και δε θα γίνει τίποτα τέτοιο. Είναι εμφανές ότι το αποδέχτηκε και η κυβέρνηση και η Ε.Ε. και αυτό έχει επίσης τη σημασία του γιατί κάτι τέτοιο θα συμβεί και στις άλλες χώρες κατά πάσα πιθανότητα. Δεν λύνει όμως το πρόβλημα όπως είπα και είναι λίαν απίθανο να το λύσει δραστικά γιατί πρόκειται για κίνηση με πρωτοβουλία του δανειστή και ο δανειστής δεν πρόκειται μόνος του να προκαλέσει ζημιά στον εαυτό του.

Άρα χρειάζεται αφού έχει γίνει αποδεχτή η ιδέα της αθέτησης πληρωμών να περάσουμε σε αυτές τις κινήσεις με πρωτοβουλία του δανειζόμενου. Αυτό θα είναι και η αποφασιστική λύση στο πρόβλημα χρέους της Ελλάδας. Η κίνηση θα πρέπει να έχει δύο χαρακτηριστικά: θα πρέπει να γίνει με τρόπο κυρίαρχο και θα πρέπει να γίνει με τρόπο δημοκρατικό.

Είναι εντυπωσιακό να βλέπει κανείς το τι συνέβη τις τελευταίες ημέρες στην Ευρώπη. Αν δεν ξέραμε ότι είναι το ελληνικό χρέος το οποίο συζητιέται η στάση της ελληνικής κυβέρνησης δε θα μας το έδειχνε. Ήταν σαν να συζητιόταν το χρέος τη Κολομβίας ή της Τυνησίας, όπου η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα μεταξύ του κυρίου Τρισέ, της κυρίας Μέρκελ και του κυρίου Σαρκοζί και σχολίαζε ή παρενέβαινε στα άδυτα και πίσω από κλειστές πόρτες. Δεν είναι τρόπος αυτός. Όταν είναι το χρέος της Ελλάδας το οποίο είναι το θέμα απαιτεί κανείς να δει παρουσία του κυρίαρχου κράτους του οποίου το χρέος είναι αυτό το οποίο συζητιέται. Είναι απολύτως απαραίτητο δηλαδή η Ελλάδα να θέσει τους όρους μέσα από τους οποίους θα αντιμετωπιστεί το χρέος της. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο αποκλείεται να είναι η λύση αποφασιστική.

Το 2ο που χρειάζεται είναι φυσικά να υπάρξει δημοκρατία. Δεν μπορεί να συζητιέται το θέμα του χρέους από ορισμένους ειδήμονες, από ορισμένους τεχνοκράτες και από μια ομάδα πολιτικών, όπως επίσης και από μια μικρή ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν εκλεγεί, όπως ο κύριος Τρισέ και να μας ανακοινώνεται τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Απαιτείται άμεση παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Απαιτείται συμμετοχή του εργατικού και του λαϊκού στοιχείου ακριβώς στην αντιμετώπιση του χρέους και ακριβώς για να υπάρξει η κυριαρχική παρέμβαση που είπα και πριν. Για να το πω με δύο λόγια κατά τη γνώμη μου απαιτείται παύση πληρωμών. Να μην αναγνωριστούν τόκοι υπερημερίες και να υπάρχει πλήρης διαφάνεια και λογιστικός έλεγχος του χρέους με συμμετοχή ευρέων λαϊκών και εργατικών στρωμάτων ώστε να μπορέσουμε να δούμε ουσιαστικό κούρεμα και ουσιαστική απαλλαγή της Ελλάδας από το χρέος. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα χρειαστεί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας χρησιμοποιεί την λέξη “δημοκρατία” χωρίς να διευκρινίζει αν αναφέρεται στην “άμεση” δημοκρατία, στην “εργατική” δημοκρατία που επικαλούνται κάποιοι άλλοι στην Αριστερά, ή στην “συνταγματική”, όπως αυτή προσδιορίζεται από τα πολιτικά συστήματα των καπιταλιστικών κοινωνικών σχηματισμών της Δύσης. Αν λοιπόν δεν διευκρινίσουμε την σημασία αυτής της λέξης, μάλλον τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο παρά απλοποιούνται...

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα πρωταρχικά. Το κίνημα θα πρέπει δημοκρατικά να διαμορφώνει και να αποφασίζει τους στόχους του, με τις ανοικτές συνελεύσεις με τους θεσμούς που το ίδιο συγκροτεί. Σήμερα λοιπόν το κίνημα, όπως αυτό είναι συγκροτημένο, μπορεί να διατυπώσει μόνον γενικούς στόχους και κατευθύνσεις, όπως: “Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε”.

Το δεύτερο ζήτημα αφορά στο με ποιούς το λαϊκό κίνημα διαπραγματεύεται τις διεκδικήσεις του. Με το ελληνικό κράτος και την Κυβέρνηση; Με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Με τις Τράπεζες; Με το κεφάλαιο χωρίς πολιτικούς διαμεσολαβητές; Πιστεύουμε πως το λαϊκό κίνημα - ανεξάρτητα από ποιές θέσεις έχει για τον καπιταλισμό ή την ΕΕ και το ευρώ - έχει απέναντί του ως βασικό αντίπαλο την πολιτική εξουσία της χώρας μας, δηλαδή την Κυβέρνηση.

Όμως η πολιτική διαπραγμάτευση δεν είναι μια δημοκρατική διαδικασία, διότι οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται μέσα από μια διαδικασία που κατοχυρώνει την ισότιμη συμμετοχή των διαπραγματευόμενων στην λήψη των αποφάσεων. Η διαπραγμάτευση είναι μια διαδικασία ανάδειξης συμφωνιών και διαφωνιών. Οι αποφάσεις λαμβάνονται μόνον από τον ένα από τους μετέχοντες στην διαπραγμάτευση, από αυτόν που κατέχει την εξουσία. Αντίθετα, η δημοκρατία είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιλύονται μη ανταγωνιστικές αντιθέσεις και προϋποθέτει την ισότητα των συμμετεχόντων. Κανένα απ' αυτά τα χαρακτηριστικά δεν υπάρχει στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης ανάμεσα στο μαζικό κίνημα και την πολιτική εξουσία, η οποία εκφράζει και εκπροσωπεί τα συμφέροντα του κράτους- έθνους.

Στις διαπραγματεύσεις πιθανόν να είναι χρήσιμοι ειδικοί και τεχνοκράτες για την ιδιαίτερη γνώση που κατέχουν. Η απαίτηση την οποία προβάλει ο Κ. Λαπαβίτσας να είναι εκλεγμένοι οι “τεχνοκράτες”, όπως ο Τρισέ, που “συζητούν” για τον χρέος και “ανακοινώνουν” τι πρόκειται να συμβεί, δεν μπορεί να είναι αίτημα του μαζικού κινήματος! Το θέμα της συγκρότησης των πολιτικών οργάνων της Ε.Ε. είναι ένα διαφορετικό ζήτημα και προφανώς δεν σχετίζεται με την υπόθεση του ελληνικού χρέους. Ως γνωστόν, τα πολιτικά όργανα της ΕΕ δεν έχουν την συνταγματική δημοκρατική νομιμοποίηση, ανάλογη με αυτή που έχουν οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, οι οποίες προκύπτουν από εκλογικές διαδικασίες.