Κι όμως, το «έκτακτο συνέδριο» μπορούσε να γίνει…

Η επικράτηση του Α. Τσίπρα στον ΣΥΝ, είναι δυσμενής εξέλιξη για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ επειδή στηρίζεται στην εκμετάλλευση του κομματικού πατριωτισμού. Η αναζήτηση κάποιας πολιτικής πλατφόρμας που διαφοροποιεί την ομάδα του Α. Τσίπρα από τις άλλες τάσεις του ΣΥΝ τόσο πολύ ώστε να δικαιολογείται η έντονη εσωκομματική διαπάλη είναι μάταιη. Ουσιαστικές πολιτικές διαφορές δεν υπάρχουν. Και οι κανόνες που παίζεται το παιχνίδι είναι γνωστοί και προβλέψιμοι. Ένας από τους πιο απρόβλεπτους παράγοντες είναι ο Α. Αλαβάνος, γιαυτό και αποτελεί κύριο στόχο όχι μόνον για την ομάδα Τσίπρα, αλλά και τις άλλες τάσεις του ΣΥΝ.

Μαθήματα πολιτικής πρακτικής και όχι μόνο….

Ακολουθώντας την συμβουλές του μεγάλου αρχηγού μας Α. Τσίπρα, αναζητούσαμε τρόπους για να βάλουμε τελεία στην εσωστρέφειά μας, μπας και λυθούν με αυτό τον τρόπο τα προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τις ίδιες ακριβώς ανησυχίες φαίνεται ότι είχαν και οι σύντροφοί μας από την Πρωτοβουλία για την Αντι-συστημική Αριστερά , οι οποίοι φρόντισαν να μας βγάλουν από αυτό το αδιέξοδο.

Κι όμως δεν “διαλύθηκε” ο ΣΥΡΙΖΑ!

Απογοητεύτηκαν όλοι όσοι περίμεναν την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ με την υπόθεση ΚΟΡΟΒΕΣΗ. Μερικοί απ' αυτούς που δεν μπορούν να συγκρατήσουν την απογοήτευσή τους τώρα στρέφονται εναντίον του βουλευτή και τον καταγγέλλουν ότι συμβιβάστηκε και υπέγραψε "δηλώσεις μετάνοιας" και άλλα παρόμοια...

Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όλοι ικανοποιημένοι με τον τρόπο που έληξε το ζήτημα. Από το περιβάλλον του προέδρου του ΣΥΝ σ. Αλ. Τσίπρα , ο οποίος δεν είχε γλιτώσει από τα πυρά του βουλευτή, σχολιαζόταν ότι «όση ζημιά ήταν να γίνει έγινε» με τις επίμαχες δηλώσεις. Γι΄ αυτό άλλωστε δεν παρέστη στη χθεσινή συζήτηση ο σ. Τσίπρας.

Η ηθική υπόσταση του ΣΥΝ: “Διπλοθεσίτες” και “οικοπεδοφάγοι”!

Ένα παλιό γλυπτό που απεικονίζει την σύγχρονη δομή του ΣΥΝασπισμού

Σε δηλώσεις που έκανε αμέσως μετά τη τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε προβληματική την εικόνα που παρουσιάζει η Αριστερά, από την επομένη των ευρωεκλογών και σημείωσε ότι το κατώτερο των προσδοκιών αποτέλεσμα έδωσε την αφορμή να τεθούν όλα υπό αμφισβήτηση: "Η πολιτική μας γραμμή, η ηγεσία, και εσχάτως ο,τι πολυτιμότερο έχει απομείνει στους χιλιάδες αριστερούς αγωνιστές και αγωνίστριες, η ηθική υπόσταση της αριστεράς".

Νάτος ο …ένοχος!

Τον Απρίλη, στο κείμενο μας με τίτλο: Ο Λεωνίδας Κύρκος και το …φάντασμά του γράφαμε:

Η αντιπαλότητα που εκδηλώνεται σήμερα ενάντια την «ανανεωτική πτέρυγα» του ΣΥΝ είναι στην πραγματικότητα η αντιπαλότητα με το ίδιο το παρελθόν και την ιστορία του ΣΥΝ. Από αυτή την θέση μπορεί να αναδειχτεί ο πραγματικός χαρακτήρας των αντιθέσεων και να σηματοδοτηθεί δημιουργικά η εμπειρία του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα που είναι ακόμα μετέωρη και ανολοκλήρωτη η τομή που έγινε στο χώρο της Αριστεράς με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι επιτακτική η θεώρηση των αντιθέσεων που χαρακτηρίζουν τον χώρο του ΣΥΝ από αυτή την οπτική γωνία: Μόνον έτσι μπορεί να δημιουργηθούν οι αναγκαίες παρακαταθήκες για να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με στέρεο βήμα προς τα μπρος. Αλλιώς, ο δρόμος προς την εύκολη και την συνήθη αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων είναι αυτός που εξοστρακίζει τις ευθύνες στους άλλους και οδηγεί σε μια αδιέξοδη και διευρυμένη αναπαραγωγή αντιθέσεων.

Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ' αλεύρι....

Φωτογραφία του Josef Koudelka Πράγα, Αύγουστος 68

Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε τους «Πόντιους» Πιλάτους της Αριστεράς για να γνωμοδοτήσουμε αν ήταν τεκμηριωμένοι οι ισχυρισμοί του Π. Κοροβέση στα πλαίσια που εξετάζει η αστική δικαιοσύνη τους υπόδικούς της. Αυτό το έκαναν άλλοι, και ξέρουν να το κάνουν καλύτερα από μας. Η υπόθεση από αυτή την σκοπιά έχει κλείσει τον κύκλο της, τόσο με κακούς ανακριτές (Πολύ φοβάμαι ένα βαθύτερο ΣΥΝ... ), όσο και με καλούς δικαστές (Περικλέους Σφάλμα ).

Ιδού ο ένοχος

Αναδημοσιεύουμε
1)μια απάντηση του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ που δημοσιεύτηκε στην σημερινή "Ελευθεροτυπία" και
2) δηλώσεις του Α. Αλαβάνου για αυτό το ζήτημα:

Ιδού ο ένοχος

Η πολιτική ηγεσία του ΣΥΝ φαίνεται να ταυτίζεται πλήρως με τα έργα και τις ημέρες του πάλαι ποτέ Ενιαίου Συνασπισμού που συγκροτήθηκε από το ΚΚΕ και την ΕΑΡ υπό την ηγεσία των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου.

Ο τελευταίος μάλιστα με άρθρο του στα «Νέα» (20.8.09) επαναφέρει στο προσκήνιο την πολιτική της ΕΑΡ προτείνοντας στον ΣΥΝ να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ. Εδώ και χρόνια από τις στήλες αυτής της εφημερίδας ο καλός συνάδελφος Γ. Βότσης θέτει πιεστικά ερωτήματα για τον χρηματισμό των κομμάτων της Αριστεράς και απάντηση δεν έχει πάρει. Με δραματικό τρόπο επανέφερε το ερώτημα και ο καθηγητής Κώστας Μπέης. Εγώ απλώς ανακύκλωσα τις ήδη δημοσιευμένες πληροφορίες με την ελπίδα πως θα ασκούσα μια πίεση για να δοθεί μια απάντηση. Η ελπίδα μου βγήκε αληθινή και τα κόμματα της Αριστεράς αντέδρασαν. Αλλά δεν απάντησαν στα ερωτήματα που έθεσε η «Ε» και στοχοποίησαν τον ανακυκλωτή.

Αυτή είναι μια παλιά και δοκιμασμένη σταλινική τακτική που είναι προσφιλής τόσο στην κλασική της μορφή όσο και στην ανανεωτική της. Οταν δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να απαντήσουμε σε κάποιο ερώτημα ενοχοποιούμε το ίδιο το ερώτημα και το δαιμονοποιούμε για να αποφύγουμε την ουσία του πολιτικού προβλήματος. Και αυτό δεν βγαίνει ποτέ στην επιφάνεια. Και η κρίση που περνάει αυτή τη στιγμή ο ΣΥΝ με τη σύγκρουση των δύο ηγεσιών του είναι καθαρή. Ή θα δημιουργήσουμε μια ΕΑΡ που θα αφομοιωθεί στο ΠΑΣΟΚ ή ανασυγκροτούμε μια Αριστερά του 21ου αιώνα με διακριτό πρόσωπο και κρυστάλλινες θέσεις. Και αυτές οι δυο πολιτικές απόψεις δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα σύνθεση γιατί είναι αποκλίνουσες.

Και όταν ένα κόμμα βρίσκεται σε μια βαθιά κρίση, ένα τυχαίο γεγονός, όπως ήταν η συνέντευξή μου στο Κανάλι 1 του Πειραιά, μπορεί να αναδείξει τη σοβαρότητα των πολιτικών προβλημάτων, που αν δεν αντιμετωπιστούν πολιτικά, τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι απρόβλεπτες. Και πολύ φοβάμαι πως οι ηγεσίες του ΣΥΝ έχουν χάσει το παιχνίδι και οι διάφοροι έμμισθοι γραφειοκράτες θα συνεχίσουν να αυτογελοιοποιούνται. Από τον Τύπο έμαθα πως επιθυμούν την τιμωρία μου ή την παραίτησή μου. Σε μένα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα. Και αυτό δείχνει πως η ηγεσία του ΣΥΝ έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Τιμωρείς ή διαγράφεις κάποιον που είναι μέλος σου. Εγώ δεν υπήρξα ποτέ μέλος του ΣΥΝ. Και μπορεί να εκπροσωπώ κατά το ένα δέκατο τέταρτο τον ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο, αλλά δεν είμαι μέλος του, γιατί ακόμα δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει εγγραφές μελών. Αρα, ποιος θα διαγράψει ποιον. Ο μόνος που μπορεί να με διαγράψει είναι ο εαυτός μου. Αλλά μέχρι στιγμής δεν μου έχει υποβληθεί καμιά παραίτηση.

Σύντροφός μου από τα φοιτητικά χρόνια μού έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα επισήμανση και την επαναλαμβάνω: «Εμείς δεν χρωστάμε τίποτα στην Αριστερά. Αυτή μας χρωστάει. Ούτε με υποτροφίες μας έστειλε να σπουδάσουμε, ούτε επαγγελματικά στελέχη γίναμε ποτέ, ούτε μπήκαμε σε κάποια επετηρίδα και να πάρουμε αξιώματα. Και σκέψου πως εσύ δίνεις το 20% της βουλευτικής σου αποζημίωσης για να συντηρείς και τους γραφειοκράτες του ΣΥΝ. Είναι σαν να χρηματοδοτείς τη δίωξή σου». Στο τελευταίο είχα κάποιες ενστάσεις. Υπάρχει πρόθεση δίωξης για τις απόψεις που έχω εκφράσει κατά καιρούς. Αλλά ευτυχώς ούτε το ΚΚΕ ούτε οι γραφειοκράτες του ΣΥΝ είναι σήμερα σε θέση να στήνουν «γκούλακ» για τους αντιφρονούντες. Η ζωή συνεχίζεται, όπως και τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα. Και για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει τι είπα, υπάρχει και γραπτή μου δήλωση, που δημοσιεύτηκε στη χθεσινή «Ε». Αν η πολιτική γραμματεία του ΣΥΝ επιθυμεί να τη λογοκρίνει, ας το κάνει. Προσωπικά, με τη λογοκρισία δεν τα πάω καλά.

Οι δηλώσεις του Α. Αλαβάνου

όπως αναμεταδόθηκαν από ΕRΤ3.GR 02:36

Για σοβαρό πολιτικό λάθος, που προκάλεσε πλήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ και τον προοδευτικό κόσμο, έκανε λόγο ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις πρόσφατες δηλώσεις του Περικλή Κοροβέση. Παράλληλα, όμως, τόνισε ότι όσα γράφονται περί διαγραφής "δεν μπορούν να έχουν καμία βάση" σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι "ένας άνθρωπος ο οποίος έχει εκφράσει με τη ζωή και το έργο του, τον βαθύ πόνο και τις αξίες της Αριστεράς δεν μπορεί να διαγραφεί από κανένα μας".

Συγκεκριμένα, στο περιθώριο της σημερινής επίσκεψής του στον Δήμο Σούδας και το Φρούριο Ιντζεδίν στα Χανιά, ο κ. Αλαβάνος σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι "παρά τα σοβαρά προβλήματά του από τα πάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ χάρη στη στήριξη που έχει και την αναμονή και τις προσδοκίες για μια ελπίδα κι ένα λιμάνι από μεγάλο μέρος της κοινωνίας μπορεί να παίξει ένα μεγάλο ρόλο" και πρόσθεσε: "Στο θέμα που έχει δημιουργηθεί πρόσφατα θέλω να αναφέρω ότι από την πλευρά του Περικλή Κοροβέση η τοποθέτηση που έγινε ήταν ένα σοβαρό λάθος πολιτικό κι ένα σημαντικό πλήγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, την κοινοβουλευτική του ομάδα, τον κόσμο μας, για τον ευρύτερο δημοκρατικό κόσμο, αλλά και για θεσμούς και πρόσωπα, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος, τα οποία δέχθηκαν μια αστήρικτη κριτική".

Συνεχίζοντας τόνισε: "Είναι ίσως συμβολικό για να δούμε τους δεσμούς που υπάρχουν στην Αριστερά ότι μιλώντας για το Ιντζεδίν έχουμε μια φυλακή από την οποία έχει περάσει ο Κύρκος, ο Γλέζος, ο Θεοδωράκης και για την οποία έχει κινητοποιηθεί για να διασωθεί ο Περικλής Κοροβέσης. Με αυτή την έννοια αυτά που διαβάζω περί διαγραφών του Περικλή Κοροβέση δεν μπορούν να έχουν καμία βάση. Θέλω να πω ότι ένας άνθρωπος με το μαρτύριο και τη μαρτυρία του συνέβαλε στη μεγαλύτερη ήττα ίσως της χούντας σε διεθνές επίπεδο, στην αποπομπή της από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ένας άνθρωπος ο οποίος έχει εκφράσει με τη ζωή και το έργο του, τον βαθύ πόνο και τις αξίες της Αριστεράς δεν μπορεί να διαγραφεί από κανένα μας. Με μεγαλύτερη ευκολία θα μπορούσα να τεκμηριώσω ένα αίτημα δικής μου διαγραφής παρά του Περικλή Κοροβέση".

Καταλήγοντας, ο κ. Αλαβάνος δήλωσε: "Θέλω να πιστεύω ότι την Τρίτη, η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα κάνει τη δική της υπεύθυνη τοποθέτηση σε όλα τα ζητήματα που θίχθηκαν και θέλω να πιστεύω ότι ο Περικλής Κοροβέσης, με την εντιμότητα που τον διακρίνει, θα αποκαταστήσει όλα τα πρόσωπα τα οποία έχουν θιγεί. Επίσης, θέλω να πιστεύω ότι από την Τρίτη η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα συνεχίσει τη γνωστή συλλογική, συντροφική, μαχητική και προωθημένη παρουσία της".

Κατω τα χερια απο τον Κοροβεση!

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο από την ιστοσελίδα: Black cat * Red cat


Διαβαζω στο tvxs: “είναι εκτεθειμένος στον κόσμο της Αριστεράς και πρέπει να αναλάβει τις πολιτικές του ευθύνες απέναντι στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ”. Και μου γυρνανε τα αντερα. Διαολε, τωρα τα θυμηθηκαμε τα οργανα του ΣΥΡΙΖΑ? Πού ηταν τα οργανα του ΣΥΡΙΖΑ οταν αλλοι βουλευτες μας δεν καταψηφιζαν …το ευρωσυνταγμα? Ή μηπως το τωρινο ευρωσυνταγμα ειναι λιγοτερο σημαντικο πολιτικα απο το τι εκανε ο Κυρκος και ο Φλωρακης πριν 20 χρονια? Ή μηπως τα οργανα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ακουμπανε την δεξια πτερυγα? Ή μηπως η περιφημη “ανανεωτικη κουλτουρα” υπαρχει μονο για να μπορουν να βγαινουν να μιλανε για διαλυση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεργασια με το ΠΑΣΟΚ και παει λεγοντας? Στους ανανεωτικους, “ανανεωτικη κουλτουρα”, στον Κοροβεση οργανα και πολιτικες ευθυνες??

Σύνδρομο κυβερνητισμού

Ο Δημήτρης Βίτσας επαναπροσδιορίζει τα πλαίσια του διαλόγου στις γραμμές του ΣΥΝασπισμού για τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ που αναζωπυρώνεται, μετά την θερινή ραστώνη του δεκαπενταύγουστου. Σε άρθρο του με τον ενδιαφέροντα τίτλο: Με τόλμη, χωρίς αμηχανία τοποθετεί τους παρακάτω 4 στόχους:

1. Να αντιστρέψουμε την εικόνα, να ξαναπιάσουμε το προωθητικό νήμα, να πάμε μπροστά. 2. Να μην διασπαστεί ο ΣΥΝ. 3. Να μην κινδυνέψει η ενωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. 4. Να βρεθεί λύση στο «ζήτημα της ηγεσίας»

Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί ο αναγνώστης είναι ότι διευρύνει τα πλαίσια αυτού του διαλόγου, απ’ όπως είχαν προσδιοριστεί πριν λίγο καιρό από τον Α. Τσίπρα και την Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ. Αυτό δεν διαπιστώνεται τόσο από ανατροπές της γνωστής γραμμής της ηγεσίας του ΣΥΝασπισμού την οποία εκφράζει και ως γραμματέας του ΣΥΝ, όσο από αλλαγές στο ύφος, που είναι λιγότερο αλαζονικό και περισσότερο διαλλακτικό. Αναφέρεται με έμφαση στην επιδίωξη «συνεννόησης και συναίνεσης» όπως επίσης και στην διεύρυνση των δικαιωμάτων των «μελών» του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα:

ΣΥΡΙΖΙΚΟΣ …δεκαπενταύγουστος!

Αν ακόμα τέτοια εποχή επιμένετε να ασχολείστε με προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, σας προτείνουμε να διαβάσετε δύο κείμενα, που νομίζουμε ότι θα σας ανταμείψουν για αυτή την αντοχή σας.

Το πρώτο κείμενο των Κώστα Ανδριανόπουλου και, Γιάννη Τσούτσια έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:

ΣΥΡΙΖΑ: Αναζητώντας διέξοδο

Το δεύτερο κείμενο είναι του Πάνου Τότσικα, το οποίο δημοσιεύουμε παρακάτω.

Έφοδος στον ουρανό ή αποσύνθεση;
Ας επανα-στοχαστούμε για τους στρατηγικούς στόχους,
την πολιτική παρέμβαση, την τακτική, τις συμμαχίες, την οργάνωσή του ΣΥΡΙΖΑ.

Του Πάνου Τότσικα

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα σημαντικό πολιτικό εγχείρημα, μια «σύνθεση» αριστερών πολιτικών οργανώσεων και ανένταχτων της αριστεράς. Κάποιοι το είδαν απλώς ως εκλογική σύμπραξη, προκειμένου να πετύχουν την κοινοβουλευτική τους επιβίωση και να διατηρήσουν τον γραφειοκρατικό μηχανισμό τους. Ήταν κυρίως αυτοί που επέμεναν να προηγείται η λέξη «Συνασπισμός» στη σύνθετη ονομασία αυτού του εκλογικού σχήματος.

Έτσι, μας προέκυψε ο «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – ΣΥΡΙΖΑ», με αποτέλεσμα να «μπερδεύεται» το νέο πολιτικό σχήμα με τον υφιστάμενο «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ», δηλαδή με την κύρια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Oυσιαστικά, κατέληξε το νέο πολιτικό σχήμα να ονομάζεται από κάποιους «ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ» και ο περισσότερος κόσμος να μην ξέρει ποιος είναι ο επικεφαλής - εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, ποια είναι η σχέση του προέδρου του «Συνασπισμού» με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα από μια περίοδο σύγχυσης ( και απαράδεκτης ανοχής από τις περισσότερες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και αρκετούς ανένταχτους), φτάσαμε στις πρόσφατες ευρωεκλογές, όπου ο πρόεδρος και ελάχιστα, συγκεκριμένα, «εκλεκτά» στελέχη του «Συνασπισμού», ανέλαβαν εργολαβικά την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, με δεκάδες Συνεντεύξεις Τύπου, εμφανίσεις στα ΜΜΕ κλπ. Αμέσως μετά, έσπασε το «απόστημα» (όπως είπε μια καλή συντρόφισσα) που υπήρχε στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν σε αυτό συνέβαλλε η προαναγγελθείσα «παραίτηση» και η μετέπειτα υπαναχώρηση Αλαβάνου, τότε αυτό θα πρέπει να καταγραφεί ως θετικό γεγονός, στο βαθμό που οτιδήποτε άλλο φαίνεται ότι δεν μπορούσε να ταρακουνήσει τις κατεστημένες αντιλήψεις.

Σήμερα τα ζητήματα που τίθενται επί τάπητος, είναι τα ακόλουθα: - μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να υπάρχει όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση; - το ζητούμενο στον ΣΥΡΙΖΑ είναι «ούτε ένα βήμα πίσω» ή «δέκα βήματα μπροστά» ή, ακόμη περισσότερο, μία «έφοδος στον ουρανό»;\ Αν ισχύει το τελευταίο, τότε θα πρέπει να περάσουμε από τη σημερινή «αποσύνθεση» του του ΣΥΡΙΖΑ στην «ανασύνθεση», όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνολικά της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αν δεν επιδιώκουμε απλώς κάποιες μεταρρυθμίσεις, κάποιες επιμέρους βελτιώσεις της σημερινής κατάστασης, τότε οφείλουμε να επανα-στοχαστούμε και να επαναβεβαιώσουμε ότι:

Στρατηγικός μας στόχος, εξακολουθεί να παραμένει η ανατροπή του κυρίαρχου σε παγκόσμιο επίπεδο σήμερα κοινωνικο-οικονομικού συστήματος που θεμελιώνεται στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και της φύσης από κάθε είδους κεφαλαιοκράτες, η «κοινωνική απελευθέρωση» και η «κοινωνική δικαιοσύνη». Ο στρατηγικός μας στόχος, παραμένει αντισυστημικός-αντικαπιταλιστικός- διεθνιστικός.

Πολιτικός μας στόχος, όσον αφορά τη χώρα μας, είναι η ανατροπή του κυρίαρχου σήμερα δικομματικού-διπολικού πολιτικού συστήματος και η λειτουργία ενός διαφορετικού, αριστερού μοντέλου διαχείρισης, πέρα από την κερδοσκοπία, την εκμετάλλευση και την ιδιοποίηση του κοινωνικού, φυσικού και πολιτιστικού πλούτου. Αυτό σημαίνει διαμόρφωση και διατύπωση εναλλακτικών προτάσεων για όλα τα σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, δηλαδή επεξεργασία άλλων πολιτικών για τους επιμέρους θεματικούς τομείς (οικονομία, παιδεία, υγεία, κοινωνική αλληλεγγύη, περιβάλλον, πολιτισμός κ.ά). Αυτό σημαίνει υπέρβαση της σημερινής εύκολης και απλής αντιμετώπισης καίριων προβλημάτων δια της «ιδεολογικοποίησής» τους και της στείρας καταγγελίας των υπευθύνων.

Οσον αφορά την Τακτική και τις Συμμαχίες για να επιτύχουμε τους πολιτικούς μας στόχους, θεωρείται αναγκαία η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση γύρω από συγκεκριμένους άξονες. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποκλείεται κατ’ αρχήν και κάτω από κάποιες προϋποθέσεις η συνεργασία «ακόμα και με τον διάβολο» προκειμένου να πετύχουμε τους άμεσους και διάφανους σε κάθε περίπτωση στόχους μας (κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό από το να υιοθετήσουμε την άποψη «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»). Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσε να υπάρξει κοινή δράση και συνεργασία όχι μόνο με τους Οικολόγους-Πράσινους αλλά και με άλλα αντιπολιτευόμενα κόμματα και σχήματα για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων αντιλαϊκών και αντιπεριβαλλοντικών καταστάσεων και πολιτικών.