Οι μαθητικές καταλήψεις και η Αριστερά

Αναδημοσίευση από το "βαθύ κόκκινο"

Έχουμε ασχοληθεί και άλλες φορές με το ζήτημα, ήδη από τα τέλη Σεπτεμβρίου. Τότε που μια απόπειρα κατάληψης σχολείου στην Καισαριανή αντιμετωπίστηκε με άμεση αστυνομική παρέμβαση, με βίαιες προσαγωγές μαθητών, ενώ υπήρξε και καταγγελία ότι αστυνομικός πυροβόλησε εναντίον τους.

Θα περίμενε κανείς να υπάρξουν οξύτατες αντιδράσεις, ανακοινώσεις από την ΟΛΜΕ, από κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, από πολιτικές νεολαίες, από τον αντιεξουσιαστικό χώρο κ.λπ. Τίποτα απ” αυτά δεν έγινε και μετά από μερικές μέρες το θέμα ξεχάστηκε, χωρίς να γίνει καν γνωστό ευρύτερα, καθώς ούτε τα αριστερά ΜΜΕ το πρόβαλαν.

Δεν θέλουμε κανενός είδους συνεννόηση!

Όσοι θέλουν "συνεννόηση" να πάνε
να κάνουν παρέα στον κυρ Φώτη...

Αναδημοσίευση από το "alterthess" 

Συνεννόηση είναι η κατάσταση στην οποία μπορούν να διέλθουν κάποια πρόσωπα όταν, ύστερα από οποιουδήποτε είδους επικοινωνία, καταφέρουν να καταλήξουν σε οποιουδήποτε είδους κοινό συμπέρασμα ή συμφωνία. Αν αυτή είναι η μοναδική ερμηνεία του τι πάει να πει συνεννόηση, τότε ποιοι είναι αυτοί που θέλουν τη συνεννόηση του Τσίπρα με τον Σαμαρά; Ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν πως ο Τσίπρας μπορεί να καταλήξει σε οποιουδήποτε είδους κοινό συμπέρασμα ή συμφωνία με τον Σαμαρά; Με άλλα λόγια, πόσα θέλουν για να μας τρελάνουν και πόσο μακριά από αυτά που συμβαίνουν εκεί έξω βρίσκονται; Έχει και η Αριστερά τα… κουστουμάκια της.

Συζήτηση για την Αριστερά, τη μετωπική πολιτική, τη στρατηγική

Συζητάμε για την Αριστερά,

τη μετωπική πολιτική, τη στρατηγική

με αφορμή τις πρόσφατες εκδόσεις 4 σημαντικών βιβλίων
 

Étienne Balibar, Κράτος, μάζες, πολιτική, εκδόσεις Εκτός Γραμμής.

Βασίλης Λιόσης, Τα κοινωνικοπολιτικά μέτωπα στην Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή, εκδόσεις ΚΨΜ.

Δημήτρης Μπελαντής, Αριστερά και εξουσία. Ο «δημοκρατικός δρόμος» προς τον σοσιαλισμό, εκδόσεις Τόπος.

John Riddel, Το ενιαίο μέτωπο. Η συζήτηση και οι θέσεις του 4ου Συνεδρίου της Τρίτης Διεθνούς, εκδόσεις Red Marks.

Θα μιλήσουν:

Βασίλης Λιόσης, Δημήτρης Μπελαντής,

Αντώνης Νταβανέλος, Παναγιώτης Σωτήρης

Τρίτη 25  Νοεμβρίου, 7μ.μ.

Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων

Ερμού 134

Σας περιμένουμε!

εκδόσεις Εκτός Γραμμής | R Project

Σύλλογος Μαρξιστικής Σκέψης «Γιάννης Κορδάτος»

Αθανάσιος Κοσσέ

Ο Αθανάσιος Κοσσέ εννήθηκε στην πολίχνη Ραζντόλνογι της Ουκρανίας. Ήρθε πριν από 20 χρόνια στην Ελλάδα όπου έφτιαξε την δική του οικογένεια. Τον περασμένο Μάιο, πήγε στο Ντονιέτσκ να επισκεφθεί τη μητέρα του. Είδε την καταστροφή και τον όλεθρο που σκόρπιζαν οι νεοναζιστές και αποφάσισε να μείνει εκεί να βοηθήσει τη γριά μητέρα του, αλλά και στρατεύτηκε στην υπόθεση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ. Πήρε λοιπόν τις φωτογραφικές μηχανές του και μάζευε υλικό για να κάνει ντοκιμαντέρ με τίτλο: «Η λευκή βίβλος του φασισμού στην Ουκρανία». Δεν πρόλαβε όμως να το ολοκληρώσει...

Το ΚΚΕ κατατροπώνει το Podemos

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

«Κόμμα 'Podemos': Εναλλακτική εφεδρεία για την υποταγή». Με πέντε λέξεις στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» το ΚΚΕ ξεμπέρδεψε οριστικά με το ισπανικό Podemos. Το έβαλε στη θέση του, το ξεμπρόστιασε, το ξετίναξε σαν κουραμπιέ, που θα έλεγε και η θυμόσοφη Αλέκα. Μαζί με το Podemos, το ΚΚΕ ξεμπρόστιασε και τον λαό του, τα εκατομμύρια που ξημεροβραδιάζονταν στις πλατείες τρώγοντας ξύλο και δακρυγόνα, τις 240.000 που ψήφισαν στο ιδρυτικό συνέδριο, το 27%, πάνω από οκτώ εκατομμύρια ψηφοφόροι, που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Μιλιούνια ανόητοι και παραπλανημένοι Ισπανοί, έτοιμοι να παρασυρθούν από τα μεγάλα λόγια και να υποταχτούν στην εφεδρεία του συστήματος - άλλαξε ο λύκος την προβιά του κι έφαγε τα καημένα τα προβατάκια, που θα 'λεγε κι ο βουκολικός Κουτσούμπας.

"Που πας με αυτό το μπλουζάκι, αυτήν την ημέρα"...

Καταγγελία

Φαίνεται πως για τις δυνάμεις καταστολής δεν ήταν αρκετή η επίδειξη δύναμης, βίας και καταστολής που παρακολουθήσαμε όλη την προηγούμενη εβδομάδα, τόσο στο φοιτητικό κίνημα, όσο και στους εργαζόμενους και τη νεολαία που πορεύτηκε στην πορεία του Πολυτεχνείου. Επιδιώκουν να δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας, σε όλες τις γειτονιές και με κάθε ευκαιρία.

Το μεσημέρι της 17ης Νοέμβρη, εργαζόμενος στο μη-κερδοσκοπικό παντοπωλείο του Κοινωνικού Καταναλωτικού Συνεταιρισμού Θεσσαλονίκης "Βίος Coop"", σύρθηκε από άντρες της ασφάλειας σε σωματικό έλεγχο και προσωρινή κράτηση, με μόνο του "έγκλημα" να εργάζεται σε κοντινή απόσταση από το μπλόκο των "προληπτικών" συλλήψεων της ασφάλειας, φορώντας μάλιστα το μπλουζάκι του αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ. Ο τραμπουκισμός των "οργάνων της τάξης" ήταν τόσος ώστε διαμήνυσαν στον εργαζόμενο ότι έπρεπε "να γνωρίζει όταν φοράει αυτό το μπλουζάκι, τι παθαίνει κανείς μια τέτοια ημέρα"...

Κάποια δημοσιεύματα που αξίζει να τους ρίξετε μια ματιά...

1. Γερμανοί πολιτικοί ζητούν: "Η Τρόικα πρέπει να διαλυθεί"

2. Οι καπιταλιστές και ο ΣΥΡΙΖΑ

3. Άδειασε τον Αλέξη Μητρόπουλο ο Γιάννης Μηλιός

Επίσης, μια δήλωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ,  επαληθεύει το ρητό "δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά" και θέτει με το δικό του τρόπο το υπαρκτό ζήτημα της επιλογής των υποψηφίων βουλευτών στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ: «Με αφορμή δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, που αναφέρονται σε υποτιθέμενες διεργασίες γύρω από την συγκρότηση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής.Πέρα από την αχαλίνωτη φαντασία και την αμφιβόλου εγκυρότητας πηγή των δημοσιευμάτων, ελάχιστη σχέση έχουν με τη πραγματικότητα.Ο ΣΥΡΙΖΑ συντεταγμένα, μέσα από τις συλλογικές του διαδικασίες, και στον κατάλληλο χρόνο, θα καθορίσει τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων του, αποτυπώνοντας στη σύνθεσή τους τα χαρακτηριστικά της πολιτικής του.»

Εδώ ένα άρθρο της "αυγής" για αυτό ζήτημα:

ΣΥΡΙΖΑ: Στην ώρα τους υποψήφιοι και ψηφοδέλτια

Και μερικά ενδεικτικά από αυτά τα δημοσιεύματα που χαρακτηρίζονται  από το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ως "αχαλίνωτης φαντασίας και αμφιβόλου εγκυρότητας" :

Τα "στενά των Δερβενακίων" και η "άλωση της Τριπολιτσάς" στην χθεσινή πορεία του Πολυτεχνείου...

(σχόλιο για την συμβολική και την πραγματική βία του κράτους)

Χθες το κράτος έδειξε τους φόβους του. Ο κατασταλτικοί μηχανισμοί μπροστά στο ενδεχόμενο ταραχών προστατεύουν συνήθως δημόσια κτίρια και τράπεζες. Χθες όμως ανέλαβαν να προστατεύσουν μια πλατεία, την πλατεία Συντάγματος. Η Βασιλέως Γεωργίου μπροστά στο Hotel Grande Bretagne είχε μετατραπεί στα “στενά των Δερβενακίων” απ' όπου ήταν υποχρεωμένος να διέλθει ο “εσωτερικός εχθρός”. Ο συμβολισμός αυτής της κίνησης είναι προφανής. Όμως, το “ασκέρι του Δράμαλη” κατάφερε και να περάσει από τα “Δερβενάκια” χωρίς να πέσει ούτε μια “τουφεκιά”. (video: Παρακολουθώντας την πορεία από την αποκλεισμένη πλατεία συντάγματος). Η πλατεία Συντάγματος παρέμεινε άδεια, γέμισε όμως όλη η Αθήνα από την μαζική και αγωνιστική διαδήλωση και το μήνυμα προς την Κυβέρνηση ήταν σαφές.

Εικόνες από την πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα (video)

Παρακολουθώντας την πορεία από την αποκλεισμένη πλατεία συντάγματος...

Μισέλ Μπάουενς: Ανοιχτοί συνεταιρισμοί για την παραγωγή των "κοινών"

ΜΙΣΕΛ ΜΠΑΟΥΕΝΣ
(δημιουργός του ιδρύματος
για την ομότιμη παραγωγή)

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Συνέντευξη στον Τσιμιτάκη Ματθαίο

Επί δέκα ημέρες ο Μισέλ Μπάουενς, δημιουργός του Peer to peer foundation και οι ερευνητές του FLOK project στο Εκουαδόρ, Γιώργος Δαφέρμος και Γιάννης Ρεστάκης, είχαν εκτενείς επαφές με τον κόσμο της Αριστεράς και των κινημάτων στην Ελλάδα, με αντικείμενο τη διερεύνηση μοντέρνων οικονομικών πρακτικών που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Το FLOK είναι ένα ερευνητικό πρόγραμμα που διεξάγεται στο Εκουαδόρ ανιχνεύοντας τη χρήση τεχνικών ομότιμης παραγωγής και ανοιχτού σχεδιασμού για την οικονομική ανάπτυξη και διοίκηση μιας χώρας,

Το κίνημα της ομότιμης παραγωγής, όπως και το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού ή του λογισμικού ανοιχτού πηγαίου κώδικα, που ανδρώθηκαν στο διαδίκτυο, έχουν φιλελεύθερη καταγωγή, αφού στηρίζονται στην έννοια της ελευθερίας και διεκδικούν την "απελευθέρωση" πόρων από τις "περιφράξεις" των μονοπωλίων και των μεγάλων γραφειοκρατικών δομών.

Στον νεοφιλελεύθερο κόσμο της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εξουσίας, η φιλελεύθερη θέση είναι ρομαντική μεν, ευάλωτη όμως και διαψευδόμενη κάτω από την πίεση νέων αποκλεισμών. Γι' αυτό και αναζητούν τελικά τη συμμαχία με τα κοινωνικά κινήματα και την Αριστερά.

Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Βέλγος ανθρωπολόγος πέρυσι στην "Αυγή", εξηγούσε ότι βλέπει την εξέλιξη του κινήματος της ομότιμης παραγωγής μέσα σε μια συμμαχία των "κοινών".

Τώρα, ο Μισέλ Μπάουενς ανάγει τη συμμαχία αυτή στο πεδίο της κοινωνικής οικονομίας, η οποία μπορεί να σταματήσει την καπιταλιστική εκμετάλλευση των κοινών αγαθών και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κεφαλαιοποίηση μέσα στην ίδια τη σφαίρα των κοινών. Το κράτος οφείλει, κατά τη γνώμη του, να διευκολύνει και να προστατεύσει αυτή την κοινωνική λειτουργία.