Για την συγκυρία (μέρος Ι : εισαγωγή)

"Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Η γνώση είναι περιορισμένη. Η φαντασία περικυκλώνει τον κόσμο."

Albert Einstein

Σε μια σειρά κειμένων θα εξετάσουμε κατά πόσον οι διακηρύξεις και οι πρακτικών των πολιτικών μορφωμάτων της Αριστεράς ανταποκρίνονται στις ανάγκες της συγκυρίας. Ως εισαγωγή στο θέμα παραπέμπουμε σε τρία κείμενα.

Το πρώτο γράφτηκε το 78 ως κριτική του Λ. Αλτουσέρ στο γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα. Το θέμα που επικεντρώνεται διατηρεί και σήμερα το ενδιαφέρον του: είναι οι πρακτικές προσέγγισης της συγκυρίας μέσω της θεωρίας και των προγραμματικών διακηρύξεων, οι οποίες κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή στα κομμουνιστικά κόμματα. Είναι δημοσιευμένο εδώ: Για μια άλλη πολιτική

Τα άλλα δύο κείμενα είναι πρόσφατα. Το πρώτο είναι το άρθρο του Α. Μπαλτά “Ο κρίκος της συγκυρίας” που δημοσιεύτηκε την 21-12-2014 στην “αυγή” και το δεύτερο μια κριτική σε αυτό ("αυγή" 31-12-14), την οποία και παραθέτουμε:

Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε εκλογική περιφέρεια να ψηφίσουν για τη διαμόρφωση των ψηφοδελτίων

Αποκαλυπτική η δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζου: Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ήθος της Αριστεράς για το κλίμα που επικρατεί εντός του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την συγκρότηση των ψηφοδελτίων:

“Όραμα των αγωνιστών της Αριστεράς δεν υπήρξε ποτέ το επάγγελμα του πολιτικού· οι αγωνιστές πρόσφεραν και θυσίαζαν και την ίδια τους τη ζωή υπέρ του συνόλου.

Συνεπώς, είναι αδιανόητο ο ΣΥΡΙΖΑ να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του των προσεχών εκλογών βουλευτές της σημερινής Βουλής, οι οποίοι επιδιώκουν ως καριέρα το βουλευτιλίκι και, για να το επιτύχουν, μετέρχονται μέσα άγνωστα στο ήθος της Αριστεράς. Αν πρόθεση όλων αυτών είναι όντως να υπερψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να φέρει το λαό στην εξουσία, μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του στόχου, χωρίς να είναι υποψήφιοι στις εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με θέσεις καθαρές, είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αποκαθάρει την ατμόσφαιρα του πολιτικού σκηνικού, η οποία μολύνεται από τις αναθυμιάσεις του βόρβορου που δημιουργείται από τους επαγγελματίες πολιτικούς.”

Ο Μανώλης Γλέζος πριν από μια εβδομάδα «Δρόμος της Αριστεράς» είχε δηλώσει:

Εξάλλου, οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα προκύψουν από τις συνελεύσεις των μελών του κόμματος σε κάθε εκλογική περιφέρεια και όχι από τα όργανα. Τα μέλη και μόνο τα μέλη θα κρίνουν ποιοι πρέπει να έχουν θέση στους συνδυασμούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ανάλογη κατεύθυνση ήταν και παρέμβαση της Σόφης Παπαδογιάννη στη τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας την περασμένη εβδομάδα, στην οποία κατέθεσε τροπολογία για εκλογές στις κατά τόπους εκλογικές περιφέρειες από μέλη των νομαρχιακών επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ για το ποιοι θα συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια. Ολόκληρη η πρόταση δημοσιεύεται στο iskra.gr, εδώ:

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΤΗΣ

Με γέφυρες στο “ποτάμι” προσπαθεί να σώσει το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα ο Σ. Κούλογλου...

Μια επικοινωνιακή πρόταση που αποβλέπει στην σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος και στο να οικοδομήσει γέφυρες ανάμεσα στον ΣΥΝασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και το Ποτάμι διατύπωσε ο Σ. Κούλογλου:

Αντίδοτο στην διαφαινόμενη τακτική της "καμένης γης", συνεχίζει να αποτελεί η πρόταση που διατυπώθηκε από τον Σ. Θεοδωράκη την Παρασκευή, για την συμφωνία υπερψήφισης του Σ. Δήμα από την σημερινή Βουλή με ταυτόχρονη προκήρυξη εκλογών για τα τέλη Ιανουαρίου ή την 1η Φεβρουαρίου. Μια τέτοια συμφωνία θα αποφόρτιζε το κλίμα στέλνοντας θετικά μηνύματα στην ΕΕ και την διεθνή κοινή γνώμη, ενώ θα βοηθούσε και τις επιχειρήσεις που επηρεάζονται αρνητικά από το πολιτικό κλίμα εν μέσω εορτών.

(Από το: "Συναίνεση για Δήμα και εκλογές τώρα, Του Σ. Κούλογλου")

Η πρόταση του Σ. Θεοδοράκη που ενστερνίζεται ο Σ. Κούλογλου στην πραγματικότητα είναι μια πρόταση σωτηρίας του διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού που είναι υπεύθυνο για τις μνημονιακές πολιτικές. Όπως δηλώνει, όλοι οι άλλοι, εκτός από τους “από κάτω,” θα βολεύονταν με αυτή την πρόταση, η οποία: “θα αποφόρτιζε το κλίμα στέλνοντας θετικά μηνύματα στην ΕΕ και την διεθνή κοινή γνώμη, ενώ θα βοηθούσε και τις επιχειρήσεις που επηρεάζονται αρνητικά από το πολιτικό κλίμα εν μέσω εορτών”

Ολιβιέ Μπεζανσενό - Μικαέλ Λοουί: Για τη σύγκλιση μαρξιστών και ελευθεριακών, της κόκκινης και της μαύρης σημαίας

Τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας εμφανίζονται συγκλίσεις οργανωμένων δυνάμεων με την μορφή “συμπορεύσεων” και “ενοποιήσεων”. Θα αναφερθούμε όμως σε σε ένα βιβλίο που επικεντρώνεται σε μια άλλη σύγκλιση, του μαρξισμού και του αναρχισμού, της κόκκινης σημαίας και της μαύρης σημαίας. Πριν από μερικούς μήνες, κυκλοφόρησε στη Γαλλία ένα μικρό βιβλίο που μοιάζει «καταδικασμένο» να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της διεθνούς αριστεράς,  και ειδικότερα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Το βιβλίο αυτό έχει τον εύγλωττο τίτλο «Επαναστατικές συγγένειες-Τα κόκκινα και μαύρα άστρα μας», και για υπότιτλο «Για μια αλληλεγγύη μεταξύ μαρξιστών και ελευθεριακών». Οι συγγραφείς του δεν είναι καθόλου άγνωστοι, πρόκειται για τον ηγέτη του γαλλικού Νέου Αντικαπιταλιστικού κόμματος (ΝΡΑ) Ολιβιέ Μπεζανσενό και τον Γαλλο-Βραζιλιάνο μαρξιστή φιλόσοφο, κοινωνιολόγο και οικοσοσιαλιστή Μικαέλ Λοουί.

Περισσότερα εδώ:

Για τη σύγκλιση μαρξιστών και ελευθεριακών, της κόκκινης και της μαύρης σημαίας

Η επόμενη μέρα...

Παρουσιάσουμε τις ομιλίες της Ελένης Πορτάλιου, του Δημήτρη Στρατούλη, του Πάνου Λάμπρου και του Πάνου Κοσμά από στην ανοιχτή πολιτική συζήτηση με τίτλο «Κρίση, κινήματα αντίστασης και Αριστερά» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Συνδιάσκεψης ενοποίησης ΔΕΑ-«Κόκκινο», την Παρασκευή 19/12, στην ΑΣΟΕΕ, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί επικεντρώνονται στη περιγραφή των προβλημάτων και των δυσκολιών που έχει να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς από την πρώτη μέρα που θα αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες καθώς και σε εκτιμήσεις και προτάσεις για το τι θα πρέπει να κάνει.

Ελένη Πορτάλιου:

Ο Αλέν Κριβίν στην ΑΣΟΕΕ

Απόσπασμα από την ομιλία του Αλέν Κριβίν στην ανοιχτή πολιτική συζήτηση με τίτλο «Κρίση, κινήματα αντίστασης και Αριστερά» και προσκεκλημένους από διεθνείς οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19-12-2014 στην ΑΣΟΕΕ, στο πλαίσιο της Συνδιάσκεψης ενοποίησης ΔΕΑ-«Κόκκινο». Σε επόμενο δημοσίευμα θα παρουσιάσουμε αποσπάσματα από την εκδήλωση που αναφέρονται στις εξελίξεις στην χώρα μας και στην προοπτική του σχηματισμού κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μια πρώην πρόεδρος του ΣΥΝασπισμού, και ένας πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην υπηρεσία των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού...

ΚΟΥΙΖ: Αναγνωρίζετε τον κύριο με το μαύρο μαλλί, αριστερά της Μ. Δαμανάκη;

(φώτο 89)

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Le Monde (Η Μαρία Δαμανάκη, ο κρυμμένος ... άσσος στο μανίκι Σαμαρά) εκτιμάται ως πιθανό ο Αντώνης Σαμαράς να έχει «έναν άσσο κρυμμένο στο μανίκι του και να προτείνει για την προεδρία της Δημοκρατίας, μετά τον δεύτερο γύρο, νέο υποψήφιο, που θα ικανοποιεί τουλάχιστον τη ΔΗΜΑΡ. Το πρόσωπο αυτό μάλιστα, που ακούγεται για την τρίτη εκλογή, είναι η πρώην Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη».

Το πραγματικό πολιτικό ζήτημα που αναδεικνύεται δεν αφορά στο παρασκήνιο της ίντριγκες και των συναλλαγών για την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας, αλλά στην πολιτική ταυτότητα του ΣΥΝασπισμού (της ριζοσπαστικής Αριστεράς), στον οποίο κυριαρχούν οργανωτικά και ηγεμομεύουν πολιτικά οι δυνάμεις του πρώην ΣΥΝασπισμού (της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας).

Δεν υπάρχει plan B στην ταξική πάλη...

(ένα σύντομο σχόλιο στο κείμενο του Κώστα Λαπαβίτσα: Συνομιλώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ)

Ο Κώστας Λαπαβίτσας αναδεικνύει τις ενστάσεις του στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με κύριο άξονα τις γνωστές θέσεις του για την ΟΝΕ και το ευρώ. Πέρα από τις συγκεκριμένες ενστάσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Κώστας Λαπαβίτσας καταγγέλλουν τις πολιτικές της λιτότητας που εκπορεύονται από τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Όμως εκτός από τις καταγγελίες, υπάρχει και ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα στο οποίο υπάρχει μια στρατηγικού χαρακτήρα σύγκλιση: είναι ο στόχος της “εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης”.

Η “εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση” είναι ένας στόχος που αφορά στην αναδιαμόρφωση της κεφαλαιακής σχέσης στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό στην κατεύθυνση μιας εθνικής αναδίπλωσης του κεφάλαιου και στον επαναπροσδιορισμό της θέσης του ελληνικού καπιταλισμού στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Επειδή δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας “επανάστασης” αλλά μιας κυβερνητικής αλλαγής, η πραγμάτωση αυτού του στόχου δεν μπορεί να πραγματωθεί σήμερα κάτω από την “ηγεμονία” της εργατικής δύναμης. Πρακτικά λοιπόν σημαίνει την αναδιαμόρφωση των κοινωνικών συμμαχιών κάτω από συγκεκριμένες κρατικές πολιτικές πολιτικές και πρώτα απ' όλα προϋποθέτει την συναίνεση και την συνεργασία μερίδων του κεφάλαιου , ώστε μέσω αυτών των πολιτικών να ικανοποιούνται (ή τουλάχιστον να μην αμφισβητούνται) τα ταξικά τους συμφέροντα.

Εγκατέλειψαν Σαμαρά οι εντός και οι εκτός...

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

- Χωρίς "προθύμους" στη Βουλή, χωρίς πολιτικούς συμμάχους για την "επόμενη ημέρα", του γυρίζουν την πλάτη οι μέχρι πρότινος "φίλοι" του στην Ευρώπη.

- Συνάντηση Τσίπρα με Προβόπουλο για τον "χειρισμό κρίσεων" και διάβημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε Ντράγκι και Σουλτς για Στουρνάρα - Γιούνκερ.

Σε πολιτική απομόνωση τίθεται ο Αντ. Σαμαράς λίγες ώρες πριν από την πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς εμφανίζονται ελάχιστοι πρόθυμοι να συμπράξουν στα τυχοδιωκτικά σχέδιά του και τα μέχρι χθες "στηρίγματά" του σιγά - σιγά τον εγκαταλείπουν. Μοσκοβισί και Γιούνκερ αναγκάστηκαν χθες να ανακρούσουν πρύμναν και να ευθυγραμμιστούν με το κλίμα "ουδετερότητας" στην Ευρώπη για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ενώ ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Στουρνάρας κατάπιε τη γλώσσα του για το προχθεσινό ατόπημα να εμφανιστεί ως κομματάρχης του Αντ. Σαμαρά αδιαφορώντας για τις συνέπειες των δηλώσεών του στο τραπεζικό σύστημα.

ΜΩΡ’ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΤΕ!

Δε γίνεται ρε σύντροφοι τα εμά εμά, και τα εσά πάλι εμά. Δε γίνεται να καταγγέλλεις εξαγορά βουλευτών κι όμως να συμμετέχεις στη διαδικασία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας μπας και τελικά δεν έχουν εξαγοραστεί αρκετοί οπότε το πάμε σε νίκη. Αν το καταγγείλεις τότε θα πρέπει να φύγεις από τη Βουλή, να βγεις και να πεις «αυτοί δεν παίζονται με τίποτα, είναι σπείρα» και να καλέσεις επίσημα τον κόσμο να βγει στο δρόμο. Αν βγούμε βγήκαμε, αν δε βγούμε ας το βουλώσουμε να μας κόψουν τα κεφάλια. Αλλά θα έχουμε αποδείξει τι θέλουμε τελικά. Από τη στιγμή όμως που δεν το κάνεις και συμμετέχεις στη διαδικασία, τότε το βουλώνεις και αποδέχεσαι το αποτέλεσμα που έχεις νομιμοποιήσει με την παρουσία σου.

Ρε δεν αντέχουμε άλλα λόγια και τακτικισμούς της πλάκας. Κουραστήκαμε πλέον να εκβιαζόμαστε, αλλά και να κοροϊδευόμαστε. Από τους χαφιέδες καμιά απαίτηση δεν έχω. Αυτοί ήταν πάντα. Από την Αριστερά μία απαίτηση για σοβαρότητα και ειλικρίνεια την είχα. Όμως με το ανέκδοτο «η συντρόφισσα Τζάκρη» δε μπορώ να γελάσω. Κι αν ακούσω κανένα «Ο Φώτης ήταν πάντα αριστερός» θα ξεράσω. Οπότε πάρτε προκαταβολικά ένα μωρ’ δε γαμιέστε όλοι μαζί κι αν τύχει να σοβαρευτείτε κάποια στιγμή, θα το πάρω πίσω.

ολόκληρο το κείμενο εδώ: "ΜΩΡ’ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΤΕ!"