Το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” δεν αρκεί για τις ανάγκες της προεκλογικής περιόδου

Η πτώση στο Χρηματιστήριο Αθηνών (-7,35%) το απόγευμα της Πέμπτης, προεξοφλεί μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Όμως ο κόσμος που τον στηρίζει και θα τον ψηφίσει στις εκλογές κρατάει τις αποστάσεις του, δεν στρατεύεται και στέκεται κριτικά απέναντί του. Αν και στις δυο τελευταίες μεγάλες κινητοποιήσεις, στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (Εικόνες από την πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα) και στην Γενική Απεργία της 27ης Νοέμβρη (Εικόνες από την μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα) οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ισχυρή παρουσία, την ημέρα της ψήφισης του προϋπολογισμού, η κινητοποίηση ήταν αναντίστοιχη με τις πολιτικές στοχοθεσίες για τα τεκτενόμενα εντός του κτιρίου βουλής. Αν δεν υπήρχαν στο απέναντι πεζοδρόμιο οι σκηνές των Σύρων προσφύγων, η άδεια πλατεία συντάγματος θύμιζε μετά τις 9 μ.μ. μια οποιαδήποτε μέρα ...γενικής αργίας.

Οι πρόσφατες ταραχές στις ΗΠΑ αλλά και το εύρος και η δυναμική των κινητοποιήσεων για τον Νίκο Ρωμανό δείχνουν ότι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες ενεργοποιούν τον κόσμο να βγαίνει στο πεζοδρόμιο περισσότερο από ότι η σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, και τα διακυβεύματα εντός των κοινοβουλίων...

Το παρακάτω απόσπασμα ( από άρθρο στην αυγή : “Όλα ή τίποτα”)  περιγράφει γλαφυρά την κατάσταση, που επικρατεί με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου:

Αυτή τη στιγμή, στον εν εξελίξει πόλεμο, ο αντίπαλος δεν νοιάζεται για το damage control. Δεν τον ταράζει τίποτα. Έχει παίξει το πιο βαρύ χαρτί που έχει στα χέρια του. Την ίδια του την ύπαρξη. Σε αυτή τη μάχη που επιλέγει ο Σαμαράς δεν υπάρχει η έννοια της μερικής νίκης ή της ελεγχόμενης απώλειας. Είναι όλα ή τίποτα και για αυτούς αλλά και για μας. Ας δούμε τον αντίπαλο στα μάτια, πέρα από τη στάχτη που μας πετάει.

Εδώ και μήνες διεξάγεται μια πολιτική συζήτηση στο έδαφος των προγνωστικών. Πότε θα κάνει εκλογές; Τους έχει τους 180; Όλα αυτά διαδραματίζονται σε ένα επίπεδο σεναρίου, παντελώς αποκομμένου από την κοινωνική κίνηση. Τα κανάλια και οι εφημερίδες της κυβέρνησης βγάζουν γραφήματα, ενδεχόμενα, προβλέψεις. Σε λίγο θα το βάλει και ο Μελισσανίδης στο Στοίχημα, για να τσιμπήσει και από κει κανένα φράγκο. Όλος ο κόσμος, εδώ και τώρα να πάρει θέση στις οθόνες. Γιορτές έρχονται, αράξτε και χαζέψτε το σήριαλ της Προεδρικής Εκλογής 2014. Αγωνία, ίντριγκα, εντάσεις, αστάθεια, χάος, κίνδυνος και κάπου στο βάθος η λύτρωση, η σταθερότητα, η σωτηρία της χώρας.

Στην τελευταία συνεδρίαση της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ (αναλυτική ενημέρωση εδώ: Ο Αλ. Τσίπρας στην Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ: Να είμαστε έτοιμοι με ψηφοδέλτια και νομοσχέδια ) η στοχοθέτηση, όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται από τον υπότιτλο: “Να αποτρέψουμε τους εκβιασμούς της κυβέρνησης Σαμαρά” είναι εκτός των αναγκών της συγκυρίας. Οι όροι με τους οποίους έχει τεθεί η εκλογή του προέδρου, προδικάζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να αναδεικνύει ως δικές του “επιτυχίες” τα λάθη μιας ανίκανης κυβέρνησης στην διαχείριση της δικής της πολιτικής.

Στην προεκλογική περίοδο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να απαντήσει πειστικά και συγκεκριμένα στο πως θα ανατρέψει τους εκβιασμούς των αγορών, των δανειστών της ΕΕ και του ΔΝΤ . Η “σκληρή διαπραγμάτευση” την οποία έχει εξαγγείλει, ξεκινάει πριν από τις εκλογές. Και ο πρώτος εκβιασμός είναι φανερό ότι αφορά το καθεστώς κάτω απ' το οποίο θα γίνει αυτή η διαπραγμάτευση. Απ' ότι φαίνεται, ο συνασπισμός των αντιπάλων θα δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ ένα εύλογο χρονικό διάστημα για την διεξαγωγή αυτής της διαπραγμάτευσης, όμως θα απαιτηθεί κατά το χρόνο που θα διεξάγονται οι “διαπραγματεύσεις” να τηρούνται όλες οι συμφωνίες που έχουν κάνει με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Και σε αυτό το ζήτημα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει μια καθαρή γραμμή, από χθες αν ήταν δυνατόν...