Μια απόφαση της συνέλευσης των εργαζομένων στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5

Λάβαμε και δημοσιεύουμε απόφαση της συνέλευσης εργαζομένων στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» που αφορά κείμενο που είχε κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο με καταγγελίες για το συμβαίνει εκεί.  Αυτό το κείμενο το είχαμε αναδημοσιεύσει στο κείμενο μας:  Πώς διαδίδονται τα ψεύδη..

Η συνέλευση των εργαζομένων στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5», διαψεύδει και αποδοκιμάζει ανώνυμα κείμενα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με την επιγραφή «τι συμβαίνει στο Κόκκινο 105,5».

Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να μπει σε διάλογο με ανώνυμους επιστολογράφους, που ως μόνο στόχο έχουν τη συκοφάντηση του μέσου και των εργαζόμενων σε αυτό.

Είμαστε αντίθετοι σε τέτοιες πρακτικές που στήνουν παιχνίδια στις πλάτες των εργαζομένων, υπονομεύοντας την αξιοπρέπεια τους και την επαγγελματική τους υπόσταση.

Η ενότητα και η αλληλεγγύη μας είναι όχι μόνο η απάντηση σε κάθε λιβελογράφο, αλλά εργαλείο αλλά και εχέγγυο για την προάσπιση της ποιότητας της δουλείας μας, των δεοντολογικών μας αρχών και των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Η συνέλευση των εργαζομένων στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» 

Πέμπτη 13 Μαϊου 2010

Ενημέρωση από την εκδήλωση της Νεολαία ΚΟΕ στην Πάτρα

Πραγματοποιήθηκε χθες (Πέμπτη 13 Μάη) με την συμμετοχή πάνω από 400 ατόμων στην Πλατεία Γεωργίου, η ανοιχτή συγκέντρωση της Νεολαίας ΚΟΕ με ομιλητές τον Αλέκο Αλαβάνο και τον Χρήστο Κατσούλα. Ιδιαίτερη συμμετοχή είχαν και οι θαμώνες των καφενείων οι οποίοι διέκοψαν τις συζητήσεις τους και παρακολουθούσαν με προσοχή τις τοποθετήσεις των ομιλητών και ιδιαίτερα τα σημεία εκείνα που απευθύνονταν προς στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.

1. Αποσπάσματα από την ομιλία του Α.Αλαβάνου  (μέρος Ι)

2. Αποσπάσματα από την ομιλία του Α.Αλαβάνου (μέρος ΙΙ)
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθέτηση του Α. Αλαβάνου στο ερώτημα: Αν φύγει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, ποία κυβέρνηση θα έρθει στην θέση της.


3. Η ομιλία του Χ. Κατσούλα

Μετά την εκδήλωση η συζήτηση συνεχίστηκε στο πολιτικό - πολιτιστικό στέκι ΑΒΑΝΤΙ, Ερεσού και Ηφαίστου με την συνοδεία ποτού και φαγητού... 

Στάση πληρωμών...

Και μιας και αναφερόμαστε στην Πάτρα, θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι δεν πληρώνουμε διόδια στον δρόμο Κορίνθου -Πατρών. Η διαδικασία είναι απλή: Λέμε στον υπάλληλο του ταμείου ότι αρνούμαστε να πληρώσουμε. Σημειώνει τον αριθμό του αυτοκινήτου μας και μετά ανοίγει την μπάρα για να περάσουμε. 

Η άρνηση πληρωμών σε αυτό τον δρόμο έχει πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Την τελευταία φορά που περάσαμε είδαμε ότι και στο διπλανό ταμείο να συμβαίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα και ο υπάλληλος να βγαίνει από το γκισέ του για να σημειώσει τον αριθμό των πινακίδων του αυτοκινήτου. Ένας υπάλληλος μάλιστα, όταν του είπαμε ότι αρνούμαστε να πληρώσουμε διόδια μας, μας πήρε τον αριθμό και μας είπε και "ευχαριστώ''!...

Κυκλοφορεί το Σάββατο15/5 ο Δρόμος, φύλλο 13, 40 σελίδες

Ένθετο: Χρέος, ευρώ και Αριστερά

Οι εισηγήσεις των Κ. Λαπαβίτσα, Σ. Μαρκέτου, Δ. Καζάκη και Κ. Μελά στην συζήτηση που διοργάνωσε το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στην ΑΣΟΕΕ το Σάββατο στις 8/5

Ρεπορτάζ και εκτιμήσεις για τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις.

Κείμενα του Π. Παπακωνσταντίνου, του Η.Γ. Νικολόπουλου, του Γ. Μανιάτη, του Τάσου Κανταρά , του Sergio Cararo και του Stanley Heller. Συνέντευξη με τον Βασίλη Διοσκουρίδη

Αναλυτικά η ύλη

Αναζητώντας "ταυτότητες"...

(φωτογραφία από την χθεσινή (12/5) πορεία)

Με αφορμή ένα σχόλιο στην εφημερίδα «ΕΠΟΧΗ» που κατέκρινε ως διασπαστική την πρωτοβουλία που πήραν ορισμένες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ γιατί επιχείρησαν να κινηθούν μέσα από τους δρόμους των Εξαρχείων και να πορευτούν απ’ εκεί, κάναμε ορισμένες σκέψεις για την παρουσία των δυνάμεων της δικής μας Αριστεράς στις πορείες.

Ας δούμε πρώτα τα γεγονότα. Στις 5/5 δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν εγκλωβισμένες στο Μουσείο κινδύνευαν να μην κουνηθούν απ’ εκεί λόγω του μεγάλου όγκου της συγκέντρωσης, αποφάσισαν να παρακάμψουν την οδό Πατησίων. Αυτό συνέβη γιατί δεν μπορούσε να κουνηθεί κανένας για αρκετές ώρες στην Πατησίων. Στην Ομόνοια έχε συγκεντρωθεί το ΠΑΜΕ και μετά την αποχώρηση του εισέρχονταν τα σωματεία που είχαν συγκεντρωθεί γύρω από το πεδίο του Άρεως και έκαναν την γνωστή παράκαμψη Πατησίων μέσω της 3ης Σεπτεμβρίου. Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, τότε θα διαπιστώσουμε ότι καλά έκαναν, αφού εισήλθαν αργότερα στην πορεία, σε αντίθεση με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που παρέμειναν στην ουρά της πορείας και τελικά έμειναν στα …μισά του δρόμου. Το μπλοκ του Συνασπισμού μόλις έφτασε την αρχή της Σταδίου αυτοδιαλύθηκε...

Το πρόβλημα όμως δεν είναι ποιος δικαιώθηκε από ένα τέτοιο ελιγμό. Τα πολιτικά ζητήματα δεν κρίνονται από τέτοιου τύπου «ελιγμούς». Η παρουσία και η συμμετοχή της Αριστεράς είναι συνολικά προβληματική σε αυτές τις μεγάλες μαζικές διαδηλώσεις. Πρώτα απ’ όλα, ο κόσμος της Αριστεράς θα πρέπει να κατεβαίνει σε τέτοιες διαδηλώσεις με τα σωματεία του και τις συνδικαλιστικές του ενώσεις. Και θα πρέπει να δίνει μάχες προς αυτή την κατεύθυνση. Εκεί καταγράφεται η πραγματική ενότητα των εργαζομένων. Όμως οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πραγματικότητα αφερέγγυες και έχουν ασήμαντη παρουσία στα συνδικάτα. Γι αυτό δεν τολμούν να το κάνουν αυτό.

Μαζεύονται λοιπόν κάποιοι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ - που προφανώς δεν έχουν καμία μαζική δράση στο σωματείο τους - με την ίδια ακριβώς λογική που συγκροτείται και το ΠΑΜΕ και κατεβαίνουν απλώς για να καταγράψουν τον πολιτικό τους χώρο: Μπροστά ένα πανό με την υπογραφή «συντονιστικό συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ» και πίσω αυτοί. Έτσι λοιπόν καταγράφεται η συνδικαλιστική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις μεγάλες διαδηλώσεις και πορείες. Είναι ένα πολιτικό καραγκοζιλίκι. Θυμίζει τις παρελάσεις στις εθνικές γιορτές με τους ανάπηρους πολέμου. Είναι σαν να λέμε στον κόσμο που παρακολουθεί τις διαδηλώσεις: Και τώρα, πίσω από το πανό με την υπογραφή του συντονιστικού συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ παρελαύνουν τα επίλεκτα συνδικαλιστικά τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, οι άξιοι αγωνιστές μας, χειροκροτήστε τους…

Δυστυχώς στις 5/5 η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ απουσίαζε από τις συνδικαλιστικές ενώσεις. Και αυτό μπορούσε να το αντιληφθεί οποιοσδήποτε παρατηρητής αυτής της μεγαλειώδους διαδήλωσης. Η «παρουσία» λοιπόν του συντονιστικού συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ακριβώς αυτή την «απουσία»…

Ας πάμε όμως ένα βήμα παραπέρα. Γιατί θα πρέπει να συντηρούμε αυτή την χωροταξική κατανομή των πολιτικών δυνάμεων στις διαδηλώσεις. Πρώτα παρελαύνει το πεζικό, ακολουθεί η αεροπορία και το ναυτικό. Μήπως θα πρέπει να …«ανακατέψουμε» τα πράγματα; Θεωρούμε ιδιαίτερα θετική την κίνηση της ΚΟΕ στην χθεσινή πορεία που έσπασε αυτά τα στεγανά. Βρέθηκε μπροστά κρατώντας τα πανό της και σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ και αναμείχτηκε με κόσμο από σωματεία εργαζομένων αλλά και πολιτικών ομάδων που δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ας σπάσουμε τις υγειονομικές ζώνες προστασίας των ψεύτικων «κομματικών» ταυτοτήτων μας, ας μην φοβόμαστε να «ανακατευτούμε» με τους άλλους. Ας ξαναζωντανέψουμε με τις δικές μας πρωτοβουλίες την πολιτική και κοινωνική πολυχρωμία του «κοινωνικού φόρουμ» που ήταν η μήτρα από την οποία γεννήθηκε o ΣΥΡΙΖΑ…

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Στις 26 Απριλίου το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής ανακοίνωσε κεντρική συγκέντρωση στην Αθήνα για την κρίση με ομιλητές τους Αλ. Αλαβάνο, Χρ. Κατσούλα, Μ. Μπόλαρη.

Στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ της 29ης Απριλίου από τον ΣΥΝ και άλλα μέλη της Γραμματείας προτάθηκε κεντρική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα με ομιλητή τον Α. Τσίπρα. Εμείς καλέσαμε να γίνει μια μόνο συγκέντρωση οργανωμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητές τους Αλ. Αλαβάνο και Α. Τσίπρα και να ματαιώσουμε τη συγκέντρωση του Μετώπου. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ αρνήθηκε.

Στη Γραμματεία της 4ης Μαΐου, παρουσία του Αλ. Αλαβάνου και Α. Τσίπρα, επαναλήφθηκε ακριβώς το ίδιο σκηνικό. Προτείναμε για δεύτερη φορά κοινή συγκέντρωση με τους δύο ομιλητές και ο ΣΥΝ για δεύτερη φορά αρνήθηκε. Με βάση τον κανόνα της ομοφωνίας θα μπορούσαμε να μη δεχθούμε την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το κάναμε όμως.

Μετά από αυτό έγινε γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με απόφαση του ΣΥΝ, προχωράει σε συγκέντρωση στις 14 Μάη στην Κλαυθμώνος. Το Μέτωπο θα προχωρήσει σε συγκέντρωση στο Σπόρτινγκ στις 20 Μαΐου. Χάνεται έτσι, παρά τις προσπάθειές μας, μια μοναδική ευκαιρία για ένα ισχυρό σήμα ενότητας, αγώνα και νέου ξεκινήματος που απαιτούν οι ιστορικές στιγμές, οι ανάγκες μιας πολιορκούμενης κοινωνίας, η υποχρέωση υπέρβασης των ανεπαρκειών του ΣΥΡΙΖΑ κι η έντονη επιθυμία των μελών και φίλων μας.

Κάνουμε σήμερα, 11 Μαΐου, για τρίτη φορά, ύστατη έκκληση προς τον ΣΥΝ να προχωρήσουμε σε κοινή εκδήλωση, οργανωμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ στις 20 Μάη στο ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ είτε σε οποιαδήποτε άλλη ημερομηνία και οποιοδήποτε άλλο χώρο, φτάνει να είναι ενωτική.

Αθήνα, 11 Μαΐου 2010

Αντώνης Νταβανέλος

Γαλάνης Νίκος

Θεωνάς Γιάννης

Σαπουνάς Γιώργος

Τσακνιάς Δήμος

Τρόμαξαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ,,,

Η μεγαλειώδης διαδήλωση της 5/5 τρόμαξε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Αυτή την φορά τους "έκραξαν" οι δικοί τους άνθρωποι. Επίσης, το σύνθημα "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή" ακούστηκε και από μπλοκ συνδικαλιστικών ενώσεων που στηρίζουν παραδοσιακά τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Η αγανάκτηση του κόσμου είναι μεγάλη και δεν μπορεί να χειραγωγηθεί. Το ΚΚΕ προσπάθησε να το κάνει με το γνωστό τρόπο που αντιμετωπίζει αυτά τα φαινόμενα: Χαρακτήρισε συλλήβδην όλες αυτές τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν ακόμα και στα δικά του μπλοκ ως υποκινούμενες από προβοκάτορες και φασίστες.

Με αυτά τα δεδομένα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ αντί να προκηρύξουν απεργίες αυτές τις μέρες που η κυβέρνηση διαλύει το ασφαλιστικό σύστημα και περνάει τα νέα μέτρα προκήρυξε για σήμερα το απόγευμα συλλαλητήριο στις 6 μ.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Ούτε όμως το ΠΑΜΕ το βλέπουμε να παίρνει αγωνιστικές πρωτοβουλίες με απεργιακές κινητοποιήσεις. Εξάλλου, ως γνωστόν, δεν μπορεί να προκηρύξει απεργία παρά σε ελάχιστες συνδικαλιστικές οργανώσεις που ελέγχει.

Με μικρή συμμετοχή κόσμου έγινε η συγκέντρωση που είχε οργανωθεί χθες το απόγευμα μπροστά από το κτίριο της Marfin στην Σταδίου. Κομματικά πανό δεν κατέβηκαν και μερικά που ήρθαν(όπως της Νεολαίας ΣΥΝ) δεν άνοιξαν ποτέ...

Μια "μικρή" νίκη φέρνει μεγάλες ελπίδες..

Σε προηγούμενα κείμενά μας έχουμε έχουμε αναφερθεί στην μαζική δράση των "ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ-STOP!" και ιδιαίτερα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Οι κινητοποιήσεις τους ενάντια στην αύξηση της τιμής των εισιτηρίων του ΟΑΣΘ είχαν νικηφόρα έκβαση. Δημοσιεύουμε ανακοίνωση τους για αυτό το γεγονός.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ-STOP!

Ο ΟΑΣΘ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΤΗΣ 100% ΑΥΞΗΣΗΣ!

Οι δράσεις των επιτροπών Ακρίβεια - Stop φέρνουν για ακόμα μια φορά αποτελέσματα!

Ο ΟΑΣΘ σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι τα εισιτήρια των 0,60 € μπορούν να χρησιμοποιούνται με τον τρόπο που ίσχυε μέχρι 30.4.2010. Σημειώνουμε ότι από τη συγκεκριμένη ημερομηνία και μετά η συγκεκριμένη εταιρεία θέλησε να επιβάλει το χαράτσι της 100% αύξησης των εισιτηρίων συναντώντας τη δίκαιη αγανάκτηση των πολιτών. Οι επιτροπές Ακρίβεια- Stop τις τελευταίες ημέρες πραγματοποίησαν πολλές ακτιβιστικές δράσεις με σύνθημα «δεν πληρώνω το χαράτσι του ΟΑΣΘ». Μάλιστα η εταιρεία στις τελευταίες δράσεις καλούσε και την αστυνομία με την απειλή σύλληψης σαν μια ύστατη προσπάθεια να τρομοκρατήσει τους πολίτες.

ΑΓΡΙΟΣ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ ΑΦΓΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

   ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΑΓΡΙΟΣ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ ΑΦΓΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Ως εδώ με τη συμμορία δολοφόνων!

Στις 5.30 το πρωί της Τρίτης 11/5, ομάδα 15-20 φασιστών επιτέθηκε απρόκλητα εναντίον δύο Αφγανών προσφύγων στην Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα. Σύμφωνα με καταγγελίες της Αφγανικής Κοινότητας, με ξύλα, πέτρες και καρέκλες από καφενεία της Πλατείας, τα ανθρωποειδή της «εθνικής περιφρούρησης της πλατείας» σάπισαν στο ξύλο – κυριολεκτικά – τους 20/χρονους Ρασούλ Αχμαντί και Φαουάντ Μπαγιάζ, που εκείνη την ώρα περίμεναν το αφεντικό τους στην οδό Αχαρνών για να πάνε στη δουλειά. Οι δύο πρόσφυγες μεταφέρθηκαν και νοσηλεύονται στον Ευαγγελισμό με τραύματα στο κεφάλι και το σώμα. Ο ένας από τους δύο είναι σε πολύ σοβαρή κατάσταση με σπασμένα δόντια και πολλαπλά τραύματα στο πρόσωπο. Σύμφωνα με καταγγελίες, λίγες ώρες πριν η ίδια ομάδα είχε μαχαιρώσει σοβαρά άστεγο παλαιστίνιο που κοιμόταν σε παγκάκι στην πλατεία Βικτωρίας.

Συμπαράσταση από την ...Ιταλία

CAMERA OBSCURA Το ανεστραμμένο είδωλο της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς»

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις νήσος το τεύχος 111 (Απρίλιος - Ιούνιος 2010) της τριμηνιαίας επιθεώρησης οικονομικής και πολιτικής θεωρίας "Θέσεις''.   Δημοσιεύουμε κείμενο της  Συντακτικής Επιτροπής το οποίο αναλύει τις συνθήκες υπό τις οποίες προέκυψε η δημοσιονομική κρίση της χώρας, δίνοντας έμφαση στο ρόλο των ακολουθούμενων συντηρητικών-νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στις προϋποθέσεις για την ανατροπή τους:

CAMERA OBSCURA

ΤΟ ΑΝΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΗΣ

«ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ»

1. Οι μεταμφιέσεις της κρίσης

Η κρίση που εκδηλώθηκε ως ανοιχτή κρίση υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου, με τη «φούσκα» των υπερτιμημένων στεγαστικών δανείων (subprimes), έχει ακολουθήσει την πορεία που προδιαγράφουν οι κρατούντες κοινωνικοί συσχετισμοί.

Μετεξελίχθηκε σε κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο έχει την ιδιομορφία να διαπερνά στον πυρήνα της διαδικασίαs αναπαραγωγής του συνολικού κοινωνικού κεφαλαίου: η υπερσυγκυριακά κοινωνική λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος που γεφυρώνει την απόσταση ανάμεσα στην κοινωνική αποταμίευση και την κοινωνική επένδυση, διαμεσολαβεί τη λειτουργία αναπαραγωγής του συνολικού κοινωνικού κεφαλαίου άρα κοινωνικοποιεί άμεσα την κρίση.

Και εδώ παρεμβαίνει αποφασιστικά ο συνολικός κεφαλαιοκράτης, το κράτος, για να καθοδηγήσει την εκκαθαριστική λειτουργία της κρίσης: κοινωνικοποίηση των ζημιών και της κρίσης με την ενίσχυση των τραπεζών για να «σωθεί η πραγματική οικονομία» (λες και υπάρχει τίποτε «πραγματικότερο» από την οικονομία του χρήματος!), ρυθμιστική παρέμβαση στη διαδικασία μαζικής ανεργίας και απαξίωσης της εργασίας (κάθε υπουργός «Εργασίας» που σέβεται τον εαυτό του κάνει τώρα προβλέψεις για τον διπλασιασμό των ποσοστών ανεργίας!), μεταφορά της κρίσης στα δημόσια οικονομικά όπου η δικαιοδοσία των κρατικών διαχειριστών είναι απόλυτη. Τα αυξημένα ελλείμματα και η διόγκωση του χρέους επιβάλλουν την «άμεση δράση»!

Και έτσι απλά και ευθύγραμμα η κρίση του κεφαλαίου μετατρέπεται είτε άμεσα με την ανεργία σε κρίση της εργασίας, είτε διαμεσολαβημένα μέσω της κρίσης των οικονομικών του κράτους, και πάλι σε κρίση της εργασίας.