Ολιβιέ Μπεζανσενό - Μικαέλ Λοουί: Για τη σύγκλιση μαρξιστών και ελευθεριακών, της κόκκινης και της μαύρης σημαίας

Τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας εμφανίζονται συγκλίσεις οργανωμένων δυνάμεων με την μορφή “συμπορεύσεων” και “ενοποιήσεων”. Θα αναφερθούμε όμως σε σε ένα βιβλίο που επικεντρώνεται σε μια άλλη σύγκλιση, του μαρξισμού και του αναρχισμού, της κόκκινης σημαίας και της μαύρης σημαίας. Πριν από μερικούς μήνες, κυκλοφόρησε στη Γαλλία ένα μικρό βιβλίο που μοιάζει «καταδικασμένο» να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της διεθνούς αριστεράς,  και ειδικότερα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Το βιβλίο αυτό έχει τον εύγλωττο τίτλο «Επαναστατικές συγγένειες-Τα κόκκινα και μαύρα άστρα μας», και για υπότιτλο «Για μια αλληλεγγύη μεταξύ μαρξιστών και ελευθεριακών». Οι συγγραφείς του δεν είναι καθόλου άγνωστοι, πρόκειται για τον ηγέτη του γαλλικού Νέου Αντικαπιταλιστικού κόμματος (ΝΡΑ) Ολιβιέ Μπεζανσενό και τον Γαλλο-Βραζιλιάνο μαρξιστή φιλόσοφο, κοινωνιολόγο και οικοσοσιαλιστή Μικαέλ Λοουί.

Περισσότερα εδώ:

Για τη σύγκλιση μαρξιστών και ελευθεριακών, της κόκκινης και της μαύρης σημαίας

Η επόμενη μέρα...

Παρουσιάσουμε τις ομιλίες της Ελένης Πορτάλιου, του Δημήτρη Στρατούλη, του Πάνου Λάμπρου και του Πάνου Κοσμά από στην ανοιχτή πολιτική συζήτηση με τίτλο «Κρίση, κινήματα αντίστασης και Αριστερά» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Συνδιάσκεψης ενοποίησης ΔΕΑ-«Κόκκινο», την Παρασκευή 19/12, στην ΑΣΟΕΕ, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί επικεντρώνονται στη περιγραφή των προβλημάτων και των δυσκολιών που έχει να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς από την πρώτη μέρα που θα αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες καθώς και σε εκτιμήσεις και προτάσεις για το τι θα πρέπει να κάνει.

Ελένη Πορτάλιου:

Ο Αλέν Κριβίν στην ΑΣΟΕΕ

Απόσπασμα από την ομιλία του Αλέν Κριβίν στην ανοιχτή πολιτική συζήτηση με τίτλο «Κρίση, κινήματα αντίστασης και Αριστερά» και προσκεκλημένους από διεθνείς οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19-12-2014 στην ΑΣΟΕΕ, στο πλαίσιο της Συνδιάσκεψης ενοποίησης ΔΕΑ-«Κόκκινο». Σε επόμενο δημοσίευμα θα παρουσιάσουμε αποσπάσματα από την εκδήλωση που αναφέρονται στις εξελίξεις στην χώρα μας και στην προοπτική του σχηματισμού κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μια πρώην πρόεδρος του ΣΥΝασπισμού, και ένας πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην υπηρεσία των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού...

ΚΟΥΙΖ: Αναγνωρίζετε τον κύριο με το μαύρο μαλλί, αριστερά της Μ. Δαμανάκη;

(φώτο 89)

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Le Monde (Η Μαρία Δαμανάκη, ο κρυμμένος ... άσσος στο μανίκι Σαμαρά) εκτιμάται ως πιθανό ο Αντώνης Σαμαράς να έχει «έναν άσσο κρυμμένο στο μανίκι του και να προτείνει για την προεδρία της Δημοκρατίας, μετά τον δεύτερο γύρο, νέο υποψήφιο, που θα ικανοποιεί τουλάχιστον τη ΔΗΜΑΡ. Το πρόσωπο αυτό μάλιστα, που ακούγεται για την τρίτη εκλογή, είναι η πρώην Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη».

Το πραγματικό πολιτικό ζήτημα που αναδεικνύεται δεν αφορά στο παρασκήνιο της ίντριγκες και των συναλλαγών για την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας, αλλά στην πολιτική ταυτότητα του ΣΥΝασπισμού (της ριζοσπαστικής Αριστεράς), στον οποίο κυριαρχούν οργανωτικά και ηγεμομεύουν πολιτικά οι δυνάμεις του πρώην ΣΥΝασπισμού (της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας).

Δεν υπάρχει plan B στην ταξική πάλη...

(ένα σύντομο σχόλιο στο κείμενο του Κώστα Λαπαβίτσα: Συνομιλώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ)

Ο Κώστας Λαπαβίτσας αναδεικνύει τις ενστάσεις του στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με κύριο άξονα τις γνωστές θέσεις του για την ΟΝΕ και το ευρώ. Πέρα από τις συγκεκριμένες ενστάσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Κώστας Λαπαβίτσας καταγγέλλουν τις πολιτικές της λιτότητας που εκπορεύονται από τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Όμως εκτός από τις καταγγελίες, υπάρχει και ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα στο οποίο υπάρχει μια στρατηγικού χαρακτήρα σύγκλιση: είναι ο στόχος της “εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης”.

Η “εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση” είναι ένας στόχος που αφορά στην αναδιαμόρφωση της κεφαλαιακής σχέσης στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό στην κατεύθυνση μιας εθνικής αναδίπλωσης του κεφάλαιου και στον επαναπροσδιορισμό της θέσης του ελληνικού καπιταλισμού στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Επειδή δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας “επανάστασης” αλλά μιας κυβερνητικής αλλαγής, η πραγμάτωση αυτού του στόχου δεν μπορεί να πραγματωθεί σήμερα κάτω από την “ηγεμονία” της εργατικής δύναμης. Πρακτικά λοιπόν σημαίνει την αναδιαμόρφωση των κοινωνικών συμμαχιών κάτω από συγκεκριμένες κρατικές πολιτικές πολιτικές και πρώτα απ' όλα προϋποθέτει την συναίνεση και την συνεργασία μερίδων του κεφάλαιου , ώστε μέσω αυτών των πολιτικών να ικανοποιούνται (ή τουλάχιστον να μην αμφισβητούνται) τα ταξικά τους συμφέροντα.

Εγκατέλειψαν Σαμαρά οι εντός και οι εκτός...

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

- Χωρίς "προθύμους" στη Βουλή, χωρίς πολιτικούς συμμάχους για την "επόμενη ημέρα", του γυρίζουν την πλάτη οι μέχρι πρότινος "φίλοι" του στην Ευρώπη.

- Συνάντηση Τσίπρα με Προβόπουλο για τον "χειρισμό κρίσεων" και διάβημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε Ντράγκι και Σουλτς για Στουρνάρα - Γιούνκερ.

Σε πολιτική απομόνωση τίθεται ο Αντ. Σαμαράς λίγες ώρες πριν από την πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς εμφανίζονται ελάχιστοι πρόθυμοι να συμπράξουν στα τυχοδιωκτικά σχέδιά του και τα μέχρι χθες "στηρίγματά" του σιγά - σιγά τον εγκαταλείπουν. Μοσκοβισί και Γιούνκερ αναγκάστηκαν χθες να ανακρούσουν πρύμναν και να ευθυγραμμιστούν με το κλίμα "ουδετερότητας" στην Ευρώπη για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ενώ ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Στουρνάρας κατάπιε τη γλώσσα του για το προχθεσινό ατόπημα να εμφανιστεί ως κομματάρχης του Αντ. Σαμαρά αδιαφορώντας για τις συνέπειες των δηλώσεών του στο τραπεζικό σύστημα.

ΜΩΡ’ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΤΕ!

Δε γίνεται ρε σύντροφοι τα εμά εμά, και τα εσά πάλι εμά. Δε γίνεται να καταγγέλλεις εξαγορά βουλευτών κι όμως να συμμετέχεις στη διαδικασία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας μπας και τελικά δεν έχουν εξαγοραστεί αρκετοί οπότε το πάμε σε νίκη. Αν το καταγγείλεις τότε θα πρέπει να φύγεις από τη Βουλή, να βγεις και να πεις «αυτοί δεν παίζονται με τίποτα, είναι σπείρα» και να καλέσεις επίσημα τον κόσμο να βγει στο δρόμο. Αν βγούμε βγήκαμε, αν δε βγούμε ας το βουλώσουμε να μας κόψουν τα κεφάλια. Αλλά θα έχουμε αποδείξει τι θέλουμε τελικά. Από τη στιγμή όμως που δεν το κάνεις και συμμετέχεις στη διαδικασία, τότε το βουλώνεις και αποδέχεσαι το αποτέλεσμα που έχεις νομιμοποιήσει με την παρουσία σου.

Ρε δεν αντέχουμε άλλα λόγια και τακτικισμούς της πλάκας. Κουραστήκαμε πλέον να εκβιαζόμαστε, αλλά και να κοροϊδευόμαστε. Από τους χαφιέδες καμιά απαίτηση δεν έχω. Αυτοί ήταν πάντα. Από την Αριστερά μία απαίτηση για σοβαρότητα και ειλικρίνεια την είχα. Όμως με το ανέκδοτο «η συντρόφισσα Τζάκρη» δε μπορώ να γελάσω. Κι αν ακούσω κανένα «Ο Φώτης ήταν πάντα αριστερός» θα ξεράσω. Οπότε πάρτε προκαταβολικά ένα μωρ’ δε γαμιέστε όλοι μαζί κι αν τύχει να σοβαρευτείτε κάποια στιγμή, θα το πάρω πίσω.

ολόκληρο το κείμενο εδώ: "ΜΩΡ’ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΤΕ!"

Παρουσίαση της Ημερίδας: Μια προοδευτική πρόταση για το ζήτημα του χρέους στην ευροζώνη. (Μέρος IΙ)

Α. ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

Γιάννης Μηλιός:

Παρουσίαση της Ημερίδας: Μια προοδευτική πρόταση για το ζήτημα του χρέους στην ευροζώνη. (Μέρος Ι)

Με μικρή σχετικά συμμετοχή αλλά μεγάλο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε χθες (Κυριακή, 13/12/2014) στο ΣΙΝΕ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ, η ημερίδα με θέμα: Μια προοδευτική πρόταση για το ζήτημα του χρέους στην ευροζώνη. Ενδεικτική η απουσία στελεχών της “προεδρικής φρουράς” αλλά και η παρουσία ορισμένων στελεχών της “αριστερής πλατφόρμας”.

Από τον Σαίξπηρ στον Αλτουσέρ και στην Λούκα Κατσέλη...

Με αυτόν τον τίτλο, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε ως εισαγωγή στην παρουσίαση της πρότασης και της συζήτηση που ακολούθησε, τρία αποσπάσματα (video) από την εκδήλωση:

Το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” δεν αρκεί για τις ανάγκες της προεκλογικής περιόδου

Η πτώση στο Χρηματιστήριο Αθηνών (-7,35%) το απόγευμα της Πέμπτης, προεξοφλεί μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Όμως ο κόσμος που τον στηρίζει και θα τον ψηφίσει στις εκλογές κρατάει τις αποστάσεις του, δεν στρατεύεται και στέκεται κριτικά απέναντί του. Αν και στις δυο τελευταίες μεγάλες κινητοποιήσεις, στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (Εικόνες από την πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα) και στην Γενική Απεργία της 27ης Νοέμβρη (Εικόνες από την μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα) οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ισχυρή παρουσία, την ημέρα της ψήφισης του προϋπολογισμού, η κινητοποίηση ήταν αναντίστοιχη με τις πολιτικές στοχοθεσίες για τα τεκτενόμενα εντός του κτιρίου βουλής. Αν δεν υπήρχαν στο απέναντι πεζοδρόμιο οι σκηνές των Σύρων προσφύγων, η άδεια πλατεία συντάγματος θύμιζε μετά τις 9 μ.μ. μια οποιαδήποτε μέρα ...γενικής αργίας.

Οι πρόσφατες ταραχές στις ΗΠΑ αλλά και το εύρος και η δυναμική των κινητοποιήσεων για τον Νίκο Ρωμανό δείχνουν ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες ενεργοποιούν τον κόσμο να βγαίνει στο πεζοδρόμιο περισσότερο από ότι η σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, και τα διακυβεύματα εντός των κοινοβουλίων...

Το παρακάτω απόσπασμα ( από άρθρο στην αυγή : “Όλα ή τίποτα”)  περιγράφει γλαφυρά την κατάσταση, που επικρατεί με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου: