Βαρουφάκης: Ελπίζω να υπάρξει ένα ριζοσπαστικό κόμμα που θα ξεπεράσει τη Λαϊκή Ενότητα

Ελπίζω να υπάρξει ένα ριζοσπαστικό κόμμα που θα ξεπεράσει τη Λαϊκή Ενότητα, τον φίλο μου Παναγιώτη Λαφαζάνη, τη Ζωή κι εμένα.Ωστόσο δεν πιστεύω ότι αυτές οι εκλογές θα μπορέσουν να δώσουν μια πλειοψηφία για πολιτική αλλαγή και αυτό με θλίβει. Εύχομαι τα καλύτερα για την Λαϊκή Ενότητα. Ωστόσο δεν συμφωνώ πάντα με τη γραμμή της

Αναδημοσίευση από το "Hit&Run"

Σαφείς αποστάσεις από την πολiτική της Λαϊκής Ενότητας παίρνει ο τέως υπουργός Οικονομικών κ.Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος θεωρεί πως έχει μία τάση για απομονωτισμό, μία τάση να καταστήσει τη δραχμή στόχο αντί για ένα μέσο.

Ο κ. Βαρουφάκης, σε συνέντυεξή του στη γαλλική, μαρξιστική ιστοσελίδα revue-ballast, η οποία δόθηκε όταν ήταν στο Παρίσι για να πάρει μέρος σε εκδήλωση διαφωνούντων πρώην υπουργών του κ. Φρανσουά Ολάντ με επικεφαλής τον κ. Αρνό Μοντεμπούρ και εξήγγειλε ότι προτίθεται να ιδρύσει πανευρωπαϊκό κόμμα, επισημαίνει:

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ

Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της

Η νέα «περίοδος» στην οποία έχει εισέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνιστά για εμάς, όχι μια τακτική ή μερική υποχώρησή του σε σχέση με τις επιδιώξεις και εξαγγελίες του, αλλά μια στρατηγική ήττα ή, ακόμα καλύτερα, μια χρεοκοπία. Η ψήφιση του 3ου Μνημονίου, η ενεργητική υποστήριξή του και η μετατροπή του σε στρατηγικό ορίζοντα, ο άνευ όρων κυβερνητισμός και η πλήρης περιθωριοποίηση και απαξίωση του κόμματος, συνιστούν τους βασικούς λόγους γι’ αυτή τη χρεοκοπία, καθώς και για το γεγονός πως πλέον δεν μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας εντός ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως και να υπερασπιστούμε την επιδίωξη της συνέχισης μιας αριστερής στρατηγικής με όχημα τον μεταλλασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Η προκήρυξη των εκλογών, με τις ευλογίες μάλιστα των δανειστών, πριν την πραγματοποίηση του έκτακτου συνεδρίου που είχε αποφασίσει η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, κλείνει κάθε συζήτηση περί απεγκλωβισμού του ΣΥΡΙΖΑ από το μνημονιακό μονόδρομο στον οποίο εισέρχεται μέρα με τη μέρα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των εκλογών, δηλαδή η επιλογή του καλύτερου διαχειριστή της μνημονιακής πραγματικότητας και η αναζήτηση μεταρρυθμίσεων σε προοδευτική(;) κατεύθυνση στην περιφέρεια του μνημονίου, μας αφήνει παγερά αδιάφορες/ους από αριστερή σκοπιά.

Ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εφικτός

Η κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει ότι ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εφικτός. Αλλά τότε τι; Αν οι απαντήσεις εξαντλούνταν στις εκλογές, θα ήταν εύκολες. Σε μια εκλογική μάχη που δεν είναι οποιαδήποτε, με την επίγνωση των ορίων του κινηματισμού στην παρούσα συγκυρία, με δεδομένο ότι η ΛΑΕ είναι ό,τι πιο κοντινό στο αριστερό Όχι της 5ης Ιουλίου, και καθώς δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις μεταξύ Όχι και Ναι, η ΛΑΕ πρέπει, πιστεύω, να υπερψηφιστεί κριτικά. Αυτό όμως δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε επίσης το Όχι του δημοψηφίσματος στους δρόμους. Χρειαζόμαστε ένα «μωσαϊκό» που να οργανώνει την αντίσταση, να μεριμνά για τη συνέχεια της καμπάνιας του This Is A Coup, για την αλληλεγγύη και την αντιπληροφόρηση. Χρειαζόμαστε μια σοβαρή, όχι δηλαδή προπαγανδιστική αποτίμηση για την αποτυχία της στρατηγικής μας και τη δυσανεξία της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τη δημοκρατία. Χρειαζόμαστε μια άλλη Αριστερά. Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να αναλάβουμε...

απόσπασμα από το κείμενο του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου:

Ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εφικτός

Δήλωση παραίτησης των μελών της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ από την ΚΣΕ και το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτή την κατεύθυνση και διαλέγουμε το δρόμο της πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας με την Λαϊκή Ενότητα και άλλα ριζοσπαστικά αριστερά κομμάτια. Η αυτόνομη κάθοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα είναι πίσω και από τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες των καιρών.

Αγα­πη­τές/οί σ. της ΚΣΕ και του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ

Μέσα στις ρα­γδαί­ες κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις, το εκρη­κτι­κό λαϊκό και τα­ξι­κό ΟΧΙ στο δη­μο­ψή­φι­σμα, την τα­πει­νω­τι­κή μνη­μο­νια­κή συμ­μόρ­φω­ση της ηγε­σί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, την ανά­δει­ξη της ρήξης με τη ευ­ρω­ζώ­νη και τον ευ­ρω­μο­νό­δρο­μο σε κομ­βι­κό επί­δι­κο, τη διά­σπα­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και απε­λευ­θέ­ρω­ση ενός δυ­να­μι­κού με αρι­στε­ρή και ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά, ανα­δει­κνύ­ε­ται ως επι­τα­κτι­κή απαί­τη­ση αλλά και πραγ­μα­τι­κή δυ­να­τό­τη­τα η δια­μόρ­φω­ση ενός με­τώ­που κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών δυ­νά­με­ων, γύρω από το ΟΧΙ μέχρι τέ­λους, το με­τα­βα­τι­κό πρό­γραμ­μα, τη ρήξη με το χρέος, τα μνη­μό­νια, το ευρώ και την ΕΕ. Ευ­θύ­νη και πρό­κλη­ση για την αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή Αρι­στε­ρά να συμ­βά­λει απο­φα­σι­στι­κά και κα­τα­λυ­τι­κά σε αυτό.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ένας χρηματοδότης «γύπας» διαφορετικός από τους άλλους

Στα πλαίσια του προγράμματος Securities Market Program (SMP) το οποίο τέθηκε σε ισχύ από τον Μάιο του 2010 έως τον Σεπτέμβριο του 2012, η ΕΚΤ απέκτησε ελληνικούς τίτλους σε χαμηλότερη τιμή από την ονομαστική τους αξία στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, μια αγορά «ευκαιρίας», όπου οι τίτλοι του χρέους αγοράζονται εκ νέου και μεταπωλούνται σύμφωνα με την προσφορά και τη ζήτηση. Η ΕΚΤ, η οποία ενήργησε σαν χρηματοδότης «γύπας», εξαγόρασε ελληνικούς τίτλους αξίας 40 δισ ευρώ από μικρό αριθμό ιδιωτικών τραπεζών και σήμερα απαιτεί την εξόφληση του συνόλου της ονομαστικής αξίας των τίτλων, δηλαδή 55 δισ συν τους τόκους...

Εκλογές. (ξανά?)

Αναδημοσίευση από το "Techie Chan"

Λέω να τις βαφτίσω τις πιο αδιάφορες εκλογές της τελευταίας 5ετίας. Ο λεβέντης πιθανότατα θα διαφωνήσει μαζί μου, αλλά όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του πολιτικού σκηνικού βάζουν τα δυνατά τους να τις κάνουν αδιάφορες.

Η πιρουέτα της κυβέρνησης που ξεκίνησε τον φλεβάρη φαίνεται να ολοκληρώνεται σε αυτές τις εκλογές. Ο τζήφρας πέταξε το αριστερό του προσωπείο και τώρα ψαρεύει στα θολά μνημονιακά νερά της σοσιαλδημοκρατίας. Εκεί που ψάρευε και η δημάρ και το πασοκ και λιγουλάκι το ποτάμι και γενικά εκεί που ψαρεύουν όλοι τόσες δεκαετίες (πλην σαμαρά που ψάρευε μόνος του σε άλλη παραλία).

Όσες διαβάζατε αυτό το μαγαζί ξέρατε (παρότι ελπίζαμε διαφορετικά) την πορεία που είχε πάρει η κυβέρνηση εδώ και μήνες. Άρα δεν υπάρχουν και πολλά ακόμα να πούμε. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να τοποθετήσω τα στρατιωτάκια στο ταμπλό και να περιμένουμε να δούμε που θα κάτσει η μπίλια.

ίδρυση πολιτικής κίνησης: ανοικτή λίστα «το ΟΧΙ διαρκεί πολύ»

Συγκροτήθηκε η πολιτική κίνηση : Ανοιχτή Λίστα « το ΟΧΙ διαρκεί πολύ » σε συνάντηση το Σάββατο 29/8/2015 στην Αθήνα. Στη Λίστα μετέχουν σύντροφοι και συντρόφισσες από τα ρεύματα του ανανεωτικού κομμουνισμού, της δημοκρατίας , της οικολογίας , των κινημάτων. Όλοι και όλες εμείς έχουμε συναντηθεί σε κοινούς στόχους και αγώνες στο παρελθόν, προερχόμαστε οι περισσότεροι από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνυπογράψαμε το κείμενο των 87 « Κριτική αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ».

Στόχος μας είναι να διανύσουμε συλλογικά, με συντροφικότητα, την «εποχή των τεράτων», της ήττας της δικής μας αριστεράς και των λαικών τάξεων, χωρίς να παραδώσουμε τα όπλα. Δεν είμαστε μόνοι. Ήδη συνομιλούμε και συνεργαζόμαστε με οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς που αντιστοιχούνται με τον ιστορικό χρόνο όπως συμπυκνώνεται στη συγκυρία.

Εκδήλωση τoυ Κόκκινου Δικτύου στην ΑΣΟΕΕ : "Επιμένουμε: ΡΙζοσπαστικά - Αντιμνημονιακά - Αριστερά"

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τα βιντεοσκοπημένα μηνύματα που μας έστειλαν ο Μιγκέλ Ουρμπάν ευρωβουλευτής του Podemos και ηγετικό στέλεχος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Ισπανία, ο Ολιβιέ Μπεζανσενό ηγετικό στέλεχος του NPA στη Γαλλία, και ο Φρανσέσκο Λοκαντόρε, από την Sinistra Anticapitalista της Ιταλίας Στην εκδήλωση παρευρεύθηκαν πλήθος αγωνιστών-τριων από όλο το φάσμα της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, μέλη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, πολλά πρώην μέλη της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές και βουλεύτριες που ψήφισαν ΟΧΙ.

video, φωτογραφίες κλπ από την εκδήλωση, εδώ:

Εκδήλωση τoυ Κόκκινου Δικτύου στην ΑΣΟΕΕ

Λαϊκή Ενότητα Κοζάνης: Ανεπιθύμητη η Ραχήλ Μακρή

Η "ΛΑΕ" φαίνεται πως δεν έχει απαλλαγεί ακόμα από τα σύνδρομα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι σύντροφοι του "αριστερού ρεύματος" θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν θα πρέπει να έχουν την ίδια συμπεριφορά που είχε ο ΣΥΝασπισμός απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ στο εγχείρημα της "Λαϊκής Ενότητας" και να αναπαράγουν με την συμπεριφορά τους αυτό που προβάλει η παρέα του Α. Τσίπρα και τα μνημονιακά μέσα ενημέρωσης, δηλαδή ότι η "Λαϊκή Ενότητα" είναι το όνομα του "κόμματος" που συγκροτήθηκε το "Αριστερό ρεύμα". Ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των συμπωμάτων αποτυπώνεται στο παρακάτω δημοσίευμα από το "Hit & Run". Δεν είναι το μοναδικό...

Με επιστολή τους προς τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη και τον κ. Στάθη Λεουτσάκο, τα μέλη της Λαϊκής Ενότητας Κοζάνης χαρακτηρίζουν «ανεπιθύμητη» την κυρία Ραχήλ Μακρή.

Πρόταση της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ προς τις συνελεύσεις των ΤΕ και το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

...Η πρότασή μας προς τις συνελεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΠΣΟ είναι να προχωρήσουμε στην εκλογική συνεργασία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την Λαϊκή Ενότητα και άλλα κομμάτια που κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση με βάση τους παρακάτω όρους...

Αναδημοσίευση από το "antarsya.gr"

1. Η παραίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα και η διαδικασία για την προκήρυξη εκλογών ολοκληρώνει μια κρίσιμη περίοδο που σφραγίστηκε από το εκρηκτικό ΟΧΙ, την ταπεινωτική συμμόρφωση στο Τρίτο Μνημόνιο, την ανοιχτή ρήξη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ανοίγει ταυτόχρονα μια νέα φάση στην πολιτική και κοινωνική κρίση, στο μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακό και τελικά σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα, αλλά και στην προσπάθεια να διαμορφωθεί το αναγκαίο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο γύρω από το μεταβατικό πρόγραμμα και τη σύγκρουση με τον «ευρωπαϊκό δρόμο». Είναι στιγμή με μεγάλη πολιτική σημασία στην οποία η ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά καλείται να πάρει θέση και να πάρει αποφάσεις, αναμετρώμενη με την ευθύνη απέναντι στην αγωνία των λαϊκών στρωμάτων για μια έξοδο από το φαύλο κύκλο της λιτότητας, της ανεργίας και της κατάλυσης της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά και με τις δυνατότητες που υπάρχουν μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγική να βρεθεί σε πολύ καλύτερο σημείο αφετηρίας.