από το «Το λιµάνι της Χάβρης» του Ακι Καουρισµάκι |
Αν ένας συνήθης άνθρωπος, ένας από αυτούς που περνάνε καθημερινά έξω από την ΑΣΟΕΕ, έλληνας ή μετανάστης έμπαινε μέσα από απλή περιέργεια προχθές το Σάββατο και πήγαινε στην αίθουσα “Αντωνιάδη”, εκεί που το ΜΑΑ συζητούσε τις σπουδαίες υποθέσεις που ταλανίζουν την αριστερά - δηλαδή το ευρώ και τις εκλογές - θα είχε την αίσθηση ότι βρέθηκε ξαφνικά σε ένα άλλο παράλληλο κόσμο. Έναν κόσμο ο οποίος αγνοεί ότι υπάρχει έξω, από στην οδό Πατησίων ως τα σύνορα της χώρας.
Η πολιτική εξουσία και ο αστισμός έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων απ' ότι έχει η Αριστερά. Γιαυτό και γνωρίζουν πως να διαμορφώνουν τις νέες "εθνικές" συναινέσεις. Η προεκλογική περίοδος δεν θα σφαγιαστεί από τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αλλά από την εθνική αναδίπλωση και την ξενοφοβία, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για Γερμανούς κεφαλαιοκράτες. Και μέσα σε αυτό το τοπίο, κάποιοι που αγωνίζονται να κάνουν πιο "στενό" το αντιμνημονιακό μέτωπο, γιατί δεν θέλουν να συμπορεύονται με τον Π. Καμμένο, βάζοντας τις διαχωριστικές γραμμές στην έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ, βρίσκονται χωρίς να το καταλάβουν να συμπορεύονται με την "χρυσή αυγή"! Όσο και αν προσπαθούν να διορθώσουν τα πράγματα, προσθέτοντας ότι όλα αυτά θα γίνουν προς "αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική κατεύθυνση" πρακτικά δεν μπορούν να ακυρώσουν αυτή την συμπόρευση γιατί εκείνο που μετράει δεν είναι οι προθέσεις, αλλά ο στόχος.