12-02-2012 - Η ψήφιση του 2ου Μνημονίου
Εκείνη την εποχή, ο κόσμος κατέβαινε μαζικά στο δρόμο και οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής ήταν συχνό φαινόμενο των κινητοποιήσεων. Όπως σήμερα συμβαίνει στην Γαλλία με τα «κίτρινα γιλέκα». Τα κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς, αμήχανα μπροστά σε αυτή την εξέλιξη, προσπαθούν να κρατήσουν τις αποστάσεις τους και να φέρουν το κίνημα στα δικά τους μέτρα. Η προβοκατορολογία γίνεται στοιχείο της πολιτικής πρακτικής τους, όταν δεν έχουν άλλα πειστικά επιχειρήματα για το “τι να κάνουμε”...
Μερικά σχετικά κείμενα μας εκείνης της εποχής:
12.02.2012: Μια "νέα Βάρκιζα" συνυπογράφουν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ...
Γιατί δεν τολμά το επόμενο βήμα ο Π. Λαφαζάνης;
Οι αντιπαραθέσεις και οι αναζητήσεις στο χώρο της Αριστεράς και τότε ζητήματα “κρατικής διαχείρισης”, όχι όμως για ποιό θα είναι το όνομα του γειτονικού κράτους και άλλα φαιδρά παρόμοια:
Ωραία, να γίνουν εθνικοποιήσεις! Ποιοί όμως θα κάνουν κουμάντο και θα παίρνουν τις αποφάσεις;
Βέβαια το “ελληνόμετρο” ως πυξίδα για την πολιτική, δεν είναι πρόσφατη ανακάλυψη, πάντα υπήρχε από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Και τότε ο ελληνικός αστισμός το χρησιμοποιούσε ως εργαλείο προσανατολισμού για την επιλογή των στρατηγικών του επιλογών:
Έλληνας με το μέτρο
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου