Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΝΔΥΕΤΑΙ ΤΗ ΜΑΝΤΗΛΑ

της Ελένης Πορτάλιου

Η σύζυγος του πρωθυπουργού κα Μπαζιάνα, μετέχουσα στην ελληνική αντιπροσωπία που επισκέφτηκε το Ιράν, εμφανίστηκε με μαντήλα για να τιμήσει, όπως δήλωσε, τις θρησκευτικές παραδόσεις της χώρας.

Είναι προφανές ότι αγνοεί ή αδιαφορεί για τις «παραδόσεις» της θρησκευτικής εξουσίας που, ταυτισμένη με την πολιτική, επιβάλλει σκληρή καταστολή στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των γυναικών και βασανιστικές τιμωρητικές ποινές για οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους κανόνες, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι ενδυματολογικοί. Οι γυναίκες στο Ιράν δεν επιλέγουν να φορέσουν μαντήλα, πράγμα που ανάγεται στην ελεύθερη επιλογή κάθε ατόμου, αλλά είναι υποχρεωμένες να τη φορούν, ζώντας σε καθεστώς μέγιστης ανελευθερίας.

Όσες γυναίκες (και άνδρες, μεταξύ αυτών ο Ζωρζ Μποβέ και ο Μανόλης Γλέζος) στηρίξαμε τους αγώνες των γυναικών του Ιράν για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους θεωρούμε την επιλογή της κας Μπαζιάνα προσβολή προς αυτούς τους αγώνες, οι οποίοι στοίχισαν και στοιχίζουν στις αγωνιζόμενες πολύ αίμα και δάκρυα.

Να στραπατσαριστεί η κυβέρνηση;

Απόσπασμα από το κείμενο:

"ΓΡΑΒΑΤΕΣ, ΜΕΓΑΛΟΑΓΡΟΤΕΣ, ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ – ΕΔΩ Ο ΦΙΛΕΛΕΔΙΚΟΣ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ" 

των Κ. Μαραγκού και Ο. Θαλασσινού

...Προφανώς για κάποιον που τοποθετείται σταθερά στο έδαφος της υπεράσπισης της κομμουνιστικής προοπτικής, δεν μπαίνει κανένα ζήτημα για την συμμετοχή σε μία τέτοια κυβέρνηση, ούτε καν κάποιο είδος υπεράσπισής της. Είναι σημαντικό για εμάς να καταρρεύσουν οι αυταπάτες όχι μόνο για τον Σύριζα, αλλά να βγουν και συμπεράσματα για τα όρια της πολιτικής των δυνάμεων του «δημοκρατικού σοσιαλισμού», ένας όρος που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υπεράσπιση ενός πιο δημοκρατικού καπιταλισμού. Γιατί αν κατέρρευσε κάτι αυτό δεν είναι η κομμουνιστική προοπτική, αλλά η λογική των αμοιβαίων λύσεων με τους εταίρους, η «win- win» στρατηγική, όλη η κοσμοθεωρία δηλαδή του κοινοβουλευτικού και ειρηνικού δρόμου. Την επόμενη του δημοψηφίσματος και της συμφωνίας που προέκυψε, μετατρέποντας το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, επιβεβαιώθηκε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, η κριτική για την ταξική φύση της Ε.Ε,  όσο και για το ανέφικτο της ρεφορμιστικής πολιτικής σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.

Deutsche Bank: Νέα παγκόσμια οικονομική κρίση προ των πυλών;

Αναδημοσίευση από το www.huffingtonpost.gr

του Δημήτρης Γκιόκα

Όλα τα στοιχεία και οι ενδείξεις δείχνουν ότι η Deutsche Bank βρίσκεται σε δεινή θέση και κινδυνεύει με χρεοκοπία εντός του 2016. Πιο συγκεκριμένα:

• Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε ζημιές €6 δισ. για το 2015

• Το κόστος των προβλέψεων για διαγραφή «τοξικών» στοιχείων του ενεργητικού της αγγίζει τα €10 δισ.

• Σχεδιάζει να εφαρμόσει ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης με σταδιακή αποχώρησή της από τις αναδυόμενες χώρες και όχι μόνο

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της αδιαλλαξίας Σόιμπλε

Αναδημοσίευση από το  tvxs.gr

του Μιχάλη Γιαννεσκή

Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε και η γερμανική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν και να διατηρούν μία αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. Όμως η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που ανέρχεται σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς. Το ελληνικό χρέος είναι αμελητέας σημασίας, σε σύγκριση με το χρηματοπιστωτικό δυναμίτη των γερμανικών (και άλλων) τραπεζών, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δίνει καθημερινά περισσότερα σημάδια ανάφλεξης.

Αποχώρηση άλλων 39 μελών από την "ανοικτή πόλη"

Πριν δυο βδομάδες (25/1/ 2016) είχαμε δημοσιεύσει το κείμενο ανεξαρτητοποίησης 7 μελών της δημοτικής παράταξης "ανοικτή πόλη".Το κείμενο αυτό συνυπογράφουν και αποχωρούν άλλα 39 μέλη:

Η Ανοιχτή Πόλη υπήρξε στην πορεία της ένα πρωτοπόρο εγχείρημα στον χώρο των δημοτικών κινήσεων που αποτέλεσε παράδειγμα την εποχή που οι δημοτικές κινήσεις της αριστεράς ήταν ακόμα ευκαιριακά εκλογικά σχήματα χωρίς συνήθως ουσιαστική λειτουργία στα μεσοδιαστήματα. Χαρακτηριστικά της υπήρξαν οι σταθερές δομές συμμετοχής κόσμου, ο συνδυασμός θεσμικής και κινηματικής παρέμβασης, η τεκμηρίωση και οι ευρύτερες πολιτικές της πρωτοβουλίες. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την πορεία έπαιξαν και οι ίδιοι οι αντίπαλοί της. Ο περιβαλλοντοκτόνος Κακλαμάνης και ο καλύτερος -κατά δήλωση του- εφαρμοστής του μνημονίου Γ. Καμίνης.

Φρέι Μπέττο: Το βάπτισμα του αίματος

(κλικ για μεγέθυνση)

Την Δευτέρα, στο βιβλιοπωλείο των “εκδόσεων των συναδέλφων”

Καλλιδρομίου 30 και ώρα 7,30, 

παρουσίαση του βιβλίου και συζήτηση με εισηγητές τον Κώστα Ήσυχο και τον μεταφραστή του βιβλίου Κρίτωνα Ηλιόπουλο.

Το “Bάπτισμα του αίματος”  είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία, μια κραυγή ενάντια στην καταπίεση, τα βασανιστήρια, τη στέρηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Με αφορμή τις υποθέσεις των Κάρλος Μαριγκέλα και Φρέι Τίτο, ο Φρέι Μπέττο ανασυνθέτει με αριστουργηματικό τρόπο την εποχή της δικτατορίας στη Βραζιλία, περιγράφοντας καταλεπτώς την εφιαλτική κατάσταση που επικρατούσε σε μια χώρα, η οποία στο μυαλό του μέσου Ευρωπαίου φαντάζει ειδυλλιακή.Παράλληλα όμως, στο Βάπτισμα του αίματος αναδύεται η τρυφερότητα και η αγάπη που κρύβει μέσα του ο συγγραφέας, τόσο ως αφοσιωμένος ιερωμένος όσο και ως αγωνιστής για την ανθρώπινη χειραφέτηση και ελευθερία.

Αλαίν Μπαντιού : «Όταν ματαιώνεται η επιθυμία της Δύσης, ανοίγει χώρος στο ένστικτο του θανάτου»

Ο φιλόσοφος εκδίδει ένα έργο για το φονικό της 13ης Νοεμβρίου, για το οποίο αποδίδει την ευθύνη στην αδυναμία να προτείνουμε μια εναλλακτική για τον κόσμο, όπως είναι. Επισημαίνει, κυρίως, την κατάρρευση των προοδευτικών ιδεών, θύματα μιας βαθιάς κρίσης της σκέψης μετά την αποτυχία του κομμουνισμού.

Πώς να καταλάβουμε την αινιγματική ενόρμηση του θανάτου που εμπνέει τους τζιχαντιστές ; Από τους φόνους του Γενάρη μέχρι αυτούς του Νοέμβρη, καθένας ψάχνει τις κοινωνικές ή θρησκευτικές αιτίες αυτής της « ριζοσπαστικοποίησης » που, εδώ και αλλού, υποκύπτει σε μια βία αδιανόητη. Για τον φιλόσοφο Αλαίν Μπαντιού, οι επιθέσεις είναι μαζικοί φόνοι, συμπτώματα της εποχής μας, όπου βασιλεύει χωρίς όριο ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός. Στο τελευταίο του έργο, Η δυστυχία μας έρχεται από πιο μακριά : σκέψεις για το φονικό της 13ης Νοέμβρη, που βγαίνει στις 11 Γενάρη από τις εκδόσεις Fayard, θυμίζει την αναγκαιότητα να προσφέρουμε μια ιδεολογική εναλλακτική στην παγκόσμια νεολαία, που νιώθει ματαιωμένη απο ένα καπιταλισμό που δεν κρατά τις υποσχέσεις του.

Μια σύντομη εκδοχή του μανιφέστου του DIEM25

Παρά τις εκφράσεις αγωνίας τους για το μεταναστευτικό, την ανταγωνιστικότητα και την τρομοκρατία, μόνο μία απειλή τρομάζει το ευρωπαϊκό κατεστημένο: Η δημοκρατία!

Μιλούν στο όνομα της δημοκρατίας για να την απαρνηθούν, να την εξορκίσουν, να την υπονομεύσουν, να της στερήσουν την ορμή της, και εν τέλει να αναιρέσουν τις δυνατότητές της. Κι αυτό επειδή η πραγματική δημοκρατία, η εξουσία του δήμου,είναι ο εφιάλτης τους.

Η χυδαία επίθεση Καζάκη-ΕΠΑΜ στους Μετανάστες είναι επίθεση στην εργατική τάξη

Αναδημοσίευση από το "κίνηση απελάστε τον ρατσισμό"

Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα από το νέο ρεσιτάλ εθνικισμού που έδωσε ο Γ.Γ του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης κατά την διάρκεια τοποθέτησης του σχετικά με το μεταναστευτικό. Με άλλοθι την υπεράσπιση της πατρίδας ξεδιπλώνεται ένας πραγματικός οχετός καθώς καλεί την εργατική τάξη να πάρει μέτρα απέναντι στους μετανάστες που σύμφωνα με τον ίδιο όχι μόνο δεν είναι κομμάτι της αλλά την απειλούν άμεσα.

Επιστροφή στο παλιό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα;

Αναδημοσίευση από περγάδι (το)

Σχολιασμός της πρότασης Λαφοντέν

Σύνοδος Κορυφής για ένα σχέδιο Β στην Ευρώπη

Παρίσι, 23-24 Ιανουαρίου 2016

Ομιλία του Eμιλιάνο Μπρανκάτσιο

Ο Όσκαρ Λαφοντέν προτείνει την επιστροφή στο παλιό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ). Για να είναι η λύση αυτή βιώσιμη είναι αναγκαία η επιβολή κυρώσεων σε χώρες που εφαρμόζουν αποπληθωριστικές πολιτικές για να συσσωρεύουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ένα αποτελεσματικό σύστημα κυρώσεων θα μπορούσε να βασίζεται σε κάποιους περιορισμούς στην απεριόριστη διακίνηση των κεφαλαίων από και προς τις χώρες αυτές. Στο όνομα του πολιτικού ρεαλισμού, αυτή η λύση θα μπορούσε να εφαρμοστεί άμεσα και ανεξάρτητα από μια συγκεκριμένη χώρα, όπως θα μπορούσε να επεκταθεί και βήμα-βήμα με συμφωνίες μεταξύ των χωρών.

1. Η Προειδοποίηση των οικονομολόγων [*] : η τύχη του ευρώ είναι προδιαγεγραμμένη.
Το Σεπτέμβρη του 2013, η εφημερίδα Financial Times δημοσίευσε την «Προειδοποίηση των οικονομολόγων» («The economists'warning»), μια επιστολή που υπέγραφαν πολλά σημαίνοντα μέλη της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας από διαφορετικές σχολές σκέψης: ο Dani Rodrik,ο James Galbraith, ο Wendy Carlin, ο Jan Kregel, ο Mauro Gallegati και άλλοι. [1]