Μια μεγάλη πορεία ενάντια στο "πρόγραμμα σταθερότητας" της Κυβέρνησης...

Μια από τις μεγαλύτερες πορείες που έχουν γίνει το τελευταίο καιρό πραγματοποιήθηκε σήμερα ενάντια στα μέτρα που άρχισε να εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τα ΜΜΕ δεν θα δώσουν δημοσιότητα σε αυτό το γεγονός είτε γιατί στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική, είτε γιατί η δεν υπήρξαν επεισόδια.Για αυτό το λόγο, παρουσιάζουμε σε video και σε φωτογραφίες μερικά χαρακτηριστικά στιγμιότυπα  από αυτή την συγκέντρωση και πορεία. Η κεφαλή της πορείας με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και ορισμένων ομοσπονδιών κατευθύνθηκε προς το Υπουργείο Οικονομικών, όμως ο κύριος όγκος της συγκέντρωσης πήγε πορεία στα γραφεία της Ε.Ε....

 

 

  

 

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ!

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ

Συζητώντας στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ για το παρόν και το μέλλον της ριζοσπατικής αριστεράς...

Η σημερινή συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση του κειμένου θέσεων, που είχε προαναγγείλει ο Α. Αλαβάνος στην συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 25-01-10 στην ίδια αίθουσα, ξεκίνησε με παρέμβαση του Κ. Βεργόπουλου, την οποία διάβασε η Ε. Πατρικίου.

Η εισήγηση έγινε από τον Γ. Θεωνά (είναι δημοσιευμένη ολόκληρη σε video εδώ: Η εισήγηση του Γ. Θεωνά) και μετά ακολούθησαν ερωτήσεις δημοσιογράφων. Όμως η συζήτηση δεν τελείωσε με τις απαντήσεις προς τους δημοσιογράφους. Συνεχίστηκε και με ερωτήσεις που έθεσε το ακροατήριο. Η πρώτη ερώτηση έγινε από τον Δημοσιογράφο Δημήτρη Ψαρρά (ιός) για το αν αυτή η πρωτοβουλία έχει οργανωτική μορφή, και ποιά σχέση έχει αυτή με τις οργανωτικές δομές του ΣΥΡΙΖΑ. Παραθέτουμε την απάντηση του Α. Αλαβάνου σε αυτή την ερώτηση:

Η παρέμβαση του Κ. Βεργόπουλου καθώς και άλλες ερωτήσεις των δημοσιογράφων παρουσιάζονται αναλυτικά εδώ: Ερωτήσεις δημοσιογράφων από την συνέντευξη τύπου (08-02-10) στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ

Η φιλική συζήτηση που ακολούθησε παρουσιάζεται εδώ: Και μια φιλική συζήτηση...

ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...

Δημοσιεύουμε το κείμενο που παρουσίασε σήμερα (Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010), στις 2.00 μ.μ., στην Αίθουσα της ΕΣΗΕΑ ο σ. Αλέκος Αλαβάνος. Αργότερα θα δημοσιεύσουμε αναλυτικά στοιχεία από αυτή την συνάντηση, όπως και μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

• ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

• ΓΙΑ ΕΝΑ «ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»

Στις σημερινές συνθήκες «επιτροπείας» της χώρας από τις Βρυξέλλες και τους κερδοσκόπους των «αγορών», γίνεται ακόμα επιτακτικότερη ανάγκη απ’  ότι μέχρι σήμερα η παρουσία και δράση μιας ριζοσπαστικής αριστεράς που θα αξιοποιήσει, θα διευρύνει, θα αναπτύξει εκείνα τα χαρακτηριστικά που, τα τελευταία χρόνια, την έκαναν, σε κάποιες στιγμές, να πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις.

Η ριζοσπαστική αριστερά στήριξε και εξέφρασε αυθεντικά κινήματα του λαού και της νεολαίας. Το κίνημα για το άρθρο 16 σήμανε την αρχή του τέλους της κυβέρνησης της ΝΔ με την κατάρρευση της συνταγματικής αναθεώρησης. Ο Δεκέμβρης της μαθητικής νεολαίας έφερε έναν απελευθερωτικό άνεμο  από την Ελλάδα στην Ευρώπη, μέχρι και τα πέρατα του πλανήτη. Γνήσια κινήματα «από τα κάτω» για τους δημόσιους χώρους και για την προστασία του περιβάλλοντος έφεραν σε πολλές περιπτώσεις αποτελέσματα.

Οι εργαζόμενοι που βρέθηκαν να αγωνίζονται για τη δουλειά και τη ζωή τους και οι αγρότες που βγήκαν στα μπλόκα για να υπερασπιστούν την ύπαρξη τους, ξέρουν ότι μπορούν να υπολογίζουν στην υποστήριξη και την αλληλεγγύη της αριστεράς. Με πρωτοβουλίες της ριζοσπαστικής αριστεράς τα ζωντανά κινήματα εμφανίστηκαν και βρήκαν θερμή στήριξη  μέσα στην γκρίζα αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Αυτά είναι τα «εγκλήματα»,  που δεν μας συγχώρησε ποτέ το σύστημα. Εμείς θα τα ξανακάνουμε, και μάλιστα με την ένταση που απαιτεί η εποχή. Μπορούμε. Έχουμε διδαχθεί από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Γνωρίζουμε πια πώς να διαμορφώνουμε την ημερήσια διάταξη της πολιτικής ζωής. Νοιώθουμε σιγουριά από την εκπληκτική δημιουργική δύναμη και την πρωτοβουλία που διαθέτει ο κόσμος της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Να γίνουμε Πορτογαλλία!

Καλά νέα από Πορτογαλλία

1. Το πρώτο καλό νέο είναι ότι χτές πάνω από 50.000 δημόσιοι υπάλληλοι διαδήλωσαν στους δρόμους της Λισσαβόνας, κάτι που άλλωστε το γράφουν οι εφημερίδες (και το λένε) Ελευθεροτυπία

2. Το δεύτερο καλό νέο είναι ότι χτες στο Πορτογαλικό κοινοβούλιο έγινε συζήτηση και ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΗΚΕ το αντίστοιχο πρόγραμμα σταθερότητας (που προβλέπει πάνω κάτω ό,τι και αυτό του ΠΑΣΟΚ). Αυτό πέρασε στα ψiλά και δεν θα το δούμε (μάλλον πουθενά)

3. Το τρίτο καλό νέο είναι ότι, όχι μόνο καταψηφίστηκε το πρόγραμμα σταθερότητας των Σοσιαλιστών του Σόκρατες, αλλά υπερψηφίστηκε πρόταση του Bloco της Αριστεράς για την αύξηση των προϋπολογισμών αρκετών περιφερειών (υπερψηφίστηκε από το σύνολο της αντιπολίτευσης και έναν βουλευτή των Σοσιαλιστών).

 ( από την ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ 3ου Διαμερίσματος)

Επίσης, μερικά πρόσθετα στοιχεία για το ίδιο θέμα εδώ:  Από τις ειδήσεις που τα Ελληνικά ΜΜΕ περνούν στα ψιλά: Να γίνουμε Πορτογαλία

Οι Έλληνες πρέπει να αντιπαλέψουν τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση

Αυτό το κείμενο του Κώστα Δουζίνα (καθηγητή δικαίου, Νομική Σχολή, Birkbeck College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) δημοσιεύτηκε στην Guardian 4/2/2010. Μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Αριάδνη Αλαβάνου και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ΠΑΣΑ.

Οι Έλληνες πρέπει να αντιπαλέψουν τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση

Η Ελλάδα καταδικάζεται στη γνωστή αντιδημοκρατική θεραπεία που είναι χειρότερη απ' την ασθένεια -- και οι εργαζόμενοι πληρώνουν για άλλη μια φορά

Ο Πολ Μπρέμερ, ο πρώτος μεταπολεμικός Αμερικανός διοικητής του Ιράκ, επέβαλε στο ρημαγμένο Ιράκ μια οικονομική πολιτική που ο Economist αποκάλεσε καθεστώς που “ονειρεύονται όλοι οι καπιταλιστές”. Δύσκολα θα μπορούσε να βρει κανείς μια καλύτερη φράση για να περιγράψει τα μέτρα του προγράμματος “σταθερότητας” που υποβλήθηκε από την Ελλάδα και εγκρίθηκε εχθές [3/2] από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το πρόγραμμα προβλέπει μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της χώρας από το τρέχον 12,7% επί του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στο 2,8% το 2012 και υπόσχεται άμεσες περικοπές στους προϋπολογισμούς των υπουργείων κατά 10%, πάγωμα των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα, κατάργηση των ποικίλων φορολογικών εκπτώσεων και αύξηση της έμμεσης φορολογίας. Σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανήγγειλε την Τρίτη, με ένα δραματικό διάγγελμα προς το έθνος, κι άλλα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας, στα οποία περιλαμβάνονται άμεσες αυξήσεις του φόρου των καυσίμων, αύξηση του συντάξιμου ορίου ηλικίας και περικοπές των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων που φτάνουν στο 10% του μισθού για τους περισσότερους και μέχρι 40% για τους ακαδημαϊκούς. Όπως στη Βρετανία, τα πανεπιστήμια είναι τα πρώτα που θα πληγούν, αφού τα θεωρούν μια δευτερεύουσα πολυτέλεια, παρά τη διατυμπανιζόμενη “οικονομία της γνώσης”.

Όλα αυτά θα εφαρμοστούν στην πιο φτωχή χώρα της παλιάς Ευρώπης που έχει ποσοστό ανεργίας των νέων της τάξης του 25%, οικονομική στασιμότητα και ενώ οι παραδοσιακοί κλάδοι της ναυτιλίας, του τουρισμού και της οικοδομής δέχονται τεράστιες πιέσεις. Αυτά τα μέτρα θα ολοκληρώσουν ένα φαύλο οικονομικό κύκλο αυξανόμενης ανεργίας, συρρικνούμενων φορολογικών εσόδων και κερδοσκοπικής αγοραίας αποτίμησης της οικονομικής πολιτικής. Θα βυθίσουν τη χώρα από την τρέχουσα κατάσταση βαθιάς κρίσης σε μια διαρκή ύφεση χωρίς ορατή διέξοδο.

“Η Ελλάδα είναι στο μάτι του κερδοσκοπικού κυκλώνα”, είπε ο Παπανδρέου στο διάγγελμά του. Αναφερόταν στη μείωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας εκ μέρους τριών ανεύθυνων ιδιωτικών εταιρειών και την επακόλουθη αγοραία κερδοσκοπία στα ελληνικά ομόλογα για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος, που οδήγησαν τα επιτόκια κρατικού δανεισμού σε μια αύξηση άνω του 4% από την τιμή αναφοράς. Πρόκειται για μια επανάληψη, σε ακόμη μεγαλύτερη έκταση, της επίθεσης του Σόρος στο νόμισμα της Βρετανίας, το 1992, που το οδήγησε σε μια ταπεινωτική έξοδο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών και της κερδοσκοπικής επίθεσης στο βρετανικό τραπεζικό σύστημα το 2008. Σηματοδοτεί μια ζοφερή κατάσταση πραγμάτων που γίνεται αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις: ελάχιστα κερδοσκοπικά hegde funds έχοντας ισοπεδώσει μεγάλες τράπεζες στοιχηματίζουν τώρα στη χρεοκοπία μιας ολόκληρης χώρας, ελπίζοντας να το καταφέρουν μέσω των τοποθετήσεών τους στην υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι οικογένειες Παπανδρέου και Καραμανλή, οι άρχουσες δυναστείες της μεταπολεμικής Ελλάδας, έχουν αξιοποιήσει το σύστημα ευνοιοκρατίας και την απασχόληση στον δημόσιο τομέα για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη, αυξάνοντας σε τεράστιο βαθμό τον δημόσιο τομέα και το χρέος του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή, η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις έχουν συμβάλει ουσιαστικά στα σημερινά δεινά. Αλλά η θεραπεία είναι πολύ χειρότερη από την ασθένεια και θα γίνει εις βάρος των συνήθων θυμάτων: των μισθωτών, των στρωμάτων που έχουν χαμηλά εισοδήματα, των αγροτών που βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης και των ανέργων.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ – ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ – ΓΙΑ ΕΝΑ «ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»

Την Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010, στις 2.00 μ.μ., στην Αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20), θα παρουσιασθεί σε Συνέντευξη Τύπου το πολιτικό κείμενο «ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ – ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ – ΓΙΑ ΕΝΑ «ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», όπως είχε εξαγγελθεί κατά την πρόσφατη συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου.

Το "Σύμφωνο Σταθερότητας" και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

Ενημέρωση από την συζήτηση στο θέατρο "ΑΛΦΑ"με θέμα: «Σύμφωνο Σταθερότητας και η Αριστερά»

Ένα θέατρο γεμάτο από κόσμο στους διαδρόμους, στο μπαρ, στις σκάλες εισόδου και έξω στην στοά θύμιζε άλλες εποχές. Δεν μπορούσες να πάρεις ...ανάσα. Δεν ήταν μόνον οι ομιλητές αλλά και το ακροατήριο που σηματοδοτούσε τις αγωνίες  και τις αναζητήσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς για τον προσδιορισμό μιας σύγχρονης αριστερής ταυτότητας μέσα από αποκάλυψη των αστικών μύθων αλλά και την ανίχνευση των πολιτικών στοχεύσεων που αντιστρατεύονται το "συμφωνο σταθερότητας".

Στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε τις εισηγήσεις:

 1.Κώστας Βεργόπουλος

Η συνέχεια της εισήγησης του Κ. Βεργόπουλου (μέρος 2ο, 3ο και 4ο) είναι δημοσιευμένα εδώ: Εισήγηση του Κ. Βεργόπουλου για το Σύμφωνο σταθερότητας 


2. Αλέκος Αλαβάνος 
Ο Αλέκος Αλαβάνος κατά την ομιλία του αναφέρθηκε στις παρακάτω θεματικές ενότητες:

- Για την Ελλάδα ως «αδύναμο κρίκο»
- Για την πολιτική της κυβέρνησης και το Πρόγραμμα Σταθερότητας:
- Για την Αριστερά και το Σύμφωνο Σταθερότητας

Τα κύρια σημεία της ομιλίας του σε κείμενο δημοσιεύονται εδώ:  Εισήγηση του Α. Αλαβάνου για το Σύμφωνο σταθερότητας.

Το  1ο μέρος (video) εισήγησης του Α. Αλαβάνου:

 ( η συνέχεια εδώ: μέρος 2ο, 3o και 4o) 

3. Εισηγήσεις οργανωτών (ΚΟΕ, ΚΕΔΑ, ΔΕΑ, ΑΠΟ)

1. Εισήγηση ΚΟΕ (Χ. Κατσούλας)

Οι άλλες εισηγήσεις δημοσιεύονται εδώ: Εισηγήσεις για το Σύμφωνο σταθερότητας (01/02/10 - θέατρο ΑΛΦΑ) των εκπροσώπων των οργανωτών Οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ

Γερμανικά πλεονάσματα στην πλάτη μας

Το «Σύμφωνο Σταθερότητας και η Αριστερά» είναι το θέμα της συζήτησης που διοργανώνουν Δευτέρα (1η Φεβρουαρίου) και ώρα 7 μ.μ. τέσσερις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ και ΑΠΟ) με εισηγητές τον Αλέκο Αλαβάνο και τον Κώστα Βεργόπουλο στο θέατρο «Αλφα» (Πατησίων 37 και Στουρνάρη). Με αφορμή αυτή την συζήτηση δημοσιεύουμε το άρθρο "Γερμανικά πλεονάσματα στην πλάτη μας" του Ευκλείδη Τσακαλώτου από την "Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"

Πριν από λίγες μέρες ονειρεύτηκα ότι είχα πάει διακοπές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Εκεί συνάντησα τον John Maynard Keynes, που μου υπαγόρευσε το ακόλουθο γράμμα. Σας το παραθέτω χωρίς σχόλιο.

Αγαπητέ κ. Παπακωνσταντίνου,

Σας ζητώ συγνώμη γι' αυτή μου την παρέμβαση, αλλά παρακολουθώ εδώ και καιρό το δράμα σας. Πρέπει να σας πω ότι είχα κάποιες προσδοκίες πριν από τις εθνικές εκλογές σας, όταν λέγατε ότι θα διαπραγματευθείτε με την Ε.Ε. για το πώς θα αντιμετωπιστεί η κρίση στη χώρα σας. Αλλά μετά από τις εκλογές διαπραγμάτευση δεν είδα, τουλάχιστον όπως την καταλαβαίνω εγώ από εδώ που είμαι.

Το θέμα είναι ότι για να διαπραγματευθεί κανείς πρέπει να στηριχθεί στις δικές του αναλύσεις και στις δικές του αξίες. Και μετά πρέπει να δημιουργήσει συσχετισμούς, συμμαχώντας με άλλους που έχουν παρόμοιες αναλύσεις και αξίες. Και αυτό δεν το βλέπω να γίνεται. Η Ε.Ε. αντιμετωπίζει ενιαία, και με την ίδια συνταγή, τις αδύνατες χώρες, τα λεγόμενα PIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία). Παρεμπιπτόντως, βλέπω ότι η ορθοδοξία στα οικονομικά παραμένει όσο αγενής ήταν στην εποχή μου, όταν αντιμετώπιζα στην επιτροπή Macmillan παρόμοια επιχειρήματα για μείωση ελλειμμάτων και μισθών σε συνθήκες ύφεσης και ανεργίας. Η ουσία όμως είναι ότι, ενώ εσείς αντιμετωπίζετε αυτή την ενιαία στάση σε επίπεδο ιδεολογίας και πολιτικής, δεν διαμορφώνετε μια εξίσου ενιαία αντεπίθεση.

Κατ' αρχάς φαίνεται να έχετε δεχθεί το επιχείρημα ότι η Ελλάδα πληρώνει τώρα το γεγονός ότι για πολλά χρόνια κατανάλωνε πάνω από το μπόι της. Αλήθεια πιστεύετε ότι μόνο έτσι εξηγούνται τα μεγάλα ελλείμματα στα δημοσιονομικά και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών; Οτι τα PIGS έχουν τα τελευταία χρόνια ελλείμματα στο ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών είναι άσχετο από το γεγονός ότι κάποιες άλλες χώρες, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, έχουν μονίμως πλεονάσματα; Η Γερμανία, για παράδειγμα, το 2007 είχε ένα πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο περίπου στο 8,15% του δικού της ΑΕΠ, και από αυτό πάνω από το μισό (63,4%) προερχόταν από καθαρές εξαγωγές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι καθαρές εξαγωγές προς τα PIGS την ίδια εποχή αντιστοιχούσαν σε 17% του γερμανικού εμπορικού πλεονάσματος. Με λίγα λόγια, η Γερμανία εξαρτάται από τη ζήτηση που δημιουργούν οι άλλες χώρες της Ε.Ε. Να το πω και αλλιώς. Αν οι αδύνατες και ελλειμματικές οικονομίες όπως η Ελλάδα δεν είχαν την κατανάλωση και τη ζήτηση που είχαν, η Γερμανία δεν θα είχε πάει τόσο καλά.

Ας το δούμε και από την πλευρά του πληθωρισμού. Εχετε δεχθεί (ως PIGS) αδιαμαρτύρητα ότι τα ελλείμματά σας αντανακλούν μια έλλειψη ανταγωνιστικότητας, ότι η βασική αιτία έχει να κάνει με το ότι οι τιμές των δικών σας προϊόντων έχουν ανέβει πιο γρήγορα από αυτό που ισχύει γενικά στην υπόλοιπη Ε.Ε. Γιατί δεν λέτε, αντιθέτως, ότι ο λόγος που η Γερμανία έχει χαμηλότερο πληθωρισμό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν βασίζεται στην εγχώρια ζήτηση; Η Γερμανία είχε τα προηγούμενα οκτώ χρόνια χαμηλότερο πληθωρισμό από τον μέσο όρο της Ε.Ε., παρά το πολύ χαμηλό επίπεδο αυτού του μέσου όρου. Αν, δηλαδή, η Γερμανία είχε μια πιο επεκτατική πολιτική, αυτό θα ανέβαζε τον πληθωρισμό της και θα βοηθούσε τα PIGS να εξάγουν περισσότερο.

Αυτό που παρατηρώ στις οικονομίες της Ε.Ε. αποτελεί μια τοπική εκδοχή του παγκόσμιου οικονομικού προβλήματος. Και βλέπω ότι οι οικονομικές ανισορροπίες συνεχίζονται και μετά από την κρίση του 2008. Η Κίνα θα συνεχίζει να είναι συστηματικά πλεονασματική και οι ΗΠΑ ελλειμματικές; Αυτό δεν αποτελεί μια βιώσιμη λύση. Το είχα πει και στις παρεμβάσεις μου στο Bretton Woods μετά τον πόλεμο, αλλά δεν εισακούστηκα. Οι παγκόσμιοι οικονομικοί οργανισμοί δεν μπορούν να αδιαφορούν για την άνιση ανάπτυξη του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Οφείλουν να ασκούν πιέσεις και στις πλεονασματικές οικονομίες, όχι μόνο στις ελλειμματικές. Προβλέπω ότι πολύ γρήγορα θα υπάρχει ξανά πρόβλημα αν δεν πάρετε στα σοβαρά αυτό το δίδαγμα της οικονομικής θεωρίας.

Για εσάς στην Ε.Ε. τα πράγματα έπρεπε να είναι πιο εύκολα. Δεν μπορεί σε μια νομισματική ένωση να μη βλέπουν οι οικονομίες τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις. Η Ε.Ε. δεν μπορεί να λειτουργεί μονίμως υπέρ των ισχυρών, ως ένας ενιαίος οικονομικός χώρος χωρίς συντονισμό και αλληλεγγύη. Η μόνη λύση που προτείνεται για τις αδύνατες χώρες είναι μια μακρά περίοδο ύφεσης και αποπληθωρισμού. Υποτίθεται ότι με αυτό τον τρόπο -να μην κρυβόμαστε, μέσω ανεργίας δηλαδή- θα μειωθούν οι τιμές και τελικά θα γίνουν τα προϊόντα πιο ανταγωνιστικά. Μόνο που αυτή η διαδικασία παίρνει πολύν καιρό να δουλέψει, αν δουλέψει. Και συχνά εγκαταλείπεται στον δρόμο, μια και δεν αρκεί να μειωθεί ο πληθωρισμός στα ευρωπαϊκά επίπεδα αλλά χρειάζεται να μειωθούν περαιτέρω οι τιμές για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των συσσωρευμένων ελλειμμάτων όλων των προηγούμενων ετών.

Η παραπάνω συνταγή δεν μπορεί να αποτελεί βάση για διαπραγμάτευση. Για να διαπραγματευθεί κανείς πρέπει να έχει τη δική του εικόνα για το πώς δουλεύουν οι οικονομίες. Μόνο έτσι θα είναι σε θέση να αποδομήσει τις ιδέες, και άρα τα επιχειρήματα, του αντιπάλου στη διαπραγμάτευση. Μόνο με μια διαφορετική προσέγγιση θα μπορέσει να βρει συμμάχους για μια εναλλακτική στρατηγική. Η χώρα σας εισέρχεται σε μια μακρά περίοδο ύφεσης. Αν δεν αλλάξετε την ατζέντα, προβλέπω τα προβλήματα να επιδεινώνονται. Θα επανέλθω!

Με εκτίμηση,   John Maynard Keynes