Το ναζισμός δεν αντιμετωπίζεται με νομοσχέδια...

Η συζήτηση για το “αντιρατσιστικό” είναι απλά μια επικοινωνιακή πολιτική η οποία αφορά ένα και μόνον επίδικο: Να διαμορφώσει την συναίνεση στο ότι  ο λύκος είναι ο αρμόδιος για να  φυλάει τα πρόβατα!

Μα το κράτος και και οι αλλαγές που έχουν σημειωθεί στο εσωτερικό του, είναι η μήτρα που έφερε τον ναζισμό στη χώρα μας. Το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει αρκεί για να αντιμετωπιστεί η παραβατικότητα της “χρυσής αυγής”. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζεται. Αν αυτά που κάνουν οι χρυσαυγίτες τα έκαναν αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, τώρα θα ήταν στις φυλακές. Η κυβέρνηση αν ήθελε να δείξει την πυγμή της προς την χρυσή αυγή θα το είχε κάνει, όπως το έκανε πριν λίγο καιρό απέναντι στα κοινωνικά στέκια, στους αγωνιστές της Χαλκιδικής και σε ένα σωρό άλλες περιπτώσεις. Επιχειρήσεις όπως ο «Ξένιος Ζευς» ξέρει να οργανώνει μόνον απέναντι στους μετανάστες...

Όταν η ανάθεση στο κράτος να αντιμετωπίζει τον ναζισμό γίνεται κοινός τόπος, να που οδηγεί: Διαβάστε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ από το “βαθύ κόκκινο”

Ο Παπαδημούλης, η Κανέλλη, ο Αλαβάνος, ο Βορίδης, η Χ.Α. και το ‘Συνταγματικό τόξο’

Είναι “σύντροφοί” μας οι Βούλγαροι του “Ataka”!...

(η συνέχεια από το προηγούμενο δημοσίευμα: Ένα τεστ για να μετρήσετε την πολιτική σας ευφυΐα…)

Το κόμμα που αναφερόμαστε είναι το ακροδεξιό εθνικιστικό Ataka , το αντίστοιχο κόμμα της «χρυσής αυγής» στην Βουλγαρία. Στις εκλογές του 2005 πήρε 1% ενώ στις τελευταίες σημείωσε ανάλογη επιτυχία με την «χρυσή αυγή» και έφτασε στο 7,6%.

Τα 20 βασικά σημεία της προγραμματικής διακήρυξης είναι δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα του, εδώ: 20 Principles of ATAKA Political Party.  Η ακτιβίστικη αντιευρωπαϊκή ενέργεια είναι ότι «οι βουλευτές του Ατάκα έμειναν καθισμένοι, όταν ήχησε στην αίθουσα του Κοινοβουλίου ο ύμνος της ενωμένης Ευρώπης, τον οποίο οι υπόλοιποι βουλευτές άκουσαν όρθιοι» και αναφέρεται στα ελληνικά από το news.yahoo.com. Τα αποσπάσματα (στο βοηθητικό σχόλιο) είναι από συνέντευξη του βουλευτή Βεντσισλάβ Λάκοφ και έχει δημοσιευθεί εδώ:Οι εκλογές ανέδειξαν το εθνικιστικό κόμμα Ataka ένα από τα βασικά κόμματα στη Βουλγαρία

Με αυτό το τεστ θέλαμε να δώσουμε μια «συμμετοχική» απάντηση σε μια σειρά ερωτημάτων που αφορούν τους προσανατολισμούς της πατριωτικής αριστεράς και μέχρι που μπορεί να φτάσουν…

Ένα τεστ για να μετρήσετε την πολιτική σας ευφυΐα…

Σήμερα θα παρουσιάσουμε μια διαφορετική δημοσκόπηση. Δεν σας καλούμε να εκφράσετε τις πολιτικές σας προτιμήσεις, αλλά να διαπιστώσετε την πολιτική σας οξυδέρκεια και να ανακαλύψετε την πολιτική ταυτότητα ενός πολιτικού σχηματισμού με βάση το πολιτικό του πρόγραμμα και τις διακηρύξεις του.

Οι παρακάτω παρουσιάζουμε 8 από τα 20 σημεία που κωδικοποιούν με απλό και κατανοητό τρόπο την πολιτική ενός υπαρκτού κόμματος και η οποία δόθηκε στην δημοσιότητα πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2005. Αυτή την πολιτική των 20 σημείων, την υπερασπίζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του πολιτικού του προγράμματος. Το μόνο στοιχείο που έχει προστεθεί επιπλέον από το 2005 είναι η σαφής αντιευρωπαϊκή θέση του, η οποία καταγράφηκε πρόσφατα και με μια θεαματική ακτιβίστικη ενέργεια, αντιστρόφως ανάλογη με αυτή της Λ. Κανέλλη που «προσκυνάει» το ευαγγέλιο στην ορκωμοσία κάθε νέας Βουλής. Μην ψάξετε να ανακαλύψετε το συμβάν στο οποίο αναφερόμαστε στα δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου γιατί σε κανένα ελληνικό ΜΜΕ δεν έχει καταγραφεί Αυτά τα σημεία είναι:

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: Ο φοίνικας που αναγεννιέται από τις στάχτες του...

Η σπίθα που θα έβαζε φωτιά στον κάμπο δεν έφτασε ποτέ στο συνδικαλιστικό κίνημα των καθηγητών και η συζήτηση εντός της Αριστεράς μετατοπίστηκε στο ποίος έχει την ...καλύτερη τσακμακόπετρα! Άγονη συζήτηση γιατί στερείται ιστορικής επαληθευσιμότητας. Τα τελευταία χρόνια, πότε η όποια Αριστερά “άναψε” φωτιές;

Η μόνη φωτιά που μπορεί να βάλει η Αριστερά είναι στο εσωτερικό της η οποία δεν μπορεί να επεκταθεί στην κοινωνία. Οι έντονες έριδες και ανταγωνισμοί αυτό καταγράφουν. Είναι μια φωτιά που σιγοκαίει μέσα σε μισοσβησμένα κάρβουνα, σε αποκαΐδια και μεγάλη ποσότητα στάχτης, περιφρουρημένη από υψηλά τείχη…

Πριν ένα χρόνο, στο κείμενό μας “Μερικές σκέψεις για τα ρεύματα, τις τάσεις, τις φράξιες στον νέο ΣΥΡΙΖΑ.” γράφαμε για τον ΣΥΡΙΖΑ:

Αν δεν είναι ανοικτός σε νέες ιδέες, δεν γεννηθούν νέες δυνάμεις και δεν δοκιμαστούν νέες πολιτικές πρακτικές, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει πολιτικά. Όμως, πιστεύουμε ότι οι υπαρκτές αντιπαλότητες και τα ζητήματα της ηγεμονίας μέσα στο νέο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα λυθούν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, αν η συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα δεν ενεργοποιηθεί στο εσωτερικό του.

Ένα χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε χειρότερο σημείο. Τίποτα νέο δεν προέκυψε σε όλο αυτό το διάστημα. Αντίθετα διευρύνθηκαν τα φαινόμενα αναπαραγωγής των μηχανισμών, όταν αναδείχτηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα ως αξιωματική αντιπολίτευση και άνοιξε ο δρόμος προς την κυβέρνηση. Μέσα σ' αυτό το χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ απεμπόλησε - χωρίς να αποκτήσει νέα - τα δυο βασικά κινηματικά αναφορικά του, τα οποία του έδωσαν ώθηση και τον έκαναν διακριτό από την υπόλοιπη Αριστερά: το “κοινωνικό φόρουμ” και το “κίνημα της 25ης Μάη”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει να γίνει το “νέο” ΠΑΣΟΚ αλλά ο “παλιός” ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και να απωλέσει αυτή ακριβώς την διάκριση, η οποία τον ανέδειξε αξιωματική αντιπολίτευση και τον βασικό πολιτικό εκφραστή του ενός πόλου της κοινωνικής πόλωσης, η οποία διευρύνθηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

B-FEST 2013 – μια μικρή γεύση

Μια ματιά και εδώ:

Να γίνουμε μη κυβερνήσιμοι, μη διαχειρίσιμοι!

“Το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός” του ΣΧΕΔΙΟΥ Β': Από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον ... “Δ”ημοσιογράφο!

Πριν μερικές μέρες το κείμενο “Ένα σχέδιο που χαλάει σχέδια” στο “mao.gr” ξεκινούσε ως εξής:

Τη ριζοσπαστική κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ που δεν συμβιβάζεται με τη συστημική στροφή της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να εκφράσει πολιτικά και αξιακά ο νέος φορέας στην Αριστερά που επισήμως ιδρύθηκε την Κυριακή, με το κάπως εκκεντρικό όνομα «Σχέδιο Β’». Στη μακρόστενη αίθουσα του ΚΥΒΕ στο Περιστέρι, γεμάτη, με υψηλό όμως μέσο όρο ηλικίας, το διάδοχο σχήμα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, με άτυπο επικεφαλής τον Αλέκο Αλαβάνο έβαλε ρότα για τα ερχόμενα μεγάλα πολιτικά ραντεβού.

Δεν πέρασε ούτε μια βδομάδα και ο “ΣΧΕΔΙΟ Β” έδωσε την πρώτη καταγραφή αυτής της αντισυστημικότητας που δεν χωράει στον ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερα για το θέμα εδώ:

Μια στημένη δημοσκόπηση και η τοποθέτηση του Α. Αλαβάνου

Ευτυχώς που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει ακόμα τόσο μεγάλη αντισυστημική στροφή...

Η αναμέτρηση της Αριστεράς με τα …UFO!

Με αφορμή τα 2 χρόνια που πέρασαν από 
το κίνημα της «25ης Μάη»

Ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς αντιμετώπισε το κίνημα της 25ης Μάη όπως τα …UFO

(για την «ηγεμονία» ρε γαμώτο!..)

Τον τελευταίο καιρό έχει έρθει ξανά στην επιφάνεια η συζήτηση για τον Γκράμσι και την έννοια της «ηγεμονίας». Μερικά δείγματα:

Ο ΓΚΡΑΜΣΙ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Αντιμέτωποι με την κρίση: ο Γκράμσι και η πολιτική της ηγεμονίας σήμερα

Ο Αντόνιο Γκράμσι και η έννοια της ηγεμονίας

Λουκάς Αξελός, Ξαναδιαβάζοντας τον Γκράμσι

Θεωρητικές παπάρες, οι οποίες αδυνατούν να δώσουν μια καθαρή απάντηση στο ερώτημα: γιατί οι ιδέες της Αριστεράς δεν μπορούν σήμερα να ηγεμονεύσουν στην κοινωνία;

Tο ερώτημα έχει μεγάλη πολιτική σημασία: Προσδιορίζει το τι θα πρέπει να αλλάξει στις πολιτικές πρακτικές της για να διευρύνει τα κοινωνικά της ερείσματα. Η απάντηση όμως δεν βρίσκεται στον Γκράμσι και τις απόψεις του, αλλά στην ίδια την Αριστερά και στην δύναμη των ιδεών της. Απάντηση δεν μπορεί να δοθεί αν δεν αμφισβητηθεί η «ταυτότητα» αυτής της Αριστεράς.

Το ερώτημα της «ταυτότητας» είναι πρώτιστα υπαρξιακό: Η «ταυτότητα» περιγράφει την «διάκριση» μέσω της οποίας η «ύπαρξη» αποκτά συγκεκριμένο περιεχόμενο. Υπάρχει όμως η Αριστερά;

Η “προδομένη” επανάσταση των ...καθηγητών!

Έχετε δει ποτέ ένα ΝΑΡίτη ή έναν ΣΕΚίτη να αυτομαστιγώνεται δημόσια γιατί η οργάνωσή του πρόδωσε το κίνημα; Πότε! Οι “επαναστατικές” οργανώσεις έχουν πάντα την σωστή γραμμή...

Αντίθετα σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ το αυτομαστίγωμα για την στάση του απέναντι στην απεργία των καθηγητών είναι ένα φαινόμενο που αξίζει να το εξετάσουμε ιδιαίτερα γιατί καταγράφει μια άλλου τύπου πρακτική για την πολιτική, η οποία δεν κυριαρχείται από τους όρους της αστικής ιδεολογίας που συγκροτούν πολλές “επαναστατικές” οργανώσεις της Αριστεράς.

Το θετικό αυτής της κατάστασης είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σαν πολιτικό μόρφωμα δεν έχει παγιωθεί ως ένας ιδεολογικός μηχανισμός αυτονομημένος από την ταξική πάλη και κλειστός στην κοινωνία και στις αντιθέσεις που την διαπερνούν, σε αντίθεση με πολλές “επαναστατικές” οργανώσεις της Αριστεράς που προβάλλουν ως πολιτική τον ιδεολογικό λόγο που τις συγκροτεί. Δεν αναφερόμαστε στην χαρά του κάθε τροτσκιστή που βλέπει παντού προδοτικές ηγεσίες, αλλά στην δυνατότητα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να σχετίζεται με την κοινωνία έξω από την σχέση: αδαής λαός – πεφωτισμένη πρωτοπορία. Αυτή η σχέση αναπαράγει τις αστικές πολιτικές πρακτικές της ανάθεσης της πολιτικής στους πολιτικούς μηχανισμούς (τα υποκείμενα της παραγωγής της πολιτικής) και θεωρεί τον απλό κόσμο ως το αντικείμενο/αποδέκτη αυτών των πολιτικών.

Το αρνητικό είναι ότι αυτό το αυτομαστίγωμα γίνεται εντός των πλαισίων των κυρίαρχων στερεότυπων της παραδοσιακής Αριστεράς (εργατισμός/οικονομισμός) και όχι σε ρήξη με αυτά, γιαυτό και οδηγεί τελικά σε πολιτικά αδιέξοδα. Για να γίνει αντιληπτό αυτό που ισχυριζόμαστε, θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα. Το περιεχόμενο κάποιων από αυτά τα στερεότυπα περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο στο παρακάτω απόσπασμα από ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στο «βαθύ κόκκινο»:


(το όνειρο του κάθε αριστεριστή... )
 

Ο κόσμος της εργασίας είναι σε απόγνωση. Αρκεί πράγματι μια σπίθα για να βάλει φωτιά σ’ όλο τον κάμπο. Η κατάσταση αποδίδεται έξοχα κινηματογραφικά από μια σκηνή του αριστουργήματος του Τσάρλι Τσάπλιν «Μοντέρνοι Καιροί». Ο Σαρλώ παρατηρεί να πέφτει από ένα φορτηγό που κουβαλάει μεγάλα δοκάρια, η προειδοποιητική κόκκινη σημαιούλα. Τη σηκώνει και την κουνάει κάνοντας νοήματα στον οδηγό να σταματήσει. Από παρεξήγηση, αμέσως σχηματίζεται ολόκληρη διαδήλωση πίσω του!

Έτσι είναι και σήμερα, λες και όλοι περιμένουν κάποιος να ‘σφυρίξει την έναρξη’. Έπρεπε λοιπόν με κάθε τρόπο η δυναμική του αγώνα των καθηγητών να ανακοπεί. Έβαλαν πολλοί το χεράκι τους σ’ αυτό. Όμως, τα ψέματα τελειώνουν.

Όμως ο «έλληνας» Σαρλώ του παραδείγματος δεν είναι η  όποια Aριστερά, αλλά η «χρυσή αυγή». Χωρίς «πολιτικό πρόγραμμα» και «σχέδιο Β’» μαζεύει τον κόσμο πίσω της. Ο αριστερισμός πολλές φορές σήκωσε την κόκκινη σημαία, αλλά έμεινε μόνος του. Κανείς δεν του στέρησε αυτή την πρωτοβουλία. Και είδαμε τα αποτελέσματα στα …τηλεοπτικά κανάλια:

Για την κληρονομιά από τον ΣΥΝ, την οποία υπερασπίζεται σήμερα η "αριστερή πλατφόρμα" και όχι μόνο...

Η πορεία μετεξέλιξης από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών σημαδεύεται από κρυφούς ερωτικούς ανταγωνισμούς και την φανερή σεξουαλικότητα μηχανισμών, οι οποίοι αναπαράγονται στο εσωτερικό του. Περισσότερα για αυτό το θέμα, σε ένα παλαιότερο κείμενό μας εδώ:

Μια απάντηση στο άρθρο του Δ. Μπελαντή: “Περί της πολιτικής ηθικής”

Συμπαράσταση στους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ από τους μηχανισμούς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει ...κρεμαστάρια. Το ΝΑΡ το οποίο είναι γνωστό για τις αντιστάσεις του ενάντια στον δημοκρατικό μετασχηματισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρέχει την ...συντροφική του στήριξη στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Απολαύστε τις δεινές υποκριτικές του ικανότητες στην παράσταση του έργου: “ΣΥΡΙΖΑ: Εσωκομματικός αυταρχισμός”

Αν έχεις τέτοιους συμμάχους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;

Από το συνέδιο του ΣΥΡΙΖΑ θα βγουν κερδισμένοι και πάλι οι μηχανισμοί;

Οι μάσκες άρχισαν να πέφτουν μία - μία μπροστά στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ:

Οι δυνάμεις της ΑΝΑΣΑ, ενώ συμφωνούν με τον ενιαίο πολυτασικό ΣΥΡΙΖΑ και είναι έτοιμες να απαντήσουν στην πράξη θετικά, διαφωνούν με την πρόταση του σ. Τσίπρα 

(ΕΠΟΧΗ 19-5-2013)

Την "σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο" φαίνεται ότι αποτέλεσαν οι δηλώσεις του Α. Τσίπρα  στο "105.5 στο κόκκινο"καθώς η εισήγησή του στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ.  Η στάση της "αριστερής πλατφόρμας" ήταν γνωστή  και αναμενόμενη για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών.  Αναμενόμενη δεν ήταν η στάση της "ΑΝΑΣΑ", η οποία φαίνεται ότι θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο  για την μελεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στο 1ο του ΣΥΝΕΔΡΙΟ.  Ο "παραγοντισμός" έρχεται πλέον να προστεθεί και επίσημα πλέον στην "δημοκρατία" της μαφίας των μηχανισμών για να γίνει συστατικό στοιχείο της πολιτικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Η μάχη προβλέπεται συναρπαστική...

O Λ. Αλτουσέρ στην υπηρεσία του ...ΚΚΕ!

Ακόμα και τον Λ. Αλτουσέρ επιστράτευσαν οι σ. του ΚΚΕ  (Η απεργία των εκπαιδευτικών, η αφύπνιση και «οι στιγμές που αλλάζουν την Ιστορία») για να δικαιολογήσουν την στάση τους στον αγώνα των εκπαιδευτικών:

...Αναγορεύουν την Παιδεία σε χώρο συνείδησης με θετική φόρτιση, κάνοντας πως δεν ξέρουν ή δε βλέπουν ότι η δημόσια Παιδεία, ανεξάρτητα της σύνθεσής της (δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές κ.λπ. προέρχονται ή ανήκουν στην εργατική και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε μεγάλο αριθμό), είναι πριν απ' όλα ιδεολογικός μηχανισμός του αστικού κράτους...

Μια και έκαναν την αρχή, τους αφιερώνουμε ένα απόσπασμα από το κείμενό του "Τι πρέπει ν' αλλάξει στο κομμουνιστικό κόμμα" που έχουμε δημοσιεύσει εδώ: 

 Για μια άλλη πολιτική

Πολιτική απάντηση στην πολιτική επιστράτευση

...Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η νέα στρατηγική επιλογή της επιστράτευσης δεν αντιμετωπίζεται κυρίως με συνδικαλιστικούς αγώνες. Χρειάζεται πολιτική απάντηση, που ισοδυναμεί με την πολιτική κάλυψη των απεργών με αποφασιστικότητα, που μπορεί να φτάσει ακόμη και στην πολιτική ανυπακοή...

 

Όλο το κείμενο εδώ: "Πολιτική απάντηση στην πολιτική επιστράτευση"

Και εδώ η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης εργαζομένων

Η ομιλία Αλ. Τσίπρα την ΚΕ

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 
Η χθεσινή ημέρα στη βουλή ήταν αποκαλυπτική. Αποκαλύφθηκε ότι το δημόσιο αγαθό που κινδυνεύει αυτή τη στιγμή περισσότερο, είναι η Δημοκρατία. Το Μνημόνιο και η Δημοκρατία είναι έννοιες εντελώς ασυμβίβαστες και αυτό το βλέπουμε καθημερινά όλο και περισσότερο. 
  
Το βλέπουμε στις επιστρατεύεις των απεργών που γίνονται πλέον και προληπτικά. Το βλέπουμε στην συνεχιζόμενη βίαιη και αδικαιολόγητη καταστολή εναντίον των κατοίκων της Χαλκιδικής. Το βλέπουμε και στο αδιάκριτο πια πολιτικό φλερτ της Νέας Δημοκρατίας με την ακροδεξιά. 

Αυτός ο συνδικαλισμός έχει τελειώσει;

...Με την προκαταβολική επιστράτευση των καθηγητών ο Σαμαράς θέλει να στείλει ένα ευρύ πολιτικό μήνυμα, που δεν σχετίζεται αποκλειστικά με αυτή καθ΄ αυτή την απεργία. Δεν θέλει τόσο να φοβίσει τους αντιπάλους του, όσο να εμπνεύσει τους (δυνάμει) φίλους του. Θέλει να πει με αποφασιστικό και πειστικό τρόπο ότι αυτό είναι ο εκφραστής του νόμου και της τάξης, ότι αυτός είναι ο ηγέτης που θα δώσει τέλος στη μισητή «Μεταπολίτευση», αυτός είναι ο κυβερνήτης που θα τσακίσει την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, την ισχύ των συνδικάτων και την ανομία. Η επιστράτευση δεν είναι τόσο μια κίνηση κρατικής καταστολής, όσο μια προπαγανδιστικού χαρακτήρα παρέμβαση στην κατεύθυνση της συγκρότησης μιας μακροχρόνιας αντιδραστικής πολιτικής ηγεμονίας...

(Από το κείμενο "Η επιστράτευση ως μέσο συγκρότησης πολιτικής ηγεμονίας" του Γιάννη Αλμπάνη)

Απέναντι σε αυτή την πολιτική δυστυχώς το μαζικό κίνημα και η Αριστερά δεν μπόρεσαν να δώσουν απάντηση. Κυριάρχησε η λογική ότι ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι “η σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο”. Το ΚΚΕ που δεν παίξει με την φωτιά, αποτραβήχτηκε νωρίς. Όμως η “πυροσβεστική”στάση του δεν ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που την εμπόδισε να απλωθεί στον κάμπο.

Να ποιές απεργίες υποστηρίζει πραγματικά το ΚΚΕ!..

Αποκαλυπτικό το παρακάτω κείμενο για τον «οπορτουνισμό» του ΚΚΕ που δημοσιεύεται στον σημερινό «ριζοσπάστη»:

«Δεν απεργούμε και το φωνάζουμε»!

Προχτές, η ΑΔΕΔΥ είχε προκηρύξει απεργία για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών. Ηταν πολλοί εκείνοι που κατέθεσαν... απεργοσπαστικές «περγαμηνές», με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον πρόεδρο (ΔΑΚΕ) της ΟΛΜΕ, που δήλωνε απροκάλυπτα πως «οι καθηγητές δεν θα μετάσχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ την Τρίτη». Στην ίδια την απεργιακή συγκέντρωση που έκανε το ΠΑΜΕ, οι διαδηλωτές κατήγγειλαν «τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και των "Παρεμβάσεων" που στα λόγια μιλούν για αγώνες και όταν πρέπει να σπάσει η επιστράτευση με απεργία τότε οργανώνουν μαζί με τους διευθυντές Εκπαίδευσης την απεργοσπασία».

Οι Κομοτηναίοι τσιγγάνοι από το Αλαν Κουγιού έρχονται!..

Η αριστερά δεν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία. Έχει εγκλωβιστεί στα βαθιά νερά των αστικών πολιτικών και των αντιθέσεών τους και μετράει την αριστεροσύνη της με δραχμούλες και ευρουδάκια. Ενώ οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια χρόνια προχωράνε με γοργούς ρυθμούς, οι ινστρούχτορές της προσπαθούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους αντλώντας τις “αλήθειες” τους με τα “αριστερά” γεωτρύπανα τους από τα έγκατα της “οικονομικής επιστήμης”, μιας επιστήμης το κύρος της οποίας δεν το εμπιστεύονται ούτε οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες. Μάταιη προσπάθεια! Η έκβαση της κοινωνικής πόλωσης δεν θα κριθεί στα πεδία που κάνουν τις αρχαιολογικές ανασκαφές τους, αλλά στο ζήτημα της συντηρητικής στροφής της ελληνικής κοινωνίας και στην άνοδο του ναζισμού. Αυτό το πολιτικό στοίχημα - στο οποίο διακυβεύεται η ίδια η υπάρξη της Αριστεράς - κινδυνεύει να χαθεί...

Οι “προβοκάτορες” του κ. Μιχαλολιάκου...

Πριν ένα μήνα μέλη της Χρυσής Αυγής, μεταξύ των οποίων και ο πρώην βουλευτής Φθιώτιδας, Απόστολος Γκλέτσος, φώναξαν συνθήματα κατά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ, Μάκη Βορίδη, την ώρα που προσερχόταν στο “hotel Samaras”, κεντρικό ξενοδοχείο της Λαμίας για να μιλήσει σε προγραμματισμένη εκδήλωση:


Ο Μάκης Βορίδης στην έναρξη της ομιλίας του σχολίασε το γεγονός: «Επιβεβαιώνεται με την ελαφρώς θερμή υποδοχή που είχα ότι η πολιτική αποκτά ζωντάνια, περιεχόμενο και ένταση ξανά»

Η χρυσή αυγή την ίδια μέρα εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Η Χρυσή Αυγή καταδικάζει την προβοκατόρικη ενέργεια που έλαβε χώρα στην Λαμία και η οποία βρίσκεται εκτός γραμμής του Κινήματος μας, το οποίο δεν οργανώνει αντισυγκεντρώσεις κατά συγκεντρώσεων άλλων πολιτικών χώρων.

Εμείς πανηγυρίζουμε!..

Απόσπασμα από το κείμενο του Ν. Σβέρκου "Αυτοδιάλυση συνιστωσών" στην σημερινή "εφημερίδα των συντακτών":

...“Ο κόσμος θέλει να ξέρει ότι υπάρχει ένα δημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο όλοι συνεννοούμαστε” είπε ο Αλέξης Τσίπρας, σχετικά με την αυτοδιάλυση των συνιστωσών, ενώ σχετικά με την κατάργηση της δυνατότητας για ξεχωριστές λίστες δήλωσε χαρακτηριστικά “έχω πάρει το μήνυμα και από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και από την βάση του ΣΥΡΙΖΑ και από τον κόσμο που συζητώ” και πρόσθεσε “φτιάχνοντας παρατάξεις μέσα στο κόμμα είναι ένας τρόπος που είναι αποκαρδιωτικός για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανένταχτων μελών, του νέου κόσμου που έρχεται να προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν έρχεται να προσεγγίσει πλειοψηφίας και μειοψηφίες”

Αν και οι αποστάσεις που χωρίζουν την πλειοψηφία και την μειοψηφία στα ζητήματα των θέσεων και του προγράμματος είναι λίγο – πολύ γνωστές, η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα έστησε νέο “ταμπλό” στο εσωκομματικό τοπίο. Τα στελέχη της Κουμουνδούρου αντέδρασαν με ποικίλους τρόπους, ουδείς ωστόσο πανηγυρίζει γι' αυτές τις ανακοινώσεις, δεδομένης της χρονικής στιγμής που αυτές διατυπώθηκαν...

Νίκος Παπαχρήστος: Οι καθηγητές δεν θα μετάσχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ

Ηλίθιοι ή ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ;

ΔΗΛΩΣΗ

των ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑ, ΛΑΜΠΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΡΑ, ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΥ

Εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14/5

ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/5 ΟΠΩΣ ΖΗΤΗΣΕ Η ΟΛΜΕ

Σε μια πρωτοφανή διασπαστική και εν τέλει υπονομευτική για την απεργία των καθηγητών [από 17/5] απόφαση κατέληξε η ΑΔΕΔΥ, μετά από πρόταση του ΠΑΜΕ, η οποία υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, για κήρυξη δημοσιοϋπαλληλικής απεργίας αύριο Τρίτη, ημέρα που δεν έχει καν αρχίσει η επιστράτευση των καθηγητών [αρχίζει από το μεσημέρι της Τετάρτης]!!!

Α. Τσίπρας στο "Κόκκινο": Για την απεργία των εκπαιδευτικών και τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στο συνέδριο

- Για την απεργία των εκπαιδευτικών:

Η κυβέρνηση επέλεξε τη σύγκρουση στην περίοδο των εξετάσεων για να επιβάλλει τα αντιδημοκρατικά της σχέδια, με αίσθηση αλαζονείας και παντοδυναμίας νομίζοντας ότι μπορεί να επιβάλλει με την καταστολή το δίκαιο των ισχυρών, τόνισε ο κ. Τσίπρας, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση έχει επιτεθεί στο σύνολο της κοινωνίας και θα λάβει απάντηση, όπως θα λάβει απάντηση και από τους γονείς των 100.000 μαθητών που θα δώσουν εξετάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τα αιτήματα των καθηγητών γιατί είναι αιτήματα για τη στήριξη του δημόσιου σχολείου και της κοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύει στους εκπαιδευτικούς τι να κάνουν, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας.

- Για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών και τις συνιστώσες του:


(...αφιερωμένο σε όσους για όσους έχουν ξεχάσει τι συνέβη στην Α' Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ)

Δεν μπορούμε να περιμένουμε το ραντεβού με την ιστορία και να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να δημιουργήσουμε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, με τη διαμόρφωση τάσεων στο εσωτερικό του, γιατί δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, τόνισε ο Α. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι κανένας δεν θα πρέπει να εκβιάζει κανένα και πως εάν ορισμένες συνιστώσες δεν θέλουν μπορεί να παραμείνουν ως παρατηρητές.

Πόσο δεξιοί είναι οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες»;

Το ερώτημα έχει ιδιαίτερη πρακτική αξία για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γιατί βοηθάει να αντιληφθούμε τι  εννοούν πραγματικά αυτοί που έχουν βαλθεί να “ριζοσπαστικοποιήσουν” τον ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε πως η ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) που κυβέρνησε την χώρα για πολλά χρόνια, ήταν και αυτή “ριζοσπαστική”...

Η λαλίστατη κατά τα άλλα “αριστερή πλατφόρμα” για το συγκεκριμένο ζήτημα ποιεί την νήσσα και κρύβεται πίσω από συνδικαλισμούς, επαληθεύοντας την άποψη που είχαμε εκφράσει σε ένα παλαιότερο κείμενό μας ( Κλάμα η κυρία… ).

Κείμενα που εκφράζουν καθαρές θέσεις, όπως για παράδειγμα το κείμενο του Μ. Μπαλαούρα “Πόσο δεξιοί είναι οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες” στην “εποχή” δεν έχουν θέση στη “iskra”, η οποία αποτελεί το κεντρικό δημοσιογραφικό της “αριστερής πλατφόρμας”. Αν λοιπόν θέλετε να μάθετε την θέση της “αριστερής πλατφόρμας”, θα πρέπει να διαβάσετε “ΤΑ ΝΕΑ”! Δεν είναι δική μας αυτή η θέση αλλά της “iskra”. Σας την μεταφέρουμε ότι ακριβώς είναι διατυπωμένη στο δημοσίευμά της: ΣΥΡΙΖΑ: ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ. Όπως και στην Θεία Λειτουργία, το ανάγνωσμα του“αποστόλου” προηγείται του “ευαγγελίου”.

Η Ακροδεξιά στοιχειώνει το Μαξίμου

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Αυτή την στολή δεν
την είδε ο Α. Τσίπρας
όταν τον επισκέφτηκε;

Στη μακρά αλυσίδα γεγονότων που εκθέτουν διεθνώς τη χώρα για έλλειμμα δημοκρατίας προστέθηκε χθες η υπαναχώρηση του πρωθυπουργού σχετικά με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Είχαν προηγηθεί άλλες πράξεις, όπως η μεθοδευθείσα κατάργηση του νόμου για την ιθαγένεια των μεταναστών, η συγκάλυψη βασανισμών στη ΓΑΔΑ, η παθητική αντιμετώπιση του φαινομένου της έξαρσης ρατσιστικών εγκλημάτων στο κέντρο της Αθήνας, η ρητορική Δένδια με την οποία ενοχοποιείται κάθε κοινωνική κινητοποίηση ως δυνάμει... τρομοκρατική.

Η συγκαταβατικότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την όξυνση των ρατσιστικών εγκλημάτων στη χώρα μας και ο ξενοφοβικός λόγος που υιοθετεί εντάσσονται στην επιχειρούμενη αφομοίωση της Ακροδεξιάς στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Πρόκειται όμως για ψευδαίσθηση. Όταν υιοθετείται η ακραία ατζέντα της Χρυσής Αυγής, η νεοναζιστική οργάνωση δεν αναχαιτίζεται, αλλά "νομιμοποιείται" η επιρροή της.

Η απελευθέρωση της κάνναβης και το οικονομικό τραστ

...« Η κάνναβη σε σχέση με το αλκοόλ (ανταγωνιστικό προϊόν) δεν προσφέρει κέρδος στους εμπόρους αν νομιμοποιηθεί. Ο καθένας μπορεί να καλλιεργήσει κάνναβη στο σπίτι του. Το ζήτημα είναι καθαρά οικονομικό. Το εμπόριο κάνναβης υπάρχει μόνο επειδή είναι παράνομη. Για αυτό το λόγο παραμένει και στην παρανομία. Η κάνναβη έχει και ιατρική χρήση και μάλιστα με σημαντικά αποτελέσματα ακόμα και για τον καρκίνο. Απέναντί της όμως έχει εταιρείες αλκοόλ, νάιλον, χαρτιού κ.α.. Ένα μεγάλο τραστ οικονομικών συμφερόντων που θα πάθουν ζημιά από την απελευθέρωση της»…

Περισσότερα για αυτό το θέμα, εδώ:

Η απελευθέρωση της κάνναβης και το οικονομικό τραστ

Δεν είστε “τρελοί” σύντροφοι της iskra, είστε απλά ηλίθιοι...

Ειδικότερα, είναι εξαιρετικά σημαντικό όταν ένας οικονομολόγος των πολιτικοϊδεολογικών χαρακτηριστικών του Χ. Β. Ζιν λέει πως η Ελλάδα, αν την Άνοιξη του 2010 είχε χρεοκοπήσει και αποχωρήσει από την ευρωζώνη, θα είχε τώρα ξεπεράσει την κρίση. Όσοι εξ ημών προβάλλαμε από τότε τέτοιες θέσεις, είμαστε φωνές βοώντων εν τη ερήμω, ακόμα και στα πλαίσια της Αριστεράς και θα έπρεπε να σταλούμε σε «ψυχιατρείο»! Σήμερα πόσοι κάνουν την αυτοκριτική τους και σκέφτονται διαφορετικά; Γιατί ποτέ δεν είναι αργά !!!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΡΜΑΙΟΣ (από την iskra)

“Αυτή η χώρα είναι ένα απέραντο τρελοκομείο” είχε προείπει ο Καραμανλής Κωνσταντίνος εκφράζοντας ανάλογη απαξίωση για τους τρελούς με αυτή του Γ. Βερμαίου. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε πως τώρα χρειαζόμαστε τρελούς. Κοιτάξτε γύρω σας για να δείτε που μας οδήγησαν οι λογικοί! Εξάλλου, όπως λέει και μια λαϊκή παροιμία “από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια”. Όμως μέχρι σήμερα από την “iskra” δεν μάθαμε καμία αλήθεια...

Το είπε, το είπε λοιπόν ο παπαγάλος! Μόνον που ο παπαγάλος απλώς επαναλαμβάνει κάποιες φράσεις χωρίς να τις κατανοεί. Ακόμα περισσότερο, δεν γνωρίζει τίποτα για τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και τις διαφορετικές στρατηγικές του κεφάλαιου. Για αυτά τα ζητήματα είναι πιο άρμοδιοι για να μας πληροφορήσουν οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, αλλά όπως φαίνεται είναι και πιο εφυείς από τους σ. της iskra, γιατί τουλάχιστον καταλαβαίνουν αυτά που διαβάζουν. Ενδεικτικό το παρακάτω απόσπασμα από το άρθρο “Χανς-Βέρνερ Ζιν: Υπέρ της προσωρινής εξόδου Ελλάδας και Κύπρου από την Ευρωζώνη” που δημοσιεύει το ΒΗΜΑ:

Το νέο κόμμα της Δραχμής των Πέντε Αστέρων είναι γεγονός!..

Η δημιουργία του πρώτου πολιτικού κόμματος της δραχμής είναι γεγονός! Την 1η Μαΐου ολοκληρώθηκε η επεξεργασία και στις 2 Μαΐου κατατέθηκε από 215 ιδρυτικά μέλη και εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, η δημιουργία του νέου πολιτικού κόμματος με την ονομασία "ΔΡΑΧΜΗ, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων" με επίκεντρο τις ακόλουθες πέντε βασικές θέσεις: ανατροπή του Μνημονίου, επιστροφή στη δραχμή, αυτοδύναμη ανάπτυξη, εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

Πάνος Καμμένος: ο «Ζέρβας» των ΑΝ.ΕΛΛ.

 Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

 Του Δημήτρη Ψαρρά

H πολυτάραχη πορεία του από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ μέχρι τη δημιουργία του… δικού του κόμματος

Στο συνέδιο των ΑΝ.ΕΛΛ. ο Καμμένος αναφέρθηκε στη συνεργασία του Ζέρβα με τον Βελουχιώτη για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου. Μόνο που ξέχασε να προσθέσει ότι λίγα χρόνια αργότερα ως υπουργός Δημόσιας Τάξης ο Ζέρβας ήταν εκείνος που οργάνωσε το ανθρωποκυνηγητό κατά των οπαδών της Αριστεράς
  
Με την πανηγυρική εκλογή του Πάνου Καμμένου στην προεδρία έληξε χθες το ιδρυτικό συνέδριο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων (ΑΝ.ΕΛΛ.). Σ’ αυτό το «γενετήσιο» συνέδριο –όπως το αποκάλεσε ο βουλευτής Αχαΐας κ. Νταβρής- κυριάρχησε βέβαια το «αντιμνημονιακό» κλίμα, αλλά αναπαράχθηκαν και όλα τα γνωστά ακροδεξιά στερεότυπα της εποχής περί «σιωνιστικού νεοταξισμού», περί «σιωνιστών και μασόνων», περί «σκουπιδιών μισελληνισμού», περί «εσωτερικών εχθρών», περί «εποικισμού» από τους μετανάστες και περί «διάλυσης του ελληνικού γένους». Ακόμα και ο μεταξικός «Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός» πλασαρίστηκε ως στρατηγικός στόχος. Είναι αλήθεια ότι ο κ. Καμμένος έχει χτίσει ένα πολιτικό κόμμα κατ’ εικόνα και ομοίωσή του. Η ενασχόληση του σημερινού προέδρου των ΑΝ.ΕΛΛ. με τα κοινά ξεκίνησε από την ΟΝΝΕΔ την περίοδο της «σκληρής» αρχηγίας Βασίλη Μιχαλολιάκου.

Το ΚΚΕ αγωνίζεται να κατακτήσει την πρωτοπορία στους ...νοικοκυραίους!

Δύο πρόσφατα κομματικά κείμενα του ΚΚΕ είναι αρκετά διαφωτιστικά για όποιον θέλει να κατανοήσει τι πραγματικά σημαίνει η δήλωση του Δ. Κουτσούμπα στην πρώτη δημόσια ομιλία του ως Γραμματέα (24-4-2012) “Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ είναι η πιο πλατιά πολιτική που ενώνει τις λαϊκές δυνάμεις.”

Τα κείμενα αυτά αποκαλύπτουν ότι αυτή η πιο “πλατιά” πολιτική είναι η πολιτική που ενώνει τους νοικοκυραίους όλης της χώρας! Αυτή η πολιτική ενότητας, δεν είναι μια μεθόδευση από τα πάνω αλλά μια πλατιά κοινωνική συμμαχία από τα κάτω που ενώνει όλους τους νοικοκοιραίους, από τους αριστερούς του ΚΚΕ ως τους νοικοκυραίους της ΝΔ και της χρυσής αυγής! Είναι άραγε τυχαίο ότι ακόμα και οι νοικοκοιραίοι του ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντας την πρωτοπορία του ΚΚΕ στον χώρο των νοικοκυραίων, ονειρεύονται να γράψουν τα παιδιά τους στο "κατηχητικό" της ΚΝΕ για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους από κακές παρέες, ναρκωτικά και αντιεξουσιαστικές παρεκκλίσεις;

Το πρώτο κείμενο δημοσιεύεται στον ριζοσπάστη της 8ης Μάη 2013 με τον τίτλο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ. Ένα μικρό απόσπασμα:

Ο νεοφιλελευθερισμός, νονός του χρηματοπιστωτικού τομέα της οικονομίας : Ο Ernst Lohoff και ο Norbert Trenkle συζητούν για την Οικονομική και Δημοσιονομική Κρίση

Σκίτσο από το Αθέμιτα://ήπιες μορφές ενάργειας…

Αναδημοσίευση από το "περγάδι"

Μέρος 3 από 3 

Ερωτήσεις από τον Reinhard Jellen, μετάφραση από το γερμανικό πρωτότυπο από τον Joe Keady, αρχική δημοσίευση στο δικτυακό τόπο ΤΗΛΕΠΟΛΙΣ (6 Αυγ. 2012), το πρώτο μέρος της συνέντευξης βρίσκεται εδώ, το δεύτερο εδώ.

Στη περίοδο του κεϋνσιανισμού, το κράτος το ίδιο με τις άμεσες και έμμεσες παρεμβάσεις του καθιερώθηκε ως ενεργό  στήριγμα της οικονομικής ζωής. Ωστόσο, η  θεμελιώδης αντίφαση μεταξύ υλικής παραγωγής και της αφηρημένης και επιρρεπούς στις κρίσεις αξιοποίησης της στην καπιταλιστική οικονομία δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Επομένως, το βασικό δίλημμα παρέμεινε: αύξηση της παραγωγικότητας με αμετάβλητα ή στάσιμα τα ποσοστά συσσώρευσης και μία τάση μείωσης των θέσεων εργασίας και αυξανόμενη μείωση της βάσης της πραγματικής συσσώρευσης.
Όταν η κεϋνσιανή συνταγή έπαψε να επηρεάζει θετικά τις ιδιωτικές επενδύσεις, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αντικαταστάθηκε από το νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος κατεύθυνε τα ανεκμετάλλευτα επενδυτικά κεφάλαια προς την κερδοσκοπική σφαίρα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Αυτό οδήγησε στην ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση της πραγματικής οικονομίας από τις παρορμήσεις των χρηματοπιστωτικών αγορών, που με τη σειρά της επηρέασε αρνητικά την οικονομική της βάση, προκαλώντας περιοδικά φούσκες ακάλυπτων  χρηματοοικονομικών τίτλων. Μετά την έκρηξη της Νέας Οικονομίας και την φούσκα των ακινήτων, η έκταση της κρίσης σταδιακά έχει αρχίσει να φαίνεται με τη διάβρωση των δημόσιων οικονομικών. Το τρίτο μέρος της  συνομιλίας με τους Ernst Lohoff και Norbert Trenkle, τους συγγραφείς του Die Grosse Entwertung (Η μεγάλη απαξίωση).

Reinhard Jellen: Τις αντίστοιχες νίκες του κεϋνσιανισμού και του νεοφιλελευθερισμού τις συσχετίζετε με τα διάφορα στάδια της δυναμικής της οικονομικής αξιοποίησης του κεφαλαίου στον καπιταλισμό. Αυτό, μπορείτε να μας το εξηγήσετε;

En attendant Godot

Αναδημοσίευση από το "Left Liberal Synthesis"

Ένα χρόνο μετά τις εκλογές , το ΔΝΤ και η Wall Street Journal ανακαλύπτουν ότι έχουμε επιτέλους πολιτική σταθερότητα. Αν η αναδρομή έχει κάποια αξία τότε η πολιτική σταθερότητα ήταν ουσιαστικά  σχεδόν μαθηματικά προδιαγεγραμμένη αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου (εδώ) (εδώ) (εδώ). Μάλλον οι προφητείες ήσαν σωστές,ας διακινδυνεύσουμε λοιπόν την οριοθέτηση της επομένης φάσης.

Το αντιμνημόνιο ως εκτραχηλισμένο σημαίνον.

Η προηγούμενη πολιτική σταθερότητα δεν προήλθε ούτε από ραθυμία του νικητή Σύριζα, ούτε από αγωνιστική κόπωση των κινημάτων. Προήλθε από το γεγονός ότι οι αντίπαλοι της τρικομματικής προέβαλαν ένα εναλλακτικό σχέδιο το οποίο είναι δυνατό υπό την προϋπόθεση ότι όλοι οι υπόλοιποι αντίπαλοι παίκτες θα αντιδράσουν ορθολογικά. Άρση του μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση δεν γίνεται σε καθεστώς γενικευμένης Ευρωπαϊκής αποσύνθεσης. Επομένως η άρρητη προϋπόθεση του Συριζαικού σχεδίου είναι ένα σταθερό πλαίσιο με ορατούς διακριτούς αντιπάλους. Ωστόσο η αναγνωρισμένη Ευρωπαϊκή αστάθεια μετέτρεψε τους αντιπάλους της τρικομματικής σε φορείς μιας λανθάνουσας  γενικευμένης επιθυμίας για την Ευρωπαϊκή σταθερότητα, εντός της οποίας θα μπορούσε να γίνει η υποτιθέμενη δανειακή σύμβαση χωρίς μνημόνιο. Η βαθύτερη φύση της Συριζαικής αντίρρησης, οι υπόρρητες συντεταγμένες της,  και όχι η δημόσια βούληση του Σύριζα είναι ο σταθεροποιητικός παράγων.

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ από τον Γ. Σταμάτη

Αναδημοσιεύουμε μερικές από απαντήσεις του Γ. Σταμάτη σε ερωτήματα τα οποία έθεσε ο "ιός". Ολόκληρη η συνέντευξη δημοσιεύεται στην "Εφημερίδα των συντακτών", εδώ: Από το χρέος στην τρόικα

Πώς σχολιάζετε την αντίδραση και τις προτάσεις της ευρύτερης Αριστεράς την περίοδο που έγινε ορατή σε όλους η κρίση;

Γ. ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Ας δούμε μερικές από τις προτάσεις της κομμουνιστικής και μη Αριστεράς. Προτάθηκε η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή. Μα η κατάσταση στην οποία περιήλθαμε δεν οφείλεται στο ότι το εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ και όχι η δραχμή. Αν επιστρέψουμε στη δραχμή θα έχουμε βέβαια τη δυνατότητα άσκησης εθνικής νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής. Ωστόσο ούτε λόγος να γίνεται ότι η άσκηση μιας κατάλληλης νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής θα μπορούσε να βοηθήσει αισθητά στο ξεπέρασμα της δεινής κατάστασης. Και ιδίως η δυνατότητα άσκησης εθνικής νομισματικής πολιτικής δεν σημαίνει κατά κανέναν τρόπο ότι τώρα πλέον η ΤτΕ θα μπορεί να χρηματοδοτεί το Δημόσιο. Διότι αυτό, δηλαδή το να επιστρέψουμε στη δραχμή αλλά να παραμείνουμε στην Ε.Ε., δεν επιτρέπεται από την Ε.Ε. Αλλ’ έστω ότι, πρώτον, φεύγουμε όχι μόνον από το ευρώ αλλά και από την Ε.Ε. και, δεύτερον, η ΤτΕ χρηματοδοτεί το Δημόσιο. Ακόμη και τότε όμως όχι μόνον αυτή η χρηματοδότηση δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κατάστασης, αλλά και η επιστροφή στη δραχμή καθ’ εαυτήν θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Κι αυτό, επειδή το δημόσιο χρέος είναι χρέος σε ευρώ και όχι χρέος σε δραχμές.

Ποιες θα ήταν οι συνέπειες από μια επιστροφή στη δραχμή σ’ αυτές τις συνθήκες;

Οι αναρχικές ρίζες της Πρωτομαγιάς

Λονδίνο, Πρωτομαγιά 2000

Το 1887 τέσσερις αναρχικοί του Σικάγου εκτελέσθηκαν. Ένας Πέμπτος εξαπάτησε το δήμιο αυτοκτονώντας στη φυλακή. Τρεις ακόμη θα περνούσαν 6 χρόνια στη φυλακή μέχρι που πήραν χάρη από τον κυβερνήτη  που είπε ότι η δίκη που τους καταδίκασε χαρακτηρίστηκε από "υστερία, ένα τσούρμο ενόρκους και έναν προκατειλημμένο δικαστή".

η συνέχεια [εδώ]