Το ΚΚΕ, ο “οξυδερκής” Χούα και οι “αγανακτισμένοι” της Πλατείας Συντάγματος...

Το ΚΚΕ περίμενε να περάσουν αρκετά χρόνια από την κατάρρευση του υπαρκτού κομμουνισμού για να επανεκτιμήσει την θέση του για την σοσιαλιστική οικοδόμηση και να αποκαταστήσει τον ηγετικό ρόλο του Στάλιν. Πρόσφατα μάλιστα αποκατέστησε και πολλά  κομματικά του στελέχη, που παλαιότερα είχαν μπει στο περιθώριο ως "σταλινικοί" με πρώτο και καλύτερο τον Ν. Ζαχαριάδη. Μόνον στον Άρη Βελουχιώτη δεν σκοπεύει να δώσει πίσω την κομματική ταυτότητα, γιατί το κόμμα όλα τα πολιτικά αμαρτήματα μπορεί να τα συγχωρέσει εκτός από την ανυπακοή στις κομματικές εντολές.

Το ΚΚΕ (μ-λ) το έτος 2011- με καθυστέρηση αρκετών δεκαετιών - φαίνεται πως αντιλήφθηκε πόσο οξυδερκής ήταν ο Χούα Κούο Φένγκ και ακολουθεί τις πρακτικές του στην περίοδο της Μεγάλης Πολιτιστικής Επανάστασης. Ας δούμε τα πράγματα πως έχουν. Χθες το ΚΚΕ (μ-λ) εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΚΑΛΕΣΜΑ

Ομάδα της λεγόμενης περιφρούρησης, εκμεταλλευόμενη τη χαμηλή προσέλευση κόσμου και συνεπικουρούμενη από ακροδεξιούς, επιτέθηκε στο «Χώρο Αριστερά στη Πλατεία» με τραμπούκικες διαθέσεις σε όποιον βρισκόταν εκεί εκείνη την ώρα.

Φωνάζοντας ότι η αριστερά δεν έχει θέση στη πλατεία, έκαναν αλυσίδες, έσπρωξαν, χτύπησαν, αναποδογύρισαν τραπεζάκια, πέταξαν τις προκηρύξεις και με κοπίδι έσκισαν το πανό που έφερε το τίτλο του χώρου. Δείχνοντας ξεκάθαρα ότι το πρόβλημά τους δεν είναι η περιφρούρηση δήθεν του «αυθόρμητου και του ακομμάτιστου» αλλά ο εξοβελισμός του οποιουδήποτε αμφισβητεί και αντιστέκεται στο σύστημα που τελικά υπηρετούν.

Με αυτήν τους την επίθεση αποδεικνύεται ότι οι δυνάμεις που, στο όνομα του ακομμάτιστου, συνεπικουρούσαν στην απαγόρευση παρέμβασης αριστερών οργανώσεων και σχημάτων, σωματείων και άλλων συλλογικοτήτων άφησαν χώρο να πάρουν το πάνω χέρι αντιδραστικές δυνάμεις και να οδηγηθούμε σε αυτές τις καταστάσεις.

Καλούμε αριστερές οργανώσεις, συνδικαλιστικά σχήματα και σωματεία, συλλογικότητες γειτονιάς, λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές ανέργων και όποιον άλλο θέλει να αντιδράσει δίνοντας πολιτική απάντηση στη προσπάθεια προβοκαρίσματος και άλωσης από αντιδραστικές δυνάμεις αυτού που γίνεται στη πλατεία, όσους θέλουν να υπερασπιστούν το δικαίωμα παρέμβασης αριστερών, εργατικών και άλλων συλλογικοτήτων και με όποιον τρόπο αυτές επιλέγουν, σε σύσκεψη αύριο Τετάρτη 8 Ιουνίου στις 7:00 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο «Εκτός των Τειχών» Γραβιάς 10 – 12, στα Εξάρχεια.

7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

Ήδη πρώτο απ' όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς της αριστεράς, το ΚΚΕ ανταποκρίθηκε στην έκκληση του ΚΚΕ (μ-λ) και δήλωσε την αμέριστη συμπαράστασή του με δημοσίευμα στον σημερινό ριζοσπάστη, που έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο: Απαράδεκτη επίθεση: "Στην πλατεία Συντάγματος συγκεντρώθηκαν και χθες οι αυτοαποκαλούμενοι «αγανακτισμένοι» πολίτες για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης. Χτες, γύρω στις 8.30 το βράδυ, ομάδα «αγανακτισμένων» προέβη σε μια απαράδεκτη επίθεση σε βάρος μελών του ΚΚΕ(μ-λ) που βρίσκονταν στο χώρο με τραπεζάκι για να μοιράσουν υλικό στον κόσμο. Συγκεκριμένα, περίπου 10 άτομα έφτασαν μπροστά στο τραπέζι που έχουν στήσει εδώ και μέρες οι τελευταίοι, τούς επιτέθηκαν, έριξαν τους καφέδες και τα υλικά τους και απαίτησαν να φύγουν από το χώρο, στη λογική ότι δεν πρέπει να υπάρχουν κόμματα στο Σύνταγμα, λογική αντιδραστική και επικίνδυνη."

Οι σύντροφοι του ΚΚΕ (μ-λ) προσπαθούν να βγάλουν από την ...μύγα ξύγκι και μαζί τους όλοι όσοι αντιλαμβάνονται ότι τρίζουν οι καρέκλες τους από το νέο κίνημα που αναπτύσσεται στις πλατείες όλης της χώρας. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα - όπως εξάλλου και το ΚΚΕ - με τις ελληνικές σημαίες και τα πατριωτικά συνθήματα και τους “πάνω” της πλατείας, όπως έχουν ορισμένοι άλλοι αριστεροί και αντιεξουσιαστές. Το ΚΚΕ Μ-Λ ανήκει και αυτό στις "πατριωτικές δυνάμεις" που αγωνίζονται για να “απελευθερωθεί” η χώρα από την ξένη κατοχή του ΔΝΤ και της ΕΕ. Στην πραγματικότητα οι πολιτικές στοχεύσεις του για την συγκυρία είναι συγκλίνουσες απ' αυτές της ΣΠΙΘΑΣ και άλλων ανάλογων “πατριωτικών” κύκλων.

Εκείνο που ενόχλησε τους συντρόφους του ΚΚΕ(μ-λ) είναι άλλο. Ότι αυτό το κίνημα δεν τους αναγνωρίζει τον καθοδηγητικό τους ρόλο ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Που αμφισβητεί την αξίωσή τους ως πολιτικά υποκείμενα να “πολιτικοποιήσουν” σύμφωνα με τα τα δικά τους ήθη, τα έθιμα και τις “κομμουνιστικές” τους παραδόσεις το κίνημα των “αγανακτισμένων”. Που ακυρώνει εμπράκτως την εικόνα που προβάλλουν για αυτό: Ότι είναι ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα από πολιτικά αμόρφωτα και αστοιχείωτα άτομα και που χωρίς την βοήθεια του ΚΚΕ(μ-λ) και των άλλων πρωτοπόρων οργανώσεων της αριστεράς, δεν θα έχει στον ήλιο μοίρα..

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται είναι ότι στην Πλατεία Συντάγματος υπάρχει μια πραγματική αμεσοδημοκρατική διαδικασία με την Συνέλευση και τις αποφάσεις της. Δεν χρειάζεται τεχνικούς της εξουσίας, ούτε πολιτικές χειραγωγήσεις. Αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο, το οποίο αυτοπροσδιορίζει τον χαρακτήρα αυτής της συλλογικής δράσης. Προφανώς υπήρξαν - και θα υπάρξουν και - περιστατικά που είναι εκτός ή στα όρια αυτού του κλίματος. Όταν ο κόσμος είναι "αγανακτισμένος" είναι δεδομένο ότι θα υπάρχουν πολλαπλές αντιδράσεις που δεν υπόκεινται στους τυπικούς κανόνες της “καλής” συμπεριφοράς . Πρόκειται για "αντιθέσεις στους κόλπους του λαού". Το ΚΚΕ (μ-λ) εφόσον ισχυρίζεται ότι έχει μαοϊκή κουλτούρα, θα έπρεπε να είχε πάρει χαμπάρι απ' αυτές τις αντιθέσεις. Στην Πολιτιστική επανάσταση,  οι ερυθροφουροί στους γραφειοκράτες κομμουνιστές δεν έπαιρναν τα κεφάλια τους. Όμως τους διαπόμπευαν και τους αντιμετώπιζαν με ανάλογο τρόπο ασκώντας "πολιτική βία" εναντίον τους. Οι ανάγκες του κινήματος είναι πάνω από τις ανάγκες αναπαραγωγής των κομματικών μηχανισμών. Και αυτές τις ανάγκες θα πρέπει κάποτε να μάθουν να τις υπηρετούν με συστηματικό τρόπο, όσοι διεκδικούν ότι στρατεύονται στην υπόθεση της ανασυγκρότησης της Αριστεράς...

Σε όλους αυτούς τους συντρόφους αφιερώνουμε ένα τραγουδάκι, που είναι πιο πολιτικό από αρκετά μανιφέστα που κυκλοφορούν στους χώρους της Αριστεράς σε τούτη την δύσκολη συγκυρία:

Διάλειμμα για διαφημίσεις

Του Γιώργου Πρασσά

1. Η πρότασή μας : ένας άλλος κόσμος (κυριολεκτικά) είναι εφρικτός

Γιατί πάντα με την Λ.Δ.Κορέας??

2. Η διακήρυξη του Σ.Ε.Β.

(κάνε κλικ στην εικόνα για να την δεις μεγάλη)

3. Όχι στις καταλήψεις δημόσιων χώρων

Ο Μίκης Θεοδωράκης «απειλεί» με κατάληψη της πλατείας Αριστοτέλους!

4. Αποκρατικοποιήσεις τώρα!

5. Νεοφιλελεύθερος καφρισμός για να εξοργιστείτε περισσότερο

Πού ήσουν Αγανακτισμένε; Του Τάκη Μίχα

ΥΓ.

(κάνε κλικ στην εικόνα)

λίγη αστική παρέμβαση από ένα μάγο του σπρέυ

και η διαφήμιση της χρονιάς:

Πολιτικό κουίζ για τους "πατριώτες" του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

1. Είχε προταθεί πρόσφατα στον Παναγιώτη Λαφαζάνη να είναι ομιλητής σε μια πολιτική συγκέντρωση με τον Αλέκο Αλαβάνο. Όμως αρνήθηκε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τον Αλαβάνο, πιθανόν για να μην χαλάσει το χατήρι της Τσιπροπαρέας, πιθανόν για να μην κακοκαδρίσει κάποιους άλλους φίλους του. Από τους οργανωτές της εκδήλωσης βρέθηκε η συμβιβαστική λύση στην θέση του Αλέκου να πάει η Νάντια Βαλαβάνη. Ποία ήταν αυτή η εκδήλωση; (Δεκτές πολλές απαντήσεις, γιατί η ιστορία έχει επαναληφθεί πολλές φορές)

2. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και ο ΣΥΝ μπορεί να έχουν μεγάλο πρόβλημα και να μην δέχονται να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τον Αλέκο Αλαβάνο. Όμως δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κάθονται και να μιλάνε με ακροδεξιούς και κυπατζίδες. Σε ποιά εκδήλωση ήταν ομιλητές οι: Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Σάββας Καλεντερίδης, Δημήτρης Αλευρομάγειρας; Για να σας βοηθήσουμε η εκδήλωση έγινε ένα χρόνο πριν, το Μάη του 2010.

3. Τι σχέση έχουν σήμερα όλοι αυτοί οι ομιλητές με την ΣΠΙΘΑ;

Αν δεν μπορέσατε να απαντήσετε, δεν πειράζει! Μπορείτε όμως να θαυμάσετε τους συλλογισμούς ενός ογκόλιθου της πατριωτικής σκέψης, ο οποίος ήταν ένας από τους συνομιλητές του Π. Λαφαζάνη...

Έχει πολιτικούς στόχους το κίνημα των “αγανακτησμένων”;

Τις προηγούμενες μέρες στις πλατείες όλης της χώρας αναδείχθηκε ένα νέο πολιτικό υποκείμενο που έσπασε το φόβο και έφερε την ελπίδα. Είναι αυτό που ήδη ορισμένοι έχουν αρχίσει να το αποκαλούν “νέο κίνημα”, επειδή ακριβώς αποτελεί τομή σε αυτό που συνηθίζαμε να περιγράφουμε ως μαζικό κίνημα την προηγούμενη περίοδο.

Ως γνωστόν, τα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα διαμορφώνονται και αποκτούν την “ταυτότητα”από τους όρους της ταξικής πάλης, δεν προϋπάρχουν έξω απ' αυτούς. Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και της κυβερνητικής πολιτικής πριν από αυτό το συμβάν ήταν μια επιθυμία που φάνταζε ουτοπική και οδηγούσε σε απραξία. Σήμερα είναι ένας ορατός πολιτικός στόχος. Αυτό είναι ήδη μια μεγάλη πολιτική νίκη. Ως πολιτικό συμβάν ξεπέρασε και την φαντασία του πιο αισιόδοξου αριστερού και δημιούργησε ήδη νέα πολιτικά δεδομένα: Η ανατροπή της σημερινής κυβερνητικής πολιτικής είναι δεδομένη. Αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να μείνει άλλο στην θέση της. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και δύσκολα θα ξαναγυρίσει στους καναπέδες του. Η δύναμη αυτού κινήματος είναι δύναμη ανατροπής του πολιτικού σκηνικού από τον λαϊκό παράγοντα.

Μερικοί αριστεροί έχουν βάλει στόχο να το “πολιτικοποιήσουν”, προσπαθώντας να προβάλλουν “προγράμματα” και “στόχους πάλης” που κουβαλάνε στα σακίδια τους από τον προηγούμενο αιώνα.  Όμως η προάσπιση του κόσμου της εργασίας δεν περνάει – και δεν θα πρέπει να έχει ως στόχο - την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων στην διαχείριση της κρίσης. Η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων που χάθηκαν μέσα σε ένα χρόνο περνάει από την ακύρωση των σχεδίων των κυρίαρχων δυνάμεων του αστισμού και την όξυνση της πολιτικής κρίσης. Οι πολιτικές πρωτοβουλίες που αποβλέπουν στην αναζήτηση “θετικών προτάσεων” και την διαμόρφωση “εθνικών συναινέσεων” για το ξεπέρασμα της πολιτικής κρίσης στην πραγματικότητα ευνουχίζουν την ανατρεπτική δύναμη αυτού του κινήματος. Ήδη βρισκόμαστε στην αρχή της “καταστροφής” του παλιού, πριν γεννηθεί το νέο. Και ο κύκλος της καταστροφής αυτού του σκουριασμένου πολιτικού και κοινωνικού συστήματος θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί για να αναζητήσουμε τον “άλλο” εφικτό κόσμο...

Και η καταστροφή του υπάρχοντος συστήματος - όπως έδειξε ο κύκλος του υπαρκτού κομμουνισμού που έκλεισε οριστικά με την κατάρρευση της ΕΣΔΔ - δεν λύνεται με την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από την “πρωτοπορία” της εργατικής τάξης. Αυτό που πρέπει να διαφυλάξουμε - αν έχουμε να κρατήσουμε κάτι από την ιστορία των κινημάτων και των επαναστάσεων του προηγούμενου αιώνα - είναι η αυτονομία της πολιτικής από τις κυρίαρχες επιλογές του αστισμού. Η υπεράσπιση αυτής της αυτονομίας περνάει σήμερα από την απεμπλοκή αναζήτησης διαχειριστικών λύσεων και την οργάνωση της αντιπαλότητας του λαϊκού παράγοντας απέναντι στα κυρίαρχα ιδεολογήματα του αστισμού και στην όξυνση της σύγκρουσης με μορφές πάλης που αποσαθρώνουν τις εθνικές συναινέσεις και οξύνουν την ταξική πάλη. Η κρίση του πολιτικού συστήματος θα πρέπει να μετατραπεί σε πεδίο ανάδειξης πολιτικών πρωτοβουλιών που φέρνουν τις λαϊκές μάζες στο προσκήνιο και παίρνουν την ζωή στα χέρια τους...

Τα πολιτικά προγράμματα και οι μεταβατικοί στόχοι, όταν οι λαϊκές μάζες βρίσκονται στο προσκήνιο έχουν μικρή πολιτική αξία. Από την κομμούνα του Παρισιού ως στον ισπανικό εμφύλιο και την πολιτιστική επανάσταση, οι μεγάλες τομές που επαναπροσδιόρισαν την άσκηση της πολιτικής απ' αυτούς που δεν κατέχουν την εξουσία, δεν κρίθηκαν από πολιτικά προγράμματα και τους μεταβατικούς στόχους. Όλα αυτά τα συμβάντα με την στενή λογική του “συσχετισμού δύναμης” και των “προγραμματικών στόχων” ηττήθηκαν κατά κράτος. Όμως, τα φαντάσματά τους εξακολουθούν να τρομάζουν τον αστισμό και να γεννούν εφιάλτες στα όνειρά του.

Και δω στη χώρα μας, το Πολυτεχνείο του 73 ηττήθηκε κατά κράτος αφού κατάφερε να ανατρέψει την “φιλελευθεροποίηση” του Μαρκεζίνη φέρνοντας μια χούντα, την χούντα του Ιωαννίδη, που ήταν σκληρότερη από την προηγούμενη. Όμως σφράγισε με το δικό του ανεξίτηλο μελάνι τα πολιτικά πράγματα της χώρας τα τελευταία 50 χρόνια περισσότερο απ' οποιοδήποτε άλλο πολιτικό γεγονός.

Είναι άραγε τυχαίο ότι μέρα με την μέρα όλο και περισσότεροι συσχετίζουν την σημερινή κατάσταση με εκείνο το πολιτικό συμβάν; Τότε η πρώτη έκρηξη μαζικής λαϊκής δεν εκδηλώθηκε στην Αθήνα, αλλά στα Μέγαρα. Δεν ήταν μια έκρηξη ενάντια για την ανατροπή του πολιτικού συστήματος αλλά για την προστασία της μικροϊδιοκτησίας ενάντια στις απαλλοτριώσεις γης στην περιοχή Πάχη, που έκανε η χούντα για στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Σήμερα θα μπορούσαμε να αντιστοιχήσουμε αυτή την έκρηξη  με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Κερατέας, κινητοποιήσεις που έγιναν για να προστατέψουν την μικροϊδιοκτησία τους από την υποβάθμιση της περιοχής λόγω της εγκατάστασης της ΧΥΤΑ. 

Μήπως είμαστε στα πρόθυρα ενός “Πολυτεχνείου” του 21ου αιώνα;

you will not be able to stay home brothers

 Του Γιώργου Πρασσά

πάνω στην ώρα...

πέθανε κι ο Gil Scott-Heron

Gil Scott-Heron - The Revolution Will Not Be Televised (Full Band Version)

Επίσης,

Gil Scott-Heron - The Bottle (video)

Gil Scott-Heron (ιστοσελίδα)

Χωρίς κανόνες (κείμενο)

ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ «ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΩΝ» ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ

Μετάφραση  Β. Χριστοφίδης

ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

ΤΩΝ «ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΩΝ» ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ

Στη Βαρκελώνη, συνενώνοντας τις γνώσεις και τη συνεισφορά εκατοντάδων ανθρώπων, γράφονται συλλογικά πολλά κείμενα που μιλούν για τα επίπεδα στα οποία σκοπεύουμε να δράσουμε για να καταφέρουμε την αλλαγή. Όλα τους είναι κείμενα ανοιχτά για τροποποιήσεις και για συνεχείς βελτιώσεις. 

 

Το παρόν κείμενο, είναι ένα μόνο από όλα αυτά.

Αλλάζουμε τον κόσμο. Εντελώς.

Στο μεταξύ κάποιοι πολιτικοί που δε μας αντιπροσωπεύουν συνεχίζουν στα πόστα τους δίνοντάς μας χτυπήματα και νομοθετώντας για τις ζωές μας.

Γι’ αυτό σας γράφουμε εδώ μερικά μέτρα που μπορείτε να καταλάβετε εύκολα και που θέλουμε να εφαρμοστούν άμεσα.

Προσοχή! Ετούτο είναι ένα κείμενο με τα βασικά μας αιτήματα. Στην πραγματικότητα αυτό που θέλουμε είναι πολύ μεγαλύτερο· είναι κάτι που πιθανώς δε θα καταλάβουν ποτέ. 

 

Έτσι θα τους το γνωστοποιήσουμε, στους/στις δημάρχους και στις εκλογές τους, στις 22 του Μάη.

Θα τους ζητήσουμε λέξη προς λέξη τα ακόλουθα, αρχίζοντας από το νούμερο 1.

1. Όχι άλλα προνόμια για πολιτικούς, αρχίζοντας από τη Βαρκελώνη:

• Δραστικές περικοπές στους μισθούς των πολιτικών, εξισώνοντάς τους με το μέσο όρο των μισθών των υπόλοιπων εργαζομένων.
• Κατάργηση των προνομίων: στην καταβολή φόρων, στα γεύματα, στα συντάξιμα χρόνια εργασίας και στη συνταξιοδότηση (μόνο στη Βαρκελώνη η αποταμίευση θα ήταν μισό εκατομμύριο ευρώ κάθε μήνα, το λιγότερο).
• Κατάργηση της ανώτερης σύνταξης και ισοβάθμησή της με την υψηλότερη σύνταξη που ισχύει για τους υπόλοιπους πολίτες.
• Κατάργηση της δικαστικής βουλευτικής ασυλίας και των συστάσεων για τις περιπτώσεις διαφθοράς.

2. Όχι άλλα προνόμια για τους τραπεζίτες και τις τραπεζίτριες.

• Απαγόρευση κάθε είδους διάσωσης ή εισφοράς κεφαλαίου σε τράπεζες: οι προβληματικές επιχειρήσεις θα πρέπει να φαλιρίζουν ή να εθνικοποιούνται για να σχηματίσουν μια δημόσια τράπεζα υπό κοινωνικό έλεγχο.
• Άμεση και με διαφάνεια επιστροφή από πλευράς των τραπεζών ολόκληρου του δημόσιου κεφαλαίου στα δημόσια ταμεία.
• Έλεγχος στις κερδοσκοπικές κινήσεις και επιβολή κυρώσεων σε αθέμιτες, κακές τραπεζικές πρακτικές. Απαγόρευση επενδύσεων σε φορολογικούς παραδείσους.
• Όλες οι υποθηκευμένες κατοικίες που κατασχέθηκαν θα στεγάσουν τις οικογένειες που υπέστησαν έξωση, με χαμηλό “κοινωνικό” ενοίκιο.

Κάποιοι "αντικαπιτάλιστές" που δεν γουστάρουν "πλατείες" τρέχουν πίσω από ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ...

Παρουσιάζουμε εικόνες από την σημερινή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ στην Ομόνοια.  Έχει ενδιαφέρον ποιοί στήριξαν αυτή την συγκέντρωση απ' αυτούς που θεωρούν ότι ανήκουν στην αριστερά και μάλιστα στην "αντικαπιταλιστική".  Είναι αυτοί που δεν πάτησαν το πόδι τους στην πλατεία Συντάγματος, είναι αυτοί που νομίζουν ότι κάνουν το "επαναστατικό" τους καθήκον πουλώντας όπου μπορούν την εφημερίδα τους με πικέτα στην πλάτη. Θαυμάστε τους...

Η Κουμουνδούρου χέρι – χέρι με την ΣΠΙΘΑ...

Την άποψή μας για την ΣΠΙΘΑ δεν θα την επαναλάβουμε. Την έχουμε αναπτύξει σε μια σειρά κείμενα μας, τα οποία όποιος θέλει μπορεί να τα βρει εδώ: κείμενα για την “ΣΠΙΘΑ”. Σήμερα θα παρουσιάσουμε μερικά πρόσθετα στοιχεία, με αφορμή την εκδήλωση που έκανε στις 31 Μάη στα προπύλαια.

Αν έβλεπε πριν μερικούς μήνες κάποιος την αφίσα της εκδήλωσης που καλούσε στα προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 31 Μάη, θα θεωρούσε ότι πρόκειται για εκδήλωση του ΛΑΟΣ ή της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Η εκδήλωση αυτή, που έγινε με πρωτοβουλία της ΣΠΙΘΑΣ έγινε την στήριξη και την συμπαράσταση ενός μεγάλου τμήματος της Αριστεράς.

Την στήριζε πρώτα απ' όλους η Κουμουνδούρου. Ο ένας εκ των ομιλητών, ο Νότης Μαριάς είναι από τους βασικούς συμμάχους της Κουμουνδούρου στις περιφερειακές εκλογές της Στερεάς Ελλάδας. Στην ιστοσελίδα της “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ και ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την Στερεά Ελλάδα- Πολίτες ενάντια στον Μνημόνιο” διαβάζουμε: “Στην παρουσίαση του ψηφοδελτίου της «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ και ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ» μίλησαν οι Νότης Μαριάς εκ μέρους της Δημοκρατικής Συνεννόησης και ο γρ. της ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ Δ. Βίτσας.”

Δεν είναι μόνον η Τσιπροπαρέα που μεγαλοπιάνεται και φαντασιώνεται πως θα συμμαχεί με το “πατριωτικό ΠΑΣΟΚ” και θα γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη. Και ο Π. Λαφαζάνης ανάλογη διορατικότητα έχει, αναζητώντας πολιτικές διεξόδους με το ίδιο κλεφτοφάναρο που προσπαθούσε προχθές να διασχίσει τον “εθνικό κήπο” στον νυχτερινό αποκλεισμό της βουλής. Το δημοσίευμα της ΙΣΚΑ πριν από την συγκέντρωση της 31ης  Ο ΜΙΚΗΣ ΠΙΟ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ''ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ'' προτρέπει τον κόσμο της Αριστεράς να παρευρεθεί στην συγκέντρωση του άρχοντα της ΣΠΙΘΑΣ. Επίσης, την επόμενη μέρα, ο ο ομιλητής στην συγκέντρωση της ΣΠΙΘΑΣ Γιώργος Κατρούγκαλος, είναι ομιλητής στην παρουσίαση του Παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Τόλιου  “ΚΡΙΣΗ, «ΑΠΕΧΘΕΣ» ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΑΘΕΤΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ... ΔΙΛΗΜΜΑ!”.

Δεν είναι μόνον ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που προχωράει χέρι – χέρι με την ΣΠΙΘΑ. Το “ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ” συμμετέχει με εκπρόσωπό του στην “προσωρινή συντονιστική” επιτροπή της. Το ΠΡΙΝ μπορεί να φιλοξενεί στις σελίδες και κείμενα που κάνουν κριτική στην ΣΠΙΘΑ  , όμως αυτό δεν εμποδίζει κείμενα του Γ. Κατρούγκαλου, που πρωτοδημοσιεύτηκαν στο ΠΡΙΝ αν αναδημοσιεύονται ταυτόχρονα σε ιστιοσελίδες της ΣΠΙΘΑΣ και του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ...

Σε ένα πρόσφατο κείμενό μας (Ο δικηγόρος του Μ. Θεοδωράκη και ο ...Αριστείδης Μπαλτάς) γράφαμε: Μερικοί πίστεψαν ότι η αποχώρηση του Δ. Καζάκη και του Σ. Ληναίου ήταν ένα ισχυρό κτύπημα στην ΣΠΙΘΑ, το οποίο θα ανέκοπτε την ανοδική της πορεία. Όμως τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Στους κύκλους της ΣΠΙΘΑΣ επικρατεί η άποψη ότι μετά την απόρριψη των ακραίων και αναξιόπιστων στοιχείων, από τα δεξιά και από τα αριστερά, ξεκαθαρίζει το τοπίο και ανοίγουν νέοι ορίζοντες.

Και απ' ότι φαίνεται οι νέοι ορίζοντες της “ΣΠΙΘΑΣ” δεν ανοίγουν μόνον από την εσωτερική “κάθαρση” αλλά και από την αμέριστη συμπαράσταση που της παρέχει ένα σημαντικό τμήμα της Αριστεράς...

Γύρω γύρω Κυριακή και στη μέση της πλατείας Σάββατο

εικόνες από την 7η νύχτα στην Πλατεία Συντάγματος (Τρίτη, 31 Μάη 2011)

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα "Αναμνήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ"

Αυτές τις μέρες έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το πιο αριστερό που μπορεί να κάνει κάποιος στη Συνέλευση του Συντάγματος είναι να την περιφρουρήσει από την αριστερά.

Μπορεί ως αριστερά να μην κάναμε τίποτα για τις 25 Μάη, αλλά ρε γαμώτο, άποψη έχουμε, γραμμή έχουμε, πλαίσιο έχουμε, κείμενα έχουμε, πατάτες έχουμε, καρότα έχουμε, ντομάτες έχουμε, της Παναγιάς τα μάτια έχουμε, γιατί να μην πάμε να πολιτικοποιήσουμε τη Συνέλευση;

Η Συνέλευση της πλατείας έχει ενδιαφέρον για δύο λόγους: Πρώτον ότι μιλά κόσμος που δεν είθισται να μιλά σε ξενοδοχεία και αμφιθέατρα και λέει τον πόνο του κι αυτό είναι καλύτερο από το να λέει την αλήθεια του. Δεύτερον γιατί έφερε μια άλλη κουλτούρα: Δεν χειροκροτάμε ούτε γιουχάρουμε. Κουνάμε χεράκια ή κάνουμε ντισλάικ. Ο ομιλητής δεν ουρλιάζει, δεν κάνει ειρωνεία και δεν χρησιμοποιεί τα κλισέ των φοιτητικών συνελεύσεων.

Η Συνέλευση σταματάει να έχει ενδιαφέρον όταν βλέπεις τον αριστερό στα πρόθυρα του εγκεφαλικού με το μάτι να γυαλίζει, να θέλει να πει όλη του την άποψη. Εκεί ξεκινάει ο παραλογισμός. Άλλος θέλει να φτιάξει αντιφασιστική περιφρούρηση που να κυνηγιέται με τους Χρυσαυγίτες στην Ηπείρου, άλλος θέλει τα σωματεία διότι είναι το σχολείο του κομμουνισμού, άλλος θέλει Γενική Απεργία Διαρκείας (χωρίς τις ηγεσίες), άλλος θέλει το «δεν πληρώνω», άλλος θέλει να φέρει τις φοιτητικές παρατάξεις να ρίξουν το σωστό πλαίσιο. Οσονούπω θα έχουμε την τιμή να δούμε επιστήμονες της αριστεράς να ερίζουν επί πολυσέλιδων κειμένων μέσα στο ντουμάνι της τσίκνας απ’ τα λουκάνικα.

η συνέχεια εδώ:

Γύρω γύρω Κυριακή και στη μέση της πλατείας Σάββατο

Πρόταση δημιουργίας κοινού ψηφοδελτίου της κινηματικής ριζοσπαστικής αριστεράς στις εκλογές του ΣΜΤ

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα  "συσπείρωση αριστερών μηχανικών"

πρόταση δημιουργίας κοινού ψηφοδελτίου της κινηματικής ριζοσπαστικής αριστεράς στις εκλογές του ΣΜΤ

οι συνδικαλιστές της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών που υπογράφουμε απευθύνουμε πρόταση για συμμετοχή της κινηματικής ριζοσπαστικής αριστεράς στις εκλογές ΣΜΤ 2011 με κοινό παραταξιακό ψηφοδέλτιο

Δυο χρόνια πριν, οι συνδικαλιστές που υπογράφουμε, στηρίξαμε ή συμμετείχαμε στις εκλογές ΣΜΤ, με τα ψηφοδέλτια της Αριστερής Πρωτοβουλίας Μισθωτών Τεχνικών και της Ένωση Εργαζομένων.

Στη συνέχεια, η ευρεία σύμπτωση δράσεων και πρωτοβουλιών από αυτούς τους παραταξιακούς χώρους, που θεωρούμε ότι προτάσσουν τον κινηματικό, ταξικό χαρακτήρα της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε πολλούς φορείς τεχνικών, του ΣΜΤ συμπεριλαμβανομένου, οδήγησε πέρσι, στην από κοινού εκπροσώπηση των συγγενών τους παρατάξεων, στη Διοίκηση του ΤΕΕ (Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση Ηλεκτρονικών, Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία - Εργαζόμενοι Μηχανικοί, Αριστερός Χώρος Μεταλλειολόγων - Μεταλλουργών, Αυτόνομοι Μηχανικοί Ανατολικής Κρήτης, Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών). Πιστεύουμε ότι επρόκειτο για ιδιαίτερα θετικό πολιτικό βήμα, που επιτεύχθηκε σε ένα χώρο ιδιαίτερα δύσκολο και εχθρικό, όπως είναι αυτός του ΤΕΕ.

Σήμερα, θα ήταν ανακόλουθο, σε ένα φορέα ταξικής ενότητας όπως θέλει να είναι το ΣΜΤ, ο χώρος αυτής της αριστεράς, να επιστρέψει σε μια διχαστική παραταξιακή καταγραφή.