ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Υπήρχε “πραγματική αντιπολίτευση“ στον ΣΥΡΙΖΑ το 2015;



Στην συνέντευξη του στον ραδιοφωνικό σταθμό FOCUS 103,6 ο κ. Λαπαβίστας αναφερόμενος στο plan b του Γιάνη Βαρουφάκη, υπογράμμισε πως ουδέποτε το είχε φέρει στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.

Ερωτηθείς αν γνώριζε ο ίδιος το σχέδιο Βαρουφάκη και αν είχε παρουσιαστεί στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Λαπαβίτσας απάντησε: «Με τον κ. Βαρουφάκη, όσο καιρό ήμουν βουλευτής, είχαμε μία ανταλλαγή απόψεων επί 10 λεπτά, στο κυλικείο της Βουλής, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν μου είπε τίποτα σχετικό.Ποτέ δεν παρουσίασε το σχέδιό του στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Αν είχε παρουσιαστεί στην Κ.Ο. θα είχε γίνει μύλος!

Ο Γιάνης Βαρουφάκης μίλησε στην Κ.Ο. και μας ενημέρωσε ως όφειλε, γιατί ήταν υπουργός Οικονομικών, για την πορεία των διαπραγματεύσεων, όχι για παράλληλο νόμισμα.

Η αντιφιλελεύθερη Ν. Δημοκρατία




Στη χώρα που οι πιστοί προσέρχονται μαζικά για να προσκυνούν το κάστανο που έβρασε ο Άγιος Παΐσιος, πολλά μπορείς να  δεις και κ΄ακούσεις στην μάχη ανάμεσα στους "προσκυνητές" του εθνικού νομίσματος και τους αντιπάλους τους. 

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
του Τάκη Μίχα
«Ας αφαιρέσουμε από τις κυβερνήσεις τη δύναμη να προστατεύουν το νόμισμά τους από τον ανταγωνισμό».
Φρίντριχ Χάγεκ

H ερώτηση της Ν.Δ. για το σύστημα παράλληλων πληρωμών-νομισμάτων που ετοίμαζε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι επιεικώς ανόητη. Κατ' αρχάς, όπως γνωρίζει όποιος έχει σπουδάσει έστω και ένα χρόνο οικονομικά, η θεωρία της ύπαρξης και κυκλοφορίας παράλληλων νομισμάτων βρίσκεται στο επίκεντρο της σύγχρονης φιλελεύθερης προβληματικής.

Ο κορυφαίος ίσως διανοητής του σύγχρονου φιλελευθερισμού, ο Αυστριακός Φρίντριχ φον Χάγεκ έχει αφιερώσει δύο βιβλία στο θέμα. Τα «Νομισματική επιλογή» και «Αποκρατικοποίηση του χρήματος», στα οποία παραθέτει τα επιχειρήματα για τα πλεονεκτήματα της ύπαρξης και ανταγωνισμού πολλαπλών νομισμάτων.

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Λάκης Λαζόπουλος: Το δράμα της Αριστεράς



Αναδημοσίευση από το "altsantiri.gr"
του Λάκη Λαζόπουλου

Η Αριστερά ήταν πάντα μια ανυπότακτη δεσποινίς που αρνιόταν να γίνει κυρία.

Ένιωθε πως στα σαλόνια θα έχανε την αξιοπρέπεια της και πως στα πεζοδρόμια έπρεπε να αφήσει την τελευταία της πνοή .

Γι’ αυτό και όταν η Αριστερά έγινε κυβέρνηση οι πρώτοι που έχασαν τον ύπνο τους ήταν οι αριστεροί που είχανε μάθει να διαμαρτύρονται, αλλά όχι να κυβερνούν.

Ήταν σαν τους κριτικούς κινηματογράφου.

Ξέραν τα πάντα για τον κινηματογράφο, αλλά δεν ξέραν να κάνουν κινηματογράφο.

Αυτό είναι άραγε το δράμα της Αριστεράς;

Η ενοχή του ευνούχου που ξέρει τα πάντα για το σεξ, αλλά δεν μπορεί να κάνει ο ίδιος;

***Το σίγουρο είναι ότι μετά τις 13 Ιουλίου του 2015, όταν η Αριστερά έπεσε πάνω στο ευρωπαϊκό τοίχος, το κατασκευασμένο από γερμανικά υλικά και αναγκάστηκε να υπογράψει όλα όσα απευχόταν, οι πρώτοι που ξεσηκώθηκαν ήταν οι ίδιοι οι εαυτοί τους.

Τα αστικά κόμματα της διεφθαρμένης και ξεθωριασμένης μεταπολίτευσης είχαν ήδη μάθει έναντι μίζας να προσκυνούν. Δεν ταράχθηκαν.

Τώρα έπρεπε να προσκυνήσουν και αυτοί.

Έτσι επανήλθε το δεξιό αφήγημα.

Τι λογική έχει να αντιστέκεσαι αφού στο τέλος θα υπογράψεις τα ίδια;

Δηλαδή ο Λεωνίδας και ο Εφιάλτης έχουν την ίδια αξία αν στο τέλος χάσουν και οι δυο.

Αυτό μας διδάσκει αυτή η θεωρία.

ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΣΤΕΡΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΗΡΩΜΩΝ


Την ώρα που…

- οι εργαζόμενοι καλούνται να τα βγάλουν πέρα με όλο και μικρότερους μισθούς
- οι συνταξιούχοι, έχοντας χάσει το ΕΚΑΣ και την επικουρική, χάνουν σταδιακά την πενιχρή κύρια σύνταξή τους
- οι ελεύθεροι επαγγελματίες εξοντώνονται από εισφορές σε ταμεία που δεν τους εξασφαλίζουν τίποτα
- οι επιχειρήσεις αφανίζονται από φόρους που πετιούνται στο βαρέλι-δίχως-πάτο του μη βιώσιμου χρέους
- ένα στα δύο νοικοκυριά αποτελείται από ανέργους ή οικτρά υπο-απασχολούμενους
- οι άνεργοι χάνουν κάθε ελπίδα
- οι επενδυτές γελάνε με τα σχέδια για «έξοδο στις αγορές»
οι νέοι μεταναστεύουν κατά χιλιάδες

…πολιτικά κόμματα και «μέσα» τα οποία τον Ιανουάριο του 2015 «θίχτηκαν» που στεναχωρήσαμε τον Γιερούν Ντάιζελμπλουμ (λέγοντάς ΟΧΙ στις απειλές του για κλείσιμο τραπεζών αν δεν πούμε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ), και τον επόμενο Ιούλιο ορύωνταν υπέρ του ΝΑΙ, σήμερα ορύωνται εναντίον του παράλληλου συστήματος πληρωμών.


Τι κρύβεται πίσω από αυτή την υστερία για το παράλληλο σύστημα πληρωμών;


«Κάντε κάτι αδέρφια, μας γ@*ούν αλύπητα»: Ο Γ. Ζουγανέλης διασκευάζει Δ. Σαββόπουλο (12/7/17)




μια ματιά και εδώ:
Γιάννης Ζουγανέλης: Το κόψιμο ήταν προσχεδιασμένο, δεν μου αξίζει όλο αυτό


Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

Γιάνης Βαρουφάκης: Αλλη μία επέτειος του «όχι» επιβεβαιώνει την ανάγκη παράλληλου συστήματος πληρωμών




Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
του Γιάνη Βαρουφάκη

Από το 2010 όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, όλοι οι υπουργοί Οικονομικών ήρθαν αντιμέτωποι με παράλογες απαιτήσεις από δανειστές που δεν δίστασαν να τους εκβιάσουν στη βάση τού: «Είτε περνάτε τα μέτρα που σας υπαγορεύουμε είτε σας κλείνουμε τις τράπεζες και σας πετάμε από το ευρώ».

Η οργανωμένη άμυνα της χώρας απέναντι στον ωμό αυτόν εκβιασμό ήταν, και είναι, καθήκον κάθε κυβέρνησης, κάθε υπουργού Οικονομικών.

Και η μόνη γραμμή άμυνας σε αυτόν τον εκβιασμό, για μια κυβέρνηση που δεν έχει στόχο να βγει από το ευρώ, είναι ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών.

Χωρίς τέτοιο σύστημα, η Ελλάδα θα παραμένει στο έλεος δανειστών που, εν γνώσει τους, επιβάλλουν μέτρα που ερημοποιούν τη χώρα ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα (υποτίθεται ότι) «κυβερνά».

Το παράλληλο σύστημα πληρωμών και οι υποσχετικές (IOU): μια ιδέα που η τρόικα θεωρεί εξαιρετική εφόσον ωφελεί μόνο τα δικά της τα παιδιά.

Από τότε που ξέσπασε η κρίση εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα το σύστημα παράλληλων πληρωμών με υποσχετικές (IOU) για ποσά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου εξέδωσε υποσχετικές (IOU) για να πληρώνει προμηθευτές του Δημοσίου το 2010.

Πιο πριν, από το 2008, τότε που ξέσπαγε η τραπεζική κρίση, η ΕΚΤ επέτρεψε στις ελληνικές τράπεζες (και σε πολλές ευρωπαϊκές) να εκδώσουν δισεκατομμύρια υποσχετικών (IOU) που βέβαια θα ήταν άνευ αντικρίσματος (δεδομένου ότι οι τράπεζες είχαν ουσιαστικά πτωχεύσει) αν δεν επιβαλλόταν στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών να τις εγγυάται.

Εν ολίγοις, από το 2009 έως σήμερα η Εθνική, η Alpha, η Eurobank και η Πειραιώς επιβιώνουν στη βάση κρατικών υποσχετικών (IOU) των οποίων η ονομαστική αξία, έως και σήμερα, ξεπερνά τα 50 δισ. ευρώ!

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

ANT1: "τα Εξάρχεια μετακόμισαν στο Αμβούργο"




Από την Ιδιωτική τηλεόραση, μάθαμε το ποιος ευθύνεται για τη "κολαση" στο Αμβούργο Κάναμε εξαγωγή Εξαρχειωτών στο Αμβούργο!!

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

Digital Labor: Η φάμπρικα του 21ου αιώνα;


Ο κύκλος πωλήσεων ανά υπάλληλο των GAFAM για το 2015
Τα τελευταία χρόνια οι ψηφιακές τεχνολογίες καταλαμβάνουν σταδιακά όλο και πιο κεντρικό ρόλο στην καθημερινότητα μας: κοινωνικότητα, εργασία, ψυχαγωγία, εκπαίδευση. Όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητές που βασίζονται στην επικοινωνία – δηλαδή σχεδόν το σύνολο των κοινωνικών μας συναναστροφών –αποικίζεται σταδιακά από ψηφιακές συσκευές, υπηρεσίες και δίκτυα τα οποία γίνονται απαραίτητα αλλά και εξαρτησιογόνα βοηθήματα της προσωπικής και επαγγελματική μας ζωής καθώς και της δημόσιας έκφραση μας.

Οι μεταλλάξεις της ψηφιακής εργασίας αποτελούν κατά κάποιο τρόπο το επιστέγασμα της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας και το όνειρο του κάθε αφεντικού: επισφαλής κακοπληρωμένη εργασία, γενικευμένος ανταγωνισμός μεταξύ εργαζομένων από όλο τον πλανήτη, έλλειψη κάθε είδους συλλογικής οργάνωσης και διαπραγμάτευσης κλπ. Πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα χτίζεται η παγκόσμια κυριαρχία του διαδικτυακού ολιγοπωλίου και η υψηλή του κερδοφορία.

 Παρ' όλα αυτά, αν και ο συσχετισμός δυνάμεων είναι άνισος, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα αρχίζουν σταδιακά να αντιδρούν. Δεκάδες υποθέσεις εκκρεμούν στα δικαστήρια στις οποίες ψηφιακοί εργαζόμενοι ζητούν να αναγωριστούν ως υπάλληλοι αποκλειστικής απασχόλησης των εταιρειών για τις οποίες παράγουν έργο, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν μια σειρά δικαιωμάτων και εγγυήσεων.
περισσότερα εδώ:
;

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ