Το ΝΔΣΟΚ δίνει τα ρέστα του: ο Κουβέλης Πρόεδρος της Δημοκρατίας!

Αναδημοσιεύουμε σχόλιο από το "Η καλύβα ψηλά στο βουνό" σχετικά με το δημοσίευμα της Καθημερινής "Φ. Κουβέλης η επιλογή Σαμαρά για την Προεδρία".

Ανεξάρτητα από τους σχεδιασμούς των Σαμαρά – Βενιζέλου για την παράταση της παρουσίας του πολιτικού ζόμπι που λέγεται ΝΔΣΟΚ στην κυβερνητική εξουσία, έχει σημασία να μη τους βοηθά, άθελά του, ο ΣΥΡΙΖΑ, στις επιδιώξεις και τα παιγνίδια τους.

Στην καλύβα έχουμε ήδη σημειώσει ότι το παλαιοπασοκικού τύπου αδιέξοδο με τον εκβιασμό πρόωρων εκλογών λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου από την παρούσα Βουλή, είναι λάθος.

Ούτως ή άλλως, “καλύτερος” υποψήφιος από τον κύριο Φώτη δεν πρόκειται να υπάρξει, για το χώρο πέραν της δεξιάς. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία στη βάση της δικής του πρότασης για αλλαγή πολιτικής, χωρίς να αποπροσανατολίζεται με αμφίβολους πασοκισμούς.

Τα πήλινα πόδια του ΣΥΝασπισμού της ριζοσπαστικής Αριστεράς αρχίζουν να ραγίζουν...

Η ιστορική στιγμή μάς έχει πετάξει το γάντι και οφείλουμε να το σηκώσουμε και να «μονομαχήσουμε» με δημοκρατικούς κανόνες και χωρίς υπεκφυγές με τις απαιτήσεις της συγκυρίας τόσο στους θεσμούς όσο και στον δρόμο για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Να «μονομαχήσουμε» με τον κακό εαυτό μας, τους μνημονιακούς εκφραστές αλλά και το σκοτεινό πρόσωπο του φασισμού που εμφανίζεται όλο και πιο έντονα σε κάθε γωνιά της χώρας. Δείξαμε ότι, παρά τις αδυναμίες μας, έχουμε τις δυνατότητες. Ας το τολμήσουμε…

(από το κείμενο του Δημήτρη Μπίρμπα* στην “αυγή”: Η Αριστερά στα συνέδρια της αυτοδιοίκησης)

([*] Στη αυγή δημοσιεύτηκε με το όνομα του Κώστα Ζαχαριάδη, όπως φαίνεται και στην παραπομπή, όμως ο συγγραφέας του κειμένου είναι ο Δ. Μπίρμας )

Θα συμφωνούσαμε και θα προσυπογράφαμε την αυτή την καταληκτική παράγραφο του Δ. Μπίρμπα, αν όλες οι άλλες παράγραφοι που προηγούνται δεν την αναιρούσαν!

Να «μονομαχήσουμε» με τον κακό εαυτό μας... καταλήγει ο Δ.Μ. Από πρώτη ματιά αυτή η διατύπωση γίνεται αντιληπτή ως “αυτοκριτική”για όσα “κακά” συνέβησαν στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Όμως στην πραγματικότητα ο Δ.Μ. όχι μόνον εκθειάζει αυτά τα “κακά” αλλά πάει ένα βήμα παραπέρα: Ας δούμε πώς παρουσιάζει την εικόνα της τοπικής αυτοδιοίκησης και πως φαντασιώνεται τον ρόλο της Αριστεράς (δηλαδή τον “καλό” μας εαυτό) εκεί: Από τη μεριά της Αριστεράς και της κοινωνίας, τα νέα συλλογικά όργανα καλούνται να αποφύγουν τα λάθη και τις παραλείψεις που χαρακτήρισαν τα προηγούμενα τη μνημονιακή περίοδο (οι συγκυριακές εξαιρέσεις κάποιων ΠΕΔ δεν αλλάζουν την εικόνα), τα οποία οδήγησαν την αυτοδιοίκηση αμαχητί στη σκόπιμη απαξίωση... (και άλλα παρόμοια)

Εκλαμβάνονται ως “λάθη” και οι “παραλείψεις” εκείνα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν την σημερινή κατάσταση στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι ως συγκεκριμένες σκληρές και συνεκτικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Επίσης χαρακτηρίζονται ως “συλλογικά όργανα” συγκεκριμένοι κρατικοί μηχανισμοί με μαφιόζικα χαρακτηριστικά που εμπεδώνουν αυτές τις πολιτικές. Για να αντιληφθούμε το “δημοκρατικό βάθος” αυτής της προσέγγισης, αρκεί να κάνουμε ένα παραλληλισμό με το κοινοβούλιο. Σε αυτή την περίπτωση η άποψη του Δ.Μ. θα διατυπωνόταν ως εξής: Ένα “συλλογικό όργανο” (η βουλή των Ελλήνων) υπέπεσε την εποχή των μνημονίων σε μια σειρά από “λάθη” και “παραλείψεις”...

O Kareem Abdul-Jabbar για το Ferguson και τον ταξικό πόλεμο στις ΗΠΑ

Αναδημοσίευση από το  Barikat

του Kareem Abdul-Jabbar

Το Barikat μεταφράζει και δημοσιεύει ένα άρθρο του Kareem Abdul-Jabbar στο TIME της 17ης Αυγούστου. Ο Jabbar αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές του παγκόσμιου αθλητισμού (20 χρόνια στο ΝΒΑ, πρώτος σε πόντους στην ιστορία της λίγκας), με πλούσια κοινωνική και πολιτική δράση από το αντιπολεμικό κίνημα και το civil rights movement μέχρι το πρόσφατο Occupy. To παρακάτω κείμενο, ανεξαρτήτως συμφωνίας με όλα όσα αναφέρει, αποτελεί μια σημαντική κίνηση υποστήριξης της εξέγερσης στο Ferguson και τον προοπτικών αυτής, από έναν άνθρωπο με τεράστια κοινωνική απεύθυνση και παραδοσιακό εχθρό του συντηρητικού συρφετού στις ΗΠΑ με τον οποίο βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση ήδη από τα 70s όταν και αποφάσισε στην ακμή της καριέρας του να αλλάξει θρησκεία (ασπάστηκε το Ισλάμ) και όνομα (το χριστιανικό του όνομα ήταν Lew Alcindor).

Θα αποτελέσει η πρόσφατη εξέγερση στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, ένα σημείο καμπής στη μάχη ενάντια στη φυλετική αδικία ή θα είναι μιά μικρή υποσημείωση, σε κάποια μελλοντική πτυχιακή διατριβή σχετικά με τις πολιτικές αναταραχές στον πρώιμο 21^ο αιώνα;

Η απάντηση μπορεί να βρεθεί στο Μάη του 1970

Θα έχετε πιθανά ακούσει για τoυς πυροβολισμούς στο Kent State: Στις 4 Μάη του 1970, η εθνοφρουρά του Οχάϊο, άνοιξε πύρ κατά των φοιτητών που διαδήλωναν στο Πανεπιστήμιο του Kent. Στα 13 δευτερόλεπτα των πυροβολισμών, τέσσερις φοιτητές σκοτώθηκαν και εννέα τραυματίστηκαν, με το ένα να μένει μόνιμα παράλυτος. Το σοκ και η κατακραυγη για το γεγονός, έφεραν ως αποτέλεσμα μια πανεθνική απεργία στην οποία συμμετείχαν τέσσερα εκατομμύρια φοιτητές, οι οποίοι έκλεισαν 450 ιδρύματα. Πέντε μέρες μετά τα γεγονότα του Kent State, 100 χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον και η νεολαία της χώρας κινητοποιούταν πλέον ενεργητικά για να έρθει το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ, του ρατσισμού, του σεξισμού και της ανόητης πίστης στο πολιτικό κατεστημένο.

Πιθανότατα, δεν έχετε ακούσει για τους πυροβολισμούς στο Jackson State

Η Βία του Κράτους

Του Gary Younge

Μετάφραση: Πάνος Ντούλας

Πηγή: http://www.theguardian.com/commentisfree/2014/aug/18/ferguson-violence-martin-luther-king-michael-brown

Το 1966, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ξεκίνησε την εκστρατεία του κατά των ρατσιστικών διακρίσεων στο Σικάγο και διαπίστωσε ότι οι προσπάθειές του εξουδετερώνονταν από το βίαιο όχλο και από έναν ραδιούργο δήμαρχο. Περιθωριοποιημένος από το κατεστημένο της πόλης, μπορούσε να αισθανθεί ότι η μη-βία, τόσο ως τακτική όσο και ως ζήτημα αρχής, είχε αρχίσει να ξεθωριάζει μεταξύ των οπαδών του. "Χρειάζομαι βοήθεια για να επικοινωνήσω αυτήν τη μέθοδο", έλεγε. "Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την πίστη τους στο Κατεστημένο... Έχουν χάσει την πίστη τους στη δημοκρατική διαδικασία. Έχουν χάσει την πίστη τους στη μη-βία... Αυτοί που καθιστούν αυτήν την ειρηνική επανάσταση αδύνατη, θα κάνουν αναπόφευκτη μια βίαιη επανάσταση, και πρέπει να τελειώνουμε με αυτήν την προοπτική: χρειάζομαι βοήθεια. Χρειάζομαι κάποιες νίκες, χρειάζομαι κάποιες παραχωρήσεις..."

Ποτέ δεν τις πήρε. Την επόμενη χρονιά υπήρχαν πάνω από 150 βίαιες διαδηλώσεις και ταραχές σε όλη τη χώρα, από τη Μινεάπολη έως την Τάμπα.

Όταν ο Αντώνης Σαμαράς επισκέφτηκε το Άγιον Όρος...

Δημοσιεύουμε ένα παλαιότερο ρεπορτάζ ενός συνεργάτη του πρωθυπουργού που συμμετείχε στην επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά (15-16 Φλεβάρη 2014) στον Άγιον Όρος και αφήνουμε στον αναγνώστη να βρει τις διαφορές από την πρόσφατη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα.

Όμως η μεγαλύτερη έκπληξη είναι το όνομα του συντάκτη αυτού του κειμένου. Για να δούμε, οι αναγνώστες μας θα μπορέσουν να τον εντοπίσουν...

 

Τον Δεκέμβριο του 2013 η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους ομόφωνα απέστειλε επίσημη ανοιχτή πρόσκληση στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να επισκεφτεί την Αθωνική Πολιτεία. Για τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» το γεγονός αυτό δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», αφού υπήρχε ήδη ενεργή ενασχόλησή μας με τα προβλήματα του Αγίου Ορους πολλούς μήνες πριν.

Η επιλογή της χρονικής στιγμής της επίσκεψης – εκτός προεκλογικής περιόδου - στερεί από τον οποιοδήποτε τη σκέψη της μικροπολιτικής σκοπιμότητας. Επιπλέον ο τρόπος προσέγγισης αλλά και οργάνωσης της επίσκεψης συνηγορεί ακόμη περισσότερο σε αυτό. Ετσι είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν τόπο ιστορικής μαρτυρίας και πνευματικής επιβίωσης μέσα στην πολυδιαστατικότητά του και το ανομοιογενές μεγαλείο των επιτευγμάτων των κατοίκων του αλλά και τη ζωντανή μαρτυρία του.

Διαπαιδαγώγηση στην υποταγή

 
Γιατί ας μην γελιόμαστε. Χωρίς την αφύπνιση της κοινωνίας δεν μπορεί να υπάρξει θετική διέξοδος. Χωρίς μετατόπιση της ίδιας της κοινωνίας η λιτότητα θα είναι το πρόγραμμα οποιασδήποτε κυβέρνησης.

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

του Ανδρέα Καρίτζη

Αναμφίβολα έχουμε εισέλθει σε μια ιστορική περίοδο όπου η στρατηγική των ελίτ επιχειρεί να αλλάξει ριζικά τη φυσιογνωμία των σύγχρονων κοινωνιών ακυρώνοντας στοιχειώδεις δημοκρατικές λειτουργίες, αλλοιώνοντας το κράτος δικαίου και εμπεδώνοντας την αναξιοπρεπή ζωή ως κανονικότητα. Πρόκειται για μια γιγαντιαία επιχείρηση απόρριψης / αποκλεισμού της πλειοψηφίας της κοινωνίας με την έννοια της συμμετοχής στην παραγωγή, του λόγου σε κρίσιμες αποφάσεις και της πρόσβασης σε βασικά αγαθά και ελευθερίες.

Παράλληλα, στο πολιτικό πεδίο παρατηρείται μια κρίσιμη μετατόπιση. Οι ελίτ δεν επιχειρούν πλέον να προωθήσουν την πολιτική τους διά της κοινωνικής συναίνεσης, αλλά μέσω αυτού που θα ονόμαζα "διαπαιδαγώγηση στην υποταγή". Η 3η μνημονιακή κυβέρνηση δεν κάνει καμιά υποχώρηση, ασκεί σκληρή καταστολή και διώξεις, συκοφαντεί και ψεύδεται ασύστολα, κυβερνά πραξικοπηματικά, μετασχηματίζει θεσμούς και κρατική διοίκηση εναντίον του λαού κ.ο.κ. Με όρους κοινωνικής συναίνεσης τα παραπάνω εκλαμβάνονται ως ιδεοληπτικά "λάθη" που απομονώνουν και απονομιμοποιούν περαιτέρω την κυβέρνηση. Όμως από τη σκοπιά της διαπαιδαγώγησης στην υποταγή εμφανίζουν αξιοσημείωτη λετουργικότητα ως προς τον επιδιωκόμενο στόχο: την εμπέδωση στη λαϊκή συνείδηση ότι η έκφραση της λαϊκής βούλησης δεν επηρεάζει την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Επιστολή του Α. Μπένου προς τη ΠΓ και την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Προς

τη ΠΓ και την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

σύντροφοι και συντρόφισες,
όπως φαίνεται μεγάλη επιτυχία είχε η επίσκεψη του σ. Αλέξη Τσίπρα στο Άγιον Όρος... Για την ...επιτυχία αυτή προφανώς και πρέπει να είναι υπερήφανο το εθνικόφρων και ορθόδοξο τμήμα του ...προεδρικού περιβάλλοντος! (σε ποιο άρθρο του καταστατικού μας θεσμοθετείται αλήθεια αυτό το "περιβάλλον" και η αντιπροσωπεία σε αυτό της ιεράς συνόδου;).

Μια ακριβώς ημέρα πριν την έλευση του σ. Τσίπρα στην Ουρανούπολη, οι αγωνίστριες του SOS Χαλκιδική είχαν αλυσοδεθεί στην πόρτα του εργοταξίου του Μπόμπολα εκφράζοντας δυναμικά την αντίθεση του κινήματος ενάντια στην ψήφιση νόμου που ουσιαστικά νομιμοποιεί εκ των υστέρων σειρά παρανομιών και αυθαιρεσιών των κερδοσκόπων. Το κίνημα αυτό, ως γνωστόν, μας έχει κάνει όλους υπερήφανους και μας γεμίζει αισιοδοξία, με την αγωνιστικότητα, την ενότητα και την αλληλεγγύη του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο Άγιον Όρος

της Ελένης Πορτάλιου

Δύο υπήρξαν στα προ μνημονίου χρόνια οι θρησκευτικοί προορισμοί του Δεκαπενταύγουστου : η Παναγία Σουμελά και η Μεγαλόχαρη της Τήνου. Καθώς εκεί συρρέει ένα λαϊκός κόσμος πιστών, άλλοι ελπίζοντας στην εξ ουρανού παραμυθία και άλλοι απολαμβάνοντας τη θεία λειτουργία ως μέρος των πανηγυριώτικων εορτών που εξανθρωπίζουν τους τιμώμενους τοπικούς αγίους, οι πολιτικοί δεν έχαναν την ευκαιρία επικοινωνίας με το δικό τους ποίμνιο - τους κατά κόσμον ψηφοφόρους τους - μακριά από τα βάσανα του καθημερινού βίου. Σκωπτικά σχόλια συνόδευαν την παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου στους δύο δημοφιλείς θρησκευτικούς προορισμούς και στο Άγιον Όρος, όπως και τα κομποσκοίνια και οι λαμπάδες της συζύγου του.

Τα τελευταία χρόνια η ανέχεια και η απελπισία μετρίασαν τις ελπίδες των πιστών για τη θεϊκή συνδρομή και οι θρησκευτικοί τόνοι, που είχαν κορυφωθεί με τον ιερό πόλεμο υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, έπεσαν. Η Εκκλησία τηρεί αιδήμονα σιωπή για τα κατά κόσμον βάσανα του ποιμνίου της, αποφεύγει γενικά να κάνει αισθητή την παρουσία της, προσφέρει ψιχία φιλανθρωπίας σε σχέση με την τεράστια περιουσία της και την οικονομική στήριξη του κράτους, μέσω άμεσης χρηματοδότησης και φοροαπαλλαγών. Φυσικά υπήρξαν ιεράρχες που αντέκρουσαν ευθέως τη φίλα προσκείμενη στη Χρυσή Αυγή πτέρυγα της Εκκλησίας, αλλά αυτή η στάση δεν αναιρεί την ανταγωνιστική σχέση Αριστεράς και Εκκλησίας πάνω σε μείζονα ζητήματα, όπως ακριβώς η διαδικασία αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης από το επίσημο κράτος δεν αναιρεί την ανταγωνιστική σχέση ΣΥΡΙΖΑ - συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

ο "Ελληνικός στρατός"...

περισσότερα εδώ:

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΕΣ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΞΑΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ;

Για την χρεοκοπία της Αργεντινής και τον ΣΥΡΙΖΑ

(7 Σεπτεμβρίου 2012)

Kώστας Λαπαβίτσας:  Η Αργεντινή σωστά χρεοκόπησε

Γιάνης Βαρουφάκης: Η Αργεντινή, τα αρπακτικά κι εμείς

Γ. Μηλιός: «Μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τα μεγάλα τραπεζικά συμφέροντα, όταν στηριχθείς στο λαό και έχεις και την κρατική εξουσία»

Δραγασάκης Γιάννης: Μυωπικοί και ανεύθυνοι όσοι επιχαίρουν με τις εξελίξεις στην Αργεντινή


 
ΕΘΝΟΣ: ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

CAPITAL.GR: Το φλερτ Μηλιού με τη χρεοκοπία θορυβεί τον ΣΥΡΙΖΑ